ช่วยเราด้วย เรื่องของความรัก

[khine]

                  คือเราเป็นเกย์ แล้วแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งเป็นเพื่อนในห้องนั้นแหละ แล้วมันก็รู้ด้วยว่าเราเป็นเกย์ แต่มันก็ปกติดี คุยกะเราไม่รังเกียจ ตอนเข้าค่ายก็นอนด้วยข้างๆ ไม่กลัวหรือไม่อะไร เพราะเราก็ไม่ทำอยู่แล้วอ่ะ มันเป็นคนที่ค่อนข้างเสน่ห์แรงพอสมควร เพราะก็มีคนชอบมันไม่ใช่น้อย แต่คนเหล่านั้นล้วนแสดงออกมาว่าชอบ แล้วเราก็สังเกตุเห็นเพื่อนสนิทมัน ที่เป็นผู้ชาย แต่แต๋วแตกบ่อยมากๆอ่ะ แต๋วแตกจนคนในห้องดูออกเลยว่าเป็นกะเทย คนนอกห้องก็ดูออก แต่มันไม่ยอมบอกซะทีว่ามันเป็นู้ชายหรือ เกย์หรือกะเทย แล้วคนที่เราชอบก็ไม่เชื่อเราด้วยว่ามันเป็นกะเทย 
                  เพื่อนสนิทของคนที่เราชอบที่ว่าเป็นเกย์แอ๊บแมนนั้น ชอบเข้ามาไกล้ชิด (ก็มันเพื่อนสนิทกันนิหน่า) ตอบเช้าเจอหน้ากัน ก็เอามือลูบหัว ไปไหนด้วยกันสองคนบ่อยๆ ทั้งที่อยู่ด้วยกันเป็นกลุ่ม 5 คน เราก็หึง(ทั้งๆที่ไม่มีสิทธิ์อะไร) เพื่อนเราที่เป็นสาววายก็เข้าไปบอกมันหลายรอบแล้ว ว่าเพื่อนสนิทมันเป็นเกย์ แต่มันก็ไม่เชื่อสักที ยืนยัน อยู่นั้นแหละว่าแมน ร้อยเปอร์เซ็น ทั้งๆ ที่ เกย์แอ๊บแมนคนนั้น จับตูดเราต่อหน้าคนที่เราแอบชอบมาแล้ว (เราเกลียดมันก็ตรงนี้แหละ) 
                 วันหนึ่งเราก็เลยเข้าไปถามคนที่เราชอบว่า นายสองคนกำลังคบกันหรอ คนที่เราแอบชอบตอบว่า "กูยังปกติดี ยังชอบผู้หญิงอยู่" เราก็เลยถามอีกรอบว่า"ได้กันแล้วหรอ" เขาก็ตอบมาว่า "จะเอาเวลาไหนไปทำ และถ้าจะะทำก็ทำกับผู้หญิงเท่านั้น" เราก็สบายใจไปได้นิดหนึ่ง จนเขาทั้งสองคนเริ่มกระหนุงหระหนิงกํนอีกครัง แล้วเราก็รู้สึกเจ็บปวด อยู่ดีดีน้ำตามันก็ไหลออกมา ทั้งๆที่เขาก็ยืนยันว่าเป็นเพื่อนกัน เราก็ไม่ได้เป็นเจ้าของอะไรเขาหรอก แต่ก็ รู้สึกหึงหวง  บอกไม่ถูก
                  เราก็เลยปรึกษาเพื่อนสนิทเราว่า เราจะไปบอกชอบเขาเลยดีไหม? มันอึดอัดเพราะเราเก็บความรู้สึกนี้มา 2 ปีแล้ว แต่ก็กลัว กลัวว่าถ้าบอกไป เขาจะคุยกะเราเหมือนเดิมไหม ? เขาจะยังเป็นเพื่อนกะเราไหม? เขาจะเกลียดเราหรือปล่าว? เพื่อนเราหลายๆคนก็แนะนำมาว่า บอกไปเหอะถ้ามันอึดอัด บางคนก็บอกว่า ค่อยบอกวันที่จะจากกันดีกว่า เพราะต้องเป็นเพื่อนกันไอีกหลายปี ถ้าบอกไปแล้วเขาเกลียดเรา ไม่คุยกะเรา จะทำยังไง เราตัดสินใจไม่ได้ เสียใจจนไม่เป็นอันจะทำอะไร เราพยายามลืมๆไป ไม่คิดอะไรกะมันมาหลายรอบแล้วแต่มันก็ทำไม่ได้ มันตกหลุมรักจนขึ้นมาไม่ไหว อยากเก็บเขาไว้ในใจ ไม่อยากให้ใครได้ไป แต่ก็ไม่อยากได้เอง เหมือนเวลาเราซื้อปากกามาแท่งหนึ่ง เขียนลื่นมาก จนเราไม่ให้ใครยืมไปใช้และไม่เอาออกมาใช้เองเพราะกลัวหมึกจะหมด 


เราไม่รู้จะทำยังไงดี
 บอกให้สบายใจ โล่งไป แต่ก็กลัวปัญหาที่จะตามมา
ไม่บอกเก็บไว้อย่างนี้ อึดอัดต่อไป เสียใจต่อไป แต่ก็ไม่ต้องมากังวลเกี่ยวกับปัญหา ที่จะตามา

ปล. อย่าแนะนำว่าถามใจเราเลย เพราะเราก็ถามมาหลายรอบแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้คำตอบซะที