พ่อแม่ไม่ค่อยสนับสนุนในสิ่งที่เราชอบหรือสนใจเลย :(

[นักกร]

พ่อแม่เราไม่ค่อยสนับสนุนในสิ่งที่เราสนใจเลย พ่อกับแม่มักจะบอกว่า 'จะทำอะไรก็ทำไป ไม่ต้องมาให้คนอื่นช่วย' ผมก็เลยต้องพยายามคนเดียวตลอด แล้วตอนนี้เรามีความสนใจอย่างนึง แต่พ่อกับแม่ไม่ยอมรับ

ขอเล่าความหลังหน่อยนะครับ คือ ประมาณสองสามปีที่แล้ว ผมสนใจการเขียน ผมเคยเขียนนิทาน เรียงความ ฯ ให้พ่อกับแม่อ่าน แต่พวกท่านบอกว่าไม่ีมีเวลามากพอจะอ่านเรื่องกะโหลกกะลา จะทำอะไรก็ทำไป ผมจึงพยายามฝึกฝนตัวเองและหาเพื่อนบนโลกอินเทอร์เน็ต และในที่สุด ผมก็ทำให้พ่อแม่ยอมรับได้ เมื่อเรียงความของผมได้อันดับที่ 8 ของประเทศ + ได้รางวัลเกือบสิบรางวัลจากการร่วมสนุกในการเขียนนิทานและเขียนเล่าเรื่อง ฯ จนพ่อกับแม่ก็ยอมรับผมในการเขียนครับ

ปีที่แล้ว ผมสนใจในวิทยาศาสตร์ พ่อกับแม่บอกว่าพวกท่านไม่ชอบวางแผน ไม่ชอบทดลอง เพราะฉะนั้นอย่ามาถาม ผมจึงไปขอฝากตัวกับคุณครูสอนวิทย์ แล้วก็ทำให้พ่อกับแม่ยอมรับได้อีกครั้ง เมื่อผมได้คะแนนวิทย์อันดับ 1 ของโรงเรียน และได้คะแนนวิทย์นำห้อง gifed  + สอบนานาชาติวิทย์ได้เหรียญทองแดง

และปีนี้ ผมสนใจในการร้องเพลงและดนตรี พยายามฝึกตัวเองมาได้เดือนนึง แต่ไม่มีใครช่วยเหมือนสองครั้งที่แล้ว ผมเคยคุยกับพ่อแม่ว่าจะไปออดิชั่นเดอะ สตาร์ แต่แม่บอกว่า "คนที่จะไปน่ะ มันต้องมีพรสวรรค์ มันต้องฝึกหลายปี และอีกอย่างตอนที่เราขึ้นเวลาตอนป. 5 เราตกใจจนลืมบทพูดและเนื้อร้องหมด (มันหลายปีมาแล้วแท้ๆ) ถ้าไปแล้วล้มเหลวแบบตอนป. 5 ก็โดนเขาด่าออกทีวี อายไหมล่ะ"

ส่วนพ่อก็บอกว่า " จะไปโง่ให้เขาใช้เป็นเครื่องมือทำมาหากินทำไม เขาได้เงินจากการโหวต พอมีคนโหวตให้เรา เขาก็ได้กำไร  และอีกอย่างลูกจะผ่านเหรอ ถ้า่ผานใครจะโหวตให้ลูก การประกวดมันแค่ว่าใครรวยก็ชนะไปแค่นั้น อย่าโง่นัก คิดสิ ทำไมคนจังหวัดอื่นไปถึงไม่รอด เพราะพวกเขาไม่รวยไง"

ผมพยายามอธิบายให้แม่เข้าใจว่า คนที่ไปแค่มีใจรักก็ไปได้ และบอกพ่อว่ารอบภาคกับรอบ 20 คน กรรมการคัดเลืิอก ไม่เกี่ยวกับคะแนนโหวต ที่คนต่างจังหวัดไปไม่รอดเพราะมีคนเหนือกว่าไงครับ

(แต่ในใจผมอยากเถียงไปว่า ถ้าไม่ลองดู ชาตินี้จะทำอะไรได้ล่ะ อายุคนที่ประกวดได้ก็เพียง 15 - 25 ปีแต่ถ้าอายุผมเกิน 25 แล้วไม่รอดจริงๆ ผมจะเลิกและจะไปเรียนในสิ่งที่พ่อกับแม่ต้องการแทนจริงๆ) 

พอพ่อกับแม่ไม่สนใจจริงๆ ผมเริ่มสะสมข้อมูลตั้งวิธิฝึกการร้อง หาเพื่อน ไปจนหาข้อมูลเครื่องดนตรีที่เราอยากเล่น ตอนแรกจะขอเงินพ่อกับแม่และรวมเงินตัวเองซื้อไซโลโฟนแบบพกพา แต่พ่อกับแม่บอกว่าซื้อไปผมก็เล่นไม่ไ่ด้ ซื้อไปทำไมให้เปลืองเงิน

ตอนนี้ผมท้อมาก แต่กะจะดันทุรังทำต่อไปจนกว่าพ่อแม่จะยอมรับเหมือนที่ผ่านมา กะว่าถ้าเปิดเทอม จะหาเพื่อนที่สนใจดนตรีและอยากออดิชั่นเหมือนกัน แล้วตั้งวง แต่ว่า มันจะเป็นไปได้เหรอ?

ปล. อีกอย่างครับ คือ ผมจะส่งเรียงความประกวดซึ่งต้องใช้ลายมือเขียน ผมลองนำลายมือไปให้แม่วิจารณ์ ได้กลับมาเพียงว่า 'ห่วยแตก! เขียนสวยให้ได้เหมือนตอนอยู่ประถมต้นสิ'

ท้อมาก... หมดกำลังใจจะเขียน แต่ผมไม่อยากพลาด อีกสิบกว่าวันจะหมดเขตส่งแล้ว ผมเขียนแก้เนื้อหาแล้วถึง 2 ครั้ง ทิ้งใบที่ลายมือไม่สวยไปใบนึง ผมทราบว่าสายเกินจะหยุด แต่มันไม่ีมีกำลังใจเลยจริงๆนะ...


*ดิทแก้คำผิดครับ



แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 15 เมษายน 2555 / 22:35

---

PS.  มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยโกหกเรา ใจของเรายังไงล่ะ!

Comments

[choco-mars]

อ่านแล้วน่าสงสารจัง ชีวิตคนเราก็เป็นธรรมดา ธรรมชาติของมนุษย์คือต้องการการยอมรับจากคนอื่น ทุกๆ คนเป็นอย่างนั้น

แต่เราได้ความคิดมาจากเพลงที่บอกว่า
Learning to love yourself, it is the greatest love of all 
เรียนรู้ที่จะรักตัวเอง นั่นแหละคือความรักที่สุดของที่สุดของความรักทั้งหมด

ไม่มีใครรักเราเท่ากับเรารักตัวเราเองหรอก การแสวงหาสิ่งภายนอกเป็นสิ่งที่ไม่จริงใจทั้งนั้น (แต่พ่อแม่เราเชื่อว่านั่นเป็นความรักที่จริงใจ แต่ท่านอาจพูดไม่เป็น) เพราะเราไม่รู้จักเขาดีพอ แล้วก็ไม่มีใครรู้จักเราดีพอ เท่ากับตัวเรา

เธอต้องฟังเสียงจากหัวใจของตัวเธอเองนะ ถ้ามั่นใจก็ลุยโลด ชีวิตคนเราอยู่ไม่นาน


แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 15 เมษายน 2555 / 15:13
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 15 เมษายน 2555 / 15:14

[Bloody Princess]

สู้ต่อไปนะค่ะ ^_^

---

PS.  งานเป็นเรื่องสำคัญแต่เรื่องหัวใจก็สำคัญไม่ต่างกันหรอกนะ

[ICENUT]

เหมือนกันเลยค่ะ เราอยากเล่นกีตาร์อ่ะ ก็บอกแม่ๆก็พูดเหมือนพี่แหละ(น่าจะเปนพี่เรานะ) "ซื้อไปเราก็เล่นไม่ไ่ด้ ซื้อไปทำไมให้เปลืองเงิน"  เหมือนกัน แต่เรราก็คะยั้นคะยอจะเล่น พูดไปพูดมา แม่ก็ยอมเราจนได้
    แอต่ยังไงก็สู้ๆนะๆ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

---

PS.  รักSINGULAR ชอบพี่นัทSINGULAR น๊าจ๊า^^

[dfsd]

คุณก็ต้องพิสูจน์ตัวเองนะ ต้องทำทุกอย่างเองหมดเลย
ถ้าพ่อแม่คุณเห็นว่าคุณทำเองคนเดียวหมดและมันก็รุ่ง
ท่านอาจจะเลิกว่าก็ได้

[I am ciel.]

ไม่เหมือนครอบครัวเรา..."พ่อ แม่ บีอยากเรียนกีต้าร์" พ่อแม่เราก็ตอบว่า"เดี๋ยวว่างๆไปหาที่เรียน"

แต่เราอยากบอก จขกท. ว่าสู้ๆค่ะ คนเราพยายามมาได้ตั้งหลายครั้งอีกสักครั้งหนึ่งจะเป็นไรไป

พูดถึงเดอะสตาร์ อยากไปเหมือนกันค่ะ!! แหะๆ

ตั้งหลายครั้งที่ จขกท. ทำได้แล้วทำไมครั้งนี้จะทำไม่ได้ล่ะ เอาให้พ่อกับแม่เห็นไปเลยว่าเราทำได้

สู้ๆๆๆค่ะ

---

PS.  We can have both,angle and devil.

[ฟองลาส]

 เราชอบอะไรอยากทำอะไรก็เป็นสิทธิ์ของเรานะคะ ชีวิตเรา เราต้องกำหนดเอง
ไม่ต้องเครียดค่ะ เป็นกำลังใจให้ คุณมีพรสวรรค์หลายอย่างที่เราไม่มี 
ถ้าเราเป็นพ่อแม่คุณ เราคงภูมิใจมากๆที่ลูกเราเก่งหลายด้านขนาดนี้