ประสบการณ์ กว่าจะมาเป็นนักศึกษาแพทย์ .....
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอน ม ต้น พี่เป็นคนที่เรียนอ่อนมากและโดนคนอื่นดูถูกมาโดยตลอด แม้แต่อาจารย์บางคนยังว่าพี่โง่เลยอย่างเช่นสอบคณิตศาสตร์เต็ม 30 ได้ 8 คะแนน อังกฤษยิ่งไปกันใหญ่ ถามว่าท้อมั้ย พี่ท้อมากๆครับ ความฝันของพี่คืออยากเป็นหมอแต่เหมือนมันจะไกลเกินเอื้อมไปเสียแล้ว อาจารย์ภาษาอังกฤษเคยถามพี่ว่าอยากเข้าคณะอะไรพี่ตอบไปว่าคณะแพทย์ ครูก็พูดเลยว่าถ้าเธอสอบติดเพื่อนก็คงสอบติดกันทั้งห้องแล้ว ต่อหน้าครูพี่ก็ยิ้มๆแต่ในใจพี่เสียใจมาก เลยบอกกับตัวเองว่านับจากนี้ไปเราจะตั้งใจเรียนให้มาก จะเริ่มอ่านหนังสือแล้ว จากที่แต่ก่อนไม่เคยอ่านหนังสือเลย พอขึ้น ม4 พี่ก็อ่านหนังสืออย่างหนักจำได้ว่าตอนนั้นหักโหมมากๆ อ่านหนังสือจนเป็นไข้เลยคะแนนออกมาเป็นที่น่าพอใจมาก พี่ไม่เคยเรียนพิเศษนะเพราะพี่ไม่มีเงินเรียนครอบครัวพี่ไม่ได้รำ่รวยเลยจริงๆ ครอบครัวพี่ก็ไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเพราะคุณพ่อหย่ากับคุณแม่มานานแล้ว คุณแม่ท่านจึงต้องรับภาระเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมด ตอน ม4 พี่ก็ไม่ได้เรียนห้องพิเศษด้วยเรียนสายวิทย์ คณิตธรรมดา(ตอนนั้นที่โรงเรียนจะมีห้องวิทย์เข้ม อังกฤษเข้ม อะไรพวกนี้ ซึ่งค่าเทอมแพงมาก)
เวลาอยู่โรงเรียน คาบว่างเมื่อไหร่พี่จะวิ่งเข้าห้องสมุดทันที ไปหาโจทย์จากห้องสมุดทำ เอากระดาษA4ไปซะปึกนึง ก็นั่งทดนั่งคิดไปเรื่อยๆ อยากอ่านหนังสืออะไรก็ยืมห้องสมุดเอา ตั้งใจเรียนในห้องให้ดี มีอะไรที่ไม่เข้าใจก็จะรีบถามครูทันที กิจวัตรพี่ตอน ม ปลายก็เป็นแบบนี้แหละ อาศัยความขยันความถึก ช่วงนั้นจำได้ว่ามีสอบ สอวน.ก็ได้มีโอกาสเข้าสอบไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์จนคว้ารางวัลเหรียญทองแดงวิชาฟิสิกส์มาได้ มันเหมือนเป็นรางวัลแรกในชีวิต พี่ดีใจมาก
เมื่อคราวที่ต้องขึ้น ม6 พี่ก็มั่นใจว่าพี่จะต้องมุ่งมั่นให้ติดแพทย์ กสพท.ให้ได้ ตอนนั้นอ่านหนักจริงๆ ขาดเรียนบ่อยด้วยเพื่อจะอ่านหนังสือ เพื่อนคนอื่นๆในห้องก็ทะยอยสอบติดในคณะต่างๆสถาบันต่างๆที่ใฝ่ฝัน แต่พี่ยังไม่ติดอะไรเลยเพราะลงสอบ MDXของแพทย์ มข. กับ กสพท. ซึ่งMDX สอบไม่ติด นอนร้องไห้ไปหลายวันเลยครับ
ชีวิต 1 ปีของพี่ที่ผ่านมาคืออยู่แต่ในห้อง อ่านหนังสือคนเดียวเงียบๆในห้องสี่เหลี่ยมอันคับแคบ บางครั้งก็ท้อ ก็เสียใจนั่งร้องไห้คนเดียว เพราะอยากเป็นหมอจริงๆ ถ้าปีนี้ไม่ติดอีกก็ไม่รู้ว่าจะเรียนอะไรแล้ว บางคนก็ดูถูก พูดกดดันทั้งจากเพื่อนและจากญาติพี่น้อง แต่หลังๆพี่ก็แกร่งขึ้น ไม่สนใจคำพูดอะไรพวกนี้แล้ว เรามีเป้าหมาย มีความอดทน มีความมุ่งมั่น ใครจะมาพูดดูถูกอะไรผมไม่สน ผมสนแต่เป้าหมายที่อยู่ข้างหน้า สักวันหนึ่งผมต้องทำได้ พี่โชคดีที่มีกำลังใจจากแม่กำลังใจจากตาและยาย และตอนนั้นพ่อก็ได้กลับมาเยี่ยมมาให้กำลังใจพี่ ตอนนั้นรู้สึกดีขึ้นมาก อย่างน้อยก็ทำให้พี่รู้สึกว่าเราไม่ได้สู้อยู่คนเดียว ท่านเหล่านี้ยังคอยให้กำลังใจเราเสมอ ไม่ว่าเราจะเป็นยังไง ผิดหวังสักแค่ไหนแต่ท่านก็ไม่เคยทิ้งเรา
ต่อมาก็ถึงคราวสมัครสอบ กสพท.ประจำปีการศึกษา 2555 พี่ตื่นเต้นมากๆ คิดในใจว่าถึงคราวสอบอีกแล้ว ยังรู้สึกว่าอ่านหนังสือทำโจทย์ได้ไม่เยอะเลย ตอนนั้นมันตื่นเต้นไปหมด นี่ขนาดตอนสมัครนะเนี่ย ฮ่าๆๆ
ตอนนั้นพี่เลือกสนามสอบที่ กรุงเทพมหานครครับ เพราะคุณพ่อบอกว่าอยากพาไปเที่ยวบ้าง อ่านหนังสืออยู่แต่ในห้องมา 1 ปีแล้ว วันไปสอบ 7 วิชาสามัญคืนก่อนสอบพี่ตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับ กว่าจะหลับก็เกือบๆตี 4 ซวยละสิ นอนน้อยแค่นี้จะไปทำข้อสอบได้ยังไง ตอนนั้นกลัวมาก กลัวจะไปหลับในห้องสอบ แต่ผิดคาดครับก่อนเข้าห้องสอบพี่ง่วงจริงแต่พอเจอข้อสอบพี่ตาสว่างเลยครับ ก็แหงละสิ อนาคตอยู่ตรงหน้าจะกล้าหลับได้ไง
วิชาแรก สังคมศึกษา รู้สึกว่าทำได้ไม่ค่อยดีเลย มันออกกว้างมากเหมือนที่อ่านมาไม่ค่อยช่วยอะไรเลยครับ
วิชาที่สอง คณิตศาสตร์ อันนี้ยากได้อีก แต่ทำโจทย์มาเยอะเลยพอถูไถไปได้ ฮ่าๆๆ
ภาษาไทย พี่ว่าง่ายอยู่นะ ไม่ค่อยออกหลักภาษาเท่าไหร่ พวกสมาส สนธิ ไม่มีอะ
อังกฤษ สำหรับพี่แล้วมันยากมาก ฝนแทบไม่ทัน สำนวนออกเยอะมาก บทความยาวเกิน เวลาน้อยอีกตั่งหาก
ฟิสิกส์ พี่ว่าง่ายนะ ถ้าทำได้ก็ได้เลยอะ ไม่ซับซ้อนมาก
เคมี ก็กลางๆไม่ยากไม่ง่าย เวลาน้อย ปริมาณสารออกเยอะอยู่นะ
ชีวะ ไม่ยากมากครับ ถ้าจำได้ก็ทำได้พวกเซลล์ออกเยอะอยู่ พันธุศาสตร์ยากเวอร์
หลังจากสอบเสร็จก็มึนๆเล็กน้อย วันนั้นพ่อก็มาคอยที่สนามสอบด้วย ท่านเป็นห่วงเรามาก กลัวจะเครียด ท่านจะบอกตลอดเลยว่าถ้าทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ยังไงลูกก็ทำดีที่สุดแล้ว พ่อโชคดีที่มีลูกเป็นลูกของพ่อ ลูกไม่เคยเกเร ไม่เคยสูบบุหรี่ ไม่เคยข้องเกี่ยวกับอบายมุขใดๆ ถ้าลูกสอบไม่ติดยังไง ลูกก็ยังเป็นลูกของพ่อ พ่อยังรักลูกเหมือนเดิม ตลอด 1 ปีที่ผ่านมาพ่อเห็นในความพยายามของลูกและพ่อก็เชื่อมั่นว่าทุกอย่างมันจะต้องดีกว่านี้ เชื่อมั้ยว่าพี่ฟังพ่อพูดแล้วนำ้ตาคลอเลย จนคนแถวนั้นหันมามอง
หลังจากนั้นอีกสัก2 อาทิตย์ก็สอบวิชาเฉพาะ วันนั้นพ่อก็ไปส่งอีก พี่บอกกับพ่อเลยว่า ผมสัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุด เพื่อความใฝ่ฝัน เพื่อคนไข้ที่รอการรักษาจากผม ผมจะเป็นหมอที่ดีตามที่ผมเคยบอกไว้ ไม่ต้องห่วงผมนะพ่อ แล้วพี่ก็เดินเข้าห้องสอบไป
หลังจากสอบเสร็จก็มึนๆ เหมือนเดิม แชร์คำตอบกับคนอื่นแล้วไม่ค่อยเหมือนเท่าไหร่โดยเฉพาะพาร์ทเชื่อมโยง เอาละสิ ซวยแล้ว พาร์ทนี้คะแนนเยอะด้วย
คืนวันที่เท่าไหร่ซักอย่างจำไม่ได้ แหะๆ สทศ.ก็ประกาศคะแนน 7 วิชาสามัญออกมา วันนั้นนั่งจ่ออยู่หน้าคอม โอ้โหคะแนนออกแล้ว นำมาคำนวณได้คะแนนวิชาสามัญประมาณ 45.4 จากคะแนนเต็ม 70 ก็พอใจมาก ต่อไปก็ลุ้นวิชาเฉพาะ
เย็นวันทีเท่าไหร่สักอย่างเดือนกุมภาพันธ์ กสพท.ประกาศคะแนนวิชาเฉพาะ วันนั้นนั่งลุ้นหน้าคอมอีกครั้ง ปรากฎว่าคะแนนที่ได้ 14.1 คะแนนจากคะแนนเต็ม 30 คะแนน ทำไมมันน้อยอย่างนี้ว้าาาา
รวมได้ 59.5 ถ้าเทียบคะแนนกับปี 2554 ไม่ติดแน่ๆ วันนั้นร้องไห้ไม่ออก มันพูดอะไรไม่ออกจริงๆ มันเป็นคะแนนครึ่งๆกลางๆที่ไม่รู้ว่าจะติดรึเปล่า พอพ่อถามว่าคะแนนออกรึยังพี่ก็ไม่กล้าบอก ใครถามก็บอกว่ายังไม่ประกาศ ตอนนั้นสับสนชีวิตมาก ได้แต่ลุ้นอยู่คนเดียว
และแล้ววันที่ประกาศผลก็มาถึง วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลาประมาณ 2ทุ่ม เมื่อเข้าเว็บ กสพท.ก็พบกับ
ประกาศ กสพท. ฉบับที่ 13 - ประกาศผลการคัดเลือกฯ กสพท.2555 <<<< อ้ากกกกก ประกาศแล้ว
ไม่รีรอ พี่รีบคลิกเข้าไปทันที เลื่อนลงมาดูเจอชื่อตัวเองทันที คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ซึ่งพี่เลือกไว้เป็นอันดับที่ 2
ตกใจสุดขีด ดีใจมากๆๆๆๆๆ ตะโกนบอกแม่ ผมทำได้แล้ว ผมติดแพทย์แล้ว แม่วิ่งเข้ามากอดแล้วหอมแก้ม วันนั้นร้องไห้กันทั้งบ้านเพราะดีใจสุดๆ ยายก็มาผูกสายสิญจน์ที่ข้อมือให้ พร้อมบอกว่า เห็นไหม ยายบอกแล้วว่าหลานต้องทำได้ ทุกครั้งที่ยายทำบุญยายจะอธิษฐานเสมอว่าขอให้เทพเทวดาได้เห็นในความพยายามของหลาน แต่ทั้งนี้ที่หลานทำได้เพราะความพยายามของหลานนั่นเอง
ในที่สุดก็สามารถสอบเข้ามาศึกษาในคณะแพทย์ก็สำเร็จ มันอาจเป็นแค่การเริ่มต้นในการเป็นนักเรียนแพทย์ อาจจะต้องเจอความยากลำบากมากมายที่รออยู่แต่มันก็คือเหตุการณ์สำคัญความประทับใจครั้งหนึ่งในชีวิต ที่ผมไม่อาจลืมมันได้เลย
ทุกวันนี้ผมเป็นนักศึกษาแพทย์ปี 1 แล้วครับ ผมสัญญาว่าจะตั้งใจเรียน นำความรู้มารักษาผู้ป่วย จะตั้งมั่น อดทนให้จบมาเป็นแพทย์ที่ดี ให้สมกับโอกาสที่เราได้รับ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะครับผม ขอบคุณจริงๆ
MED
21 มิ.ย. 55 เวลา 22:44 น.
10,050
views
107 ความคิดเห็น
ขอให้น้องโชคดีเช่นกัน
สุดยอด.... ด้วยพลังแห่งความมุ่งมั่น
เข้ามาอ่านแล้ว นําตาร่วงเลย ถือเป็นตัวอย่างที่ดีของความเพียร
ปีนี้ผมก็จะลงสอบ กสพท. ผมเรียนไม่เก่งมากแต่อยู่ห้องคิงกลางๆ3.8
ตอนนี้ก็อ่านหนังสือ ฝึกทำแบบฝึกหัดทุกวัน 3-5ชม.เรียนกวดวิชาที่สำคัญ
แม้รู้ว่าการศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงยิ่งนัก ก็ท้อเหมือนกัน แต่ก็ได้กำลังใจจากพ่อ ที่บอกเสมอว่าคนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ ให้ตั้งใจเรียนดีๆ แล้วก็พี่สาวกับเพื่อนที่เรียนหมอ
ปี2กับ1 อยู่ที่คณะแพทย์ มศว  ผมจะมุ่งมั่นทำให้ได้เหมือนกัน
ดีเริ่ดประเสริฐศรีมณีเด้ง เด้งซ้ายเด้งขวาเด้งหน้าเด้งหลังๆ
อ้ากกกกก พี่เป็นคนที่มีความพยายามจริงๆ สมแล้วกับความตั้งใจ
เต้ยก็จะสอบแพทย์ปีนี้ อีกเพียงไม่กี่อาทิตย์ เต้ยต้องลงสนาม ODOD แล้ว
จะพยายามให้เต็มที่ จะไปเป็นรุ่นน้องพี่ให้ได้ละกันน้อ :)
ขอบคุณพี่มากนะคะ ที่นำประสบการณ์มาแชร์ หนูจะสู้ ไปให้ถึงฝันให้ได้ค่ะ
พี่หนูก็โดนT^T ครูตอกหน้ากลางห้องเลยนะว่าเกรดเฉลี่ยสี่เทอมของหนู2.77แค่นี้ จะมีปัญญาสอบอะไร สอบได้แค่ศิลปศาสตร์เท่านั้นแหละ และบลาๆๆๆ มากมายแบบคำดูถูกล้วนๆ แบบว่าน้ำตาซึมเลย ร้องไห้ไม่ออก หนูมันหยิ่งเกินไปT^T แต่จะว่าหนูกลางๆ ก็ไม่ใช่นะพี่หนูมันขี้เกียจเกินไป๊T^T แก้ไม่ได้ ตอนสอบอ่่ะได้คะแนนสูง แต่ติดนิสัยขี้เกียจส่งงาน ความรับผิดชอบต่ำ เพิ่งมามีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นตอนอยากเป็นหมอเนี่ยแหละ ฮือๆๆๆๆ พี่หนูไม่ถนัดฟิสิกส์เอาซะเลย แต่หนูจะพยายามให้ได้ค่ะ สู้โว้ย!!
PS. ความหวังที่ริบหรี่ตอนนี้กลับส่องสว่างเจิดจ้ายิ่งกว่าดาวฤกษ์ใดๆ
อ่านแล้วเหมือนได้กำลังใจในการทำตามความฝัน ว่าไม่ต้องไปสนใจเสียงคนภายนอก
"เค้าไม่ใช่เรา เค้าไม่เข้าใจหรอก"
PS. เป็นความเห็นส่วนตัว ว่ากันบ่ได้นะ 555 >///<
นับถือเลยค่ะ น้ำตาร่วง อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกจริง ๆ
PS. ...^^
เก่งเวอร์ พี่เทพมาก
พออ่านแล้วหันมามองตัวเอง
เฮ้ออออ จะสอบให้ติดให้ได้ !!
สู้ๆนะคะ พี่สุดยอดมาก หนูซูฮกให้เลยอ่ะ ชื่นชมจิงๆๆๆๆ ขอให้พี่จบไปเป็นหมดที่ดีได้ในอนาคตนะคะ
อ่านแล้วมัแรงฮึดขั้นมากเลย อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ฮือๆๆๆ อีกไม่กี่เดือนก้อจะสอบแล้ว สู้โว๊ย!!!!!!!!
  P.S. สิ่งที่คนทำได้คนก้อย่อมทำได้ และถ้าจำไม่ผิดชั้นก้อเป้นคน!!!!!
สุดยอดมาก
พวกวิทย์พี่ฟิตมาดีมากเลย ตอนบอกว่ามันเป็นยังไง พี่บอกอยู่ระดับกลางๆ ไม่ยากไม่ง่าย ผู้ชายเนี่ยส่วนมากเก่งพวกนี้จัง T^T
หนูไม่เก่งฟิสิกส์เลย เพิ่งมาเข้าใจแบบเบสิกตอนจะสอบเข้าม. 4 พอมาม.ปลาย ฟิสิกส์แก้โจทย์เป็นสมการ ที่หนูไม่ได้มาตั้งแต่ประถม อ่านโจทย์ก็งงโคตร T^T แต่หนูจะพยายามค่ะ
เก็บไว้เป็นกำลังใจ :)
เป็นน้องอีสานค่ะ จะเข้าขอนแก่นเหมือนกัน -.- แต่ถ้าได้ในกรุงเทพก็อาจจะมีเขว (ฝัน)
โชคดีนะคะพี่
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 23 มิถุนายน 2555 / 11:36
PS. ก็หนีซะสิ...ไอ้คนขี้ขลาด
หนูก็อยากเป็นหมอนะ
แต่ไม่ได้มุ่งมั่นแบบที่พี่มุ่งมั่น
เอาจริงๆแล้วก็ยังไม่มั่นใจเลย
ว่าอยากเป็นหมอจริงๆหรือป่าว???
ปีหน้าก็ ม.6 แล้วสิเรา T_T
สุดยอดมากกกกกกกกก
ตอนนี้หนูก็หยุดเรียน 1 ปี กำลังคิดว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อดี เครียดมาก ๆ คนรอบข้างคอยพูดกดดันตลอดเลย รู้สึกแย่มาก ๆ เวลาเห็นเพื่อนไปเรียนกันเเล้วก็คิดว่าเรามาทำอะไรอยู่ทำไมไม่เรียน
เจ๋งงงงว่ะ นับถือเลย ผมเคยได้แต่คิดว่าอยากเป็นทันตะเหมือนกัน แต่ผมไม่ได้แตะหนังสือเลย 5555555555555 7วิชาผมก็ออกมาแบบโง่ๆ ได้เกินครึ่งแค่ไทยกับอังกิด 555555  แต่ผมก็ได้ดีที่วิชาเฉพาะนะ ได้18. เท่าไหร่นี่แหละ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมติดไรหรอก 5555555 ผมรู้ตัวว่าตัวเองไม่ขยัน ดีแต่คิดว่าอยากติด แต่ไม่ได้ลงมือทำ คนอย่างผมสู้พี่ไม่ได้ ผมนับถือจริงๆ
ต้องข่มความรู้สึกอยู่นาน แต่ก็เอาไม่อยู่ หนูอ่านไปถึงตอนที่คะแนนได้ครึ่งๆกลาง ความรู้สึกตอนนั้นชีวิตคงไร้ค่าสิ้นดี พูดไม่ออกบอกไม่ถูก หนูร้องไห้เลย พี่ได้หมอสมใจแล้ว เรียนให้เก่งเป็นหมดที่ดีของคนยากไร้ด้วยนะคะ
อ่านแล้วนึกถึงตัวเองเลยค่ะ สอบแพทย์ปีนี้ ลุ้นคะแนนเหมือนกัน ตอนประกาศคะแนนนิร้องไห้ทั้งคืนอ่ะ
แต่ก้โชคดีที่ติดมาได้T T
พี่ขอบคุณน้องๆที่เข้ามาอ่านมากเลยครับ ขอบคุณกำลังใจจากน้องๆที่มอบให้พี่ พี่ซาบซึ้งมากเลยครับ
ก็ขออวยพรให้กับน้องๆที่จะสอบสามารถสอบผ่านได้ดังใจปรารถนานะครับมาเป็นรุ่นน้องของพี่ให้ได้นะ น้องๆต้องเชื่อมั่นในตัวเองอย่าเพิ่งคิดว่าจะทำไม่ได้ทั้งที่ยังไม่เริ่มทำ พี่คิดเสมอนะว่าอุปสรรคมันเหมือนเป็นบททดสอบ เราต้องผ่านมันไปให้ได้ มีอะไรให้นึกถึงพ่อแม่ไว้ก่อนท่านเลี้ยงเรามา ให้ชีวิตเรามา ท่านย่อมสามารถให้กำลังใจเราได้ดีที่สุด
  พี่ดีใจมากนะที่บทความของพี่ทำให้น้องๆหลายคนฮึดสู้ ก็ขอให้น้องๆประสบความสำเร็จในการสอบครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?