Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ขอคำปรึกษาค่ะ >เรื่องเล่า :แฟนเก่า<

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
บอกก่อนว่าใครที่ไม่ชอบอ่านอะไรยาวๆ ให้กด x หรือ Alt + F4 ไปได้เลย ^ ^

คือก่อนหน้านี้เรามีแฟนอยู่แล้ว และก็ได้เลิกกันไปแล้ว 

แต่ขอเล่าก่อนว่าเมื่อ6 เดือนที่แล้วมีรุ่นพี่ที่โรงเรียนคนนึงที่เค้าชอบเรามาตั้งแต่ ปิดเทอม summer (พี่เค้าบอกน่ะนะ) พอได้คุยกันซักพักเราก็เริ่มห่างเพราะรำคาญแล้ว สเปกก็ไม่ใช่คนที่ชอบคนที่เสี่ยวนักเท่าไหร่ 

แต่พอเปิดเทอม พี่เค้าก็เอาของมาให้ ดูแลทุกอย่าง ยิ่งกว่าแฟนเราอีก แฟนเราเองก็ไม่รู้ เพราะอยู่รร.อื่นทั้งๆที่เราไม่ได้คบกับพี่เค้า แต่เค้าก็ได้ประกาศไปทั่วชั้นม.4 แล้วว่าพี่เค้าชอบเรา ทั้งม.4 ลงไป(แม้แต่เด็กป.3) ก็ทักว่า เราเป็นแฟนพี่เค้าหรอ นักเรียน รด.ทั้ง 3 ชั้นปี ก็คิดว่าเราเป็นแฟนพี่เค้าเหมือนกัน อาจารย์บางคนก็รู้เพราะว่าพี่เค้าก็ค่อนข้ิางจะดัง เพราะเป็นนักกีฬาและเรียนเก่งด้วย

วันนึงเราเลิกกับแฟน เราก็ไปร้องไห้กับพี่เค้า พี่เค้าก็รู้จักแฟนเรา รู้ด้วยว่าเรามีแฟนแล้ว เลยบอกว่า"พี่ชอบเอย พี่อยากคบกับเอยนะ" เราก็นั่งมองหน้าพี่เค้า ตอนนั้นเรากับพี่เค้าเงียบไป 5 นาที จนเป็นพูดไปว่า"ค่ะ" พี่เค้าก็ยิ้มแล้วบอกว่า "วันนี้พี่ขอดีใจก่อนนะ" แล้วก็วิ่งไปหากลุ่มเพื่อนเค้า เราก็นั่งมอง เห็นพี่เค้าวิดพื้น วิ่งรอบเรือนไทย ที่เป็นที่ๆเรานั่้งกันอยู่ บอกกับเพื่อนว่า "วันนี้พลังเหลือเต็มเว้ย" เราก็ขำ 

ก่อนที่เราไม่ได้เป็นแฟนกัน พี่เค้าไปส่งที่รถ ดูแลทุกอย่าง เดินไปไหนด้วยกัน ตอนฝนตก จำว่าวันนั้นเ็ป็นวันที่ดีที่สุด เรายืนอยู่หน้าตึกหอประชุมของโรงเรียนชั้นล่าง พี่เค้าก็เดินมาข้างหลัง เอาเสื้อบาสออกมา กางให้ เหมือน mv มาก เราก็สูงประมาณ 147 พี่เค้าสูง 180+ ต่างกันเยอะมาก มันทำให้เราไม่เปียก พอเดินไปถึงเรือนไทย กลุ่มพี่ม.4 ก็แซวๆกัน มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดสำหรับเรากับพี่เค้าเลย
 
แต่พอคบกัน เรากับเค้าเริ่มไม่ได้พูดกัน เราไปรอพี่เค้าที่หน้าตึกม.ปลาย ที่เรือนไทยบ้างแต่ก็ไม่ได้พูดกัน เราก็นั่งมองเราก็อยากให้พี่เค้ามาคุยกับเราบ้าง เราก็เลยงอนพี่เค้า พี่เค้าก็เครียดมาก จนไปบอกกับเพื่อนปรึกษาว่าต้องทำยังไง จนเรากับค้าห่างจนไม่มองหน้ากัน
วันนั้นเป็นวันสุดท้ายก่อนที่จะสอบปลายภาค เราจำได้ว่า คาบสุดท้ายของพี่เค้าเป็น ศิลปะ เลยเดินไปตรงห้องศิลปะเพื่อจะคุยกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่เรากลับได้ยินคำจากปากคนที่เค้าบอกว่าชอบเรา และรักเรามาก คือ
“มันอยู่ไปก็ไม่มีความสุข”
“ไม่มีความสุขแล้วทำไง”
“ก็เลิกสิ”
จากนั้นพี่เค้าก็วิ่งไปเลย พี่เค้าเป็นนักกรีฑาทำให้วิ่งเร็วมาก เราก็ตามไม่ทันแต่ก็รู้ว่าพี่เค้าจะวิ่งไปไหนมันเป็นที่ๆ เราเคยเดินไปด้วยกัน คือบ้านอาจารย์ในมหาลัยที่ต้องเดินไปทางหลังโรงเรียน เพราะทุกวันศุกร์พี่เค้าต้องไปเรียนพิเศษ เราก็วิ่งตามแต่ไม่ทัน ระหว่างทางเราต้องกินยา เพราะว่าเราเป็นโรคหัวใจ ซึ่งตอนนั้นเจ็บมากแต่ทำอะไรไม่ได้ ความคิดเราคือต้องตามไปคุยกันให้รู้เรื่อง จนถึงบ้านอาจารย์ พี่เค้าก็เดินเข้าบ้านไป เราก็นั่งรอที่อยู่ถนนตรงสนามหญ้าหน้าบ้าน จนพี่เค้าออกมา
“ทำไมหรอ ทำไมเป็นแบบนี้”
“เรื่องเมื่อก่อน แล้วก็อะไรๆหลายๆอย่าง”
“แล้วยังไง ไม่คิดหรอว่าจะมีคนเสียใจ”
“แล้วทำคนอื่นเสียใจ เคยคิดมั่งมั้ยล่ะ”
“ไม่ชอบเอยแล้วหรอ?”
“ไม่ละ ไม่ไม่ไหว”
“...”
“เดี๋ยวก็ทำใจได้ไม่นานหรอก”
พี่เค้านั่งลงที่สนามหญ้า เราก็เดินไปนั่งข้างๆ มียุงมากัด เราก็ปัดให้พี่เค้า ตอนนั้นทำอะไรก็ได้ให้เค้าไม่ไปจากเราก็พอแล้ว เพราะเราก็ไม่อยากเสียแฟนไปอีกครั้ง
เรามารู้ตอนหลังว่า แฟนเก่าเราได้ไปเสี้ยมให้เลิกกัน ด้วยวันที่เราคบกับพี่เค้า เพื่อนเราไปบอก แฟนเก่าเราเลยไปคุยกับพี่เค้าในเฟส
“แกสินะ คนที่ชอบเอย”
“เออ”
“อยากได้ก็เอาไปเลย เอยอะเดี๋ยววันเสาร์เลิกให้ แล้วไปม่อกันไกลๆ”
เราไปอ่านข้อความในเฟสเพราะมีรหัสเฟสของแฟนเก่า แต่จะอธิบายอะไรก็ไม่มีทางเหมือนเดิมเพราะพี่เค้า ได้มองว่าเราเป็นคนที่โกหก คิดมากไปถึงเค้าคือกิ้กของเรา เพราะเค้าไม่เชื่อเรา แต่เชื่อแฟนเก่าของเรา เราเลยขอพี่เค้า
“ไปส่งหน่อย”
พี่เค้าก็เงียบแล้วก็เอามอเตอร์ไซค์ของอาจารย์ มาให้เราให้ซ้อน เราก็ซ้อนพอขึ้นนั่งเราก็ร้องไห้ทันที เค้าก็ขับเราก็เอาหน้าไปซบที่หลังพี่เค้าแล้วปล่อยโฮออกมา แต่มองหน้าพี่เค้าในกระจกมันนิ่งมาก ในใจคิดทำไมถึงใจร้ายจัง พอส่งลงที่หลังโรงเรียน ก็เลยบอก
“ไม่ไปได้มั้ย ไม่เลิกกันได้มั้ย”
“อยู่ไปก็ไม่มีความสุข”
เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เลยเดินเข้าโรงเรียนก็หันไปมองพี่เค้าแต่พี่เค้า ไม่มองเราแม้แต่นิดเดียว


เรากับพี่เค้าก็จบกันแค่วันนั้น พอมาเก็บตัวนักกีฬาที่โรงเรียนเราก็ไม่ได้เป็นแต่มาดูผลคะแนน ก็เดินสวนกัน เราก็เดินก้มหน้า พี่เค้าก็ก้มหน้า หลังจากวันนั้นเราก็มองหน้าพี่เค้าไม่ติด ไม่กล้าคุยด้วย ไม่อะไรทั้งสิ้น แต่เจอพี่เค้า ความรู้สึกมันก็กลับมา แต่ติดอยู่ตรงที่พี่เค้าไม่คิดอะไรแล้วสิ ..
 
ตอนนี้เราคิดถึงเค้ามาก เจอหน้าพี่เค้าทุกวัน แต่ทำอะไรไม่ได้เราไม่เข้าใจเลย ว่าคนที่บอกว่าชอบเรามา 5 เดือน เลิกชอบเราได้ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ เมื่อก่อนยอมรับเราไม่เคยสนใจพี่เค้าเลยแต่พอ เริ่มๆรู้จักกันไปเรื่อยๆ ก็ชอบพี่เค้าที่พี่เค้าเป็นคนดี ดูแลเรา
เราเครียดมาก อยากให้พี่เค้ากลับมาเหมือนเดิม แต่เค้าก็ไม่สนใจ วันนี้เราได้คุยกับเพื่อนของพี่เค้า ที่อยู่ม.4 เค้าบอกว่า เวลาพูดชื่อเรา พี่เค้าก็จะซึมๆ ทำหน้านิ่ง รด.ก็เหมือนกัน เค้าพูดคำว่า จุงเบย เป็น จุงเอย เท่านั้นล่ะ พี่เค้าก็นิ่ง ซึมเหมือนเดิม
 
ขอปรึกษาว่าต้องทำยังไง ถ้าจะกลับมา ถ้าบอกว่าเอากระทู้นี้ไปแปะไว้ที่ เฟสพี่เค้า ทำไม่ได้ ..พี่เค้าบล็อกเราไปละ ^ ^ จขกท.ต้องการคำปรึกษาด่วน

PS.  Remember to always dream. More importantly to make those dreams come true and never give up !

แสดงความคิดเห็น

1 ความคิดเห็น