ความลับที่ทำให้ได้มหาลัยก่อนใคร เราติดแล้ว! เราไม่หวง เราจะบอก
ความลับที่ทำให้เข้ามหาวิทยาลัยได้ก่อนใคร? เราติดแล้ว เราไม่หวง เราจะบอก
เด็กม.หกทุกคนคงรู้ดีว่า การเข้ามหาวิทยาลัยมันสำคัญมากแค่ไหน? ความสำคัญมากน้อยของแต่ละคนขึ้นอยู่กับความคาดหวังของคนรอบข้าง แทบทุกคนจึงต้องไขว่ขว้าทำทุกอย่างให้ตัวเองเหนือกว่าอีกแสนคนในสนามสอบให้ได้
? ? เราก็เป็นนักเรียนม.หกปีนี้คนนึง ที่มีผลการเรียนถ้าเทียบกันคนอื่นอีกแสนกว่าคน คงอยู่ประมาณเก้าแสนเก้า แถมปีนี้ที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยดันเป็นปีชงอีก(ปีที่จะโชคไม่ค่อยดี)? = = ?
?ถึงจะเรียนอยู่โรงเรียนมีชื่อเสียง ติดอันดับร้อยโรงเรียนเก่งในเว็บ DEK-D นักเรียนเกินครึ่งโรงเรียนใช้ไอโฟน อยู่ใกล้กรุงเทพแบบคลานไปสองวันถึง?
แต่เราไม่เคยเรียนพิเศษเลยตั้งแต่ม.ต้น ไม่รู้จักว่าอาจารย์อุ๊ที่เพื่อนๆพูดถึงกันหน้าตาเป็นยังไง ผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่ ครูพี่แนนสอนร้องเพลงอยู่KPNหรอ ?
เพราะเห็นค่าเรียนก็หนาวแล้ว ไม่ใช่เพราะแอร์มันเย็น หรือใส่กางเกงตูดขาด แต่มันแพงเกินกว่าฐานะทางบ้านจะรับไหว(บ้านแอบจน 555)???
เรียนในห้องก็ไม่ได้ดีเด่นจนเพื่อนรอลอกการบ้าน แต่เราจะบอกว่า เราติดมหาวิทยาลัยตั้งแต่เดือนสิงหาแล้วล่ะ ติดคนแรกของห้อง แรกสุดในโรงเรียน ?ก่อนสอบแกทแพทซะอีก แถมคะแนนแกทแพทยังออกมาดีเว่อร์จนอยากจะสละสิทธิ์มหาลัยที่ติดแล้วไปยื่นที่อื่น
?แต่ต้องเตือนใจว่า โลภมากมักลาภหาย 555 เพราะมหาลัยที่ติดไม่ใช่มหาลัยขี้ไก่นะฮะ เชื่อว่าเป็นมหาลัยรัฐในฝันของใครหลายๆคน รู้ว่าไม่ใช่เราคนเดียวที่ติดหรอก ต้องมีคนอื่นที่ติดด้วยน่ะแหล่ะ กระทู้นี้ไม่ได้ตั้งขึ้นมาอวด
เพราะเรา ?ทำงานพิเศษแทนเรียนพิเศษ? ใช่ๆ เพื่อนๆไม่ได้อ่านผิด หรือเราพิมพ์ผิด ทำงานพิเศษที่เราบอกคือ ทำงานพาร์ทไทม์หลังเลิกเรียน แล้วได้เงินนั่นแหล่ะ อ้าว.. ทำงานแล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปอ่านหนังสือ ใช่! เวลาอ่านหนังสือน้อยมากหรือแทบจะไม่มีเลย แถมบางทีเหนื่อยมากจนไปหลับในห้องเรียนอีก แถมลืมทำการบ้านด้วย T^T
งั้นจะทำไปทำไมล่ะ?! หน้าที่ของเราคือเรียนหนังสือนะ!! แต่ลองอ่านต่ออีกนิดนึง
?เรียนพิเศษ ?= ได้ความรู้ สูตรลัด เทคนิคการจำ แต่เสียตัง (แพงด้วย)
ทำงานพิเศษ = ได้เงิน ได้รู้จักรับผิดชอบ ได้รู้จักคุณค่าของเงิน รู้จักคุณค่าของเวลา ได้ประสบการณ์การทำงานร่วมกับคนอื่น และได้ทักษะชีวิต (มีแต่ได้กับได้)
แต่ใครแอบเถียงว่า แต่มันเสียเวลาจะตาย เอาเวลาไปติวดีกว่า อ่านต่ออีกนิด
อย่าลืมนะคะว่า การสอบเข้ามหาวิทยาลัยคือ การสอบข้อเขียน + สอบสัมภาษณ์
ต่อให้คุณเก่งแค่ไหน แต่ไม่มีทักษะชีวิตเลย หรือพอมีเล็กน้อย ก็อาจพลาดให้กับคนที่เค้าเรียนพอใช้แต่ทักษะชีวิตเต็มเปี่ยมได้
ความรู้ที่จะเอาไปสอบข้อเขียนมีอยู่ในตำรา ฝึกฝนกันได้ ใครก็อ่านได้ คนเรียนพอใช้แต่อ่านมากขึ้น ก็เก่งได้ แต่ทักษะชีวิตต้องไปดิ้นรนหาเอาเอง หรือตอนนี้คุณเรียนเก่งอยู่แล้ว แล้วคุณไม่อยากจะเก่งทักษะชีวิตด้วยหรอ เก่งสองด้านแบบนี้ อยู่เหนือคนอีกแสนกว่าคนได้สบาย
แต่หน้าที่ของเราคือเรียนหนังสือนะ จบมาก่อนแล้วค่อยไปทำงานก็ได้นี่!!
จริงค่ะ เรียนหนังสือสำคัญจริงๆ ไม่ขอเถียง แต่ถ้าเราได้ทำงาน ได้รู้จักความรับผิดชอบ งานเรายังรับผิดชอบได้ แล้วทำไมเราจะรับผิดชอบเรื่องเรียนเราไม่ได้ล่ะ แถมยังรับผิดชอบชีวิตตัวเองได้อีก ไปอยู่มหาวิทยาลัยเรื่องนี้สำคัญมาก เราต้องดูแลตัวเองแล้ว พ่อแม่ไม่ได้มาจ่ายตังค่าขนมทุกวันตอนเช้าแล้ว ต้องติดต่อกับสถานบันการศึกษาเอง ลงทะเบียนหน่วยกิตเอง ต่อให้เรียนเก่งมาก แต่รับผิดชอบตัวเองไม่เป็น แล้วจะใช้ชีวิตในมหาลัยรอดได้ยังไง อาจจะรอดนะ แต่คงเหนื่อยแย่เลย ^^
ต่อมาคือ รู้จักคุณค่าของเงิน ตอนแรกที่ตั้งใจมาทำงานพิเศษก็เพราะ ?อยากได้ไอโฟนค่ะ? 555
?ก็อยากถ่ายรูปอัพลงอินตาแกรมกับเค้าบ้าง เล่นปลูกผักในคาบคณิตบ้างอะไรบ้าง
แต่พอได้มาทำงาน นับจากวันที่ทำงานวันแรก จนถึงวันนี้ มีเงินเกินพอที่จะซื้อไอโฟนได้สามเครื่องแล้วค่ะ แต่ถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ใช้ไอโฟน? เพราะไม่กล้าซื้อ T^T ทำงานมาแทบตาย จะเอาไปแลกกับเจ้าเครื่องนั้นน่ะเรอะ ไม่มีทางซะหรอก?
การเข้ามหาวิทยาลัย ต้องใช้เงินจริงๆ และไม่ใช่น้อยๆ ถ้าใครติด เค้าจะให้จ่ายเงินทันทีเพื่อเป็นการยืนยันสิทธิ แล้วถ้าบ้านจนอย่างเราจะไปเอาเงินก้อนอย่างนั้นมาจากไหน คนมีเงินอาจจะไม่เคยรู้ คุณเกิดมาโชคดีมากค่ะ แล้วถ้าวันนั้นเราซื้อไอโฟนสมใจ? แล้วเราสอบติดมหาลัย แล้วเราไม่มีเงินจ่าย เพราะซื้อไอโฟนไปหมดแล้ว เราจะทำยังไงได้นอกซะจาก ต้องยอมสละสิทธิไป หรือให้แม่ไปกู้เงินนอกระบบ แล้วเจ้าหนี้หน้าเลือดมาทวงดอกเบี้ยหน้าบ้านทุกวัน น่าเศร้าใช่ไหมล่ะ T^T
ถึงจะดูเหมือนเสียเวลาแต่สิ่งที่ได้มา คุ้มกว่าการไปนั่งติวที่บางคนเรียนเหมือนฆ่าเวลารอให้ถึงวันสอบจริงไปวันๆซะอีก
เมื่อเราทำงาน และต้องเรียนด้วย เราต้องจัดการเวลาของเราให้ดีขึ้น?ไม่ใช่ว่าทำงานจนเสียการเรียน อย่าลืมว่าหน้าที่หลักของเราคือ การเรียนหนังสือ เพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัย เมื่อเวลาเรามีน้อยลง เราจะรู้จักคุณค่าของเวลามากขึ้น เพราะทุกนาทีที่เราทำงานคือเงิน และเวลาที่เหลือเราก็ต้องอ่านหนังสือไปด้วย ถ้าว่างจากการเรียนในห้องเรียน เราก็จะต้องรีบหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านทันที
?เพราะเย็นนี้เราคงไม่ได้กลับบ้านไปนอนอ่านสบายใจเหมือนเพื่อน เพราะต้องไปทำงาน แต่รู้ไหม เพื่อนที่ได้กลับบ้านมีเวลาอ่านหนังสือมากกว่าเราเป็นสิบชั่วโมง ก็เล่นเฟสบุค อ่านฟิค จนเหลือเวลาอ่านเท่าเราสองชั่วโมงนั่นแหล่ะ?
บางครั้งฟินฟิคจนลืมอ่านด้วยซ้ำ ไม่ต้องกลัวว่าเราจะเรียนแย่กว่าคนอื่นเพราะมัวเอาเวลาไปทำงานแน่นอน
?ถึงแม้ว่าเราจะเลิกทำงานแล้ว แต่นิสัยรู้จักรับผิดชอบ รู้จักคุณค่าของเงิน? รู้จักคุณค่าของเวลา มันจะติดตัวเราไปตลอด เรื่องแบบนี้ในหนังสือสรุปเข้มเนื้อหา ไม่มีให้อ่าน ไม่มีให้ลองทำข้อสอบ นอกจากซะว่า ปิดหนังสือซักแปปนึง ไปลองทอดไก่เคเอฟซี?
เต้นในเอ็มเค
เสริฟไอติมในสเว่นเซ่น
เซเว่นอีเลเว่นสวัสดีค่ะ ดูบ้างก็ดีนะ
32 ความคิดเห็น
ขจก. ติดมหาลัยอะไรอ่าา
เข้าโครงการอ่ะไรหรอ  ทำไมเก่งจัง
PS. ฝากนิยายด้วยนะค๊า ^^ http://writer.dek-d.com/chuenfa/writer/view.php?id=751660
ศิลปากรป่ะ .. จขกท.
คือแอบเดาเอานะ
น้องจ๋า บางแห่งเค้าไม่รับคนอายุต่ำกว่า 18 ปี ทำงานนะจ๊ะ
จขกท ทำงานที่ไหนคะ เราก็เคยน้า อยากได้ไอโฟนเหมือนกัน แต่ไปสมัครที่ท็อปเจริญเค้าไม่ให้ทำ ทั้งที่เขียนว่าไม่จำวุฒิ (เราอายุ 19)
เราทำอยู่เชสเตอร์กิลล์ อายุ 18 ?
ทำได้สามเดือนแล้ว
ฐานะทางบ้านไม่ดีเหมือน จขกท เลย ;)
เคล็ดลับคืออะไรหรอคะ???
ยอมรับว่ากระทู้นี้มีประโยชน์มากครับ
แต่
ช่วยตั้งชื่อกระทู้ให้เข้ากับเนื้อหาด้วยครับ
คุณไม่ได้บอกเคล็ดลับการสอบเข้า ม. ลัย
แต่คุณบอกข้อดีของการทำงานพิเศษต่างหากครับ
หรือถ้าจะอ้างว่า "การทำงานพิเศษ ทำให้เห็นคุณค่าของเวลา แล้วเอาเวลาไปอ่านหนังสือ" คือข้อนี้มันก็ดีอยู่นะครับ แต่ก็ไม่ใช่เคล็ดลับอยู่ดี
สรุป จขกท ตั้งกระทู้อวยตัวเองหรอคะ
เราก็อยากทำนะแต่แถวบ้านเราไม่ค่อยมีแหล่งทำงานเยอะ เลยต้องแบเงินขอพ่อแม่เรื่อยไป
ถ้าจะแต่งนิยายโลกสวย เชิญห้องข้างๆค่ะ
เพื่อนผม ทำงานMCตั้งแต่ 16 แล้วนะครับ
แปลกตรงใหนอะครับ= = a
แล้วถึงมันจะเรียน ไปด้วย ทำงานไปด้วย
ก็สอบได้ที่1-5ของสายชั้นตลอดนะครับ
ดราม่านี้จะลงเอยเช่นไร!!
ไร้ประโยชน์มากค่ะ เสียดายเวลาอ่ามาก =='
PS. เวลาของคนเรามี24ชม.เท่ากัน แต่อายุขัยนาฬิกาของแต่ละคนไม่เท่ากัน
อาจจะฟังเหมือนอวยตัวเองนะ เราว่า แต่ๆๆๆ!!!
แต่ จบกท เป็นคนคิดบวกมากกว่า เราล่ะอิจฉา
ถ้าเราเป็น จขกท เราอาจเครียด ไม่มีความสุขก็ได้
แต่ จขกท พลิกวิกฤต ให้เป็นโอกาส ใจสู้มากๆ
เป็นคนไม่ค่อยเครียดใช่ป่ะคะ 5555555
ถ้าได้คณะที่ชอบแล้ว ก็เรียนไปเถอะค่ะ
ดีแล้วที่ไม่สละสิทธิ์
มีความสุข ในชีวิตมหาลัยนะคะ
พูดซะเหมือนกับว่าทุกคนต้องทำงานพิเศษยังไงอย่างงั้น
ไม่เถียงว่าทำงานพิเศษไม่ดี หรือต้องอ่านหนังสือมากๆ
แต่การอ่านหนังสือมันก็สำคัญ บางคนเขาก็ไม่ใช่คนที่เก่งแบบอ่านปุ๊บจำได้เขาก็ต้องฝึกป่ะ
พูดแบบนี้เลยดูเหมือนพวกโลกแคบอ่ะ
จริงๆเราก็ไม่ได้รวยอะไร ก็ตั้งใจว่าเรียนไปเรื่อยๆ เข้ามหาลัยถ้ามันต้องใช้เงินมากก็กะจะกู้กยศเอา
ก็ไม่อยากให้แม่ลำบากเหมือนกัน เรายังไม่ติดนะ แต่ก็ไม่เครียดอะไร
คิดซะว่ายังไงชีวิตก็ยังมีพรุ่งนี้ แค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเพื่อพร้อมที่จะเดินไปข้างหน้า แค่นั้นเอง
ปล. ไหนเคล็ดลับอ่ะ นี่ไม่ได้กวน
เอ่อออ ขอขัดนิดนึงนะะ  ตามกฏหมายอายุ 15 ก้ทำงานได้แล้วน้า แต่แล้วแต่ที่ว่ารับรึป่าว
ปิ้ววว ~ โดนเตะออกนอกกระทู้
เด็กไทยนี่อ่านแล้ววิเคราะห์สังเคราะห์ออกมาเองไม่เป็นเหรอ?
คนอื่นไม่รู้นะว่าอ่านแล้วจับใจความได้ว่าอะไร
แต่สำหรับเรา ได้ความว่า "อยากสอบติดก็ต้องแบ่งเวลาอ่านหนังสือดีๆ อย่ามัวแต่ไปเที่ยวเล่น เปิดเฟส อ่านฟิค ฯลฯ"
ถึง จขกท เค้าจะไม่ได้พิมพ์เป็นตัวอักษรให้เห็นจะๆ แต่ใจความมันมีอยู่แล้ว
อย่าอ่านลวกๆ อ่านแล้วคิดตามด้วยน่าจะดี :)
คหสต.
ขอบคุณมากนะคะ คุณ จขกท. เราขอเอากระทู้คุณไปให้น้องเราอ่านนะ :D
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?