เคล็ดลับวิธีแต่งนิยายของมือใหม่ (แบบหนูเนี่ยแหละ) แบบฉบับคาซารินะ
ตั้งกระทู้ใหม่
วิธีที่รินะแต่งนิยาย สิ่งที่ต้องคิดก็มีตามนี้แหละค่ะ
1.คิดลักษณะตัวละครที่สำคัญ Tip~เวลาแนะนำตัวต้องพยายามให้แนบเนียนที่สุด
2.เนื้อเรือง(จำแบบย่อๆไว้ในหัวก็ได้แล้วค่อยแต่งให้เข้าใจง่ายมากขึ้น)
3.นิสัยของตัวละคร(พยายามทำให้ไม่ซ้ำกันในแต่ละเรื่อง)
แต่มีวิธีที่จะทำให้แต่งได้ง่ายขึ้นคือ จำให้เป็นเหมือนการ์ตูน(ไปข้างหน้าเรื่อยๆถ้าจำไม่ทันก็แต่งใหม่)เป็นวิธีที่ดูยุ่งยากแต่ก็ได้ผลดีนะคะ
ถ้าใส่คอมเมนต์ด้วยจะดีใจมากค่ะ
75 ความคิดเห็น
...เอ่อ จุดที่จะให้ติมีเพียบเลยล่ะ
PS. ถ้าถูกผิดคือขาวกับดำ แล้วสีอื่นจะให้อยู่ในหมวดไหน ดังนั้นโลกนี้มีแค่ถูกผิดจริงหรือ ?
เอาแล้วไงท่านซ่อนนาม
PS. "กระสุนไม่ได้ฆ่าคน แต่คนฆ่ากันเอง" ฉันไม่ได้เป็นคนเริ่ม แต่จะเป็นคนจบมันเอง..!
อย่าติเลยท่านซ่อนนาม -*-
อย่าพึ่งจัดเต็ม    = =;;;
เหมือนล้อเล่นยังไงชอบกลนะ ฮาาาาา
ถ้าแต่งงั้นจริง นิยายไม่จบจ้า
นิยายเรื่องนึง ใช้ข้อมูลแน่นกว่านี้นะน้องนะ
ต้องคิดพล็อตให้แน่น ผูกปมแล้วแก้ทีละจุดๆ หาเอาข้างหน้านี่ทะเลมาเลยนะนั่น
นิสัยตัวละคร ไม่ต้องหาที่มันไม่ซ้ำก็ได้ ขึ้นอยู่กับการนำเสนอคนอ่านมากกว่า
ถ้าจำไม่ทันก็แต่งใหม่...ก็จดแต่ละตอนไว้สิขอรับ แต่งใหม่มันเสียเวลาออกนะ =w=
PS. คำว่า 'กรอบ' หรือ 'กฏเกณฑ์' เป็นแค่การตั้งพื้นฐานของความถูกต้องของใครบางคนเอาไว้เท่านั้น ถ้าไม่มีคนตั้งกรอบที่ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างจะไม่มีคำว่าถูกหรือผิดใดๆทั้งสิ้น [จาก เคเจเนสซ์ : พันธกิจสีเทา ]
ท่านsay_windyนี่มาเพื่อช่วยไม่ให้ท่านซ่อนจัดเต็มสินะ555//อย่าจัดเลยนะท่าน=w= ไม่มีใครเถียงท่านได้จั๊กคนง่ะ...
PS. เกิดมาต้องมีดับ ใช้เวลาทุกวินาทีให้คุ้นค่า! แต่นิยายตูยังคิดพล๊อตไม่ได้เล้ย!
เอ๋...ไม่รู้ตัวนะท่านtimmy
คือว่าเปิดมู้นี้ค้างไว้ก่อนที่ท่านซ่อนจะเม้นต์ไว้อ่ะ เลยไม่เห็นว่าใครมาเม้นต์ไว้บ้าง
เหมือนทำพลาดไปนิดนะเรา #ผิดล่ะ 5555
PS. คำว่า 'กรอบ' หรือ 'กฏเกณฑ์' เป็นแค่การตั้งพื้นฐานของความถูกต้องของใครบางคนเอาไว้เท่านั้น ถ้าไม่มีคนตั้งกรอบที่ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างจะไม่มีคำว่าถูกหรือผิดใดๆทั้งสิ้น [จาก เคเจเนสซ์ : พันธกิจสีเทา ]
จากประสบการณ์ แต่ง นิยายแฟนตาซี เรื่องแรก ( ที่ยังไม่ถึงไหน แค่ก ๆ ) ตอนเริ่มแรก ก็วางแผนคล่าว ๆ ประมาณนั้นเหมือนกันมั้งคะ ? แต่ข้อมูลแน่นกว่าเยอะ เพราะใช้เวลาคิดนั่นนี่นานพอสมควร < อุตส่าห์คิดว่ารอบคอบแล้ว > แต่ไปไม่ถึงตอนที่ 3 ตัน ครับผม !! ต้องกลับมานั่งคิดนั่งแต่ง สิงวิกิพีเดีย และ มีเดียอื่น ๆ ค้นหาข้อมูลเพิ่มเติม เพราะยิ่งแต่งก็ยิ่งเจอช่องโหว่ระหว่างพล็อตมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่นักเขียนเอง ก็คิดไม่ถึง ตอนวางแผนเรื่อง // กระอักเลือด
PS. Love Chronicle : The Memoir & Divergence in Time ☆ ฝากด้วยนะฮับ : http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=912566
หัวข้อเปิดช่องกว้างไปหน่อยน่ะครับ
เท่าที่ดูมาบางก็สำหรับมือใหม่ แต่บางข้อก็สำหรับมือเก๋าเลยนะครับ
PS. Ragnarok Fiction - The legend of descendant - เรื่องราวของตำนานรบตำนานรักบทใหม่ มีอา-มังกรน้อยปาฏิหาริย์ - (Master And The Little Dragon) - รักพี่จ๋าที่สุดในโลกเลย !!
ไปหาประสบการณ์ในการเขียนมาก่อนนะครับ ค่อยมาสอนคนอื่น มาสอนแบบเด็กหัดบินแบบนี้ ผู้ใหญ่เขาจะตีแสกหน้าเอา (ซึ่งอาจจะเป็นหนึ่งในนั้นก็ได้ - -)
PS. บัลลังก์นี้มิเคยปรารถนา บัลลังก์นี้มิเคยคิดลุ่มหลง บัลลังก์นี้มิเคยคิดชื่นชม บัลลังก์นี้มิเคยสมสุขทรวง / ไม่มีใครปฏิเสธกรรมที่เรียกว่า "การกระทำ" ได้หรอก
ทำไมถึงกล้าเผยแพร่วิธีแต่งนิยายของตัวเองทั้ง ๆ ที่เพิ่งเริ่มแต่ง?
เห็นมันเป็นเรื่องง่ายเหรอ?
เห็นว่าเว็บนี้มีแต่นักเขียนมือสมัครเล่นเหรอ?
คนที่เข้ามาอ่านและตอบกระทู้ประจำส่วนใหญ่เป็นนักเขียนเต็มตัว มีผลงานตีพิมพ์ หรือมีผลงานการประกวดมาแล้วทั้งนั้น
อ่านแล้วหงุดหงิดโพดเลยล่ะ เด็กสมัยนี้เห็นการแต่งนิยายเป็นการนั่งเทียนเขียนง่าย ๆ หรือไง
การเริ่มแต่งนิยายแบบนี้มักจะเกิดกับนัก "หัด" เขียนเริ่มต้นที่คิดว่ามันง่ายนิดเดียวที่สุดท้ายเขียนไม่มีวันจบ วิธีเริ่มต้นแบบนี้ส่อแววออกทะเลมาก ออกทะเลไปไกลแบบกู่ไม่กลับเลยล่ะแถมเนื้อเรื่องมั่วซั่วมากด้วย
ขอนิยามการกระทำเยี่ยงนี้ว่า ...ฆ่าตัวตาย...
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 7 เมษายน 2556 / 16:25
ขั้นตอนสั้นๆ แทบไม่มีรายละเอียด แค่นี้ใครๆ ก็ทำได้...วิธีของมือใหม่ที่ยังลงงานไม่จบสักเรื่อง คงยากที่ใครจะเข้ากระทู้นี้แล้วบอกว่า 'สุดยอดมากเลยค่ะ จะนำไปปรับใช้นะคะ'
...กระทู้ก่อดราม่าชอบกลแฮะ // หนี
PS. Pirated Legend ตำนานโจรสลัด มีแต่คำว่า 'ไม่ปกติ' http://writer.dek-d.com/pear1310/writer/view.php?id=766869
น้องต้องการอะไรจากสังคมคะ...
เคล็ดลับของน้องเนี่ย มันไม่ใช่เคล็ดลับการแต่งค่ะ แต่มันคือพื้นฐานก่อนแต่ง
ลองไปอ่านพวกคอลัมภ์การแต่งนิยายในเว็บดีกว่านะคะ แล้วจะกลับมาลบกระทู้ไม่ทัน..
เข้าใจความรู้สึกคนที่อ่านกระทู้นี้ มันเหมือนมีอะไรมาฟาดเบาๆ
PS. ฝากบทความเพลงญี่ปุ่นค่ะ http://writer.dek-d.com/sos-sos-sos/writer/view.php?id=794547
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 4 เมษายน 2556 / 23:11
PS. "กระสุนไม่ได้ฆ่าคน แต่คนฆ่ากันเอง" ฉันไม่ได้เป็นคนเริ่ม แต่จะเป็นคนจบมันเอง..!
เอิ่ม... ชักไม่เวิร์คล่ะ
จะบอกให้ก็แล้วกันว่ามันผิดพลาดตรงไหน
อันดับแรก สิ่งที่ท่านเขียนน่ะ มันซ้ำซ้อน และแบ่งแยกได้ไม่ดีนะ
ซ้ำยังบอกสิ่งที่จำเป็นอย่างไม่ครบถ้วนด้วย
หนำซ้ำสิ่งที่บอกก็ยังไม่ปรากฎในตำราไหน
ทั้งยังไม่สอดคล้องกับประสบการณ์ที่เคยมีของหลาย ๆ คน
เช่น
- การวางพล็อต มันไม่มีทางที่จะใช้สมองจำได้ทั้งหมดหรอก
เพราะคิดว่าสมองคนเราจะจดจำไอเดียที่คิดขึ้นมาลอย ๆ ในชั่ววูบไปได้นานแค่ไหนกัน ?
จำพล็อตที่ยาวเป็นหน้าได้ไหม ?
พล็อตที่ยาวระดับนั้นนั่นแหละคือพล็อตที่ดี ถ้าสั้นกว่านั้นจะมีปัญหา
อีกทั้งบางส่วนเป็นพล็อตที่ทำให้สนุกมากขึ้น ซึ่งมันจะหลากหลายไม่ต่อเนื่อง ทำให้จำยาก
ดังนั้นจดพล็อตไว้บทที่ไหนสักแห่งก่อนที่จะแต่งจะดีกว่า
และมันก็ง่ายที่จะปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นด้วย
- การแนะนำตัว ที่บอกว่าแนบเนียนนี่คือยังไง ?
ไม่จำเป็นต้องมีการแนะนำก็ได้ ให้โผล่เข้ามาในเรื่องได้เลย
หลังจากนั้นก็ใช้การดำเนินเรื่อง การกระทำและบทพูดเป็นการแนะนำตัวละครให้คนอ่านได้รู้
การจะมาแยกบทให้มีส่วนแนะนำตัวละครโดยเฉพาะ นิยายปรกติเขาไม่มีกันหรอก
- เรื่องนิสัยตัวละคร ซ้ำกันได้ แต่สิ่งที่จำเป็นคือเรื่องของเอกลักษณ์
เพราะสมควรจะทำให้ตัวละครแต่ละตัวมีเอกลักษณ์เฉพาะ
หากตัวละครมีเอกลักษณ์ที่เหมือนกัน มันจะจำได้ยาก
- วิธีการแต่ง จำให้เหมือนการ์ตูนก็โอเคอยู่หรอก
แต่สำหรับมือใหม่ไม่ควรทำ เพราะจะทำให้แต่งนิยายได้แต่ที่มีบทพูด
ความจริงควรจินตนาการเป็นหนังไปมากกว่า ว่ามีอะไรและเห็นภาพอะไร
อย่างนั้นจะทำให้แต่งนิยายได้ดี
...ที่ว่ามานี้เป็นเพียงเล็กน้อยนะ สิ่งที่ต้องรู้มีอีกเพียบเลย
PS. ถ้าถูกผิดคือขาวกับดำ แล้วสีอื่นจะให้อยู่ในหมวดไหน ดังนั้นโลกนี้มีแค่ถูกผิดจริงหรือ ?
หือ... แหม... พูดไม่ออกเลยค่ะ ^ ^;
ไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพ แต่ก็เขียนมาประมาณนึงพอจะกล่าวได้ว่า
นั่นคือวิธีที่นักเขียนทุกคนเริ่มต้นค่ะ บางครั้งนะ บางครั้ง พล็อตกำหนดลักษณะตัวละคร คือสภาพแวดล้อมแบบนี้ ที่เราจะให้เรื่องดำเนินแบบนี้ ต้องการตัวละครแบบไหน และบางครั้งตัวละครกำหนดพล็อต คือการตัดสินใจตามลักษณะตัวละครจะกำหนดให้พล็อตตอนต่อไปออกมาในทางไหนขึ้นอยู่กับอารมณ์ร่วมของเราเองในขณะนั้นๆ นึกออกไหมนะ ?
และการทำพล็อตไปข้างหน้า ยืนยัน นั่งยัน นอนยันว่า ไม่จบแน่ค่ะ ถ้าคุณไม่คิดจะทำเป็นแบบการ์ตูน หรือมีกลุ่มแฟนคลับแน่นพอ อย่าเขียนไปเรื่อยๆ แต่ถ้าอยากเขียนไปเรื่อยๆ เป็นตอนสั้นๆก่อนเถอะค่ะ เช็กดูก่อนว่า นักเขียนพอใจจะอ่านต่อไหม เรื่องบางเรื่องยืดไปไม่สนุก.... ขนาดระดับ 'นาร์เนีย' นักอ่านคนนี้ก็เอียนจนจะบ้าตอนจบเล่ม 4 พักไว้เกือบสี่เดือนถึงกลับมาหาเล่ม 5 ได้ = =
เม้นยาว แต่หวังว่าจะทำให้เอาไปคิดได้ เข้าใจว่ากระทู้อาจจะต้องการสื่อถึงว่า นี่ก็เป็นแค่วิธีของเรา ทำไมเพื่อนในบอร์ดต้องมาใส่เยอะ แต่ที่ใส่เยอะ เพราะวิธีแบบนี้ดูน่ารักแบบเด็กหญิงตัวน้อยแอบเอาส้นสูงคุณหม่ามี๊มาใส่ แล้วไปนั่งคุยกับเพื่อนว่า
"เธอๆ เคยใส่ส้นสูงรึเปล่า ?? ฉันใส่แล้วนะ ฉันใส่เป็น เดินไม่ล้มด้วย !!!"
เด็กไปเน้อ ^__________^
ยังไงก็พยายามเข้านะคะ เรียนรู้จากข้อผิดพลาด เดี๋ยวดีเอง =3=
ด้วยรักและปราถนาดีจากเพื่อนร่วมบอร์ด <3
PS. โอ้... 'ชีวิต' มีอะไรตั้งเยอะแยะ > <~~
บาง คห. แรงเกินไปครับ ไม่ต้องเขียนขนาดนั้นก็ได้ จขกท. ไม่ได้มาล่อเป้าสักหน่อย
ค่อย ๆ อธิบายก็ได้ว่าข้อแนะนำทีว่ายังมีจุดบกพร่องตรงไหน สมัยเด็ก ๆ ไม่เคยอยากลองแบ่งปันความเห็นของเราบ้างหรือไงกัน อย่างนี้แล้วจะมีใครกล้าแสดงความเห็นกันเล่า...
อ้อ...กรุณาอย่าบอกว่าเป็นการฝึกนะครับ เพราะวุฒิภาวะของแต่ละคนไม่เท่ากัน ความจริงเห็นสิ่งที่ จขกท. เขียนมาก็น่าจะพอทราบว่าประสบการณ์เขียนอยู่ในระดับไหน แทนที่จะเป็นการพูดคุยกันดี ๆ เพื่อสนับสนุนให้ จขกท. เขียนต่อไป มันจะกลายเป็นว่าทำให้กลัว อย่างดีก็แค่ไม่กล้าเล่นบอร์ดนี้ อย่างเลวคือการกลัวการเขียนไปเลย
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 5 เมษายน 2556 / 00:26
PS. de gustibus non est disputandum
ชอบ คห.ของท่าน#14ซ่อนหนามและท่าน Dogiebiz มากๆเลยค่ะ
ถ้าเห็นว่าน้องเขาเขียนมาแล้วมันบกพร่องก็แนะนำกันไปค่ะ ^^
เราเองก็เขียนนิยายไม่จบสักเรื่องเรียกว่าเขียนไม่เป็นก็ว่าได้
พยายามอ่านข้อแนะนำของนักเขียนท่านอื่นๆอยู่เรื่อยๆ
แต่คงไม่สามารถเข้าใจมันและหยิบมาใช้ได้ทั้งหมด
เห็นน้องเขาตั้งให้อ่านก็อ่านแม้จะไม่เข้าใจเลยก็ตาม^^
เห็นด้วยนะคะที่ว่าถ้ามันบกพร่องก็ช่วยกันบอกช่วยกันแก้
แล้วทำให้คนที่เข้ามาอ่านอย่างเช่นเราได้อ่านอะไรเยอะขึ้น
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 7 เมษายน 2556 / 02:34
พักนี้อาจจะต้องห่างจากการคอมเมนต์สักหน่อยแฮะ อากาศมันร้อนเลยพาลใ้ห้หงุดหงิดง่าย เมื่อหงุดหงิดง่ายก็ออกมาทางคอมเมนต์ทักที - -
PS. บัลลังก์นี้มิเคยปรารถนา บัลลังก์นี้มิเคยคิดลุ่มหลง บัลลังก์นี้มิเคยคิดชื่นชม บัลลังก์นี้มิเคยสมสุขทรวง / ไม่มีใครปฏิเสธกรรมที่เรียกว่า "การกระทำ" ได้หรอก
เห็นด้วยกับ คห.16 นึกว่าจะไม่มีคนคิดแบบนี้สะแล้ว
PS. มายเนมอิสโทระ
เหอๆ กระทู้นี้ล่อเราซะงั้น อ่านแล้วเหมือนโดนมีดทิ่ม
ช่วงนี้อ่อนไหวกับเรื่องทำนองนี้เกินไป. ต้องไปหาเวลาะพักซะบ้างละ
พักนี้สุขภาพจิตไม่สมประกอบเท่าที่ควร ของขึ้นง่าย ๆ ซะงั้น แอบรู้สึกผิดแฮะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?