เรื่องน้องของผม = ='
เอ่อ..เตอร์คนเดิม โอเค นายนี่มันมีปัญหามาระบายให้เพื่อนๆฟังอีกแล้ว ถ้ารำคาญเตอร์ก็ กราบประทานอภัย =/\=
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมมีพี่ชาย 1 น้องสาวอีก 1 และน้องสาวผกับผมเป็นอะไรที่เกลียดกันยังกับชาติที่แล้วเคยทำอะไรไว้ น้องผมอายุห่างกับผม 2 ปี ซึ่งนั่นก็ไม่ได้ห่างอะไรมากมาย ผมน่ะรักน้องนะ แต่ไม่รุ้ว่าน้องเคยรักผมบ้างมั้ย? ทุกครั้งที่น้องแกล้งผม [แล้วเธอก็แกล้งแรงมาก] ผมก็จะแอบไปร้องไห้อยู่คนเดียว พ่อแม่กับพี่ชาย ไม่มีใครเข้าข้างผมเลย อีกเรื่องนึงคือผมเป็นโรคฮิคิโคโมริ หรือก็คือโรคทางจิต โอเค จะว่าผมโรคจิตงั้นก็ได้ โรคนี้เป็นโรคที่ผู้ป่วยชอบเก็บตัวอยู่บนห้องโดยไม่สุงสิงกับใคร แต่ผมก็ยังมีลงไปพบปะกับครอบครัวอยู่บ้าง วันนี้ก็เป็นวันสงกรานต์วันที่สอง พี่ชายมาลากผมออกไปจากห้องจนได้ พี่ชายกับน้องสาวพากันเล่นสงกรานต์กันอยู่หน้าบ้าน ผมนั่งรถของเล่นแล้วเลื่อนไปเลื่อนมาอยู่ข้างหลัง แบบว่า หลบสายตาประชาชนอ่านะ
ผมก็เลยตัดสินใจขึ้นมาบนห้อง ล็อคกลอน แล้วหยิบมีดพกประจำตัวมากรีดแขนอีกเช่นเคย มันเป็นวิธีเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองยังคงมีความรู้สึกอยู่ ทุกครั้งที่ผมเจ็บผมก็คิดได้ว่า อา..เรายังไม่ตายสินะ แค่เนี้ยแหละ ผมรู้สึกเกลียดน้องสาวจังแหะ เห้ออ
PS. ผมเป็นกันเอง 'จะตาย' จริงๆนะ ^^
27 ความคิดเห็น
อย่าทำร้ายตัวเองอีกเลยค่ะ คุณควรจะรักตัวเองให้มากๆ
ยิ่งไม่มีใครรัก ไม่มีใครแคร์ คุณก็ควรจะรักและแคร์ตัวเองให้มากที่สุด
น้องสาวทำอะไรๆไม่ดีมา คุณพูดไปเลยค่ะ ให้คนในบ้านรับรู้
ไม่ว่าเขาจะเชื่อหรือไม่ แต่คุณก็ได้ยินยันไปแล้วว่าคุณไม่ได้ทำร้ายน้องก่อน
คนเราต้องยืนหยัดเพื่อความถูกต้องให้ตัวเองนะคะ
ถ้าเราหนี ไม่ตอบโต้ แล้วไปทำร้ายตัวเองทีหลัง นั่นเท่ากับว่าเรายอมแพ้เขา
คุณต้องไม่แพ้ค่ะ คุณออกมาจากห้องเถอะ ออกมาสู้เพื่อตัวเอง
ไปพบปะผู้คนบ้าง ไปเจอเพื่อนใหม่ๆบ้าง การเก็บตัวอยู่แบบนั้น
จะทำให้โรคจิตที่คุณเป็นอยู่มันไม่หายสักที และมันก็จะมีแย่ลง
รวมทั้งสุขภาพของคุณด้วย ถ้าร่างกายไม่ได้ออกกำลัง ไม่ได้ถูกแสงแดดบ้างเลย
ร่างกายมันก็เสื่อม อยากเช่น ดวงตา ไม่รู้นะ เราเคยได้ยินมาว่าคนที่อยู่ในที่มืดมากๆ
ไม่ออกมาเจอแสงแดด ดวงตาเขาจะใช้งานไม่ได้ แล้วคุณเอาแต่จ้องคอมพ์
มันก็ยิ่งแย่เข้าไปอีก
สรุป คุณทำร้ายตัวเองเพราะคุณน้อยใจที่คนอื่นๆเข้าข้างแต่น้องสาว
ขอให้คุณคิดซะว่า ใครๆก็ไม่รัก ใครๆก็ทำร้าย เพราะฉะนั้นคุณจึงต้องรักและดูแลตัวเอง
อย่าเป็นคนที่ทำร้ายตัวเอง เพราะตัวคุณถูกคนอื่นทำร้ายมามากพอแล้ว
เรื่องน้องสาว ไม่ต้องไปคิดมาก เมื่อเราโตขึ้น เราก็ต้องมีชีวิตของตัวเอง
ถ้าคุณเรียนจบ มีงานทำ คุณจะแยกตัวจากครอบครัวเมื่อไหร่ก็ได้
คุณไม่จำเป็นต้องอยู่ร่วมกับเขาไปตลอดชีวิตนะ ไม่ต้องไปแคร์หรอกว่าน้องสาวเกลียดเรา
แคร์ตัวเองก็พอ ใครจะเกลียดก็ให้มันเกลียดไป สักวันมันก็ต้องได้รับสิ่งนั้นตอบแทนเหมือนกัน
เอามีดกรีดแขนเลยหรอ ? อย่าทำร้ายตัวเองเลยค่ะ
เราเองก็มีน้องสาวนะ เกลียดมันมากเหมือนกัน 55555555 แต่ยังไงพี่ก็คือพี่ ถึงมันจะทำอะไรให้เราไม่ชอบใจตลอด พ่อแม่ชอบเข้าข้างมันใช้มั้ยล้าาา เราเคยทะเลาะกับน้องตอนเด็กๆ ประมาณ ป.4 ได้ มันมาด่าเรา แล้วมันก็ต่อยแขนเราไปประมาณ 20 ที แล้วเราทนไม่ไหวเลยถีบมันไปครั้งเดียว มันร้องไห้ไปบอกแม่แล้วแม่ก็ขึ้นมาถามเราว่า ' ทำไมถึงไปหาเรื่องน้อง ' ตอนนั้นเราร้องไห้เลยอ่ะ บอกแม่ไปว่า ' ทำไมแม่ไม่ลองถามหนูดูบ้างทำไมถามแต่มัน หนูก็ผิดตลอดใในสายตาแม่ ให้หนูถูกบ้างเหอะ ' แม่ก็ทำหน้าไม่ถูกแล้วเดินลงไป ช่วงนั้นแม่ก็ไม่ค่อยว่าเราแล้ว แต่ตอนนี้มันก็กลับมาเหมือนเดิมอ่ะ -..- เราเคยโดนแม่จิกตาใส่ด้วย น้องมันก็ชอบกล่าวหาเราไปเรื่อย แล้วตอนนี้เรากลายเป็นคนขี้แยไปแล้ว ร้องไห้ง่ายมาก เอะอะก็ร้อง 555 เพราะมันคนเดียว แต่เวลามันโดนแกล้ง เราก็เข้าไปช่วยมันตลอด ยังไงก็พี่น้องกัน สายสัมพันมันไม่ขาดหรอกค่ะ เกลียดก็เกลียด แต่ปล่อยไว้ไม่ได้อ่ะ
ปล. เราว่านายทำไม่ถูกนะเรื่องกรีดข้อมือ ถึงจะเกลียดน้องยังไงก็ช่าง แต่นายควรรักตัวเองนะ กรีดข้อมือไปมันไม่ช่วยทำให้อะไรดีขึ้นหรอกค่ะ มีแต่ทำให้แย่ลง ถ้าคิดว่าทำแล้วพ่อแม่จะรักเรามากกว่าเดิมก็คงไม่ใช่ ท่านรักทุกคนอยู่แล้ว ถ้านายทำแบบนี้ต่อไปพ่อแม่จะเสียใจนะ เชื่อเรา ^^
ปล.ของปล. เราเป็นลูกคนกลางเหมือนนาย มีพี่ชาย 1 น้องสาว 1 น้องเราอายุห้องกับเรา 2 ปีด้วยแหล่ะ 55555555555
สู้ๆ
เราว่าคุณลองออกไปเป็นผู้ให้ดูบ้างเป็นโรคก็หายได้
ไปทำบุญกับเด็ก กับหมากับแมว กับคนแก่ กับคนยากไร้
จะได้รู้ว่ามีคนโดนทำร้ายและชีวิตรันทดกว่าคุณมาก
ทำร้ายตัวเองเราว่ามันไม่ได้เหมือนทำให้รู้สึกมีชีวิต จขกท. รู้ป่าวว่า
ที่ตัวเองทำเพราะประชดชีวิต เราว่าคนที่มีชีวิตจริงๆคือคนที่ได้ให้ความสุขกับคนอื่น
เป็นคนที่ไม่ท้อต่ออุปสรรคในชีวิต แค่นี้แหละคือความหมายของการมีชีวิตอยู่
ใครไม่ให้ความรักเรา ไม่ใช่ว่าเราจะให้ความรักใครไม่ได้ ออกไปทำตัวเองให้มีค่าเถอะ จขกท.
น้องสาวกับโรคและคนในครอบครัวแค่นี้เองหรอ ที่ทำให้ชีวิตของ จขกท. น่าเบื่อหน่ายทำให้ จขกท.
รู้สึกหดหู่ ใครไม่รักเราเราก็ต้องรักตัวเองดิ เราขอบอกเลยละกันคนทำร้ายตัวเอง คือคนโง่ อ่อนแอ
และกากที่สุด เอาชนะ ปัญหาด้วยวิธีการโง่ดักดาน อย่าโกรธกันนะ เรารู้ว่าทุกคนเปลี่ยนได้
และหวังว่าจขกท. จะไม่ได้เม๊กเรื่องมาเรียกร้องความสนใจนะ ถ้าเรื่องจริงเราก็ขอโทษ
แต่เราเกลียดพวกชอบดราม่าทั้งที่เรื่องมัน ต อ แ ห ล น่ะ โอเคนะ พอเถอะกับการอยู่คนเดียว
ใช่ๆ ถ้าไม่กล้าออกจากบ้านก็ใส่หมวกบังๆหน้าไปใส่แว่นด้วยนะ ใส่ไปเหอะออกไปเปิดโลกจริงๆไม่ใช่โลกที่มีอยู่แต่ในคอม
เคป้ะ!!!!!!!!!!!!!!!
อืมจริงแหละ อย่างที่หลายคนบอก อย่าทำร้ายตัวเองเลย เราทุกคนต่างก็มีปัญหากันทั้งนั้นแหละ แต่มันอยู่ที่ว่าเราจะจัดการมันยังไง จขกท อย่ามองแต่ปัญหาที่เจอแค่ด้านเดียว ลองมองหลายๆด้าน หาวิธีแก้มันดีๆ เราไม่ได้อยู่บนโลกนี้เพียวลำพังนะ จขกท เคยคิดไหม บางคนพยายามถนุถอมร่างกายของเขาเอาไว้แต่ทำไม่ได้ แต่บางคนกับไม่เห็นคุณค่าของมันเลย ลองคิดดีๆนะ เราเองก็เคยเป็นหนึ่งในนั้น ปัญหารุมเล้าโคดเยอะเลย เยอะยิ่งกว่า จขกท อีก เคยทำอะไรยิ่งกว่า จขกท อีก แต่เราลองมาคิด ลองมองหลายๆด้าน เรียนรู้วิธีที่จะเอาชนะมันไปให้ได้ แล้วจะรู้ว่าฟ้าหลังฝนสวยนะ ^^
ปล. พระเจ้าอาจจะให้บทเรียน จขกท เพื่อที่จะได้เห็นคุณค่าของชีวิตมากขึ้น และเพื่อที่จะได้แข้มแข็งหากวันใดวันนึงจขกทเจอปัญหาที่มันเลวร้ายมากกว่านี้
ปล.2 เราเป็นน้องนะ แต่สถานะการณ์กลับกัน พี่เราเป็นพวกขี้อิจฉา อิจฉาในสิ่งที่เราไม่เคยมีและไม่เคยได้ นิสัยคล้ายๆกับน้องของ จขกท อ่ะ
ปล.3 อย่าทำโง่ๆ เปลี่ยนจากการทำร้ายตัวเองมาเป็นการทำประโยชน์เพื่อสังคมดีกว่า ตอนนี้เราอยู่ในกลุ่มชมรมนักสื่อความหมายธรรมชาติ ถ้าจขกท คิดว่าไม่มีใครรัก ลองมารักธรรมชาตินะ แล้วจะรู้ว่าธรรมชาติรักเรา
มีไรอยากปรึกษาเรา บอกได้ เพราะเราเข้าใจ เราเคยผ่านมันมาแล้ว นี่เฟสเรา http://www.facebook.com/praphatsorn.klinpuk?ref=tn_tnmn  นี่ให้คนแรกเลยนะเนี่ย ^^ ยังไงก็สู้ๆเน้อ
ทางออกที่ทำให้ตัวเองสบายใจไม่ใช้การปิดกั้นตัวเองอยู่ให้ห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ กีดแขนตัวเองให้รู้ว่ายังมีความรู้สึกหลอกนะค่ะ นั้นยิ่งทำให้แย่เข้าไปใหญ่ ก็ไม่รู้หลอกนะค่ะว่าน้องเขารักคุณบ้างหรือเปล่าแต่การกระทำที่เขาแสดงออกมานั้นดูเหมือนไม่แคร์และไม่คำนึงว่าคุณจะเจ็บไหม ฉะนั้นคุณก็ไม่ต้องไปสนเขาหลอก พ่อแม่ไม่เข้าใจคุณลองเปิดใจคุยดูหน่อยสิ ถ้าคุณไม่ลองพูดความรู้สึกที่อยู่ในใจคุณออกไปให้ท่านรู้ ท่านก็ไม่มีทางเข้าใจคุณได้หลอก เพราะท่านอ่านใจคุณไม่ได้จริงไหม?
และที่สำคัญอย่าทำร้ายตัวเองเลยนะค่ะ มันไม่ใช้ทางออกที่ดีหลอกค่ะ ถ้าเกิดพลาดกีดแขนลึกเกินไปอาจถึงตายได้เลยนะ รักตัวเองเถอะนะค่ะ สู้ๆ
ถ้านายตายพ่อแม่จะเสียใจมากแค่ไหน ?
จขกท. ลองไปปรึกษากับคนที่เข้าใจ จขกท. มากที่สุดในบ้านสิ
พี่ชาย หรือ พ่อ
เราว่าเค้าคงจะรับฟัง จขกท. บ้างแหละ
สู้ ๆ นะ :D
PS. Love youuuuuuuuuuuuuuuuuuu
เราว่า จขกท. อย่าทำร้ายตังเองเลย เราทุกคนมีปัญหากันทุกคนนั้นแหละ
จขกท.ต้องสู้มันไปให้ได้อย่ายอมแพ้ เราว่าจขกท.ลองเปิดใจคุยกับทุกคนสิ
จขกท.ต้องเข้มแข็ง อย่าทำร้ายตังเอง เผชญหน้ากับทุกคน ไม่เก็บตัว พบปะผู้คนบ้าง
เราก้อเคยเปนนะ แต่น้องเราเปน ผช.แม่ก้อชอบเข้าข้างแต่มัน ไม่เคยเข้าข้างเราเลย เรามีกันแค่ 2คน
อยากมีพี่ ช กับ ส แต่มันก้อมีไม่ได้แล้ว เราทุกคนย่อมมีอุปสรรคเพราะไม่มีใครเกิดมาดีพร้อมทุกอย่าง
แล้วคนก้อจะไม่รู้จักอีกคำเลย คือความพยายาม คห.นี้อาจจะไม่ดีมากแต่ก้อขอให้ จขกท.สู้ๆนะ
ขอบคุณทุกคนครับ จะพยายาม...
PS. ผมเป็นกันเอง 'จะตาย' จริงๆนะ ^^
กรีดเเขนเหรอเป็นไง มีใครสังเกตเห็นมั้ย ไม่มีเลยเหรอ เเล้วมันเป็นเเผลเป็นมั้ยอ่ะ คือจะว่าไงดีล่ะ เราอิจฉามากกว่านะที่มีน้องมีพี่น่ะ อย่างวันสงกรานต์นี้เราไม่ได้เล่นน้ำเลย ไม่สิเล่น เเต่เป็นน้ำตาน่ะ ก็สนุกนะ มันเเปลกๆนะที่เวลาร้องไห้เสร็จเเล้วรู้สึกดีขึ้น เลยชอบร้องไห้ เราว่าเราก็เคยเป็นเหมือนเจ้าของกระทู้นะ เรื่องกรีดเเขน(เราไม่กรีดนะเราเอาจานเเตกเคาะเเขน ก็ครั้ง1-2มันไม่เป็นไรพอครั้งที่3เลือดซิบ เเล้วก็เป็นเเผลเป็นจนทุกวันนี้เเหละ) ตอนนั้นน้อยใจเเม่น่ะ คือเเบบอย่างน้อยก็มีเพื่อนเล่นนี่ใช่มั้ย ถึงจะชอบเล่นเเรงๆก็เถอะ ต้องเข้าใจนะ บางคนมันคิดว่าไม่เป็นไรไง บางคนก็ซาดิสตั้งเเต่เด็กอย่างเรา เราว่าเราเหมือนน้องสาวนายมากอ่ะ เราชอบเล่น เเต่หลายๆครั้งมันทำให้เพื่อนเจ็บตัว เพื่อนร้องไห้ เเต่เราเล่นกันไม่ใช่เหรอ ก็เเค่อยากเล่นด้วย มันเป็นอุบัติเหตุน่ะ ไม่ได้ตั้งใจ หลายๆครั้งเราเองก็เสียใจที่ทำเเบบนั้นลงไป เเต่มันช่วยอะไรไม่ได้เเล้วนี่ เหมือนกับเเผลที่เเขน มันยังอยู่ เราว่าเรายิ่งกว่าน้องสาวนายอีก เรากัดมือพ่อถึงกระดูกดังกร๊อบ  เอาที่คาดหน้าผากนินจาล็อคหัวเพื่อนเลือดซิบๆ  เอาน้ำในห้องน้ำสาดเพื่อน ต่อยรุ่นพี่จนรุ่นพี่อีกคนยกมือไหว้ เอารองเท้าเขวี้ยงใส่หัวอีก  เอาไม้จิ้มฟันจิ้มน้อง(มันดิ้นเลือดเลยไหล) รวมๆเเล้วเราเหมือนคนไม่ดีมากๆเลยใช่มั้ย เเต่ที่เล่าๆมามันส่วนใหญ่เราไม่ได้เริ่มก่อนนะ ที่หนักๆเลยก็รุ่นพี่มันชอบทำเป็นวางอำนาจ มาผลักเพื่อนเรา น้องก็มาเเกล้งเราก่อน เราเตือนเเล้ว เพื่อนด้วย  พ่อด้วย เราเตือนเเล้ว น้องสาวนายเเค่อยากเล่น ดีเเล้วที่มีคนเล่นด้วย เราเป็นลูกคนเดียว เลยไม่ค่อยมีคนเล่นด้วย มีคนให้เเกล้งน่ะดีเเล้ว ก็เเกล้งคืนสิ เก็บมีดไปเลย โอเช๊ (ว่าเเต่น้องนายก็ซาดิสเเหม อย่ามาซึน) ตอนนี้นะ ไม่มีใครให้เเกล้งเลย เราเลยไปสมัครเรียนเทคสวันโดไว้5555(ยังคงความซาดิสไว้เสมอ) ข้างบนนั่นวีรกรรมคร่าวๆ ให้เห็นว่า น้องเจ้ายังอ่อนนัก เราว่าที่พ่อเเม่ไม่อยากยุ่งคงคิดว่า ก็เล่นกันนี่ ออกมานอกบ้านบ้างนะ รู้ตัวว่าตาไม่ดี ก็เลิกทำเเบบนั้นสักทีสิ ถ้าตาดีๆจะได้เฝ้าระวังน้องถูกไง สำหรับเรามันน่าตื่นเต้นออกไม่เคยเล่นเเบบ ทหาร ผีชีวะ นินจา ที่มันต้องคอยเฝ้ายามอะไรทำนองนั่นดูอ่อมันสนุกมากเลยนะ ฝึกสติด้วย จะได้ระวังตัวตลอด สู้ๆนะ ถ้าไม่รู้จะออกไปไหนไปศูนย์เยาวชนมาเล่นเทควันโดกัน5555
ขอบคุณทุกคนครับผม เอ่อ..คห. 3 ผมไม่ได้เม๊คเรื่องครับ ผมเป็นมา 4 ปีแล้ว อาจดูเหมือนเม๊คขึ้นสินะครับ...^^ เห้ออ ผมชินแล้วล่ะ ไม่มีใครเข้าใจผมเลย
PS. ผมเป็นกันเอง 'จะตาย' จริงๆนะ ^^
เอามีดกรีดเเขนไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นหรอกค่ะ มีเเต่ทำให้ตัวเองเเย่ลง 
รักตัวเองหน่ยสิคะ อย่าทำเเบบนั้นเลย ไม่มีไรดีขึ้นมาหรอก มีเเต่เราเองที่เเย่ขึ้นเรื่อยๆ
เราก็เคยประสบปัญหานี้ เเต่เราไม่ได้เป็นอะไรมากไง เเละส่วนมากเเค่เดินหนี เพียงเพราะว่าเค้าเป็นน้อง อายุยังน้อย ยังไม่รู้เรื่อง อย่าไปถือสา ให้อภัย เราจึงได้เเค่เดินหนี เเต่ตอนนี้ฉันรู็เเล้วค่ะ
  เหมือนคนอื่นๆ  บอกไปเลย บอกว่าเราไม่ไ้ทำก่อน เค้าว่ายังไงก็ช่าง ถือว่าเราได้บอกไปเเล้ว
บอกไปเลยว่าเราถูกต้อง ยืนหยัดให้ตัวเองเลยค่ะ :D
ยิ้มใหมากๆ รักตัวเองให้เยอะๆ ฉันเชื่อว่า สักวันมันจะดีขึ้น นะคะ :)
  P.S เมื่อไหร่ที่รู้สึกท้อ สิ้นหวัง ให้ไปที่ทะเลนะคะ เพราะทะเลมันจะบอกเราว่า \"ซู่ ซู่\" :D
PS. ชีวิต.....คือ "ภารกิจที่ยังทำไม่เสร็จ..."
ทำร้ายตัวเองทำไมค่ะ! -_____-
)
ทำร้ายนังน้องสาวคุณดีกว่ามั้ย? เอามีดกรีดแขนมันเลย!(แค้นๆๆๆๆ
ปล. คห.นี้โรคจิตและซาดิสเกินไปข้ามๆๆๆ
ฮือ ๆ สงสาร จขกท.อ่ะ ทีหลังอย่าทำร้ายตัวเองแบบนี้น่ะ !! ^^'
แต่ยังไงก็อย่าอคติเลย น่ะค๊ะ ยังไงก็เป็นน้อง '
PS. # Wan' Sineenart ^^' ติ้งต๊อง บ้อบอ กวนทีน !
ไปพบคุณหมอจิตแพทย์ดูนะ
เราว่ามันจะดีขึ้น อย่างน้อยจะได้มีคนคอยรับฟังเรา
ก็อย่าทำร้ายตัวเองให้มากกว่านี้เลยนะพอได้แล้ว ... เหมือน จขกท. จะขี้น้อยใจเหมือนเราเลย
ถึงเราจะเป็นลูกคนเดียวไม่เหมือน จขกท. แต่ก็มีลูกพี่ลูกน้อง เรามักจะโดนเอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ แต่ตอนนี้เราก็ชินแล้ว เลยเป็นคนที่อยู่เงียบๆคนเดียว คนอื่นที่มองก็มักว่าเราเฉยชามากๆ เคยอยากได้กำลังใจแต่มักไม่เคยได้จะโดนบ่นๆ ว่าหนังสือไม่อ่าน เอาแต่เล่นคอม อะไรประมาณนี้ เราก็ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ด้วย แต่ก็มีคนบ่น - - ยิ่งเวลาไปซื้อของนะ ที่บ้านก็ถามว่าอยากได้อะไร แต่พอเราบอกอยากได้อันนั้นก็แทบจะไม่ซื้อให้ ถ้าซื้อของที่ไม่มีประโยชน์ก็แทบจะไม่ให้ซื้อ [อุส่าห์จะมาให้กำลังใจ จขกท. แต่ดันมาบ่นซะเอง บางทีมันก็อยากระบายบ้าง ฮ่ะๆ ]
PS. การทำนายอนาคตก็คือ การสร้างมันขึ้นมา
เราได้อ่านทู้ที่แล้วของนายนะ แต่ไม่ได้เม้น ไม่รู้จะพูดยังไง- -" ก็เห็นคนเม้นเยอะแล้ว
แต่ทู้นี้เราขอเม้นนะ นายอ่ะคงจะเก็บกดสินะ คงจะไม่ค่อยได้ออกจากบ้านเลยเป็นเวลานานมากเลยสินะ ถึงขนาดเยื่อในตาอ่อนแอ ไม่ถูกแดด เอาแต่จ้องคอม ลองออกจากบ้านเปิดโลกกว้าง เปิดใจ
ออกจากหน้าคอมบ้าง ออกไปพบโลกภายนอกบ้าง ว่ามันมีไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง เคยคิดมั้ยออกมาจากบ้านครั้งสุดท้ายนานมากกว่า 1 ชั่วโมงในวันหยุดเมื่อไหร่ แล้วซักวันนายจะรู้ว่าความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างไร ตอนนี้เราก็ยังไม่เจอเหมือนกัน
PS. "รู้สึกดี" คำนี้พอมั๊ยที่จะรักใครสักคน
เอามีดให้อยู่ห่างๆตัวเลยนะคะ กรีดแขนนี่มันเจ็บมากนะ
นายลองออกจากบ้านมาพบเจอแสงแดดบ้างจิ โลกเรายังมีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะ นอกจากคอมกับโทรศัพท์นะ ไปเดินเล่นขำๆก็ได้ ไปลองเจอผู้คนเยอะๆดู ยิ่งช่วงสงกรานต์เนี่ยสนุกมากเลยนะ ขอบอก
ขอถามก่อนนายอยากมีความสุขหรือเปล่า?
แล้วความสุขของนายตอนนี้คืออะไร?
ไหนๆก็ตั้งกระทู้แล้ว ก็มาตอบเราหน่อยเหอะนะ เราจะได้รู้ไงว่าปัญหาอยู่ที่ตรงไหน
PS. ความรัก คือ สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นเพื่อบดบังความอ่อนแอของตนเอง ถ้ามีความรักแล้วต้องเจ็บปวดสู้อย่ามีมันซะดีกว่า
เราก็เคยนะเศร้าจนอยากฆ่าตัวตาย
แต่เราเอาเศษกระจกกรีดแขนตัวเองตอนนั้นรู้สึกไร้ที่พึ่งไม่มีใครสนใจ
คิดเสมอว่าทำไมไม่มีใครเข้าใจเราทำไมต้องเปนเราที่เจอเรื่องแบบนี้ (ตอนนั้นทั้งทะเลาะกับพี่น้องทั้งพ่อแม่เลยล่ะร้องไห้ทุกคืน)ไปโรงเรียนก็ยังกับผีไม่มีจิตวิญญาณเพื่อนถึงกับทักว่าเปนไรมีรอยกรีดที่ข้อมือด้วยไงแล้วก็เดินแบบไร้เรี่ยวแรง(ตอนพักเข้าห้องน้ำไปกรีดแขนตัวเอง)แต่สุดท้าย(ร้องไห้มากจนเกินไปร้องแล้วร้องอีก เศร้าแล้วเศร้าอีก)ก็มีแต่เราน่ะแหละที่คิดได้ว่าำทำๆไมมันไม่มีประโยชน์เลยซักนิดมัวเศร้าเสียใจร้องไห้ก็ไม่มีประโยชน์หรอกชีวิตของเราเราต้องจัดการเอง คนอื่นมันก็แค่พวกที่พูดหรือกระทำให้ตัวเราเสียกำลังใจเท่านั้น ออกไปเจอโลกบ้างนะนายอย่าสนใจคำพูดที่ไร้สาระอย่าไปสนน้องบ้าๆเลย ไปวัดก็ได้คนไม่เยอะ ไปนั่งสมาธิ
ตอนนั้นเปนอะไรที่ตกต่ำสุดๆ แต่ชีวิตต้องเดินต่อไป สู้ๆนะกำลังใจของตัวเราสำคัญสุด
PS. ขอบคุณคับ
ไม่รู้ใช้ชีวิตมาได้ยังไง อยากจะตายมาหลายรอบและ กลัวแม้กระทั่งครอบครัวตัวเองอะ
ชอบเก็บคำพูดคนอื่นมาคิด คิดมาก คิดไปเอง คิดฟุ่งซ่าน
วิธีแก้ของเรานะ ฟังเพลง ร้องเพลง ดูอะไรตลกๆ หาอะไรทำ พยายามหยุดคิดวกวน
ถ้าคิดไปแล้วไม่ได้อะไร อะไรที่ทำต่อไปแล้วไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขึ้น ก็ไม่ทำมันต่อ
ยิ่งถ้าอยู่คนเดียวบ่อยๆนะ ยิ่งหนักเลย เพราะเราจะวนเวียนกะความคิดมาก อย่าทำตัวให้ยุ่งๆตลอด
จะได้ไม่เหลือเวลาไปคิด
ความสุขก็อยากมีอยู่แล้วครับ
แต่ผมก็ไม่รู้ว่าความสุขของตัวเองคืออะไร.. = ='
น่าจะเป็นการนั่งเล่นคอมอยู่บนห้องมั้งครับ?
PS. ผมเป็นกันเอง 'จะตาย' จริงๆนะ ^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?