อายุสวรรค์ ๏ อายุขัยมนุษย์ ๏ ตามหลักพุทธ

[อารัมมณะ]

เดิมที มนุษย์มีอายุยืนยาวมาก ต่อมา มนุษย์เริ่มทำผิดศีลทีละน้อย เป็นเหตุให้อายุขัยลดลง

เรื่อยมา จนกระทั่ง อายุมนุษย์อยู่ที่ แปดหมื่นปี พระพุทธเจ้าถึงมาอุบัติ

ปกติ พระโพธิสัตว์ ทุกๆพระองค์ จะประทับอยู่ที่สวรรค์ชั้น ดุสิต 
 

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๓ ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค
๓. จักกวัตติสูตร

อายุลด อธรรมเพิ่ม

   จากการที่ไม่ให้ทรัพย์แก่ผู้ไร้ทรัพย์ ก็มากด้วยด้วยความยกจน มากด้วยการลักทรัพย์ มากด้วยการใช้ศัสตรา มากด้วยการฆ่า มากด้วยการพูดปด อายุผิวพรรณของสัตว์ทั้งหลายก็เสื่อมลง คือ มนุษย์มีอายุ ๘ หมื่นปี บุตรมีอายุเพียง ๔ หมื่นปี และลดลงเรื่อยๆ ในเมื่อความชั่วเกิดมากขึ้น เช่น การพูดเท็จอย่างจงใจ, การพูดส่อเสียด, การประพฤติผิดในกาม. 

    เมื่ออายุลดลงเหลือ ๕ พันปี มากไปด้วยธรรม ๒ อย่าง คือการพูดหยาบ และการพูดเพ้อเจ้อ. 
    เมื่ออายุลดลงมาถึง  ๒,๕๐๐ ปี มากไปด้วยธรรม ๒ อย่าง โลภอยากได้ของเขา และพยาบาทปองร้ายเขา.
    เมื่ออายุลดลงมาถึง ๑ พันปี มากไปด้วยมิจฉาทิฏฐิ ความเห็นผิดคลองธรรม
    เมื่ออายุลดลงมาถึง ๕๐๐ ปี มากไปด้วยธรรม ๓ อย่าง คือ  
      ๑. ความกำหนัดที่ผิดธรรม (อธมฺมราค)   
      ๒. ความโลภรุนแรง (วิสมโลภ )   
      ๓. ธรรมะที่ผิด (อรรถกถาอธิบายว่า ความกำหนัดพอใจผิดปกฏิ เช่น ชายในชาย หญิงในหญิง). 

    เมื่ออายุลดลงมาถึง ๒๕๐ ปี มากไปด้วยอธรรม คือ 
    การไม่ปฏิบัติชอบในมารดา, บิดา, ในสมณะ, ในพราหมณ์, การไม่อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในสกุล
    เมื่อเสื่อมลงอย่างนี้ ทั้งอายุและผิวพรรณ มนุษย์มีอายุ ๒๕๐ ปี บุตรก็มีอายุเพียง ๑๐๐ ปี.

เหลืออายุ ๑๐ ปี เกิดมิคสัญญี
    จักมีสมัยที่บุตรของมนุษย์มีอายุ ๑๐ ปี หญิงสาวอายุ ๕ ปี ก็มีสามีได้ ; 

    รสเหล่านี้จะอันตรธานไป คือ เนยใส เนยข้น น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย รสเค็ม ; 
    เมล็ดพืช ชื่อกุทรุสกะ ไทยแปลกันว่าข้าวหญ้ากับแก้) จะเป็นโภชนะอันเลิศ เสมือนหนึ่งข้าวสุกแห้งข้าวสาลีและเนื้อสัตว์เป็นโภชนะอันเลิศในสมัยนี้ (คือ ของเลวสมัยนี้กลายเป็นของดีในสมัยเสื่อม) ; 

    กุสลกัมบถ(ทางแห่งกุศล)ประการ จะอันตรธาน อกุศลกัมบถ( ทางแห่งอกุศล ) ๑๐ ประการ จะรุ่งเรืองยิ่ง;
    แม้คำว่า กุศล ก็ไม่มี ผู้ทำกุศลจะมีที่ไหน ; 
    การไม่ปฏิบัติชอบในมารดาบิดา ในสมณะ ในพราหมณ์ การไม่อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในสกุล จะได้รับการบูชาสรรเสริญ ซึ่งตรงกันข้ามกับสมัยปัจจุบันนี้; 
    จะไม่มีคำว่า มารดา, น้า, บิดา, ป้า, อา, ภริยาของอาจารย์, ภริยาของครู 
    โลกจะเจือปนกันเหมือนสัตว์ เช่น แพะ ไก่ สุกร; 
    จักมีอาฆาต, พยาบาท, มุ่งร้ายกัน, คิดฆ่ากันอย่างรุนแรง, แม่คิดต่อลูก ลูกคิดต่อแม่, ต่อคิดต่อลูก ลูกคิดต่อพ่อ, พี่ชายคิดต่อน้องหญิง น้องหญิงคิดต่อพี่ชาย.

    จะเกิดมีสัตถันตรกัปป์. คือ กัปป์ที่อยู่ในระหว่างศัสตรา ๗ วัน คนทั้งหลายจะมีความสำคัญในกันและกันว่าเป็นเนื้อ (มิคสัญญา) จะมีศัสตราอันคมเกิดขึ้นในมือ ฆ่ากันและกันด้วยสำคัญว่าเนื้อ.

กลับเจริญขึ้นอีก

    มีบุคคลบางคนหลบไปอยู่ในป่าดง พงชัฏ กินเหง้าไม้ ผลไม้ในป่า เมื่อพ้น  ๗ วันแล้ว ออกมา. 
    ก็ดีใจร่าเริงที่รอดชีวิต จึงตั้งใจทำกุศลกรรม ละเว้นการฆ่าสัตว์ และบำเพ็ญกุศลกรรม ละเว้นอกุศลกรรม เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อายุก็ยืนขึ้นเรื่อยๆ จนถึง ๘ หมื่นปี.

พระเจ้าจักรพรรดิ์อีกพระองค์หนึ่ง

    เมื่อมนุษย์มีอายุยืน ๘ หมื่นปีนั้น หญิงสาวอายุ ๕ พันปีจึงมีสามีได้. 
    มนุษย์จะมีโรคเพียง ๓ อย่าง คือ   
      ๑. ความปรารถนา (อยากอาหาร)  
      ๒. ความไม่อยากกินอาหาร (เกียจคร้านอยากจะนอน)   
      ๓. ความแก่. 
    ชุมพูทวีปนี้จะมั่งคั่งรุ่งเรือง มีคามนิคมราชธานีแบบไก่บินถึง(ใกล้เคียงกัน ) ยัดเยียดไปด้วยมนุษย์. 
    กรุงพาราณสีจะเป็นราชธาณีนามว่า เกตุมตี อันมั่งคั่ง มีคนมาก อาหารหาง่าย. 
    จักมีพระเจ้าจักรพรรดิ์พระนามว่า สังขะ เป็นพระราชาผู้ปกครองโดยธรรม มีชัยชนะจบ  ๔ ทิศ ปกครองชนบทถาวรสมบูรณ์ด้วยรัตนะทั้งเจ็ด.

พระเมตไตรพุทธจ้า

    เมื่อมนุษย์อายุ ๘ หมื่นปีนั้น พระผู้มีพระภาคพระนามว่า เมตไตรย จักบังเกิดในโลกเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชา(ความรู้) จรณะ(ความประพฤติ) เป็นต้น 
    แสดงธรรมไพเราะในเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย พร้อมทั้งอรรถะพยัญชนะ บริหารภิกษุสงฆ์มีพันเป็นอเนกเช่นเดียวกับที่เราบริหารภิกษุสงฆ์มีร้อยเป็นอเนก. 
    พระเจ้าสังขจักรพรรดิ์จักให้ยกปราสาทที่พระเจ้ามหาปนาทะให้สร้างขึ้น ครอบครอง แจกจ่ายทาน และออกผนวชในสำนักพระเมตไตรยพุทธเจ้า ในไม่ช้าก็จะทำให้แจ้งซึ่งที่สุดแห่งพรหมจรรย์อันยอดเยี่ยมด้วยความรู้ยิ่งด้วยพระองค์เอง (คือ สำเร็จเป็นพระอรหันต์).

แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 15 พฤษภาคม 2556 / 10:34
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 15 พฤษภาคม 2556 / 10:54

Comments

[อารัมมณะ]

...............................

[Thomas Andrew Felton]

เหตุทุกเหตุมีที่มา :)

---

PS.  "Only I who can live forever."

[สวัสดี]

Ho !!!

[lotusphaikoon]

อุ่ย ก็ถ้าเป็นตารางแสดงความเสื่อม(ลดอายุขัย)ของมนุษย์น่ะ

ก็ตารางส่วนบนสุดน่ะ แค่ดูก็รู้แล้วว่า จากช่องของ ตาราง 80,000 ปี เหลือ 40,000 ปี,

40,000 ปี เหลือ 20,000 ปี,

20,000 ปี เหลือ 1หมื่นปี,

1หมื่นปี เหลือ 5พันปี,

5พันปี เหลือ 2พันห้าร้อยปีน่ะ

ก็เท่ากับว่าเมื่อทำบาปตามตารางเหล่านั้น อายุขัยก้อจะลดลง แบบหาร 2 น่ะ

แต่ 2,500 เหลือ 1,000 ปีน่ะ แบบเดียวกัน แต่ลดอายุขัย แบบหาร 2.5

1,000 ปี เหลือ 500ปี น่ะก็เหมือนกัน แต่หาร 2 น่ะ

แต่ 500 เหลือ 250 ปี ก็หาร 2 อีกแล้ว

250 ปี เหลือ 100 ปี ก็หารแบบ 2.5

ส่วน 100 ปีเหลือสิบปี ก็คือหาร 10

แต่ 10 ปี เหลือ 7 วันเท่ากับว่าหารด้วย 7÷(365÷7) ก็อย่างเนี้ยน่ะ