[EXO] ความจิ้น VS ความจริง
ความจิ้น คาริสม่าหน้าหล่อ เป็นเจ้าพ่อของแก็งค์เด็กทะโมน
ความจริง คริสติน่าผู้ไม่ชอบพึ่งพาสไตลิสต์ และเอซ คือลูกชายของเธอที่มีอายุเกือบหนึ่งปีแล้ว
ลู่หาน
ความจิ้น สวยหวานมุ้งมิ้ง ผู้หญิงไม่มีที่ยืน
ความจริง ค่อดแสบ ค่อดซน ค่อดจะแมน ความแมนของนางมักจะผกผันกับคนด้านบน
เฉิน
ความจิ้น พ่อมหาของญาติโยม
ความจริง ท่านแร็ปได้เซะซี่จนแม่ชีอยากจะสึก
หมิน
ความจิ้น เปาน่าฮักงุ้งงิ้งจุ๊งจิ๊ง น่าเลี้ยง น่ากินเน้อ OoO
ความจริง พี่ชายใหญ่ตัวจริง!!! มีไรขอให้บอก แต่จะช่วยได้หรือไม่ มันก็อีกเรื่อง
เทา
ความจิ้น ผู้ชายหน้าโหด วูซูแมนโคด แถมเซะซี่เบาๆ
ความจริง เด็กน้อยผู้อ่อนไหว ขี้งอน ขี้น้อยใจ วันดีคืนดีก็น้ำตาไหลแบบไม่บันยะบันยัง
อี้ชิง
ความจิ้น สวยวิ๊ง อ่อนโยน ดราม่าควีนในฟิค
ความจริง หนึ่งในสุภาพบุรุษจุฑาเทพ แถมเรื่องในวงนี่ รู้ลึกรู้จริงยิ่งกว่าทีวีพูล
ดีโอ
ความจิ้น เรียบร้อยน่ารัก พูดน้อย แฟนบอยคลั่ง
ความจริง คนที่รู้ลึกรู้จริง ไม่ได้มีแค่อี้ชิงคนเดียว
ชานยอล
ความจิ้น ร่างสูงสุดหล่อ เป็นพระเอกตัวพ่อในฟิค
ความจริง ฮาบ๊องต๊องรั่ว แต่่อ่อนไหวและละเอียดอ่อนนะเออ
แบคฮยอน
ความจิ้น สวยแบ๊วกระชากใจ น่ารักจนผู้ชายแท้ๆยัง(พยายาม)คิดว่านางเป็นทอม
ความจริง จู้จี้จุกจิก เจ้าระเบียบสุดเนี้ยบ จิกเหวี่ยงไม่แคร์สื่อ
ซูโฮ
ความจิ้น ผู้ปกครองของวง ผู้ชายอบอุ่นจนน่าฝากชีิวิตด้วย
ความจริง ผู้ปกครองของวง ที่หน้าสงสารที่สุดในประวัติศาสตร์เคป๊อบ
ไค
ความจิ้น เร่าร้อน ร้อนแรง เห็นเธอขึ้นไลฟ์ที โอย...ขาแข้งชั้นอ่อนไปหมด ><
ความจริง เด็กซื่อแอบซน ยังไงๆมันก็ยังเด็ก
เซฮุน
ความจิ้น สุดหล่อมาดแมนแฮนซั่ม ขึ้นไลฟ์แต่ละที เซะซี่ไม่แพ้คนข้างบน
ความจริง น้องชายคนเล็กที่คิดว่าตัวเองน่ารัก แอบดื้อ แอบซน และแอบอ้อนพี่ๆทุกคนตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
ความจิ้น
คริส : นายผอมไปนะ
อี้ชิง : จริงเหรอ ฉันไม่ทันสังเกตเลย
คริส : ดูแลตัวเองบ้างสิ คนอื่นเขาเป็นห่วงนะ
อี้ชิง : ขอบใจนะ นายดีกับฉันมากเลย
คริส : ก็ฉันเป็นห่วงนี่
อี้ชิง : คริส...
(มองตา.......ฟิน)
ความจริง
คริส : นายผอมไปนะ
อี้ชิง : ฉันรู้ ตาฉันไม่ได้บอด
คริส : ดูแลตัวเองบ้างสิ คนอื่นเขาเป็นห่วงนะ
อี้ชิง : ใครห่วง?
คริส : ก็ฉันเป็นห่วงนี่
อี้ชิง : นายอ่านฟิคมากไปมั้ย? คริส...
(เดินหนี......จบ)
ความจิ้น
ลู่หาน : เซฮุนอ่า ไปซื้อชานมกันมั้ย? (ออดอ้อน)
เซฮุน : แป๊บนะ ฉันไม่ว่าง (มึนตึง)
ลู่หาน : ทำอะไรอยู่เหรอ (ยิ้มอ้อน)
เซฮุน : เล่นเกมส์ (เมินเฉย)
ลู่หาน : นายจะไม่สนใจกันแล้วใช่มั้ย (น้ำตาคลอ)
เซฮุน : อ่า...อย่าร้องสิ เดี๋ยวฉันเลี้ยงชานมนายเอง (เดินเข้าไปปาดน้ำตาให้ด้วยความอ่อนโยน)
ความจริง
เซฮุน : เสี่ยวลู่อ่า ไปซื้อชานมกันมั้ย? (ออดอ้อน)
ลู่หาน : แป๊บนะ ฉันไม่ว่าง (มึนตึง)
เซฮุน : ทำอะไรอยู่เหรอ (ยิ้มอ้อน)
ลู่หาน : เตรียมตัวไปเตะบอล (เมินเฉย)
เซฮุน : นายจะไม่สนใจกันแล้วใช่มั้ย (น้ำตาคลอ)
ลู่หาน : อ่า...อย่าร้องสิ เดี๋ยวฉันเลี้ยงชานมนายเอง (เดินเข้าไปตบหัวด้วยความหมั่นไส้)
ความจิ้น
ชานยอล : อ่า...ฝนตกนะวันนี้
แบคฮยอน : จริงสิ ดีนะที่ฉันเอาร่มมาด้วย
ชานยอล : นายรอบคอบเสมอเลยนะ
แบคฮยอน : ก็ฉันกลัวนายจะเป็นหวัดนี่นา
ชานยอล : เดี๋ยวฉันกางร่มให้นะ
แบคฮยอน : นายใจดีจัง
(ชานแบคใต้ร่มหนึ่งคัน...)
ความจริง
ชานยอล : อ่า...ฝนตกนะวันนี้
แบคฮยอน : จริงสิ ดีนะที่ผู้จัดการเอาร่มมาด้วย
ชานยอล : เขารอบคอบเสมอเลยนะ
แบคฮยอน : ก็เขากลัวพวกเราจะไม่มีโมเมนต์นี่นา
ชานยอล : ฉันต้องเป็นคนถือร่มใช่มะ
แบคฮยอน : แหงอยู่แล้ว หรือจะให้ฉันถือร่ม แล้วให้มันทิ่มหัวทิ่มหูนายไปตลอดทาง?
(ชานแบคใต้ร่มหนึ่งคัน...)
ความจิ้น
ไค : จับมือฉันไว้ก็ได้ถ้านายกลัว
โด้ : มะ...ไม่ได้กลัวซะหน่อย (เสียงสั่น)
ไค : อย่าดื้อน่า ฉันไม่ปล่อยให้นายโดดเดี่ยวหรอก (กุมมือ)
โด้ : จงอินอ่า......... (จับมือแน่น)
ความจริง
โด้ : มาจับมือฉันทำไม
ไค : ก็ฉันกลัวอ่า (เสียงสั่น)
โด้ : อย่าเวอร์น่า คนดูเต็มโรง นายไม่ได้อยู่คนเดียวซะหน่อย (แกะมือออก)
ไค : อย่าทิ้งฉันนนนนนนนน
โด้ : คิมจงอิน!!! (สันมือฟาดคอ)
ชานแบคกับรอยยิ้ม...
ความจิ้น
แบคฮยอน : รู้มั้ย ทำไมฉันถึงชอบอยู่ใกล้นาย
ชานยอล : นั่นสิ ทำไมน้า?
แบคฮยอน : เพราะทุกครั้งที่เห็นนายหัวเราะ มันทำให้ฉันรู้สึกดี (ยิ้ม)
ชานยอล : แบบนี้เหรอ ฮะฮ่าๆๆๆ (หัวเราะ)
แบคฮยอน : แบบนี้แหละ รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของนาย ทำให้ฉันรู้สึกดีมาก (ยิ้มหวาน)
ความจริง
แบคฮยอน : รู้มั้ย ทำไมฉันถึงชอบอยู่ใกล้นาย
ชานยอล : นั่นสิ ทำไมน้า?
แบคฮยอน : เพราะทุกครั้งที่เห็นนายหัวเราะ มันทำให้ฉันรู้สึกดี (ยิ้ม)
ชานยอล : แบบนี้เหรอ ฮะฮ่าๆๆๆ (หัวเราะ)
แบคฮยอน : แบบนี้แหละ รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของนาย มันทำให้ฉันรู้ว่า ฉันมีสุขภาพจิตปกติ ไม่ได้เป็นเหมือนนาย และนั่นทำให้ฉันรู้สึกดีมาก (ยิ้มหวาน)
ฮุนฮาน เรานัดกันไว้
ความจิ้น
ลู่หาน : นายหายไปไหนมา
เซฮุน : ไปหาเพื่อน
ลู่หาน : นายปล่อยให้ฉันรอแบบนี้ได้ยังไง นัดกันไว้แล้วแท้ๆ
เซฮุน : อย่าโมโหน่า ก็มาแล้วไง
ลู่หาน : วันหลังไม่ต้องนัดกันไปไหนเลยนะ (งอน)
เซฮุน : เอาน่า แล้วจะไถ่โทษนะ (ง้อ)
ความจริง
เซฮุน : นายหายไปไหนมา
ลู่หาน : จะรู้เพื่อ...
เซฮุน : นายปล่อยให้ฉันรอแบบนี้ได้ยังไง นัดกันไว้แล้วแท้ๆ
ลู่หาน : ไปนัดกันตอนไหน?
เซฮุน : วันหลังไม่ต้องนัดกันไปไหนเลยนะ (งอน)
ลู่หาน : มินซอก! ไปเตะบอลกัน
เซฮุน : ........
27 ความคิดเห็น
ฉันขรรม55555555555555555555+
แหม๋ บอกถึงตัวตนถึงขีดสุด
ขอบคุณค่ะ
ฮาฮุนฮานอ่าาา 55555
ความจริงเป็นสิ่งที่เรียลที่สุด.....
อะไรอ่ะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
สุขภาพจิตไม่ดีหรอแบค 555555555555
ชอบทุกฉบับ โดยเฉพาะ 2 กะ 3
For Example:
1. ความจริง
โด้ : มาจับมือฉันทำไม
ไค : ก็ฉันกลัวอ่า (เสียงสั่น)
โด้ : อย่าเวอร์น่า คนดูเต็มโรง นายไม่ได้อยู่คนเดียวซะหน่อย (แกะมือออก)
ไค : อย่าทิ้งฉันนนนนนนนน
โด้ : คิมจงอิน!!! (สันมือฟาดคอ)
^
^
คิม จงอิน ยังอยู่ใช่มั้ย? -[]-!
คริส : นายผอมไปนะ
อี้ชิง : จริงเหรอ ฉันไม่ทันสังเกตเลย
คริส : ดูแลตัวเองบ้างสิ คนอื่นเขาเป็นห่วงนะ
อี้ชิง : ขอบใจนะ นายดีกับฉันมากเลย
คริส : ก็ฉันเป็นห่วงนี่
อี้ชิง : คริส...
(มองตา.......ฟิน)
ความจริง
คริส : นายผอมไปนะ
อี้ชิง : ฉันรู้ ตาฉันไม่ได้บอด
คริส : ดูแลตัวเองบ้างสิ คนอื่นเขาเป็นห่วงนะ
อี้ชิง : ใครห่วง?
คริส : ก็ฉันเป็นห่วงนี่
อี้ชิง : นายอ่านฟิคมากไปมั้ย? คริส...
(เดินหนี......จบ)
กูขรรมมมมมมมมมมมมมมมม!!! 55555555555555555
ชอบทุกอันเลยอ่ะ ฮาทุกอัน โดยเฉพาะ
ความจิ้น
ไค : จับมือฉันไว้ก็ได้ถ้านายกลัว
โด้ : มะ...ไม่ได้กลัวซะหน่อย (เสียงสั่น)
ไค : อย่าดื้อน่า ฉันไม่ปล่อยให้นายโดดเดี่ยวหรอก (กุมมือ)
โด้ : จงอินอ่า......... (จับมือแน่น)
ความจริง
โด้ : มาจับมือฉันทำไม
ไค : ก็ฉันกลัวอ่า (เสียงสั่น)
โด้ : อย่าเวอร์น่า คนดูเต็มโรง นายไม่ได้อยู่คนเดียวซะหน่อย (แกะมือออก)
ไค : อย่าทิ้งฉันนนนนนนนน
โด้ : คิมจงอิน!!! (สันมือฟาดคอ)
โอยยยย มายเมนจ๋าาาาาา หนูฟาดสามีแบบนั้นแล้วมันจะยังอยู่มั้ยน่ะ 555555555555555555555555555555555
ทุกอย่างมันคือความจริง
ความจริงของฮุนฮานนี่สงสารติ๋มมาก 555555555555
ความจิ้น :ลู่น่าสงสาร
ความจริง:ติ๋มน่าสงสารรรรรT^T
ชอบประโยคที่ลู่พูดว่า "มินซอก! ไปเตะบอลกัน" ฮ่าๆๆ
พี่ลู่คนแมน! 5555
ฮาว่ะ
#นั่งขำหน้าคอมโดยไม่สนใจผู้คนรอบข้าง
ความจิ้น
ลู่หาน : นายหายไปไหนมา
เซฮุน : ไปหาเพื่อน
ลู่หาน : นายปล่อยให้ฉันรอแบบนี้ได้ยังไง นัดกันไว้แล้วแท้ๆ
เซฮุน : อย่าโมโหน่า ก็มาแล้วไง
ลู่หาน : วันหลังไม่ต้องนัดกันไปไหนเลยนะ (งอน)
เซฮุน : เอาน่า แล้วจะไถ่โทษนะ (ง้อ)
ความจริง
เซฮุน : นายหายไปไหนมา
ลู่หาน : จะรู้เพื่อ...
เซฮุน : นายปล่อยให้ฉันรอแบบนี้ได้ยังไง นัดกันไว้แล้วแท้ๆ
ลู่หาน : ไปนัดกันตอนไหน?
เซฮุน : วันหลังไม่ต้องนัดกันไปไหนเลยนะ (งอน)
ลู่หาน : มินซอก! ไปเตะบอลกัน
เซฮุน : ........
คือแบบอันฮาอ่ะ
จิ้นนี้คือเซฮุนต้องง้อลู่หาน
แต่ความจริงนี้คือลู่หานเมินใส่
แถมชวนซิ่วหมินไปเตะบอลอีก
5555555555
ความจริง
คู่ฮุนฮาน = เน่น่าสงสาร
คู่คริสเลย์ = คริสน่าสงสาร
สงสาร เน่5555555+ โดนเมีน
จิ้น: เน่ ง้อ ลู่
จริง: ลู่ เมีน เน่
ความจริงช่างโหดร้าย55555555
จริงที่สุดๆๆๆ
ความจิ้น
คริส : นายผอมไปนะ
อี้ชิง : จริงเหรอ ฉันไม่ทันสังเกตเลย
คริส : ดูแลตัวเองบ้างสิ คนอื่นเขาเป็นห่วงนะ
อี้ชิง : ขอบใจนะ นายดีกับฉันมากเลย
คริส : ก็ฉันเป็นห่วงนี่
อี้ชิง : คริส...
(มองตา.......ฟิน)
ความจริง
คริส : นายผอมไปนะ
อี้ชิง : ฉันรู้ ตาฉันไม่ได้บอด
คริส : ดูแลตัวเองบ้างสิ คนอื่นเขาเป็นห่วงนะ
อี้ชิง : ใครห่วง?
คริส : ก็ฉันเป็นห่วงนี่
อี้ชิง : นายอ่านฟิคมากไปมั้ย? คริส...
(เดินหนี......จบ)
พี่คริสมีเงิบ
ความจิ้น ผู้ปกครองของวง ผู้ชายอบอุ่นจนน่าฝากชีิวิตด้วย
ความจริง ผู้ปกครองของวง ที่หน้าสงสารที่สุด
ในประวัติศาสตร์เคป๊อบ
จริงทั้งความจิ้นและความจริง - -
ความจิ้น
ลู่หาน : นายหายไปไหนมา
เซฮุน : ไปหาเพื่อน
ลู่หาน : นายปล่อยให้ฉันรอแบบนี้ได้ยังไง นัดกันไว้แล้วแท้ๆ
เซฮุน : อย่าโมโหน่า ก็มาแล้วไง
ลู่หาน : วันหลังไม่ต้องนัดกันไปไหนเลยนะ (งอน)
เซฮุน : เอาน่า แล้วจะไถ่โทษนะ (ง้อ)
ความจริง
เซฮุน : นายหายไปไหนมา
ลู่หาน : จะรู้เพื่อ...
เซฮุน : นายปล่อยให้ฉันรอแบบนี้ได้ยังไง นัดกันไว้แล้วแท้ๆ
ลู่หาน : ไปนัดกันตอนไหน?
เซฮุน : วันหลังไม่ต้องนัดกันไปไหนเลยนะ (งอน)
ลู่หาน : มินซอก! ไปเตะบอลกัน
เซฮุน : ........
ชอบอะครับ
ฮาความจริงใต้ร่ม เดี๋ยวไม่มีโมเม้นต์ 555555555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?