เจ็ดปีแห่งความอดทน ในที่สุดนิยายเรื่องแรกก็จบแล้ว
ตั้งกระทู้ใหม่
ผมแต่งนิยายเรื่องแรก เรื่องเดียว ในชีวิตมานานถึง 7 ปี
ตั้งแต่เมื่อปลายปี 2549 ถึงจนวันนี้ 2 พฤศจิกายน 2556
ผมแต่งนิยายเรื่องนี้จบแล้วครับท่าน !!
พระเจ้า พระเจ้า พระเจ้า
ท่านจะว่าผมบ้าก็ได้นะ ผมไม่ปฏิเสธ เพราะผมก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน
ถ้าใครคนหนึ่งจะอดทนเขียนนิยายเพียงเรื่องเดียว ไม่เคยนอกใจ เปลี่ยนพล็อตโน่นนี่ อยากเขียนเรื่องใหม่ แล้วทนอยู่กับมันมาเกือบสิบปี
เป็นผม ผมก็คิดว่ามันบ้าไปแล้ววว
บางท่านอาจจะทราบดีอยู่แล้วว่าผมเขียนแนวแฟนตาซี และอาจจะงงว่านิยายแค่ 50 ตอน ใช้เวลาเขียนนานขนาดนั้นเลยหรอ? ที่จริงไม่ใช่อะไร ผมรีไรท์มัน เปลี่ยนพล็อตบ่อย จากเดิมคือนิยาย 4 ภาคจบ แต่พอเปลี่ยนพล็อต ผมกลับหดเนื้อหาตัวเองไปเหลือแค่ 50 ตอนพอ (ไม่มีแบ่งภาค) เนื่องจากช่วง 3 ปีสุดท้าย เป็นช่วงที่ผมหมดไฟ ท้อแท้ใจถึงขีดสุด ผมไม่มีกำลังใจจะเขียนแล้วตอนนั้น ก็เลยคิดว่านี่คงเป็นพล็อตสุดท้ายที่ผมจะเปลี่ยน ไม่ต้องยาวไปหลายภาคจบ เพราะรู้ว่าไม่มีปัญญาจะเขียน เอาแค่ 50 ตอนแต่วางพล็อตในแน่น เอาให้ละเอียดไปเลย
ผลก็คือ ผมทำสำเร็จ
อาการท้อ หมดไฟ เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับนักเขียนทุกคนอยู่แล้ว ยิ่งโดยเฉพาะคนที่เขียนเรื่องเดียวนานเกินปีสองปีขึ้นไป จะเริ่มค้นพบด้านมืดของการเขียนนิยายว่า "มันไม่สนุกอย่างที่คิด" ยิ่งถ้านานไปสามถึงสี่ปี ท่านจะเริ่มสงสัยตัวเองว่า "นี่ตูทำอัลไลอยู่" แต่เชื่อเถอะ ถ้าท่านอยู่กับมันเกินห้าปีขึ้นไป อารมณ์ท่านจะเริ่มนิ่ง จิตใจท่านจะเริ่มเข้าสู่ขั้นบรรลุ แล้วถึงตอนนั้นต่อให้ท่านจะท้อขนาดไหน หมดไฟเขียน หรือป่วยเจียนตายอย่างไร เมื่อท่านนั่งหน้าคอม ท่านจะแต่งนิยายได้ทันที ไม่ต้องบิวส์อารมณ์ ไม่ต้องรอองค์ไหนลง มันมาเอง มันอยู่ในตัวท่าน มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของท่านไปแล้ว
ฉะนั้น ผมถึงได้บอกนักอยากเขียนหน้าใหม่เสมอว่า "ขอให้อดทน"
เพราะผมผ่านมันมาหมดแล้ว
Quantum
2 พ.ย. 56 เวลา 15:04 น.
272
views
18 ความคิดเห็น
ยินดีด้วยน้องเฟิร์ส
แอดไว้อ่านไป 3-4 บทเองครับ ยังไม่ได้อ่านต่อเลย
แต่ดีใจด้วยจริงๆ เพราะพี่เขียนนิยายเกินปีทุกเรื่อง(ยังมีหน้า...) เพราะเป็นพวกคิดอะไรสั้นๆ ไม่เป็น แถมเขียนเอาตามใจตัวเอง อยากเขียนก็เขียน คิดไม่ออกก็ดอง เลยยาวววววว ดังนั้นช่วงเบื่อหน่ายเจอมาแน่นอนเหมือนกัน
สำหรับเรื่องหน้าพี่คิดว่าเราต้องจัดการมันได้ดีกว่านี้แน่ๆ ครับ เพราะมีประสบการณ์แล้ว
ปล.นิยายจบนี่มัเหมือนยกภูเขาออกจากอกจริงๆ นั่นแหละ
จริงที่สุดพี่ แบบโล่งซะ
โล่งจนเหมือนไม่มีอะไรอยู่ในหัวเลย 555
แต่เรื่องหน้าคงเข็ดแล้ว คิดพล็อตสั้นๆ ดีกว่า ประมาณ 20-30 ตอนพอ แค่นี้ก็ทรมานทั้งกายและใจจะแย่ TT
ขอบคุณคร้าบบ
เป็นเดี๊ยน..ต้องมีหาเศษหาเลยด้วยการ switch ไปอย่างอื่นบ้าง
เพราะโดยส่วนตัวมีความเชื่อว่าการอยู่ในโลกใบอื่นเสียบ้าง
(ไม่ว่าโลกของอาชีพการงาน หรือโลกของนิยายเรื่องอื่นๆ)
คงจะช่วยให้กลับไปเขียนมันได้สักวันหนึ่งเอง
ผมก็ทำอยู่นะ แอบหลบไปทำโน่นทำนี่ก่อนแล้วค่อยกลับมาแต่งเรื่องเดิมต่อ เคยห่างไปนานสามเดือน (ติดกิจกรรมที่มอ) ผลก็คือลืมเนื้อเรื่องเกือบหมด ต้องมาอ่านย้อนรื้อฟื้นใหม่ทีเดียว 555
ยินดีด้วยครับ ใครสักคนเคยบอกไว้ว่า ยากที่สุดไม่ใช่การเริ่ม แต่เป็นการอดทนทำสิ่งนั้นจนจบได้
ในที่สุดก็สำเร็จแล้วนะครัช
ครับ ขอบคุณมากครับ
ดีใจด้วยค่า ^^
เรื่องที่นานที่สุดของเราเกือบห้าปีได้ เข้าใจอารมณ์เลย
ขอบคุณครับ
รอพ่อยักษ์อยู่นะแก้วตา 5555
สะ...สุดยอด!!
เจ็ดปีนี่นานมากเลยค่ะ ของเราเรื่องที่เขียนนานสุดแล้วจบประมาณสามปีได้ แต่มีอาการองค์ลงเป็นช่วงๆ เหมือนที่ท่านกล่าวไว้เลยค่ะ พอหยุดพักไปหลายๆ เดือน แล้วกลับมาอ่านมันก็แต่งได้เอง แปลกมาก
ในที่สุดก็เขียนจบแล้ว ยินดีด้วยนะคะ ^____^
โฮกกก เรื่องแรกของท่าน 7 ปี แล้วของเราจะกี่ปีล่ะเนี่ย ตอนนี้เขียนมาปีกว่าและเนื้อเรื่องยังไม่ไปไหนเลยอยู่ช่วงต้นๆอยู่เลย
ยังไงก็ขอแสดงความดีใจด้วย เขียนนิยายจบนี่มันเป็นสิ่งที่นักเขียนอย่างเราเฝ้าคอยเลยแหละ
ขอบคุณครับ ^ ^
ถ้าแต่งไปกลางเรื่องแล้วไม่เกิดอาการอยากเปลี่ยนพล็อตเหมือนผม ก็คงใช้เวลาไม่นานครับ ประมาณสามสี่ปีกำลังดี -O-
ขอบคุณครับ
เราเปลี่ยนบ่อยมากเลยหละ ยังไงก็จะพยายามทำให้เสร็จไม่เกิน 4 ปี เพราะเรามีเรื่องอื่นในหัวรออยู่อีก อิอิ แต่ท่านสุดยอดมากกกก
สุดยอดดดดดดด
ขอคารวะ ท่านทำสำเร็จ พิชิตถึงยอดเขาที่ชื่อว่า 'จบบริบูรณ์'แล้ว
เจ็ดปี ว่านานก็นาน แต่เอาเข้าจริงก็แป๊บเดียวเองค่ะ
แสดงว่าเราสองคนเริ่มเขียนพร้อมๆกันสิ เพราะเรื่องแรกเราก็เจ็ดปี
แต่เรื่องสองเราคือหกปีกว่าๆ ทั้งสองเรื่องนั้นคือ..ยังไม่จบซักอัน 555
ทนกับเรื่องเดียวได้นี่ที่สุดของที่สุดเลยอ่ะ
พยายามต่อไปครับ
อีกไม่นาน ท่านคงโค่นสถิติผมไปได้ 555
สัมผัสอารมณ์ตอนพิมพ์คำว่า "จบ" นี่มันฟินสุดๆ เลยล่ะ (พูดให้อิจฉา 555)
ไม่ได้แต่งเรื่องเก่าอยู่น่ะสิคะ =w=
ไม่เห็นวี่แววว่าเรื่องหกปีเจ็ดปีนั้นจะจบเลย
แบบว่า หลายใจ 5555
เปิดไว้เพียบ
ปล.เห็นแวบๆว่าท่านแอดร้อยกลฯของข้าน้อยไว้ อ่า... นั่นเป็นอีกหนึ่งความหลายใจเลยล่ะค่ะ ><~
ปลล.ขอสัก 11ปีละกันค่ะ เลขสวย เรียนจบพอดี ฮ่าๆๆ
ถ้า 11 ปี ผมคงเรียนจบป.โทพอดี 555
ที่ผมเร่งให้จบปีนี้ เพราะอยากเป็นของขวัญให้ตัวเองก่อนเรียนจบป.ตรี (เดี๋ยวทำวิจัยแล้วจะไม่มีเวลาเขียนเลยด้วยแหละ ไม่ใช่อะไร 555)
ร้อยกลฯ อืมม ผมแอดไว้นานมาก ท่านดองจนผมเกือบลืมเนื้อเรื่องไปหมดแล้ว 555
55555+
ของเรา ป.ตรี 6 ปีค่ะ(อย่างต่ำ) ;w; ตอนนี้ปีสาม ก็เหลืออย่างน้อย 3
จบยากเหมือนนิยายเลย
หืม?? ร้อยกลนี่ดองเบาๆเองนะท่าน ไม่ถึงปีเลย 5555
(ถึงได้สงสัยอยู่เสมอว่าพวกเขียนปีละหลายเรื่องจบนี่เค้าทำยังไงน้อออ)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?