[กระทู้แบ่งปัน]จากเด็กเหลาะแหละ สู่ฝันอยากเป็นแพทย์ทหาร

[PaintyDS]

ก่อนอื่น บอกก่อนว่าปัจจุบันเราอยู่ ม.5 โรงเรียนประจำจังหวัดโรงเรียนหนึ่ง

ตอน ม.4 เป็นคนที่ไม่รู้อนาคตของตัวเอง คืออารมณ์ประมาณว่า ขี้เกียจแต่ดันฉลาด เรียนเก่ง เรียนไปเรื่อยๆ ยังไงฉันก็รอด แล้วก็แปลกนะคะ เป็นคนที่ความฝันหลากหลายมาก คือเวลามีคนถามว่าอยากเป็นอะไร ตอบแทบไม่ซ้ำกันซักครั้งเลยค่ะ อยากเป็นหมอ ผู้พิพากษา เจ้าของฟาร์ม ล่าม นักบิน สถาปัตย์ นักธรรมชาติวิทยา อิรุงตุงนังไปหมด เปลี่ยนไปเรื่อย ไม่สนใจ เพราะคิดว่ายังไงเราก็เรียนเก่ง เลือกได้ (อย่าหมั่นไส้นะคะ ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว)

จนวันที่พี่ชายสอบเข้าคณะสถาปัตย์ได้ แม่ก็หันมาถามเราว่า "อยากเรียนอะไร"  

เราก็หันไปตอบว่า "วิทยาศาสตร์พฤษศาสตร์ค่ะ"

แม่ก็ทำหน้างงๆ แล้วก็บอกเราทำนองว่า "จบมาทำงานอะไร เงินเดือนเท่าไหร่ มั่นคงมั้ย"  แล้วแม่ก็เงียบไปพักหนึ่งก่อนพูดว่า "แม่อยากให้เราเรียนหมอ"

เราก็บอกว่า เราไม่อยากเป็นแล้ว แม่ก็พยายามโน้มน้าวให้เป็นหมอ เราจำได้ว่่าเราเถียงกับแม่หนักเหมือนกันนะ เราพูดทำนองว่า ชีวิตเรา เราต้องเลือกเอง ไหนตอนเด็กๆแม่บอกว่าอยากเป็นอะไรก็ได้ แต่ตอนนี้มาบังคับให้เราเป็นหมอ ตอนนั้นบอกเลยว่าแม่พูดอะไรมา เราเถียงทุกคำ (รู้สึกผิด)

เราไปปรึกษาครูที่สนิทด้วย ครูบอกว่า ให้เราคิดดีๆ สิ่งที่เราชอบ เราอาจคิดว่ามันดี แต่พออยู่ด้วยแล้วเราจะเบื่อรีเปล่า จะไม่ชอบรึเปล่า แล้วถ้าสิ่งที่เเราชอบมันไม่มั่นคงล่ะ ถ้าตกงานล่ะ จะทำยังไง 

เราก็คิดตาม จริงอย่างที่ครูพูด ถ้าเกิดพอเราโตขึ้น พ่อแม่เราแก่ลงทุกวัน เราจะเลี้ยงดูท่านได้มั้ย เราจะเป็นที่พึง่ให้ท่านได้มั้ย การจะเลือกอาชีพ พิจารณาจากสิ่งที่ตัวเองชอบแค่นั้นเหรอ แล้วคนข้างหลังเราล่ะ เราค่อยๆเปลี่ยนความคิด บอกแม่ว่า เราต้องปรึกษากันแล้ว

เราเขียนอาชีพที่เราชอบทุกอาชีพลงกระดาษ จำได้ว่าตอนนั้นเยอะมาก (ส่วนใหญ่ก็เพิ่มเติมจากข้างบน) อีกใบก็เขียนตัวตนของเรา เราเขียนไปว่า ชอบอะไรท้าทาย ไม่ชอบอยู่แบบง่อยๆ (อย่างที่อยากเรียนพฤกษศาตร์เพราะอยากลุยป่า)ชอบอะไรที่สร้างประโยชน์กับคนอื่นได้ ยิ่งกับคนแก่ๆหรือเด็กที่จนๆนี่จะรู้สึกดีมาก ที่เกลียดสุดๆคือการเป็นพนักงานออฟฟิส บัญชี ตัวเลข 

แล้วเราก็ค่อยๆตัดๆไปทีละอาชีพค่ะ คือ เอานิสัยเรา มาเทียบกับการเรียนและการทำงานของอาชีพนั้นๆ ปรากฎว่า ตัดไปได้หลายอาชีพเลยค่ะ แปลกใจตัวเองมาก 

ต่อไปก็หาข้อมูลลึกๆของอาชีพนั้นๆค่ะ ทั้งความเครียด เงินเดือน ความมั่นคง รูปแบบการใช้ชีวิต หาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วเอามาเทียบกับความเป็นจริง ว่าอันไหนใช่เรา เหมาะกับเราที่สุด ตรงนี้ใช้เวลานานมากค่ะ ไม่ใช่แค่วันสองวัน แต่นานเป็นสัปดาห์กันเลยทีเดียว เพราะข้อมูลพวกนี้ ต้องการแบบชัวร์ๆค่ะ

ในที่สุด ก็ได้ที่ชนะเลิศมาอาชีพหนึ่ง เท่ ดูดี สร้างประโยชน์ ลุย ไม่ง่อย ไม่เกี่ยวกับบัญชีและตัวเลข ค่อนข้างมั่นคงต่อครอบครัวในอนาคต ถูกใจแม่ อาชีพนั้นคือ "หมอทหาร" ค่ะ

คำว่า "ทหาร" คือมันค่อนข้างใช่สำหรับเรา เสียสละ อดทน กล้าหาญ ดูในหนังต่อสู้บ่อยๆ ก็เคยคิดว่า เราจะต้องเป็นแบบนั้นให้ได้ (ผู้หญิงลุยค่ะ -..-)

ส่วน "หมอ" ที่มากที่สุดคือถูกใจแม่ เพราะมั่นคง มีงานทำ เงินเดือนโอเค 

พอเรารู้ตัวเองว่าอยากเป็นอะไรแล้วเราฮึดมากค่ะ จากเด็กขี้เกียจก็ตื่นแต่เช้ามาฟิตร่างกายทุกวัน จับหนังสือบ่อยขึ้น ยิ่งพอได้เห็นบรรยากาศที่ วพม.มานี่ บอกได้คำเดียวค่ะว่า สุดยอด  ต้องเข้าให้ได้  

[bb-001]

สุดท้าย.... ขอบอกทุกคนว่า ใครที่อ่านจนจบ ขอบคุณมากค่ะ เพราะมันยาวมาก 555

ใครที่อยู่ ม.ปลายแต่ยังไม่รู้ว่าจะเป็นอะไร เป็นกำลังใจให้นะคะ ลองเอาวิธีเราไปใช้ก็ได้ ถ้าใครอยากเป็นแพทย์ทหารเหมือนเราก็บอกนะ 555 หาเพื่อน ^^

Comments

[realmuaygk]

เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกความคิดเรากับจขกทตรงกันหลายอย่างนะ55555555555 เราก็อยากเรียนแพทย์ทหารเหมือนกันเหตุผลที่อยากเรียนก็คล้ายๆกันเลยอยากมีอาชีพที่มั่นคงชอบที่จะช่วยเหลือคนอื่นอะไรประมาณนี้ แต่เป็นคนเรียนไม่เก่งเลยเกรดก็ปานกลางๆ ไม่รู้จะทำได้หรือเปล่า TT