แม่เสีย พ่อมีใหม่ รับไม่ได้ ควรทำไงดี

ถ้าไม่กล้าคุยก็ปรึกษาญาติที่สนิทที่สุด แล้วก้วานช่วยให้ญาติตักเตือนบอกกล่าววได้นะ 

เธอต้องคุยกับพ่อให้มันเคลียร์  เอาแบบเป๊ะ จบปิ๊ง

คือเธอดราม่าใส่พ่อมาเยอะแล้วใช่มั้ย ? ทำไมไม่ลองเปลี่ยนเป็นคุยอย่างจริงจังบ้างล่ะ ?  เอาแบบทำหน้าเข้มๆ แล้วก็พูดให้พ่อเธอรู้สึกบ้างว่า เธอยังอยู่ตรงนี้นะ เธอยังหัวโด่อยู่นี่ ไม่เห็นแก่ใครก็ขอให้เห็นแก่เธอบ้างที่ต้องอยู่คนเดียว

ปล.ความเห็นส่วนตัวนะจ๊ะ แค่แนะนำ แต่เอาจริงๆ เธอต้องตักสินใจเองนะ เพราะเป็นเรื่องในครอบครัวเธอ 

ขอบคุณมากนะคะ จะลองดูค่ะ

เอาให้เคลียร์ พูดกับเขาตรงๆ อย่าอ่อนเด็ดขาด ผช.แบบนี้ลื่นนัก

//โทดนะ แต่เราโคตรเกลียดเลยคนแบบนี้ เจอเยอะเกินไปแล้ว

ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

         เราแนะนำให้คุยแบบเคลียร์ๆ เลยค่ะ เราก็เคยฝันเจอเรื่องแบบนี้นะคะ ใครจะว่าไงไม่สนหรอก เราเสียใจ สำหรับเราน่ะ เราไม่เชื่อในความรัก แต่เรารักในความซื่อสัตย์ ถ้าไม่มีอะไรเราก็อยู่อย่างสงบ แต่ถ้าเจออย่างนี้ เราเกลียดมาก คงโกรธมากด้วย ในฝันจิตใต้สำนึกเราทำงานเต็มที่ค่ะ ชีวิตมันไม่ได้อยู่อย่างสงบแน่ เราไม่ใช่แค่โกรธหรือเกลียด แต่เราก็เสียใจด้วยร้องไห้น้ำตาไม่หยุดอ่ะ (พวกทำความแตกแยกให้ครอบครัวคนอื่น/พวกเห็นแก่ตัวนี่เกลียดที่สุด)
         อย่ามัวแต่ใช้ไม้อ่อนค่ะ ไม่งั้นก็คุยกันไม่รู้เรื่องหรอก จะเหงาบ้าเหงาบออะไรก็ต้องเห็นหัวกันบ้าง เราจะไม่พาดพิงถึงพ่อ จขกท. นะ แต่ถ้ามัวแต่หลงตัวเมียจนลืมลูกก็ไม่ใช่พ่อคนแล้วค่ะ เพราะคำว่า "พ่อ" มีไว้เพื่อลูก เพราะ นี่คือประเทศไทยเมืองพุทธ หลัก "ผัวเดียวเมียเดียว" ควรระลึกไว้เสมอๆ (ค่อนข้างไม่สุภาพแต่เขาเรียกกันแบบนี้นะคะ)

ป.ล. อย่าถือสาเอาความอะไรกับเราเลยนะคะ เต็มไปด้วยอารมณ์จริงๆ ค่ะ แต่มันก็ตั้งอยู่บนเหตุผลนะคะ ประเด็นน่าอ่อนไหวมากค่ะ จขกท. สู้ๆ นะคะ

ขอบคุณมากจริงๆค่ะที่เข้าใจ

เราก็อยากช่วยเธอนะ แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้เลย 
เราไม่รู้จะทำยังไง เรารู้ว่ามันแย่มาก
ยังไงเราก็เป็นกำลังใจให้เธอนะ ^^

คุยกับพ่อก่อนนะ
ถ้าคนใหม่พ่อมา..จัดเต็ม!!(ขว้างปาให้มันออกไปจากบ้านแม่ง สาดน้ำใส่แม่งเลย)

ขอบคุณค่ะ

คิดอยู่เหมือนกันนะ 5555  ยังไงขอบคุณมากค่ะ

พ่อเราก็เสียได้ 9 เดือนแล้ว
แม่เามีคนใหม่เหมือนกัน มันทำใจยากเรารู้
เพราะการที่เห็นพ่อกับแม่อยู่ด้วยกันมาตลอด การที่มีคนมาแทนมันรับยาก

แต่ำไมจขกทไม่คิดกลับกันว่าพ่อกัยแม่คือ แฟน หรือคู่สามี ภรรยากัน
การที่แม่ของจขกทเสียไป ไมได้แปลว่าพ่อจขกทไม่เสียใจนะ
แต่การที่เค้ามีคนอยู่ข้างๆมาตลอดแล้ววันนึงต้องมาอยู่คนเดียวอ่ะ เค้าก็เหงาถูกป้ะ
เค้ามีคนใหม่ไม่ได้แปลว่าเค้าไม่รักแม่จขกทแล้วนิ
สิ่งที่จขกทควรทำคืออยู่ข้างเค้า มีความสุขเมื่อเค้ามีความสุขนะ


เราอยากให้จขกทรู้ว่าเราเหมือนจขกท
แต่เรารักแม่เรา เราอยากให้แม่เรามีความสุข
แค่พ่อเราเสียไป แม่เราก็เหนื่อยแล้ว
เราคิดว่าเราโตแล้ว โตพอที่จะรับเรื่องแบบนี้ได้
เพราะมันก็เหมือนกับการที่เลิกแฟนเก่าแล้วคบคนใหม่
แต่นี่แฟนเก่าจากโลกนี้ไปแล้ว จมปลักอยู่ที่เดิมๆเค้าก็ไม่กลับมาแล้ว
การที่พ่อจขกทเริ่มใหม่ก็เหมือนเค้าก้าวต่อไปได้ มันก็ดีจริงมั้ย
จขกทสู้ๆนะ ทำวันนี้ให้ดี ให้พ่อจขกทรู้ว่าเราโตแล้ว เค้าจะได้ไม่ต้องห่วง :)

-ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ แต่เอาตรงๆ เราก็ยังทำใจไม่ได้อยุ่ดี คงต้องขอเวลาสักพักใหญ่ๆ 5555

คุยกันดีที่สุดค่ะ^^

เธอเหมือนเราเลย เเม่เราเพิ่งเสียไปได้สองเดือนกว่า พ่อเราก้เริ่มมีกลายๆเเล้ว เเต่เราพอทำใจได้ เพราะไม่ค่ิยสนิทกับพ่อตัิงเเต่เเรกอยุเล้ว เธอได้ดูโฆษณา ไลน์ล่าสุดมั้ย ที่เปนเรื่องเกี่ยวกับเเม่อ่ะ เราดูเเล้วเเบบ โคตรเศร้า เราดูบนบีทีเอส เเล้วน้ำตาไหลออกมาไม่รุตัวเลย พอเรามาอ่านเรื่ิงของเธอเเล้วรุสึกว่าเธอก้กำลังเจออะไรเหมือนเรา เรื่องพ่อเธออ่ะ เราอยากบอกว่าเธอคงต้องทำใจ เพราะยังไงเราก้ห้ามเค้าไม่ให้มีคนใหม่ไม่ได้ เเต่เธอก้ต้องเข้มเเข็งนะ อย่าให้เเม่เลี้ยงมารังเเกเธอเด็ดขาด ยังไงก้สู้ๆนะ คิดว่าเข้าใจความรู้สึกเธอดี เพราะเจอมาเเบบเดียวกัน

ถ้าเราไม่คุยเราก็ต้องทำใจครับ // ของผมพ่อเสีย แม่ยังยัง

ตั้งแต่พ่อเสีย แม่ก็มีใหม่นะแต่ไม่ได้แต่งงาน เหมือนเป็นเพื่อนคู่ชีวิตมากกว่า
ตอนนั้นผมก็เสียใจนะ ตอนนั้นก็ร้องไห้ตลอดตอนแม่ไปหาคนนั้น แต่ตอนนี้ผมก็โตแล้ว แม่ผมก็แก่แล้ว ผมอยากให้แม่มีความสุขมีเพื่อนที่จะอยู่กับแม่ตลอด 

ลองปรับความเข้าใจกับพ่อและตัวเองดูนะครับ ^^ 

ค่ะ ^^

เหมือนกันเลย ดูโฆษณาไลน์นั้นทีไรร้องทุกที ขอบคุณมากนะคะ ^^

ขอบคุณมากนะคะ

ขอบคุณทุกคนมากนะ เราตัดสินใจคุยกับพ่อแล้วเมื่อคืนตอนตี1 555 พ่อก็บอกว่าเข้าใจความรู้สึกเรา ยังไงเราก็ได้พูดเคลียร์ไปแล้ว จากนี้ก็แล้วแต่พ่อว่าจะทำไง ถ้าดีก็ดีไป ถ้าไม่ก็คงต้องทำใจยอมรับ

แฟนใหม่พ่ออาจจะเป็นคนดีก็ได้นะ ดูๆไปก่อน ถ้าเค้าไม่เห็นหัวเราอีกก็ไปพูดอีกรอบ ยังไงจขกท.ก็มาอัพเดทเรื่องด้วยนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ

ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ^^

ตบเมียใหม่

เป็นกำลังใจให้นะคะ

สู้ๆน้ะค้ะ

เราแม่เสียตอน 8 กรกฎาคม น้าา แต่พ่อเราไม่มีใหม่ เราเป็นกำลังใจให้ ^^ สู้ๆ เราอาการเหมือนเธอเลย (แต่เราไม่ร้องไห้) สู้ๆ เรารักแม่เหมือนกัน

เราเข้าใจจขกท.นะ เพราะพ่อเราก็เสียแม่เราก็แต่งงานใหม่ แต่ต่างตรงที่พ่อเราเสียตั้งแต่เราเด็กมาก
ถึงคนใหม่เค้าจะดีกับเราแค่ไหน แต่ความรู้สึกมันก็ไม่ใช่ใช่ป่ะ ให้จขกท.เปิดใจคุยกับพ่อเลยดีกว่าค่ะ
ว่าเรารู้สึกยังไงกับเรื่องนี้ จะได้ไม่ต้องรู้สึกทรมาณช้ำใจยังไงทีหลัง

ลองคุยกับพ่อตรงๆดู ยังไงเราก็เป็นกำลังใจให้น่ะ 

พ่อกับแม่เราต่างคนต่างมีใหมมีลูกทั้งสองคนเลย เราก้อยู่ได้ ของให้เทออดทนนะ

เราว่ามันเหมือนเป็นปัญหาโลกแตกนะ  เพราะพ่อแม่เราก็แยกทางกันอ่ะ  เราก็พอรู้แหละว่าพ่อก็มีคนใหม่ เพราะไปเห็นรูปเห็นอะไรอย่างนี้ เพียงแต่ว่าพ่อไม่เคยบอกเรา  เราอยู่กะแม่พ่อก็จะมาหาทุกอาทิตย์  เราไม่เคยสนใจเรื่องนี้นะ  จขกท.ลองเคลียร์กับพ่อไปเลยค่ะว่าไม่ไหว  อย่างน้อยก็ให้แบ่งเวลาบ้าง  ลองดูนะคะ เอาใจช่้วยค่ะ

พี่ก็เจอเรื่องแบบนี้  ปัจจุบันก็ยังเจออยู่
เข้าใจความรู้สึกน้องดีมาก
เรื่องแบบนี้ทำอะไรไม่ได้ค่ะ เราเป็นลูกควรอยู่ในหน้าที่ของลูก
จะดิ้นไปให้ได้อะไร  
เรื่องของหัวใจไม่ว่าจะใครก็ไปบังคับเขาไม่ได้
สิ่งที่น้องทำได้มีเพียงแค่ ทำใจ อยู่กับมัน ถ้ารับไม่ได้
ก็อย่าไปแคร์อย่าไปสน  ทำตัวเองให้ดี
อยู่ในคำสอนของแม่
และที่แน่ๆ จำไว้ว่าอย่าคบผู้ชายที่มีนิสัยแบบคุณพ่อ
เคลียร์นะคะ ?  
อย่าเอาตัวเองไปเป็นที่ตั้งของทุกอย่าง
พี่เคยลองแล้ว แม้กระทั่งด่าทั้งคู่ต่อหน้าก็ทำมาแล้ว
ผลคือ เมียใหม่ท้อง หิ้วลูกกระเตงเข้าบ้าน
พี่เลยรอเวลาจนเรียนจบ ทำงาน แล้วก็ออกมาอยู่เอง ^^
สู้ๆค่ะ แรกๆมันจะยาก แต่ถ้าเวลาผ่านไปแล้วน้องจะเคยชิน
จนมองเห็นมันเป็นเรื่องตลกไปเลย 

คือเราอยากให้เธอลองเปิดใจนะ เดี่ยวๆเราไม่ได้บอกว่าเธอใจแคบเราแค่จะบอกว่าเรื่องนี้เธอลองคุยกับพ่อแบบเคลียๆไปเลยเหมือนที่กระทู้ๆต้นๆบอกไปนะ ลองแบบไม่ดราม่านะแบบไงดีลองเรียกพ่อมาคุยแบบพ่อค่ะหนูมีอะไรจะคุยกับพ่อแล้วเธอก็พูดความใในใจความรู้สึกออกไปว่าเธอรู้สึกยังไงตอนนี้เธอแบบต้องการแบบไหนอารมณ์ยังไง ลองกับเข่าคุยกัน อย่าคุยด้วยอารมณ์ รับฟังความคิดเห็นซึ่งกันและกัน เราว่าทุกอย่างจะดีขึ้น สู้ๆนะเธอเราเป็รกำลังใจให้

ทำหน้าที่ของตัวเราให้ดีที่สุดครับ ผมเชื่อว่าแม่ของคุณเฝ้ารอดูความสำเร็จของคุณอยู่ สู้ๆครับ

คุณคิดซะว่าไม่ได้ทุกข์คนเดียว มีคนที่เป็นแบบคุณอยู่ไม่มากก็น้อย อย่างน้อยก็ผมคนนึงล้ะ ที่คล้ายๆกับคุณ สู้ๆนะครับ

เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ

เป็นเรา เราไม่ยอมมากๆๆด้วย บอกกับพ่อแบบเคลียร์ๆไปเลยว่าถ้ามีผู้หญิงคนนั้นเข้ามา หนูก็ไม่อยู่ ให้พ่อเลือกเอา ยังไงพ่อก็ต้องเลือกลูกอยู่แล้ว เชื่อเราดิ๊ พูดแบบจริงจังนะ สู้ๆๆ  




      

อย้าเครียดครับควรปล่อยวางไปมั้ง เรื่องร้ายก็ให้มันผ่านไป เเล้ะทำใจให้ได้เเล้วไปทำอย่างอื่นให่กับชีวิตเราดีกว่าครับ

ลองดูก่อนนะ ว่าคนใหม่ของพ่อเป็นยังไง แต่ส่วนมากจะเจอที่ดีๆน้อย เพราะคนดีดีๆเค้าไม่แอบกินของคนอื่นหรอกจริงไหมม 5555 5 จขกท.อย่าเครียดนะ ยังไงเราก็เป็นลูก ไม่มีใครสำคัญกว่าเรา!! สู้ๆค่ะ บ้านเราก็เพิ่งผ่านปัญหาเมียน้อยมา ดูเชิงก่อน ถ้าคนใหม่ไม่ดี เรามาจัดการแบบ(เชือดนิ่มๆ)กัน 

 ถามนิสส 
จขกท.อายุเท่าไหร่ค่ะ 
อายุพ่อกับคนใหม่ด้วยนะ 

กรณีเหมือนเพื่อนเราเลยค่ะ แม่เสียแล้วพ่อก็มีใหม่ ตัวเองก็ไม่ชอบพี่สาวก็ไม่ชอบ เราว่าเธอต้องยอมรับให้ได้นะ ถ้าสมมติว่าวันนึงเธอต้องแต่งงานแล้วต้องไปอยู่กับสามีของตัวเองแล้วพ่อของเธอล่ะจะเหงามั้ย ที่พ่อเธอมีคนใหม่เราก็ไม่บอกว่ามันดีหรือไม่ดี แต่บางทีอนาคตตอนที่พ่อของเธอตอนแก่ตัวไปก็ยังมีผู้หญิงคนนี้ดูแล  มีอย่างเดียวคือต้องทำใจยอมรับและนึกถึงอนาคตค่ะ ถ้าไม่ชอบอะไรผู้หญิงคนนั้นก็พูดไปค่ะ แต่เราก็ต้องทำใจให้ยอมรับให้ได้ทำใจให้เย็น ยังไงเขาก็เป็นผู้ใหญ่กว่าเรา ยังไงก็ต้องเคารพเขาในฐานะของผู้ใหญ่คนนึง สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ :D

ของเราแม่ยังอยู่ พ่อแอบไปมีเมียน้อย มีลูกด้วยกัน มีก่อนที่จะมีเรานะ มันเป็นพี่เราน่าจะปี สองปี แล้วพ่อก็เอามันมาให้แม่เราเลี้ยง พอมันโต แม่มันก็มาเอามันไปอยู่ด้วยแถมยังจะเรียกค่าเลี้ยงดูลูกมันอีกด้วย แล้วพ่อก็มีเมียน้อยมาเรือยๆ จนตอนนั้หมดตัว ครอบครัวลำบาก /// เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

สู้นะค่ะ ใจเย้นๆนะ พูดเปิดอกดีที่สุด และต้องพูดแบบเข้าใจซึ้งกันและกันนะค่ะ เราเข้าใจพ่อ และเราต้องทำให้พ่อเข้าใจเราด้วย หาจุดศูยน์กลางขิงกันและกัน ไม่แน่คนใหม่เค้าจะดีกับพ่อเรา ถ้าพ่อเค้าตัดสินใจแล้ว ให้ถือซะว่าเค้าจะมาดูแลพ่อเรานะค่ะ สู้ๆุ่ะเป็นกำลังใจให้

ทำใจก่อนค่ะ ชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย ไม่ว่าจะช้าจะเร็ว ทุกคนล้วนต้องจากเราไปอยู่ดี
คุณแม่จากเราไปแล้ว สิ่งที่เราทำได้คือ อยู่เพื่อตัวเองและอยู่เพื่อให้คุณแม่ที่อยู่บนฟ้ามีความสุขค่ะ

คนเป็นอย่าทำให้คนตายต้องเป็นห่วง หน้าที่ของคนเป็นคือใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เผื่อคนที่ตายไปแล้ว

พี่กล้าพูดได้อย่างสวยหรู เพราะพี่ก็เสียคนที่รักไป แต่สิ่งที่ทำได้ก็คือสิ่งที่ทำได้ค่ะ

ส่วนเรื่องแฟนใหม่พ่อ สำหรับพี่ น้องต้องเข้าใจพ่อด้วย คนรักที่จากไป บางที บางคน ก็อยากได้ใครมาทดแทนและเติมเต็ม เรื่องนี้ไม่มีใครผิดค่ะ แต่ถ้าน้องจะทำตัวเป็นนางมารร้าย หวงพ่อ โวยวาย น้องจะกลายเป็นคนไม่มีเหตุผลไปโดยทันที และทีนี้ เขาก็จะไม่ให้ความสนใจน้องอีกเลย เพราะเขาจะคิดว่าน้องแค่เรียกร้องความสนใจ

เรื่องนี้แนะนำว่าให้คุยกันค่ะ ทำใจให้กว้างซักนิด คุยกับพ่อตรงๆว่า พ่อจะมีแฟนใหม่ก็ได้ แต่ขอให้น้องทำใจเรื่องแม่ให้ได้ก่อน เพราะตอนนี้ยังทำใจไม่ได้ เชื่อเถอะค่ะ ว่าถ้าพูดกับเขาตรงๆแบบนี้ เขาจะแคร์ความรู้สึกน้อง มากกว่าความรู้สึกตัวเอง

พยายามลองคุยกับท่านดูนะครับ ถ้ายังไม่โอเคขอให้ลองเปิดใจรับคนๆนั้นก่อน ดูท่าทางท่าทีและนิสัยว่าโอเคมั้ย ถ้าคนนั้นเค้าไม่ดีกับเราคงต้องคุยกับพ่ออย่างจริงจังแล้วแหละ เราเป็นกำลังใจให้นะเธอ สู้ๆนะ

เหมือนชีวิตเราเลยอะ  
ตอนนั้นเราก้อเป็นแบบเธอ เสียใจมาก แต่พอผ่านไปนานๆ เราคิดว่าพ่อคงเหงาอยากมีใครดูแล(ที่ไม่ใช่เรา) เราอยากให้พ่อมีความสุข ก้อเลยปล่อยให้พ่อคบกับผู้หญิงคนนั้น
ยังไงก้อสู้ๆนะ อย่าเครียด ค่อยๆคุยกับพ่อนะ แล้วเรื่องจะดีขึ้นเอง
เป็นกำลังใจให้จ้าา

เวลาพ่อพาใครมา ไล่ออกแม่มเลยยยยยยย  จะสวยปานนางฟ้าแค่ไหน ออกไปป

และคุยกับพ่ออย่างจริงจัง ว่าเราไม่ชอบที่พ่อทำแบบนี้ 


แต่ถ้าแฟนใหม่พ่อใจดี รักเราด้วยไม่ใช่รักแต่พ่อ ซืท้อขนมให้ ซื้อของเล่น ใส่ใจเรา  ก็ดูๆไปนะค่ะ


แต่ถ้า  สนใจแต่พ่อ ไม่เห็นหัวเราเห็นแต่เงินบลาๆ  ไล่ออกเลย สาดนํ้าปารองเท้าทำไป

ลองถามดูสิคะ ให้เลือก ระหว่าง แฟนใหม่ กับ ลูก พ่อจะเลือกอะไร ง่ายมากเลยค่ะ คำตอบเดียวรู้เรื่อง

ถ้าพ่อเลือก ลูก ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ดี และสมควร
ถ้าพ่อเลือก แฟนใหม่ คุณควรที่จะเปิดใจให้แฟนใหม่พ้อเค้านะคะ

ดูว่า แฟนใหม่เค้านิสัยเป็นแบบไหน

อย่างแรก เค้ามาดีหรือมาร้าย
อย่างที่สองก็ เค้าหวังดีกับพ่อเราไหม เค้ารักพ่อเรามากแค่ไหน
อย่างที่สาม เค้าดีกับเราไหม เค้าพูดดีกับเราไหม

ถ้าเป็นแบบนี้ก็ถือว่าโอเคในระดับหนึ่งนะคะ
ส่วนตัวแล้วพ่อเราก็มีใหม่ค่ะ แต่พ่อเรายอมเราทุกอย่าง เราก็เลยยอมให้พ่อมีใหม่ค่ะ แลกกัน มีข้อตกลงระหว่างกันค่ะ

ฟังเราน้า ถึงแม้ว่าพ่อเค้าจะไม่ได้สนใจเราสักเท่าไหร่ อาจจะรุสึกห่าง ๆ ไม่ค่อยใส่ใจเรา แต่เราอยากให้เธอนึกว่าาา แม่เธอไม่ได้ไปไหนนะ แม่เธอยังมีชีวิตยุ ยุในความทรงจำของเธอนะ คนตายจะมีชีวิตอยู่ได้ก็ได้แค่ในความทรงจำของคนที่รัก เท่านั้นนะ ปล.ทำหน้าที่ของลูกต่อไป เชื่อเราสิ ว่าแม่เธอต้องแอบบมองเธออยู่ สู้ๆ นะ ><

อย่าไปเกร๊ง เรารู้สึกยังไงก็พูดแบบให้เขาตัดบทไม่ทัน ใช้อารมณ์กับเหตุผลเข้าด้วยกัน
บอกนี้ ลูกนะ เห็นมั้ยๆๆๆ!! ยืนอยู่เนี่ย!! จะไปมีเมียใหม่ก็มีไปเหอะ
แต่ลูกกเนี่ยยยยยอย่าลืมดิ บอกเขาเลยว่า อายุตั้งเท่าไหร่แล้ว ไม่รู้จักคิดหรอ
ลูกเนี่ยยังคิดได้มากกกกกว่าพ่ออีก ทำอะไรแคร์ความรู้สึกลูกบ้าง เข้าใจป๊ะ!!??
นี้เหตุผลล้วนๆนะ นี้คือแบบแม่เสียไป ไม่ได้มีผลอะไรกับพ่อเลยป๊ะ!!?? (ขอโทษนะ)
*ถ้าพ่อเริ่มมีอารมณ์โมโหขึ้นมาอย่าไปกลัว เขาจะทำอะไรเราก็พูดดักไว้ก่อน
"ก็ทำดิ๊ อย่าคิดนะว่าไม่สู้อะ เก่งเนอะกับลูกเนี่ย ไปทำเมียใหม่ นู้นไป"
พูดน้ำเสียงแบบประชดนะ อย่าขึ้นเสียงมาก มันบาป แค่นี้ ก็บาปพอแหละ
*แต่ ไม่รู้สิเราก็เคยเป็น อิแบบเนี่ย แค่ แม่เรายังอยุ แต่พี่สาวเราเสีย ตอนพี่เราเสียเราแบบร้องไห้แค่วันเดียวอะ เพราะว่าเราเป็นพี่ชายคนโตมีน้องอีกหนึ่ง น้องก็ยังประถมอยุเลย ถ้าเราเศร้าน้องก็ยิ่งเศร้า ต้องคอยเล่นกับน้อง อีกอย่างคิดมากไป เขาคงไม่ฟื้นนนนนขึ้นมาหรอก เอาเป็นอดีตๆก็คืออดีต มาอยู่กับปัจจุบัน แล้ว แก้ไขอนาคตเหอะ บั๊บบูยยยยยย :)

เราขอแนะนำบ้าง เรื่องราวของเราอาจจะไม่เหมือนกันเนอะ
แต่ว่าพ่อเราน่ะมีภรรยาน้อยเก็บๆไว้หลายคนมาก ซึ่งตอนแรก
ก็มีปัญหาแอบมาร้องไห้เหมือนกันนะ แม่เราไม่รู้เรื่องนี้
ทางที่ดี ถ้ารับไม่ได้ ก็ต้องคุยกับพ่อ แบบจริงๆจังๆอย่างที่คอมเม้นอื่นบอก
การเปิดใจคุยกันประสาพ่อลูกคือวิธีที่ดีที่สุดแล้ว 
บางทีพ่อของเจ้าของกระทู้อาจจะเสียใจ เหงา ไม่อยากอยู่แต่อดีตที่มีความทุก
เพราะงั้นถ้าเขาทำแล้วมีความสุขก็ทำไปเถอะค่ะ เราก็ต้องเปิดใจยอมรับนะ
พ่อเราเขาทำแล้วมีความสุขก็ทำไป เราก็คิดแบบนั้นนะ
และถ้าเกิดว่าไม่อยากให้มีจริงๆ ก็ใช้เวลาอยู่กับคุณพ่อมากๆ 
อย่าให้เขาเหงา พาไปเที่ยว ทำบุญ จิตใจก็จะดีขึ้นค่ะ ไม่เหงา ไม่เศร้า
ไปดูหนังด้วยกันบ้าง  

เราก็แนะนำได้เท่านี้นะ สู้ๆนะคะ 
เราเป็นกำลังใจให้

พ่อเราเสียได้ 2 วัน แม่เราบอกว่ามีพ่อใหม่
เราซีเรียสแต่เราเลือกที่จะิ่ิยิ้มแล้วบอกว่าไม่เป็นไร รับได้ ทั้งที่ใจรับไม่ได้ซะอีก
แม่เสียใจเพราะพ่อมามากพอแล้ว อะไรที่ทำให้แกยิ้มได้ก็ทำๆ ไปเถอะ
เห็นแม่ิยิ้มมันยังดีกว่าเห็นแม่ร้องไห้

เคยผ่านมาแล้วแบบนี้แต่แม่เราไม่เสียนะพ่อเราแอบไปมีตอนนั้นเราวีนแตกอ่ัะ จขกท.คุยกับเค้าตรงๆเลย เชื่อสิ ถ้าเค้ารักคนนั้นมากกว่าเราก็อย่าไปสนใจเลย เราไม่ได้แนะนำให้ทำตัวไม่ดีนะแต่เราคงทนไม่ได้ 5555555 นิสัยเราแบบเปลี่ยนสุดๆตอนนี้._.

ยุที่น้องเลือกที่จะเข้าใจตัวเอง หรือ เข้าใจคนอื่น พ่อน้องก็อาจจะเสียใจมากพอๆกับน้องก็ได้ที่เสียคู่ชีวิต
การพูดคุยอธิบายอย่างจิงใจ เเละรับฟังเเบบเห็นอกเห็นใจซึ่งกันเเละกัน มันคือทางออกของปัญหา เราเเค่ควรลดคำว่า ต้องเข้าใจเรา ฟังเรา เป็น เข้าใจเขา รับฟังเขา ช่วยได้เเน่คับ ก็คุณเป็นพ่อลูกกันซะอย่างไม่ยากเกิน

มันเป็นธรรมชาติที่มนุษย์ต้องการมีคู่ อย่าโกรธพ่อเลย ตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตของเราดีกว่า แม่ก็เสียไปแล้ว เหลือพ่ออยู่คนเดียวจะโกรธพ่อไปทำไม ยิ่งเหลือกัน 2 คนพ่อลูกยิ่งต้องรักกันซิ ไม่ดีใจหรือที่พ่อมีความสุข

สิ่งสำคัญอีกอย่างนะคะ เราว่าเธอลองดูเป้าหมายของผู้หญิงคนนั้น แล้วเก็บเงินไว้ดีๆ เงินในบัญชีของที่บ้าน ควรจะคุยกับพ่อเธอหรืออะไรสักอย่าง มันควรจะเป็นของเธอนะ

แม่หนูก็เสียไปแล้วแบบพี่นี่แหละ หนูเข้าใจความรู้สึกพี่ดีเลยว่ารู้สึกยังไง ตอนนี้แม่หนูเสียไปได้5ปีแล้ว แต่พ่อหนูมีใหม่ตอนที่แม่เสียไปสัก3ปีได้แล้วมั้ง คือเข้าใจนะว่าพ่อเขาเหงาแต่หนูก็ร้องไห้อ่ะ ร้องไห้ต่อหน้าพ่อร้องไห้ต่อหน้าเค้าคนนั้น ตอนนั้นเค้ามีน้องอยู่ในท้องอยู่แล้วด้วยแหละ หนูไม่ได้อยากอะไรมาก หนูสงสารน้องที่อยู่ในท้อง ตอนนี้ผ่านมาแล้ว2ปีน้องหนูก็2ขวบแล้ว หนูก็มีความสุขดีนะ แต่แม่ใหม่หนูก็ดูจะไม่ชอบหนูสักเท่าไหร่ 5555 พี่ทำใจเถอะค่ะ ความสุขของพ่อเขา ^^

ไม่รู้จะแนะนำยังไง เราไม่เคยเจอแบบนี้ พ่อเราเสียมา 5 ปี แต่แม่ไม่เคยมีคนอื่น

แต่ถ้าเป็นเรา คนคุยกันแบบจริงๆจังๆ เรารู้สึกยังไงต้องการอะไร
หรือถ้าพ่อเลิกไม่ได้ พามาหาเราสิ ให้เราได้คุยได้ศึกษาคนที่พ่อรัก
บางทีถ้าเค้าเป็นคนดี เราอาจจะเข้ากับเค้าก็ได้

เราเป็นกำลังใจให้

คุยกับพ่อเเล้วก็ดีจ้า อย่าเก็บงียบไว้ยู่คนเดียว
ให้เขาได้รับรู้ความรู้สึกเราบ้าง คนเป็นพ่อจริงๆต้องเป็นห่วงความรู้สึกของลูกอยู่เเล้ว เข้มแข็งไว้ เราเชื่อว่ามันต้ผ่านไป
ปีใหม่พอดีเลย ยังไงก็ขออวยพรให้ปีนี้เป็นปีที่ดีของเธอนะขอให้ทุกอย่างมันออกมาดีนะ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้นะ ^^

อ่าาา มีคนทุกข์กว่าเราอีกแฮะ........
พ่อเราชอบคุยโทรศัพท์กับเค้านานๆตอนที่แม่เราไม่อยู่ นานกว่าตอนที่พ่อคุยโทรศัพท์กับแม่อีก
เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดีเคยคิดจะถามพ่อเหมือนกัน
พอเอาเข้าจริงๆกลับไม่กล้า อยากร้องไห้เอาซะอย่างนั้น

เคยบ่นกับตัวเองบ่อยๆ ว่าถ้าเราโตขึ้นเราจะต้องไม่มีแฟนที่นิสัยเหมือนพ่อ.....เกลียดนิสัยแบบนี้จริงๆ

สู้ๆนะ 

ใช่ค่ะ ใช่เลย >< เราไม่ซีเรียสเรื่องเเบบนี้นะ ขอเเค่ ไม่มารุกรานอะไรกับเรา พอเราโตขึ้นมีการมีงาน เเเล้วไม่ชอบค่อยเเยกออกจากกพวกเขา สุ้ๆนะคะ ตอนนี้ต้องตั้งใจเรียนไว้ก่อน

เราอาจจะช่วยอะไรไม่ได้มากนะ แต่อยากแนะนำว่าลองไปคุยกับพ่อพยายามทำหน้าให้จริงจังที่สุดนะ อย่าพึ่งร้องให้ ถ้าไม่ได้ผลก็ร้องให้ออกมาเลยแบบเขื่อนแตกอ่ะเผื่อพ่อจะใจอ่อน \\สู้//

ปล.เป็นกำลังใจให้ อย่ายอมแพ้สู้ เราต้องเข้มแข็ง ^^

ถ้าเป็นเรานะ ถึงแม่จะเสียไปก็ยังดีที่เหลือพ่ออยู่ ถึงแม้ว่าพ่อจะมีผู้หญิงคนอื่นอีกเรื่อยๆ ยังไงเขาก็เป็นพ่อของเรา เพราะฉะนั้น ไม่ต้องร้องไห้เราเชื่อว่าแม่เธอคงไม่อยากเห็นเธอร้องไห้ พยามยามเข้มแข็งไว้ ถ้าพ่อมี
ผญ อื่นก่ทำเฉยๆดีกว่าในเมื่อเคยพูดแล้วไม่ฟัง ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก่พอ ยังไงเราก่เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ!!!

คุยแล้วก็ดีค่ะ สู้ๆน้า ของแบบนี้ต้องทำใจนาน อยากให้ จขกท.เข้มแข็งเข้าไว้ ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นขอให้มีสติคิดดีๆ เรื่องพวกนี้ละเอียดอ่อนมากอยากให้ระวังๆไว้ ขอให้เรื่องผ่านพ้นไปด้วยดี เป็นไงก็บอกด้วยน้า สู้ๆค่ะ

เราก็เคยเป็นเเบบเธอทั้งๆที่แม่ก็ยังอยู่แม่ไม่ได้ไปไหนเเต่พ่อเรายังหน้าด้านไปเอาคนใหม่อีกทั้งๆที่มีภรรยาตั้ง4คนยังมรคนที่5อีกแม่เราทั้ง4คนเลยรุมประชาธันจนยัยผู้หญิงคนนั้นเข้าโรงพยาบาลอยู่ห้อง ICU ตั้ง2 อาทิตย์ เเต่ยังไงก็ลองคุยกับพ่อดูนะไม่อยากให้เป็นเเบบครอบครัวเรา




ปล.กิ๊กของพ่อเราอยู่น้อยกว่าพี่เราอีก เป็นกำลังใจให้นะสู้ๆไฟร์ติ้ง ^^

อย่างแรกคือควรคุยกับคุณพ่อให้ชัดเจนก่อน
อย่าพึ่งตั้งท่าตีผู้หญิงของพ่อเลย ดูไปก่อน
ไม่มีใครมาแทนแม่ได้หรอก แต่ถ้าเขาเป็นคนดี
พ่อมีความสุข เราเองก็พอรับไหว มันก็น่าจะดี
ผู้ชายหยุดเรื่องพวกนี้กันไม่ได้หรอก
สำหรับคุณพ่อบางท่านที่ทำได้ ก็ต้องบอกว่า
โชคดีล่ะนะ เพราะสัญชาติญาณผู้ชายมันเป็นแบบนี้
โกรธพ่อได้ ร้องไห้ได้ ไม่เป็นไร แต่อยากให้เข้าใจด้วย
ว่าธรรมชาติมันเป็นแบบนี้ เราเองคุณพ่อคุณแม่ยังอยู่
แต่คุณพ่อไปมีคนอื่น ก็เลยหย่ากันไป ตอนนี้อยู่กับคุณแม่
เด็กๆเราเกลียดแม่มากเลยที่หย่ากับพ่อ เพราะไม่เข้าใจว่าทำไม
พอเราโตขึ้นมาก็กลายเป็นเกลียดพ่อ (ซะงั้น?)
ตอนนี้เราได้มุมมองใหม่คือ พ่อเราไม่ได้พึ่งเป็น
แต่พ่อเราเป็นมานานแล้ว เราเลือกที่จะทำใจได้
แต่ในกรณีเธอ เธอเหลือคุณพ่อคนเดียว
แล้วคุณพ่อยังทำแบบนี้ เราว่าทางออกที่ดีคือ
คุยกับคุณพ่อตรงๆนะคะ เอาจริงจังเลย ไม่เอางอแง
ใช้เหตุผลคุย ถ้ายังไง ตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด
พาตัวเองไปให้ไกล ถีบตัวเองไปให้ไกลที่สุด
ยืนให้ได้ด้วยตัวเองเร็วที่สุดค่ะ
แต่ถ้าผู้หญิงของคุณพ่อร้ายกับเรา (แบบละครเลยน่ะนะ)
อย่ายอมค่ะ!! เขามาทีหลัง เขาเป็นคนนอก เขาไม่มีสิทธิ์
ถ้าเป็นเราเขาร้ายมา เราร้ายกว่ากลับแน่ๆค่ะ แฮะๆ
แต่เอาน่า ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ (:
ถ้าทำใจเรื่องสันดานผู้ชายได้ ก็น่าจะช่วยเบาใจลงได้นิดหน่อย
สู้ๆนะคะ <3
ปล. ตอนนี้เราอยากให้แม่มีแฟนใหม่มาก
เราไม่อยากให้แม่เหงาน่ะค่ะ ขอรักแม่จริงๆก็พอ ^^
เพราะต่อไปเราก็คงไปทำงาน ไม่ได้อยู่ดูแลแม่ตลอดแน่ๆ
เลยอยากได้ซักคนน่ารักๆ มาอยู่ข้างๆคุณแม่ตอนแก่น่ะค่ะ

ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนดี นิสัยดี นั่นคือโชคดีของคุณ

แต่ถ้าไม่ก็ไม่ควรยอมนะ ควรคุยกับพ่อ ยังไงเราก็ลูก พ่อต้องฟังเราก่อนอยู่แล้ว

ถ้าคุยแล้วไม่ดีขึ้นจริงๆ ลองไปอยู่กับญาติฝ่ายแม่ไหม เพราะเพื่อนเราก็เป็นคล้ายๆเธอคนนึง แต่พ่อกับแม่เพื่อนเราเลิกกันไปก่อน(เลิกเพราะพ่อมีคนใหม่) แล้วอีกไม่นานแม่เพื่อนเราก็เสียอะ ตอนนั้นพื่อนเราอยู่ประมาณ ม.1ม.2  แล้วพ่อกับแม่เลี้ยงก็มีลูกด้วยกันอะ ลูกที่เกิดมาใหม่ก็เป็นเด็กที่ขี้ฟ้องด้วย แล้วเพื่อนเราก็เล่าให้ฟังว่า แม่เลี้ยงเรียกเพื่อนเราว่ามัน ต่อหน้าพ่อเลย แบบเหมือนเพื่อนเราจะนอนกับพ่อมั้ง แล้วแม่เลี้ยงพูดประมาณว่า"ก็ให้มันไปนอนกับแม่มันสิ"น่าจะประมาณนี้ถ้าเราจำไม่ผิด เพื่อนเราก็ร้องไห้แบบเธอนี่แหละ ที่จริงก่อนเสียแม่เพื่อนเราก็บอกว่า ถ้าแม่เป็นอะไรไปให้ไปอยู่กับญาติฝ่ายแม่นะ แต่ตอนนี้แม่เลี้ยงของเพื่อนเราก็เริ่มดีขึ้นแล้วแหละ
สู้ๆนะขอให้ ความทุกข์นี้ผ่านไปกับปีเก่า ขอให้ความสุขเข้ามาในปีใหม่ [bb-009]

พี่แนะนำให้คุย  ไม่ไม่แนะนำให้แข็งไปหรืออ่อนไป  คุยกันด้วยเหตุผล คุยกันด้วยความเข้าใจ   อย่าคิดแต่ว่าทำไมพ่อไม่แคร์ความรู้สึกของเราเลย  บางทีเราก็ต้องแคร์ความรู้สึกของพ่อบ้างเหมือนกัน


ถ้าบอกพ่อไปหมดแล้วว่าเรารู้สึกยังไงเรื่องมันยังไม่ดีขึ้น ก็ลองถามพ่อดูบ้างว่าพ่อรู้สึกยังไง  พ่อคิดอะไรอยู่ อย่าคิดแทนเค้า อย่าคิดเองเออเอง เรายังเด็ก เราอาจจะไม่เข้าใจถึงเหตุผลในการกระทำของผู้ใหญ่ ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าเปิดใจคุยกัน

ผู้ใหญ่บางครั้งก็งี่เง่าได้  และเด็กก็มีเหตุผลได้  ตั้งสติดีๆ  ทุกอย่างมีทางออกเสมอ     แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือความคิดของเราเอง อย่าปล่อยให้ความคิดตัวเองจมเหว อย่าปล่อยให้ตัวเองอยู่ในมุมมืด

การพิมพ์แนะนำคนอื่นอยู่หน้าคอม มันไม่เหมือนกับการต้องออกไปเผชิญความเป็นจริงพี่รู้  แต่พี่อยากให้เราเข้มแข็งนะ  พี่และอีกหลายๆคนในเด็กดีเป็นห่วงเรา  อยากให้เราสู้ต่อ  อยากให้มีกำลังใจ   หลายๆคนในนี้เป็นกำลังใจให้เรา พี่ก็เหมือนกัน  อย่าท้อนะ

คุยตรงๆไปเลยยกลั้นน้ำตาไว้ คุยตรงๆไม่รู้เรื่องก็จัดการกระทืบเมียใหม่ได้เลย555555สู้ๆนะเราเข้าใจความรู้สึกเธอ

แม่เราไม่เสียแต่แม่เรากับพ่อเราเลิกกันได้ไม่ถึง6เดือนเลย ท่านก็มีคนใหม่ทั้งคู่ แต่เราอยู่กับพ่อเพราะเราสนิทกับพ่อมากกว่า เราเข้ากับแม่เลี้ยงไม่ค่อยได้แต่ก็ไม่มีปัญหากันรุนแรงน้ะ พ่อจะให้เงินเราแต่ละทีต้องแอบแม่เลี้ยง ต้องแอบโทรหาเรา เราก็แยกตัวออกมาอยู่ห้องข้างนอกคนเดียวโดยพ่ออยู่กับแม่เลี้ยง เราเข้าใจว่าพ่อเราคงเหงาท่านก็อายุมากแล้วท่านก็อยากมีคนดูแลอยู่ด้วยให้กำลังใจกัน พ่อเราแต่งงานใหม่ไม่บอกเราเลยสักคำ เราอยากไปทะเลบอกพ่อว่าอยากไปพ่อไม่เคยพาเราไป แต่พาแม่เลี้ยงกับญาติไป  ตอนนี้แม่เลี้ยงเราก็เพิ่งคลอดลูกเราเลยกลายเป็นส่วนเกินของครอบครัวเขา เราอาจไม่เข้าใจความรู้สึกของเธอเต็มที่ เพราะเธอเสียแม่ไปแล้ว แต่เราไม่อยากให้เธอคิดมาก เครียดไปกับมัน ให้มองให้เป็นบวกว่ามันคือความสุขของพ่อเธอ มองว่าเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆที่เธอสามารถทำให้พ่อได้ ส่วนเรื่องเพื่อนหญิงของพ่อเธอเชื่อเราเทอะว่าถ้าเขาทำอะไรไม่ดีกับเธอไว้ไม่นานกรรมไม่ดีจะส่งผลให้เขาเอง แต่ถ้าเขาเป็นคนดีสามารถดูแลและรักพ่อเธอจริงๆเธอก็จะได้สบายใจว่าอย่างน้อยก็ยังมีคนมาค่อยแบ่งเบาภาระพ่อเธอน้ะ สู้ๆนะจ้ะ 

1 เลยน๊าา ตั้งสติ ไม่คิดฟุ้งซ่าน ไม่คิดมาก 
2 ต้องใช้หลักเหตุผล คุยให้เข้าใจ แล้วทำใจยอมรับในสิ่งที่จะเกิดขึ้น เพราะทุกคนบนโลกนี้ล้วนเหมือนกันหมด เวลาคนที่เรารักเราแคร์ได้จากเราไปแล้ว มันจะรู้สึกหว่าเว้ ทำให้จิตไม่อยู่กับร่องกับลอย ปล่อย ปะป๋าไปสักพักเถอะ เดียว ท่านก็กลับมาเอง เพราะไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูก
3 ปะป๋ารักใครเราก็ควรรักด้วย ให้เค้าดูแลเราแบบลูกจริงๆ ถ้าเม่เลี้ยงคนใหม่ดีอ่ะนะ แต่ถ้าไม่ดี ตบเลย!! (ล้อเล่น) เราต้องทำใจในสิ่งที่มันเกิดไปแล้ว เราเข้าใจดีความรู้สึกที่โดนเเย้งความสำคัญ 

ปล.เราเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ สู้ตายยย ย๊ากกก 55555

ถ้าไม่พอใจให้ลองคุยปรับความเข้าใจกัน
เราก้อเข้าใจนะ ที่แบบว่าเสียคนที่เรารักมากที่สุดแล้ว ยังต้องทนเห็นเรื่องที่มันเจ็บปวดต่ออีก
ถ้าพ่อเขาอยากจะมีคนใหม่ให้เปิดใจลองดูไปก่อน คนใหม่คนนั้นอาจจะเป็นคนดีก้อได้ แต่ถ้าเป็นคนนิสัยไม่ดีก้อหยิ่งกลับเลย

พ่อมีกิ๊กเเต่ลูกสาวคนโตทางนั้นนิสัยดีมากกกกกกก(น้องเรา)ส่วนคนเล็กซนเเต่ดีคนกลาง...มากเราอยากตัดใจไม่ยุ่งกับพวกเค้าเเต่มันทำใจไม่ได้อะช่วยเเนะนำทีคะ

ป.ล.เป็นกำลังใจให้ จขกท คะ

เข้าไปทำพ่อตรงๆเลยจ้า เธอดราม่าใส่พ่อเเล้ว เค้ายังไม่สนใจเธอ เธอก็ถามพ่อตรงๆเลยว่าพ่อเป็นอะไรหรือป่าวถึงทำเเบบนี้ เธอก็อธิบายให้พ่อฟังด้วยว่าพ่อทำแบบนี้เธอไม่สบายใจ เผื่อพ่อเค้าจะเห็นเเก่เธอเเล้วเลิกทำเเบบนี้ เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ

อ่าเรื่องแบบนี้ ต้องทำความเข้าใจก่อน พ่อ ก็สามารถมีความสุขได้ ไปโกรธพ่อ เป็นสิ่งที่ไม่ถูก มันก็คล้ายๆกับเสียของเก่าแล้วอยากได้ของใหม่มาทำให้ลืมของเก่าจะได้ไม่ต้องเศร้าเสียใจ เราเคยอยู่ในจุดนั้นๆมาก่อนเพียงแต่ไม่มีใครเสีย แค่พ่อมีใหม่ แม่มีใหม่ เราเฉยๆนะเพราะมันเป็นความสุขของเขาจะทำอะไรก็ให้เขาทำไป เพราะมันเป็นชีวิตเขาไม่ใช่ชีวิตเรา ใครๆก็อยากมีความสุข แต่เราไม่เข้าใจความสุขของพ่อ มันเลยกลายเป็นความทุกข์ของเรา การเริ่มต้นมันยากเสมอ ลองคุยกับพ่อแล้วก็ผู้หญิงดู แต่ไม่ควรทำแบบแตกหัก ไม่ควรให้เลือกว่าใคร เหมือนหลายคอมเม้นบอก เราทำได้เพียงขอให้อย่า ประเจิดประเจ้อมากนักเท่านั้น ปรับตัวปรับใจไป เพราะอย่าคิดว่าเราจะทุกข์อยู่คนเดียว 

     ก็อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัวนะ ขอให้จขกท.ไปคุยตรงๆ ไม่กล้าก็ทำไม่ได้ ไปคุยกับพ่อตรงๆเลยไม่ต้องดราม่าใส่ ไปบอกพ่อว่า พ่อไม่รักหนูเหรอ หนูอยู่ยังมีตัวตน พ่อทำหยั่งงี้ไม่คิดว่าแม่จะเสียใจรึไง ถึงพ่อคิดว่า-ไปแล้วแต่ถ้าแม่ยังอยู่ตรงนี้ข้างๆหนูแต่พ่อไม่เห็นล่ะ ถ้าสถานการณ์เลวร้าย พ่อบอกไม่รักแม่แล้วก็ด่าไปเลยว่าพ่อคิดว่าหัวใจหนูทำด้วยอะไร พูดแบบนี้พ่อก็ไม่รักหนูเหมือนกันงั้นเหรอ ถ้าสถานการณ์เลวร้ายกว่านั้นอีก(แต่ไม่น่าจะเกิด) พ่อบอกไม่รักเราเหมือนกันก็ใช้พลังความเงียบ จ้องซะ
     สุดท้ายขอให้จขกท.มีความกล้า อดทน ไม่หวั่นไหว เวลาถ้าจะพูดแล้วไม่มีกำลังใจก็ให้นึกถึงพวกเรา(เจ้าของคอมเม้นนี้และคนอื่นๆที่เป็นกำลังใจ) เพราะเราจะให้กำลังใจเสมอนะ

เปิดอกเดินไปหาพ่อแล้วคุยไปตรงๆเลยว่าเรารู้สึกยังไง กล้าเข้าไว้ถ้าอดไม่ได้ก็ร้องไห้ไปพูดไปเอาให้เคลียร์ไปเลย!!สู้ๆนะ
"เราเป็นกำลังใจให้"

สู้ๆๆ เรา เห็น เพื่อน เรา คน หนึ่งพ่อแม่ ทิ้ง ไว้ในกองขยะ
แล้วคน เก็บขยะมาเลี้ยง มา รู้ แล้วจริงตอน 12ขวบเพราะเล่น
เกม เกินเวลา 20.00 จึง โดนจับ พอให้ นำพ่อแม่มารับ เลย รู้ เลย
แล้วหลังจากนั้น จึงทำตัวเกเร ดูด บุหรี่ เสพยา จน
พ่อแม่ เสี้ยง ทิ้ง

สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ แต่เรื่องน่าเศร้ามากเลยอ่ะ ถ้าเราเจอจริงๆคงแย่เหมือนกัน เอาใจช่วยน้า

ใจเย็นครับน้อง ทำใจก่อนนะ พี่เข้าใจนะว่าน้องเสียใจแถมหลายเรื่องต่อกันเลย ทั้งเรื่องแม่ เรื่องของพ่ออีก ไหนจะต้องไปเรียนทั้งๆที่มีเรื่องปวดหัว เรื่องแบบนี้เป็นพี่ๆก็ทำใจรับลำบาก จะพูดให้ถูกพี่รับไม่ได้เลยละถ้าเป็นพ่อพี่ พีอยากให้น้องพูดกะพ่อดีๆ พูดแบบหนักแน่น เอาออกว่าให้หมดเลยความรู้สึกของน้อง จะร้องไห้จะเสียใจอย่างไรเอาออกมาเลย บอกพ่อของน้องไปเลยถ้าพูดไม่ได้ก็เขียนเอาน้อง เคลียร์กันให้จบ แต่ถ้าไม่ไหวนะน้อง พี่แนะนำว่าตอนนี้น้องต้องทำใจให้สบายๆ ให้โล่งเพราะจากที่อ่านดู น้องยังคิดถึงแม่ด้วย ทำใจให้ว่างๆการจากไปเป็นเรื่องธรรมดา เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องเจอ แต่อยากให้น้องทำใจไว้บ้างเผื่อไม่สำเร็จ  เผื่อต้องเป็นครอบครัวเดียวกัน น้องต้องเป็นมิตรกับเค้าด้วย เรื่องนี้น้องรับไม่ได้พี่เข้าใจ แต่ทุกอย่างมีทางแก้ ตอนนี้น้องตั้งใจเรียนให้ดี แล้วพอถึงเวลานั้นน้องก็แยกออกไปอยู่ส่วนของน้องได้ถ้าไม่อยากอยู่กับเค้าจริงๆก็ให้อดทนไว้ อดทนแล้วก็อดทน

เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ;_;   ใจเย็นๆนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ;_;  
เข้าไปพูดกับพ่อตรงๆเลย เปิดอกเปิดใจนั่งคุยกันอย่าให้อีกฝ่ายไปไหน 
เราเองก็มีปัญหาครอบครัวเหมือนกัน แต่ยังไม่มีใครเสีย

พ่อของเราบอกเลิกกับแม่ตั้งแต่เรา2ขวบค่ะ ตอนแรกๆเราก็ยังเด็กมากไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร แต่เราก็เติบโตมากับสภาพแวดล้อมที่เจ็บปวดเสมอ
ไม่มีใครรักใคร พ่อแม่เราทะเลาะกันตลอดเวลา ตอนเด็กๆเราอยู่บ้านคนเดียวเกือบทุกวัน ความรู้สึกเหมือนทุกปี  ไม่มีใครเคยให้ความรักเราเลย เหงา คุยกับตัวเอง
พ่อเราไปมีคนใหม่ตั้งแต่เราเด็กมาก แม่เราร้องไห้ทุกวัน ตะคอกเสียงดังทะเลาะกับผู้หญิงอีกฝ่ายผ่านโทรศัพท์ทุกคืน พ่อเราไม่เคยกลับมาหาเราทั้งๆที่เรายังเด็กมากแท้ๆ   อยากให้เล่านิทานให้ฟัง..  อยากให้อยู่ด้วยทุกวันทุกคืนเหมือนครอบครัวอื่นๆ จนกระทั่งตอนขึ้นประถมได้สักระยะ ตีกันจนผู้หญิงฝั่งนู้นเค้าเป็นโรคประสาทเกือบตาย  ส่วนแม่เราต้องทรมานกับการเป็นไมเกรนหนักไปตลอดชีวิต พ่อเราก็กลับมาบางที แค่อยู่ไม่นาน สัญญาว่าจะนอนด้วยแต่เราก็แอบเห็นเขาลุกออกจากห้องนอนไปเปลี่ยนเสื้อห้องอื่น แล้วขับรถออกจากบ้านไป
จนได้มีคนใหม่อีกคน  หลังจากนั้นเขาคงเห็นว่าเราโตแล้ว เลยไปอยู่บ้านนู้นตลอด  เทียบ-ส่วนกับอยู่กับเราแล้ว พ่อแทบจะใช้ชีวิตกับเขานานกว่าเราอีก
เรื่องครอบครัวมีตบตีกันรุนแรงกว่านี้เยอะจนเล่าไม่ไหว
กระทั่งแม่เราหลังๆก็ไม่กลับบ้าน คุยกับผู้ชายที่อื่่นบ่อยๆ
เราร้องไห้บ่อยมาก ทั้งเรื่องครอบครัว ไม่มีเพื่อน ไม่มีใครรักเราเลย แต่เรากลับรู้สึกรักทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในชีวิตมาที่สุด  เหมือนเป็นความรักฝั่งเดียว
ไม่มีคนให้ปรึกษา   ฆ่าตัวตายก็เคยทำมาแล้วหลายครั้ง ทำร้ายร่างกายตัวเองบ่อย แต่เราจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว เพราะทำยังไงก็แก้ไขอะไรไม่ได้ ปีใหม่นี้พ่อเราก็ไม่อยู่บ้าน งานเทศกาลปกติก็จะไปเที่ยวกับผู้หญิงคนนั้นตลอด
บางทีพ่อเราก็พยายามจะบังคับให้เราเจอผู้หญิงกับนั้น พ่อชอบบ่นว่าจะได้สบายๆสักที ไม่ต้องวิ่งไปไหนมาไหน  บางทีก็ชอบบ่นว่าไม่น่ามีลูกเลย..
ในอนาคตพ่อเราจะให้แม่เราออกนอกบ้านไปอยู่คอนโดคนเดียว แล้วให้ผู้หญิงคนนี้มาแทนที่.. ซึ่งปู่กับย่าเราไม่มีใครใส่ใจแม่เราเลย ต่างเห็นด้วยเพราะแค่ผู้หญิงคนใหม่จบการศึกษาดีกว่า เราไม่ยอมหรอก  ครอบครัวเราเหมือนทะเลาะกันสองฝ่าย 
แต่กลับไม่มีใครใส่ใจความรู้สึกของหลานสุดท้องอย่างเราเลย.. เราเคยตะคอก เคยโต้เถียงตบตีทำลายข้าวของไม่ยอมรับชีวิตแบบนี้แต่ก็ไม่มีใครสนใจ

บอกความรู้สึกกับพ่อไปเลยค่ะ ;_; ,มีโอกาสแล้วทำให้เต็มที่นะ.. สู้ๆนะ
ถ้าเหงาแอดเราเป็นเพื่อนได้555 /ไม่เกี่ยว
(ขอโทษค่ะ ถ้าโพสต์ยาวเกิน)

เราก็เป็นคล้ายๆกันนะแต่แค่พ่อเราเพิ่งเสียไปเมื่อเดือนกุมภานี่เอง พอตอนประมาณเดือนสิงหาแม่เราก็พาผู้ชายคนนึงมาที่บ้านไม่ใช่แบบไปกลับแต่มานอนที่บ้าน เราเคยพูดกับแม่เราไปครั้งนึงว่าพามาทำไม แม่เราบอกว่าคนคนนั้นมาช่วยงานที่บ้าน(บ้านเราเปิดคลีนิคแม่เราเป็นหมอ) พอเราพูดกับแม่แบบนั้นวันต่อมาผู้ชายคนนั้นก็กลับบ้านเขาไปแต่สามวันต่อมาก็กลับมานอนที่บ้านเราอีก เราไม่ชอบที่เขามาที่บ้านเรา เขาทำตัวเหมือนเป็นพ่อใหม่เรา เราอยากบอกแม่แต่เราไม่กล้า ตอนไปเที่ยวปีใหม่ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ไปด้วยเพราะเราขอไว้เราดีใจมากแต่ที่ไหนได้ แม่เราคุยโทรศัพท์กับคนนั้นตลอดแชทกันตลอด เราพยายามคิดว่าควรคิดถึงใจเขาใจเราบ้างแต่มันก็แค่แปปเดียวเท่านั้นแหละเราทำใจยอมรับไม่ได้จริงๆ เวลาแม่คุยโทรศัพท์กับคนนั้นเราจะเดินหนีตลอด เราไม่เคยชอบผู้ชายคนนั้นเลย เราเกลียดคนคนนั้นมาก

บางทีเราอาจคิดมากไปแต่เราไม่ชอบจริงๆ ไม่ชอบเลยT_T เราไม่อยากเครียดแต่เราไม่รู้จะทำยังไงดี


เราเข้าใจความรู้สึกจขกท.นะ เพราะฉะนั้นสู้ๆค่ะ ขอโทษนะที่ให้คำแนะนำอะไรมากไม่ได้แต่ยังไงก็สู้ๆนะคะ

คุณน่าจะพูดให้พ่อเข้าใจนะค่ะ ถึงความรู้สึกของคุณไปตรงๆ เพื่อให้พ่อของคุณได้เข้าใจตัวคุณมากเข้าสักเล็กน้อยก็ยังดี แม้ว่าฉันจะไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้เหมือนคุณแต่พอจะเข้าใจความรู้สึกที่ไม่สามารถบอกความรู้สึกของตัวเองตรงๆได้นะค่ะ
ปล.สู้ๆนะค่ะ กับการพูดความรู้สึกของคุณให้คุณพ่อรับรู้ ฉันขอเป็นกำลังใจให้^ ^

สู้ๆนะคะเราเป็นกำลังใจให้TT

สถานการณ์ของเราเหมือนกันกับ จขกท.เลยค่ะ แต่ของเราอายุของเมียใหม่พ่อ
ห่างกับเราแค่สามสี่ปีเอง(เค้าเยอะกว่า)
ถ้าถามว่าเรารู้สึกอะไรมั้ย ก็มีรู้สึกนะ ในช่วงแรกๆที่เค้าคบกัน
ตอนนี้ก็ยังรู้สึก (แบบแอบหมั่นไส้เมียใหม่พ่อ 55555555)
คือเราไม่นึกว่าพ่อเราจะแบบจริงจังหรือคบยืดยาวอะไรกับคนที่อสยุน้อยกว่ามากกกกกกกกกกก ขนาดนี้ แต่ก็เข้าใจนะว่าพ่อเหงา คือคนมีอายุด้วยเนอะ
ช่วงแรกๆที่แม่เราเสียพ่อเราไปเที่ยวกลางคืนตลอด (อายุเยอะแต่ยังเปรี้ยววว)
เราต้องเป็นคนดูแลน้อง เช็คบ้านว่าปิดดีรึยัง คือ เราต้องโต ต้องปรับตัว เพราะไม่อยากให้พ่อเหนื่อย
แล้วเรามีอะไรก็คุยกับพ่อตลอด
อาจเป็นเพราะนิสัยแล้วก็การเลี้ยงดูของครอบครัวเราด้วยที่ทำให้มีอะไรเราก็คุยกัน เหมือนเพื่อน เฮฮากันตลอด พ่อเคยถามเราว่าถ้าพ่อมีใหม่ เราจะว่าอะไรมั้ย ตอนนั้นก็แบบ เอาจริงอ่ะ? ถ้าพ่อจะมีจริง เราก็ห้ามไม่ได้ ตัวพ่อนี่ ไม่ใช่ตัวเรา เรื่องแบบนี้ขึ้นอยู่กับตัวเอง ถ้าเราห้ามพ่อจะไม่คบเหรอ จะไม่หาใหม่เหรอ เราเข้าใจ แค่อย่าลืมละกัน ว่ามีลูกอยู่นะ ต้องเลี้ยงดูนะ ไม่ลืมลูกที่อยู่ตรงนี้นะ แล้วก็บอกบอกไปว่า ถึงแม้พ่อจะมีใหม่ เราก็ไม่คิดว่าเค้าเป็นแม่ใหม่หรอกนะ เรามีแม่คนเดียว
ตอนนั้นพ่อเราบอกว่า มันไม่เกี่ยวกันอยู่แล้ว ถ้าพ่อมีใหม่ เค้าจะมาเป็นเมียใหม่พ่อเรา ไม่ใช่แม่ใหม่เรา
เราก็ โอเค รับรู้ แอบแซวๆไปด้วยว่า บอกไว้ก่อนนะ ถ้าจะมาเอาสมบัตินี่ไม่แบ่งนะแค่เรากับน้องก็ไม่พอแระ หรือถ้ามาแบบแม่เลี้ยงใจร้าย เราก็ร้ายกลับนะ แล้วจะร้ายกว่าด้วย พ่อเราก็แบบฮาอะ บอกว่า สมบัติน่ะ มีแต่หนี้ จะเอาหรอ 555
ตอนนี้พ่อเรากับเค้าก็ยังคุยๆกันอยู่นะ(เราใช้คำว่าคุยๆ แต่ก็คือคบกันฉันสามีภรรยาอ่ะนะ)
แต่เราก็ต่างคนต่างอยู่ ไม่เกี่ยวข้องกัน เจอกันก็ทัก
ก็คนรู้จักนี่เนอะ แต่ถ้าถามว่าเราเกี่ยวข้องกันมั้ย บอกเลยว่า ไม่อ่ะ = =

ที่เล่าไปถือเป็นคำแนะนำมั้ยเนี่ย ฮ่าๆๆ งงมั้ย กลัวงงจัง

มีไรปรึกษาเราได้นะ หรืออยากระบายก็คุยกันได้

อย่าคิดในแง่ร้ายนักเลย ลองคุยกับพ่อดูดีๆ นะ เป็นเราจะหาข้อตกลงกับพ่อ เเล้วก็อยากให้พ่อพาผู้หญิงคนนั้นมาทำความรู้จักกับเราก่อนถ้าเค้านิสัยดี ดีกับเรา เราก็อยากให้เธอเปิดใจนะ บางทีอาจจะไม่แย่เท่าที่คิด แต่เป็นเราเราคงรับไม่ได้เหมือนกันแต่เราจะทำอะไรได้ล่ะ ? เราไม่ได้อยู่กับพ่อเค้าตลอดชีวิตเราจะต้องไปอยู่ที่อื่นมีชีวิตของเราด้วย เป็นเรา เราจะไม่ยึดพ่อไว้กับตัวนะ เราจะให้พ่อเรามีคนที่จะใช้ชีวิตไปจนแก่เฒ่าด้วยกัน เพราะเราอยู่ดูแลพ่อตลอดเวลาไม่ได้หรอก ยังไงลูกกับพ่อก็พูดไม่ค่อยเข้าใจกันอยู่เเล้วเนอะ ช่วงระยะระหว่างวัยมันเยอะ

ของเธอยังดี ของเราพ่อกับแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราอายุ 7 ขวบ ประมาณ ป.1 เราอยู่กับปู่กับย่า เเล้วก็พี่อีกคนไม่เหงาเท่าไหร่ พ่อเราก็มีคนใหม่นะ แต่แม่เราก็ยังมาหาเราทุกาวันอาทิตย์ เเล้วหลังๆ ช่วงย่าเราเสียประมาณ ป.6 เหมือนแม่เรามีคนอื่นก็หายไปเลย เรารู้แค่ว่าพ่อกับแม่ไปจดทะเบียนหย่ากันเเล้ว เพราะตอนแรกยังไม่ได้หย่ากันจริงๆ จังๆ  ช่วงแรก ๆ แม่เราก็นานๆ มาที หลังๆ แม่เราก็หายไปเลยโทรไปไม่รับ เราไปนอนบ้านป้าที่เป็นพี่สาวแม่ทางนั้นก็บอกว่าไม่รู้เรื่องแม่เราอย่างเดียว เราก็ไม่ได้คิดไรมาก

พอเราขึ้นม.1 เราก็โทรไปหาแม่ เพราะช่วงนั้นเราโทรหาแม่ได้เเล้ว ช่วงนั้นเราสอบติดโรงเรียนแถวบ้าน แม่เราก็เลยมาซื้อเสื้อผ้านักเรียนให้ คนแถวบ้านเราพูดกับเราว่าหุ่นแม่เราเหมือนคนเพิ่งคลอดลูกเลย เราก็ถามแม่ แม่ก็บอกว่าไม่ใช่ เราก็เชื่อแม่เพราะเรารักแม่เรามาก ปีใหม่เราอยากเจอแม่เหมือนแม่แม่ก็บอกว่าไว้ทีหลังนะ เเล้วป้าเราก็โทรมาบอกว่าจะให้น้าเราไปรับมาหาปีใหม่ ยายมา เราก็เจอแม่กับเด็กคนนึงในบ้าน ป้าบอกว่าน้องเรา อายุ 10 เดือนเเล้ว เราเหมือนโดนตีแสกหน้า แบบเราร้องไห้ โกหกเราทำไม เราทำไรผิด บอกเราตรงๆ ก็ได้ เราเสียใจอ่ะ คือพ่อเราจะมีคนอื่นยังไงเค้าก็ไม่ทิ้งเราอ่ะ ให้เงินเราซือของให้เรา เลี้ยงเราเค้าไม่ทิ้งเราอ่ะ แต่ทำไมแม่ทำกับเราแบบนี้ แล้วหลังจากปีใหม่ตอน ม.1 แม่เราก็หายไปเลย ไม่ติดต่อเรามา

เรารู้ข่าวแม่เราจากป้า ป้าเราบอกว่าเนี้ยเรามีน้องอีกคนเเล้วนะ ชื่อนี้ๆ เเล้วป้าเราเหมือนไม่ถูกกับแม่เราเเล้ว เค้าก็บอกว่ารู้ไหม แม่เธอน่ะ ไม่ได้บอกแฟนใหม่เค้านะว่าเค้ามีลูกมาเเล้ว เค้าบอกแค่ว่าเค้าเคยแต่งงานมา ตลกไหมล่ะ เบอร์เราไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ เราใช้เบอร์เดิมมาตั้งแต่ม.1 เผื่อแม่โทรมาเค้าจะได้โทรหาเราติด มันเป็นฝันลมๆ แล้งอ่ะ สำหรับเรา  ตอนนี้เราอยู่ ม.5 แม่เราก็โทรมาตอนวันพ่อ บอกว่าเป็นไงมั่ง สบายดีไหม ถามเยอะแยะ เราก็เล่าไปว่าเรามีปัญหาโน้นนี่นั่นเรียนไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่เราตั้งใจเเล้วนะ แม่เราก็ด่าเราว่าเราจะเอานิสัยพ่อมา ทำไมไม่ทำเรื่องดีๆ เราก็บอกว่าเราทำดีที่สุดเเล้ว แม่มาว่าเราทำไมเค้าก็เงียบ 

เราก็ถามแม่ว่าแม่หายไปไหนมา แม่บอกเราว่าเค้ามีปัญหา เค้ามีหนี้เยอะ เค้าเลยจะโทรมาในวันที่เค้าเรียบร้อยกับพวกนี้เเล้ว แต่เค้าไม่เคยถามเราเลยว่าเราต้องการหรือเปล่า เราอยากให้เค้าอยู่ใกล้เราโทรมาหาเราก็ดี เเล้วเสร็จเเล้วแม่เราก็นัดเรามาเจอกันวันถัดไปที่ห้างแถวบ้านเรา พอถึงเวลานัดแม่เราก็บอกว่าทำงานไม่ว่างเเล้ว ต้องไปรับน้อง เลยไปก็ไปรับน้องไม่ทัน เรานั่งร้องไห้เลย มาไม่ได้ทำไมต้องมานัดเราด้วย เราไม่สนใจแม่อีกเลย ปีใหม่ปู่เราให้โทรไปหาแม่ เรายังไม่อยากจะโทรเลย เราไม่อยากเสียใจอีกเเล้ว เราไม่อยากเจอแม่เราเเล้ว ใครจะว่าเราไม่ดีก็เถอะ แต่เจ็บซ้ำ ๆ มันก็เหนื่อยเหมือนกัน


เรื่องเจ้าของกระทู้จิ๊บๆ เลยนะ พยายามเข้า

ถ้าพ่อให้ความรักเราพอ และมั่นใจว่าจะรักเราไม่ลืมจริงๆ มีใหม่ก็ไม่สะเทือนหรอกคะ //จากคนแม่เลิกกับพ่อแล้วมีใหม่

ของเราพ่อมีกิ๊กตอนยังอยู่กับแม่เรา
แรกๆเราไม่รู้หรอก แต่แม่เราเป็นสายลับขั้นเทพ
ตามไปบุกคอนโดเลยแหละ แล้วแม่ค่อยมาบอกเรา
แรกๆเราช็อคนะ เพราะเราสนิทกับพ่อมากและรักพ่อมากด้วย
เราไม่คุยกับพ่อ ไม่สนใจในการกระทำของพ่อ
ไม่ใช่เพราะเราโกรธหรืออะไร แต่เราไม่ชอบอ่ะ มันแขยงๆไงพิกล
จนวันนึงพ่อมาคุยกับเรา มาร้องไห้ใส่เราแล้วบอกว่าพ่อขอโทษ
พ่อบอกไม่รู้เหมือนกันทำไมพ่อถึงเป็นอย่างนี้
แต่พ่อจะเลิกเพราะพ่อเห็นว่าเราสำคัญกว่าคนๆนั้น

เนี่ยแหละ เราอยากจะบอกว่าเธอควรจะทำตัวสนิทๆกับพ่อหน่อย
พูดคุยให้สนิทสนมให้เหมือนกับที่เธอคุยกับแม่(เราเชื่อว่าเธอสนิทกับแม่มากกว่าพ่อ)
ให้เค้ารู้ว่าเรารักเค้ามากนะ เรามีเค้าแค่คนเดียวแล้ว
ให้พ่อเห็นค่าในตัวเรา ในความรักของเรา วันนึงเค้าจะเห็นเราสำคัญกว่าคนอื่น

สู้ๆนะ ทุกอย่างมันจะดีขึ้นเอง : )

คุยกับพ่อเธอตรงๆเลย อย่ากลัว ถึงเราจะไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่เข้าใจความรู้สึกนะ ลองเปิดอกคุยกันตรงๆเลย ถ้าให้ดีก็ทำความรู้จักผู้หญิงคนใหม่ของพ่อก็ไม่เสียหายนะ ถ้านิสัยดีก็วางใจได้ ถ้าเลวแล้วชอบตีสองหน้าเป็นนกสองหัว เธอก็โต้กลับหรือบอกพ่อเลย!! (อินจัด)

คหสต.ถ้าคนใหม่ของพ่อนิสัยไม่ดีก็ท้าตบเลย =w= ถือว่าอยู่เพื่อคุณแม่นะคะ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขนะ~ ปีใหม่ก็ปล่อยเรื่องร้ายๆไป เป็นกำลังใจให้นะคะ

เธอลองคุยกับพ่อดูแบบจริงจังดูอ่ะ อย่าเพิ่งร้องไห้ ถ้าคุยเเล้วเค้าไม่ยอมก็ลองคุยกับเค้าอีกทีหนึ่งวันที่จัดงานปีใหม่เเล้วผู้หญิงคนนั้นมาด้วย บอกพ่อไปเลยว่าหนูไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ (ชี้มือไปหาคนนั้นด้วย) พูดให้ดังพอที่จะมีคนอื่นได้ยิน แล้วเธอก็พูดออกไปให้หมดเลยความรู้สึกของเธอ ถ้าพ่อบอกให้กลับไปคุยที่บ้านก็บอกไปเลยว่าไหนๆก็ไหนๆแล้วคุยให้มันจบไปเถอะ
ป.ล. นี้ความคิดเห็นส่วนตัวเรานะ สู้ๆๆ พยายามเข้านะ เราเป็นกำลังใจให้

ลองคุยกับพ่อให้เคลียร์ไปเลยดีกว่า ถามเลยว่าพ่อคิดจะคบผู้หญิงคนนี้ในฐานะอะไร เราจะได้ทำตัวถูก
ถ้าพ่อบอกว่าจะให้มาเป็นแม่เลี้ยง คุณก็ลองเปิดใจดูก่อนว่าเค้าดีกับคุณรึป่าว ดีกับพ่อคุณมั้ย รักพ่อของคุณจริงรึป่าว ถ้าเค้าไม่ดีกับคุณ คุณก็ไม่ต้องไปสนใจเค้าหรอกค่ะ ตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือต่อไป เอาเรื่องนี้มาเป็นกำลังใจในการเรียน อย่างน้อยก็เป็นการทำเพื่อคุณแม่ของคุณที่เสียไปแล้ว ถ้าคุณยังคิดเรื่องนี้อยู่ คุณก็จะไม่มีสมาธิทำเรื่องอื่น อาจทำให้คุณเสียการเรียนได้นะคะ เพราะ เราก็เคยเป็นมาแล้วตอนที่แม่แต่งงานใหม่ เราเสียใจมาก นอนร้องไห้ตั้งหลายคืน แต่ตอนนี้เราก็เฉยๆแล้ว เราไม่เคยคุยกับสามีใหม่แม่เราเลยซักครั้งเกือบ 10 ปีได้แล้วมั้ง สู้ๆนะคะ เราเชื่อว่าคุณต้องผ่านไปได้แน่นอนค่ะ

เข้าใจน้า55555 เธอต้องยอมรับความรู้สึกนั้นให้ได้นะ ความจริงถ้าเราไม่เก็บเอามาคิดเราจะเไม่เครียดเบยยย ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ แอดเฟสมาคุยกันป่ะ 55555555555

บอกเลยนะ ทำใจและยอมรับมันให้ได้นะเป็นกำลังใจให้ จงมีความสุข กับการได้มองเห็นคนที่เรารักมีความสุขนะ พ่อเธอเขาอาจจะทำใจไม่ได้ก็ได้ในการที่เขาเสียคนที่เขารักไป เขาจะหาที่พึ้งหาใจก็ได้ โดยที่เขาไม่รู้ว่ายังมีที่พึ้งทางใจสำคัญที่สุดอยู่หนึ่งคน คือ เธอ ไง ถ้าเธอไปคุยกะพ่อเธอตรงๆ แบบว่าให้มันรู้เรื่องรู้ราวไปเลยอาจจะรู้ปัญหาของพ่อเธอก็ได้นะ ว่าทำไมต้องทำแบบนี้ อาจจะใสอารมณ์เข้าไปนิดหน่อยนะ ^^ ลองถามพ่อสิว่า พ่อยังรักแม่อยู่หรอป่าว เราอาจจะช่วยได้แค่นี้นะ เพราะเราเสียแต่พี่ชายอะ^^

สุดท้าย มีความสุขในการที่มองเห็นคนที่เรารักมีความสุขก็เพียงพอแล้ว สู้ๆนะเพื่อนที่ไม่รู้จักชื่อ และเคยเห็นหน้า

เราก็แม่เสียตั้งแต่อนุบาล 3 ร้องไห้คิดถึงแม่ประจำ จน ม.1 ก็หยุดร้อง
พ่อเรามีแฟนใหม่3-4 คน พามาบ้าน แรกๆก็อึดอัดค่ะ แต่ทำอะไรไม่ใด้ เราไม่สนิทกะพ่อเท่าไรนัก ต่างคนต่างอยู่ค่ะ พอเราวางตัว บอกว่าเป็นเพื่อน แต่เวลาคุยโทรศัพท์ก็จี๋จ๋าๆ เราก็เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ความสุขของพ่อ ไม่ชอบก็ต้องทน เหมือนตอนที่พ่อทำอะไรให้เรามาตลอด ดีกว่าเขาเอาแฟนใหม่เข้าบ้านตอนที่แม่ยังอยู่

แม่เราก็เสียแล้ว แล้วเราก็ไม่แน่ใจว่าพ่อเรามีใหม่หรือเปล่าเหมือนกัน แต่ใจจริงๆเราก็รับได้นะถ้าพ่อมีใหม่
ส่วนตัวแนะนำให้คุยกับพ่อแบบจริงๆจังๆ พ่อรักเราอยู่แล้ว ยังไงพ่อก็ต้องฟังเรา ถูกไหม
แต่ในขณะเดียวกัน อยากให้จขกท.เผชิญหน้ากับความจริงด้วยนะ อาจจะฟังดูโลกสวย พ่ออาจจะทำใจไม่ได้ที่เสียแม่ไป ทำใจไม่ได้ที่จะต้องอยู่คนเดียวหรือเปล่า พ่อเลยอาจจะอยากหาคนมาดูแลเพิ่ม ถือเป็นการช่วยดูแลเราด้วย
ในอนาคตสมมติว่าผญ.คนนั้นทำไม่ดีกับเรา เราแนะนำว่าอย่าไปยอม เรารักพ่อจริง แต่ถ้าเป็นตัวเราเอง เราจะต่อต้านทุกวิถีทาง ทำยังไงก็ได้ให้พ่อเลิกยุ่ง ถ้าพ่อรักเราจริงพ่อต้องเลิกสิ
ที่สำคัญ จขกท.ต้องเข้มแข็ง เสียแม่ไปอาจทำให้เราล้มไปครั้งหนึ่ง มาเจอเหตุการณ์แบบนี้อาจทำให้ล้มลงอีก แต่เราเชื่อว่านั่นทำให้เราเข้มแข็ง มีภูมิคุ้มกันในชีวิต และยืนหยัดด้วยตัวเองได้

จขกท.อาจจะคิดว่า พูดง่าย แต่ทำยาก ใช่ค่ะ ทำยากจริง เพราะเราเสียแม่ไป 2 ปีแล้ว มันเหมือนจะทำใจได้ แต่จริงๆก็ไม่ได้ แต่จขกท.เชื่อไหม เวลามันช่วยเยียวยาหัวใจเราจริงๆ เหมือนมันเจ็บและชินไปเอง จริงๆนะคะ

ป.ล.ที่กล่าวไปข้างต้นเป็นความเห็นส่วนตัว สุดแล้วแต่จขกท.และผู้อ่านคนอื่นๆจะพิจารณาค่ะ

เราเขาใจความรู้สึกค่ะว่าคนที่เลี้ยงดูเราจากไปแต่เธอต้องคุยกับพ่อบอกความรู้สึกในใจของต้องเองไปเช่น"พ่อพ่อทำอย่างนี่หนูเสียใจแม่ก็เสียไปแล้วหนูจะอยู่กับใครค่ะพ่อเห็นแก่หนูนะหนูขอร้องละเลิกทำตัวอย่างนี่ที่พ่อไม่รักหนูเรามีแค่นี่จะให้ทำไงละค่ะพ่อพ่อไม่เคยรักหนูกับแม่เลยหนูเสียใจนะค่ะพ่อ"คำสุดท้ายเราพูดเสียงดังเลยถ้าเขาตอบเรามาแบบแรงเราต้องใช้เหตุผลบอกไป"พ่อทำตัวอย่างนี่ไงแม่และหนูไม่รักพ่อ" ร้องไหออกมาเพราะเมื่อเราร้องไหมันจะทำให้เราครายเครียดไปสู้ๆนะเราเป็นกำลังใจให้

เราก็เคยเจอนะ
เรื่องแบบนี้แหละ พ่อไม่ยอมรับ
ทั้งๆที่เราก็รู้ทุกๆอย่าง ทั้งโทรศัพท์ ข้อความ รูปภาพ
เราเคยนะ
เคยจะพูดกับเขา แต่ก็บ่ายเบี่ยง เพื่อนมั้งหล่ะ
เราคิดไปเองมั้งหล่ะ

สำหรับคุณนะ ถ้าพ่อทำแบบนั้นจริงๆ
ก็พูดกับเขาไปตรงๆเลยได้ไหมว่า

เรารู้สึกอย่างไร แย่ขนาดไหน ถ้าเขาไม่สนใจก็ใจเย็นๆ
ลองคุยกับเขาแบบจริงจังสุดๆ ว่าคุณรับไม่ได้
แม่เพิ่งเสียไปไม่นานนะ คิดถึงแม่บ้าง คิดถึงใจคุณบ้าง

ถ้ามันรุนแรงมากจริงๆ
เราก็ขอให้คุณถอยออกมาตั้งหลักก่อนนะ
อย่าพูดจารุนแรงมากๆใส่ท่านนะ เพราะเราว่ามันจะแย่ลง (คิดตลิดว่ายังไงเขาก็คือพ่อของเรา
ท่านเป็นคนที่ทำให้เราเกิดมา)
หรือปรึกษาใครสักคนที่เขาใกล้ชิดเราจริงๆดูก็ได้

สู้ๆนะ ยังไงก็ไม่มีใครรักเราเท่าคนที่ให้กำเนิดมาหรอก

คิดเสียว่า ยังมีคนที่มีปัญหาชีวิตมากกว่าคุณอีกตั้งหลายเท่า
เขายังผ่านมันไปได้เลย
สู้ๆ

สู้ๆนะค่ะ จากเรื่องร้ายๆอาจจะกลายเป็นดีก็ได้ค่ะ ถ้าคุณไม่อธิบายให้คุณพ่อเข้าใจความรู้สึกของตัวเองว่าเป็นยังไงเราก็ต้องทนทรมาณไปอย่างนี้เราควรปรับความเข้าใจกันนะค่ะ และก็ต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะที่คุณแม่ของคุณเสียชีวิต สู้ๆนะค่ะ

เม้นของผมอาจจะไม่เชิงให้กำลังใจนะครับ จะข้ามไปก็ได้

ผมเรียนที่ต่างจังหวัด นานๆ จะได้เจอพ่อแม่ทีนึง แรกๆ ก็คิดถึง
แต่หลังๆ ก็เริ่มที่จะคิดได้ว่า ต่อให้เรารัก ผูกพันธ์มากแค่ไหน
เราก็ต่างจากกันอยู่ดี  ถ้าคุณลองคิดแบบเดียวกับผม 
บางทีคุณอาจจะเปิดใจรับผู้หญิงคนนั้นได้บ้าง 

แต่ผมก็พูดไรไม่ได้มาก เพราะผมไม่ได้อยู่ในสถานการณ์นั้น
ย่อมเข้าใจได้ไม่ทั่วถึง เป็นกำลังใจให้ครับ 

อย่าคิดมากเลย ชีวิตราก้อไม่ต่างจากเทอเท่าไหร่ ทั้งชีวิตเราแทบไม่เคยอยู่กับพ่อแม่ พ่อแยกทางกับแม่ตั้งแต่เด็ก พ่อแต่งงานใหม่ไม่ค่อยมีเวลาดูแลเรา เราเข้ามาเรียนกรุงเทพอยู่คนเดียวมา4ปี ปัญหาที่เข้ามาในชีวิตตอนนี้มันเป็นแค่เรื่องเล็ก เพราะในวันข้างหน้าเราโตขึ้นทุกวันยังมีปัญหามากมายรอเราอยู่ อุปสรรคต่างๆที่เราเจอจะสร้างความเข้มแข็งให้เราเอง ตอนนี้เราอาจจะทุกข์ไม่นานความสุขก้อจะเข้ามาเอง ผ่านมันไปให้ได้นะ กำลังใจที่ดีของตัวเราเองเเละคิดบวกจะทำให้เราผ่านเรื่องร้ายๆไปได้ สู้ๆนะ :)

พ่อเราเคยทำตัวแบบมีแฟนกลับบ้านดึกเราไม่คุยกับพ่อเลยแม่เรากับพี่สาวแผ่รังสีอำมหิตพ่อเลยยอมเลยแม่เก่งเราเลยติดแม่มา

ก่อนอื่นเลย เราอยากเธอลองคิดว่า คนอื่นเขาก็มีปัญหา แต่เขายังก้าวผ่านไปได้ ต้องคิดอย่างนี้ก่อน แล้วเราจะมีกำลังใจ... เราก็เป็นคนหนึ่งที่แม่เสียไปแล้ว แล้วไม่นานพ่อ ก็มีเมียใหม่ อันที่จริงอยากบอกว่า เราเริ่มรู้เรื่องเมียใหม่ของพ่อ ก่อนที่เมียจะเสียซะอีก ทุกคนรู้ แต่ทุกคนไม่พูดเท่านั้นเอง เพราะตอนทุกอย่าง เพื่อแม่เท่านั้น จนแม่เราเสีย ได้ไม่กี่เดือน พ่อเราก็เริ่มเปิดเผยเมียคนใหม่ของพ่อ แม่เรารู้ว่าพ่อเราเป็นคนยังไง แม่เลยไม่คิดที่จะให้เราอยู่กับพ่อ แม่เลยพาไปฝากญาติเลี้ยง พอเราเจอพ่ออีกที เห้ฯเมียใหม่ของพ่อ เราก็รับไม่ได้เหมือนกัน เราโกรธพ่อมาก และด้วยความโกรธนี้ ทำให้เราคิดไปต่างๆนานา มีอคติกับพ่อมากมาย จนครั้งหนึ่งพ่อขายบ้านที่แม่รัก บ้านที่แม่ตั้งใจจะมอบให้กับเรา พ่อแอบขายโดยที่ไม่บอกเรา เรามารู้เรื่องจากเพื่อนบ้าน เราเสียใจที่สุดโทรไปถามและคุยกับพ่อ ทำไมไม่บอกเราบ้าง ตอนนั้นจากที่เริ่มสบายใจเรื่องพ่อบ้างแล้วกลับต้องคิดมากเพิ่มขึ้นอีก และที่สำคญเงินที่พ่อได้จากการขายบ้าน พ่อเอาไปให้อา เอาไปเซ็งร้านขายของ ไม่เหลือถึงเรา แต่เราก็ไม่ได้หวงเรื่องเงินหรอก เราเสียความรู้สึกมากว่าที่ว่าเราเป็นลูกของพ่อแท้ๆ ทำไมไม่ดูแล และรักเราเลยหรอ เราก็คิดๆ จนตัดสินใจได้ว่า ชีวิตของพ่อ พ่อเลือกของพ่อเอง แต่เราเป็นลูก ลูกของพ่อ ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี ทำอะไรที่เรากับแม่เสียใจมากแค่ไหน แต่เราก็ต้องดูแลผู้มีพระคุณคนนี้อยู่ดี เพราะคำว่าพ่อเท่านั้น ตอนนี้ชีวิตพ่อของเราก็ไม่ได้ดีเท่าไรหรอก เพราะพ่อโดยเมียหลอกเอาเงินไปหมด เมียใหม่ของพ่อคนนี้มีลูกติดตั้งสามคนแหนะ... และที่สำคัญ พ่อเราก็ไม่สบาย เนื่องจากเกิดอุบัติเหตุทางรถจักรยานยนตร์ ต้องผ่าสมอง ไหปลาร้าหัก พูดไม่ได้ สูญเสียความทรงจำบางส่วนไป ตอนนี้อยู้กับอา อาเป็นคนดูแลพ่ออยู่ รู้ไหม... ตอนนั้นและตอนนี้และตลอดไป เราตั้งใจไว้แล้วว่า เราเรียนจบ มีงานทำเมื่อไหร่ เราจะพาพ่อมาดูแลเอง สิ่งที่พ่อทำไม่ดีไว้ มันหายไปหมด เหลือแค่เพียงว่า จะทำยังไงให้พ่อสบาย ให้พ่อหายเท่านั้น..เราตอบแทน จะดูแลผู้ที่เลี้ยงดูเรามา จะไม่ทิ้งพวกท่านไม่ว่าอย่างก็ตาม..ชีวิตมันสั้นเกินไป อะไรจะเกิดขึ้นเราก็ไม่รู้ได้

ดังนั้นสิ่งที่เราอยากบอกกับเธอก็คือ แม่เธอไม่อยู่แล้วก็จริง แล้วพ่อของเธอมีแฟนใหม่ พ่อเธอมีความสุข พ่อของเธอมีคนมาดูแลแทนแม่ของเธอแล้ว มันเป็นสิ่งที่ดี เธอลองคุยกับพ่อของเธอ ลองทำความรู้จักกับแฟนใหม่ของพ่อ ลองเปิดใจให้กว้าง มีอะไรก็พูดคุยกับใครสักคน ปรึกษากับใครสักคน เราจะอยู่คนเดียวไม่ได้ เพราะถ้าอยู่คนเดียว ก็จะมีแค่ความคิดของคนๆเดียวเท่านั้น มันไม่ช่วยอะไร มีแต่จะทำให้มืดและหาทางไม่ได้ ลองสัมผัสกับแฟนใหม่ของพ่อดู ถ้าเขาเป็นคนดี เอ็นดูเหมือนเราเป็นลูกจากใจจริง มันก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร อย่าอคติกับใคร คิดให้มากๆ ถ้าหากมีเหตุการณ์ที่ว่า เรารู้สึกห่างเหินกับพ่อมากขึ้นเมื่อไหร่ ก็คิดเสียว่า เราก็ยังมีคนอื่นอีก ตา ยาย ย่า ปู่ พี่ ป้า น้า อา เพื่อนฝูง เราแค่ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็พอ เรียนให้จบ มีการงาน ดูแลพ่อ ดูแลครอบครัวของเรา ให้ทุกคนอยู่ดีมีความสุขก็พอ

เราแค่เอาประสบการณ์มาเล่าให้ฟัง...ไม่รู้ว่าจะช่วยเธอได้ไหม แต่อยากให้ลองทำดูน่ะ และคิดเลยว่า "ยังมีคนอื่นที่แย่มากกว่าเรา และยังมีอีกหลายคนที่ก้าวผ่านเวลานั้นไปได้อย่างสวยงามอีกมากมายเช่นกัน" เข้มแข็งไว้ อดทนไว้ ครอบครั้วเดียวกัน ต้องเปิดใจคุยกัน OK..>>

ของผม พ่อ กับแม่เลิกกันไปนานเเล้ว อยู่กับแม่มาตลอด ทั้งชีวิตเคยคุยกับพ่อสองครั้งเองมั้ง ทางโทรศัพท์
ก็แค่นั้นอะ เหมือนไม่เคยมีความผูกพันธ์อะ ไม่รู้สิ คือเค้าแยกทางกันก่อนที่เราจะเกิดไง เราเลยเฉยๆๆ
ทุกวันนี้ก็โตมากับแม่อะ เค้าเลี้ยงเราคนเดียว ทำหน้าที่ทุกอย่างเหนื่อยคูณสอง
คือเราปกติอะ แบบ ไม่นึกว่าอยากได้พ่อ คือเราไม่เคยมีความรู้สึกว่ารักพ่อเป็นอย่างไร และไม่คิดจะตามหาด้วยอะ เราเฉยๆๆมาก ไม่มีแม้กระทั่งเสี้ยววินาทีเลย ที่อยากรู้จักว่าพ่อคือใคร มันเฉยๆๆจริงๆ
เราภูมิใจที่มีแม่คนเดียวอะ
แต่อย่างกรณีของ จขกท เราให้กำลังใจนะ อยากให้จขกท สู้
ตั้งใจเรียนหนังสือ เรื่องพ่อ ก็อยากให้จบกท ลองคุยกันสักครั้งนึง แต่จขกท ต้องเข้มแข็งนะ ไม่ร้องไห้ให้พ่อเห็น ต้องเข้มแข็ง ตั้งใจเรียน เชื่อสิ หากจขกท เป็นเด็กดี ทุกอย่างจะดีตาม
ส่วนเรื่องอื่นๆ ค่าใช้จ่าย แบบ สมมติ พ่อ จขกท เลี้ยงผญ คนนั้น จขกท ก็ลองดู ว่าอย่าให้มันมากเกินไป แบบ อย่าให้เค้ามาหลอก พ่อจขกท เก็ตมะ คือ อย่าให้ เค้าสบายแต่ จขกท ลำบาก

ในเคสของจขกท กับของเรามันไม่เหมือนกันไง เราเลยไม่รู้จะให้คำแนะนำ อย่างไร
เราขอให้กำลังใจแล้วกัน สู้ๆนะ จขกท สักวันทุกอย่างคงดีขึ้นนะ ตั้งใจเรียน อย่าทำร้ายตัวเอง อย่าเสเพล
เราเชื่อนะ ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง

สู้ๆๆนะครับ เป็นกำลังใจให้นะ

ถ้าหากเป็นอย่างนั้น ผมแนะนำว่า คุณต้องยอมรับ คุณรักพ่อคุณไหมล่ะ หากคุณรักพ่อ คุณต้องให้เกียติเขา และคุณต้องพยายามปรับตัวเข้าหาเขาให้ได้ 
หากเขาและคุณปรับตัวเข้าหากันไม่ได้ คุณก็ต้องปรึกษากับพ่อคุณ ว่าไม่ชอบอะไรอย่างไง เขาจะได้ปรับตัวได้ หากเขาปรับตัวไม่ได้และเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้คุณก็ต้องบอกพ่อคุณให้เลิกซะ แต่หากพ่อคุณเลือกแล้ว คุณก็ต้องยอมรับและคิดซะว่า เขาเป็นคนหนึ่งในครอบครัว 
แต่ถึงอย่างไง เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของโชคชะตา พ่อคุณก็คงต้องคิดดีแล้วที่จะมีใครเข้ามา หากพ่อคุณเป็๋นคนดีอ่ะนะ คุณไม่ต้องกลัวอะไรหรอก เพราะอย่างไง ลูกก็สำคัญกว่าเมีย 

เข้มแข็งและหนักแน่นเข้าไว้ อย่าไปเอามาคิดเป็นปม เรียนรู้ในการอยู่กับสิ่งนั้นให้ได้ ดูแลตัวเองรักตัวเองให้มากๆเพราะคนที่จะอยู่กับเราไปทั้งชีวิตคือตัวเราเอง ส่วนพ่อก้อปล่อยเขาไปเถอะ สู้ๆๆๆ

เข้มแข็งและเปิดใจสิ เผื่อบางทีอาจดีขึ้นไม่มีใครเข้มแข็งได้ตลอดเวลาหรอกแต่บางทีถ้าไม่มีแม่อยุ่แล้วเราควรเป้นเสียงนึงที่ทำให้พ่อรู้ว่าเราชบไม่ชอบแต่ในขณะเดียวกันเราก็ควรเปิดใจมั่งนะ แล้วถ้าเค้าเข้ามาอยุ่ในบ้านก็บอกให้เค้าคนนั้นเคารพแม่เราด้วยก็คงจะพอได้ะ เป้นกำลังใจสู้ๆ

คือหนูไม่รู้จะแนะนำยังไง แต่ก็อยากให้พี่สู้ๆนะค่ะ พี่ลองพูดกับพ่อแบบจริงจังเลยดูไหมค่ะ แบบพ่อ พ่อทำยังนี้หนูรู้สึกอย่างนี้นะ หนูอยากให้พ่อเข้าใจหนูตรงนี้หน่อยได้ไหมค่ะ พี่ก็ลองพูดดูนะค่ะ ความเห็นส่วนตัวนะค่ะสู้ๆคะ

สำหรับเรานะ เราอ่ะอยู่กับแม่มาตั้งแต่เด็กเลย ตั้งแต่จำความได้ก็มีแต่แม่ อยู่กับแม่มาตลอด แต่ก็ไม่เคยรู้สึกขาดนะ อยู่กับแม่ก็มีความสุข ไม่ได้รู้สึกน้อยใจว่าทำไมถึงมีแต่แม่ แล้วแม่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีผู้ชายเข้ามาแวะเวียน แม่ก็เคยคบกับคนนึงแล้วก็เลิกกันไป เพราะมีปัญหาไม่ค่อยลงตัวกัน แต่ตอนนั้นเราก็อยู่แค่ม.ต้นอ่ะ ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็อยู่กับแม่ต่อมาก็มีความสุขดี จนประมาณม.สี่ตอนม.ต้นเราก็เรียนโรงเรียนประจำจังหวัดแล้วพอขึ้นม.ปลายเราก็ย้ายไปอยู่โรงเรียนประจำอีกจังหวัดนึง ต้องยู่หออ่ะก็เลยได้แต่คุยกับแม่ผ่านทางโทรศัพท์ แล้ววันนึงประมาณม.สี่เทอมสอง แม่ก็บอกว่า แม่คุยกับผู้ชายคนนึงอยู่มีลูกชายด้วยเป็นน้องเราอยู่ประถม แม่ก็เล่าให้ฟังว่าเป็นคนยังไงๆ แล้วไม่กี่วันต่อมาแม่ก็บอกว่า จะไปหานะแล้วจะพาคุณลุงคนนี้ไปเจอเรา ก็เจอแล้วก็ได้คุยกันบ้างอะไรบ้าง แล้วไม่กี่เดือนต่อมาแม่ก็บอกว่าแม่จะแต่งงาน เราจะโอเคมั้ย? ตอนแรกเราก็ตกใจนะ ตอนแรกก็กะจะบอกว่าไม่ให้แต่งแหละ ฮ่าๆๆ แต่พอมาคิดดูดีๆ แม่ก็เลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กแล้ว เรามีวันนี้ได้เพราะแม่ เราได้ทำในสิ่งที่เรารักก็เพราะแม่ แม่เป็นคนที่ให้ความสุขเรามาตั้งแต่เกิดจนถึงทุกวันนี้ ถ้าเกิดว่าแม่ตัดสินใจว่าจะฝากชีวิตให้ใครอีกคนนึงดูแลก็แสดงว่าแม่ได้ตัดสินใจแล้วว่าคนคนนี้จะทำให้แม่มีความสุขได้ อะไรที่แม่มีความสุขเราก็มีความสุขนะ เพราะแต่ก่อนแม่ก็ไม่เคยยิ้มบ่อยขนาดนี้ แม่ดูมีความสุขแล้วก็มีน้ำมีนวลขึ้น คุณลุงเค้าก็เข้ามาดูแลแม่ เราก็โอเค เพราะแม่ก็สุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไหร่ก็มีคนมาดูแล บ่อยๆที่ลุงเค้าไปทำธุระแล้วเอาแม่ไปด้วยเวลาวันหยุดเราก็จะกลับมาอยู่บ้านอ่ะนะ แล้วเราก็ต้องอยู่บ้านคนเดียว พูดจริงๆเราก็แอบน้อยใจนะ แบบว่ากลับมาดึกๆอะไรเงี้ย แต่ว่าเราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพื่อนเราบางคนก็ถามว่า เราอยู่ได้ยังไง? เราโอเคหรอที่แม่แต่งงานใหม่? เราก็แค่เห็นว่าแม่โอเคมีความสุขกับสิ่งที่แม่ตัดสินใจก็โอเคแล้ว สำหรับในกรณีของเตง(เรียกไม่ถูกขอเรียกเตงแล้วกันเนาะ ถ้าเตงอายุเยอะกว่าก็ขอโทษด้วยน๊าา) ที่เล่ามาเราก็ไม่รู้จะช่วยยังไงดีเอาเป็นว่า สู้ๆละกันเนาะ เตงอาจจะลองเปลี่ยนมุมคิดดูบ้าง คุยกับพ่อตรงๆจริงๆจังๆ ตอนแรกเราก็ไม่ค่อยโอเคเหมือนเตงแหละ ลองเปลี่ยนแนวคิดดูบ้างเนาะ บางทีหลายๆอย่างอาจจะดีขึ้น สู้ๆนะคะเราเอาใจช่วยน๊าาา ^^

พ่อกับแม่ผมเลิกกันตั้งแต่เด็ก แม่ผมมีครอบครัวมีลูกใหม่ ส่วนพ่อผมก็มีครอบครัวมีลูกใหม่ ผมเหมือนเป็นตัวกลางที่ไม่มีใคร ผมมองย้อนไปในวัยเด็กผมเกเรและออกโรงเรียน ผมอยากทำตัวเกเรเพราะคิดว่าเพื่้อนจะยอมรับ ผมอยากให้ทุกๆคนรักผม

อยากจะบอกว่า
เราก็เป็นเหมือนกัน
แม่เสีย
และพ่อมีแฟนใหม่
แรกๆ ยอมรับว่าเสียใจมาก เพราะพ่อมีน้องคนนึงด้วย
เราเสียใจ เสียใจจนตอนแรกอยากตายๆตามแม่ไป
แต่คิดไปคิดมา ถ้าเราตาย ใครจะดูแลพ่อ
เราเชื่อว่าไม่มีใครดูแลพ่อดีเท่าเรา
ตอนนี้ พ่อต้องมีค่าใช้จ่ายเยอะ ทั้งครอบครัวอีกครอบครัวของพ่อ และครอบครัวเรา
แต่เราเชื่อว่า ในอนาคต ไม่มีใครจะมาดูแลพ่อดีเท่าเราหรอก
เราเลยคิดว่า อยู่ไปดูแลพ่อดีกว่า เราอยากทดแทนบุญคุณพ่อ ถึงแม้จะทดแทนบุญคุณแม่ไม่ได้
แต่เรามีพ่อ เรายอมรับในการตัดสินใจของพ่อ เราเคารพในการกระทำที่พ่อทำทุกอย่าง
เชื่อไหม พอเราคิดแบบนี้ เราใช้ชีวิตมีความสุขมากเลยนะ
ลองคุยกับพ่อดู บอกรักพ่อให้มากๆ สู้นะ คนหัวอกเดียวกัน เราเข้าใจ T^T

อย่าไปกลัวครับ ลองเดินไปหาแล้วคุยเลย ถ้าพูดไม่ออกก็คิดถึงฉากตอนที่พ่อหนีไปหาคนใหม่แล้วระเบิดมันออกมาเลย

จากประสบการณ์ของเราโดยตรงเลยนะ
เราก็เสียแม่เหมือนกัน 8ปีได้แล้วมั้ง เราเข้าใจว่าพ่อเราเหงา 
เราก็ไม่ชอบนะ คือเราคิดแต่ว่าพ่อควรจะรักแม่เราคนเดียวไรงี้
เวลาเค้ามาบ้านเราไม่พูดไม่คุยกับพ่อเราเลยแล้วก็แฟนเค้าด้วย
เวลาไปไหนทำอะไรพ่อเราจะคุยกับแฟนคนนี้ตลอด
เราจะคุยอะไรก็ไม่ได้ เวลาไปเที่ยวพ่อจะแวะไปรับเค้าก่อน
ทำให้เราหมดอารมณ์เวลาไปเที่ยวเลย
แต่ถ้าคิดอีกแบบแฟนใหม่พ่อเค้าก็ไม่ได้แย่หรือทำอะไรไม่ดี
เค้าเป็นห่วงเราเหมือนกัน ก็อยากให้พยายามเปิดใจ อย่าคิดมานะคะ
เราเหนื่อยกับเหตุการณ์แบบนี้มามากแล้วค่ะ ลองมองอีกมุมนึง
ถ้าเค้าดีกับพ่อเราดีกับเรา ก็ทำดีกับเค้าเถอะค่ะ เป็นกำลังใจให้น้าา 

คงจะลำบากใจมากสินะคะ ส่วนตัวพี่คิดว่าเราควรจะเข้มแข็งไว้จะดีกว่า แม่คงอยากให้เราเข้มแข็งเข้าไว้ ทำใจให้เย็นและสงบที่สุดแล้วพูดคุยกับพ่ออย่างที่อยากพูด 
ถ้าเป็นพี่จะถามไปว่าพ่อคิดถึงแม่มากมั๊ย พ่อคิดว่าผู้หญิงคนอื่นจะแทนที่แม่ได้หรอ สำหรับหนูไม่มีใครแทนที่แม่ได้หรอก 

ความจริงพี่ก็เคยเจอกับเหตุการณ์ที่สูญเสียคนสำคัญในชีวิตเหมือนกันที่แรกพี่ก็ทำใจไม่ได้หรอก คิดแต่เรื่องเก่าๆแล้วน้ำตาไหลก่อนนอนทุกคืนเลย กว่าพี่จะผ่านมันมาได้ยากมากๆเลยละ พี่ฝันถึงเขาหลายครั้งเวลาพี่คิดถึงเขามากๆ และพี่ก็ได้คำตอบจากความฝันว่า เขาอยากจะพักผ่อน มันได้เวลานอนยาวของเขาแล้ว แล้วพี่ก็คิดได้ว่าไม่นานพี่ก็จะตามไปอยู่กับเขา เขาตายไปจากโลกนี้แต่เขาไม่ได้ตายไปจากใจพี่ ทุกวันนี้พี่ต้องทำหน้าที่ของคนที่อยู่บนโลกนี้ให้ดีที่สุดและคนที่เสียไปเขาคงไม่อยากให้เราทำตัวไม่ดีหรอกเขาคงอยากให้เราทำหน้าที่ของคนมีชีวิตอยู่มากกว่าจมปรักกับเขาคนที่ข้ามไปอยู่อีกโลกหนึ่งแล้ว 

ทางที่ดีควรจะเข้มแข็งเอาไว้เพื่ออนาคตของตัวเองยึดตัวเองเป็นที่มั่นดีที่สุด  คิดถึงอนาคตของตัวเองเข้าไว้นะ
สู้ๆ 

ขอไม่พูดเรื่องที่ว่า จขกท.ควรจะทำยังไง
เพราะหลายๆคอมเม้นบอกไว้แล้ว
การคุยด้วยเหตุผลคือทางออกที่น่าจะดีที่สุด

อันนี้เป็นในอีกแง่มุมหนึ่ง จะสนใจหรือจะข้ามไปก็ได้
เป็นแง่ในเรื่องของมรดก
ถ้า จขกท. ห้ามคุณพ่อไม่ได้จริงๆ แล้ววันนึงพ่อของ จขกท. อยากจะพาคนใหม่เข้ามาเป็นสมาชิกในบ้าน
จขกท.ควรจะตกลงกับพ่อนะเรื่องมรดก

ถ้าเป็นเรา ทรัพย์สินของแม่ทุกชิ้นที่ตกไปอยู่กับพ่อให้ขอคืน ให้พ่อโอนมาเป็นชื่อเรา ฝากเงินในบัญชีให้เราไว้สักก้อน บ้านที่อยู่ควรจะทำพินัยกรรมยกให้เรา เงินเดือนต่อเดือนของเราต้องเท่านี้ ห้ามคนใหม่มายุ่งวุ่นวายกับเงินของเราด้วย

และยิ่งถ้าเป็นไปได้ไม่ควรให้พ่อจดทะเบียนสมรสกะคนนั้น และไม่ควรให้พ่อมีลูกใหม่เลย

โหดมะ แต่ว่าเพื่อเป็นการปกป้องสิทธิของเราเองในอนาคต
พ่อเราเคยพูดเล่นกะเรากะแม่นะว่าถ้าเกิดแม่เป็นไรไปก่อนพ่อ เราจะยอมให้พ่อมีแม่ใหม่ไหม เราก็บอกไม่ยอมหรอก ไม่อยากให้มีคนมาช่วยแบ่งมรดก แค่แบ่งกะน้องสองคนก็พอล่ะ พ่อกะแม่เราหัวเราะนะ แต่เราจริงจัง

รับไม่ได้ก็ วางครับ ยังสุดท้ายแล้วเราก็ต้องแยกออกไปครอบครัวอยู่ แม่เราก็เสียได้2ปีล่ะ แต่พ่อเราก็ไม่มีใหม่ เราก็อยู่ได้ ถึงในอนาคตพ่อเราจะมีใหม่เราก็ไม่เป็นไร เพราะนั้นคือความสุขของพ่อ อย่ายึดติดอะไรมากครับ มันไม่ร้ายแรงเหมือนในละครน้ำเน่าหรอกครับ สู้ๆๆ

เข้มแข็งไว้ครับ 
ความรู้สึกนั้นผมเข้าใจนะ 
เพราะตอนนี้พ่อผมก็มีคนอื่นเหมือนกัน
ถึงแม้ว่าแม่ผมจะยังไม่เสียแต่อารมณ์เดียวกันเลยครับ 
โทรหาต่อหน้า จอดรถรับ ออกไปหา 
เราเองก็ไม่รู้จะทำยังไง แต่อยากจะบอกว่าให้อดทนและเข้มแข็งและตั้งใจเรียน 
เรียนจบหางานทำ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรมันเรื่องของเขา เรามีหน้าที่เรียน 
เมื่อเรียนจบ หางานทำแยกตัวออกจากเขา 
ผมรู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่าย แต่..........อดทนไว้ครับและทุกอย่างจะผ่านไปเอง 

เป็นกำลังใจให้ จขกท. นะคะ

พ่อเราก้เคยพามาคนนึง สวยด้วยสาวด้วยเเรดด้วย เราโมโหปิดประตูใส่ทั้งคู่เลย เเสดงความไปพอใจสุดพลัง เเล้วหายตัวไปเลยจ้า สุดท้ายพ่อกลับมาจ้าา ผู้หญิงคนนั้นหายไปเลยค่าา
ไม่พอใจอะไรตรงๆเลยค่ะ ลองดูว่าอะไรจะสำคัญกว่ากัน อิอิ

เราก็ไม่รู้จะช่วยยังไง แต่เราก็จะช่วยเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ  ^^




แต่เราว่าอย่าเพิ่งทำอะไรแรง อย่างที่คนอื่นว่านะ เราหมายถึงต้องดูราดราวก่อนจะแรงจริงๆน่ะ คิดให้รอบคอบหลายๆครั้งนะ เพราะถ้าพ่อเขาไม่รักเธอแล้วไปสนใจผู้หญิงมากกว่าจะกลายเป็นหมาหัวเน่าได้ T^T 

ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้จริงๆเราคงเครียดเหมือนกันถ้าเป็นเราคงเรียกพ่อมาแล้วตบซักป้าบจะได้คุยให้รู้เรื้อง แต่ในกรณีเธออย่าทำตามเรานะ มันพิเรนไป
ถ้ารับไม่ได้ต้องคุยให้รู้เรื่อง บอกว่า"พ่อ ฟังหนูให้ดี…………………บลาๆๆ"พูดตามที่คิดไปเลย บอกไปว่ารับไม่ได้ ต้องทำใจให้มั่นคงก่อน ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องก็เอาของๆแม่มาจากพ่อให้หมด  งอนไปเลย คิดซะว่าพ่อไม่เคยเกี่ยวกับแม่มาก่อน  แบนไปเลย
ถ้าไม่ชอบใจขอโทษนะ
สู้ๆ ขอให้ปัญหาเคลียร์นะคะ

ลองอ่านข้อความพี่บ้างแล้วกันนะจ้ะ
ถ้าน้องอายุยังน้อย คือต้องรู้ก่อนว่าสมัยนี้เด็กโตวัยเนอะ
ข่าวสาร วิธีคิด สื่อ นิยาย ละคร บลาๆ
อย่างที่น้องบอก ว่าพ่อคงเหงา
อีกแง่นึ่งถือ... น้องเองก็จำเป็นต้องมีแม่นะ
ให้โอกาสพ่อบ้าง ถ้าคนนั้นเค้าเป็นคนดี
พ่อเองจะได้ไม่เหงาไง ยังไงน้องก็เกิดจากความรัก
จากพ่อแม่นะจ้ะ สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้จ้า

เห็นด้วยๆ มีคนคนนึงที่เรารู้จัก คือพ่อของเขาไปมีเมียใหม่ แล้วก้มีปัญหาเกี่ยวกับเงิน ก้ไม่เชิงเรื่องมรดก คือพ่อเขาชอบมาขอเงินเขาเพื่อมาเลี้ยงเมียใหม่ ในขณะที่ตัวเขาเองเงินก้ไม่ใช่เยอะ คือจขกท.ต้องสู้ๆนะ คิดถึงเรื่องอนาคต เรื่อรักน่ะ ห้ามไม่ได้ แต่เรื่องมรดกสำคัญเหมือนกัน พอโตไป ถ้าหากพ่อติดเมียใหม่มากมันจะลำบาก ในเมื่อแม่ไม่ิยู่ เราต้องเลี้ยงดูตัวเองนะ

เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแนะนำว่าอะไรดี แต่ที่แน่ๆอ่ะนะ มันจะผ่านไปเอง มันก็เป็นแค่เหตการณ์ในชีวิตที่เราต้องผ่านมันไปให้ได้ พอผ่านได้ เราก็จะแกร่งขึ้นอีกขั้น สู้ๆนะเราเป็รกำลังใจให้ เรื่องทุกๆอย่างมันจะผ่านไปเอง

เข้มแข็งไว้นะ เชื่อว่า จขกท ต้องผ่านไปได้

เราก็เคยเป็น แต่พอพูดกะพ่อแล้ว พ่อเลือกเรา พ่อบอกว่าพ่อรักเรามาก รักกว่าใครๆเลย พ่อเลยอยุ่กะเรา(แต่แม่ไม่ได้เสียนะ) ยังไงก็ลองพูดกะพ่อแบบจริงๆจังๆดูว่ารู้สึกยังไง ในตอนนั้นเราก็บอกพ่อ บอกว่า ไม่ได้ไม่ชอบ แต่แค่เรามีแม่เพียงคนเดียว แล้วเราก็รักแม่เรามากไม่มีใครแทนที่ได้ ซึ่งเราก็รักพ่อมากเหมือนกัน แต่ถ้าพ่อไม่รักเราก็อย่ามาคุยกันอีกเลย เราเลยมาอยุ่กะยาย แล้วพ่อก้เลิกยุ่งกะคนๆนั้นกลับมาหาเรา มันอาจเหมือนประชดนะแต่ไม่ใช่ พ่อน่าจะแคร์เรามากกว่าใคร แต่ย้ำอีกทียังไงก้ขอให้พูดแบบจริงจังนะ
ปล. เป็นการแนะนำนะ แต่มันขึ้นอยู่กับแต่ละคนจ้าา

ที่คิดถึงเพราะคิดถึงเวลาดีดีที่อยู่ด้วยกัน
ที่เสียใจเพราะนึกได้ว่าทำดีต่อกันยังไม่พอ อยากได้โอกาสอีก
ฉะนั้น
ตอนนี้คนที่ยังอยู่คือคนที่เราสามารถแก้ไขอนาคตได้
บางเรื่องเราไม่รู้กับเขาหรอกว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพ่อกับแม่ของเรา
แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้น้องเหลือโอกาสที่จะไม่ทำให้ตัวเองเสียใจเมื่อพ่อน้องต้องจากไปอีกคน
ลองนึกดูนะ เวลาจากถ้ายังมาไม่ถึงก็มักประมาท
แต่ถ้าแลกได้พี่เชื่อว่าน้องยอมให้พ่อทำอะไรก็ได้ เพียงแค่พ่อยังอยู่ด้วย
ฉะนั้นทำเสียตั้งแต่วันนี้นะคะ
เพราะเวลาจากกันน้ำตาที่ไหลออกมาจะเป็นเพียงน้ำตาแห่งความคิดถึง ไม่ใช่น้ำตาแห่งความรู้สึกผิด
...
เรื่องบางเรื่องยิ่งคุยยิ่งเจ็บ ทำได้เพียงการยอมรับ และทำข้อตกลงให้สองฝ่ายสบายใจ คุยกับพ่อค่ะว่าตอนนี้น้องยังรับเรื่องนี้ไม่ได้ แต่ก้ไม่อยากให้พ่อไม่สบายใจ น้องรับได้แค่ไหนตกลงกันค่ะ
พี่ว่าพ่อของน้องเองก็รักน้องมากนะคะ เค้าอาจผิดอาจพลาด แต่เชื่อเถอะการทำให้น้องเสียใจไม่ได้อยู่ในความคิดของเค้าแน่
ถึงอย่างนั้นพ่อน้องยังเป็นคนปรกติค่ะ ยังมีรัก โลภ โกรธ หลง

ตอนนี้ลองฟังเสียงคำแนะนำนะคะ ผงเข้าตาตัวเองเขี่ยไม่ออก บางทีก็ต้องให้คนอื่นช่วยเขี่ยค่ะ

หนักแน่นไว้นะๆๆๆ

เปิดอกคุยกะพ่อเลยยย

ให้พ่อรู้เจตนา รู้ความรู้สึกของเราตรงๆ

มัวแต่ดราม่าอ้อมๆงี้ไม่ได้ประโยชน์อะไร

ถ้ากล้ากว่านี้อีกนิ๊ดดด

คุยต่อหน้าผู้หญิงคนนั้นไปเลยย

#เปนเรา เราทำนะ สู้ๆ ให้กำลังใจเต็มร้อย :)

ยาววหน่อย ^_^

ตัวเรานะ ... พ่อกับแม่แยกทางกันเนื่องจากปัญหาที่ไม่โอเคกันระหว่างพ่อกับแม่ หลังจากนั้นพ่อเราก็ไปมีคนใหม่ซึ่งเด็กกว่าพ่อเรามากด้วย แรกๆเราก็ค่อนข้างจะรับไม่ได้หนักอยู่ เราเรียกคนๆนั้นต่อหน้าพ่อว่า อินั้น ทุกคำเลย บางครั้งเรารู้สึกไม่พอใจ เสียใจจนร้องไห้บ่อยๆ จนวันนึงเราได้อยู่กับพ่อสองคน เลยได้พูดอะไรกันหลายๆอย่าง พ่อบอกเราว่าพ่อรักเรามากนะ เราคือเลือดเนื้อเชื้อไขของพ่อ คือลูกคือคนในสายเลือดของพ่อ คนอื่นๆเขาก็แค่เป็นคนอีกคนบนโลกใบนี้ที่เข้ามาอยู่ มามีความหมายต่อกันแค่นั้นเอง พ่อเราบอกว่าวันนี้ที่พ่อมีคนอื่น ไม่ได้แปลว่าพ่อจะไม่รักเรา หรือไม่รักแม่ แต่บางทีการที่พ่อต้องอยู่คนเดียวหรืออยู่กับเรา มันก็มีอะไรหลายๆอย่างที่ไม่สะดวก เช่น เราต้องไปโรงเรียน เราต้องมีเพื่อน มีแฟน เราก็ไม่ค่อยมีเวลามาให้พ่อ พ่อก็เหงา เราไม่มีเวลามาคอยดูแลพ่อได้ตลอด คือเราดูแลพ่อได้ไม่ดีเท่าแม่หรือเท่าคนรู้ใจของพ่อ มาดูแลพ่ออยู่แล้ว เราเลยบอกพ่อว่า เราเพียงแค่ไม่ชอบ อายุต่างกันมาก ไม่รู้เขาคิดอย่างไรกับพ่อ พ่อบอกเราว่า พ่อจะจับตาดูเขาให้ดี ถ้าวันนึงเขาไม่ดี พ่อจะเลิกทันที แล้วพ่อก็บอกเราคำสุดท้ายก่อนจะจบบทสนทนาว่า เราคือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับพ่อแล้ว พ่อรักเรามากที่สุด

ตั้งแต่วันนั้นมาเราก็โอเคกับคนนั้นขึ้นเยอะ เราว่า จขกท.ลองเปิดใจดูนะ จริงๆแล้วเราว่าระยะเวลามันไม่เกี่ยวกันหรอก มันคือเรื่องของความรัก เรื่องของหัวใจไง
ก็เหมือนกับคนทั่วไปที่ เลิกกับคนเก่าได้แป๊ปเดียว มีคนใหม่และ
จขกท.ลองคิดดูดีๆว่า ถ้าตัวเรามีแฟนมีลูก วันนึงแฟนเราเสีย เหลือเรากะลูก คิดว่าลูกจะดูแลเราได้ดีเท่าแฟนเราดูแลเราไหม ?? ซึ่งนั้นแหละ คล้ายๆกัน เราว่า พ่อของ จขกท. อาจจะอยากได้คนมาคอยแบ่งเบาภาระ จขกท. ก็ได้

เราแนะนำให้ จขกท. พูดกับคุณพ่อให้ดีๆ เหมือนที่ คห.111 บอก ยังไงเราก็ต้องดูเรื่องอนาคตไว้เป็นหลัก สต.เรานะ เราบอกพ่อไว้เลยว่าห้ามมีลูกใหม่ ถ้ามีลูกใหม่ เราจะไม่เลี้ยงคุณพ่อนะ ฮวะฮ่าฮ่า 555 คุณพ่อท่านก็ฟังนะ พ่อก็รับปากว่าจะไม่มี

เราเป็น กำลังใจให้นะ ช่วงแรกๆมันจะค่อนข้างลำบากหน่อย แต่ขอให้เปิดใจ และจำไว้เลยว่า "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดไป รักตัวเองไว้ให้มากๆ

มีอะไรปรึกสาเราได้นะ :)

เห้ย ไม่พ่อทำแบบนี้อ่ะ จขกท.สู้ๆนะ เข้มแข็งไว้
วิธีการของเราอาจจะไม่ถูกใจจขกท.นะ แต่เป็นเรา เราปรึกษาครูที่รร.อ่ะ ปรึกษาครูที่ปรึกษาหรือครูที่เราสนิทก็ได้ เพราะผู้ใหญ่มักจะมีมุมมองแตกต่างจากเด็ก เราอาจจะไ้ด้แนวคิดหรือวิธีการแก้ปัญหาดีๆก็ได้

ยังไงเขาก็เป็น พ่อ ของเราน่ะๆๆ

ผมพอจะเข้าใจนะ... เเต่พ่อของผมเสียไปตั้งเเต่ช่วงประถม
พอขึ้น มอต้นเเม่ก็เริ่มจะทำความรู้ักกับคนใหม่
เเม่ผมจะมาถามเสมอว่า ว่าเเม่รึป่าว หรือ รู้สึกยังไง
เเต่ผมก็ยิ้มทุกครั้งเเล้วก็บอกว่าทำอย่างที่เเม่มีความสุขเถอะ
เพราะผมเข้าใจดีเวลาเเม่เหงาเเละคิดถึงพ่อ

มันเป็นความเห็นของผมเองนะครับ เเต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ครับ
สู้ๆ

ไม่รู้จะให้คำแนะนำยังไงดีนะ
แต่ว่าเธอก็บอกความในใจกับพ่อไปตรงๆเลยไม่ต้องกลัว ถ้าเธอเสียใจมากเธอก็ลองคุยกับพ่อลองขอพ่อดู หรือเธอลองเปิดใจให้กว้างลองคุยกับแม่เลี้ยงเธอดูสิมันอาจจะดีกว่าที่คิดนะ ลองเปิดใจลับคนที่อยากเราไม่อยากลับที่สุดมันอาจจะสบายใจกว่าที่คิดนะ เราเป็นพวกแนะนำอะไรคนอื่นไม่ค่อยเป็นนะ

ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ อย่างเราเองพ่อกับแม่เลิกกันนานแล้วเวลาคุยโทรศัพท์กันก็ทะเลาะกัน เราเองเราอยู่กับแม่มาตลอด ก็เคยเครียดๆ ขอบอกนะคะแค่คุณเข้มแข็งทุกอย่างก็ดีเองปล่อยๆมันไปเถอะขนาดพ่อเรามีแฟนใหม่บอกว่าเป็นเพื่อเราก็ใช้จิตวิทยาหลอกถามพ่อไดแล้วก็ถือว่าไม่เกิดอะไรเวลาเจอพ่อแล้วเจอแฟนพ่อเราก็จะไม่บอกแม่ให้รู้เรื่องนี้ พ่อสบายใจ แม่สบายใจ แฟนพ่อสบายใจคนอื่นๆสบายใจ เราก็สบายใจ ถ้าไม่เข้มแข็งคุณก็ผ่านไม่ได้ ก็สู้ๆเถอะค่ะ ไม่สู้ก็เจ็บ ไม่ก็ต้องยอมเจ็บเพื่อไม่สู้ การสู้ครั้งนี้คือสู้กับความอ่อนแอของใจคุณนั่นแหละค่ะคุณจขกท. ถ้าคุณยอมแพ้ก็จมอยู่กับความทุกข์แบบนี้ หรือจะสู้แล้วปล่อยวางความเจ็บให้ชีวิตมีสุข ก็ขึ้นอยู่กับคุณในเมื่อ ความจริงนั้นมีเพียงหนึ่งเดียว ที่เหลือก็สุดแต่คุณจะลือกลุกหรือล้มเท่านั้นเองค่ะ

เป็นคล้ายๆกันเลย แต่เรายังไม่เสียพ่อหรือแม่ไป ทุกวันนี้อยู่ในบ้านเราเหมือนอยู่ในนรกอ่ะ เพราะเราต้องทนฟังพ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวัน แล้วแม่จะชอบเอามาลงกับเรา แล้ว คือ เข้าป่ะ...ว่าเก็บกด เราไม่เคยเก็บกดกับพ่อเลยนะ แต่เก็บกดกับแม่ที่สุดอ่ะ ก็ว่าทำไมพ่อถึงหาผู้หญิงใหม่....ทุกวันนี้ก็ทะเลาะกันทุกวัน เจอหน้ากันเป็นทะเลาะ มีบ้างที่พ่อไม่กลับบ้าน เราก็ไม่อยากถามเพราะมันเป็นเรื่องของท่าน จะหย่าไม่หย่า เราก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะแม่พูดหลายครั้งแล้ว เราก็เคยบอกพ่อกับแม่นะ ว่าถ้าจะทะเลาะให้เสียสุขภาพจิตแบบนี้ทุกวัน็หย่ากันไปให้จบๆเหอะ แต่ก่อนจะทะเลาะไม่ให้เราเห็น แต่เดี๋ยวนี้ไม่เห็นหัวกันเลย ยิ่งไปกว่านั้นคือเราสงสารน้อง เพราะน้องเราสองคนอายุยังน้อย อีกคนก็อยู่ม.3 แล้ว กลัวจะเป็นเด็กมีปัญหาเก็บกดเหมือนเรา


บางครั้งทะเลาะกัน มีบ้างที่เราตวาดด่าเข้าให้ รู้นะว่าบาปแต่เราทนไม่ไหวจริงๆ วิธีไหนที่ทำให้บ้านสงบได้เราก็ทำหมด ส่วนเรื่องผู้หญิงของพ่อนานๆทีจะมาหาเรื่อง แต่นางไม่ค่อยมายุ่งกับเราเท่าไร และเราก็ไม่ค่อยชอบนาง เพราะเรารู้ว่านางเลวมาก นางมาหลอกเอาเงินพ่อเรา ทั้งๆที่มีแฟนอยู่แล้ว....เราเฟลมากอ่ะ อย่าจะเตือนพ่อ แต่พอดีว่าแกล้งโง่เรื่องที่พ่อมีเมียน้อยก็เลยไม่รู้จะเตือนยังไง แม่เราก็ไม่พูดกับพ่อ น้องเราก็เงียบๆกัน อีกสองคนก็ติดเราอย่างกับปลิง

เราก็มีปัญหาที่ไม่รู้จะแก้ยังไงเหมือนกัน เคยมีบ้างที่หนีออกจากบ้าน แต่ก็คิดว่ามันคงไม่ใช่ทางออกที่ดีเท่าไร ทางที่ดีเรียนให้จบแล้วไปให้พ้นๆดีที่สุด ส่วนพ่อกับแม่เราก็ไม่คิดจะเนรคุณพวกท่านหรอก แค่ทนอยู่ในบ้านที่เสียสุขภาพจิตแบบนี้ไม่ไหวจริงๆ มีหลายครั้งที่เรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นบ้าอ่ะ เคยปรึกษาหมอ หมอก็ให้แต่ยานอนหลับมากิน =_=;;

ส่วนเรื่องของเธอ ลองเปิดโอกาสให้กับพ่อดูนะ...หรือไม่ก็คุยกับตรงๆดีที่สุด ไม่ต้องกลัวหรอก เพราะถ้าเธอลูกสาวคนเป็นพ่อจะรักเธอมากกกกกกก(เราเป็นลูกสาวคนโตและพ่อก็กลัวเราด้วย) ถ้าเขาดีก็ลองให้เขาเข้ามาบ้างก็ได้ หรือถ้าเขาไม่ดีอย่างที่พ่อเธอคิด ก็เตือนๆหน่อยเนอะ! เป็นกำลังใจให้

เราว่าความคิดของผู้ชายไม่ค่อยละเอียดเท่าผู้หญิงหรอก แนะนำว่าให้ลองเปิดอกคุยกันเลยบอกความรู้สึกเราออกไปแล้วก็ถามความรู้สึกพ่อด้วยจะได้เข้าใจพ่อแล้วพยายามหาจุดที่แต่ละคนยอมรับได้ แต่ถ้าไม่ว่ายังไงพ่อก็ยังไม่ยอมบอกความรู้สึก ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง จขกท. ก็ต้องเข้มแข็งเข้าไว้นะ พยายามอยู่ด้วยตัวเองให้ได้
สู้ๆจ้ะ

สำหรับผมนะครับผมก็มีปัญหาเรื่องครอบครัวเหมือนกันแต่ผมเป็นผู้ชาย(เกี่ยวหรือป่าว)คือว่าพูดไปตรง ๆ ตามหลักเหตุและผล ว่ายังไงให้เปิดใจคุยกัน(ต้องกล้านะไม่กล้าก็ทำไม่ได้)พอพูดไปแล้ว ว่าเขาจะพูดอย่างไร(กล้า ๆ)ถ้าเขาสัญญาอะไร แล้วเขาทำไม่ได้ มีไม่กี่วิธีนะครับที่จะแก้ได้ขึ้นอยู่กับนิสัยพ่อคุณด้วยนะครับ 1.ดูพฤติกรรมไปเรื่อย ๆ ถ้าดูแล้วดีขึ้นก็ปล่อยไป (เพราะนิสัยคนต้องใช้เวลาในการบำบัด)แต่ถ้าไม่ได้เรื่องหรือไม่เปลี่ยนก็ลองเรียกมาคุยดูว่ายังไงกันแน่พูดกันให้เคลียร์ หรือไม่ก็ใช้วิธีการลงโทษ(สีขาว)คือการที่เราเงียบไม่สนใจจนเขาเสียใจไปเองหรือรู้สึกผิดไปเอง(วิธีนี้ขึ้นอยู่กันพ่อของคุณถ้ารักคุณจริงต้องกะวนกระวายแน่ แต่วิธีนี้คุณต้องมีความอดทนสูงถ้าคุณเคยอยู่คนเดียวมาก่อนก็คงสบาย)ถ้าวิธีที่ผมบอกไม่ได้ผล ผมเดาจากเหตุและผลที่ดูมาทังหมด(พ่อของคุณคงไม่ได้เห็นคุณสำคัญเป็นอันดับแรก)พ่อของคุณก็ต้องเป็นคนที่ไม่มีเหตุผลที่สุดคนหนึ่งเลยละครับถ้ามีญาติทางไหนที่สนิทก็ลองหาดูครับปัญหาบางเรื่องเราไม่สามารถที่จะแก้คนเดียวได้หรอครับ(ขอให้สู้ๆ) 
ปล.เป็นกำลังใจให้ครับ

เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ
เปิดใจเคลียร์กับพ่อให้รู้เรื่อง ระวังอย่าใช้อารมณ์
ส่วนเรื่งแม่อันนั้นต้องเข้าใจนะว่ามันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ ไม่เจอวันนี้เราก็ต้องเจอวันหน้า คนเราหนีความตายไม่พ้นหรอกคะ ถ้าหากว่าเราทำดีกับแม่มากแล้วรักท่านดูแลท่านดีที่สุดแล้วก็อย่าเสียใจเลยเพราะว่าเราทำดีที่สุดแล้ว
พยายามทำตัวเองให้มีความสุขนะคะ จะได้ลืมความทุกข์
สู้ๆคะ



                                 

คุณความเห็นนี้น่ารักมากๆ เลยค่ะ เราขอไม่แสดงความคิดเห็นของ จขกท.นะ แต่เราอยากให้ จขกท.อ่านและทำความเข้าใจกับความเห็นนี้ค่ะ นี่เป็นตัวอย่างของลูกที่น่ารักมากๆ เลย เราขอชื่นชมนะคะ

เราก็เข้าใจนะ เพราะเราเป็นแบบเธอเลย แม่เสียแล้วพ่อก็..... แบบเธอเป๊ะเลย เราเข้าใจว่าทำใจยาก แล้วเราเป็นผู้หญิงเรามองออกว่าคนที่เข้ามามันเป็นยังไง เราเคยคุยกับพ่อไปทีนึงแล้วนะ แต่เค้าก็เป็นแบบเดิม เราก็ไม่รู้จะทำยังไง แอบไปร้องไห้บ้าง พอมีคนถามว่าเป็นอะไร เราก็บอกว่าเราดูซีรีย์ มันเศร้า เราเป็นพวกควบคุมอารมณ์ไม่ได้ เราเคยเจอผู้หญิงคนนั้นนะ เราเกือบจะด่าเค้าแล้ว ได้แต่คิดแต่เราก็พยายามเก็บอารมณ์ สู้ๆนะ เราเป็นกำลังใจให้

สู้ๆ นะคะ เราว่าน่าจะบอกพ่อนะ พ่อคงยอมรับฟังความคิดของเรา ความรู้สึก
เดี๊ยวก็เข้าใจกันดีคะ พ่อเราเอิ่มมม ก็เป็นนะ พูดแล้ว.....ทั้งๆที่แม่เรายังมีชีวิตอยู่ พูดแล้วดราม่าชะมัด๕๕๕  ยังไงก็สู้ๆนะคะ อย่าคิดมากอย่าเครียดนะ  เป็นกำลังใจให้นะคะ

เราเข้าใจนะ แต่ของเราพ่อเสียมันแย่มากๆ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยสูญเสียคนที่เรารัก ไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงพ่อจะจากเราไปอย่างไม่มีวันกลับ
วันที่เรารู้เราเข้าใจคำว่าล้มทั้งยืนเลย รู้สึกเหมือนหัวใจมันสลาย ตอนนั้นคิดเพียงแค่เราต้องฝันไปแน่ๆ มันรวดเร็วมากจนเราตั้งตัวไม่ทัน
ทุกวันนี้ก็ยนอนร้องไห้อยู่ เราเกลียดที่สุดเวลามีงานวันปีใหม่ วันสงกรานต์ วันพ่อทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแต่เราไม่มีพ่อ เราเหงา เราคิดถึง เรายังจำคำที่แม่พูดได้ขึ้นใจแม่บอกว่าเราจะอยู่กันแค่สองคน แต่วันนี้มันไม่ใช่ แม่ผิดคำสัญญา แม่พาผู้ชายคนอื่นมาแทนที่พ่อ แม่เอาคนอื่นมานั่งที่ที่พ่อเคยนั่ง รถของพ่อแต่แม่เอาไปให้มันขับ เราโคตรรู้สึกโดดเดียวเลยอ่ะ มองไปทางไหนก็ไม่เห็นใครเลย เราเหงามากที่ต้องตื่นขึ้นมานั่งกินข้าวคนเดียวกลับจากโรงเรียนก็ไม่เจอแม่แล้วเพราะว่าแม่ทำงานดึก เราเหงาไม่มีใครเลย นั่งดูทีวีคนเดียวทุกวัน และตอนนี้ก็นานมากแล้วนะที่แม่ไม่เคยกลับมานอนบ้าน ไม่โทรมา แต่ก็เอาเงินมาวางไว้ให้ตอนกลางคืนแล้วแม่ก็ไป แม่เลือกผู้ชาย แม่ทิ้งเรา เราเหงา ไม่มีใครเลย รู้สึกเหมือนอยู่บนโลกนี้คนเดียว รู้สึกเหมือนหัวใจมันร้องไห้อยู่ตลอดเวลา เราเคยบอกให้พ่อมารับเราไปอยู่ด้วยทุกคืน บอกตรงๆเราโกรธแม่มาก มากจนไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากได้ยินเสียงทุกวันนี้ก็ต่างคนต่างอยู่แม่รักผุ้ชายคนนนั้นมาก มากจนไม่สนใจว่าเราจะอยู่ยังไงจะกินยังไงจะนอนยังไง เราเคยบอกแม่นะว่าถ้าเรามีลูกเราจะไม่มีทางทำกับลูกของเราแบบที่แม่ทำ จนตอนนี้หัวใจของเรามันด้านชาแล้ว ไม่เป็นไรแม่ไม่รักก็ไม่เป็นไรทุกวันนี้ก็อยู่ได้ เหงาก็เอารูปพ่อมานอนกอด

อยากให้เธอสู้ๆ นะ เพราะว่าไม่มีใครหรอกที่จะปลอบใจเราได้เท่ากับตัวเราเอง ความจริงเราต้องขอบคุณทุกอย่างที่มันทำให้เราต้องเสียใจเพราะมันคงไม่มีอะไรมากไปกว่านี้แล้วล่ะเราเชื่อ มันจะไม่มีเรื่องอะไรมาทำร้ายเราได้อีกแล้ว ประสบการณ์จะสอนเราเอง

คุณ​เศร้า​และเสียใจ​ ผมก็เป็น​อีก​คน​หนึ่ง​ที่​ครอบครัว​ไม่สมบูรณ์​ แต่คุณ​จงตระหนัก​ไว้​ว่า​คุณ​โชคดี​แค่ไหนแล้ว​ที่ยัง​มีพ่อที่รักและ​ดูแลคุณ​ ขอเวลาให้คุณ​พ่อและคุณ​แม่ใหม่ด้วย​นะครับ​ ตอน​นี้​สิ่งที่ควรทำคือตั้งสติ​และสงบ​ เวลา​จะ​ให้​คำตอบ​คุณ​เอง

เธอเหมือนเราเลย แต่พ่อเราเลิกกับแม่ไม่นานก็มีผู้หญิงคนใหม่ เลิกกันไม่ถึงห้าเดือนก็มี และที่ตกใจกว่าคือ ผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนบ้านเราตอนที่ย้ายมาใหม่ๆ และพ่อคบกับผู้หญิงคนนั้นแค่สามเดือนก็แต่งงานแล้ว เราเกลียดผู้หญิงคนนั้นมาก พอเราทะเลาะกับพ่อเรื่องแม่ ผู้หญิงคนนั้นก็เข้ามาแล้วพูดกับแม่เราเสียๆหายๆ คือเราโกรธมากที่ผู้หญิงคนนั้นว่าแม่เรา แต่ที่ทำให้โกรธจริงๆคือ... พ่อเรานั่งฟังไม่พูดห้ามอะไรเลย ทั้งๆที่พอคบกับแม่รักกับแม่มานานมีลูกแล้วสามคน(เราคนโต) และบางครั้งน้องสองคนก็มาฟ้องเราว่าแม่เลี้ยงหยิกบ้าง ตีบ้าง เราโกรธมากเลยไปฟ้องพ่อ แต่พ่อก็ไม่ว่าอะไรปล่อยผู้หญิงคนนั้นทำ เราต้องคอยทนกับสิ่งที่มันทำ แต่ที่จะทำให้ทนไม่ได้คือ... พ่อเราเองที่ไม่สนใจเราเลย พ่อติดผู้หญิงคนนั้นถึงขนาดทิ้งเราไว้บ้านคนเดียว...

มันก็แล้วแต่นะครับเรื่องแบบนี้แต่ผมว่าถ้าเรามองในมุมพ่อเราบ้างอาจจะคิดว่าอย่างให้เราไม่เหงาเลยจะหาแม่ใหม่ให้แต่(เราไม่ชอบ)มันก็เหมือนทำร้ายเราตลอดเวลาที่คิด แต่สุดท้ายเราก็ต้องทำใจอยู่ดี(มันจะชินเอง) ไม่มีใครร้องให้ได้ตลอดหรอกน่า (สู้ๆละกัน)

เราก็มีเหตุการณ์คล้ายๆกันน่ะ แต่ของเราพ่อเราเป็นคนไป เขาไม่ได้ตายหรอก แต่เขาตั้งใจจะไปจากเราเอง แม่กับพ่อเราเลิกกัน ตั้งแต่เราอยู่ป.5 ก่อนหน้านี้ทั้งสองไม่เคยบอกเราด้วยซ้ำว่าเลิกกันแล้วอยู่ๆแม่ก็ย้ายออกไปอยู่บ้านใหม่ แม่เราบอกว่าจะไม่มีคู่แล้วในตอนแรก แต่ไม่นานแม่ก็เริ่มคุยกับใครสักคน เราแอบไปดูโทรศัพท์แม่ก็เห็นว่าคุยกันบ่อยมากกกก ซึ่งตอนนั้นพ่อเราเองก็หายสาบสูญไปแล้ว แม่ไม่เคยพูด ไม่เคยบอก ไม่เคยถามอะไรเราสักนิด อยู่ๆก็พาเขามาที่บ้าน แรกๆก็รับไม่ได้หรอก แต่พออยู่ไปๆมันก็ชิน ถามว่าเราไม่มีพ่อเราเสียใจไหม ตอบเลยว่า เราไม่รู้สึกอะไรสักนิด แต่เราก็ยังจำความสุขตอนอยู่กันครบได้ เราไม่เคยร้องไห้ เรื่องนี้เลยสักครั้ง เชื่อเราเถอะ บางทีเขาอาจจะรักกันก็ได้ เราก็ห้ามอะไรเขาไม่ได้อยู่แล้ว ยอมรับและเปิดใจเถอะ บางทีแม่เธอที่มองอยู่อาจจะกำลังยิ้มอยู่ก็ได้ แต่ถ้าเธอยังร้องไห้เสียใจแม่เธอก็อาจจะทุกข์ใจไปด้วยน่ะ มีชีวิตให้มีความสุขเถอะ อย่าเก็บสะสมความทุกข์ไว้คนเดียว เหตุการณ์แบบนี้เราไม่สามารถทำอะไรได้ แต่ก็นะ เราเข้าใจว่ามันทำใจยาก แต่ถ้าเธอไม่ทำ เธอก็จะจมกับความทุกข์ไปตลอดชีวิต เรื่องแบบนี้มันยากมากๆกับการละทิ้ง แต่ยังไงก็ขอให้คิดว่ามันเป็นแค่อดีต อดีตที่เคยสร้างความปวดร้าวให้เธอ ทิ้งมันไป คนเราถ้าเดินกลับหลังก็จะเห็นแค่อนาคตที่ไกลออกไปทุกที เดินไปข้างหน้าแล้วเธอจะเข้าใกล้้มันยิ่งขึ้น สุดท้ายท้ายสุด เราแค่อยากบอกว่า ลองเปิดใจสักนิดนะ เธออาจจะพบสิ่งดีๆกว่าที่เธอคิด แต่ถ้าทำแล้วมันเลวร้าย ทุกอย่างก็จะช่วยแก้ไขตัวมันเอง มันมีทางออกเสมอสำหรับปัญหา 

เราไม่เคยตกในสถานการแบบนี้เลย ขนาดอ่านดูแล้วยังจะร้องให้แทนเลยอ่ะ tt'
เข้าใจอารมคนพิมเลยว่ากำลังพิมไป ร้องให้ไป (ดูจากการพิมผิดหลายๆคำ)
ยังไงก็สู้ๆนะค่ะ ชีวิตคนเรามันไม่ได้มืดไปหมดแปดด้าน บางทีมุมมืดๆ มันอาจจะมีประตูสักบานที่พอเปิดไปแล้วเต็มไปด้วยแสงสว่างก็ได้

เหมือนชีวิตคนเราอะค่ะ เราเคยพลัดพรากจากสิ่งที่รักมาเหมือนกัน (แต่อาจไม่หนักเท่า จขกท.) ตอนแรกก็เอาแต่งอแงร้องให้ อ้อนวอน แต่มันก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น หนำซ้ำมันยิ่งแย่หนักกว่าเดิม

เราอยากให้เจ้าของกระทู้ลองทำใจให้สงบๆ ลองนั่งสมาธิสักพักแล้วจะมองเห็นทางออกที่ดีแน่นอนค่ะ
ส่วนเรื่องแม่เราเสียใจด้วยนะค่ะ แต่ยังไงชีวิตคนเราก็ต้องดำเนินต่อไปนะค่ะ

รักตัวเองให้มากๆค่ะ

ทำใจ แล้วอยู่กับปัจจุบัน ให้ได้ครับ เพราะเราเปลี่ยนใจใครไม่ได้

เราก็เคยเจอเหตุการณ์ประมานนี้นะ พ่อแม่เราแยกทางกัน ทั้งคู่มีครอบครัวใหม่หมดและมีลูกใหม่ทั้งพ่อและแม่เราเลย เราเข้าใจว่ามันเศร้าแต่เราอยากให้เทอยอมรับมันและผ่านมันไปให้ได้แบบเรา เราไม่รู้หรอกนะว่าความคิดเทอเปนยังไง อต่เราอยากให้คิดเพื่อไว้ด้วยบ้างบางทีผู้ใหญ่อาจต้องการความสุขเล็กๆน้อยๆจากการมีคนรักบ้าง มันไม่แปลกเลยที่เค้าอยากจะมีคนมารักบ้าง คิดอีกแง่นึงเค้าอยากให้เทอมีแม่รึป่าว คือแบบว่าหาคนมาเติมเต็มในสิ่งที่เทอขาดไป อาจจะเติมไม่ได้หมด เราว่าบางทีเทอลองยอมรับไปก่อนช่วงนึง และลองคิดว่าตัวเองยอมรับได้รึป่าว ส่วนเรารับมันได้ และเราก็คิดว่ามันดีต่อทุกคนด้วย

#นี่ความเห็นส่วนตัวนะใครอ่านแล้วไม่ชอบเราขอโทษด้วยจริงๆ

พ่อเราก็มีใหม่ แถมมีลูกมาด้วย เราอายุ 17 กับน้องต่างแม่ 1 ขวบ ความรู้สึกอย่างแย่อ่ะ แต่เชื่อเราเหอะนะ ทุกอย่างจะต้องผ่านไป คนเรามีช่วงเวลาที่อ่อนแอมากแต่ไม่มีอ่อนแอทึ่สุดเพราะอนาคตเรายังต้องเจอเรื่องร้ายกว่านี้อีกมาก เราเข้าใจเทอนะเรื่องที่พ่อไปเอาอกเอาใจคนอื่นทั้งๆที่คนอย่างเราๆเป็นลูกทำไมไม่แคร์ แต่นี่แหละนิสัยของคน เทอใช้ตรงนี้เป็นบทเรียนของชีวิต (เราไม่ได้ยุให้เทอเกลียดใครนะ) ต้องเข้าใจและยอมรับ โอเค มันทำไม่ได้ในเร็ววันนี้แต่เทอต้องทำ ไม่ใช่เพราะใครแต่เพราะตัวเทอเอง ชีวิตถ้าจะจมแต่ความทุกข์เทอจะมองหาความสุขไม่เจอเลย น่าเศร้านะ ถ้าวันๆจะต้องหมดไปกับการร้องไห้ เมื่อเทอโตขึ้น (ไม่ทราบว่าตอนนี้อายุเท่าไหร่หรอ ?) ทุกอย่างจะดีขึ้น มันอาจจะฝังใจเทอ แต่เชื่อเราเหอะว่า มันต้องดีกว่าวันนี้ ให้เวลากับตัวเอง อย่าโกรธพ่อเลยนะ คนเราห้ามความสุขคนอื่นไม่ได้หรอก ในเมื่อห้ามไม่ได้ เทอก็ต้องพยายามหาความสุขมาใส่ตัวเอง ตั้งใจเรียนเพื่อจะได้มีชีวิตที่ดี และเมื่อไหร่ที่เทอโตและพึ่งพาตัวเองได้ บอกเลยว่าเรื่องนี้จะไม่ใช่ปัญหาในชีวิตเทอเลย อดทนนะ เราเป็นกำลังใจให้ เราพิมด้วยใจที่ต้องการให้กำลังใจจริงๆนะเพราะเราเองก็เป็นอยู่ (เฟสบุ๊คเรา แอดมาคุยได้นะ janjy Nutcha)

สู้ๆน่ะคะ

เราอาจช่วยอะไรไม่ได้มาก แต่ก็ขอเป็นกำลังใจ ให้สู้ๆกับมัน เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ
ถ้าเรารู้สึกยังไง ก็เปิดใจคุยกับพ่อไปตรงๆให้หมดเลย แต่ถ้าพูดไม่ออก ก็เขียนมันลงกระดาษ ให้พ่อเขาได้อ่าน เราคงช่วยแนะนำอะไรได้ไม่มาก แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะคะ

สู้ๆนะ 

บางที่เคยบอกไว้ว่า "ขาดพ่อเหมือนถ่อหัก แต่ขาดแม่เหมือนแพแตก"
ถ่อ หมายถึง ไม้ค้ำแพนะคะ
เปรียบเทียบก็ถ่อหักอ่ะแพมันยังลอยไปต่อได้  แต่แพแตกอ่ะไปลำบากค่ะ
เราเห็นใจจขกท.มากๆและพอเข้าใจเลยว่าเป็นอย่างไร เราครอบครัวอยู่กันครบทุกคนแต่เหมือนว่าแม่เลี้ยงเรามาคนเดียวค่ะ(single mom) เราเกลียดพ่อ(ใครไม่รู้อย่าด่านะคะ เพราะคุณไม่เคยประสบเหตุการณ์เดียวกับเรา) ถึงอยู่ด้วยกันแต่ไม่เคยคิดจะคุยกันเลยค่ะ เราก็อดทนและผ่านมันมาจนได้ คือพ่อแม่เลี้ยงเราแต่ไม่ได้อยู่กับเราไปตลอดค่ะ เมื่อโตขึ้นจขกท.ก็ต้องเรียนจบ มีงานทำ มีครอบครัว มีภาระค่าใช้จ่ายให้รับผิดชอบ ความคิดเราก็จะเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ส่วนเรื่องพ่อในปัจจุบัน  พูดได้แค่ว่าปลงค่ะ มันเป็นเวรกรรมเก่าที่เราต้องวนมาอยู่กับเขา ถ้าเราช่วยเหลือตัวเองได้สักวันเราก็ไม่ต้องทนอยู่ด้วยแล้วค่ะ ออกไปมีชีวิตของตนเองเลย(อดทนไว้นะจขกท.)  เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ 


ละก็อย่าไปคุยกับพ่อเรื่องแม่ใหม่เลยค่ะ  มันจะสูญเปล่าหรือถึงขั้นอาจทำให้ทะเลาะกันหนักกว่าเดิม สำหรับบางคนการพูดเรื่องแบบนี้เหมือนเป็นการเซ้าซี้ค่ะโดยเฉพาะผู้ชาย(คหสต.)

พ่อเราก็เคยมีใหม่ ทั้งๆที่มีแม่อยู่ด้วย ทะเลาะกันบ้านแตก พ่อกับแม่เรานอนแยกห้องกันมา3ปีกว่าๆ
(ตอนนี้ดีกันแล้วนะ เพราะ ผญ ที่พ่อมีใหม่ก็ไปมี ผช ใหม่อีกที (ซับซ้อนมาก))
เรื่องแบบนี้ห้ามกันไม่ได้มันเป็นธรรมดาของผู้ชายนะ เราคิดว่า

แต่ถ้าเขาไม่สนใจเราเลยสนใจแต่คนใหม่เราก็น้อยใจเหมือนกัน
ทางออกที่ดีที่สุดคือเปิดใจคุยอย่างที่หลายๆ คห บอกมานั้นแหละค่ะ

ไม่ก็ลองศึกษา ผญ คนนั้นดูบางทีเขาอาจจะดีก็ได้ ยังไงก็ดูไปก่อนถ้ามันยังไม่เกิดเหตุการณ์ที่มันหนักหน่วงขึ้นมาจริงๆ

สู้ๆ เป็นกำลังใจให้นะ

ท่องไว้เสมอว่า ยังมีตัวเราที่ยืนอยู่ สู้ๆค่ะ

ใจเย็นๆนะครับ ลองเปิดใจคุยกับพ่อเเละผู้หญิงคนใหม่ ตรงๆไปลยครับ ดีกว่าเรามาเก้บไว้อย่างนี้ ถ้าผู้หญิงเขารู้ว่าเเม่พึ่งเสียไป เเล้วเราไม่ค่อยปลื้มที่พ่อจะมีใหม่ อะไรประมาณนี้เขาอาจะเข้าใจเราก็ได้นะ ผมไม่รู้นะว่าความรู้สึกว่า เเม่ เสีย มันเป็นยังไง เเต่เเค่คิดผมก็เเทบร้องไห้ละ สุ้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ ^^" 

สู้ๆนะค่ะ ทุกอย่างต้องผ่านไปด้วยดี เดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้ ลองคุยกับพ่อนะค่ะบอกทุกอย่าง แต่ต้องใจเย็นๆนะอย่าใช้อารมณ์ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

ที่แนะนำ จขกท ได้ก็คือให้ตั้งใจเรียนเข้าไว้นะ
เจอเรื่องแบบนี้อาจทำให้ใจไขว้เขวได้
แต่ถ้า จขกท คิดจะทำอะไรไม่ดี (เช่น โดดเรียนหรืออื่นๆ) เพื่อประชดพ่อ
อย่าลืมว่า ยังมีแม่  ถ้าแม่ยังอยู่  จขกท ต้องทำให้แม่ภูมิใจในตัว จขกท
ให้รู้ว่า จขกท สามารถที่จะเข้มแข็งได้  แม่จะได้ไม่ห่วง
เรื่องพ่อนั้นเป็นเรื่องของผู้ใหญ่
ลองคุยกับพ่อแบบจริงจังซักที  ให้ครบทุกประเด็น
คนเปนพ่อ ต้องรักลูกอยู่แล้ว
บอกพ่อว่าถ้าพ่อเหงา  พ่อก็มีหนูไม่ใช่หรอ หนูรักพ่อนะคะ
แต่ถ้าพ่อไม่เปลี่ยนแปลง ก็ขอให้ จขกท "ตั้งใจเรียน" เพื่ออนาคตของตัวเอง
เพื่อแม่ที่ จขกท รักมากที่สุด   สู้ๆน้าาาา ^^

แม่เราเสีย ตั้งแต่ ป.3 นะ พ่อก็จะมีคนใหม่เหมือนกัน เราขัดขวางเลย ตอนนี้เรียน มหาลัย เเล้วก็เข้าใจถ้าพ่อถ้าจะมีใหม่ แต่แค่อย่าให้ผู้ ญ คนนั้น มายุ่งในบ้านเป็นพอ ไม่งั้นได้มีศึก แต่ถ้า เขาเป็นคนดีก็เเล้วไป สู้ๆค่ะ

ดูคุณพ่อจะไม่ค่อยฟังเลยนะคะ เราคิดว่าคนเรา เมื่อสูญเสียสิ่งที่รักไปจะรู้สึกเหงาค่ะ เหมือนยังทำใจไม่ได้เลยต้องพยายามหาอะไรมาแทนไงคะ ต้องเข้าใจหน่อยนะคะว่าคุณพ่อก็เสียใจเหมือนกัน ลองเปิดใจให้ผู้หญิงคนนั้นดูนะคะ แต่ถ้ารู้แน่ๆว่าทำไม่ได้ หลังจากนี้ลองพูดกับพ่อด้วยเหตุผลสิคะ อย่าไปทำเหมือนจู่โจมทีเดียว ค่อยๆพูดกันน่าจะดีที่สุด

ปล. เป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ
ปล. จขกท.สู้ๆนะ

ลองเปิดใจคุยกับคุณพ่อและผู้หญิงคนนั้นตรงๆนะค่ะ คุณพ่อต้องฟังเราแน่ๆค่ะ
ความรู้สึกที่เราเสียแม่คนที่เรารักไปทั้งคนเลยนะ บางทีเราอาจไม่ปลื้มเท่าไหร่เปิดใจรับกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นค่ะ ผู้หญิงคนนั้นจะดีหรือร้ายเราก็ไม่รู้ เพราะฉะนั้นเองต้องเข้มแข็งนะค่ะ อย่าเพิ่งไปทำอะไรที่ไม่ดีประชดพ่อเค้าเลยนะค่ะ บางทีแม่เราอาจจะมองดูเราอยู่ก็ได้มองดูว่าเราจะเรียนจบแล้วมีงานทำดีๆแล้วสามารถดูแลตัวเองได้มั๊ย? ยังไงแล้วให้วางใจนะค่ะ คุยกับคุณพ่ออย่างมีเหตุผล คุยกันดีๆไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกหรอกนะค่ะ ^^
FT. ค่ะ ^^

คุณพ่อเค้าคงเหงา

เป็นกำลังใจให้ครับ เราเองก็เคยมีปัญหาเรื่องครอบครัวมาบ้างอาจไม่เหมือนผู้เขียน แต่พ่อเราไปมีผู้หญิงใหม่ แม่เลยเลิกกับพ่อ ช่วงแรกผมยังสับสนไม่เข้าใจแล้วน้อยใจเหมือนกัน ผมอยากให้ผู้เขียนมองเป็นกลางๆ ลองเปิดใจคุยกับคุณพ่อแบบตรงไปตรงมา เล่าความรู้สึกไม่สบายใจ ลองวิเคราะห์ว่าที่เราเสียใจมาจากเหตุผลอะไร เรายังติดยึดว่าคุณพ่อเป็นของๆเราใครจะเอาไปไม่ได้หรือเปล่า? คุณพ่อเขายังรักเราและรับผิดชอบในหน้าที่เหมือนเดิมหรือเปล่า ถ้าคุณพ่อยังทำหน้าที่ได้ดีเหมือนเดิม ขอให้วางใจมีเมตตาให้เขาทั้ง 2 รอดูสถานการณ์ว่าเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร ผมเชื่อว่าผู้ชายหรือคนมีความรักช่วงแรกจะรักแบบลุ่มหลง ถ้าเราไปขัดหรือร้อนเข้าใส่ก็เหมือนไฟดับไฟ...สุดท้ายขอให้ผู้เขียนใช้สติในทุกขณะจิตจัดการกับปัญหาที่อยู่ตรงหน้า เปลี่ยนอุปสรรคเป็นแรงผลักดันให้เรานำไปสู่ความสำเร็จครับ สู้ๆๆๆ

เธอรักพ่อจริงๆหรือเปล่า ถ้าเธอรักเค้าจริงๆ เธอควรจะปล่อยให้เค้าได้ทำในสิ่งที่เค้าทำแล้วมีความสุข เธอต้องเข้าใจเค้าบ้าง เราว่าจริงๆแล้วพ่อเธอไม่ได้ไม่สนใจเธอหรือไม่เข้าใจเธอหรอก แต่เธอต่างหากที่ไม่ยอมเข้าใจพ่อ ที่เค้าปล่อยให้เธอกลับคนเดียวอาจเป็นเพราะเธอเองก็ได้นะ ถ้าเธอยอมอ่อนข้อสักนิด หัวแข็งให้น้อยกว่านี้ พ่อคงพาเธอกลับไปพร้อมผู้หญิงคนนั้นแล้วแหละ เหตุผลที่เค้าเลือกไปกับผู้หญิงคนนั้นก้น่าจะเพราะอยู่กับเธอแล้วอึดอัดใจหรือเปล่า เพราะเธอดราม่าใส่เค้าตลอดนี่ ซึ่งมันเป็นอะไรที่ผู้หญิงอีกคนไม่เคยทำ ถ้าเธอยังสามขวบอยู่พ่อเธอก็คงเลือกเธอ แต่นี่เธอโตขนาดนี้แล้วดูแลตัวเองได้ เค้าก็เลยปล่อยให้เธอกลับคนเดียว เธออย่าพึ่งคิดเว้ยว่าเธอเสียใจอยู่คนเดียว ถามพ่อเธอบ้าง พ่อเธอก็มีความรู้สึก อย่าไปยึดติดกับอดีต แค่มีแม่ใหม่อีกคนจะเป็นไรไป ลองเปิดใจรับหน่อยผู้หญิงคนนั้นอาจจะดีกับเธอก็ได้ ชีวิตไม่ใช่นิยายแม่เลี้ยงไม่ได้ใจร้ายทุกคน ถึงเค้าจะรักเธอได้ไม่ถึงครึ่งของแม่เธอ แต่ถ้าเค้ารักพ่อเธอแล้วเค้าเป็นคนดีสุดท้ายเค้าจะรักเธอด้วย สิ่งที่เธอทำอยู่ทุกวันนี้มันคือการทำเพื่อความต้องการของตัวเธอเอง ได้โปรดเธออย่าลืมว่าพ่อเธอก็มีความต้องการ

ทำใจค่ะ คนอื่นที่แย่กว่าเราก็มีเยอะ แล้วถ้าเป็นความสุขของพ่อก็ปล่อยไป ค่ะเชื่อใจ เราก็เป็นแต่เป็นแม่นะที่มีใหม่