เด็กซิ่วมาช่วยกันแชร์มหาวิทยาลัยที่มีระบบรุ่นพี่รุ่นน้องแบบบ้าๆกันเถอะ เพื่อประโยชน์ของมวลมนุษยชาติ
ตั้งกระทู้ใหม่
แบบไหนที่อยากให้แชร์
1.ระบบแบบเกรียนๆรุ่นพี่คือรัฐธรรมนูญ แบบมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคเหนือ
3.กดขี่ข่มเหงรุ่นน้อง
อยากให้ช่วยกันแชร์มหาวิทยาลัยที่มีระบบแบบนี้เพื่อให้เพื่อนๆ น้องๆ ได้หลบเลี่ยงมหาวิทยาลัยเหล่านี้ดีกว่าหลงกลไปสอบติดแล้วเจอกับระบบบ้าๆ
ถ้าเป็นระบบรับน้องที่มันไม่ได้โหดอะไรมากหรือมันไม่ได้เดือดร้อนจนเกรดตกก็ไม่เป็นไร
แต่ถ้ามันเป็นแบบนั้นช่วยกันแชร์เถอะเพื่อส่วนรวม!
SOTUS
13 ม.ค. 57 เวลา 22:13 น.
3,380
views
86 ความคิดเห็น
จขกท พูดถึงแม่โจ้ใช่ม่ะ? ชก ตบ ถีบ เตะ ตะคอก ด่าพ่อล่อแม่ ถีบตกสระน้ำ(มีแยกสระชายหญิงด้วย) ทำระเบิดปลอมปาใส่ ลากคอไปรับน้อง ปี1โดนข่มทุกวัน มีเพลงชาติแม่โจ้เปิดเมื่อไรต้องหยุดเคารพ
เวลามีเรื่องแบบนี้ ให้ร้องเรียนไปที่ทบวง เลย พร้อมกับร้องไปที่อธิการ. รวมตัวกันได้จะดี. เพราะนี่เป็นการละเมิดสิทธิ ส่วนบุคคล. อย่ายิมให้มีประเพณีผิดๆอย่างนี้จนกลายเป็นเรื่องถูก
ซิ่วจาก วิทยา มช จ๊ะ ระบบรับน้องดีหมดทุกอย่าง โอเค รุ่นพี่น่ารัก แต่ที่ซิ่วมาเพราะ อยากเรียนสายสุขภาพมากกว่า ไงๆก็มาเรียนกันเยอะๆนะรุ่นน้อง :D
เห้ยน่ากลัวอะ คห1
คห.2 ทำไรไม่ได้ค่ะ บอกอธิการไม่ได้ช่วยอะไรเลยเพราะอธิการก้จบมาจากที่นั่น โดนมากับตัว มีลูกบอกลูก มีหลานบอกหลาน อย่าไปอยู่เลย เสียสุขภาพจิต รุ่นพี่ก้ชอบหาเรื่องด้วย เจอเรื่องแย่ๆมาเยอะจนเรายอมเสียเวลา 1 ปีเพื่อจะซิ่วใหม่
ขอเล่าค่ะ เป็นวิทยาทานให้กับคนที่จะเข้าที่นี่ เรายังอยู่ในม.นะแต่ออกจากระบบแล้ว แต่เพื่อนเราต้องลาออกไปหลายคนมาก พี่อยู่สาขาอังกฤษธุรกิจ คณะบริหารฯ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ
บอกกันเลยเต็มๆละกันจะได้ไม่มีใครต้องซิ่วออกไปหรืออึดอัดใจอีก รุ่นพี่เข้ามาได้ 52 คน ลาอกกไปประมาณ 10 คน ออกจากระบบ 23 อยู่ในระบบ 19 คน เพราะอะไรทำไมถึงออกจากระบบกันเยอะขนาดนี้ลาออกกันเยอะเพราะรุ่นพี่งี่เง่าไงค่ะ ต้องนั่งเฝ้าซุ้้ม ต้องมาแต่เช้าทั้งๆมีเรียนเก้าโมงสิบโมง มีการทำโทษกันทุกวัน ไม่ได้กินข้าวกลางวันเพราะนัดมาทำโทษ มันถูกแล้วหรอ มันมากมายเกินกว่าที่พิมเยอะ ด่าว้ากคำหยาบคายจนรู้สึกว่านี่หรอคือคนมีการศึกษา ไม่ให้ทำงานพิเศษ พ่อแม่ป่วยไม่ให้กลับบ้าน แย่มากค่ะ ใครอยากเข้าก็จะได้รับรู้กับตัวแต่เตือนไว้ดีกว่าต้องมานั่งซิ่วออกจากระบบนั่งที่ไหนในม.ก็ไม่ได้
เตือนไว้ให้คิดจะได้ไม่เลือกผิดค่ะ
โอ้โห มันขนาดนี้เลยหรอค่ะ เพิ่งเคยได้ยินอะไรแบบนี้ ไม่คิดว่าจะมี
รับน้องบ้าๆเราว่ามันก็มีแทบทุกที่อ่ะ แต่ที่เรารับไม่ได้คือม.ที่เราเคยเรียน ตอนซ้อมแสตนเชียร์มันมีท่าที่ต้องทำก้มหน้า(หัว)ลงแนบเข่านานๆ
มีเพื่อนเราคนนึงขอรุ่นพี่ออกเพราะ เค้าเป็นโรคเส้นเลือดตีบ แต่รุ่นพี่ตอบกลับทันทีย้ำนะว่าทันที!! ว่าแล้วทำไมทำไม่ได้หรอ??
คือตอนนั้นเราแบบ--*นี่หรอปัญญาของเด็กปี2ที่เรียนสายทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ
**เอกชน
ระบบโซัสบางโรงเรียนก็มีนะคะ แต่ปัจจุบันนี้ยังใช้อยู่ แต่ไม่โหดอะไรมากมาย
คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาฯ จะเล่าให้ฟัง
เขาบอกกันว่าคณะเราเป็นคณะที่ห้องเชียร์เบา ๆ แล้วถ้าทียบกับคณะอื่นในที่นี่
แต่ที่เราคิดนะ เราว่าการกดดัน มีการใช้ความรุนแรงด้วยคำพูดมันก็ไม่ควรมีอยู่ดี
มันเหมือนไม่ตรวจจุดประสงค์ของการมาเรียนมหาลัย และ
มันรู้สึกลุกล้ำเกินสิทธิของเราอีกด้วย
พี่เขาบอกเขาไม่เคยบังคับเข้านะ แต่จะมีแรงกดดันจากหลายๆทางให้ต้องเข้าอยู่ดี
(เป็นอย่างไงเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง)
ห้องเชียร์จะเริ่มมีในช่วงก่อนเปิดเทอมและสองอาทิตย์แรกตอนเปิดเทอม
ตอนแรกเราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ห้องเชียร์คืออะไร คงเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมสบายๆใสๆตามแบบจุฬา
แต่พอเข้าไปวันแรกเท่านั้นแหละ ตอนแรกพี่จะให้เราเข้าไปนั่งในห้องเรียนใหญ่สองห้องในตึกแทบ
จะมีพี่พิธีกรตอนแรกใส ๆ เก๋ ๆ หลอกให้เราตายใจสักพัก แล้วพี่เขาจะเริ่มเปลี่ยนโหมด
บอกว่า 'พี่เชียร์จะมาแล้วน้องๆทำตัวให้เรียบร้อย' บรรยากาศเริ่มกดดันขึ้น
ต่อมาจะมีกลุ่มพี่กลุ่มหนึ่งหน้าตาขึงขัง มือไขว้หลังเดินกันเป็นแถวเข้ามาในห้อง
พี่เขาจะมาสอนร้องเพลงของจุฬา และบูมของคณะ โอเคเราเริ่มเข้าใจจุดประสงค์และ
จนพี่เขาเริ่มสอน พี่เขาจะทำเสียงใหญ่ ทุกคนทั้งหญิงชาย และ
จะตะเบง กดดันน้องตลอดระยะเวลา (ทำไมไม่ใช้ไมค์ครับ) อย่าลืมนะมือยังไขว้หลังตลอดเวลา
พี่จะตะเบงสอนบูมคณะ ร้องเพลงมหาลัย ไปทีละท่อน ๆ ทีละท่อนจริง ๆ เพลงนึงคือเป็นช.ม.
และที่พี่เราคิดว่ามันไม่เพราะเลย เพราะพี่เขาตะเบงร้องตลอดฟังไม่ลื่นหูเลย
มันไม่ได้ความรู้สึกถึงเนื้อเพลงเลย คิดแต่ว่าต้องร้อง
และร้องต้องให้เหมือนพี่เขาเปะๆเลยนะ ขึ้นลง พร้อมกัน
แล้วต้องมีตัวแทนเพื่อนเริ่มนำขึ้นเพลงด้วย ใครก็ได้แต่ไม่มีไม่ได้
ร้องผิด ไม่พร้อมกัน ไม่มีคนขึ้น พี่เขาจะตะเบงว่าเรา
ไม่หยาบคายแต่ถ่อยคำรุนแรงจิก ตามแบบพูดดี
(เราก็คิดในใจมันร้องผิดมันร้ายแรงขนาดนั้นเลยหรอ ถึงจะเป็นเพลงคณะหรืออะไรก็เถอะ
ไม่งั้นร้องเพลงชาติผิดแต่เด็กคงโดนครูทำโทษร้องไห้แต่เด็กแล้ว)
โอเคพักบ่ายกินข้าว พี่เขามีข้าวกล่องให้กินด้วย
(เดี๋ยวนะข้าวกล่องมันก็ต้องใช้เงินสินะ ก็แปลว่าทางคณะเอง
ก็น่าจะมีเงินสนับสนุนกิจกรรมนี้เหมือนกันนะ)
กลับมาห้องเชียร์อีกรอบ เพื่อนๆหายไปเยอะมาก (ก็ใช่สิ)
ก็เป็นลักษณะเหมือนเดิม พี่เชียร์ตะเบงทำเสียงใหญ่ มือไขว้หลัง จิกว่าเราเมื่อพี่เขาไม่พอใจ
ก่อนจบวันแรก มีเพื่อนเราขึ้นผิด พี่เขาคงทนไม่ไหวจริง ว่านรกแตกเลย
เดินออกจากห้องมา เราผิดหวังมากไม่คิดว่ามหาลัยดังๆอย่าง ฬ
จะมีกิจกรรมส่งเสิรมความรุนแรงแบบนี้เหมือนกัน
วันแรกผ่านไปมีอีก นัดเพียบเลยห้องเชียร์วันไหนว่าก่อนเปิดเทอม และ
เปิดเทอมสองอาทิตย์แรกทุกวัน (เอ่มคณะเราต้องมีแต่เดอะสตาร์แน่เลย)
แต่จริง ๆ อันนี้เรารับได้นะ จริงๆ ยังพอทนๆให้ผ่านไปได้
แต่มันมีวันหนึ่งทำให้เรารู้สึกแย่กับพวกพี่เชียร์มาก ๆ
ในใบกำหนดการจะเขียนเป็นวันทัศนมหาลัย
ตอนเช้าก็จะเป็น มีพี่ ๆ เขาพาทัวร์จุฬา เล่าประวัติสถานที่จุฬา
โอเคเราว่าก็โอเคได้ความรู้ด้วย ประมาณ 10 โมงกว่า
พี่เขาให้เรากินข่าวกลางวัน แถวโรงอาหารคณะหนึง (กินข้าวกลางวัน 10 โมง?)
เราก็ไม่ได้อะไร เรากินเก่งอยู่แล้วพี่เขาก็พาไปทัศนต่อ ประมาณ 11.00-12.00 เนี้ยแหละ
ทัศนะเสร็จ เราก็จะกลับบ้าน ... แต่ไม่ได้สิ พี่เขาพามานั่งเรียงกันใต้ตึกและพาเข้าห้องเชียร์
เดี๋ยวนะ เอะนี่บังคับเข้ารึเปล่านะ ... คงใช่แหละ ก็โดนบังคังเข้าไปเจออีกตามระเบียบ
(ครั้งนี้เราไม่พอใจนะ แต่ก็ไม่ได้อะไรมาก)
ต่อมามีกิจกรรมอะไรของมหาลัย จะมีพี่เชียร์มาเกี่ยวข้องหมดเลย ทั้งพาน้องเข้าห้องประชุม
นัดน้องทำกิจกรรมตอนเช้า และพี่เขาก็จะทำเหมือนที่เขาทำตลอดทำเสียงใหญ่ ตะเบง มือไขว้หลัง
เรารู้สึกว่ามันเริ่มเยอะและ ชักไม่พอใจอย่างมาก
ตอนเดินเข้าห้องประชุม จะมีพี่ผชมามาตะเบงเร่งบอกให้เร็ว ๆ ตลอด
ทั้งๆที่บางทีกำหนดก็ไม่ได้เร่งรีอะไรเลยให้วิ่งอยู่นนั่น
เราทนมาตลอดแต่มันมีวันหนึ่งจุดพีคเลย
ในใบกำหนดจะมีการทำกิจกรรมเข้าหอประชุมตอนเช้า และ ถวายสัตย์ตอนเย็น ตอนบ่ายว่าง
เราก็นัดกับแม่ไว้ ว่าตอนบ่ายจะไปกินข้าวในสยาม
ตอนเช้าเข้าหอประชุม ใส่ชุดพิธี พี่เขาให้เอาของทุกอย่างที่เราเอามาฝากไว้ที่ห้องเชียร์ทั้งหมดเลย
สร้างสภาวะเร่งรีบให้เราฝากเอาไว้ไม่ต้องไปคิดมาก มือถือ กระเป๋าตังค์ ทุกคนก็ฝากไว้หมด
มีพี่ตะเบงเร่งเข้าหอประชุมอย่างที่บอก ทำกิจกรรมที่หอประชุมตอนเช้าจนเสร็จ
พี่เขาก็มารับเราออกจากหอประชุม พาเขาห้องเชียร์อีกห้องที่ไม่ใช่ห้องเก็บของ เราก็เริ่มเอะใจแล้ว
บ่ายว่างไม่ใช่หรอ ในกำหนดก็ไม่ได้มีเขียนว่ามีห้องเชียร์
เราก็จะไปเอาของที่เราฝากไว้ทั้ง กระเป๋าตัง และ มือถือจะออกไปกินข้าวกับแม่ที่สยาม
ปรากฎว่ามีพี่ผญมาปิดห้องที่ฝากของของเราไม่ให้เราเอาของ
เราเฟลมาก เรารู้สึกพี่เขาจะลุกล้ำสิทธิของเรามากเกินไปแล้ว
สุดท้ายเราก็โดนต้องเข้าห้องเชียร์ไปตามระเบียบ แม่เราติดต่อเราไม่ได้เลย แม่เราก็รออยู่ที่สยาม
แต่เราไปไหนไม่ได้ ต้องมานั่งเข้าห้องเชียร์นอกตาราง น้ำตาจะไหล เฟลมากๆ
จบวันไปถวายสัตย์เสร็จ กลับบ้านแม่เราว่าเรายับเลย เพราะแม่เราไปเก้อ
เราก็อธิบายให้แม่ฟัง แม่เราก็จะไปเอาเรื่องกับทางคณะ แต่เราขอแม่ไว้ก่อน
อยากเรียนที่นี่ไม่อยากมีปัญหา
หลังๆ ตอนช่วงเปิดเทอมคนเริ่มเข้าห้องเชียร์น้อยมาก ๆ
พี่เริ่มกดดันคนที่ไปห้องเชียร์ ว่าต้องไปหาเพื่อนเข้ามาให้ครบเท่านั้นเท่านี้
พอเขาไปพี่เขาก็ดราม่า พี่ผู้หญิงก็ว่าน้องไป บีบน้ำตาไป
คือเราว่ามันต้องเป็นปัญหาระดับชาติแน่เลย ห้องเชียร์เนี้ย เฮ้อ
ห้องเชียร์คณะเราใครบอกว่าเบาเรายอมรับเลย แต่เราผิดหวังกับกิจกรรมนี้มากๆ
จะสอนน้องร้องเพลงทำไมไม่สอนกันดีๆ ไม่เปิด youtube เอาคนร้องเพลงเพราะๆมาสอน
มันความรุนแรง และ บังคับชัด ๆ รู้สึกแย่มากๆ
ที่เราให้ฟังไม่คิดว่า เราจะทำลายชื่อเสียงของคณะเรานะคะ
แต่อยากระบายอยากเล่าให้ฟัง เพื่อเป็นประโยช์นกับน้อง ๆ ที่อยากจะเข้าด้วย
แต่ถ้าใครคิดว่าทำลายชื่อเสียงเราว่า กิจกรรมห้องเชียร์เองต่างหากที่ทำลายชื่อเสียงของคณะ
ปล. โทษนะ ยาวไปหน่อย แต่อยากให้อ่านกันคะ
เดี๋ยวนะ เราเป็นผู้หญิงนะ
และยืนยันได้ 100% ว่าเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับเราทั้งหมด
ตอนนี้ก็เรียนอยู่แต่ไม่บอกว่าภาคไรเดี๋ยวเจอตาม
เมื่อกี้กลับไปอ่านที่พิมพ์มีหลุดครับไป คือตอนพิมพ์อินจริง ๆ
นึกภาพเสียงพี่ผู้ชายที่ตะเบงว่า ก็เลยอยากถามว่าทำไมพี่ไม่ใช้ไมค์ 55555
มหาลัยเจ้าของกระทู้ คือ มหาลัยอะไร
เอาเหอะรับน้อง+ห้องเชียร์
มันก็มีทุกที่แหนะ
ไม่อยากรับน้องนู่นมธ. แต่ว่าเลือกคณะดี ๆ เน้อ
บางคณะก็มีห้องเชียร์นะ
แต่ว่าถ้าอยากเข้าก็เข้า
ไม่อยากเข้าก็ไม่ต้องเข้า
ช่างหัวรุ่นพี่ พี่ว้ากอะไรนั่นเหอะ
ไม่มีผลต่อชีวิตอะไรหรอก
รับน้องแบบว้าก ตะคอก ตะเบ็ง ตะบึงอะไรนั่นมันปัญญาอ่อนมากอ่ะ
ในความคิดเรา ช่วงแรก ๆ เราก็ไปนะ แต่หลัง ๆ นี่ชักไม่ละ เบื่อ
รุ่นพี่จะเขม่นเพื่อนจะไม่คบช่างหัวมันเหอะ
ทำแล้วสบายใจก็ทำ ทำแล้วไม่สบายใจ เราก็ไม่ทำอ่ะ
แต่ถ้าเข้าก็ทำใจเฉย ๆ ท่องไว้ก็แค่การแสดง
แม่โจ้ไม่ได้โหดเกินทนไหวหรอกนะ มันฝึกความอดทนของเรา
ถ้าเราผ่านเรื่องกดดันต่างๆไปได้ เราจะโคตรภูมิใจเลยแหละ
โหดสู้ทหารไม่ได้หรอก
แต่โหดที่สุดของมหาลัยในประเทศละ กำ ท่ด ๆ
เรื่องจิงหรอคะเนี่ย??
มอเราก็เป็น เข้าห้องเชียร์แบบนี้ รุ่นพี่ทำแบบนี้ เป๊ะๆ เลย
ด่าแบบนิ่งๆ ใช้คำผู้ดี แต่ความหมายนี่จิกกระชากหัวเลย
พี่เชียร์ว่าโหดแล้ว พี่ต้นแบบนี่โหดกว่า ชอบทำหน้าเหมือนเราไปแย่งแฟนเค้ามา
มอเราอยู่ภาคเหนือ ไม่ใช่แม่โจ้นะ
ไม่เข้าใจ ว่าทำไมพี่ว๊ากพี่เชียร์ ต้องตะเบงเสียง ตะคอกเสียง
คือเราว่ามันไม่น่ากลัวเลยนะ มันตลกอะ
เราอยู่กับโซตัสตั้งแต่ ม.1 โรงเรียนเราเน้นเรื่องน้องเคารพพี่
แต่พี่ก็ไม่เห็นต้องตะคอกใส่น้องเลย
แค่พูดธรรมดาๆแต่หน้าจริงจัง หรือหน้าดุ เราก็เกรงใจละ
จะมีเสียงดังหน่อยก็เฉพาะที่น้องเสียงดัง ไม่ฟังรุ่นพี่ ก็แค่นั้นเอง
อันนี้แบบตะคอกตลอดเว เหนื่อยปะ
ขอเล่าระบบโซตัสแบบมัธยมหน่อยนะ อิอิ
ตอนเราอยู่มัธยม โรงเรียนเราขนาดกลางไม่ใหญ่นักเรียนน้อย
เลยรู้จักกันเกือบทั้งโรงเรียน จะมีแบบรุ่นพี่วีนรุ่นน้อง
คือถ้าน้องรุ่นไหน หรือเด็กกลุ่มไหนทำตัวกร่าง แรง ทำผิดระเบียบโรงเรียน
เช่น แต่งตัวไม่ถูกระเบียบ โดดเข้าแถว ใส่ชุดนักเรียนสูบบุหรี่
หรืออยู่ม.2 ม.3 แล้วไปวีนน้อง ม.1
แม้กระทั่งรูปโปรไฟล์ facebook ไม่เหมาะสม โชว์หน้าแกแต่งตัวโป๊
ตบตีกันในโรงเรียน เรื่องมารยาท เดินชนรุ่นพี่แล้วไม่ขอโทษ
ไม่ทักไม่ไหว้รุ่นพี่(ช่วงแรกๆ) ด่ารุ่นพี่ต่อหน้า
คือพี่ที่วีนได้จะเป็นพี่ ม.ปลาย เพราะ ม.ต้น บางทียังไม่ค่อยมีเหตุผลพอ
การวีนก็รุ่นพี่จะรวมตัวกัน ไปหาน้องที่หอ(โรงเรียนประจำ)ตอน 1 ทุ่ม
ขอแม่หอของหอน้องให้เรียบร้อย มีแม่หออยู่คุมด้วย ให้น้องมานั่งรวมกัน
พี่ยืนล้อม (ทั้งหมดนี่รุ่นน้อง 70-90 คนนะ รุ่นพี่ก็ประมานั้น ชายหญิงจะแยกกัน รุ่นพี่ชายก็วีนน้องชาย พี่หญิงก็วีนน้องหญิง) จะไม่มีการใช้กำลัง ใช้แค่คำพูดกดดันเท่านั้น ไม่มีคำหยาบ
ปิดไฟ และรุ่นพี่เริ่มพูดได้ การพูดจะเป็นเชิงกดดัน
เสียงดังบ้างปกติบ้าง พูดถึงเรื่องที่น้องทำผิด ตอนแรกจะพูดรวมๆ
เสร็จแล้วเจาะจงคนเลย เพราะรุ่นพี่จะคอยดูน้องตลอด รู้ตลอดว่าใครทำอะไร
รุ่นพี่จะรู้มากกว่าครูซะอีก บางทีน้องร้องไห้ เป็นลมก็มี แต่ก็จะมี
รุ่นพี่ที่เป็นหน่วยซัพพอร์ทดูแลอยู่
เราว่ามันดีนะแบบนี้อะ ฟังดูเหมอนไร้สาระไปปิดไฟ พูดๆ
เหมือนไม่น่ากลัว แต่ตอนที่เราเป็นรุ่นน้อง เรารู้สึกเกรงนะ
เพราะพี่บางคนใจดีมาก จะมาเห็นโหดก็ตอนนี้แหระ
และตอนที่มาเป็นรุ่นพี่ ไปวีนน้องบ้าง น้องก็เปลี่ยนนะ
แบบเกรงใจเรามากขึ้น และที่สำคัญพี่น้องรักกันมากขึ้นนะ
มันเหมือนพี่น้องมีปัญหาก็เคลียกันตอนนั้นเลย น้องทำผิด
น้องขอโทษ โอเค เรื่องจบ แล้วก็กลายเป็นสนิทกันไปเลย
ทุกวันนี้จบออกมาแล้ว อยู่มหาลัยแล้ว เจอรุ่นน้องโรงเรียนข้างนอก
น้องยังทักยังไหว้ยังยิ้มให้ แม้จะไม่สนิทกันเลย ไม่เคยคุยกันเลย
แค่รู้จักว่าคนนี้คือรุ่นน้อง น้องก็รู้จักเราแค่เราคือรุ่นพี่
ความรู้สึกมันดีนะ รู้สึกรักระบบโซตัสแบบนี้มาก
ตอนเป็นรุ่นน้องก็ไม่ชอบนะ แต่พอผ่านมันมา แล้วมาเป็นรุ่นพี่เอง
มันรู้เลยว่าทำไมต้องมี เพราะครูเค้าดูแลไม่ทั่วถึง
อีกอย่างความผิดบางอย่างถ้าถึงครูผู้ปกครองเลยมันเรื่องใหญ่
ให้รุ่นพี่ช่วยดูช่วยเตือนมันดีกว่า วัยใกล้เคียงกัน
ถามว่ามีรุ่นพี่งี่เง่ามั้ย มี แต่น้อย เพราะรุ่นพี่งี่เง่านี่ก็จะถูกเพื่อนเล่นงาน555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?