ผมกลับมาแล้ว กลับมายิ่งใหญ่กว่าเดิมให้พวกคุณพบความจริงซักทีว่านิยายน่ะมันไร้สาระ

ฮะ ๆ

จขกทเนี่ย พิมพ์แบบสำเร็จรูปเลยนะ

คือ... ที่จขกทอ้างมาเนี่ย เราเจอเป็นร้อย ๆ ครั้งแล้ว
หาวิธีรับมือได้หมดแล้วล่ะ

คนที่เก่งว่าจขกท ใช้ถ้อยคำรุนแรงกว่าจขกท มีพวกมากกว่าจขกท
เราก็เจอมาหมดแล้ว


ในหว้ากอพันทิปน่ะ.... จะมีพวกนี้โผล่เข้ามาป่วนอยู่ตลอดเลยล่ะ
และสิ่งที่ใช้อ้างก็ซ้ำซากเรื่องเดิม ๆ ทั้งนั้น จนจับเคล็ดได้หมดแล้วว่าจะอ้างอะไรมาใช้บ้าง


คิดเองบ้างก็ได้นะ ไม่ต้องจำคำคนอื่นเขามาพูดกับเราหรอก
ถ้าเป็นแบบนั้น ไม่มีทางโต้วาทีสู้เราได้แน่ ๆ

คิดเองบ้างก็ได้

และจะให้ดีคิดย้อนกลับไปสู่จุดเริ่มต้นได้ก็ยิ่งดี
ว่าที่นั่งสมาธิน่ะ เพื่ออะไร ?

และการจะมาบอกว่านั่งแล้วถอดจิตได้ หรือการถอดจิตมีอยู่จริง มันมีประโยชน์หรือโทษยังไง ?
คิดให้รอบด้านสักหน่อย

เราไม่ได้ปฏิเสธความเป็นไปได้ของเรื่องลึกลับหรอกนะ
เพราะใช่ว่าเราไม่เคยเจอเลยสักหน่อย

แต่การเอามันออกมาเล่าอย่างพล่อย ๆ ราวกับเด็กเล่าเรื่องเจอของเล่นใหม่มาอวดเนี่ย มันไม่ได้ให้ประโยชน์อะไรสักเท่าไหร่เลยนะ มันมีแต่โทษ !

เพราะสิบแปดมงกุฏมันเยอะกว่าของจริงนับล้านเท่า

แถมเรื่องนี้ไม่เคยมีการพิสูจน์สู่สากลว่ามันมีจริง เอามาเล่าไปก็ได้แต่เป็นเพียงคนงี่เง่าคนหนึ่งที่เพ้อเจ้อและเลื่อนลอยเท่านั้น

ยังไม่รวมถึง... เป้าหมายที่แท้จริงของนั่งสมาธิคืออะไรล่ะ ?
มันคงไม่ใช่การถอดจิตแน่ ๆ ใช่ไหม ?


และไม่ต้องคิดนะว่าสิ่งที่ตัวเองทำเนี่ยมันถูก
เพราะถ้ามันถูก ผลลัพธ์ที่ออกมาในกระทู้นี้มันก็ไม่มีทางเป็นแบบนี้อยู่แล้ว

จขกทน่ะ... คิดน้อยไป มองโลกแคบไป

...ไม่สิ จะบอกว่ามองโลกในแบบที่คนปรกติมองนั่งแหละ
แต่เพียงข้อมูลที่ได้รับมันไม่เหมือนชาวบ้าน เลยมองในอีกมุมที่คนปรกติไม่ได้มอง

แหม่ อ่านที่จขกท.เฉลยแล้วแอบขำ เพราะเรารู้สึกว่าที่จขกท.ทำลงไปนี่ไม่ได้เอามาใช้วัดผลอะไรตรงไหนได้เลยแหะ 

เอาจริงๆนะ ยี่สิบสี่ชั่วโมงของนักเขียน เราต้องเอาเวลายี่สิบสี่ชั่วโมงไปเขียนนิยายอย่างเดียวเลยเหรอ จะขอไร้สาระนั่งเหม่อ นั่งอู้ เถียงกับเพื่อนเรื่องการ์ตูนที่เพิ่งดู เถียงกับพี่เรื่องการเมือง ถกกับน้าเรื่องเห็บหมา หรือจะฟีดโทรล์เล่นแก้เครียดก็ไม่ได้เชียว 

กระทู้ของจขกท.เนี่ย ถ้าอ่านดีๆก็รู้แล้วว่าล่อเป้า ไม่ว่าจะเพ้อจริงหรือเพ้อหลอก การที่ได้มานั่งถกเรื่องไร้สาระ ให้เป็นเรื่องมีสาระขึ้นมาก็เป็นการฝึกสกิลอย่างนึงของนักเขียนนะ ถ้าวันๆมุ่งแต่จะเขียนนิยายเป็นบ้าเป็นหลังชีวิตได้เครียดตายกันพอดี

อีกอย่างจขทก.ก็ต้องแยกด้วยนะว่าคนที่เขียนนิยายเขาแบ่งออกเป็นหลายประเภท ทั้งรักจริง ทั้งงานอดิเรก ทั้งตามกระแส อยากลองอยากรู้ จขกท.จะไปกะเกณฑ์ว่าใครควรทำอะไรไม่ได้หรอก เพราะนั้นมันชีวิตเขา เวลาของเขา


ปล.เราว่าคนในนี้ส่วนใหญ่มองออกและเผื่อใจไว้นิดนึงแล้วนะว่าจขกท.มาล่อเป้า จขกท.มองไม่ออกหรือ ??

ปล2. จขทก.อาจจะลืมไปอย่างนึง ว่าการที่คนเขามาตอบจขกท.น่ะ เพราะเขากำลังเล่นบอร์ดกันค่ะ ถ้าเขาจะแต่งนิยายเขาก็ไปแต่งนิยายค่ะไม่เข้าบอร์ดกันหรอก (หรือถึงจะแต่งไปเล่นบอร์ดไปแล้วมาชะงักที่กระทู้นี้ ก็แสดงว่าเขาต้องการพักจากการเขียนนิยายแล้วหาอย่างอื่นทำ ถ้าจขกท.เคยแต่งนิยายจะรู้ว่าเวลาที่เราเขียนนิยายน่ะ ถ้าหัวมันแล่น มือมันไปจริงอะไรก็หยุดไม่อยู่หรอกค่ะ ข้าวยังลืมกินเลย) ถ้าจะทดสอบเอาเป็นหัวข้อว่าทำไม เวลามีคนมาล่อเป้าไร้สาระ ถึงต้องไปเสียเวลาตอบยังจะเข้าท่ากว่านะ

ปล3. แต่เราไม่ชอบใจอยู่นะ เราไม่ชอบพวกที่มาลองใจคนอื่น มีอะไรก็พูดมาตรงๆ เราไม่ใช่เทพเทวดาจะได้ตรัสรู้อ่านใจคนได้มันซะทุกอย่าง ถ้าไม่พูดตรงๆก็งี่เง่าต่อไปนั้นแหละ ตามสะดวก

ปล4.(อ่านถึงตรงนี้พอดี) เว็บพลังจิตเป็นเว็บที่ไว้หาเพลงเก่าๆหาฟังยากค่ะ เขาใส่กันมาเป็นอัลบั้มเลยที่เดียว 

ส่วนตัวคิดว่าแถ

จขกทคิดแบบปรกติระดับหนึ่งอยู่แล้ว
แต่มีแบบที่แสดงในกระทู้หนักแน่นกว่า เลยพยายามจะแสดงจุดยืนในตรงนี้ให้ชัดเจนและพยายามทำให้คนอื่นคล้อยตามตนเองให้จงได้

ลองดูให้ดี แนวคิดเหมือนเดิม แต่วิธีการมีอยู่ราวสองสามแบบ

ยังไม่รวมถึงการยอมรับว่าตนเองผิด ก่อนจะเว้นระยะช่วงหนึ่งแล้วเฉลยอีก
จุดนี้ถ้าไม่ได้คิดแบบที่พูดมาแต่แรกจริง ก็ไม่น่าจะยันประเด็นเดิมซะนาน แถมยอมรับผิดในตอนท้ายเมื่อจนมุม

มีโอกาสสูงที่อีโก้มาก ไม่อยากยอมรับว่าตัวเองโง่ เมือ่คิดออกว่าจะให้หลุดพ้นข้อกล่าวหานี้ได้ยังไง จึงพลิกลิ้นในภายหลัง


-------------

ข้างบนนั่นมั่ว ที่จริงไม่รู้หรอกว่าคิดยังไง

แต่ถ้าคิดแบบนี้จะสามารถทำลายคุณค่าของจขกทได้มากกว่า

ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองมาทำอะไรในนี้น่ะ และไม่ได้ตั้งใจถึงขั้นจะมาทำให้ใครปวดหัวหรือมาป่วน แต่ผมก็ไม่ได้มีอะไรสร้างสรรค์ที่ดีนักจริงๆ และผมก็ไมได้มายั่วโมโหใคร
และผมก็ไม่ได้มาทำให้ใครดีขึ้น และไม่ได้มาทำให้ใครยอมรับ และไม่ได้มาทำให้ใครไม่ยอมรับ


ถามตัวเองว่าเรากำลังล่อเป้าเขาอยู่หรือเปล่าก็ไม่ แต่ถ้าไม่ล่อเป้ามันก็ไม่ สรุป มันไม่มีความหมายอะไรสักอย่าง จบครับ รู้แค่ว่าตอนนี้ เปิดไฟ เล่นคอมอยู่ แล้วเข้าเวปมาเล่นเวปเด็กดี

เพราะจุดหมายปลายทางมันไม่มี ผมก็ไม่อะไรกับมันล่ะครับ

น่าจะประมาณเฉือนเนื้อมิให้หักกระดูกมังครับ แต่น่าเสียดายที่เฉือนเส้นเลือดไปด้วย จบลงที่สิ้นใจในภายหลังอย่างอนาถา

แต่วิเคราะห์จากการใช้ภาษาและเชิงอรรถของตรรกะชุดแรก เห็นด้วยว่าอาจเตรียมพลิกลิ้นไว้เป็นทางลงแบบถลอกปอกเปิกเสียมากกว่า

เถียงเขาไม่ได้แ้ล้วมาบอกว่าล่อเป้ามากกว่ามั้ง

และจากชื่อนอนเมมที่เปลี่ยนไป อารมณ์ในรูปแบบการเขียนและเนื้อหาลักลั่นย้องแย้ง รวมถึงความพยายามยกระดับตัวเองด้วยคำพูดของตัวเองที่คุณตอบมานี้

มีกันใช่ไหมล่ะครับ ในช่วงวัยเรียนต้องมีสักคนในห้องล่ะครับที่เหมือนจะมั่นใจในตัวเองอยู่หน่อยๆ แต่มั่นใจในตัวเองอยู่กับตัวเองทั้งนั้นและพอถึงช่วงเวลาหนึ่งที่ไม่สามารถหลอกตัวเองต่อไปได้ก็จะเกิดอีเวนท์ประหลาด พร้อมกับท่าทีเหนือกว่าและภูมิใจในตัวเองที่กลับเข้าสู่ตัวเขาทั้งที่มันก็ซึมออกมาจากตัวเขาเองทั้งนั้น

น่ารำคาญนะครับ ถ้าลดอัตตาลงบ้างก็คงอุดรูรั่วได้ดีกว่านี้

อืม... ถามหน่อย ที่เด็กดีช้าเนี่ย

เพราะเว็บมีปัญหา หรือเพราะเรากำลังโหลดบิตอยู่กันแน่ ?


ก่อนหน้านี้ก็ทีนึง เน็ตช้ามาก โหลดบิตไปพลาง เล่นโปเกมอนไปพลาง
หันมาอีกที.... มันยังไม่รีเฟรชหน้าให้เลย
แต่พอกดส่งอีกที กลับดันส่งซ้ำซะงั้น

ทางนี้ปกตินะ ลองปิดบิทหรือยัง

หมายถึงเวปพลังจิตอันนี้ใช่มั้ยครับ http://board.palungjit.org/

ตอบปล สามน่ะครับ ผมขอโทษจริงๆ จะให้โทรไปขอโทษก็ได้น่ะ

ส่วนอีกหลายท่านเฮ้อจะเอาอะไรอีก จะให้เอาดอกไม้ธูปเทียนให้ด้วยไหม จะได้พอใจครับ

จะหาจุดจบอย่างไรนี่ทุกคนนักเขียนทั้งหลาย หรือจะไล่ผมออกจากบอร์ดนี้ แล้วไล่ยังไงล่ะคุณทำได้มั้ย ต่างฝ่ายต่างทำอะไรกันไม่ได้ มีเพียงแค่ใช้พยัญชนะเท่านั้น

แล้วใครแพ้ใครชนะอะไรที่ไหนผมก็ยังไม่ได้คิดเรื่องนี้ พวกคุณน่ะคิดไปเอง

ผมหรือที่ทำพวกคุณ ตอนโกรธ ก็โกรธกันอยู่หน้าคอมกันทั้งนั้น ผมไม่ได้ไปมีส่วนรับรูอะไรก่ะพวกคุณน่ะครับ

#154-12
อ๊ะ... คิดว่าหมายถึงเรา (ฮา)


ไม่อยากจะยกตัวเท่าไหร่หรอกนะ
แต่มันสะท้อนอะไรบางอย่างได้หรือไม่ ?

เราทำพลาด เราก็รีบขอโทษไปตรง ๆ แม้เราจะไม่ได้ผิดอะไรก็ตาม
แต่อีกฝ่าย ผิดจัง ๆ แต่ก็ยังดื้อแพ่ง เล่นตลก และจิกกัดคนอื่นอยู่

สะท้อนวุฒิภาวะทางจิตใจได้ดีเลยนะ

ไม่อาว โลลิครองโลกตอน 2 จะโหลดเสร็จอยู่แล้ว รอก่อน...

แหม่ ปิดลองรีเฟรชเด็กดีแปบเดียวเอง แต่ทางนี้ปกติเพราะไม่ได้เปิดเน็ตนะ เลยไม่ีมีอะไรหน่วง เด็กดีใหม่ดูดเน็ตโคตรๆ

คนทำผิดไม่มีสิทธิ์มาต่อรอง
ขอโทษเท่าที่ทำได้ ไม่มีการขอโทษแบบมีเงื่อนไข ข้อต่อรอง หรือการย้อนแย้งก็พอแล้ว

ก่อไฟขึ้นมาแล้ว จะให้ดับสนิททันทีมันไม่ได้หรอกนะ
อย่างน้อยมันก็ต้องเหลือควันไฟ ขี้เถ้าและรอยไหม้บ้าง
แน่นอนบางทีอาจจะยังครุอยู่ ถ้าเติมเชื้อเดี๋ยวมันจะปะทุใหม่ขึ้นมาได้ง่าย

น่าขำนะครับ เป็นนอนเมมที่ไม่คิดจะรับดาเมจแต่แรกแล้ว แต่สุดท้ายก็พยายามยกโล่ขึ้นป้องกันตัวเอง

และน่าเสียดายนะครับที่ตอนนี้มีแต่คุณเท่านั้นล่ะที่กำลังทำร้ายตัวเองอยู่จากการประกอบพยัญชนะของคนอื่นตามที่กล่าวมาเองในใจ ท่าทีสบายของคุณก็แค่มาจากะบบป้องกันทางจิต

ถ้าอยากจบแนะนำให้หัวใสไปนอนได้ตั้งนานแล้วครับ กระทั่งคำพูดและการกระทำในท้ายที่สุดคุณยังทำไม่สัมพันธ์กันเลยนาาาาาา

สิบแปดมงกุฎ เกี่ยวอะไรก่ะถอดจิตครับ หรือสิบแปดมงกุฎมาอ้างว่าถอดจิตได้แล้วเขาจะมาอ้างเอาเงินงั้นหรือ มันไม่มีทางเป็นไปได้ครับ

เรื่องถอดจิตน่ะจบเถอะครับ ผมไม่เคยบอกว่าผมถอดจิตได้ แต่ผมแค่บอกว่านั่งหลับตาแล้วเปิดมิติไปดาวอังคารครับ และไม่ถกอีกแล้วเรื่องดาวอังคาร

เป็นนักเขียนจริงหรือเปล่าเนี่ยะ ไม่รู้อันไหนคือมุขอันไหนจริงจัง

ถ้ามุขไม่ขำมันก็คือมุข คุณจะมาหาเรื่องจริงจังจากมันได้อย่างไรเล่า จะให้ผมจะทำยังไงล่ะ

และผมไม่ได้บอกใครว่าผมจะนั่งสมาธิเพื่อถอดจิต และผมไม่ได้ชวนใครให้มาถอดจิตอะไรนั่นด้วย

แต่ผมก็เชื่อและรู้ว่ามันมีจริงครับ ทำไมผมถึงเชื่อ ต้องถามผมแบบนี้สิครับ ผมบอกว่าผมเชื่อและรู้ว่ามันมีจริง แต่คุณดันมาให้ผมไปพิสูจน์ให้คุณดู แล้วเรื่องอะไรผมต้องพิสูจน์ให้คุณดู ผมบอกว่าผมเชื่อ แต่ผมไม่ได้บอกให้คุณเชื่อตามผม ไม่ต้องมาเชื่อมาฟังอะไรทั้งนั้น จบครับ

โอเคครับ "ผมขอโทษอย่างไม่มีเงื่อนไขและการย้อนแย้งต่อคุณซ่อนนาม"ครับ

ทีเหลือก็แล้วแต่คุณล่ะครับ ถ้ามันปะทุใหม่ ผมก็จะขอโทษโดยไม่มีการย้อนแย้งอีกครับ และถ้ามันโคตรปะทุอีกผมก็จะโคตรขอโทษโดยไม่มีการย้อนแย้งอีกทีหนึ่งครับ อันนี้พูดจริงน่ะครับ ไม่ได้ก่ะจะกวนน่ะ

ประโยคต่อจากนั้นนั่นแหละ มีเงื่อนไข

และการก็อปมาตรง ๆ มันก็สื่อถึงความไม่จริงใจด้วย


เรื่องนี้น่าจะรู้อยู่แล้ว ถ้าไม่รู้คือปัญหา แต่ถ้ารู้แปลว่าจงใจกวน

ต่อคุณซ่อนนาม? ประโยคที่พิมมาเนี่ยแสดงให้เห็นถึงความอยากเอาชนะจนถึงที่สุดเลยนะครับ แต่คุณอาจไม่รู้ตัว