มาเล่าเรื่องรัก ๆ กันเถอะน๊าาา อยากฟินนนนนนน >.< [พลีสสสสสสส]
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอนอยู่ ม.4 แอบรัก รุ่นพี่ ม.5 ชื่อ ช... (รักแรกเลยนะ)
แบบว่าทุกวันไปเรียนต้องคอยมองหา แล้วก็แอบไปหาตารางเรียนห้องพี่เขามา
แอบชะแว๊บๆ เนียนๆ เดินผ่านหน้าห้องที่เขาเรียนเกือบทุกวัน
เวลาเห็นหน้าเขาก็หลบๆ ไม่ค่อยกล้ามองหน้า พี่เขาก็ชอบแซว แล้วก็ยิ้มให้
ก็มีคุยกันบ้างตอนอยู่ รร. พี่เขาจะชอบอยู่กับเพื่อนเป็นกลุ่มๆ
ในเฟซก็คุยบ้าง เราก็ค่อยไม่กล้าทักมาก กลัวเขาจะรำคาญอ่ะ
เราสนิทกับพี่ ด ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทพี่ ช
พอพี่ ด รู้ว่าเราชอบพี่ ช ก็เอาไปบอก แล้วพี่ ช ก็รู้
เราก็เลยขอเบอร์โทรพี่ ช มา ทำใจอยู่ตั้งหลายอาทิตย์กว่าจะกล้าโทร
หลังจากนั้นเราก็โทรไป แต่พี่เขาบอกไม่ชอบคุยโทรศัพท์
เราโทรไปทุกวันเลยนะ วันละ 1 สาย ประมาณ 1 เดือน
แต่ พี่เขาก็รับบ้าง ไม่รับบ้าง แต่เวลารับก็ให้เราคุยกับคนอื่น ซึ่งเป็นเพื่อนพี่เขาอีกที
ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร แบบว่า แค่ได้ยินเสียงก็มีความสุขแล้ว
แต่มาวันนึง เราไปส่งเพื่อนเราที่บ้าน แล้วเราเจอน้อง น (น้องสาวเพื่อน)
เราก็รู้จักน้อง น นะ แล้วเราก็ได้รู้เรื่องนี้
มีเพื่อนในกลุ่มพี่ ช กับ พี่ ด คนนึงตามจีบน้อง น อยู่ พี่คนนั้นชื่อ ท (ซึ่งอันนี้เรารู้อยู่แล้ว)
แล้ววันนึง พี่ ท โทรมาคุยกับน้อง น แล้วพี่ ช ก็โทรเข้ามา แล้วก็ประชุมสาย แต่พี่ ช ไม่รู้ว่าอีกคนที่อยู่ในสายเป็นน้อง น
พี่ ช บอกว่า “รำคาญน้อง...(ชื่อเรา)... ชอบโทรมากวนทุกวันเลย ไม่รู้จะอะไรนักหนา”
คือตอนนั้นที่เราได้ยินประโยคนี้ เราอึ้งไปเลย น้ำตาไหลทันที
ทำไมเขาไม่มาบอกเราเอง ถ้าเขาคิดแบบนี้ มาบอกตรงๆ เราคงเจ็บน้อยกว่ามารู้ว่าเขาพูดแบบให้เพื่อนเขาฟัง โคตรจะเสียใจอ่ะ
ไม่ใช่ว่าเชื่อคนง่ายนะ แต่พอมาคิดดูแล้ว การกระทำพี่เขาก็บอกมาอยู่แล้ว
ที่ เขาทำเหมือนเขาไม่อยากคุย แต่เราก็ไม่รู้ตัวไง เหมือนว่าความรักทำให้ตาบอด แล้วก็งมงายซะด้วย จากนั้นมาเราก็พยายามตัดใจ เห็นพี่เขาเมื่อไร เราก็หลบ ไม่มอง ไม่ทัก ไม่คุย จนพี่เขาจบ ม.6 ไป
หลังจากนั้น 2 ปี ไปเจอพี่เขาในปั๊มน้ำมัน เราก็มองเขา พี่เขาก็หันมาเห็น
แต่ไม่รู้ว่าจำได้มั้ยนะว่าเป็นเรา แล้วเราก็หันหน้าหนี จากนั้นก็ขับรถออกมา
เราตัดใจได้แล้วนะ แต่พอมาเจอมันก็มีหน่วงๆ บ้างนิดๆ
แล้วก็เจอกันอีกครั้ง พี่เขามากับแฟน ซึ่งตอนนี้เราก็แค่มอง แต่ไม่ได้รู้สึกอะไร
5555 เพราะอะไรนะเรอะ 5555555+ เพราะเราเจอรักครั้งใหม่ไงคะ >.<
แต่ตอนนี้ เราอยู่ปี 3 แล้วนะค๊าาา (ยังไม่แก่นะ บอกเลย 5555+)
อยากรู้เรื่องของคนอื่นอ่ะ อยากฟินนนนนน >.<
ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ นะๆๆๆ พลีสสสสส (ขอร้องจากใจเลยนะ)
~ImPoSSiBLe~
23 ก.พ. 57 เวลา 23:21 น.
17,172
views
108 ความคิดเห็น
555 อยากเล่ามากเลยค่ะ แต่กลัวร้องไห้ T^T เรื่องมันเศร้ามากเลยยย
ไม่เป็นไรค่า ตามสะดวก 5555+
555 เรื่องของเรามันเกี่ยวพันกัน 4 เศร้า ยาวนานถึง 2 ปีเลยอ่ะ
แต่ทุกวันนี้ก็ยังไม่จบ ทุกข์ทรมานจริงๆๆ 555
เราแอบชอบรุ่นน้องอยู่คนนึงอ่ะ... ตั้งแต่วันนั้นจนมาถึงวันนี้(เราก็ยังชอบอยู่) ก็เกือบจะ 5 ปีได้แล้วมั้ง (มันนานมากเลยนะ T^T สำหรับเรา)
เรารู้จักเขา ตั้งแต่เขาแอบชอบเพื่อนเรา ตั้งแต่ที่เขายังไม่มีแฟน จนตอนนี้มีแฟน มา 2 คนแล้วอ่ะ สาวๆในเฟสอีกเพียบบบ (คิดแล้วมันเศร้าT^T)
เขาเคยบอกเราในเฟสนะว่า 'อย่าบอกใครล่ะ ตอนนี้ผมเป็นแฟนพี่แล้วนะ' เราดีใจมากกกกกอ่ะ แต่หลังจากนั้นไม่นานเราก็รู้ว่าเขาก็คบกับเพื่อนรุ่นเดียวกันกับเขา แต่ไม่มีใครรู้ว่าสองคนนี้เขาคบกันอยู่(เหมือนจะเริ่มเป็นแฟนกันก่อนจะมาบอกว่าจะเป็นแฟนเราซะด้วยซ้ำ T^T) เราเลยจบความสัมพันธ์นั้นด้วยการกลับไปเรียกเขาว่า น้องชาย เหมือนเดิม แต่เรากับเขาก็ยังคุยกันเป็นพี่น้องมาเรื่อยๆ (คงมีแต่เราอ่ะที่คิดมากเกินกว่าคำว่าพี่น้อง T^T) จนถึงตอนนี้เขาก็มีแฟนที่เป็นรุ่นเดียวกับเรา แต่วันกีฬาสีโรงเรียนก็ยังมาอยู่กับเรา มานั่งคุยกับเรา(เรากับเขาอยู่สีเดียวกัน) แต่ให้ตายเ๔อะ! คุยกับเราแต่ตามองไปที่แฟนที่อยู่เต้นท์ข้างๆอ่ะ มันเจ็บปวดหัวใจ สุดๆ T^T (เราอยากจะตัดใจนะ แต่ตัดเท่าไหร่ก็ตัดไม่ขาด ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเหมือนกัน เลยได้แต่ปล่อยให้มันผ่านเลยไป จบ ม.6 แล้วเดี๋ยวกก็คงลืมเขาได้เองแหละ มั้ง?)
ของเราก็คงไม่ค่อยฟินอ่ะ 55555
จบเศร้าด้วย
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนเราจะขึ้น ม.5 อ่ะ
ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้ว แฟนเราชื่อพีท(นามสมมติ) แบบ เรากับพีทเคยเรียนพิเศษที่เดียวกันตอน ม.4เทอม1อ่ะ แล้วพีมเป็นฝ่ายขอคบเราตอน ม.4เทอม2ได้มั้ง (คือเรากับพีทคบกันในวันปีใหม่เลย) แล้วแบบ เรากับพีทไม่ค่อยได้เจอกันไง เพราะเรียนอยู่คนละโรงเรียน อีกอย่างพอขึ้นเทอม2เราก็เลิกเรียนพิเศษด้วย พอปิดเทอมก็ไม่ได้เจอกันอยู่ดีอ่ะ เพราะพีทไปเรียนพิเศษต่างจังหวัด ที่เจอกันได้ก็เพราะนัดเดทกันไรงี้อ่ะ แต่ก็ไม่บ่อย เพราะพีทกับเราเวลาว่างไม่ค่อยตรงกัน คือเวลาเรียนพิเศษมักจะชนกันอ่ะ บางวันที่มาเดทกันได้นี่ก็เพราะโดดเรียนมา (นิสัยไม่ดีเลยเนอะ)
เรื่องมันเกิดตอนปิดเทอมใหญ่เนี่ยแหละ
แบบ เราต้องไปทำงานที่บ้านครูท่านหนึ่งอ่ะ ก็มีเพื่อนไปด้วยสองคน(รวมเราก็เป็นสาม เพื่อนเป็นผู้หญิงทุกคนนะ) เพื่อนสนิทเราชื่อน้ำ(นามสมมติ) ส่วนเพื่อนอีกคนชื่อแพร(นามสมมติ) แล้วครูท่านนั้นแกก็มีลูกชายอยู่คนนึง
คือเราไม่เคยเจอลูกชายแกนะ ไม่เคยรู้จักกัน เพราะเรียนคนละโรงเรียน แล้วเขาก็เป็นรุ่นพี่ด้วย(พี่เค้าเป็นรุ่นพี่เราปีนึง) พี่เค้าชื่อเจมส์(นามสมมติอีกเช่นกัน)
แล้วตอนที่เราทำงานอ่ะ พี่เจมส์ก็จะมาช่วยไง คือพี่แกใจดีมากอ่ะ ตอนนั้นเราแอบรู้สึกดีกับพี่เค้าด้วยนิดนึง แต่ไม่ได้รู้สึกดีเชิงชู้สาวนะ คือยังระลึกได้ไงว่ามีแฟนอยู่แล้ว
ช่วงแรกๆ ก็ไปเช้าเย็นกลับบ้านครูอ่ะ แต่มันมีอยู่ช่วงนึง ครูแกขออนุญาตผู้ปกครองให้เรากับเพื่อนไปค้างที่บ้านแก ประมาณสามวันได้มั้ง
ความจริงแล้วคือเราเป็นคนที่ขี้หวั่นไหวมาก ที่คบกับแฟนได้ก็เพราะเราเองก็รู้ตัวมาตลอดว่าพีทมันแอบชอบอ่ะ เพราะเพื่อนพีทมันชอบล้อตอนเรานั่งเรียนพิเศษ แล้วเราก็เขินมาก พอเขินไปเขินมาก็หวั่นไหว พอมันมาขอคบเราก็คิดอยู่ประมาณห้านาทีแล้วก็ตกลงเลย(อีนี่ไวไฟไปไหน)
กลับเข้าเรื่องต่อ
แล้วแบบ เราจำได้ว่ามีวันนึงที่ต้องออกไปเก็บข้อมูลที่บ้านของคนอื่นอ่ะ แล้วเราต้องซ้อนมอเตอร์ไซค์พี่เจมส์(คือจับคู่กัน แล้วน้ำกับแพรมันไปด้วยกัน แล้วเหลือเศษเราอ่ะ เราก็เลยต้องคู่กับพี่เจมส์) แล้วเราขี่มอเตอร์ไซค์ไม่เป็น พอตอนขากลับพี่เจมส์ก็ถามเราว่าอยากลองขี่มั้ย? -เราก็แบบ คนมันไม่เคยขี่ก็อยากลองไง ก็เลยบอกไปว่าอยากลองขี่ดู พี่เจมส์ก็เลยช่วยสอนเราขี่รถ
แล้วตอนที่สอนขี่อ่ะ คือเราเปลี่ยนมานั่งหน้าพี่เค้า แล้วพี่เค้าซ้อนข้างหลัง แต่พี่เค้าจับแฮนด์รถไว้อยู่ แล้วมันเหมือนเราโดนโอบจากด้านหลังอ่ะ แต่ตอนนั้นคือเราไม่ได้คิดอะไรไง คิดแค่ว่าอยากลองขี่เฉยๆ แล้วพี่เค้าก็เลยให้เราลองบิดแฮนด์(นั่นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิตเราที่ได้ขี่รถมอเตอร์ไซค์ และจนป่านนี้เราก็ยังขี่มอเตอร์ไซค์ไม่เป็นอยู่ดี ฮาาา)
แล้วพอกลับมาถึงบ้านครู น้ำมันก็เดินเข้ามาดุเรา แบบ มันเห็นเรากับพี่เค้าตอนที่ขี่รถ แล้วมันก็บอกว่ามันดูไม่ดี เราเองก็เพิ่งมานึกขึ้นได้ว่าถ้าคนอื่นเห็นมันก็ดูไม่ดีจริงๆ นั่นแหละ แล้วน้ำมันก็ถามเราประมาณว่า 'พี่เค้าชอบแกอยู่ป่ะวะ?' เพราะปกติแล้วคงไม่มีผู้ชายคนไหนทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิงทั่วไปหรอก เราก็แบบ บ้าเหรอ ชั้นมีแฟนแล้วนะ แล้วก็พยายามเปลี่ยนเรื่องคุย(คือความจริงตอนนั้นเราเขินมากอ่ะ อย่างที่บอก ว่าเราเป็นคนขี้หวั่นไหวแล้วก็เขินง่ายด้วย)
พอตอนกลางคืน พี่เค้าก็ชวนเรากับเพื่อนดูรายการคนอวดผีอ่ะ แล้วพี่เค้าเป็นคนที่กลัวผีมาก เรากับน้ำก็กลัวเหมือนกัน แต่แพรนี่แบบเฉยชามาก(ขนาดตอนผีออกมา เราสามคนนั่งกรี้ด แพรมันยังนั่งหน้านิ่งอะคิดดู)
แล้วตรงโซฟาหน้าทีวีมันนั่งได้แค่2คน เราก็เลยให้น้ำกับแพรนั่ง ส่วนเราก็ลงมานั่งพื้น(ประหนึ่งเป็นนางทาสของท่านหญิงทั้งสอง ฮาาา) แล้วพี่เจมส์ที่เพิ่งเดินมาหน้าทีวีเห็นเรานั่งพื้น พี่แกก็เลยเดินมานั่งข้างๆเราอ่ะ เราก็เห็นนะว่าน้ำมันแอบเหล่ๆมา แต่เราก็ไม่ได้อะไรมาก(คือยังระลึกอยู่ไงว่ามีแฟนอยู่)
สรุปคืนนั้นเป็นคืนที่เราเปลืองตัวมากที่สุด เพราะพี่เค้ากับเราก็กลัวผีพอๆกัน(กลัวแล้วยังเผือกไปดูอีกเนอะ -รายการผีๆเนี่ย แถมยังไปนั่งหน้าอีก) แล้วเราเป็นคนประเภทที่ พอกลัวแล้วชอบกอดคนที่อยู่ข้างๆอ่ะ น้ำมันก็รู้ดีเพราะเวลาไปดูหนังผีในโรง มันมักจะกอดกับเราบ่อยๆ เราจำได้ว่าคืนนั้นเรากอดกับพี่เค้าด้วย แล้วพอเรารู้สึกตัว(ว่ามันไม่งาม) เราก็ดึงน้ำให้ลงมานั่งคั่นกลางระหว่างเรากับพี่เค้า คือเรารู้สึกอายมากอ่ะที่ไปกอดกับผู้ชายแบบนั้น(คือถ้าย้อนเวลากลับไปได้ วันนั้นจะไม่ดูรายการผีเด็ดขาด เรารู้สึกว่ามันเปลืองตัวจริงๆ)
วันสุดท้ายที่อยู่บ้านครู ครูพาเรากับเพื่อนไปเที่ยวน้ำตก แล้วพี่เค้าก็ไปด้วย คือเราว่ายน้ำเป็นไง ก็เลยชอบลงไปที่ลึกๆ เชี่ยวๆ ที่จริงครูแกก็เตือนนะว่าอย่าไปที่ลึกมากอะไรมาก แต่เราไม่ฟัง แล้วทีนี้มันก็เกิดเรื่องขึ้น คือเราไม่ใช่คนตัวใหญ่อะไรไง (แต่ก็ไม่ได้ตัวเล็กนะ) จำได้ว่าตอนนั้นเราสูง158cm หนัก40กว่าๆอ่ะ(ตอนนี้ก็ยังสูงเท่านี้อยู่ แต่น้ำหนักนี่...ลืมมันไปเหอะ มันเป็นอดีตไปแล้ว TT^TT) ด้วยความที่น้ำมันเชี่ยวมาก แล้วเราก็ลงไปที่ลึกพอสมควร แล้วทีนี้เราก็เลยโดนน้ำพัดอ่ะ ตอนนั้นเราตกใจมาก เพราะมันเกิดขึ้นเร็วมาก เราก็พยายามว่ายน้ำ แต่ว่าเสื้อเรามันไปเกี่ยวกับเหล็กที่เป็นขอบปูนกั้นน้ำตกอะ เหมือนว่าเค้ากั้นเขื่อนโดยใช้ปูน แล้วทีนี้ปูนมันหลุดจนเหล็กเส้นมันโผล่ คือเรากลัวมากว่าน้ำมันจะพัดเราไปเสียบกับเหล็กแท่งที่มันโผล่ๆออกมา แล้วเราก็ว่ายน้ำไม่ได้ด้วยเพราะน้ำมันแรงมาก ทั้งๆที่เราว่ายน้ำเป็นนะ แต่ตอนนั้นคือทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากตะเกียกตะกาย แล้วพี่เค้าก็กะโดดลงมาช่วยเรา คือนาทีนั้นเราซึ้งมาก เรารู้สึกว่าตัวเองเกือบจะตายไปแล้ว เหลือเฮือกสุดท้ายแล้วจริงๆ ไม่งั้นก็คงจมน้ำ(แต่เราไม่ได้หมดสติเหมือนในนิยายนะ 5555) คือตอนที่พี่เค้าลากเราขึ้นมายืนบนฝั่งได้นี่เราถึงตัวสั่นไปหมดเลยอ่ะ พอพี่เค้าถามว่าเป็นไงบ้าง เราก็ตอบติดตลกไปว่ารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอกนิยาย 55555 (พยายามทำให้เป็นเรื่องตลกจะได้ไม่รู้สึกกลัว)
คือตอนนี้พี่เค้าเป็นผู้ชายคนเดียวในชีวิตแล้วมั้ง ที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นนางเอกนิยายจริงๆ
หลังจากนั้นเราก็คุยโทรศัพท์กับพี่เค้าบ้าง แชทfbกับพี่เค้าบ้าง จนวันนึงเรามารู้ว่าพี่เค้าเป็นแฟนกับรุ่นพี่ที่โรงเรียนเรา รุ่นพี่คนนั้นชื่อพี่เมย์(นามมสมมติอีกเช่นกัน) แถมเรายังสนิทกับพี่เมย์อีกต่างหาก
พอเราถามพี่เจมส์ไปว่า'พี่เป็นแฟนพี่เมย์เหรอ?' พี่เค้าก็ตอบว่า'ใช่' แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยกับพี่เค้า คือเราพยายามไม่ติดต่ออ่ะ
จนคืนนึงพี่เค้าโทรมาหาเรา แล้วเราก็รับสาย พี่เค้าบอกว่าพี่เค้าชอบเรา แล้วตอนนี้พี่เค้าก็เลิกกับพี่เมย์แล้วด้วย แล้วพี่เค้าก็ขอคบกับเรา(คือพี่เค้าก็รู้นะว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว) แล้วทีนี้เพื่อนพี่เค้าก็แย่งโทรศัพท์ไปพูดประมาณว่า สงสัยพี่เจมส์คงเมาแล้ว ไว้ให้เราค่อยคุยใหม่วันอื่น แล้วก็ตัดสายไป เรานี่ยังช็อคค้างไปเลย คือเราช็อคเรื่องที่เราทำให้พี่เค้าต้องเลิกกับพี่เมย์
แล้ววันต่อมา เราเป็นฝ่ายโทรไปหาพี่เค้าแล้วบอกพี่เค้าว่า เราเองก็ชอบพี่เค้าเหมือนกัน แต่พีทไม่ได้ผิดอะไร เราเลือกพีท และพี่เองก็ควรที่จะซื่อสัตย์ต่อพี่เมย์เหมือนกัน แล้วเราก็ขอโทษพี่เค้าไป เราจำได้ว่าตอนนั้นเราร้องไห้ด้วย แล้วก็ซึมไปจนพีทสงสัย แต่เราก็ไม่ได้บอกอะไรไป
เรามาจี้ดตรงที่น้ำมันบอกเราว่าพี่เมย์โทรมาร้องไห้แล้วบอกมันว่าโดนพี่เจมส์บอกเลิก คือน้ำมันรู้ทุกอย่างอ่ะ ตั้งแต่เรื่องที่พี่เค้ามีแฟนเป็นรุ่นพี่ที่เราสนิท เรื่องที่เรามีแฟนอยู่แล้ว เรื่องที่พี่เค้าชอบเรา แล้วเราก็ชอบพี่เค้า จนถึงเรื่องที่พี่เค้ามาขอคบเรา(เพราะเราเล่าให้ฟังด้วยส่วนนึง แล้วน้ำเองมันก็ช่างสังเกตุเองด้วยส่วนนึง)
สุดท้ายพี่เจมส์ก็กลับไปคืนดีกับพี่เมย์ พอตอนเปิดเทอม พี่เมย์ก็ชอบเอาเรื่องของพี่เจมส์มาพูดให้เรากับน้ำฟัง เราก็ยินดีด้วยนะ แต่ก็รู้สึกจี้ดๆเหมือนกัน(ปัจจุบันนี้พี่เมย์ก็ยังไม่รู้ว่าเรากับพี่เจมส์เคยสปาร์คกัน เราเองก็ยังรู้สึกผิดอยู่นิดๆ)
สุดท้าย เราก็เลิกกับพีทก่อนเปิดเทอมแค่ไม่กี่วันอ่ะ สาเหตุที่เลิกนี่ไม่บอกแล้วกัน เราจำได้ว่าวันแรกที่ถูกบอกเลิกนี่เฉยๆมาก(เราเป็นฝ่ายถูกทิ้งค่ะทุกคนนน!!)
คือแรกๆนี่เรารู้สึกเฉยๆ ชิลๆ แต่พอผ่านไปไม่กี่วัน เราถึงกับร้องไห้เลยอ่ะ(ไม่ได้ร้องฟูมฟาย แต่น้ำตามันไหลมาเอง) คือมันเหมือนโดนสตั้นสามวิแรก แล้วค่อยโดนดาเมจแบบติดคริรัวๆตามหลังอ่ะ(อินี่เปรียบเทียบอะไรของมัน)
เราได้แต่โทษตัวเองว่าเป็นเพราะเรา เพราะช่วงที่เราเผลอไผลไปกับพี่เค้า เราเองก็ห่างเหินกับแฟนเรามากอ่ะ คือไม่ว่ายังไงเราก็ผิดเต็มๆ
ตอนนี้เรากับพีทก็คุยกันในฐานะเพื่อนธรรมดา แต่กว่าจะกลับมาคุยกันได้นี่ก็เป็นปีๆ คือเราใช้เวลาทำใจนานมาก
ส่วนพี่เจมส์นี่ เราไม่ได้คุยกันอีกเลยตั้งแต่วันที่เราบอกว่าเราเลือกพีท
ส่วนพี่เมย์ก็เลิกกับพี่เจมส์แล้ว รู้สึกว่าเลิกกันตอนพี่เมย์กับพี่เจมส์ใกล้จบ ม.6อ่ะ (พี่เจมส์กับพี่เมย์เป็นรุ่นพี่เราหนึ่งปี) ตอนนี้พี่เมย์ก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว แถมยังรักกันมากด้วย
ส่วนเรา...ยังโสดสนิท ฮาาาาา
ปล.ตอนนี้เราอยู่ปีหนึ่งละอ่ะ เป็นเฟรชชี่หน้าใส >///< (ถุยยยยส์!! ใกล้จะจบปีหนึ่งอยู่ละยังมาแอ๊บ)
ปล2.เรื่องนี้นึกถึงทีไรก็ยังรู้สึกแปล้บๆ อยู่ในอก 555555
ปล3.เราดูเหมือนผู้หญิงที่ใจง่ายยังไงก็ไม่รู้ ตอนนี้เราก็ยังแอบคิดอย่างนั้นอยู่
ปล4.แต่เราดีใจนะ ที่วันนั้นเราตัดสินใจเลือกแฟนของเรา ^^
ของเราเป็นรักของพี่น้องรหัสนะ 555
คือมันเริ่มมาจากโรงเรียนเราจะมีให้ทุกปีมีพี่น้องรหัส มีลุงมีป้ารหัสกัน
แล้วของก็มีให้ขนมกัน มีคำใบ้ให้ทายว่าใครเป็นพี่รหัสกัน อะไรแบบนี้
พอได้เริ่มทำแบบนี้ เราก็เริ่มสนิทกับพี่รหัสตัวเอง ^ ^ (ตอนนี้รู้แล้วนะว่าใครเป็นพี่รหัส)
ก็มีคุยในเฟสกัน เจอหน้าก็ทัก กวนๆใส่กันบ้าง เล่นตีกัน จนมีแต่คนแซวว่าเป็นแฟนกันหรอ .//.
ครั้งแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไร พอนานวันเข้า เริ่มคิดเกินคำว่าพี่ไปแล้วว ><'
เพื่อนก็เชียร์ให้เป็นแฟนกัน เราก็ไม่กล้าบอก เพราะเราถือคติผู้ชายต้องบอกชอบอะ -0- (เคยแห้วเพราะแบบนี้หลายรอบแล้ว 55)
แล้วเหมือนเพื่อนเรากับพี่รหัสวางแผนกันให้เรากับพี่รหัสอยู่ด้วยกันสองคน ส่วนเพื่อนเดินหนีไป บอกว่าไปส่งงานอาจารย์ 555
จากนั้นพี่รหัสก็บอกชอบเรา เราก็เงียบเพราะทำอะไรไม่ถูก มันอยู่ในช่วงเขินนน -//-
พี่รหัสก็เครียกเพราะนึกว่าเราจะปฏิเสธ แต่สุดท้ายเราก็บอกชอบพี่รหัส
จากนั้นก็ขอกันเป็นแฟน ><
ตอนนี้ก็คบกันมาทะเลาะกันก็บ่อยนะเพราะชอบประชดใส่กันนะ - 3 -
แต่ทะเลาะทีไร ก็กลับมาคืนดีกันเหมือนเดิม
เราก็เลยรักกันนานนะ ~~
ของเราก็ประมานนี้แหละ
เราเลิกกับแฟนอะค่ะ อยากประชดแฟน ก็เลยไปคุยกับเพื่อนของเขา ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรนะคะ คิดแค่ว่าอยากให้แฟนเก่าเจ็บ - - (ใจร้ายเนอะ) ก็คุยเรื่อยๆ นานๆไปจากไม่คิดอะไรก็เริ่มคิด หยอดกันไปหยอดกันมา อารมณ์ประมาณว่าต่างคนต่างชอบกันแต่ไม่พูด ไปไหนมาไหนด้วยกัน โทรหากัน แต่ "ไม่ได้เป็นแฟนกัน" อะค่ะ = =
ของเราจากรุ่นพี่รุ่นน้องร่วมสถาบัน กลายมาเป็นเพื่อนร่วมงาน
กลายมาเป็นคนสอนงาน ต่างคนต่างมีแฟน ต่างคนต่างทำงานแทบไม่คุยกันนอกจากเรื่องงาน มีทักทายตามประสาเพื่อนร่วมงาน
ขนาดที่ว่าเคยทำงานใกล้ชิด สนิทกันหยอกล้อกัน ก็ไม่คิดเกินเลยมากกว่าเค้าเป็นรุ่นน้อง เป็นเพื่อนร่วมงาน
แต่พอห่างหายกันไป เราใช้ชีวิตในแบบของเราเค้าทำงานของเค้า พอกลับมาเจอกันอีกครั้ง
น้องเค้าเลิกกับแฟน เราก็เลิกกับแฟน ระยะเวลาเลิกใกล้เคียงกันสุดๆๆ
เหตุการณ์ที่ทำให้เป็นแฟนกัน คือ ไปเที่ยวผับด้วยกัน น้องเค้ามาขอค้างที่คอนโด ด้วยความที่เราเฟรนลี่ แมนเกินหญิง ไม่คิดไรมาก เพราะสนิทกันพอสมควร
ก็ให้น้องเค้ามาค้าง แต่ไม่ได้มีอะไรกันนะ
และจากนั้นก็ติดต่อกันเรื่อยมา ไปกินข้าว ไปเที่ยว ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
บางทีเช้าๆก็มีของกินมาฝาก แต่ก็ไม่ได้มีอะไรเกินเลย
จนแบบว่าเราตัดสินใจถามไปอ่ะ "ว่าต้องการอะไรจากเรากันแน่ ถ้ามาเอาใจเพื่อที่อยากมีอะไรกันเราก็จะยอม แล้วต่างคนต่างแยกทางจบ"
แต่สิ่งที่ทำเราอึ้งคือคำตอบที่ว่า "น้องเค้ากะรู้สึกดีกับเรา ไม่ได้ต้องการที่อยากจะมีอะไรกะเรา แต่ถ้าจะบอกว่ารักเลยคงไม่ได้ เพราะความรู้สึกที่มีตอนนี้ไม่ได้เริ่มจากร้อยเหมืือน ผช. คนอื่นๆ แต่เริ่มจากศูนย์ไปหาร้อย"
และหลังจากนั้นเรากะน้องเค้ากะห่างหายกันไปเพราะเรารับงานพริตตี้ลง ตจว. คือ ไป ตจว. เป็นว่าเล่นจากที่เจอกันทุกวันคุยกันทุกวันก็ห่างหายกันไป แต่ก็ยังไลน์หากันแทงโก้หากันบ้างที่มีโอกาส
เป็นอย่างงี้มาเรื่อยๆจนกระทั้งวันส่งท้ายปี วันที่เราเชื่อว่าเราพร้อมที่จะเปิดรับใครสักคนอ่ะ คือ เราไปกินเลี้ยงกะน้องเค้า เราเมาและไปเที่ยวผับต่อกะเพื่อน
แต่สภาพคือไม่ไหวละ คนแรกที่เรานึกถึงเลยคือน้องเค้านี่ล่ะ เรากะโทรไปหาบอกเอ่อไม่ไหวละมารับหน่อย
น้องเค้ากะขับรถมารับเรากลับอย่างไวคือไม่ต้องรอนานเลย พาเราขึ้นมาส่งที่ห้องเช็คอ้วกให้ ล้างห้องน้ำ ถอดรองเท้า ห่มผ้า ดูแลทุกอย่าง โดยไม่คิดจะล่วงเกินเลยแม้แต่น้อย
พอเช้าปีใหม่เราตื่นมาอ่ะกะโทรไปขอบคุณน้องเค้า
แบบประมาณว่าขอบคุณนะที่มารับที่ทำอะไรหลายๆอย่างให้และกะขอโทษที่ทำให้ลำบาก
เค้ากะไม่ได้ว่าอะไรแค่อยากดูแลและเป็นห่วง และกะขอเราเป็นแฟนในวันปีใหม่เลย
เราก็ตอบตกลงแบบไม่มีลังเลอ่ะ อยากจะเล่นตัวนะไม่รู้จะเล่นไปเพื่ออะไรในเมื่อนิสัย และหน้าตาสเป๊กเราสุดๆ
คือ เราชอบ ผช.สูง ตี๋ๆใส่แว่น ไม่เยอะและไม่วุ่นวายกะชีวิตเราแค่นั้น
ตอนนี้ก็เลยกลายเป็นว่า จากรุ่นพี่ กลายไปเป็นเพื่อน จากเพื่อน กลายไปเป็นแฟนละ
ตอนนี้คบกันมา 2 เดือนละ ก็ยังไม่มีเวลาให้กันเหมือนเดิม แต่ก็คบกันด้วยความเข้าใจกันอ่ะนะ แทบจะไม่ทะเลาะกันเลย เวลาคุยกันก็คุยเหมือนเพื่อน จนคนรอบข้างสงสัยว่าเป็นแฟนกันแน่หรือป่าว ไม่มีหวานออกสื่อเลย แต่หารู้ไม่ในไลน์หวานแทบอ้วก
เวลาที่คบอาจจะน้อย แต่เวลาที่คุยกันคือ 3 เดือนแต่รู้จักกันเกือบปี
เรื่องรัก แต่ไม่ได้เป็นแฟนกันค่ะ
เจอรุ่นพี่คนนึงในเน็ตค่ะ เป็นเว็บคล้ายๆเด็กดี ถาม-ตอบ ความรู้ทั่วไป
ช่วงนั้นหนูอยู่ ม.4 ส่วนพี่เขา กำลังรอขึ้น ปี 1 มหา'ลัยนานาชาติที่ต่างประเทศ เพราะเวลาปิดเทอมไม่ตรงกัน
พี่เขาเป็นคนเรียนเก่ง ตอนเรียนในไทยก็โรงเรียนนานาชาติ(ขอไม่บอกนะคะว่า รร.ไหน) ตอนนี้คงอยู่คณะ
ศัยศาสตร์ ปี 2 ละมั้ง
ตอนแรกที่เจอพี่คนนี้ตอบคำถาม ความรู้สึกตอนนั้นเราอิจฉามากไปรู้ดีมาจากไหน เก่งเกินไปนะ
(เป็นสมาชิกใหม่ ซะด้วย) เราเลยเข้าไปตอบคำถามพี่เขา ออกแนวประชดนิดหน่อย พี่เขาเลยส่งข้อความมาประมาณสามบรรทัดได้ ตอนนั้นทึงไปเลยเพราะไม่คิดว่าจะเป็นคนคิดมากขนาดนั้น
ข้อความนี้ทำให้เราคิดได้ในปัจจุบัน "พี่แค่มาเล่นรอเปิดเรียน ไม่นานเดี๋ยวก็จะเลิกเล่นแล้ว"
ในใจเราคิดแล้วละว่า "พี่เขาคนดีจริง" เฮ้ออ..ไม่น่าไปพูดไม่ดีด้วยเลย T-T
จากนั้นมาเราก็เริ่มสนิทกัน ก่อนหน้านั้นมีน้าผู้ชายคนนึงที่เราสนิทมาก่อน เลยรวมตัวกันในเว็บเป็นสามคน
แซวกันไปกันมา พี่เขาส่งข้อความก็คุยกันบ่อยๆ แล้วบอกว่า ส่วนน้าคนนั้นก็ตั้งกระทู้ถามที แซวเราบ้าง แซวพี่คนนั้นบ้าง
เวลาที่เราตอบกลับไป พี่เขาชอบส่งข้อความมายาวมากๆๆ ในหนึ่งวันต้องได้คุยกัน (ช่วงที่คุยกัน เราอยู่ในไทย พี่เขาอยู่ต่างประเทศ รอเปิดภาคเรียน) ต่อมาพี่ก็ส่งรูปมาให้ เราเลยตอบกลับไปว่า หน้าตาแบบนี้น่าแกล้งมากๆ เพราะพี่เขาหล่อมาก คล้ายลูกครึ่ง อย่างกะเจมส์ จิ 55555+
ใจลึกๆเราก็ไม่ได้คิดอะไร แค่พี่น้องคุยกัน
จากนั้นพี่เขาก็เอาทวีตเตอร์ให้ แล้วเราก็ไปติดตาม พี่เขาก็ติดตามกลับมา
เราเลยถามไปว่า "ทำไมไม่โพสทวีตเลยล่ะ"
พี่เขาบอกว่า "พี่เอาไว้อ่านข่าวน่ะ" "คนที่พี่ติดตามก็มีแต่พี่กับแม่ของพี่ กับน้องด้วย"
วันสุดท้ายที่ได้คุยกัน (น่าจะเป็นวันเปิดเรียนพี่เขาด้วย) พี่เขาปิดบัญชีทวีต เว็บที่เคยคุยกัน
ไปโดยที่ไม่บอกเราซักคำว่าจะไปเรียนต่อแล้ว เราเปิดเว็บดูแทบทรุด สิ้นทุกอย่าง
เราเข้าใจนะคนที่ห่วงการเรียนมากๆ เขาจะตัดขาดพวกสื่อออนไลน์ ไร้สาระแบบนี้ แต่ก็น่าจะบอกเราบ้าง
ตอนนี้เหลือแค่ความทรงจำดีๆที่ไม่น่าจดจำ
เราก็ต้องเลิกเล่นเหมือนกัน เพราะไม่อยากจะไปเจอข้อความเก่าๆ เห็นทีไรละปวดจี้ดๆๆ 5555+
เรื่องที่เราจะเล่า เกิดขึ้นตอนเราอยู่ม.3 คือแอบชอบเพื่อน
ท้าวความนะ เพื่อนคนนี้เราเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ตอน ม.1
ก็มารวมกลุ่ม อยู่กลุ่มเดียวกัน ตอนแรกก็เฉยๆเป็นเพื่อนกันปกติ
แต่พอมา ม.2 รู้สึกไม่ชอบมันเลย มันชอบเล่นแบบ (เหมือนเราไม่ใช่ผู้หญิงอะ แต่ไม่ใช่ชกต่อยนะ) แบบมือไม้ถึงไรเงี้ย แต่ก็ไม่ใช่แต๊ะอั๋งนะ ออกแนวกวนๆอะ
ไปๆมาๆ เราโคตรไม่ชอบมันเลย แต่เป็นเพื่อนกันก็คุยกันปกติใช่ปะ
พอมา ม.3เค้าจับย้ายห้องดิ ทีนี้ไม่เจอกัน อยู่คนละห้อง (งานเข้าเลย)
รู้สึกว่า.. ทำไมเราต้องคิดถึงมันด้วยหว่ะ .....
เท่านั้นแหละ เราชอบมันนี้หว่าาาาาา อ๊ากกกก (อยากจะบ้า)
แต่ถึงไม่ได้เรียนห้องเดียวกันแล้ว แต่ก็ยังเรียนที่โรงเรียนเดียวกัน
ก็เจอกันทุกวันแหละ เราเป็นประเภทแบบว่า.. บ้ามากกกอะ
จะเก็บของคนที่เราชอบ (ถ้าสามารถเก็บได้นะ อาทิ แก้วน้ำ กล่องข้าว เปลือกลูก ฯลฯ) คือเก็บจริงๆอะ ขยะยังเก็บอะ (ปัจจุบันทิ้งไปหมดแล้วเพราะอยากลืม แต่พอทิ้งไปกลับเสียดายซะงั้นนะ TT)
แต่เราเป็นพวกปากไม่ตรงกับใจ ปากบอกไม่ แต่ใจบอกชอบ ต่อหน้าทำเหมือนไม่ชอบเค้าอะ - - แต่เพื่อนคนนี้ที่เราแอบชอบ พอมันรู้ว่าเราชอบ ท่าทางก็เปลี่ยนไป จากที่เจอแล้วทัก ก็ไม่ทัก เจอกันแล้วเล่นกัน ก็ไม่เล่น แทบจะไม่พูดกะเราเลยดีกว่า
แต่พอเวลาผ่านไปแล้ว ความเป็นเพื่อนก็เหมือนเดิมแหละ ตอนม.2ที่ยังไม่ได้ชอบมัน เราก็จะเป็นคนที่ชอบโทร.ไปแกล้งเพื่อนในกลุ่มเป็นปกติ
แต่พอมามา.3 เราชอบมันแล้ว เราไม่ได้โทร.แกล้งเหมือนปกติ แต่โทร.ไปเพราะอยากคุย แต่เพืื่อนคนนี้ก็คุย คุยนานด้วย ตอนวันวาเลนไทน์เราก็ซื้อลูกอม กับเข็มกลับลายหมีน่ารักๆให้ ไม่ได้ให้เองนะ ฝากเพื่อนสนิทในกลุ่มที่อยู่ด้วยกันแหละไปให้ มารู้อีกทีปัจจุบันเพื่อนคนนี้เรายังเก็บไว้อยู่เลย ก็รู้สึกดีนะ ขอจบเท่านี้แหละ รู้สึกจะเยอะไปแหละ ณ บัดนาว ก็เป็นเพื่อนกันปกติ
อิจฉาจังเลยค่ะอยากได้แฟนแบบพี่บ้างจังเลยค่ะน่าร๊อคฝุดๆไปเลยค่ะแอบเขิลแทนนิดๆนะค่ะแบบนี้ เขาเรียกว่ารักแท้ คบกันได้ตั้ง 10 ปี อยากรู้ว่าอายุเท่าไรแล้วค่ะ ทำไมไม่แต่งงานกันไปเลยย ผู้ชายแบบนี้หาอย่านะค่ะ ถ้าเกิดปล่อยไปอาจจะไม่ได้เจอผู้ชายแบบนี้อีกนะค่ะเพราะในสมัยนี้มีแต่ผู้ชายนิสัยไม่ดี แต่งเลย แต่งเลย แต่งเลย แต่งเลย แต่งเลย
เราว่าของเราออกเศร้านิดหน่อยเป็นไปได้ก็ขอคำปรึกษาด้วยละกันนะคะ
คือว่าเราแอบชอบรุ่นพี่คนหนึงอยู่พี่เขาแก่กว่าเราสามปีเรารับน้องพร้อมกันตอนแรกก็ไม่สนิทกันแต่วันนั้นเป็นวันที่เรามาซ้อมคีย์บอร์ดเพราะจะสอบแล้วเจอพี่เขาพอดีก็เลยคุยกันแล้วเราสองคนก็ชอบเปียโนทั้งคู่เลยสนิทกันมากขึ้นแต่เราก็ยังไม่รู้ตัวว่าชอบพี่เขา ในวันคริสมาสตร์สองปีที่แล้วมีเพื่อนมาบอกชอบเราก็เฉยสักพักเรารู้สึกหวั่นไหวกับเพื่อนคนนี้เลยลองคบด้วยแต่พอคบได้สองเดือนเราก็รู้แล้วว่าเราไม่ได้รักเขาจริงและเขาก็ไม่ได้รักเราจริง เขาบอกเลิกเราก่อนด้วยเหตุผลที่ว่าเราไม่สนใจเขาเลยทั้งๆที่เขาก็ไม่สนใจเราเลย เราก็ไม่ว่าอะไร เย็นวันนั้นเราเจอพี่เขากำลังเล่นคีย์บอร์ดอยู่ถามว่าทำอะไร พี่เขาบอกว่ากำลังแต่งเพลง เรานั่งฟังพี่เขาเล่นถึงเย็นแล้วเราก็รู้ตัวว่า เราชอบเขา เวลผ่านไปนานมากเราคุยกับพี่เขาบ่อยขึ้น สนิทกันากขึ้นจนชอบกลายเป็นรัก เรารักษาความสัมพันธ์แบบนี้กันมาตลอดไม่เคยแสดงอาการหรือบอกว่าเราชอบพี่เขาเลยบ้างครั้งเราก็เคยแอบคิดเข้าข้างตัวเองนะว่าพี่เขาก็อาจจะชอบเราเหมือนกันจนคริสมาสต์ปีที่แล้วพี่เขาเริ่มตั้งสเตตัสในเฟสแปลกไป บ่นบ้าง ตัดพ้อ บ้าง ทะเลาะกับเพื่อนบ้าง เราก็พยายามคุยให้เขาหายเครียดไม่กี่สัปดาห์ต่อมาเฟสก็แจ้งเตือนว่าพี่เขากำลังคบกับผู้หญิงคนหนึงอยู่ เราช็อกเลยล่ะ เสียใจมาก เราปรึกษากับเพื่อนเพื่อนก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอกเขาอาจจะตั้งเล่นๆ จนวันวาเลนไทน์ปีนี้เราลองถามพี่เขาว่าไม่ซื้อดอกกุหลาบให้แฟนหรอ พี่เขาบอกว่ายังไม่มี เราทั้งตกใจและดีใจมาก พี่เขาบอกว่าตั้งเล่นๆกับเพื่อน เราก็เลยลองถามไปว่าแล้วไม่มีคนที่ชอบหรอ พี่เขาตอบเราว่า ก็มีนะ แต่เขาไม่สนใจพี่เลย แล้วดูเหหมือนเขาจะชอบเพื่อนพี่ด้วย เราเงิบอ่ะแบบว่าทั้งเสียใจแต่ก็รับฟังความรู้สึกที่พี่เขาระบายออกมาและเพราะอะไรไม่รู้เราก็บอกพี่เขาไปทางเฟสว่าเราชอบเขา เขาเงียบไป แล้วตอบกลับาว่า พี่ขอโทษ เราเลยถามว่าขอโทษเรื่องอะไร พี่เขาบอกว่าไม่เสียใจหรอที่พี่เล่าเรื่องคนที่ชอบให้ฟัง เราเงียบ เขาพิมต่อมาว่า พี่คิดว่าแกเป็นน้องสาวของพี่มาโดยตลอดเหมือนเป็นพี่น้องกันจริงๆ เราไม่ตอบอะไรไปทั้งที่อยากจะร้องไห้ใจแทบขาดแต่ไม่รู้เพราะอะไรน้ำตามันไม่ไหลออกมาแล้วหลังจากนั้นเรากับพี่เขาก็แทบไม่ได้คุยกันอีกเลยเจอหน้ากันเราก็หลบหน้ากันตลอดเวลาเราอยากคุยให้เคลียร์พี่เขาก็หลบหน้าเราเราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว...เราคงบอกผิดเวลาเอง
คือเรื่องของเราเป็นเรื่องตอนมอต้น เรารู้จักเขาเพราะความเข้าใจผิดเล็กๆน้อยๆนิดหน่อย เขาทักเฟชมา มาถามประมาณว่ามีปัญหาอะไรกับเขารึป่าวประมาณนี้ เราก็แถไปเรื่อย แถไปแถมาก็คุยกันทางเฟชอ่ะนะ ตั้งแต่นั้นมา เขาก็ทักเฟชมาตลอด ทุกวัน กลับจาก รร ก็เปิดเฟชมาเขาก็ทักมา คุยกันยันหลับ ถ้าวันหยุดก็จะรีบตื่นมาออนเฟช และก็เช่นเคยเขาก็ทักมา ออนได้ 1 วิ เขาก็ทักมาล่ะ บ้างก็ข้อความค้างไว้ คือไม่ได้เว่อร์นะ แบบนั้นจริงๆ 555 ระหว่างที่คุยทางเฟช ตอนไป รร ก็เจอเขาบ่อยมาก จากที่ไม่ค่อยได้รู้จัก ไม่ค่อยเจอ ไม่ค่อยสนิทชิดเชื้อ ก็เริ่มมีเรื่องราว มีเขามาให้เจอบ่อยๆ แต่อยู่ รร เราจะทำเหมือนไม่รู้จักกันนะ เงียบ เขาเป็นคนเงียบๆ นิ่งๆไม่ค่อยยิ้ม ชอบทำหน้าตายๆ อารมณ์แบบเจ้าชายเย็นชาไรงี้55 ซึ่งต่างจากในเฟชมากกก ในเฟชกับตัวจริงคนล่ะขั้วเลยล่ะ เอ้อ ตอน อยู่ รร เขาจะทำเหมือนไม่เห็นเราเลยนะ ในที่ๆแห่งนั้น แต่พอตอนเย็นกลับบ้านมา เขาจะส่งข้อความมาถามประมาณว่า ถ้าสมมุตว่าเขาเจอเราอยู่ที่ร้านลูกชิ้นไรงี้แต่เราก็คิดว่าเขาไม่เห็นเรานะ (มันเหมือนไม่เห็นเราเลยอ่ะ) เขาก็จะทักเฟชมาประมาณว่า "ไม่แบ่งลูกชิ้นให้เค้าบ้างเลย" อะไรประมาณนี้ เราก็แบบ เอ๊ะ เห็นเราด้วยหรอ ?55 แล้วแบบบางทีก็ไม่อยากคิดไปเองแต่ก็เห็นว่าเขาแอบมองอยู่บ่อยๆ แล้วเพื่อนก็ชอบบอกว่าเขาแอบมองเรา
นับวันเรายิ่งผูกพันกัน มั้ง 55 จนวันนึง เขาเปลี่ยนไป จากที่ทักทุกวัน ก็หายไปเลย เราก็ แบบ งง ออน อยู่ ไม่คุยกับเราแล้วคุยกับใคร จากที่แต่ก่อน เราก็รำคาณเขาบ้างตอนแรกๆอ่ะนะ เพราะตอนนั้นไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขา พอมาจนวันที่เขาไม่ทักมาอีก มันทำให้ฉัน รู้สึกว่า ฉันอยู่ไม่ได้ ฉันร้อนรนมาก คอยแต่ถามตัวเองว่า เขาเป็นอะไร? เราทำอะไรผิด? ทำไมเขาไม่ทักมา? ไม่คุยกับฉันแล้วเธอคุยกับใคร? มันเจ็บนะที่เขาขึ้นตรงรายการโปรดอันดับแรกเห็นเขาออนแต่ เขาไม่ทักและไม่ไลค์อะไรให้เราเลย ฉันก็เรยลองทักไปบ้าง ปรากฎว่าจากที่เขาพูดครับ ทำสัญลักษณ์แลบลิ้น ทำหน้าเขิน กลับเปลี่ยนเป็น คำพูดห้วนๆ "ไม่รู้โว้ย" "อะไรว่ะ" ตอนนั้นเราเสียใจมาก งงด้วย ไม่นานเพื่อนมันมาบอกว่า เพื่อนอีกคนมันไปถามเขาว่าชอบเราหรอ? แทบจะบ้าตายตอนได้ยินคำนั้น อยากจะฆ่าเพื่อนทิ้ง ? เอ๊ะ55 ตอนนั้นตกอยู่ในช่วงที่เศร้ามากๆ บวกกับได้ยินมาว่าเขาแอบชอบคนอีกคนนึงอีก และไม่นานก็ได้ข่าวว่าเขาจีบอีกคนอีก เข้าใจไหม เขาเป็นคนเงียบๆไม่สนใจใคร แล้วอยู่ๆเป็นแบบนี้ได้ยังไง? ตอนนั้นเริ่มพบว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไปแล้ว นับวันเขายิ่งเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
เล่าแค่เริ่มต้นก่อนดีกว่ามันยาว ถ้า จขกท ต้องการแบบละเอียด มั่นใจว่าน่าจะฟินถ้าเล่าให้ฟังแบบละเอียด แต่ไม่กล้าละเอียดไง ถ้ามันมาอ่าน เดี๋ยวมันรู้แน่ -"- เดี๋ยวสู้หน้ามันไม่ติด เพราะ ปัจจุบันก็เจอมันทุกกกกกกกกกกวัน
โคตรดราม่า...ซึ้ง
ปล.เข้ามาอ่านเฉยๆอิๆ
มีแต่ใจตรงกันอ่ะ ก่อนกลับบ้าน สวัสดีครูพร้อมกัน
คะแนนสอบยังเท่ากันอีก
ถึงแม้มันจะบังเอิญแต่เราก็รู้สึกดีนะ(คหสต.)
เราเป็นผญ.ธรรมดาคนนึงที่คนส่วนใหญ่ชอบบอกว่า ทอมใช้ป้ะ -*- แค่ผญ.เฟ้ย
เข้าเรื่อง
เพื่อนสนิทคนนึงอะนะ เลิกกันแฟนได้ 1 ด.
ซึ่งเราแอบชอบมัน 1 ปี
เราคุยกับเพื่อนในกลุ่มว่าจะทำไงดี อึดอัดใจมากที่ไม่บอก J [คนที่เราแอบชอบ]
เพื่อนคนนั้นเลยพูดออกไปว่า เค้าโคดรำคาน ไม่บอกซักที่ จะพิสูดอะไรนักหนา ก็รู้อยู่แล้วว่า J
ก้รักแกเหมือนกัน ทำไมไม่รักๆกันซักที นี่ลุ้นจนตัวโก่งแทนละ
คำพูดของเพื่อนเราทำมห้เราตัดสินใจไปบอกกับคนๆนั้นว่า แอบชอบ
J ก็ตอบมาว่า เค้าก็ชอบแกเหมือนกัน เค้าติดตามแกก็นานแล้ว
เราสองคนก็เลยคบกันในทานะแฟน
6 เดือนผ่านไป----
J ก็บอกว่าขอโทดนะที่ต้องทักตอนนี้ คือ เค้าไม่ยากให้แกเสียใจ เค้าว่าเค้าไม่อยากเสียเพื่อนดีๆไป
คือเราช็อค ว่าทำไมถึงเลิกกันง่ายๆแบบนี้ J ไม่ใช่คนที่ลังเลแบบนี้ด้วย
เราสองคนหลบหน้ากัน
คนที่หลบคือเรา
เราชอบที่จะตะโกนถ้ามันอยู่แถวๆที่เรายืน ตะโกนประมาณว่า บรรยากาศแถวนี้ไม่ดีเลย หึ น่าเบื่อไปกันเถอะ
อ่อ ตอนเราเลิกกันใหม่ๆอะ เพื่อนของ J มันบอกว่าเราส่งสายตาอัมหิต ตาเราก็อัมหิตตลอดอยุ่แล้ว
3 เดือนผ่านไป------
J ก็ขอคืนดี มันลุ้นมากจนหัวใจจะวายกับคำตอบของเรา
เราตอบไปว่า
แกจะคิดอะไรก็เรื่องของแก------//เจอประโยคนี้ใจหายช้ะม้ะ 555
เพราะว่า
เค้ายังรอแกเสมอ
มันเลยบอกว่าถ้าเจอกันพรุ่งนี้จะกระดดกอด
J เล่าสาเหตุที่เลิกว่า เพื่อนเก่าเราที่อยู่กลุ่มเดียวกันกับ J ไปยุว่า เกลียดเลสเบียน เกลียดที่สุด
มันทำลายความมั่นใจแฟนเรา มันก็เลยขอเลิก
พอเราคบกันใหม่
เพื่อนเก่าคนนั้นก้ส่งข้อความมาหาเราใหญ่เลยว่า
อยากได้ความจริงไหม
ถามได้นะ
ถามเค้าเลยก็ได้
อยากทำมห้มันกระจ่าง
กลัวเเกเข้าใจผิด
Jจะไดเเลิกนินทาเค้าซะที
ถามได้ตลอดนะ
โอเคมะ
ถามได้เลยนะ นะจิบิๆ //หยุดส่ง-สัส กุรำคาน 5555
จบคะ
อ่อ ปล. วันเกิดเราคือวันเดียวกันในตอนที่ J คืนดี มันถามว่าจะเอาไรเป็นของขวัญ เราเลยตอบไปว่า ได้แกกลับมาก้ถือว่าเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิต
วันเลยส่งข้อความสั้นๆได้ใจความว่า
.
.
.
.
.
เสี่ยวไม่เปลี่ยนเลยนะ -///-
ไม่อยากจะเล่าาา เล่าแล้วมีน้ำตาตกกก เอาหน้าเกริ่มไว้ดีก่าาา5555
อันนี้ไม่ได้เป็นแฟนน้าาาา
เราชอบพี่ม.4 คนนึง ซึ่งพี่เขาก็รุ้ว่าเราชอบ แต่พี่เขาไม่ชอบ เขาทำเฉยฉากับเรามาตลอด
แลวันนึงพีเขาก้ชอบรุ่นพี่ม.5 คนนึงซึ่งเคสๆเหมือนกันๆแต่ดีกว่า
เราพยายามทุกอย่างให้เขามารัก พี่เขาก็พยายามให้พี่คนนั้นมารัก แต่ต่างคนก็ไม่สมหวัง พี่เขาก็เศร้า เราก็เศร้าอยากให้พี่เขาหันมาสนใจเราบ้าง... เราท้อออ ท้อจนไม่รู้จะท้อยังไงดี มันร้องออกมาก็ไม่หมดสะที
http://www.dek-d.com/board/view/3144184/ ฝากหน่อย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?