สถาปนิกเจ๋ง เงินทุนสูง

แต่ผู้รับเหมากับช่างหน้างานไม่เอาอ่าว

อาหารที่มีประโยชน์ครบถ้วน มีวิตามินA-Z แต่ขาดความอร่อย หน้าตาไม่น่ากิน

นิยายคิวบิก กับ ละครคิวบิก

คนที่หน้าตาขี้เหร่แต่จิตใจประเสริฐค่ะ

ตึกที่มีฐานรากแข็งแรงมั่นคง แต่ไร้ซึ่งดีไซน์

หนังสือเรียน หนังสือวิชาการที่อ่านในรูปแบบนิทานก่อนนอน

หนังสือชีวะเรื่อง cellที่อธิบายละเอียด แต่ไม่มีรูปประกอบ

เหมือนบุหรี่ค่ะ สูบเพื่อความเท่ แต่ไร้ประโยชน์(เกี่ยวไหม?)

รถ... ที่มีอะไหล่เครื่องยนต์คุณภาพสูง แรง และดี แต่กลับเรียกศักยภาพออกมาไม่ได้เพราะการประกอบจากโรงงานที่ไม่มีประสบการณ์

เสี่ยงดวงจิ้มเบอร์เอาใช่ไหมคะ

#ผิด

ผลิตภัณฑ์สินค้าที่มีนวัฒกรรมระดับโลก ผ่านการวิจัยคัดสรรวัตถุดิบอย่างดี

แต่แพคเกจห่วยไม่ดึงดูด เลือกพรีเซ็นเตอร์หรือแบรน แอมบาสเดอร์หน้าตาไม่ดี ภาพลักษณ์แย่

คิดว่านิยายที่ฐานข้อมูลดีมากๆ แต่ การบรรยายแย่ จะเปรียบเทียบกับอะไรดี

"เปรียบได้กับนัก(อยาก)หัดเขียน"ค่ะ คือ... เปรียบกับคนที่เขียนนิยาย(ยัง)ไม่เป็นยังเขียนไม่ได้ ไม่มี(ขาด)ประสพการณ์ ยังเป็นน้องใหม่อ่อนหัด   แต่ที่มีฐานข้อมูลดีมากๆหรือเยอะได้นั้นอาจจะเป็นเพราะรักการอ่านเท่านั้นเอง มั้ง (เปรียบเทียบอย่างนี้ได้หรือเปล่านะ^___^บรรยายแย่ๆ บรรยายไม่เก่ง  เช่นกัน ขออภัยค่ะ^ ^)

ต้องเอาหนูไอซ์หรือเคี้ยงมาพรีเซนเตอร์ซินะครับถึงจะดึงดูด 555
(มุขเฉพาะกลุ่ม)

เปรียบเหมือน คนที่คิดดี  ทำดี  จิตใจสูง

แต่อยู่ภายในร่างที่พิการ  

คนปรกติเลยมองข้ามความดีที่อยู่ภายใน เพราะคนทั่วไปมักพากันคิดดูถูกเขาที่อยู่ภายใต้รูปลักษณ์ที่ดูเหมือนจะด้อยกว่าตน  ก็เลยส่งผลให้คนไม่เห็นคุณค่าของคนพิการ

ก็นึกถึงอาจารย์ที่สอนเก่งๆ กับอาจารย์ที่ท่องให้ฟังอย่างเดียวสิครับ

แบบไหนเรียนสนุกและเข้าใจได้มากกว่ากัน น่าสนใจกว่ากัน
มันก็อารมณ์ประมาณนั้นได้

ยาหม้อขมๆ ประโชน์คับถ้วน แต่กลืนไม่ลง

กำลังจะแต่งสวยออกงาน อุปกรณ์เสริมงามมีครบ แต่ดันแต่งหน้าไม่เป็น

อาจาร์ยที่มีความรู้แน่นเอี๊ยดเต็มหัว พูดอะไรเป๊ะตรงตามตำราวิชาการทุกตัวอักษร แต่สำเนียงการสอนชวนให้ง่วงนอนหรือสื่อสารกับนักเรียนแล้วนักเรียนไม่อาจเข้าใจในสิ่งที่ท่านกล่าวได้แม้แต่พยางค์เดียว

พ่อครัวผู้ด้อยประสบการณ์เจอวัตถุดิบชั้นเลิศครับ

รสชาติออกมาอาจไม่ถูกปากคนส่วนใหญ่

เหมือนนักไวโอลินอ่อนประสบการณ์ เล่นไวโอลินของสตราวาดิอุส ครับ