อยากเรียนหมอมากๆ แต่เหมือนพ่อไม่สนับสนุนทำไงดีครับ (ช่วยผมด้วย)
ตั้งกระทู้ใหม่
แถมไม่พอพ่อเค้าพูดเหมือนจะดูถูกผมด้วยอะคับว่าผมจะทำไม่ได้อย่างงั้นอย่างงี้
ผมรู้สึกแย่มากๆเลยตอนนี้ ช่วยผมด้วยนะครับ
8 ความคิดเห็น
ยังไงพ่อก็หวังดีแหละค่ะ
ที่พ่อบอกว่ายังไง จขกท.ก็ทำไม่ได้ จขกท.ก็ต้องพิสูจน์ให้พ่อเห็นไปเลยค่ะว่า จขกท.ทำได้ ก็ลองตั้งใจมากๆในการทบทวนอ่านหนังสือดู พ่อเห็นเดี๋ยวก็สนับสนุนเองจ้า
ขอบคุณมากๆคับตอนนี้ผมเริ่มใจเย็นลงบ้างแล้ว หลังจากที่ตอนเช้าถึงกับร้อนไห้ออกมาเลยนะคับ
ได้นอนหลับไปสักพักรู้สึกว่าตอนนี้เริ่มโอเคบ้างแล้วอะครับ แต่ก็ยังไม่ค่อยอยากสนทนากับคุณพ่อเท่าไหร่นัก
เห่ยย ไม่ต้องแคร์ แม่เรา.. เอ่อ ไม่สิ แม่พี่ก็เคยพูดไว้งั้นเหมือนกัน ว่าแบบ จะไหวหรอ จะทำได้หรอ ไรเงี้ย แต่พี่่ไม่แคร์อ่ะ พี่ก็อ่านหนังสือของพี่ ติดที่ไหนพี่ก็ไม่เอา ไม่ไปรายงานตัว หรือที่ไหนที่พ่อแม่บังคับให้ไปรายงานตัว พี่ก็ไม่เอาเอกสารไปซะงั้น #แลดูเป็นลูกที่แย่ 5555 แล้วในที่สุดพี่ก็ติดหมอ แล้วก็ไม่มีอย่างอื่นสำรองด้วย แม่พี่ก็บ่นๆ นิดนึงนะ แต่พอเอาไปโม้กะคนอื่นเนี่ย ยิ้มแป้นเลยล่ะ 5555 เค้าก็แค่พูดไปงั้นแหละ บางทีมันอาจะเป็นแรงผลักดันนึงของเราด้วยซ้ำ สู้ๆ เถอะ ถ้าเราทำได้ ไม่ว่าที่ไหน สาขาไร เขาก็ต้องภูมิใจในตัวเราแน่นอนนนน
คนเป็นพ่อทุกคนรักลูก แต่จะแสดงออกมาไม่เหมือนกัน บางคนก็ไม่กล้าแสดงออก
พ่อคุณอาจจะให้กำลังใจไม่เป็น บางทีอาจดูเหมือน ไม่สนใจ
พ่อคุณอาจจะกระตุ้นไม่เป็น จนอาจดูเหมือนดูถูก
อย่าเอาสิ่งเหล่านี้ มาเป็นข้ออ้าง ในการขีเกียจ
วันที่คุณประสบความสำเร็จ คนที่ดีใจมากที่สุดคือพ่อคุณ
ขอโทษนะคับผมไม่เคยเอาสิ่งเหล่านี้มาเป็นข้ออ้างในการขี้เกียจนะครับ
ขออนุญาตินะครับ พ่อนะครับ จะเอามาเป็นข้ออ้างได้ไง บิดา นะครับ ทำไมถึงเอาท่านมาเป็นข้ออ้างแบบนั้น ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมคุณคิดแบบนั้นนะ แต่คนที่เอาพ่อมาเป็นข้ออ้างในการขี้เกียจนี้ ผมไม่เคยได้ยินเลยนะครับ ผมเพิ่งจะได้ยินจากคุณนี้แหละ ท่าผมจะขี้เกียจผมก็ขี้เกียจแหละครับ ผมไม่เคยมีข้ออ้างสำหรับการขี้เกียจหรอกครับ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นครับ
ก่อนหน้านี้อยากจะให้ข้อคิดเห็นบ้าง แต่หลังจากอ่าน คห3-1แล้ว
ผมคิดว่าตัวเองไม่แสดงความคิดเห็นน่าจะดีกว่า ขอให้ จขกท โชคดีครับ
คนอื่นๆเขาพูดกันไปหมดแล้วเนอะ เรามาให้กําลังใจ จขกท จ้าาาาาา
สู้้้้้้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สู้ๆนะค่ะคุณ จขกท.
เราเองก็ชอบช่วยเหลือคน แต่เราไม่ได้เรียนแพทย์น้า
เพราะเราไม่ได้เรียนสายวิทย์ และเราไม่เก่งวิทย์เลย
เราเก่งศิลป์ เราก็เลยไปทางศิลป์ เราเรียนครุออกแบบ
ตอนแรกคุณแม่ก็ค้าน อยากให้เราเรียนมหิดลอังกิดมากกว่า
แต่เราก็ฝ่ามาได้ จนตอนนี้ เวลาออกแบบอะไร
เอามาให้เขาดู เขาก็ชมว่า อื้ม เก่ง (ทั้งๆที่ตอนแรก.. 555+)
ไม่รู้ชมจริงไหม แต่คุณแม่ก็มีเอาโมเดลจักรยานที่เราทำล่าสุดมาจับๆมองๆนะค่ะ เราก็ดีใจค่ะ ^^
เราเชื่อว่า จขกท. มีความตั้งใจมากขนาดนี้ จขกท ต้องทำได้แน่ค่ะ
เป็นคุณหมอ ช่วยเหลือคนได้มากมาย
เป็นความฝันที่วาทำไม่ได้ เพราะวาไม่เก่งวิทย์เลย
แต่วาว่า จขกท ทำได้นะค่ะ เราเชื่อมั่นใน จขกท.
สอบเข้าให้ได้นะค่ะ เราเป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?