ทำยังไงให้พูดได้หลายภาษา ?

เราพูดภาษาที่ 3 เราพูดสเปนกับ อิตาลีได้ หลักง่ายๆถ้าอยากพูดได้หลายภาษานะ
- ให้ดูว่าเราชอบอะไร แล้วเราก็เริ่มที่ภาษานั้น เช่นเราชอบสเปนเราก็มุ่งมาทางภาษาสเปน (เราคุยแชทให้เพื่อนสเปนสอน หาหนังสืออ่าน ดูวิดีโอสอนภาษา คุยกับฝรั่ง)
- และผลที่ได้คือเราจะมีพื้นฐานของภาษานั้นๆและพื้นฐานนี้เราสามารถต่อยอดไปได้อีกหลายภาษา เช่นภาษาสเปนเราต่อยอดไปที่อิตาลีได้(ถึงจะไม่มากแต่ก็พอช่วยๆกันได้อะ แต่มันจะสับสนช่วงฝึกอิตาลีแรกเพราะศัพ์บางตัวมันค่อนข้างเหมือนกัน)
- [และถ้ารู้อิตาลีก็สามารถต่อไปฝรั่งเศสหรืออะไรได้(อันนี้เราไม่รู้ว่าจริงไหมเพราะเราไม่เคยลองฝึกดูตอนนนี้เรายังไม่ประสีประภาษาอิตาลี แต่เพื่อนอิตาเลี่ยนที่ฝึกภาษาให้เขาบอกว่าถ้ามีพื้นฐานสเปนกับอิตาลีอะเราฝึกฝรั่งเศสได้ง่ายกว่าคนปกติ)]
  ยกตัวอย่างนะ
เช่น
     ถ้ารู้ภาษาใดภาษาหนึ่งใน อังกฤษ สเปน อิตาลี ฝรั่งเศส เยอรมัน = สามารถต่อยอดภาษาในกลุ่มนี้ได้
     ถ้ารู้ภาษาใดภาษาหนึ่งใน จีนกลาง จีนแมดาริน มันจะต่อยอดด้วยกันได้ง่าย
     อีกตัวอย่างง่ายๆ รู้ภาษาไทยก็พูดภาษาลาวกับเขียนภาษาลาวได้ง่าย เชื่อเราอันนี้ฟันธง โคตรเหมือนภาษาไทย

เราพูดได้อย่างเดียว แต่เขียนไม่ได้อ่ะ 
อย่างถ้าฟังมา จะพอแปลออกว่าพูดอะไร ไรงี้ เพราะเราชอบดูรายการของเกาหลีอ่ะ วาไรตี้ ซีรี่ส์ ดูหมด เพลงก็ฟัง แล้วมันได้เองอ่ะ 555

อาจจะมีเคล็ดลับเล็กน้อยเช่น เราอยากพูดภาษาญี่ปุ่นเป็น เราก็ดู ' ดูหนังภาษาญี่ปุ่นบ่อยๆ ' มันจะมีความคุ้นเคยอ่ะนะ พอเราได้ยินบ่อยๆก็จะคุ้นหู พูดได้ชัดเจน หรือรู้ความหมายอะไรทำนองนนี้ เราอยากเรียนภาษาญี่ปุ่นแต่แม่ไม่ให้เรียนอ่ะนะ =[]= เลยต้องนั่งดูอนิเมะ [ ซับไทย ] เปิดเว็บคำศัพท์อ่านไปพลางๆ ดูอนิเมะมา 2 ปีแล้วแต่พูดได้แค่แนะนำตัวกับนับเลข [ ก็ถือว่าเป็นผลพวงที่ยิ่งใหญ่ ] 

อาจจะมีเคล็ดลับเล็กน้อยเช่น เราอยากพูดภาษาญี่ปุ่นเป็น เราก็ดู ' ดูหนังภาษาญี่ปุ่นบ่อยๆ ' มันจะมีความคุ้นเคยอ่ะนะ พอเราได้ยินบ่อยๆก็จะคุ้นหู พูดได้ชัดเจน หรือรู้ความหมายอะไรทำนองนนี้ เราอยากเรียนภาษาญี่ปุ่นแต่แม่ไม่ให้เรียนอ่ะนะ =[]= เลยต้องนั่งดูอนิเมะ [ ซับไทย ] เปิดเว็บคำศัพท์อ่านไปพลางๆ ดูอนิเมะมา 2 ปีแล้วแต่พูดได้แค่แนะนำตัวกับนับเลข [ ก็ถือว่าเป็นผลพวงที่ยิ่งใหญ่ ] 

ทำเหมือนเรียนภาษาไทยเลยจ้า ตั้งแต่เราเป็นเด็กเล็กๆเรียนมาแบบไหนทำแบบนั้นเลย แต่ถ้าให้มีให้พูดชัด คล่องจริงๆ ต้องมีสภาพแวดล้อมของภาษานั้นๆค่ะ

เราว่าที่ดีน่าจะเป็นพวกดูหนังฟังเพลงอะไรพวกนี้นะ
เหมือนได้ศัพท์ที่ใช้บ่อยๆในชีวิตประจำวัน
แล้วก็พวกศัพท์ที่เค้าฮิตๆกันในช่วงนี้อะไรแบบนี้อ่ะ
บางทีเราไม่รู้ความหมายศัพท์แต่รู้ว่ามันใช้อะไรแบบไหนได้ก็โอเคแล้วแหละ
คือแกรมม่าไม่ต้องเป๊ะแต่ให้รู้เรื่องก็พอโอเค
เราว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือฝึกให้ชินกับภาษาเนี่ยแหละ
ถ้าพวกเรื่องแกรมม่าถ้าเราฟังบ่อยๆก็จะรู้ว่าอันไหนมันฟังขัดๆ
พอใช้ไปนานๆก็จะชินเองแหละ
ยังไงก็สู้ๆน้าาาาา 

อยากเก่งทั้งเยอรมันกับฝรั่งเศสอ่ะคับ ทำไงดี T^T

เลือกภาษาที่ตัวเองชอบ เพราะถ้าเราไม่ชอบให้ตายยังไงก็ไม่เรียน ไม่เข้าหัว เปลืองเงิน เปลืองเวลา เช่นเราอ่ะ ชอบภาษาญี่ปุ่นมากกกกกกก ติดมาจากดูอนิเมนี่หล่ะ พอเราดุไปเรื่อยๆหลายๆคำก็เริ่มติดปาก ไม่ต้องดูคำแปลก็แปลเองได้ แล้วเราก็เรียนด้วยตัวเองอ่ะเพราะแม่ไม่สนับสนุนเท่าไหร่ ตอนไปญี่ปุ่นจะขอแม่เรียนแม่ก็ไม่ให้ เราก็เลยต้องมาเรียนเอง ตอนนี้จำฮิรางานะกับคันจิได้นิดหน่อย ตอนไปนี่ต้องใช้ภาษาญี่ปุ่นเยอะมาก เพราะเงินหมด 555 หลงอีกสารพัด เราภูมิใจมากเลยที่พูดกับเค้ารู้เรือง 

ถ้าในอนาคตเธอยังอยากได้หลายภาษาอยู่และมีเงินมากพอ ลองไปอยู่หลายๆประเทศ ประเทศละ1-2ปี เรียนต่อก็ได้ ทำงานก็ได้ work&travelก็มีเยอะแยะ
แต่ถ้าไม่ได้ใช้มันก็ลืมเหมือนกันนะ5555

ถ้าจะเริ่มเรียนภาษาแบบเริ่มเรียนด้วยตัวเอง ต้องขึ้นอยู่กับว่าเราสนใจภาษาไหนก่อนค่ะ การเรียนภาษาด้วยตัวเอง ถ้าไม่สนใจก็ไม่เกิดผลนะคะ สำหรับเราเรียนภาษาเกาหลีด้วยตัวเอง ถูๆ ไถๆ มาตลอด 5 ปี ก็ถือว่ามีความก้าวหน้า แม้จะไม่ได้แตกฉานแต่ก็พอรู้เรื่องค่ะ

สำหรับวิธีของเรา เริ่มต้นจากเราชอบนักร้องเกาหลี แล้วอยู่ๆ ก็เกิดอยากอ่านออกขึ้นมา เลยเริ่มศึกษาจากตัวอักษร สระ การสะกดคำ คือให้อ่านออกเขียนได้ก่อนค่ะ เรื่องความหมายช่างมัน 555 พออ่านออกเขียนได้แล้วอย่างอื่นก็สบายมากๆ เราเริ่มจำศัพท์ก่อนค่ะ ศัพท์ที่เจอในเนื้อเพลง ในหนัง ในรายการทีวีต่างๆ (อันนี้ต้องสะสมนะ สะสมมาเรื่อยๆ) จากนั้นพอใช้ชีวิตกับมันบ่อยๆ เราก็เริ่มสังเกตไวยากรณ์และก็ศึกษาไวยากรณ์เพิ่มเติมทีหลังค่ะ ตอนนี้ไวยากรณ์ก็ได้แค่เบื้องต้น งูๆ ปลาๆ เพราะยังไม่มีเวลาศึกษาอย่างจริงจัง ได้เท่าที่สังเกตมาตามสิ่งที่พบเจอ แต่ทุกวันนี้ถ้ามีประโยคภาษาเกาหลีมาเราก็พอแปลได้คร่าวๆ ว่าประโยคนั้นพูดถึงอะไร ถ้ามีเวลาก็จะเรียนไวยากรณ์อย่างจริงจังค่ะ

เราเคยเรียนภาษาญี่ปุ่น จีน เยอรมัน ฝรั่งเศส 3 ภาษาหลังนี่แค่แตะๆ แต่รู้สึกว่ามันไม่ใช่มาก เรียนไม่รอดแน่ก็ไม่เรียนค่ะ 555 ส่วนภาษาญี่ปุ่นเคยเรียนตัวอักษรจนหมดแล้ว แต่รู้สึกว่ามันยากเหลือเกิน จำไม่ได้ ToT ก็เลยหยุด (ลืมทุกตัว 555)

สำหรับเรา เรียนเพื่อให้เข้าใจถึงการใช้ภาษานั้นๆ ก่อนค่ะ แล้วเรื่องการพูดนั้นค่อยมาฝึกทีหลัง เราเรียนแบบระบบภาษา ดังนั้นจึงเรียนตัวอักษร คำศัพท์ ไวยากรณ์ให้รู้เรื่องก่อน แล้วค่อยมาฝึกทักษะการพูดทีหลังค่ะ

เราเรียนอยู่ ศิลป์-ฝรั่งเศส เพิ่งขึ้น ม.4 เองอยากเก่งฝรั่งเศสเหมือนกัน ทำไงดี T^T

สำหรับเรานะ เราไม่เน้นตำราอะ
เราเน้นดูหนัง ฟังเพลง ดูซีรีย์มากกว่า
เพราะมันเป็นสิ่งที่เราชอบ

พอเราชอบปุ้บ เราก็จะชอบภาษานั้น
เลียนแบบคำพูดในหนัง ในซีรีย์บ้าง

เจอฝรั่ง หรือชาวต่างชาติ
เราจะเข้าไปทักตลอดเลย
ชวนเค้าคุย รู้จักเพื่อนด้วย ฝึกตัวเองด้วย
และจะเป็นเรากว่าที่จะมานั่งท่องตำราโดยไม่ได้ไปใช้จริงนะ ^^

ขอแนะนำนะคะ ตอนนี้เราพูดได้5ภาษาแล้ว

ต้องชอบจริงๆไม่งั้นจะเรียนไม่ได้ เพราะไม่มีแรงบันดาลใจ
แนะนำให้เริ่มจากอ่านตัวอักษรก่อน พออ่านออก ท่องศัพท์ ต่อด้วยไวยากรณ์ค่ะ


สู้ๆนะคะ

หาเพื่อนต่างชาติเลยครับ ถึงจะเรียนมาแต่ไม่ได้ใช้ ยังไงก็ลืมครับ แต่พยายามใช้ภาษาบ่อยๆ จะคุ้นเคย แล้วใช้ได้คล่องเลยครับ

ผมพูดได้หลายภาษาครับ เช่นภาษาสวิส ภาษาเช็ก #ผิด

ก่อนอื่นถ้าอยากพูดภาษาได้ต้องทำความเข้าใจกับมันก่อนว่าเราอยากจะพูดได้แบบไหน แบบคล่อง แบบพอแถพอสนทนา

แล้วก็ต้องดูตัวเองด้วยว่าชอบภาษานั้นๆมั้ยเวลาฝึก เวลาเรียนรู้มันจะได้ไม่น่าเบื่อครับ

อีกอย่าง เราอยากพูดภาษานั้นได้เพราะอะไร ลองค้นหาคำตอบกับตัวเองด้วยนะครับ

ก่อนอื่นเราก็ต้องเข้าใจกับพวกตัวอักษรว่ามันอ่านว่าอะไรบ้าง (ในกรณีตัวอักษรที่ไม่ใช่ตัวอังกฤษ) จากนั้นก็ค่อยๆท่องจำตัวอักษรเหล่านั้นค่ะ อาจจะนุ่งท่องปากเปล่า หรือจะเป็นการคัดลงในสมุดก็ได้ แต่วิธีหลังจำง่ายกว่าค่ะ วิธี้จะช่วยให้เราจำตัวอักษรได้ดี และเมื่อจำอักษรได้ เราก็จะสามารถอ่านคำศัพท์ และสะกดได้อย่างถูกต้องค่่ะ คราวนี้พออ่านได้และจำอักษรได้คล่องแล้วส่วนใหญ่ก็จะเป็นการท่องศัพท์ ต่อด้วยไวยากรณ์เบื้องต้น ตรงนี้ละคะที่อาจจะทำให้สับสนได้ ถ้าอยากแม่นแกรมมา คราวนี้ก็ต้องท่องจำเอาอย่างเดียวแล้วค่ะเพราะถ้าอยากแม่นแกรมมาความจำของเราก็ต้องแม่นไปกับมันด้วย รวมทั้งการเอาแกรมมาไปประยุกต์ใช้ค่ะ เพราะมีหลายประเทศเลยที่จริงจังเรื่องแกรมมา ยังไงก็สู้นะค่ะ ^^

สำหรับเรานะ ถ้าคิดแบบง่ายๆก็เริ่มจากการฟังก่อน ทำยังไงก็ได้ให้ตัวเองได้ยินภาษานั้นจนคุ้นเคย แล้วมันจะค่อยๆเป็นเอง แต่วิธีนี้ต้องใช้เวลาเยอะๆหน่อย และอาจจะไม่เหมาะเท่าไหร่สำหรับคนที่ไม่ค่อยมีโอกาสหรือไปอยู่ในแวดล้อมนั้นจริงอ่ะค่ะ

เพราะตอนสมัยเราเป็นเด็กน้อย เราเริ่มเรียนจากตำราหรือเขียนหนังสือที่ไหนล่ะ เราฟังบ่อยๆจนเคยชินแล้วเราก็พูดได้ก่อนเขียนหนังสือหรืออ่านได้อีก จริงไหมคะ?

สำหรับเราหรอ ก็ชอบภาษานะคะ ถ้าเป็นภาษาที่คุ้นเคยก็จะไปได้เร็วกว่า ภาษาคุ้นเคยที่ว่านั้นคือภาษาที่ได้ยินบ่อยๆและจับสำเนียงได้ค่ะ
ก็หาฟังบ่อยๆค่ะ เปลี่ยนเสียงในสภาพแวดล้อมให้เป็นภาษานั้นๆไปให้หมด เวลาเดินผ่านเจอป้ายอะไรก็ทำตัวให้รู้สึกสงสัยอ่ะ ว่าถ้ามันเปลี่ยนเป็นภาษาที่เราเรียนอยู่มันจะพูดว่ายังไงอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ

สู้ๆนะ

คือเราก็ไม่รู้ว่าจะเนะนำอะไรอ่า555 เราก้จะเรียนภาษาเกาหลีอ่า แล้วก้จีน กับจีนกวางตุ้ง
เยอะเนอะ แต่ลองใช้แรงบัลดาลใจดูเพื่อให้เราตั้งใจเรียนมากขึ้นอีก แรงบัลดาลใจเรามาจากชายหนุ่ม12คน...


PS.อุง-ยา อุง-ยา

ฝรั่งเศสย๊ากกยากกก เรียนศิลฝรั่งเศสมา ยังลืมเลยย5555 #ขี้เกียจเองแหละ

เราอยากเรียนภาษารัสเซียนะ แต่ถ้าไม่ได้เอามาใช้มาพูดก็ลำบากเหมือนกัน =_=

วิธีเราก็เวลาเรียนภาษาใหม่ๆให้แปลเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ก็ญี่ปุ่น #เราคล่องญี่ปุ่นละ

พยายามไม่แปลเป็นไทย หรือเขียนคำอ่านลงไป ไม่งั้นเราจะติด แล้วลืม

ภาษาไทยนะ เราใช้อยู่ทุกวัน ให้ตายยังไงก็ไม่ลืมหรอก

แต่อย่างอังกฤษ ญี่ปุ่นไรเนี้ย ไม่ค่อยได้ใช้ เวลาจะเรียนภาษาใหม่ก็เอามาผสมๆกัน จะได้ไม่ลืมภาษาที่เคยเรียนด้วย

ฟังเพลงไงอยากฝึกภาษาอะไรก็ฟังเพลงภาษานั้น ช่วยได้น่ะ
ถ้าไม่รู้คำศัพท์ก็มาแปลทีหลังมันจะจำได้เอง

เรียนพิเศษ + ฟังเพลง +ดูหนัง ที่สำคัญ ฝึกสนทนากับเจ้าของภาษา 

ยิ่งโตขึ้นภาษาต่างๆยิ่งสำคัญค่ะ เป็นทางเลือกสำหรับการทำงานด้วย
ตอนนี้เราได้อิ้งเป็นเพื่อนฐานพอรอดตายในต่างแดน ญี่ปุ่นพอเอาตัวรอดได้
อีกภาษาคงเป็นอาหรับที่เป็นทางเลือกของการทำงานในอนาคตค่ะ 

ถามด้วยคนนน
อยากพูดภาษาอังกฤษให้เป๊ะ ต้องทำยังไงเหรอคะ ? เราเห็นแชมป์พูดสุนทรพจน์ภาษาอังกฤษพูดแล้วชอบอ่ะ เจ๋งดี *-* (เราชอบภาษาอังกฤษอยู่แล้ว พูดได้บ้างแต่เวลาตื่นเต้นๆจะออกสำเนียงไทย 5555) 

ของเรามันมีแรงบันดาลใจอ่ะ คือเราอยากไปอเมริกามาก
 เน้นโซนแมนฮัตตั้น แบบว่าคลั่งไคล้อ่ะ ชอบบ้านเมืองเขา อยากไปทำงาน ใช้ชีวิตที่นู่น คือเราเรียนพวกดีไซน์อยู่แล้วมันต้องเจอคนเยอะ อยากทำงานกับคนต่างชาติ เราก็เลยตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษให้มันดีๆเลย มีเรียนพิเศษแบบกับเจ้าของภาษา  ติดตามข่าวสารเป็นภาษาอังกฤษไรงี้อ่ะ แบบโทรศัพท์ตั่งค่าเป็นภาษาไทย ก็เปลี่ยนเป็นอิ้งค์ ในเฟส ทวิตเตอร์ บลาบลาบลาเปลี่ยนเป็นอิ้งค์หมด ลองโพสต์ อัพทวิตเป็นภาษาอังกฤษดูอ่ะ
ตอนแรกประโยคมันก็โคต.รกากอ่ะ แต่เราอยากเก่งขึ้น ก็ลองหาคำเหมือนคำแทน ไม่แน่ใจเปิดดิก มันก็จะได้เพิ่มไปในตัวเลยอ่ะ หัดพลิกแพลงประโยคให้มันดูยากๆ ใส่อารมณ์ หัดใช้คำแสลงๆ ไรงี้อ่ะ คือเราอาจจะไม่แน่ใจว่ามันถูกตั้งตามแกรมม่าปล่าว แต่ถ้าคนอื่นเข้าใจมันก็โอเคแล้ว :) 

ปล.เราเคยไปอ่านมาว่าถ้าอยากจะเก่งภาษา ต้องเลิกยึดกับภาษาบ้านเกิดอ่ะ คือทำเหมือนเราเป็นเด็กเล็กเริ่มเรียนภาษาครั้งแรกอ่ะ มันอาจจะทำยากอ่ะตรงนี้ แต่เราก็ฝึกอยู่นะ .. 

สู้ๆ 

ขึ้นอยู่กับว่าอยากเรียนกี่ภาษา และต้องการให้ลึกแค่ไหนนะ

ทางนี้กำลังศึกษานอร์วีเจี้ยนกับจีนเป็นหลักๆอยู่  (แต่ก็ไปเรียนภาษานู้นนี้อย่างกรีก ละติน เดนส์ สวีดิช ฟินนิช รัสเซียน  บลาๆๆๆ  ไรงี้ด้วยนะ  เอาแค่พอพูดได้ทักทาย และก็อ่านตัวง่ายๆออกไรงี้ก็พอ  - -)    ก็ศึกษาด้วยตัวเองเป็นหลักนะ   ลองหาเว็บสอนตามเน็ตดู  อย่าง  www.goethe-verlag.com  ไรงี้

อีกเรื่องที่ช่วยได้มากคือ การหาเพื่อนชาวต่างชาติ   ลองคุยกันในเว็บหาเพื่อน สไกป์ เมลล์  อะไรงี้ก็ดี   บางประเทศที่เค้าเป็นมิตรๆหน่อย อย่างอิตาลี เค้าก็สอนให้จริงๆจังๆนะ   แต่บางประเทศก็ไม่เป็นมิตรเท่าไหร่แหละ....

นอกจากนี้ง่ายๆเลยคือ ลองเป็นแฟนคลับใครซักคนในชาติที่เราเรียนภาษานั้นๆดูสิ -w-   เป็นอะไรที่เบสิกสุดๆ  แล้วจะได้ภาษานั้นๆโดยอัตโนมัติเลย  ไปส่องบล็อกส่องไรงี้  -..-  ลองศึกษาประวัติอะไรต่อไรประเทศนั้นๆก็ดีไปอีกอย่าง  ได้รู้วัฒนธรรมเค้าด้วย~

จขกท  ศึกษาภาษาอะไรอยู่อ่ะ? มาแลกเปลี่ยนกันได้นะ  5555

Lykke til จ้ะ ;)

ดูหนังหรืออะไรที่ชอบที่เป็นภาษาที่เราอยากได้ครับ ผมลองเอง ได้ผลด้วย แต่ก็ต้องร่วมกับวิธีอื่นๆด้วยนะครับ

ถ้ามีโทรศัพท์และสัญญาณเน็ตก็ช่วยได้แล้ว เริ่มจากเราลองเข้าไปดูแอพต่างๆ แล้วลองหาภาษาที่อยากเรียนดู อย่างเช่นภาษาจีน ก็ลองเลือกพวกเกมมันจะช่วยฝึกได้ดี ตอนนี้เราก็กำลังฝึกอยู่หลายภาษาเลย ขอแนะนำให้ฝึกภาษาจีน อังกฤษ และเสริมด้วยฝรั่งเศส แต่เราเลือกมาหลายภาษาทั้ง จีน เกาหลี ญี่ปุ่น อังกฤษ ฝรั่งเศส คืออยากได้หลายภาษาอ่ะ

กราบคอมเม้นนี้ค่ะ เราเรียนศิลป์ ญี่แต่เราไม่รุ้เรื่อง แต่พอเราเรียนฝรั่งเศสเอง ฟังเพลงดูหนัง ตอนนี้พอพูดประโยคสั้นๆได้เเล้ว ภาษาต้องใจรักจริงๆ

ฟังเพลง ตปท จนจำได้ร้องได้(ไม่จำเป็นต้องเข้าใจ) ทำเป็นกิจวัตร แล้วไปฝึกเรียนก็จะทำให้เรียนได้เร็วขึ้นนนน

ฟังเยอะๆ ค่ะ

ถ้าภาษาญี่ปุ่นนี่ง่ายมาก จากการ์ตูนเยอะแยะ 5555+
ควรฟังเยอะๆ ก่อน จากหนุงหรืออะไรก็ได้ค่ะ ไม่ต้องสำเนียงเป๊ะแต่ฟังที่เขาพูดแล้วลองมาพูดเอง
ไม่แนะนำให้ฝึกไวยกรณ์ อะไรพวกนี้ก่อน เน้นไปที่คำศัพท์+เน้นเรื่องพูด สะกดยังไงเนี่ยยังไม่ต้องไปสนใจมัน พูด+ฟังเยอะๆคือดีที่สุดแล้วค่ะ

แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่ที่แต่ละคนนะคะ บางคนความจำดี ก็จำตัวอักษรจำอะไรก่อน แล้วแต่คนชอบด้วยค่ะ ดูว่าตัวเองอยากเริ่มตรงไหนก็เริ่มตรงนั้นดีกว่าค่ะ

เครียดดด มากมายครับ 55555+

แล้วแต่ว่าจะเรียนให้ลึกแค่ไหนนะ สำหรับการออกเสียงอยากให้เรียนตั้งแต่เนิ่นๆ ยิ่งโตไปยิ่งออกยาก

ถ้าเป็นภาษาอังกฤษที่เคยเรียนอยู่แล้ว วิธีที่จะพูดได้คือ ดูหนัง/ละคร/ฟังเพลงภาษาอังกฤษบ่อยๆ อ่านนิยายภาษาอังกฤษเยอะๆจ้ะ เดี๋ยวนี้หาซื้อง่าย มีทั้งแบบง่ายแบบยาก : ) การอ่านและฟังเยอะๆ จะช่วยให้เราแต่งปย.ใหม่ได้ดีขึ้น

จากนั้น มีเพื่อนชาวต่างชาติก็ดี จะได้ฝึกคุยกัน ถ้าไม่มี ก็เอาเพื่อนเราเนี่ยแหละ ช่วยมานั่งฟังเราเวิ่นเว้อหน่อย 55555

หาโอกาสไปเมืองนอกบ้าง สอบชิงทุนไปซัมเมอร์ ไรงี้ ถ้าได้อยู่ในสภาพแวดล้อมของเขาเราจะพูดได้เอง (เพราะมันบังคับ 555)

ส่วนภาษาที่ 3 -4 อันนี้ถ้าอยากเรียนให้ลึกซึ้ง พูดได้ไม่ใช่แค่งูๆปลาๆก็ต้องเรียนจริงจังละ พอมีพื้นฐานระดับหนึ่ง ก็เริ่มฟังเยอะๆ ดูละคร/การ์ตูนภาษานั้นเยอะๆ ให้เราคุ้นเคยกับสำเนียงของเขา แล้วก็หัด Shadowing (ฟังเจ้าของภาษาพูด แล้วพูดตาม ให้เสียงเราเหมือนเค้า) ใช้กับภาษาอังกฤษก็ได้นะ

ยังไงก็สู้ๆนะ ค่อยๆเรียนไปเรื่อยๆอย่ารีบร้อน เดี๋ยวปนกัน

และถ้าเน้นปริมาณ ขอพูดได้เยอะๆไว้ก่อน ก็เลือกเรียนภาษาที่ใกล้เคียงกัน เช่น
ถ้าเก่งอังกฤษอยู่แล้ว ก็เรียนฝรั่งเศส หรือภาษาแถบยุโรป
อยากเรียนภาษาตะวันออก ก็ญี่ปุ่น-เกาหลี จะคล้ายกันมาก ส่วนจีนไวยากรณ์ไม่เหมือนกัน แต่ภาษาญี่ปุ่นจะมีตัวคันจิบางตัวคล้ายๆกับภาษาจีน

คือแต่ก่อนเราก็เป็นแบบ จขกท นะ ทำอะไรยังไงก่อนหลังไม่รู้จะเริ่มยังไง มั่วไปหมด นู้น นี่ นั่น หาข้อมูลมา เราต้องท่องศัพท์นะ ให้จำคำศัพท์ให้ได้ ดูหนังฟังเพลงของภาษานั้น ๆ ทำไปเรื่อย ๆ เกิดเครียดไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำไมวันนี้ขี้เกียจ ไม่อยากทำบ้างอะไรบ้าง จนสุดท้ายถ้าเป็นภาษาเกาหลีก็จะดูซีรี่ย์บ้าง เขาพูดกันแบบนี้ แบบนี้ แบบนี้นะ ก็เห็นเขาพูดกันบ่อย ๆ ก็ไปหาว่าเออคำนี้มันแปลว่าอะไรนะ พอเราได้รู้ในสิ่งที่เราอยากรู้จริง ๆ เนี่ย มันก็เริ่มสนุกคะ ทำให้เราไม่เบื่อและทำให้เราอยากเรียนรู้ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนเราก็พร้อมที่จะจดจำมัน  ส่วนเอาง่าย ๆ เลยอย่างอังกฤษอะ เราก็คิดแหละว่าเรียนยังไงจะไม่ให้เบื่อละ ถ้าไปเรียนพิเศษจะเป็นยังไงน้อ ??  ส่วนตัวนะ ก็เลยลองเปิดหาตามยูทูปที่เขาลงไว้ แรก ๆ คือเราก็ฟังที่เขาพูด มีทั้งภาษาอังกฤษด้วยไทยด้วย ฟังบ่อย ๆ แล้วเอาคำในประโยคอะไปหาความหมายอีกทีคำไหนที่ไม่รู้อะ อย่างน้อยอ่านหนึ่งประโยคเราก็ได้รู้ความหมายของคำตั้งกี่ความหมายแล้ว เห็นไหม ไม่ต้องบังคับตัวเองว่า ต้องอ่านศัพท์ให้เยอะ ๆ จะได้รู้ความหมาย  รู้ศัพท์มากแต่ใช้ในการแต่งประโยคไม่ได้ก็มีเยอะคะ  เราก็เลยคิดได้ว่าการเรียนรู้อย่าไปคิดมาก เรียนรู้แบบไหนก็ไม่ผิดขอแค่เรากล้าที่จะเรียนรู้สิ่งนั้นจริง ๆ คะ เราจะชอบติดตาม อาจารย์อดัม คะ เขาจะเป็นคนตลกแล้วยังให้ความรู้เราได้แบบเข้าใจง่ายด้วย เวลาออกเสียงให้ชัดเหมือนเจ้าของภาษา คือเราต้องเข้าใจว่าเราเป็นคนไทยไม่ใช่คนในปะเทศนั้นเราไม่ต้องไปเคร่งเรื่องสำเนียงหรืออะไรแบบนี้ ฝรั่งไม่ถือ เราก็เลยสนุกมาก ๆ แล้วไม่กดดันกับการเรียนภาษาเลยคะ ถึงจะเรียนด้วยตัวเอง จะผิดบ้างถูกบ้างแต่ประสบการณ์จะสอนเราเองคะ  เอาใจช่วยนะคะ ลองดูคะ ^^ 

ยาวหน่อย ขี้เกียจก็ข้ามไป

พูดได้หลายภาษา มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ 

ยิ่งถ้าเรามีเป้าหมายแค่ว่าอยากพูดได้หลายภาษาจะยิ่งยาก

เราควรคิดออกมาเลยว่าอยากพูดภาษาอะไรได้บ้าง

ผมไม่ใช่คนที่พูดได้หลายภาษาหรอกนะครับ 

แต่ผมเข้าใจหลายภาษา คือพูดไม่ได้ แปลทั้งประโยคไม่ได้ แต่จับใจความได้ 

นอกจากภาษาไทย ก็มีอังกฤษที่พูดได้ ไม่ถึงกับคล่อง และเป๊ะเรื่องไวยกรณ์ แต่สื่อสารกันรู้เรื่องและเข้าใจแน่นอน

รองลงมาคือภาษาจีน อันนี้เคยได้เรียนมาบ้าง คุยได้แบบงูๆ ปลาๆ ไม่ได้ใช้นานๆ ลืมไปแทบทั้งหมด

และอีกหลายๆ ภาษาที่เคยศึกษา เคยได้ยิน เคยฟัง เคยอ่าน ก็ยังเข้าใจ แต่พูดไม่ได้

ที่กล่าวมาคือจะบอกว่า เราไม่จำเป็นต้องเก่งหลายภาษา เอาแค่ภาษาเดียวให้เก่ง ส่วนภาษาอื่นช่างมันเถอะ

ตอนนี้ผม ผ่านมาแล้ว 4 ภาษา คือ อังกฤษ จีน ฝรั่งเศษ และรัสเซีย

จีนถือว่ายากสุดเพราะเราหารากศัพย์จากภาษาอังกฤษ(ภาษษต่างประเทศที่เราคุ้นชิน)

ส่วนฝรั่งเศษ และรัสเซีย
ไม่ยากอย่างที่คิด

การเรียนคล้ายๆ กัน

อันนี้จะเข้าสู่เทคนิคการเรียนของผม ที่เรียนเอง โดยไม่มีอาจารย์สอน ( อย่างน้อยก็หาพื้นฐานไปก่อน ถ้าไปเรียนจะได้ก้าวกระโดดได้ จะได้ไม่เสียเงินมาก )

1 รู้จักอักษร และสระ ( การออกเสียง การเขียน เปรียบได้กับตัวใดในอังกฤษ หรือไทย )

2 ลองผสมคำทับศัพท์ ( เริ่มจาก ชื่อ สกุล ที่อยู่ ถนน จังหวัด ผสมไปเยอะๆ การฝึกผสมคำ จะทำให้เราอ่านง่ายขึ้น )

3 ฝึกอ่าน ( อ่านไปเลยความหมายไม่รู้ ไม่เป็นไร อ่านได้ไว้ก่อน เพราะถ้าอ่านไม่ออก การที่เราจะไปหาความหมายก็ยากเข้าไปอีก )

( 2 เป็นเพียงการช่วยให้เราจำตัวอักษร และสระ ได้เท่านั้น 3 เหมือนเป็นการทดสอบ หากเรายังเปิดตาราง ตัวอักษร ถือว่ายังไม่ผ่าน ทำต่อไป )

4 ลองหาคำทักทาย ( รวมถึงเรื่องอื่นที่สนใจ ) จดลงไป จดลงไป จดลงไป จดลงไปในสมุด จดลงสมุดนะครับ ไม่งั้นไม่จำแน่ๆ ขยันหน่อย 

จดให้หมด ทั้งคำ ความหมาย การอ่าน รวมถึงการใช้ (เช่น คำว่า สวัสดี มีหลายรูปแบบ แบบสนิท แบบชาย แบบหญิง ตามเวลา สถานที่ )

5 อ่านบทความ ( แนะนำให้ปรินท์ออกมาเป็นกระดาษ เพราะเราจะได้เขียนความหมายได้ < บ้านผมไม่มีเครื่องปรินท์ ผมลอกออกมาเลย จะได้ฝึกเขียนไปในตัว > ) เขียนความหมายของทุกคำ 

ุถ้าคิดว่าเก่งแล้ว เล่นเกมกับตัวเอง 

เอาบทความที่เคยแปล มาแปลอีกครั้ง 
ใน 5 คำ เปิดหาความหมายได้ 1 คำ 
ถ้าเกินกว่านั้น เริ่มใหม่


ตอนนี้เราก็รู้ทั้งคำศัพท์ กับเทคนิคการใช้ 

แล้วไวยกรณ์ ทำไมถึงไม่พูดถึง ?

เพราะผมเอาไว้อ่าน ไม่ได้เอาไว้เขียนเรียงความประกวด 

แต่จากที่ผ่านมา ไม่ว่าภาษาอังกฤษ หรือภาษาไหนๆ ผมบอกเลย ผมไม่รู้หรอก ว่ารูปประโยคแบบนี้ มันคือพาสเท้น แพสซีฟ หรือฟิวเจอร์เพอเฟค ผมรู้แค่ว่ามันต้องใช้ตอนไหน

และที่รู้ได้ ก็เพราะอ่านเยอะ ผ่านตามาแยะ ผ่านจนเราเกิดความเคยชิน 

วิธีมันอาจจะดูยากๆ แต่ลองทำดูผมรับลองได้เลยว่าวิธีนี้ดีกว่า ของกระทรวง

ใครที่ไม่เก่งอังกฤษ เอาวิธีนี้ไปใช้ก็ได้ครับ 

( ผมเรียนอังกฤษด้วยการอ่านบทความ )



สิ่งสำคัญที่สุด คือ แรงบัลดาลใจ


เหมือนหลายคนอยากเรียนญี่ปุ่นเพราะ ติดเมะ ( อยากดูแบบไม่อ่านซับ เพราะจะได้สนุกเต็มที่ ไม่ก็เพราะว่าแบบซับมันมาช้า )
สาวๆเรียนเกาหลี เพราะอยากไปตามหาดาราที่เกาหลี
ส่วนผมสนใจรัสเซีย เพราะ ผมติดหนัง ( หนังเว็บนอก ส่วนมากซับรัสเซีย )

ไม่ว่าเหตุผลมันคืออะไร หาแรงบัลดาลใจเถอะครับ แต่ไม่ใช่เพราะเพื่อนพูดได้แล้วเท่ดี หรือเพราะอยากพูดได้หลายภาษา ถึงได้เรียนเพิ่ม เลือกให้ได้ว่าอยากพูดภาษาอะไร 

เราก็เป็นแบบ จขกท. นะคะ ตอนนี้หัดภาษาเกาหลีอยู่ค่ะ แต่มันต้องลงทุนไปหาที่เรียนพิเศษ แต่เราไม่อยากเสียเงินด้วยไง -..- ก็เลยหาเว็บที่สอนภาษาเกาหลีแล้วฝึก เขียนอ่านตัวอักษรภาษานั้นๆ แล้วก็คำทักทายในชีวิตประจำวัน หรือแบบพวกสี เวลา ที่เราจำเป็นต้องใช้อยู่แล้ว อีก1 อย่างก็ฝึกโดยการฟังเพลงของเกาหลีอ่ะค่ะแล้วร้องให้ตามทันเพลงแบบนี้ เราฝึกร้องของเพลงอังกฤษได้จนตอนนี้เจอเนื้อร้องครั้งแรกแล้วร้องตามทันเลย มันทำให้เราพูดได้คล่องมากยิ่งขึ้นลองดูนะคะ

ส่วนใหญ่ก็จำตัวอักษร และก็เริ่มจำศัพท์ แล้วก็รูปประโยค ประมาณนั้น

แต่เอาจริงไม่ต้องคิดไรมากไปอยู่ต่างประเทศซักปีจากที่ได้แค่งูๆปลาๆกลับมาปุ๊บได้เลย แต่ต้องไปเรียนนะไม่ใช่แค่เที่ยว 

แต่พูดหลายๆภาษาไปก็เท่านั้นล่ะ หาภาษาทีเราสนใจซักภาษาและภาษาไทยกับอังกฤษให้คล่องก็พอมั้ง

เราชอบภาษาจีนนะ และอยากไปจีนมากกกกกกกกก #ไม่เกี่ยว ก้อาศัยดูหนังไต้หวันตลอดเลย ศัพท์ทักทายแบบง่ายๆในเรื่องเราก้ได้มาละหนึ่งประโยค พอตัวละครพูดว่าอะไรเราก้มานั่งทวนประโยคนั้นและก้เออใช่จิงด้วย ค่อยๆฟังไป ฟังเพลงก้ช่วยได้นะ แต่เราว่าบางทีก้ใช้ประโยคยากเกินแบบศัพท์ในการแต่งเพลงอะไรแบบนั้น 55555 ยังไงก้ต้องรู้ภาษาที่เราสนใจก่อน แล้วค่อยเริ่มๆเรียน อ่าน จำ ไปเรื่อยๆ

อ้อ เราชอบศิลปินไต้หวันด้วย ก้เลยยิ่งชอบภาษาจีน 5555 #ไม่เกี่ยว

การจะเรียนภาษา จะเรียนได้ใจต้อง "รัก" ไม่ว่าภาษานั้นจะยากแค่ไหน ถ้ารักซะอย่าง อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น เมื่อตอนเราเป็นเด็ก เราอยากเรียนภาษาจีนมาก แต่ครอบครัวเราไม่เคยสนับสนุน เราหัดเองโดยการร้องเพลงจีน ทำให้เราอ่านพินอินได้คล่อง (เพราะเพลงค่อนข้างร้องเร็ว การจะร้องได้เร็วต้องอ่านเนื้อให้คล่อง) และดูซีรี่ส์ไต้หวัน ทำให้เราได้สำเนียง เราหัดด้วยตัวเองเป็นเวลาปีกว่าๆ พอขึ้น ม.1 เรามีโอกาสได้เรียน แต่ก็ไม่มากนักเพราะเปลี่ยนครูสอนทุกปี ทำให้ติดแหง็กกับบททักทาย หนีห่าว เป็นเวลา 3 ปีในช่วงเวลาของม.ต้น แต่เราก็ไม่ได้ท้อ ยังเดินหน้าหัดไปเรื่อยๆ และทำทุกทางเพื่อให้ตัวเองได้ไปแข่งตามกิจกรรมต่างๆที่เกี่ยวกับภาษาต่างประเทศ จนเรามีประสบการณ์และมีทักษะที่เหนือกว่าเพื่อนๆ ในชั้นเรียนเดียวกัน 

เราเริ่มมาจริงจังในการเรียนภาษาจีนตอนขึ้น ม.4 เพราะเรียนศิลป์-จีน ทีนี้เข้าโรงเรียนประจำจังหวัดการแข่งขันในการเรียนค่อนข้างสูง เราก็พยายามทำเหมือนเดิม ให้คุณครูเลือกเราไปแข่งสุนทรพจน์ แล้วเราก็ได้รับเลือกสมใจอยาก เราพยายามฝึกคุยกับเพื่อนคนจีนเยอะมากๆ (ผ่านทางวีแชท และ Interpals.net) จนทำให้พูดได้คล่อง และเรียนได้ไวกว่าเพื่อนในห้องหลายๆคน ภาษาจีนไม่ยากอย่างที่คิดเลย ง่ายกว่าภาษาไทยอีกในความรู้สึกของเรานะ ไวยากรณ์คล้ายกันมาก แค่ต้องจำให้ได้ว่าเขียนยังไง ซึ่งหากมีใจรัก แค่เรื่องตัวอักษร คงไม่ยากเกินกว่าความสามารถของเราแน่นอน

เราพยายามหาทุนไปเรียนต่อที่ประเทศจีน เคยได้รับโอกาสหลายครั้ง แต่ก็ต้องอด เพราะครอบครัวไม่สนับสนุน ไม่เคยให้เรียนพิเศษ ไม่เคยให้ไปซัมเมอร์ที่จีนเลยซักครั้ง แล้ววันนึงก็มีผู้ใหญ่ใจดีเจ้าของโรงเรียนสอนภาษา ให้ทุนไปเรียนต่อ ป.ตรี ฟรี 4 ปี ที่ปักกิ่ง และไม่ต้องใช้ทุนคืน ตอนนี้เรากำลังขึ้น ม.6 ปีหน้าเราก็ได้ไปตามความฝันแล้ว ฝากถึงคนที่กำลังฝึกภาษาจีน ว่าอย่าท้อนะคะ วันนึงโอกาสจะเดินมาหาเพื่อนๆแน่นอน ถ้าไม่ทิ้งความฝันนั้นไปเสียก่อน


ปล.ขอโทษนะที่มันยาวไป

หราค่ะ ศุภลักษณ์

เราว่าการจะเรียนภาษาหลายๆภาษา ต้องชอบก่อนนะ
ถ้าเราไม่ชอบแล้วเราเรียนไป
ตั้งหน้าตั้งตาจำนั่นจำนี่ไป แต่ถ้าเราไม่ชอบมัน
วันนึงมันก็จะเลือนไปจากหัวสมองเราได้เหมือนกัน
อีกอย่างพอเรียนแล้วเราก็ต้องหยิบมันมาใช้ด้วยนะ
อย่างเราเรียนภาษาญี่ปุ่นเบื้องต้นมา พอรู้งูๆปลาๆ
พอฝอยกับกับเด็กอนุบาลรู้เรื่องไรเงี้ย แต่มาหลังๆนี้เราไม่ได้ใช้เลย
เราก็ลืมไปเยอะเหมือนกันนะจากที่เรียน

ภาษาญี่ปุ่นกับอังกฤษค่า ^^

ฝากงานเขียนเรื่อง ฝรั่งเศสวันละนิด จิตแจ่มใสด้วยค่ะ เขียนในเด็กดีนี่แหละ ลองอ่านดูนะคะ

ไม่จำเป็นต้องชอบภาษาที่เราเรียน แต่ต้องรู้ว่าเราเรียนเพื่ออะไรและอะไรจะเกิดขึ้นหากไม่เรียน ส่วนตัวเรียนภาษาจีนค่ะ พูดเลยว่าไม่ได้ชอบอะไรเท่าไหร่ แต่มีความจำเป็นส่วนตัวที่ต้องเรียน ถ้าอยากแค่พูดได้ก็ไม่ต้องไปเรียนเพิ่มค่ะ ดูคลิปสอนภาษาตามยูทูป ซื้อหนังสือมาอ่าน ดูซีรีย์ ฟังเพลง เดี๋ยวก็เป็นค่ะ เพราะเวลาเรียนเขาจะสอนทักษะอื่นๆด้วย ถ้าแค่อยากสื่อสารได้ก็ไม่ต้องเสียเวลาไปเรียนค่ะ แต่ถ้าอยาก พูด เขียน อ่าน ฟัง ได้แนะนำให้เรียนค่ะ ประหยัดเวลามากๆถ้าคุณตั้งใจ ไม่ใช่เรียนอาทิตย์ละครั้ง คลาสใหญ่ๆนะคะ ให้เรียนตัวต่อตัวอาทิตย์ละ อย่างน้อย 3 ครั้ง เราเริ่มเรียนภาษาจีนอย่างจริงจังตอนป.5 (แต่ก่อนรู้แค่นับ 1-10 กับสวัสดี 555+) ภายในสองปีจากเด็กที่เขียนไม่เป็นพูดไม่ได้ ฟังไม่ออก แข่งเพชรยอดมงกุฏภาษีจีนได้รางวัลชมเชย และสอบวัดระดับ HSK 5ผ่านตั้งแต่อายุ 12  (สูงสุดHSK 6) ที่พูดมาไม่ใช่เพื่ออวด แต่จะบอกว่าแต่ละภาษาถ้าตั้งใจสามารถศึกษาได้ในเวลาอันสั้น ไม่จำเป็นต้องไปต่างประเทศ ไม่จำเป็นต้องชอบ แต่จำเป็นต้องตั้งใจและหาเหตุผลให้ได้ว่าทำไมเราถึงต้องรู้ภาษานี้ ถ้าอยากพูดได้หลายๆภาษาก็ตั้งเป้าหมายเรียน ภาษาละ 2ปี รับรองคุณทำได้ถ้ามีความพยายาม:) 

ตอนนี้ก็ เราพูดได้ 3 แล้ว (ไม่รวมไทยนะคะ) มีพม่า อังกฤษ จีนค่ะ อยากบอกว่าเป็นเด็กสายวิทย์แต่ใจศิลป์มากก 555
 วิธีนะคะ หาเจ้าของภาษาละตีสนิทๆเรื่อยๆ แบบนี้ก็ดีนะค้ะ ไว้ฝึกกับเค้าแบบนี้ 
อย่างเราทางบ้านจะมีคนใช้หรือพี่เลี้ยงอ่ะค่ะ เป็นคนพม่า 
เราก็คุ้นเคยกับพวกเค้าอ่ะเนาะแบบอยู่ด้วยกันนานเลยพูดพม่าได้หน่อยละค่ะ 5555 ตอนนี้ก็คุยพอจะรู้เรื่อง สะกดได้นิดนึงเคยเรียนแต่ก็จำไม่ได้  รู้แต่ว่า ไปร้านอาหารพม่าไม่อดแน่นอนค่ะ ! (ดีตรงนี้) 
ส่วนภาษาจีนนี่ คือเป็นคนมีเชื้อสายจีนไงค่ะแหะๆ เลยพูดได้พ่อจับเรียนจีนตั้งแต่เด็กเลย ก็พอพูดได้นิดหน่อยแต่รู้สึกช่วงนี้จะไม่ค่อยได้ศึกษาต่อแล้วเพราะวุ่นๆกับกิจกรรมโรงเรียน มากกก อีกอย่างโรงเรียนก็มาตัดวิชาภาษาที่สามออกซะงั้น. 
เลยเกือบจะเสียไปละค่ะ ภาษาในสายเลือด TT แต่ก็นะ ภาษานี้ก็ไม่อดข้าวเหมือนกันแหละคะ อิอิ
ภาษาสุดท้ายภาษาอังกฤษค่าาา คือเป็นคนชอบมากกกกกกกกกกกกก วิชานี้เคยเรียนพิเศษอยู่น้ะแต่ก็ไม่ค่อยรุ่งเพราะขี้เกียจไปเรียน 555 เลยออก แต่ก็คอยศึกษาเองจากเพลงจากหนังงี้ คือแบบมันช่วยได้จริงๆนะคะ แล้วจะยิ่งดีเลยถ้าเรากล้าแสดงออกกล้าลองผิดลองถูก พวกนี้จะทำให้เราเก่งมากขึ้นค่ะ ยิ่งได้คุยกับเจ้าของภาษาเราจะรู้สำเนียงไปด้วย ตอนนี้ก็พูดได้ระดับนึงหละค่ะ ไม่มาก หาข้าวกินได้นิดนึง 5555555

ยกมาอีกภาษานึงนะค้ะ เกาหลีค่าา คือเป็นคนชอบดูซีรีย์ เกมโชว์งี้ไงคะ เลย ศึกษาดูตามกระแส 555 ก็จำตัวอักษรได้สะกดได้แหละค่ะ แต่ก็ไม่เร็วมาก 
ตอนนี้เลิกฝึกไปละ 55 แต่ไม่ได้ลืมนะ ส่วนคำทักทายงี้ก็พอได้ค่ะ แต่สั่งข้าวงี้ไม่ได้ อดแน่นอนค่ะภาษานี้ 555 

สิ่งสำคัญที่สุดเลยนะคะ คือการกล้าแสดงออก กล้าลองผิดลองถูก กล้าที่จะเผชิญกับเจ้าของภาษาค่ะ พวกนี้จะช่วยให้เราเก่งมากขึ้นแถมมีความมั่นใจ เราจะได้ไม่ต้องอายที่จะพูดไม่อายที่จะคุยกับใคร แบบนี้ไงค้ะ ยังไงก็สู้ๆน้ะค้ะ *-*

มันยากตรงตีสนิทเจ้าของภาษานี่แหละ 555555 แต่ก็ขอบคุณมากๆเลยน้าา ^^

เรียนก่อนสิคะคุณน้อง
จากนั้นก็เอาตัวเองเข้าไปอยู่ในที่ที่มีการใช้ภาษานั้น ๆ
การจะเก่งคือเรียนแล้วใช้ คนที่เก่งไม่ใช่แค่อ่าน ท่อง แต่ต้องใช้จนมันติดปาก
เอาง่าย ๆ เทียบกับภาษาไทย
ประโยคว่า "ฉันปลากิน"
เรารู้ทันทีว่ามันผิด แต่ถามว่าทำไมเรารู้ว่ามันผิด
เพราะเราฟังแล้วรู้ทันทีว่ามันแปล่ง
ทันทีที่เรารับรู้ความผิดปกติเราไม่ได้รู้สึกว่าโครงสร้างประโยคผิดนะ กรรมต้องอยู่หลังกริยานะ
แต่เรารู้สึกได้ว่ามันแปลกไม่ชินหู
ภาษาต่างประเทศก็เหมือนกัน
ถ้าเราใช้จนชิน อ่านเยอะ พูด ฟังเยอะ ก็เก่งได้ง่าย ๆ

สนใจจีนกวางตุ้งมากแต่ไม่รู้จะฝึกยังไง --* มันไม่ใช่ภาษาที่แยกออกไปหงะ หรือเพราะเราเรียนจีนด้วยก็ไม่รู้

สำหรับเรานะ คือเราก็ยังไม่ใช่ว่าพูดได้หลายภาษาหรอก 555+
แต่วิธีที่เราใช้ (ใช้อยู่) ก็คือ...ถ้าคิดว่าไม่ใช่จริงๆ ก็หยุด หรือไม่ก็ไม่ต้องฝืนเรียน ลองหาภาษาที่ชอบจริงๆจังๆ ดู หรือไม่ก็ทำตัวเองให้รู้สึกรักภาษาเหล่านั้นขึ้นมาเอง ถึงจะเรียนได้ (แบบพอเข้าใจ)
แล้วก็ หาสิ่งที่ทำให้การเรียนดูง่ายอ่ะ แบบ สื่องี้ ดนตรี เพลง หนัง ข่าว ดูไปฝึกอ่านฝึกแปลไป (ถ้าเริ่มเรียนได้ซักพักแล้วนะ)
แต่ถ้าแยกทีละภาษาก็ไม่เหมือนกันอีกนะ 

- ภาษาอังกฤษ ความจริงแล้วการเรียนไวยากรณ์ในห้องเรียนนี่หนักไปด้วยซ้ำ เอาจริงๆ การลองอ่านข่าวตามเว็บ (CNN ก็ดี หรือเว็บข่าวบันเทิงโดยเฉพาะก็ได้นะ) แล้วแปลด้วยกูเกิ้ลแปลภาษาไป ได้ความรู้พอๆกันหรืออาจจะมากกว่าเรียนไวยากรณ์ในห้องเรียนเลยนะถ้าจำศัพท์ไปด้วย บางทีมีสำนวนที่คนเขาใช้จริงก็จะได้รู้บ้างอะไรบ้าง แล้วก็เรื่องหาคนแชทด้วยเป็นภาษาอังกฤษจะง่ายสุดในบรรดาภาษาต่างประเทศ (เพราะหลายครั้งคนไทยก็อาจจะแชทเป็นภาษาอังกฤษบ้างอยู่แล้ว) แล้วก็ ไม่ต้องจำศัพท์อะไรที่สอบนักหรอก ไม่ค่อยได้ใช้จริงหรอกนะนอกจากตอนเรียน เพราะบางครั้งใช้คำเว่อร์ไปก็ใช่ว่าจะดูดี

- ภาษาจีน ก็เริ่มจากการทำความเข้าใจพินอิน (บางคนเจอพินอินก็เกลียดซะแล้ว) ลองฝึกจำพวกคำเบื้องต้นก็ได้ แบบที่เวลาสอนบทแรกๆ บทง่ายๆ อ่ะ หลังจากนั้นถ้าจำได้ก็ลองคัดคำอื่นที่ยากขึ้นเรื่อยๆ ทำซ้ำไปเรื่อยๆ อ่ะ ภาษาจีนจะดูง่ายไปเลย ป.ล.ใช้เพลงช่วยก็ได้นะ ภาษาไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่ แต่อย่าติดสำเนียงแบบร้องเพลงก็พอ (เพราะอย่าลืมว่าภาษาจีนมีระดับเสียงอยู่ด้วยในการพูด) ซึ่งการจำระดับเสียงนี่แหละที่ยาก เพราะพอพูดจริงๆ มันไม่ลื่นปากเท่าไหร่นักเนื่องจากเสียงคำนั่นแหละ แถมหลายๆ คำยังลิ้นพันทั้งๆที่บางครั้งก็เป็นคำง่ายๆ ที่ที่ไหนก็สอนกัน อย่าง ????? (หนี่ชวี่ปู๋ชวี่;คุณไปหรือเปล่า?) อะไรแบบนี้อ่ะ

- ภาษาญี่ปุ่น ควรจะจดจำรูปประโยค กริยาช่วยกริยาเสริม การผันกริยาเป็นรูปซึ่งจะเยอะและมั่ว เรื่องคำศัพท์อาจไม่จำเป็นมาก เพราะบางครั้งใช้ฮิรางานะก็ได้ คันจิที่ระดับสูงไปก็เอาไว้หลังๆ เลย แต่ถ้าจำคันจิได้แล้วก็ลองเอามาใส่ในประโยคบ้าง ฝึกฟังสำเนียงจากสื่อบันเทิง แล้วก็พยายามพูดให้สำเนียงถูกอ่ะ (ไม่ต้องเร็วปรื๋อนะ ถึงบางครั้งเขาจะพูดเร็วมาก แต่จริงๆ แม้แต่คนญี่ปุ่นก็ลิ้นพันบ่อยนะ) จำรูปสุภาพกับรูปสนิทสนมควบคู่กันก็ดีนะอย่างแบบว่า ?? = ??????อะไรพวกนี้ ถ้าใช้จริงถึงจะเป็นประโยคทั่วไปๆ ก็อาจจะต้องใช้ให้ถูกสถานการณ์และฐานะเวลาพูด (ภาษานี้แบ่งชนชั้นคนพูดคนฟังบ่อยมาก)

- ภาษาเกาหลี ควรจะรู้วิธีออกเสียงพยัญชนะ สระ ตัวสะกด (ซึ่งตัวสะกดจะค่อนข้างเหมือนภาษาไทยที่แบ่งเสียงได้เป็นแม่ๆ แบบ ? ? ? ? ? ก็ออกเสียงแม่กดหมด ไม่ใส่เสียงท้ายแบบภาษาอังกฤษ) แล้วก็ ควรจะจำวิธีออกเสียงสระควบอ่ะ ใช้ลิ้นหนัก อย่างสระ ?  ถ้าใช้เป็นคำศัพท์ก็ออกว่าอึย ใช้เป็นคำช่วยก็ออกเป็นเอ (แสดงความเป็นเจ้าของ เหมือน 's ในภาษาอังกฤษ หรือ ? ในภาษาญี่ปุ่น) ถ้าใช้พยัญชนะอื่นหรือมีตัวสะกดจะออกเป็นอี แล้วก็ไม่ใช่ว่าจำแค่ฉันรักเธอ สวัสดี ???? แล้วจะถือว่าดีนะ ควรจะจำประโยคที่ใช้ในชีวิตประจำวัน แล้วก็ต้องจำรูปสุภาพไว้เยอะๆ เพราะถ้าไม่ใช่เพื่อนสนิทสุดๆ พี่น้อง ต้องใช้รูปสุภาพ (นี่ก็แบ่งชนชั้น) ถ้าเป็นคนชอบสื่อบันเทิงก็ต้องเอาคำที่ดาราพูดเปลี่ยนเป็นรูปสุภาพ ถึงจะใช้จริงได้เหมาะสม 

- ภาษาในอาเซียน (ที่ไม่นับภาษาอังกฤษและจีน) ลองเลือกมาซักอันนึงที่คิดว่าชอบสุด แล้วก็ลองตั้งใจเรียนไปเรื่อยๆ สิ หาคนคุยง่ายนะ เพราะอีกไม่นานกระแสอาเซียนก็จะมาแล้วกับการเปิด AEC ก็เลยเริ่มจะมีเว็บอธิบายการฟัง พูด อ่าน เขียนภาษาในอาเซียนเยอะขึ้นเรื่อยๆ แถมในอนาคตก็มีโอกาสให้ใช้อยู่แล้วเพราะแต่ละประเทศจะไหลไปไหลมากันเยอะมาก ไทยเองก็หนีไม่พ้น ส่วนความยากง่ายของภาษาต่างๆ ก็แตกต่างกันไปอีกซึ่งไม่ขออธิบายมาก (ส่วนตัวคิดว่าภาษามลายูออกเสียงง่าย เพราะปัจจุบันเขียนด้วยตัวอังกฤษเกือบหมด ถึงศัพท์จะมึนๆ ไปหน่อย (เพราะเสียงอ่านไม่คุ้นเคย) แต่ไวยาไม่ยากเลยนะ เรียงคำเหมือนภาษาจีนอ่ะ แล้วก็อีกอันที่เราคิดว่าง่ายก็คือภาษาลาว ออกเสียงแบบเดียวกะภาษาอีสานของไทยอยู่แล้ว หัดพูดง่าย ถึงตัวเขียนมันจะดูยากเพราะลายออกจะขยุกขยิก แต่ออกเสียงนี่ง่ายมากจริงๆ แถมเทียบคำกับภาษาไทยได้ง่ายด้วยเพราะหลายคำก็ใช้เหมือนๆ กัน)

โดยรวม ทุกภาษาก็ต้องเกิดจากการฝึกฝน หัดฟัง พูด อ่าน เขียน แปล แล้วก็พิมพ์บ่อยๆ จะหาบทความในอินเทอร์เน็ต หรือแชทก็ได้ แล้วก็จะดีเองนั่นแหละจ้า ผิดก็ไม่ต้องกลัว เรียนรู้แก้ไขจุดบกพร่องมันไป (จริงๆ แล้วเราก็ยังไม่เป๊ะไวยากรณ์อะไรหรอก ใช้ศัพท์แถเอา) แล้วก็ถ้ามีเพื่อนแชทเป็นคนต่างชาติจะดีมากเลยนะ ผูกมิตรไว้ๆ ให้เขาช่วยแก้เวลาเราพิมพ์ไม่ถูกไรงี้ แถมบางทีถ้าเจอคนที่อยากเรียนภาษาไทยเราก็สอนเขาไปด้วย แลกเปลี่ยนกัน สำหรับใครที่มีใจรัก หรืออยากเรียนรู้ภาษาต่างประเทศก็สู้ๆ ละกันนะ เพราะอย่าลืมคำคมคำหนึ่งไปล่ะ ว่า.....

"Practice makes Perfect"

แถมช่วงนี้ก็ปิดเทอมอยู่ด้วยนี่เนอะ หลายคนน่าจะมีเวลาว่างสำหรับการเรียนภาษาเพิ่มเติมนะ ยังไงก็พยายามเข้านะทุกคน 



หมายเหตุ : ไม่เคยรู้เลยนะเนี่ยว่าอักษรภาษาพวกนี้มันไม่แสดง 555+ อิอิกำโทด 

เราชอบภาษาญี่ปุ่นมากเลยนะ เเต่ว่าเเม่ไม่สนับมนุนให้ไปเรียน เลยต้องฝึกเอง

ที่เราใช้ เเละได้ผลดี คือ

-จำตัวอักษรเเล้วก็มาผสมคำเล่นๆสนุกๆ 
-เรียนรู้ศัพท์ หรือบทสทนาง่ายๆจากสื่อต่างๆ (ของเราดูอนิเมะ555+) มันจะทำให้เราจำได้ง่าย
-ทำบัตรคำ เป็นบัตรคำศัพท์เเปะไว้ทั่วบ้านเลย555+
   อย่างเช่น โตะ เเปลว่า ประตู เราก็เขียนคำเเปลเป็นภาษาอิตาลีเเล้วไปเเปะไว้ตรงประตู
-อ่านหนังสือเยอะๆ พอศัพท์ได้ไวยากรณ์ก็ไม่ยากหรอกค่ะ 

ตอนนี้เราพอพูดได้เเละ ดูอนิเมะหรือหนังไม่ต้องมีซับไทยก็พอรู้เรื่องเเละ

สู้ๆนะคะ

เรียนญี่ปุ่นเหมือนกันเลย ขอบคุณมากๆเลยน้า ^__^

เราว่าจำตัวอักษรก่อนดีกว่า (กรณีไม่ใช่ตัวภาษาอังกฤษ)

ลองเริ่มจากคำง่ายๆ ที่ใช้ในชีวิตประจำวันอ่ะ (มันช่วยได้เยอะเลย)

ค่อยจำศัพท์ ถ้าจำไม่ได้ลองเอาไปเปรียบเทียบกับภาษาไทยว่ามันออกเสียงคล้ายอะไร จะจำได้ ไม่เครียดด้วย อย่างของเราจำนะสุได้แม่น 555 (นะสุ ภาษาญี่ปุ่นแปลว่ามะเขือม่วงอ่ะ แล้วน้าเราชื่อน้าสุด เลยจำเป็น น้าสุดมะเขือม่วง //ขออภัยน้าไว้ ณ ที่นี้นะคะ 55555)

ถ้าพอได้คำศัพท์แล้วจะเริ่มแกรมม่าอ่ะจ้ะ ค่อยเป็นค่อยไป~

สู้ๆ เน้อ!!!