นับถือศาสนา VS ไม่นับถือศาสนา

ส่วนตัวเดี๊ยนว่า จะนับถือหรือไม่นับถือก็ไม่แตกต่างกันค่ะ
ต่อให้ไม่มีศาสนา มนุษย์ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้
มีหลักมนุษยธรรม หรือหลักปฏิบัติอื่นๆมากมายที่ไม่ขึ้นกับศาสนา

เอาจริงๆ คนส่วนใหญ่นับถือศาสนาก็เหมือนไม่ได้นับถือนะ
ขอพูดจากมุมมองชาวพุทธ เพราะเดี๊ยนนับถือพุทธ
หลายๆคนยังกราบไหว้บูชาต้นไม้ประหลาด วัตถุสิ่งของ
ที่มีลักษณะประหลาดกว่าปกติ เพราะเชื่อว่าจะให้โชค ร่ำรวย
บางคนสวดมนต์ ภาวนา ปฏิบัติสมาธิ แต่พอใครทำอะไรให้ไม่ถูกใจ
ก็อธิษฐานเอาผลบุญของตัวเองไปสาปแช่งคนอื่นให้ฉิบหายวายป่วง
บางคนไล่บนบานศาลกล่าวตังแต่เชียงรายจรดสุไหงโกลก เพื่อขอสิ่งที่ต้องการ
จากนั้นก็นอนกระดิกเท้าอยู่บ้านรอโชควิ่งมาหา
บางวัด สอนให้ทำบุญเพื่อขึ้นสวรรค์ เอะอะอะไรก็ไปสวรรค์ ดุสิตบุรีอะไรก็ไม่รู้ จนคนยึดแต่ว่าไปสวรรค์ๆ
และอีกมากมายหลายอย่าง
ถามว่า การนับถือศาสนาในลักษณะนี้ ต่างกับการไม่นับถือศาสนาอย่างไร???

คนที่นับถือ ปฏิบัติ มี อันนี้เดี๊ยนรู้ค่ะ แต่ถามว่าคนที่เจอส่วนใหญ่
มันเป็นแบบนี้ ก็เลยต้องมานั่งมองกันใหม่ ว่าตกลงแล้วศาสนายังจำเป็นต้องนับถือไหม

จริงๆแล้วเราคิดว่ามันเป็นสิทธิส่วนบุคคลนะ

แต่เราเชื่อว่าในที่สุดแล้วเมื่อคนเราเจอกับปัญญหาที่ยากจะหาทางออก

เจอกับความทุกข์ที่หนักหนา

สุดท้ายแล้วคนเราก็จะขวานขวายหาที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ

ศาสนาเปรียบเสมือนที่พึ่งทางจิตอีกทางของคนเราค่ะ  บางครั้งเรารู้สึกสิ้นหวัง ศาสนาก็ถือเป็นอีกที่พึ่งทางจิตของเราได้นะคะ

สำหรับเราแล้วศาสนาเหมือนที่พึ่งของจิตใจ ไม่สบายใจก็พึ่งศาสนานี่แหละ

ไม่ว่ายังไงศาสนาก็เป็นสิ่งที่ค้ำจุนโลกไว้ มีความทุกข์ก็หาที่พึ่ง ใช้หลักคำสอนบอกทางสว่าง ใช้ความเชื่อ ความศัทธารักษาจิตใจ 

เราก็คิดอย่างนี้น่ะ จะนับถือหรือไม่นับถือก็ไม่เห็นจะแตกต่างกัน

คนไม่มีศาสนาเดินเข้าไปในป่าจะมีแต่กลัวๆๆๆๆนะ...ส่วนคนที่มีศาสนาถ้ามีพระหรือไม้กางเขน.อย่างน้องก็โล่งใจที่มีอะไรให้พึ่งบ้าง...ส่วนคนที่ไม่มีศาสนา90% ไม่เคยศึกษาศาสนาให้ชัดเจน...แล้วค่อยไม่นับถือศาสนาหลอก(ถ้าขัดใจก็ขออภัย)...ยกตัวอย่างเช่นศาสนาพุทธถ้าเลิกนับถือเพราะพระทำไม่ดี.สวดมนต์อ้อนวอน...ก็ลองศึกษาโดยไม่ผ่านพระ  ก็ทางตรงเลย  พูดง่ายๆเอาประไตรปิฎกมาอ่านเลย...อ่านให้จบก่อนแล้วค่อยเลิกนับถือศาสนานะ55555+

แต่ก่อนนับถือคริสต์แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว นับถือลัทธิซาตานค่ะ

ลองดูแล้ว ปรากฏว่ามันไม่ใช่แนวทางที่เหมาะกับเรา เลยเลิกนับถือจริงๆ แบบว่าตอนสวดมนต์หลังเคารพธงชาติเราไม่สวดกับเขาด้วย (แต่ชอบแอบไปไหว้พระไหว้เจ้าคนเดียว)

จะเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอื่น เราก็ว่ามันยังไม่ใช่อยู่ดี (โดยเฉพาะอิสลามนี่ยิ่งหนักเข้ารับอิสลามแล้วห้ามเปลี่ยนศาสนาไปจนตาย)

ไม่เคยศึกษาศาสนาอื่นจริงจังแฮะ กับพุทธเองก็ยังมีบางจุดที่เราสงสัยอยากรู้อยู่บ้าง
แต่เมื่อเทียบกับศาสนาอื่นแล้ว เราก็รู้สึกว่าเราเกิดในที่เหมาะสมแล้วคือเกิดในเมืองพุทธ
ตอบยากนะ อิสลามก็เหมาะกับคนในแบบของเค้า คริสต์ก็มีวิถีทางของเค้าเหมือนกัน
เคยได้ยินคนที่พูดให้ฟังเหมือนกันว่าทำไมพุทธเสื่อมงี้ (คือเค้าบริโภคข่าวพระสงฆ์เพี้ยนๆ เยอะ จนแสร้งบ่นว่าอยากเปลี่ยนศาสนา) แต่เรากลับมองว่านับถือศาสนาอะไรมันก็ต้องมีส่วนที่แย่ให้เห็นนั่นล่ะ ดังนั้นมันอยู่ที่เนื้อใน

ตอนนี้กำลังศึกษาพุทธในแง่คำสอน และเทียบไปทางพวก ควอนตัมฟิสิกส์ เมตาฟิสิกส์ เพราะดูๆ แล้วพุทธเป็นศาสนาที่เคารพ "ศักยภาพ" ของแต่ละบุคคลมากที่สุด แม้จะเป็นศาสนาจำพวก Atheism (อเทวนิยม) แต่เราคิดว่าพระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงปฏิเสธว่ามีเทพเจ้า แต่ทรงมองเห็นว่ามนุษย์มีศักยภาพในตัวเอง พุทธไม่ได้บอกให้ใครเชื่อและศรัทธา แต่จงศึกษาและเข้าใจด้วยตัวเอง

พอลองมองตัวเองแล้ว มันก็มีหลายเรื่องให้ศึกษาจริงๆ นั่นล่ะ

เป็นแนวคิดที่ปัญญาอ่อนมาก ผมเข้าป่าผมจะต้องกลัวอะไร ?????? อย่ามโนเหอะครับขอร้อง อีกอย่างนะ พระกับไม้กางเขนช่วยไรคุณได้ คุณนั้นแหละที่มันอ่อนแอ ต้องหาของเล็กน้อยๆมาพึ่งพาทางจิตใจ ไม่สามารถเผชิญความเป็นจริงด้วยใจตนเองไม่ได้จนต้องหาที่พึ่งนั้นแหละครับ