เป็นโรคกลัวความตายค่ะ เครียด
ตั้งกระทู้ใหม่
กลัวว่าถ้าต้องไปอยู่คนเดียวอาจจะเกิดอุบัติเหตุ หรือคนมาปล้นไรเงี่ย คือตอนนี้ขึ้นม.6 แล้ว ปีหน้าก็ต้องไปเรียนมหาลัยต้องออกจากไปบ้านไป บางทีเวลาเห็นข่าวคนโดนฆ่า อุบัติเหตุ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่มีคนตายก็คิดว่า ทำไมต้องเป็นเค้า มันออาจจะเป็นเราก็ได้ แล้วถ้าเป็นเราจริงๆ เราก็จะคิดอีกว่าทำไมต้องเป็นเรา ตอนนั้น จะทรมานไหม ไม่รู้ทำไมถึงคิดแบบนี้ได้ อยากใช้ชีวิตสงบสุขเหมือนเดิม ไม่อยากคิดอะไรมากเหมือนเดิม อยากปลงแต่ทำไม่ได้ ทรมานจัง บางทีคิดไปคิดมาก็ร้องให้
เราควรทำไงดี TT
BBZELO
2 พ.ค. 57 เวลา 15:06 น.
7,432
views
30 ความคิดเห็น
อย่่าไปคิดมาก อย่าไปกลัว อยู่กับปัจจุบันดิ คนเรามันหนีความตายไม่ได้หรอก
จะตายเมื่อไหรมันก็ตายเองละห้ามไม่ได้ ยังไงก็ตายอยุ่ดี แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ตายใช่
ปะละ ก็ทำชีวิตในวันนี้ให้ดีที่สุดดิ อย่างน้อยถ้าอีกเราตายวันนี้พรุ่งนี้จะได้มีคน
จดจำเราได้ ไม่ได้ตายอย่างคนไร้ค่า
บุญกรรมทำกันมา ทำบุญเยอะๆละกันจะได้ล้างกรรมที่ทำในชาติๆก่อนๆ ไม่ได้ว่า
นะ แต่คนเราก็มีกรรมทั้งนั้น
live like your dying...
เคยได้ยินมั้ยคะ เกิดมาแล้วยังไงก็ตายอยู่ดี หนีไม่พ้นหรอก
เอาเวลาเครียดมาคิดดีกว่า ว่าจะทำอะไรให้มีความสุขที่สุด
ถ้าเราจะตายในวินาทีข้างหน้า....
กลัวตายกับหวาดระแวงความตายไม่เหมือนกันนะคะ
ตอนแรกจะเข้ามาตอบว่าแล้วอีบ้าที่ไหนมันไม่กลัวตายบ้าง
เงิปเลย ฮึกๆ เป็นกำลังใจให้จขกท.นะคะ สู้ๆค่ะ
อา... ก่อนอื่นต้องบอกว่ารู้สึกดีจังครับที่ผมไม่ได้เป็นโรคแบบนี้คนเดียว
ตอบตามที่ จขกท. ถามนะครับว่าควรทำยังไง
อย่างแรกเลยครับ เมื่อไหร่ที่เริ่มคิดถึงเรื่องอุบัติเหตุหรือความตาย ให้สูดหายใจลึกๆครับ ท่องพุทโธประกอบไปด้วยก็ได้ครับ ให้ใจเย็นๆก่อน
หลังจากนั้น สวดมนต์ครับ ท่องนะโมสามจบ เดี๋ยวจิตใจก็สงบ
ผมทำมาแล้วครับ ได้ผลจริง
##ถ้ายังไม่หายกลัวก็ลองหาอย่างอื่นทำครับ ถ้านั่งอยู่เฉยๆก็ลองลุกเดินไปมา หรือไม่ก็หาอะไรอ่านครับ
ขอบคุณนะค่ะะ TT
ขอบคุณคร่าา
ใครๆก็กลัวตายนะ
ของอย่างนี้อย่าไปคิดเลยดีกว่า พยายามหาอย่างอื่นทำนะ นั่งสมาธิ ฟังเพลง
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ แล้วอีกอย่างนะ อันนี้สำคัญ
"ทำวันนี้ให้เหมือนเป็นวันสุดท้าย" ถ้าคิดได้นะ เราจะทำได้ดีมากๆเลยแหละ ใช้ชีวิตทุกวันให้คุ้มค่า อย่าปล่อยให้มันเปล่าประโยชน์ เดี๋ยวถ้าวันนึงเราไม่มีสิทธิจะทำอะไรได้แล้วจะมาเสียใจทีหลัง
ปล. อย่าคิดมากนะคะ คนเราทุกคนมีเวลาจำกัดค่ะ อยู่ที่ว่า ช้าหรือเร็ว เท่านั้นเอง เรื่องธรรมชาติๆ
เราเคยเป็นนะตอนป.3ตอนนั้นเรื่องโลกแตกเพื่อนมาใ-ฟังไงทีนี้กลัวมากเลยว่าเราจะตายเมื่อไหร่เนี่ย แต่พอหาอะไรทำคิดถึงเรื่องสนุกๆเดี๋ยวมันก็ลืมไปเอง
ไปคุยกับพระซิครับ ช่วยได้จริงๆ
ขอบคุณค่ะ TT
ผมก็เป็นครับแต่แบบเดียวกันหรือป่าวไม่รู้ คือกลัวตายมากไม่อยากตายเลย เพราะกลัวจะลืมทุกสิ่งทุกอย่างคิดมากมาตลอดกลัวชาติหน้าไม่มีจริงกลัวจะลืมหน้าพ่อแม่ ชอบเป็นตอนเวลากำลังจะนอน ตอนนี้จิตตกมากเลยครับ ว่าจะไปพบแพทย์อยู่ เฮ้ออ !! เกื
เป็นตอนก่อนนอนเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้เราหายแล้วนะ ไม่กลัวแล้ว ไม่คิดมากแล้วด้วย ลองหากิจกรรมทำดู น่าจะช่วยเบาลงบ้าง แต่กว่าเราจะหายก็ผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกัน สู้ๆ
เป็นตอนกำลังจะนอนเหมือนกันเลยค่ะ พอคิดว่าวันนึงเราต้องตายมันก็กลัวสุดๆขึ้นมา T T
อาการเหมือนกันเป๊ะเลยครับ
เราก็เป็นนะ อยู่ๆก้อคิดเอง จนอยากฆ่าตัวตาย
ความเกิดแก่เจ็บตายมันเลี่ยงไม่ได้ครับ เราเลือกไม่ได้ว่าจะไม่ตาย แต่เราเลือกที่จะไม่ไปเป็นทุกข์กับมันได้ ปล่อยว่างครับ
เป็นอาการของโรคแพนิคครับ ลองเสิร์ชในเย็ตดูนะครับ ผมก็เป็น
ในเน็ตนะครับ** พิมพ์ผิด ขอแก้นะ55555
จริงๆผมก็กลัวเหมือนกันนะครับ
แต่รู้สึกว่าอาการกลัวความตายของผมน่าจะหนักกว่าคุณ
คุณกลัวตอนที่คุณอยู่คนเดียว
แต่ผมกลัวมากจนจะเป็นบ้าแล้ว(จะบอกว่ากลัวตลอด24ชม.เลยก็ได้)
ขนาดผมไปทำบุญต่ออายุมาแล้วก็ยังกลัวครับ
กลัวตลอดเวลา
จนเมื่อคืนผมฝันว่าเพื่อนตาย
ผมเลยกลัวว่าจะเป็นลางร้าย
แต่ผมก็พยายามที่จะไม่คิดเพื่อไม่ให้ตัวเองกลัวไปมากกว่านี้
เอางี้ครับ ผมพอจะมีวิธีแก้ปัญหาเบื้องต้น
แล้ววิธีนี้ผมก็ทำอยู่
ให้ท่องในใจว่า"ขอให้เรามีชีวิตอยู่บนโลกนี้ต่อไปนานๆ"
หรือไม่ก็ควรจะจำไว้ว่า
การใช้ชีวิตบนความไม่ประมาทเป็นหนทางที่ทำให้เรารอดพ้นจากความตาย
แค่นี้แหละครับง่ายๆ
ผมก็เป็นเหมือนกันครับ ชอบเครียดกลัวตัวเองจะตายกลัวว่าหัวใจจะหยุดเต้น ทุกวันนี้ก็เป็นๆหายๆน่ะครับ บางทีก็แข็งแรงบางทีก็เรี่ยวแรงไม่มี นอนก็ไม่ค่อยหลับกลัวนอนแล้วไม่ฟื้น ไปหาหมอที่ไหนก็หาสาเหตุไม่ได้ เหมือนโรคแพนิกอ่าครับ บางทีอยู่กับคนอื่นได้หัวเราะก็หายน่ะ แต่พออยู่คนเดียวก็เป็นขึ้นมาอีก ซึมเศร้าไม่เป็นตัวเอง ใช้ชีวิตลำบากมาก ขอคำปรึกษาด้วยครับ
เป็นค่ะ ความรู้สึกคือ นั่งคิดกับตัวเองว่าถ้าตายแล้วจะไปอยู่ไหน มีใครที่เราต้องเจอบ้าง แล้วมันจะรู้สึกยังไง แล้วตายไปเราจะรู้ไหมว่าเราตาย เราจะรู้ไหมว่าตัวเองคือใคร เราจะไปอยู่ที่ไหน มันน่ากลัวมาก เรานั่งคิดจนร้องไห้เลย มันกลัวมากๆ บางทีนั่งคิดอยู่ จนฟุ้งซ่านลุงขึ้นเดินพล่านเลย แต่ก้อต้องหายใจเข้าลึกๆ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคจิตรึเป่า เคยเครียดเรื่องนี้อยู่นานมากเลย แต่ก็ทำใจได้ ทุกคนต้องตาย
เป็นเหมือนกันค่ะ กลัวตายแล้วดับสูญ ไม่มีเราอีกแล้ว ตอนนี้ก็ยังเป็นยังเครียดอยู่เลยค่ะ เพราะไม่รู้ว่าชัวิตหลังึวามตายมัจริงหรือเปล่า
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?