ผีเต็มบ้านไปหมด เครียดเว่อ

แนะนำให้ไปเธอและครอบครัวพบจิตแพทย์

จริงไม่จริงไม่รู้แต่....สนุกเล่าต่อให้หน่อยยยยย ชอบๆ555555555

แนะนำว่าให้ไปพบคุณริวนะครับ = ="

ระวัง คุณริวจะบอกว่า เรื่องนี้ ริวจะไม่ยุ่ง

ต่อค่ะ

หลอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

ไปนิมนต์พระมาดีกว่านะ 

ยังไงเรื่องพวกนี้เชื่อไม่เชื่อก็ไม่ควรลบหลู่อยู่ดี

หลอนจัง จริงไหมไม่รู้ รู้แต่เราเชื่อ เพราะบ้านเก่าเราก็มีเรื่องคล้ายๆกันนี้เหมือนกัน  คือบ้านเรามีพระเยอะเหมือนกันค่ะ เยอะมากๆ ของพ่อค่ะ เมื่อสีห้าปีที่แล้วพ่อได้พระเครื่องเล็กๆมาองค์นึงค่ะ กับกระดองเต่าอันนึงก็เอามาบูชา แรกๆก็ไม่มีอะไรค่ะ ต่อมาเราย้ายบ้านห้องพระที่บ้านใหม่เล็กลง ก็เลยไม่ได้เอาขึ้นหิ้งเหมือนทีแรก แต่ก็เก็บใส่ตู้ไว้อย่างดีนะ ต่อมากระดองเต่ามีคนมาขอเช่าไปค่ะ เช่าไปได้อาทิตย์นึงก็รีบเอามาคืน บอกว่าเค้าเห็นเต่าเดินกันยั้วเยี้ยเต็มบ้าน ต่อมาพ่อเข้าไปนอนในห่้องพระค่ะ แล้วก็ฝันว่ามีผู้หญิงใส่ชุดไทย ผมยาวๆ เดินออกมาจากตู้ที่เก็บพระ ชี้หน้าพ่อเราแล้วบอกว้่า มึ-งลบหลู่กู กูจะทำให้มึ-งกับครอบครัวชิบหาย แล้วก็เดินหายเข้าตู้ไป แล้วพ่อก็สะดุ้งตื่น ตอนเช้าพ่อรีบมาปลุกแม่ออกไปแต่เช้า เอาพระกับเต่าไปด้วย แล้วก็ขับรถไปแม่น้ำ แล้วก็เอาของทั้งหมดไปลอยน้ำค่ะ พ่อบอกว่า พอกระดองเต่าลงน้ำแทนที่มันจะไหลตามน้ำมันกลับทวนน้ำขึ้นไปอย่างกับเต่าว่ายน้ำเลย พอลอยไปเสร็จก็มาขึ้นรถปรากฏว่ารุถสตาร์ทไม่ติด พ่อเลยสวดมนต์ สวดจบบทรถก็สตาร์ทได้ค่ะ เรามารู้ทีหลังว่าพ่อรู้ว่าพระองค์นั้นทำมาจากกระดูกคนค่ะ ซึ่งก็น่าจะเป็นผู้หญิงคนนั้นแต่พ่อไม่บอก เพราะกลัวว่าลูกจะกลัว เหอะๆ บ้านหลังที่ย้ายมานี้ตอนนี้เราก็ย้ายอีกแล้วค่ะเพราะเรื่องผีๆนี่อีกแล้ว แรกๆที่ย้ายจากบ้านเก่ามาบ้านนี้ ก็มีคนทักเหมือนกันว่าเจ้าที่แรง แต่ก็ตัดสินใจอยู่เพราะค่าเช่าถูก แล้วหลังจากหมดเรื่องข้างบนไปอ่ะเราก็ยังอยู่มาอีก 2ปี ซึ่งก็ไม่มีอะไร จนกระทั่งหลังน้ำท่วมปี54 เหตุการนี้เราไม่เจอค่ะ แต่แม่กับน้องอีกสามคนเจอ บ้านเราโดนน้ำท่วมจนอยู่ไม่ได่ ก็ย้ายออกมา อยู่หอ (เรามีหออยู่ในกทม.เพราะเรียนมหาลัยค่ะ) ก็ย้ายของเท่าที่ได้แล้วมาอยู่หอด้วยกันหมด สองเดือนผ่านไป น้ำลดก็กลับไปเก็บล้างบ้าน เราก็ยังยุหอกลับเฉพาะเสาร์อาทิตย์ หลังจากย้ายกลับไปอยู่บ้านได้สองอาทิตย์ ทุกคนก็เจอว่าได้ยินเสียงฝีเท้าเหมือนคนเดินอยู่ระเบียงหลังบ้าน คือบ้านเราห้องนอนมันจะเรียงกัน มีระเบียงทางเดินด้านหลังเชื่อมถึงกันได้หมด ห้องเรากับน้องสาวอยูในสุด ถัดมาพ่อแม่กะน้องเล็กนอน แล้วก็ ห้องพระ ทุกคนก็จะได้ยินเสียงเดินตรงระเบียงเนี่ยเหมือนมีคนเดินไปเดินมา ตอนกลางคืน แรกๆก็คิดว่าเป็นพ่อเดินไปห้องน้ำ พ่อเราชอบออกมาเข้าห้องน้ำตอนกลางคืน บางทีก็ไปอยู่ห้องพระแล้วก็เดินมาเข้าห้องนอน พอสัปดาที่สาม คราวนี้ไม่ใช่แค่เสียงละ น้องสาวบอกเห็นผู้ชายเสื้อขาวๆ เดินผ่านหน้าต่าง ประตูหลังมันจะมีหน้าต่างบานเกล็ดอ่ะค่ะ แม่เราก็เห็น ก็ยังไม่อะไรนะยังคิดว่าเป็นพ่ออยู่ เพราน้องบอกลักษณะหุ่น ความสูงคล้ายๆพ่อเราเลย ล่าสุดสัปดาที่สี่หลังจากกลับไปอยู่บ้าน แม่เราโทรมาหาบอกว่าเสาร์อาทิตย์นี้ถ้ากลับไปถึงแล้วโทรบอกนะจะเอารถมารับ เพราะย้ายบ้านแล้ว เดี๋ยวจะไปไม่ถูก  เราก็เอ่อ...ไมอ่ะ แม่ก็เล่าให้ฟังว่า วันนึงพ่อไม่อยู่บ้าน บอกไว้ว่าจะกลับค่ำๆ น้องสาวมานั่งดูหนังที่ห้องแม่ ฝนก็ตกค่ะ แล้วจู่ๆน้องสาวก็เห็นผู่้ชายเสื้อขาวๆอ่ะมายืนอยู่ตรงหน้าต่างด้านหลังก็คิดว่าพ่อ ก็เลยร้องทักไปว่า พ่อกลับมาแล้วหรอ ทำไมไม่ได้ยินเสียงรถ แล้วร่างนั้นก็เดินไปฝั่งห้องพระ ผ่านไปซักพัก ก็เอ๊ะ ทำไมพ่อไม่เข้ามา แล้วก็ยังไม่ได้ยินเสียงประตูห้องพระด้วย ก็เลยเปิดประตูออกไปดู ปรากฏว่าไม้มีใครเลยค่ะ และพ่อก็ยังไม่ได้กลับ อ่าวแล้วเมื่อกี้ใคร จะว่าน้องเราตาฝาดก็คงไม่ใช่เพราะเห็นกันทุกคนทั้งแม่ทั่งน้องชายอีกสองคน น้องสาวอีก น้องเรากลัวผีมากเลยด้วย พอพ่อกลับมาแม่กลับพ่อคุยกันแล้วก็ตกลงย้ายค่ะ เพราะงั้นบอกแล้วใครไม่เชื่อไม่รู้ รู้แต่เราเชื่อค่ะ และเราว่ารีบเอาของนั้นออกจากบ้านให้เร็วที่สุดดีกว่าค่ะ จะไปลอยน้ำหรือไปไว้วัดก็ได้ แล้วนิมนต์พระมาทำบุญ

เราว่าเธอไม่ควรไปว่าเค้านะ มันก็จริงที่มันยังพิสูจไม่ได้ไม่มีหลักฐาน ดูงมงาย เธออาจไม่เห็นด้วยกับคำกล่าวที่ว่าไม่เชื่ออย่าลบหลู่ แต่ถ้าเธอคือคนที่อยู่ในสุถานการนั้นเองล่ะ เรื่องที่พิสูจไม่ได้ถ้าไม่เจอเองก็ไม่มีทางรุใช่ป่ะว่าจริงหรือไม่จริง แล้วถ้าเกิดมันเป็นเรื่องจริงล่ะ เธอจะทำไง วิ่งไปหาจิตแพทย์เหรอ? หมอๆ ผีมา เอายามาให้หนูกินทีหนูจะได้ไม่เห็นผีงี้หรอ คนที่ไม่เจอกับตัวอ่ะก็พูดได้ซิ เราเองก็เรียนวิทยาศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ก็สอนให้ไม่เชื่อ แต่บ้านเราก็มีเรื่องแบบนี้ และเราก็ไม่รู้จะใข้ทฤษฎีของนักวิทท่านใดมาอธิบายดี เพราะงั้นเราถึงเชื่อแม้มันจะขัดกับสิ่งที่เราเรียนก็ตาม คุณมีสิทธิจะไม่เชื่อ แต่ไม่มีสิทธิไปว่าเค้านะคะ

ย้ายบ้านหนีจะดีมากครับ "เจ้าที่เเรงมาก!!!" เจ้าที่ในที่นีไม่ได้ว่าเป็นเทวดานะหมายถึงคนที่เคยอยู่ก่อนหน้าคุณ

ถ้าไม่มีศาลก็ลองตั้งศาลดู ถ้ายังไม่เลิกก็ลองขอเค้าดู ถ้ายังอีกก็ย้ายหนี

ไม่งั้นลองหาหมอปราบผีสิ เราเคยเปิดดู ที่ชื่อ หมอปลาอ่ะ เผื่อทำเเล้วสบายใจขึ้น
#คหสต

น่าจะเอาพวกกระดูกเครื่องรางอัปมงคลออกนะ เผื่ออะไรๆจะได้ดีขึ้น
ให้พระมาทำบุญบ้านก็ได้ = =" แอบหลอนนะแต่ชอบมากๆเลยล่ะต่อด้วยนะตัวเธอว์

อะไรของความเห็น 1 คะเนี่ย - -'
เห็นด้วยสุดๆกับ คห. 1-1 ค่ะ

จขกท.เค้าบอกแล้วอยู่แล้วไงคะว่าเรื่องนี้คงไม่ต้องเรียกริว
//ขำๆนะ555

ลืมอ่านชื่อ จขกท. ครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

คือเราเชื่อพอสมควรนะ อันนี้เราเจอตอนเด็กๆกับน้องชาย

พ่อเราไม่สบายนอน รพ. แม่ก็นอนเฝ้า เรากับน้องชายเลยต้องนอนบ้านอา ซึ่งอยู่หมู้บ้านเดียวกัน เราเลยเดินไปเอาชุดนักเรียนกับน้อง พอเข้าไปในบ้านเราก็เตรียมชุดกัน ซึ่งเป็นชุดยุว แต่เราดันหาเข็มขัดไม่เจอค่ะ เราหาหาทั่วห้องนอนเลย ห้องนั่งเล่นก็หาทั่วแต่ไม่มี ช่วยกันหาสักพักกับน้อง จนเรารู้สึกเครียด สักพักเรากับน้องชายได้ยินเสียงดัง "เกร็ก" (เหมือนเสียงโลหะกระทบ) เรารีบวิ่งออกมาจากห้องนอนก็เห็นเข็มขัดวางอยู่ที่โต๊ะญี่ปุ่น ที่ห้องนั่งเล่นค่ะ เรากับน้องก็มองหน้ากันแต่ตอนนั้นรีบมากเลยรีบเก็บใส่กระเป๋าแล้วรีบไปบ้านอาเลย

และเราก็เคยโดนผีดึงขาด้วยค่ะ คือตอนเด็กๆเราไม่รู้จริงๆว่ามันคือผีดึงขา เจอบ่อยด้วยแทบทุกวัน ช่วงเราหลับตอนกลางคืน พอหลับสนิท (บอกเลยว่าไม่ได้มโน) จะเหมือนขาเราถูกดึงขึ้นไปน่ะค่ะ แล้วพอเราตื่น ตัวเราจะกระเเทกลงกับเตียงตลอด แต่ตอนนั้นคือไม่รู้ว่านั่นคือผีดึงขา แถมเจอบ่อยอีกต่างหาก??หลอนเลยค่ะ - -

จขกท . ทางที่ดีคือณิมนต์พระดีกว่านะ แต่ถ้าไปทางหมอผีนี้ จะเลือกยากเพราะสมัยนี้มันเชื่อถือกันไม่ได้เลย

สนุกดี เล่าต่อๆๆ?

หนุกดีๆมีอีกป๊ะ

นิมนต์พระเถอะ กลัวปูและหมาเปงอะไรไป เอากระดูกไปให้พระด้วย?

เอาดินกับกระดูกนั้นออกไปจากบ้านซะ เราว่างี้นะคะ

เป็นกำลังใจให้ๆ สู้ๆค่ะ ^^

ไปเข้าคนอวดผีเลยค่ะ คงเป็นตอนที่สนุกมากทีเดียว

ต่อค่ะ ต่อเลย ฟิน
แต่ถ้าเรามาเจอแบบนี้เองคงไม่สนุกอ่ะ

จขกท รีบแก้ไขด่วนเลยนะคะ อย่างเช่นไปถามผู้รู้ ไรเงี้ย

บ้าน ...ควรเป็นที่ที่อยู่แล้วมีความสุขนะคะ สู้ๆ ค่ะ

บอกหน่อยได้มั้ยว่าดิน7ป่าช้าที่ปู่เธอเอามามันมีกลิ่นแบบไหน
ถ้าดมแล้วรู้สึกหายใจไม่ออก แนะนำลองหาเหรียญพระไปวางไว้ในนั้นดู
มันเป็นความเชื้อของหนังสือที่เราอ่านมานะ

ให้เจ้าของกระทู้ใจเย็นๆ นะคะ วิธีแก้ไขนั้นมีอยู่ (ไม่ได้บอกให้ใครเชื่อหรืองมงาย แต่คนที่เคยโดนมาจะรู้ดีว่ามันเป็นยังไง -_-)

1. ถ้าคุณหรือคนรู้จัก รู้จักคนมีองค์ ก็ลองให้เขาช่วยดูให้ (ระวังของปลอมนะจ๊ะ)
2. นิมนต์พระมาบ้าน 5 องค์ ทำบุญใหญ่ในบ้านเลยจ้า (ยิ่งมีพระที่มาสายฤทธิ์หรือรู้จักวิธีปลดของจะดีมาก ถ้าโชคดีอาจจะเจอ)?

เพราะเราไม่แนะนำวิธีให้เจ้าของกระทู้หรือคนในบ้านแก้ด้วยตัวเอง เพราะของเขามันแรง มันอาจจะเข้าแทรกแซงจิตใจและทำร้ายคนได้ ยิ่งเจ้าของกระทู้คิดจะเอา "ของพวกนั้น" ออกไปทิ้งวัดหรือที่อื่นก็ตาม ยิ่งส่งผลร้าย?

แต่เรามีวิธีป้องกันตัวเอง (และต้องพาคนในบ้านทำ) คือ สวดมนต์เป็นประจำค่ะ เช้า หรือเย็นก็ได้ ก่อนนอนก็ดี ตลอดเวลาก็ได้ (ถ้าทำได้)?

บทสวดมนต์หลักๆ ที่ขอบังคับให้คุณต้องสวด คือ (อย่าลืมสวดนมัสการก่อน)
1. พาหุงมหากาฯ
2. ชินบัญชร
3. บารมี 30 ทัศ
4. (จำชื่อไม่ได้ แต่ท่องได้) จงมาเป็นกำแพงแก้วทั้ง 7 ชั้น มาป้องกันห้อมล้อมรอบครอบทั่ว อนัตตา....
5. ปัญจะมาเรฯ (หลวงปู่มั่น)
6. แผ่เมตตาให้ตัวเอง
7. แผ่ให้เจ้ากรรมนายเวร
8. แผ่ให้พระรัตนตรัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตัวเองนับถือ เทวดาประจำตัว เจ้าที่เจ้าทาง และคนในครอบครัว

เพราะอะไรถึงให้สวด? แม้ว่าหลายคนจะคิดว่า ก็แค่ที่พึ่งทางใจ แต่ถ้าเป็นคนที่เคยได้สัมผัสและคลุกคลีกับสิ่งเหล่านี้บ่อยๆ จะรู้ว่า แค่เราสวดด้วยจิตใจที่มั่นคงและศรัทธา (แม้ว่าจะร้องขอให้ช่วยก็ตาม) ย่อมเกิดผลนั้นแก่ตัวเอง ยิ่งจิตเป็นสมาธิยิ่งช่วยให้พวกสัมภเวสีวิญญาณร้ายทำอะไรเราไม่ได้ เข้าใกล้ยังไม่ได้เลย -.-?

***ตอนสวดพยายามนึกถีงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไว้นะ พระธรรม และพระสงฆ์ด้วย เพราะท่านเหล่านี้จะมีช่วยเราได้มากที่สุดดดดดดดดด

ปล. ยิ่งสวดดังๆ ยิ่งดี แต่ขอเตือนนิดๆ (จากผู้มีประสบการณ์) ตอนสวดดังๆ หรือพึมพำเบาๆ ก็ตาม (ขอให้สวดแบบมีเสียงนะ) จะต้องมีอะไรบางอย่างให้เราขนลุกหรือรู้สึกไม่ค่อยดีต่างๆ ให้พยายามมีสมาธิและไม่ต้องไปสนใจ ถ้าคุณยิ่งกลัว ยิ่งจิตหลุดตอนสวด ผลร้ายมันมีแน่ เหมือนโจรมันรู้ว่าคุณจะแจ้งตำรวจจับมัน มันก็จะทำร้ายเรา เข้าใจนะ? จำไว้ด้วยล่ะ อันนี้ช่วยแล้วนะ =_=

ต่อจากนี้ก็ขอให้เจ้าของกระทู้ทำตามนี้ให้ได้นะ :) ซักวันจะมีคนมาช่วยคุณและคนในบ้านให้กลับมาสงบสุขเหมือนเดิม?

คห.1ว่าแรงไปหรือเปล่า???

ผมไม่ค่อยเชื่อเรื่องผี นะครับ

แต่เพื่อความสบายใจลองนิมนต์พระมาทำบุญบ้านสักครั้งสิครับเผื่อจะดีขึ้น

บ้านเราก็มีเรื่องผีๆอย่างนี้เหมือนกัน ก่อนอื่นเลย เราจะบอกว่าตั้งแต่ประมาณ 20 ปีที่แล้ว พ่อเราโดนทำเสน่ห์ ไม่ใช่แม่เรานะที่ทำ แต่เป็นภรรยาคนแรกของพ่อ บ้านเขาเป็นชาวเลเลยรู้เรื่องคุญไสยและมีวิชากัน เพื่อนพ่อเล่าให้ฟังว่าตอนนั้นพ่อมีแฟนอยู่แล้ว สวยมากกก แต่พ่อเรากลับบอกเลิกแฟนแล้วไปหิ้วรองเท้าเดินตามต้อยๆๆๆตามภรรยาคนนั้น ซึ่งพ่อเราเป็นคนเจ้าชู้ เพราะฉะนั้น เขาก็ต้องเลือกคนที่หน้าตา แต่ภรรยาของพ่อ ทั้งอ้วน เตี้ย และไม่สวย สไตล์การแต่งหน้าแต่งตัวก็แย่ ไม่มีอะไรที่มันตรงสเป็คคนเจ้าชู้อย่างพ่อเลย ต่อมาแม่เราก็ถูกพ่อ... (เข้าใจตรงกันนะ) แล้วก็มีเรา แม่เราก็เลยต้องไปอยู่ในฐานะเมียน้อย ตอนที่เราอยู่อนุบาล วันนึงแม่เราเกิดอาการปวดหัวมากกกก ปวดจนแทบจะตาย แล้วแม่เราเหลือบไปเห็นหิ้งพระ เลยเอาหนังสือสวดมนต์มาอ่านซ้ำไปซ้ำมา แล้วอาการปวดหัวก็หายไปเป้นปลิดทิ้ง (ปกติแม่เราไม่สวดมนต์//ภรรยาของพ่อจะเอาให้แม่เราถึงตายเลยนะน่ะ) แล้วแม่เราก็เริ่มหาทางแก้คุณไสยให้พ่อตั้งแต่นั้นมา นี่คือสิ่งที่แม่เราเล่าให้ฟัง
พอเราอายุ 14 มีพี่คนนึงเขามีเซ้นซ์ เขาก็มาช่วยแม่เราแตไม่สำเร็จซักที พออายุ 15(ปัจจุบัน) มีวันนึงเราคุยกับแม่เรื่องห้องพระวาเราไม่ชอบขึ้นไป เพราะเรารู้สึกว่ามันอึดอัด เหมือนมีอะไรอัดแน่นอยู่ในนั้น (พระในห้องพระมีเยอะมาก มีโต๊ะพระจีน โต๊ะพระฮินดู โต๊ะกษัตริย์ แล้วพระพวกนนี้ก็เป็นของคุณยายมาก่อน พอคุณยายเราเสียเพราะสึนามิ แม่เราเลยเอามาไว้ในห้องพระ แล้วแม่เราก็สวดมนต์บทใหญ่ๆทุกวัน) อยู่ๆเราก็รู้สึกอึดอัด หายใจไม่ออกเหมือนตอนที่อยู่ในห้องพระ น้ำตาก็ไหลไม่หยุดทั้งๆที่ไม่ได้ร้องไห้ แม่เราที่มีพระแม่อุมาเลยดูให้ เจ้าแม่กวนอิมมาลง แต่เราไม่อนุญาต หลังจากวันนั้นเราก็เป็นคนที่มีญาณ สื่อสารกับสิ่งลี้ลับได้ เราเลยแก้คุณไสยให้พ่อ เราใช้วิธีง่ายๆ คือสวดมนต์ให้พ่อ ขอให้เทพเทวดาช่วยรักษา ขอธาตุดินน้ำลมไฟในร่างกายพ่อช่วยกันขับของออกไป อาจจะไม่น่าเชื่อ แต่พ่อเราเปลี่ยนไปจริงๆ จากหน้าคล้ำๆก็สดใสขึ้น รักเรามากขึ้น แตต่เวลาที่เราไปเผชิญหน้ากับภรรยาของพ่อทีไรเราก็แทบแย่ทุกที ที่บ้านเขา เรารู้สึกว่ามันมีผีเต็มไปหมด เขาพยายมจะมาแตะตัวเรา พอเขาแตะได้ เราก็ปวดตรงที่เขาแตะมาก ตอนนี้เขาก็ไม่ละความพยายามนะ ก็ยังส่งของมา ใส่ของมากับพ่อ
ส่วนเรื่องของจขกท เราแนะนำให้ทุกคนในบ้านสวดมนต์ แผ่เมตตา เราขอให้เน้นบทพาหุงมหากา เพราะจะช่วยให้เธอรอดปลอดภัย และบทชินบัญชร บทนี้จะทำให้ตัวเธอเหมือนมีหนามแหลมออกมา วิญญาณร้ายจะไม่กล้าเข้าใกล้ ตักบาตรทำบุญ อุทิศส่วนบุญให้ผีตนนั้น และท่านเจ้าที่ เอาของสกปรกออกมาจากบ้านเธอซะ แต่ต้องทำเป็นพิธีนะ แล้วเอาดินที่บ้าน(แตะให้ติดมือมาแค่นิดเดียว) เอาขึ้นป้ายหัวแล้วบอกพระแม่ธรณีให้ช่วยปกป้องคนในบ้านและสูบเอาผีตนนั้นให้ไปชดใช้กรรมในนรก
วิธีของเราเป็นวิธีแก้แบบช้าๆ แต่ได้ผล และดีกว่าใช้หมอผี เชื่อเรา เพราะแม่เราก็เคยพึ่งหมอผี แทนที่พ่อเราจะหายจากของ แม่เรากลับเกือบโดนของอีก (เราอยากให้เธอแปะรูปบ้านของเธออ่ะ เราจะได้ขอให้คนข้างบนไปช่วยปกปักรักษา ส่งมาทางไลน์ก็ได้นะ เราจะได้ดูด้วยว่าต้องแก้ยังไงอีก)
ไลน์:pumk9641

จริงอ่อ น่ากลัวอ่ะ เราเป็นนะเวลาสวดมนตร์มันเหมอนมีอะไรจับจ้องหรือมีเสียงอะไรซักอย่างมันหวิวบอกไม่ถูกขนลุกชะมัดดด

กำลังจะล้อว่าผีแดงแมนยูรึเปล่า แต่พออ่านแล้วล้อไม่ออก เครียดจริงจังอ่ะ

จริงๆไม่จริงไม่รู้ แต่ก้อไม่ควรไปลบหลู่นะคะ
คห. 1-1 เห็นด้วยเลยค่ะ -0-

เราไม่เคยเจอผีค่ะ และเราก็ไม่อยากเจอค่ะกลัว สู้ๆนะคะ สู้ชีวิตให้ได้(เป็นเรากรี๊ดสลบไปแล้วมั้งอ่ะ)

เราเชื่อเรื่องนี้นะถึงไม่เคยเจอกับตัวก็เถอะ#หรือว่าเคยแต่ไม่รู้ ??


ปู่เราก็ชอบสะสมพระเครื่อง ?พระพุทธรูปนะ ? จะมีหิ้งอยู่ข้างห้องครัวก็ไม่เคยเจออะไรนะเพราะไม่เคยลบหลู่และไม่เคยเอาของแปลกๆเข้าบ้าน ??
แต่เวลาจะเดินไปห้องน้ำมันน่ากลัวอ่ะ ? ?#ห้องน้ำอยู่ติดกะห้องครัว
อันนี้ของบ้านย่านะพอดีเราอยู่บ้านย่า


บ้านแม่ก็มีหิ้งพระแต่อยู่ห้องใต้หลังคาขอบอกน่ากลัวมาก ?ทั้งมืดทั้งมีฝุ่น ?แล้วตอนเด็กแม่ชอบใช้ให้ไปปิดประตูห้องใต้หลังคาตอนกลางคืน ?ก็เลยไม่ค่อยชอบค้างที่บ้านแม






ปล.แม่เราเคยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในบ้านให้ฟัง ?มีใครอยากฟังไหม ??

ปรึกษาคุณริวสิ?
ปล.เล่าต่อๆ

อยาก เล่ามาๆๆ

เราว่าเธออะฅวรไปพบมากกว่านะ

ผมว่ามันเป็น "วาทะกรรม" ที่แสดงถึงอำนาจบังคับพอสมควร "ไม่ลบหลู่" มันก็บังคับอยู่แล้วว่า "ให้เชื่อ" ดังนั้น เวลาบอกว่าไม่เชื่ออย่าลบหลู่ มันก็ไม่ต่างจากพูดว่า "-ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ" แม่งบังคับกรอบความคิดให้เชื่อเน้นๆ แต่ความเชื่อต่อกับการปฎิบัติต่อobjectมันคนละเรื่องนะ ยกตัวอย่างผมมีเพื่อนที่ทำงานโดยที่contextเกี่ยวกับความเชื่อพวกนี้ล่ะ เอามาทำงานศิลปะ ผมเคยถามเขาคำถามนึงว่า"-เอามาเล่นแบบนี้แม่งไม่เป็นไรเหรอ?" มันบอกว่า "ObjectกับIdeaเป็นคนละเรื่อง ความเชื่อเป็นIdea ดังนั้นในกรณีนี้ไม่ว่า-จะอะไรกับobject Ideaมันก็จะยังคงเดิม" หรือยกตัวอย่างง่ายๆ ต่อให้แม่งเยี่ยวรดศาลพระภูมิจุดไฟเผาเอาเถ้าที่เหลือมาทาตัว มันก็ยังเชื่ออยู่ศาลพระภูมิศักดิ์สิทธิ์เปลี่ยนแปลงไม่ได้แม้การกระทำจะดูไม่ใช่ ซึ่ีงกูเห็นด้วยกับ-ว่า "ใครก็ตามที่พูดคำนี้ ลึกๆแม่งเชื่อไปแล้ว" แต่อย่างที่บอกกับการปฎิบัติกับ object มันคนละเรื่องกับความเชื่อ ปัญหามันอยู่ที่ตัวประโยคซึ่งมีอำนาจมากในการบังคับการกระทำเรามากว่า ต่อให้คนแม่งแน่อยากลองของขนาดไหนโดนคำนี้ไปแม่งมีแว๊บเขว่ชะงักทุกคน #เข้าใจป่ะเด็กๆ

เราก็เคยเจอ มันเป้นเรื่องแปลกที่เกิดขึ้นกับพ่อแม่เราอ่ะ?
ไม่รู้ว่าบังเอิญหรืออะไร

คือเราย้ายกลับมาบ้านเก่าที่เคยอยู่ตอนเด็กๆที่ไม่ได้อยู่มา 5 ปี (แต่อายุบ้านก็ หลายสิบปีแล้วนะ) แล้วก็ได้มีห้องเป้นของตัวเอง
แล้วที่หัวเตียง จะมีลิ้นชักติดกับเตียงอยู่ ในนั้นมีรูปพ่อกับแม่เรา แยกกันคนละกรอบ ก็เป็นรูปเดี๋ยวสมัยหนุ่มๆสาวๆแหละ เราก็เลยเอาไปวางคู่กันไว้ที่หัวเตียง พอตอนกลางคืน เรานอนดิ้น ก็ไปปัดกรอบรูปเล็กๆของพ่อกับแม่ที่ตั้งไว้ ล้มคว่ำหน้าลง ตื่นเช้ามาก็เห็นนะ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร 55 เราก็ปล่อยไว้แบบนั้นสองสามวัน เพราะการบ้านเยอะ แล้วสองสามวันนั้นอ่ะ พ่อแม่เราทะเลาะเสียงดังกันตลอดเลย เราไม่สบายใจ พอตกกลางคืนขึ้นห้องจะนอน ก็เลยเอาตั้งไว้เหมือนเดิม วันรุ่งขึ้นก็ไม่มีอะไร พ่อแม่หวานกันกว่าเดิมด้วยซ้ำ

พอผ่านไปหลายวัน เราก็ลองใหม่ คราวนี้ เราคว่ำรูปเองกับมือ แล้วพ่อแม่ก็ทะเลาะกันอีก

แล้วทุกครุ้งที่ลองทำ พ่อแม่ก็ทำเลาะกันเสียงดังตลอดอ่ะ

ทุกวันนี้เราเลยเก็บรูปเข้าลิ้นชัก ไม่เอาออกมาตั้งอีก
แล้วพ่อกับแม่ก็ไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงอีกเลยอ่ะ

* ทุกครั้งที่คว่ำรูปแล้วทะเลาะกัน มันจะเป็นเพราะเรื่องผู้หญิงอ่ะ ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจนะ ว่ามันมาจากไหน

พ่อเราไม่ได้แต่งงานกับแม่เป็นคนแรกอ่ะ แต่ตอนที่แต่งงานกับคนอื่นอ่ะ พ่อคบกับแม่อยู่ แต่ไปแต่งงานกันเพราะความเข้าใจผิดของพ่อแม่ฝ่ายหญิง หรือเพราะตัวฝ่ายหญิงเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

อยากๆๆ

เล่าต่อๆ ชอบอ่ะ

น่ากลัวมากค่ะ เอาพวกกระดูกหรือของเก่าออกจากบ้านมั๊ยค่ะ

1-6 เราก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งนะ แต่ข้างบ้านเรามีคนทรงอยู่ที่เค้าบอกว่าเค้ารู้และเค้าเห็น หลายครั้งเหมือนกันที่เขามาทักเราเรื่องวีรกรรมแผลงๆที่เราแอบไปทำแล้วไม่เคยเล่าให้คนที่บ้านฟัง ก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงรู้ได้ คือเรื่องแบบนี้เราว่าถึงจะไม่เชื่อก็ไม่ควรไปค่อนขอดคนอื่นนะ หรือถ้าอยากให้คนเชื่อว่าเรื่องแบบนี้ไม่มีจริงรบกวนนายไปทำตามตัวอย่างที่นายยกมาให้ดูหน่อยสิ แล้วถ้านายยังอยู่รอดปลอดภัยเราถึงจะปักใจเชื่อร้อยเปอเซ็นต์ว่ามันไม่มีจริงๆ

ปล.ไม่ต้องมาเรียกเด็กๆเชื่อว่าอายุไม่ทิ้งกันมาก

ถ้าเป็นเรื่องจริงก็อันตรายมากๆเลยนะ คือเราเคยได้ยินอยู่ว่า คนที่เลี้ยง...ไว้ ...จะกินคนที่เลี้ยง พอคนเลี้ยงตายไป ก็จะไปกินญาติๆต่อไปเรื่อยๆอ่ะ น่ากลัว เราว่าไปหาพระเถอะ

เธอออ เอาจริงๆนะ ให้รีบเอาดินตัวนั้นออกไปจากบ้าน ไม่ก็ไปโพสต์ลงพันทิปน่าจะช่วยได้เยอะเลยเสร็จแล้วพาปู่เธอไปวัดพรหมน้ำมนต์บลาๆซะ รวมถึงหมาด้วย

คืออันนี้เราจริงจังนะ เป็นไปได้ ย้ายบ้านเลย คืออาเราเคยโดนเมียเก่า เอาดินเจ็ดป่าช้าเข้ามาในบ้าน เพราะกะจะจับอาเราให้อยุ่อะ คือทีนี้หลังจากนั้นบ้านก็อยู่ไม่ได้ มีซินแสมาทักว่าคือถ้าเอาดินเจ็ดป่าช้าเข้ามาแล้วอะ วิญญาณมันจะตามมาด้ววย มาอยู่แทน คือเราว่าเธอเจอของหนักแล้วอะ ยังไงก็ตาม โชคดีนะ

มันเรื่องจริงหรอเนี่ย แล้วไงต่อ เล่าต่อเลยค่ะ?

อยากให้เล่าครับๆ

เราคิดว่าคนเชื่อเค้าก็เชื่อของเค้า มันเป็นสิทธิของเค้า และคนไม่เชื่อก็มีสิทธิที่จะไม่เชื่อแต่ก็ไม่มีสิทธิไปว่าคนที่เชื่อว่างมงาย ไร้สาระ บ้าบออะไรแบบนี้
ป.ล.เราก็ว่าเราไม่เด็กนะ เด็กดีไม่ได้มีแต่เด็กๆหรอกเหอะ

คือ...ติด

อยากให้เอามาลงอีกค่ะอยากอ่าน(ศัพท์ภาษาสวยมากค่ะ เข้าใจง่าย)

'มี่แนะนำให้ไปถามลูกค้าสามคนนั้นถึงทางแก้ค่ะ

แต่ที่แน่ๆคือนิมนต์พระค่ะ ทำบุญบ้านสักหน่อย('มี่มั่นใจว่าคุณพ่อคุณแม่ต้องไม่ค้านแน่นอน เดือดร้อนหนักขนาดนั้น)

? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?สู้ๆนะคะ ทุกอย่างมันจะผ่านไปด้วยดี

น่าขนลุกอ่า

หลอนอ่ะบ้านเราก้อมีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นคือวันนึงอ่ะประตูห้องน้ำห้องเราเปิดปิดเองทั้งทีไม่มีลมเรยสักนิดประตูก้อปิดสนิทแถมบางวันยังมีกลิ่นเหม็นๆด้วย(กลิ่นแปลก)

ควรทำบุญบ้านนะครับ !!

ควรทำบุญบ้านนะครับ !!

ของอย่างนี้ถ้าไม่เคยโดนด้วยตัวเองก็ไม่มีวันรู้สึกหรอกคะ

นิมนต์พระมาเลยค่ะ?
#หลอนแทน

ของอย่างนี้ถ้าไม่เคยโดนด้วยตัวเองก็ไม่มีวันรู้สึกหรอกคะ

เเปลกดี

ผมพึ่งไปไล่ผีมา 2-3 วันที่ผ่านมา ที่บ้านเขาโดนอะไรไม่รุ้มีอะไรแปลกๆในบ้านเหมือนกัน เลยให้ไปไล่ ?หลังจากไปเสร็จก็ไม่มีอะไรอีกแล้วหายเป็นปกติ
แต่ไปกัน 4-5คน ? ผมไล่ทางคริสต์นะ ?ไมไ่ด้ห้อยอะไรไปหรือใช้คถาอะไร
แค่ไปอธิษฐาน เผื่อ ในนามพระเยซูคริสต์ และร้องเพลง สรรเสริญพระเจ้า
มันก็ไม่ยุเลย?

ตั้งแต่เป็นคริสต์เตียนบอกตรงๆไม่เคยกลัวผีเลย
ไปที่ไหนไม่เคยไหว้ศาล เจ้าที่ เจ้าป่าเจ้าเข่า เลย?
ลองศึกษาดูว่าทำไม

ไล่มาเยอะ ทั้งเข้าเป็นๆจะๆ หรือ คุมในบ้านก็เคยเห็น ลองไปถามคนที่โบสถ์ดูก็ได้

ทำดีได้คับ ผีคุ้มอยู่แล้ว

ตอนแรกเห็นหัวข้อ 'บ้านร้อนเป็นไฟ'

ก็อยากจะตอบกลับไปว่า บ้านเราก็ร้อนนนนเป็นไฟเหมือนกัน


...อ้าว ไม่ใช่ 55555

ไม่เข้าใจทำไมต้องสวดดังๆอ่ะ ในใจไม่ได้หรอ?

ไม่ต้องสวดดังๆหรอกนะคะ แค่ในใจก็ได้ยินไปทั้งสวรรค์ทั้งนรกแล้วถ้ามีจิตตั้งมั่น

อยากให้จขกท.เล่าต่อค่ะ

เราขอแนะนำให้เชิญพระมาค่ะและคนในบ้านก็ควรแผ่เมตตา+ทำบุญให้เขาด้วย ?ควรถือศีลกินเจ ?ทำทานด้วยนะคะ

ไม่ลบหลู่กับเชื่อมันต่างกันนะคะ คห. 1-6 ถึงเราไม่เชื่อแต่ควรให้ความเคารพคนที่เชื่อด้วยการไม่ลบหลู่สิ่งที่เขาเชื่อ มันไม่ได้เป็นการบังคับค่ะ แต่มันเป้นการแสดงความเคารพในความเชื่อของคนอื่น สำหรับเรา เราเชื่อนะคะ เพราะเราเจอมา นักศึกษาแพทย์หลายคนก็ได้พูดคุยกับวิญญาณเจ้าของร่างอาจารย์ใหญ่กันเยอะ สักวัน ถ้าคุณเจอเอง คุณจะไม่มานั่งวิชาการจ๋าอย่างนี้หรอก

เราก็เคยได้ยินมา แต่เป็นของอิสลามนะ เขาบอกว่าคนที่เลี้ยง "ชิน" ไว้ ถ้าเลี้ยงไม่ดี มันจะกินจากข้างในของคนเลี้ยง

เราก็เคยได้ยินมา แต่เป็นของอิสลามนะ เขาบอกว่าคนที่เลี้ยง "ชิน" ไว้ ถ้าเลี้ยงไม่ดี มันจะกินจากข้างในของคนเลี้ยง

ที่ให้สวดดังๆ เพราะจิตจะได้มีสมาธิมากขึ้น แบบเพ่งไปที่เสียงที่เราสวดแล้วก็ปากเวลาขยับ ถ้าสวดในใจแล้วยังไม่ชินจะทำให้สมาธิหลุดได้ง่ายค่ะ (อย่างบางทีถ้าจิตอ่อน สวดในใจไปได้ยินเสียงอื่นก็จะทำให้เผลอหยุดสวดไปได้ ดังนั้นก็ต้องเพิ่มความมั่นคงให้กับตัวเองแบบนี้ จะได้มีสติตลอดเวลาว่าเรากำลังสวดอยู่นะ สวดผิดตรงไหน หรืออื่นๆ ค่ะ)

ถ้าไม่อยากสวดดังๆ ก็พึมพำเบาๆ ก็ได้ค่ะ ขอแค่มีเสียงพอให้เราได้ยินแผ่วๆ จะได้รู้ตัวตลอดเวลาว่ากำลังทำอะไรอยู่ (ถ้าใครเซียนแล้วสวดในใจไปเลยค่ะ)

เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ ลองหาร่างทรง หรือคนที่มีความรู้ทางนี้มาช่วยดีกว่านะคะ ?

รออ่านต่อนะคะ

ที่ให้สวดดังๆ เพราะจิตจะได้มีสมาธิมากขึ้น แบบเพ่งไปที่เสียงที่เราสวดแล้วก็ปากเวลาขยับ ถ้าสวดในใจแล้วยังไม่ชินจะทำให้สมาธิหลุดได้ง่ายค่ะ (อย่างบางทีถ้าจิตอ่อน สวดในใจไปได้ยินเสียงอื่นก็จะทำให้เผลอหยุดสวดไปได้ ดังนั้นก็ต้องเพิ่มความมั่นคงให้กับตัวเองแบบนี้ จะได้มีสติตลอดเวลาว่าเรากำลังสวดอยู่นะ สวดผิดตรงไหน หรืออื่นๆ ค่ะ)

ถ้าไม่อยากสวดดังๆ ก็พึมพำเบาๆ ก็ได้ค่ะ ขอแค่มีเสียงพอให้เราได้ยินแผ่วๆ จะได้รู้ตัวตลอดเวลาว่ากำลังทำอะไรอยู่ (ถ้าใครเซียนแล้วสวดในใจไปเลยค่ะ)

มาเล่าต่อ ว่างจัด

ของบางชิ้นพ่อเราไม่สามารถขนไปบ้านใหม่ได้โดยเฉพาะของในห้องเก็บของที่มีของเก่าจากบ้านที่เคยอยู่ พวกโต๊ะไม้ โคมไฟ ตู้ เตียง กระจก ถังน้ำ โอ่ง
บลาๆ ไม่รู้จะขนเพื่อที่สำคัญของในห้อวพระก็น่ากลัวเช่น หิ้งพระ ตุ๊กตาไม้ที่มีผีสิงอยู่ด้านใน รู้ได้ไงมีคนทักคนบอกและทุกวันพระมันจะตกลงจากชั้นเสมอๆ เมื่อวานพ่อเรียกประชุมทั้งบ้าน 5555555 ดูยิ่งใหญ่ พอดีมีพี่ในเว็บพันทิพเขาเจอปัญหาแบบเราคือผีสิงของในบ้าน พี่เขาจึงตัดสินใจให้ฟรีและแล้วพ่อก็ตัดสินใจว่าจะ แจกฟรี เมื่อเช้าตอน6โมงแม่กับพ่อรีบไปให้กรรมการหมู่บ้านประกาศให้แต่เช้าโดยให้เหตุผลว่าเตรียมย้ายบ้านจึงโละของให้ฟรี มหกรรมงานธงเขียวเริ่มขึ้นตอน7โมง คนมาเยอะมาก ทั้งลูกค้าที่มากินข้าวและชาวบ้านที่มาเอาของฟรี เราก็กระซิบถามพี่ว่า " จะดีหรอเผื่อเขาเอาไปแล้วเจอผี " พี่เราก็บอกว่า " แชร์ๆกันไป " เราก็ยืนมองคนที่เดินลงมาหอบข้าวของกันเยอะแยะ ทำนองว่าตาดีได้ตาร้ายก็เอาผีไปอยู่ด้วย แต่ของทุกอย่างนั้นพ่อเราเอาน้ำมนต์จากวัดมาพรมให้ก่อนแล้ว ส่วนผีจะออกไม่ออกนั้น เราไม่รู้ค่ะ. โดยเฉพาะตาลุงกรรมการหมู่บ้านนี่จัดเต็มมาก หอบเมียมาด้วย เมียแกก็บอกว่า " โอ๊ย โต๊ะเครื่องแป้งสวยจัง ขอได้ไหมน้องต๊อบ" พี่เรายืนอยู่พอดี เข้าทางเลย พี่เราก็เลยบอกไปว่า " เอาเลยป้า ส่องทีนี่สวยงาม " ป้าแกก็ดี๊ด๊า ยกกลับบ้านขึ้นรถกระบะไปเลย เราก็ได้แต่ยืนกล้ำกลืน ขอให้ทุกท่านโชคดีกับการได้ของไป แต่ก็เตือนไว้กับคนบางคนที่หยิบของที่เสี่ยงไป เช่น ตุ๊กตาไม้ มันเสี่ยงมาก พ่อก็เตือนว่าเป็นของโบราณอาจจะมีอะไรในนั้นถ้าไม่ไว้ใจก็ทิ้งไว้ รวมถึงโต๊ะเครื่องแป้ง และอะไรที่เสี่ยงๆ พ่อจะเตือนๆไว้ แต่...ทุกคนจะพูดทำนองว่า " บ้านมีพระกลัวอะไร "
" ไม่เป็นไรมันสวยดี ". " จริงหรอพี่ หนูก็กลัวนะแต่จะเอาไปให้ยายชั่งเถอะ ".

ตอนนี้ของไปหมดแล้ว ถามว่าผีดีมีไหม มี มีเยอะไหม เยอะ ส่วนผีเลวกวนตรีนๆ ก็จะเป็นขาประจำประมาน3-4ตัว ส่วนผีดีๆก็มีส่วนมากจะเฝ้าบ้าน เคยมีโจรขึ้นบ้านครั้งนึง พอเช้ามามันนอนสลบอยู่ที่พื้นบ้าน พ่อก็เลยปลุกให้ตื่น พอตื่นขึ้นมามันก็ร้องโวยวายแล้วก็บอกว่า ผีหลอกผีเต็มบ้านเลย ครั้งหน้าจะมาเล่าให้ฟัง ถึงตอนผีดีออกโรงบ้างแล้ว!!!!

ใช่ๆ น่ากลัวมาก

จะมาเล่าต่อค่ะ คือไม่คิดว่าจะมีคนให้การติดตามอ้ะค่ะเพราะว่าเราเห็นว่า คห.1 นางพูดแบบนี้เราก็เลยลองคิดว่า ตกลงเราควรพบจิตแพทย์จริงๆหรอ เออแต่ชั่งเถอะ

เอ่อ เราจะมาเล่าเพิ่มเติมนะคะ

เรื่องที่ 6. ว๊าบไปว๊าปมา

อันนี้เนี่ยเป็นเรื่องที่เราเจอกับตัวเองอาจจะไม่น่ากลัวสยดสยองขนลุกขนพองเท่าไหร่แต่อยากจะบอกว่ามันน่ากลัวสำหรับเรา เนื่องจากห้องพระจะอยู่ถัดจากห้องน้ำไป2ห้องและจะอยู่ฝั่งตรงข้ามกับห้องพระ เวลาเราอาบน้ำเสร็จเนี่ยมันจะหลอนมากเพราะทุกคนจะเก็บตัวเงียบๆในห้องเราจะเป็นคนอาบน้ำดึกอ้ะ พอเราอาบน้ำเสร็จช่วงที่เราเปิดประตูห้องน้ำเนี่ยเราจะพบเจอกับอะไรที่วิ่งผ่านหน้าเราไปบ่อยมากๆ และมันก็วิ่งตรงดิ่งเข้าห้องพระ โดยไอสิ่งแปลกปลอมที่เราเห็นมันมีลักษณะเป็นร่างของคนค่ะและก็เป็นสีดำเข้ม เข้มมากๆ และเราก็จะเจอเขาว๊าปไปว๊าปมาทุกครั้งที่เราเดินออกมานอกห้อง จะบอกก่อนว่า เราเจอมันก่อนที่จะปู่จะเอากระดูกผีเข้าบ้านมาค่ะ เขาสะสมของเก่าของศักดิ์สิทไว้เยอะมากๆ คงจะอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว

เรื่อง ที่ 7. ดาบโบราณ

เรื่องนี้เนี่ย มีดาบโบราณอยู่สามเล่ม เรียกแบบนี้รึเปล่าหว่า โอเคเรียกผิดของโทษด้วยค่ะ คือเขาจะวางไว้คือเสียบไว้ในที่วางดาบอ่ะค่ะ แล้วดาบนี้ก็เป็นดาบเก่าโบราณที่อาบเลือดคนมาแล้วนับๆพันคน ทั้งสามเล่มเลย ที่บอกว่าอาบเลือดคนมาแล้วก็เพราะว่า มันคือดาบที่นักรบใช้รบกันสมัยที่มีสงครามค่ะเวลาเราเดินผ่านจะสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างที่ดาบตลอด อะไรบ้าง เสียวสันหลังค่ะ ถูกจับตามอง เย็นวูบวาบตลอดเวลา อันนี้ไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่นะ

เรื่องที่ 8. เด็กน้อยเสื้อแดง

อันนี้เพื่อนเราเจอ ตอนนั้นเราเรียนอยู่ม.1 เพื่อนมารับไปทำกิจกรรมที่โรงเรียนระหว่างที่เพื่อนรอเราอยู่นอกบ้าน เรากำลังยืนคุยกับพี่เราเรื่องอะไรไม่รู้นานมากแล้วเราลืม เน้นว่าบ้านเราไม่มีเด็กเล็กนะ ไม่มีเลย

พอเราเดินออกมานอกบ้านเพื่อนเราก็บอกว่า " เฮ้ย เมื่อกี๊กูเห็นเด็กในบ้านมึ-ง อ้ะ " ด้วยความที่เรากับเพื่อนคนนี้คบกันมาตั้งแต่ป.1 เราจึงตอบกลับไปมา " ตลกแล้ว บ้านกูไม่มีเด็กจะมีได้ไง " มันก็บอก " จริงๆเว่ย เนี่ยตัวเล็กๆ ใส่เสื้อสีแดงกูป่าวโกหกนะเว่ย ยืนเกาะประตูอยู่ " เราก็บอกว่า " มึ-งจะบ้าหรอ เสื้อดงเสื้อแดงอะไรบ้านกูไม่มีเด็กจบนะ " หลังจากนั้นการสนทนาก็สิ้นสุดลง บ้านเราจะมีประตูมุ้งลวดใสๆ ถ้ามองจาดด้านนอกจะเห็นว่ามีอะไรในบ้าน ถ้ามันเห็นว่ามีเด็กในบ้านเราก็ต้องเห็นว่ามีเด็กเหมือนกับมันแต่เราไม่เห็นไง ทั้งๆที่เรายืนอยู่ในบ้าน เราเล่าให้พี่ชายเราฟังมันก็บอกเราว่า " เธออย่ามาเพ้อเจ้อ " เราก็เลย โอเค ก้มหน้าเก็บความสงสัยต่อไป

เรื่องที่ 9. ล่าท้าผีในบ้านตัวเองกับพี่ชาย ภาค 2

รอบแรกเป็นการค้นหาสิ่งของอัปมงคลในบ้านเป็นการล่าท้าผีครั้งแรก ครั้งที่สองนี่หนักหน่วงมากเนื่องจากไม่ได้ตั้งใจจะล่าแต่ก็จำเป็นต้องล่า ช่วงสิ้นเดือนเมษา พี่ชายกลับบ้านมาอีกแล้วมาอยู่เป็นเพื่อนเราเนื่องจากครอบครัวจำเป็นต้องไปงานบวชญาติที่ต่างจังหวัด ตอนแรกเราจะตามไปเพราะรู้ดีว่าบ้านเรามันโคตรจะไม่ปรกติ แต่ว่าเหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งให้ต้องอยู่เพราะวันรุ่งขึ้นจะต้องมีคนมาเอาพัสดุที่ฝากไว้ที่บ้านถ้าเขามาแล้วไม่มีคนอยู่ก็จะไม่ได้ของไป พี่เรามาถึงกลางดึกของคืนนั้นเราตกลงกันว่าจะพยายามไม่พูดถึงสิ่งที่เราคิดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม และถ้าเกิดอะไรขึ้นเราจะรีบโทรหาป้าและลุงทันที เหตุการณ์ดำเนินมาจนถึงช่วงตี 1 เรากำลังหลับสบายในขณะที่พี่เราำกำลังแชทกับผู้หญิงอย่างเพลิดเพลิน ไฟก็ดับพรึ่บ !! เรารีบเด้งตัวขึ้นมาทันทีเพราะว่าถ้าไฟดับเสียงโทรศัพท์บ้านจะดังขึ้นเพราะไม่ได้เสียบปลั๊ก มันจะดัง ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด เราก็เด้งตัวตื่นขึ้นมา พี่เราก็หันซ้ายหันขวาชะโงกไปดูบ้านอื่นว่าเขาดับไหม ปรากฏว่าไม่ดับ ทั้งซอยเลยไม่ดับ มีแต่บ้านเราเนี่ยแหละ เรากับพี่ก็เริ่มใจคอไม่ดี อารมณืประมาณว่านี่มันบ้านผีสิงมันไม่ใช่บ้านคนว่ะ ก็เลยเกาะกันออกไปจากห้องใช้ไฟฉายจากไอโฟนเนี่ยแหละสองเครื่อง ไปยืนดูเบรกเกอร์ปรากฏว่าคัตเอาท์มันโดนดึงขึ้น ตอนนั้นเราคิดว่า โจรรึเปล่า เราเลยไปดูประตูแต่ประตูบ้านก็ล็อกสนิท ประตูมีทางเข้าเดียว อยู่พี่ชายเราก็ร้องเสียงดังแล้วก็ตะโกน

" ปล่อยสิ้วะ เฮ้ยๆๆๆๆ " อะไรทำนองนี้มันก็ดิ้นๆๆ เราก็ตกใจมองมัน เราเจอค่ะเงาดำร่างใหญ่มากกำลังดึงพี่ชายเราแบบว่าดึงๆๆๆๆๆๆ ดึงทำไมเราไม่รู้ มือถือเราตกมือเลย พี่ชายเราเป็นคนแบบว่าผอมๆอ้ะค่ะ คือบรรยากาศมันน่ากลัวมากตอนนั้นเสียงพี่เราร้องโวยวายเราก็จะช่วยยังไงดี พี่เราก็เลยตะโกนขึ้มาว่า " จะจับกูทำเห้..ไร ดึงกูหาพ่...มึ-งหรอ โทรศัพท์กูตกหน้าจอแตกแล้วกูยังผ่อนไม่หมดเลย เควี่ย " เราก็แบบ ตกใจ วิ่งปีนรั้วออกนอกบ้าน พี่เราก็วิ่งตามมายืนหอบหน้าบ้านแล้วไฟในบ้านก็ติด มีคนข้างบ้านเป็นลุงกับป้าแก่ๆ แกก็ออกมาดู แกก็ตะโกนถามว่า " ไอต๊อบ ( ชื่อพี่ชายเรา ) เอ็งเอาเพื่อนมาอยู่บ้านเยอะแยะขนาดนั้นแม่ไม่ว่าหรอวะ ห๊ะ " หลังจากลุงแกพูดจบ เรากับพี่ก็มองหน้ากันไปมา จากนั้นก็วิ่งเข้าบ้านลุงนั่นแหละไปขอนอนด้วยซะเลย แกก็ทำหน้างงๆ แต่ด้วยความที่เรากับพี่ตอนเด็กๆวิ่งเข้าวิ่งออกบ้านแกบ่อยๆแกก็เลยไม่ได้ถามอะไรมาก

ถ้ามีโอกาศอีก คืนนี้จะเข้ามาติดตามผลถ้าหากเพื่อนๆอยากให้เล่าต่อจะมาเล่าให้ฟัง เรื่องเพิ่งเกิดเมื่อต้นเดือนพฤษภาคมนี้ ผีจะเอาพี่เราไปอยู่ด้วยเพราะชอบพี่เรา

เรื่องแบบนี้คัยไม่เคยเจอไม่เข้าใจหรอกนะ  เราเองก้เป็นคนนึงที่มีองค์  การที่ปู่จขกท.เอาดิน 7 ป่าช้าไรนั่นเข้าบ้าน บอกได้เลยว่านั่นเป็นทางสายดำนะ เป็นการชักนำสิ่งจัญไรเข้าบ้าน  โดยปกติถ้าบ้านมีศาลเอาดินเข้าได้แต่วิญญาณชั่วร้ายทั้งหลายจะเข้าไม่ได้  แต่ถ้าปู่จขกท.  ทำพิธีอัญเชิญเข้าบ้านนี่หนักเลยนะ  
ดิน 7 ป่าช้าเป็นสิ่งต้องห้ามไม่ควรยุ่งเกี่ยว ยกเว้นบุคคลที่มีอาคมแก่กล้าถึงจะเอาอยู่  ทางแก้คือต้องทำพิธีเชิญออก แนะนำการทำพิธีต้องเชิญผู้ที่มีอาคมแก่กล้า ไม่งั้นไอที่เป็นอยู่จะทวีความรุนแรง สำหรับปู่จขกท.แนะนำให้อาบน้ำมนต์ ถ้าไม่อยู่แสดงว่าแรงมากต้องหาพวกคนที่มีอาคมช่วยนะ สู้ๆแล้วกัน
ปล.คนมีองค์ที่มาเตือนครอบครัวจขกท.อาจช่วยได้ไปขอคำแนะนำจากเค้า แต่จากการที่ปู่คุณตวาดใส่แสดงว่าแรงเอาเรื่องอยู่ เค้าคนเดียวอาจไม่ไหวยังไงก้ลองดูแล้วกันแนะนำได้เท่านี้ค่ะ 

ยังอยู่ค่ะ

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ พยายามอยู่ค่พคือตอนนี้ปู่ดื้อมากๆ เราจะย้ายไปอยู่บ้านตากับยายแล้วค่ะเพราะว่าเราทนไม่ไหวละ

เราว่าลองไปออกรายการคนอวดผีไหม เราพูดจริงๆนะ เราว่าน่ากลัวอ่ะ ลองไปออกตอนศูนย์บรรเทาทุกข์ผีอ่ะ ให้คุณริวจิตสัมผัสช่วย จริงๆนะ

จัดไป จขกท. ต่อเลยค่ะ555 แม้จะหลอน แต่เราก็เข้ามาดูตลอดเลย

ขอบคุณนะคะ

จะมาต่อให้ค่า แป๊บนึงน้า

จะมาต่อให้ค่า แป๊บนึงน้า

เขียนนิยายขายเลย จะรออะไรอีก

เราขอเถอะ เล่าต่อ เราตื่นเต้น

แนะนำว่าฝห้พระ มาไล่น้ำมนตรได้ไหมค่ะ ไม่ก็เราต้องปฏิบัติศีลธรรมมมากๆๆๆๆจิตใจต้องแข็งแกร่งง สงสารปู่ค่ะ ไล่ดีกว่า หรือจ้างคนมีอาคมอ่ะ เรื่องรนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ = = ' อย่าหนีเลยสงสารคนในครอบครัวอ่ะ

กำลังหัดเขียนค่ะ ขอบคุณที่แนะนำนะคะ แหม่

มาต่อนะคะ ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกๆคนมากที่ให้คำแนะนำและติดตามเรื่องสยองหลายบรรทัดของเราค่ะ

เรื่องที่ 10 . ผีอยากได้พี่ทำผัว

เรากับพี่เราก่อนอื่นต้องบอกว่าเป็นแฝดกันค่ะ เป็นแฝดชายหญิงแต่ที่เราเรียนช้ากว่าพี่2ปีเพราะว่าเรามีเหตุจำเป็นที่ต้องดรอปเรียนไปตอนม.3 และด้วยเหตุนี้เองทำให้เกิดเรื่องขึ้น เมื่อ เราจะสนิทกับพี่แฝดของเราคนนี้ในฐานะที่เป็นแฝดกันมันจะผูกพันธ์กว่าปกติ...มั้ง ทีนี้น่ะ เวลามันกลับมาถึงบ้านมาเจอเราก็จะกอดเราจะขยี้หัวเราตามประสาพี่น้อง แต่เหตุการณ์ไม่ปกติเกิดขึ้น วันนั้นเป็นวันแรงงานวันที่1 เป็นวันที่พ่อเราหยุดงานพอดี พี่ชายเราเลยกลับมาอ่านหนังสือเตรียมสอบที่บ้าน ระหว่างที่นั่งอ่านไปเราก็นั่งอยู่บนโซฟามันนั่งอยู่ข้างๆไอหมาผีสิงนั่นแหละ นั้งที่พื้น มันก็บอกเราว่า " เธอ ฉันปวดคอมาก นวดให้ที " เราก็นวดๆขยำๆสองสามทีแล้วก็พอ พี่เราก็บอกว่า " นวดอีกสิ้เว้ย ยังไม่หายเลย ปวดคอมากเลย " เราก็โอเคนวดต่อ ตาก็จ้องทีวี เราก็ถามมันว่า " เธอนอนตกหมอนหรอ " มันก็บอกเราว่า " ไม่รู้ว่ะ นวดๆไปเถอะเราต้องการสมาธิ ลดเสียงทีวีให้ฉันด้วย " มันก็สั่งๆๆๆเรา เราก็โอเคลดเสียงทีวี นวดให้มันต่อ แต่ๆ....ระหว่างที่เรากำลังนวดต้นคอให้มันนั้นมันก็หันมาหาเราแล้วทำหน้าแปลกๆ

พี่เรา : -.-
เรา : ห้ะ
พี่เรา : เธอเป็นอะไรของเธอ
เรา : เป็นไรอ้ะ
พี่เรา : ก็เป็นไรล่ะ อยู่ดีๆมาบอกว่า รักนะ
เรา : บ้าาาาาาาาาาาา
พี่เรา : มึ-งสิ้บ้า พอละเราขึ้นห้องก่อน. // แล้วมันก็เดินขึ้นห้องไป ทิ้งเราไว้กับไอหมาผีสิง ไอหมาผีสิงมันก็มองตามพี่เราแล้วก็หันมามองหน้าเรา เราก็มองตามันเผื่อจะเห็นบิ๊กอายสีดำในตามันบ้าง แต่ดูเหมือนผีจะออกจากร่างมันแล้ว

จากนั้นอีก 30 นาที เสียงพี่เราก็วิ่งตึงๆๆๆๆๆลงมาจากห้อง จากบรรไดชั้น2ไหลพรืด ร่วงลงมากองข้างล่าง เรากับพ่อก็มองแบบ อะไรของมันวะ

พี่เราป็วิ่งๆๆๆมานั่งแทรกกลางระหว่างเรากับพ่อ แล้วมันก็ไล่เตะหมานีออน ( ไม่เรียกหมาผีสิงแล้ว ) หมาก็มองหน้ามันแล้วก็เดินไป

เรา : เป็นไรวะ
มัน : กูเจออีกละ. // ได้ความเป็นสรุปว่า

นะหว่างที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ก็ง่วงเลยเอนตัวหลับไปตอนหลับก็สลึมสลือ ได้กลิ่นหอมมากหอมเหมือนดอกไม้เลย ก็เลยลืมตาดู เห็นผู้หญิงผมยาวถึงเอวนั่งค่อมมันอยู่ ผมเกลี่ยหน้ามันไปมา มันก็เลยดิ้นแต่ดิ้นไม่ได้
พี่เรา : มึ-งปล่อยกู ( คิดในใจ )
ผีสาว : ไปอยู่กับกู. แล้วก็ก้มหน้าลงจูบปากมัน ( เอ่อออออ ) มันบอกว่าจากที่หอมๆนะเหม็นอย่างกับศพเน่า มันบอกว่า ตอนนั้นพยายามดิ้นอย่างแรงแล้วผีมันก็เงยหน้าขึ้นมาชี้หน้าพี่เราว่า " มึ-งระวังให้ดีนะ อีแฝดนรก ( เราเอง ) น้องมึ-งน่ะ กูเกลียดมัน " พี่เราเลยสวดมนต์พยายามดิ้นพยายามสวดมนต์ จนหลุดออกมาได้มันก็เลยรีบวิ่งลงจากบ้านมา
พ่อบอกว่า " ฝันไปเอง " แต่เราเชื่อมันนะ แล้วเราก็กลัวนางด้วย ช่วงนี้เหมือนโดนจ้องมอง เราจะห้อยเสด็จพ่อ ร.5 เราเคารพท่านมากๆ วันไหนที่สร้อยขากวันนั้นเราจะหายใจไม่ออกมากๆเลย รู้สึกไม่ดีจนต้องเอาเชือกฟางมาร้อยห้อยคอแทนสร้อยที่ขาด

หลังจากนั้นอีกสองวัน คนแถวบ้านจะทักแม่บ่อยๆว่า " ลูกสะใภ้สวยนะ " แม่เราก็ งงเต้กเลย ลูกสะใภ้ไหนวะคะ แต่เพื่อนพี่เราแถวบ้านก็จะทักพี่เราว่า " เมียมี-งใช้รองพื้นผิดเบอร์รึเปล่าหน้าขาวเชียว " พี่เราก็จะบอกไปว่า ผี ไม่ใช่ เมีย ตอนนี้พี่เอาำระห้อยคอ3องค์ ไปรดน้ำมนต์เรียบร้อย และเรากำลังย้าออกจากบ้านหลังนั้นพร้อมๆกับแม่และพ่อ ย้ายไปอยู่กับตายาย ยังมีอีกหลายเรื่อง จะมาเล่าให้ฟัง...

มันอาจจะดูไร้สาระสำหรับคนอื่น หรือ ถ้าหากว่ามันไม่น่าเชื่อถือก็ต้องขอโทษด้วยเราแค่อยากมาแชร์ประสบการณ์แบบนี้

แหม่ๆมาเป็นตอนๆเชียว นิยายสนุกดีนะ
เขียนรวมเล่มขายน่าจะรวย

จ้าๆ จะเขียนจ้ะ

เอ่อ เราว่าอาจจะจริงก็ได้นะคะ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ แต่ถ้าไม่เชื่อก็หุบปากไปเถอะค่ะ

ทำไมพระกับผีอยู่ในห้องๆ เดียวกันได้อ่ะ

เอาสิ่งอัปปรีเข้าบ้านเราว่าหมดสิ่งศักสิทแล้วค่ะ

ทำไมพระกับผีอยู่ในห้องๆ เดียวกันได้อ่ะ

ทำไมพระกับผีอยู่ในห้องๆ เดียวกันได้อ่ะ

ปู่คุณดื้ออยู่แล้วค่ะหลังจากโดนสิงแบบนี้เค้าจะเสียความเป็นตัวของตัวเองไป เค้าจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้คุณเอาดินออกไปได้ ควรช่วยปู่คุณก่อนค่ะ
และการย้ายที่อยู่เป็นการแก้ไขที่ปลายเหตุนะค่ะ ตราบใดที่ยังไม่กำจัดสายดำออกจากบ้านคนที่อยู่ที่บ้านอาจไม่ปลอดภัย ถ้าเค้าแรงมากๆอาจทำให้เสียชีวิตหรือเป็นบ้าได้นะค่ะ
ปล.ถ้าแรงมากๆเค้าสามารถทำสร้อยพระเราขาดหรือแตกได้ค่ะ และถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ให้สงบจิตใจนึกถึงพระหรือสิ่งศักสิทธิ์ที่เราเคารพนับถือ สวดอิติปิโส ถ้าไม่ได้ผลแนะนำสวดยอดพระกัณฑ์เลยค่ะ

น่าลองไปปรึกษาคุณริวดูนะค่ะ

ผีเค้าไม่กลัวพระแล้วนะค่ะ

เราอยากอ่านต่อน่ะ จขกท มาเล่าต่ออีกน่ะ ได้แบ่งปันประสบการณ์ เราเชื่อน่ะแต่ว่า

มาต่อนะคะ รวดเดียวเลย

ก็หลังจากพี่เราโดนครั้งนั้นสาเหตุที่ปวดคอมาจากพี่นั่งบนคอมั้ง เราคิดเอง พี่เราก็บอกแม่เรื่องนั้นแม่เราก็เลยบอกกับพ่อ แต่พ่อยังยืนยันคำเดิมว่า " ฝันไปเอง " จนพ่อเราเจอกับตัวเมื่ออาทิตย์ก่อน

เรื่องที่ 11. คุณแม่5คน

เรื่องนี้สั้นนิดนึง พ่อเรากลับจากทำงานตอนเย็นตามปกติก็เดินเข้าบ้านมา พ่อก็เจอแม่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ พ่อก็เลยเดินขึ้นห้องไป จากนั้นก็ออกจากห้องเพื่ออาบน้ำก็เจอแม่ยืนกวาดพื้นอยู่ พ่อก็เลยเดินผ่านแม่ไป พ่ออาบเสร็จเดินออกจากห้องน้ำก็เจอแม่เดินสวนเข้าไปในห้องน้ำแล้วก็ขัดห้องน้ำอย่างเมามันส์ พ่อเดินเข้าห้องนอนไปก็เจอแม่กำลังก้มๆเงยๆที่ตะกร้าผ้า พ่อขยี้ตาแล้วก็ถอยหลังไปตั้งหลักอีกรอบ ซักพักนึง แม่ที่เดินคุยโทรศัพท์คนที่สองเดินเข้ามาในห้อง แม่คนที่สามกวาดพื้นเดินถือไม้กวาดเข้ามาในห้อง แม่คนที่สี่ที่ขัดห้องน้ำเดินเข้ามาในห้อง และ....แม่คนที่ห้าเดินเปิดประตูเข้ามา พ่อหมุนๆไปรอบห้อง ก่อนพ่อจะหลับลงพ่อพึ่งนึกได้ว่าเมื่อเย็นแม่โทรมาบอกว่า ตอนเย็นจะไปหาตากับยายเรื่องย้ายบ้าน กลับพรุ่งนี้เช้า ปละพ่อก็นึกได้อีกทีว่า ก่อนพ่อจะเข้ามาถึงบ้านเขาต้องไขกุญแจบ้านเข้ามาเองด้วยซ้ำ ( วันนั้นไม่มีใครอยู่บ้าน เราไปกับแม่ ปู่กับย่าย้ายบ้านกลับไปอยู่ที่เหนือเรียบร้อยแล้ว ลืมเล่าไป และหอบของของเขากลับไปด้วย )

ปล.เรากำลังจะย้ายบ้านไปอยู่ใกล้ๆบ้านตากับยาย และขายตึกนี้โดยก่อนไปจะทำบุญให้ก่อนด้วย ไม่รู้ว่าจะมีผีอยู่อีกไหม แต่จะพยายามเล่าให้หมด ตอนนี้ไม่ไว้วางใจผีในบ้านตัวเอง

ว่างๆจะมาเล่าอีก ไม่รู้ยังมีคนอยากอ่านต่อรึเปล่า แหะๆ

เราอยากอ่านต่อน่ะ จขกท มาเล่าต่ออีกน่ะ ได้แบ่งปันประสบการณ์ เราเชื่อน่ะแต่ว่า

ลองนำเรื่องนี้ไปปรึกษาพระดูนะคะ จะได้รู้ว่าต้องทำยังไง 

ของอัปมงคลทั้งหลาย ถ้าเราไม่รู้จริงเรายังไม่ควรยุ่งกับมันนะคะ ต้องลองปรึกษาพระหรือผู้รู้

ขอให้เรื่องร้ายๆผ่านไปเร็วๆนะคะ ถ้าเป็นไปได้ ลองไปปรึกษาหรือติดต่อคนอวดผีดู..ถ้าเป็นเรื่องจริง ก็อาจจะได้รับคำแนะนำนะคะ

คือ เห็นภาพอ่ะ สงสัยได้เก็บไปฝันอีกแน่เลย คือพอมีคนเล่าเรื่องผีทีนึงคือจะรู้สึกอยากอ้วกและบางคืนก็ฝันเป็นฉาก ๆ เลยอ่ะ // ออกจะจิตนิด ๆ อ่ะ

แต่ประเด็นคือเราชอบให้คนอื่นเล่าเรื่องผีให้ฟังแหะ


เหลืออีกตอนเดียวก็ลงเลยดิ เราใจร้อน

ย่าเราอาจจะไม่ค่อยมีบทบาทเพราะเขาเป็นคนเงียบๆ แต่ที่จริงเขาเจอบ่อยกว่าทุกคนในบ้าน ไม่ว่าจะเป็นตอนที่ได้ยินเสียงตาละเมอบ่อย และ ฝันถึงผีที่มาขออยู่ด้วยทุกวัน ในฝันย่าให้อยู่ไปเพราะย่าใจอ่อนบอกว่า " สงสารเขา " โดยที่ไม่สงสารกรูบ้างเลย ผีที่เข้ามากมีเยอะค่ะ อย่างที่บอกว่ามันมากันเป็นพาเหรดสวนสนามเลยดึกๆนี่เดินรอบบ้าน คือเดินจริงๆมาเคาะห้องนอนของทุกคนในบ้าน โดยเฉพาะถ้าวันไหนพี่เรามานอนพี่สาวคนนั้นจะมานอนเบียดเราทั้งคืนเลย ( ถ้าวันไหนพี่เรานอนบนเตียงกับเรา ) จนเราต้องให้มันไปนอนพื้นเหมือนเดิม พี่เราก็จะบ่นบ่อยๆ " เบียดกูอยู่ได้ไปไกลๆได้ป้ะ รำคาร". แต่ถ้าวันไหนเคาะห้องบ่อยๆ อาทิตย์นึงเนี่ยจะมาเคาะ3วัน แล้วแต่เว้นช่วงระยะเวลาครั้งแรกจะเคาะบ่อยมากๆ ครั้งแรกที่เขามาเคาะ เราต้องเอาหมอน2ใบทับหัวตัวเอง แต่ที่หนักเลยคือ พี่เรามานอน แล้วหนวกหูเสียงเคาะประตูมากจนต้องเอาหูฟังเสียบหูเปิดเพลงแล้วกำลังจะหลับไปก็โดนผีกดปิดเพลงเองเฉยเลย แบตเต็มใช้งานได้แน่นอน มันก็ต้องตะโกนด่าบ่อยๆ เช่น " นี่พวกมึ-งจะเคาะหาห่านไรกันนักหนาวะ จะนอน " บางครั้งก็จะ " เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่ต้องแด-กข้าว ". พี่เราจะทำบุญให้บ่อยๆเพราะว่าทำแล้วรู้สึกดีแล้วผีสาวก็เลิกตามด้วย

อ่าาาาเรื่องต่อไปก็...คงจะเป็นเรื่องที่นานมาแล้วแต่พอจะนึกได้คือ เรากับพี่จะเป็นอะไรที่มันสื่อได้
เราเคยรถล้มเท้าครูดกับถนนจนหนังฉีกเลือดไหล พี่เราตอนนั้นอยู่หอ ก็เลยโทรมาถามแม่ ว่าเราเป็นยังไงบ้าง แม่เราก็บอกว่าเราเป็นแผลที่เท้า พี่เราก็บอกว่า " จริงป้ะเนี่ย วันนี้ต๊อบเจ็บเท้าทั้งวันเลยคิดแล้วว่ามันต้องเป็นอะไรแน่ๆ " เราก็เลยคุยกับพี่เรา พี่เราก็บอกว่า เจ็บมากๆแต่เท้าไม่มีแผล เวลาเราทำแผลพี่เราก็จะบอกให้ทำเบาๆเพราะถ้าเราเจ็บมันก็เจ็บ แต่น่าแปลกที่เราไม่สามารถรับความรู้สึกของพี่เราได้เลย ที่จริงมันก็น่าแปลก....มั้ง ทุกๆครั้งที่เราเสียใจหรือผิดหวังอะไรมากๆก็จะได้พี่ที่เข้าใจที่สุดเพราะมันรับความรู้สึกนี้ได้คนเดียว

ไว้ว่างๆจะมาเล่าเพิ่มเติม

เราเชื่อคะ เพราะเจอมาเองกับตัวถึงจะไม่น่ากลัวเท่าก็ตามคะ

ใช่ค่ะ ตอนนี้เขาย้ายกลับไปอยู่ที่เหนือกับย่าแล้วค่ะเอาของของเขาไปด้วยค่ะ ตอนไปเขาทะเลาะกับพ่อค่ะประมานว่างอลพ่อเราก็เลยย้ายหนีพ่อเราเลยดีใจยกใหญ่เลย แล้วก็ประกาศขายแล้วค่ะ มีคนมาติดต่อบ้างแล้วอ้ะค่า รบกวนชีวิตเรามากค่ะ ช่วงแรกๆคะแนนตกพอๆกับจิตใจ

โอ้....

วันนี้เราไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะว่าเก็บของย้ายบ้านอย่างรวดเร็ว....ที่สุด มาต่อ

ปริศนาภาพสะท้อนในกระจก

เรื่องนี้เป็นเรื่องของพี่เรา จะสังเกตว่าพี่เราจะโดนหลอกบ่อยๆไม่รู้ทำไม วันนึงพี่จำเป็นต้องเข้าไปเอาของในห้องของปู่แน่นอนว่าพี่ไม่อยากเข้าไปแตาเพราะแม่คะยั้นคะยอให้เข้ามันก็เลยก้มหน้างุดๆเดินตึงๆตังๆเข้าห้องปู่ไป ( ที่ไม่อยากเข้าเพราะรู้เรื่องแล้ว ) ระหว่างที่เปิดห้องเข้าไปพี่เราก็บอกว่า ห้องอึมครึมมาก มันก็ก้มหน้าก้มตาหาของในห้องจนเจอก็กำลังเดินออกมาจากห้องโดยระหว่างที่เข้าห้องไปนั้นก็เปิดประตูห้องค้างไว้เพราะต้องแบกกล่องลังขนาดใหญ่ กับถุงใหญ่ๆอีกใบ ข้างๆเตียงปู่มีโต๊ะเครื่องแป้งตัวเก่าๆแบบโบราณกาลมาก มีกระบานใหญ่ที่ส่องเห็นทั้งตัว พี่เราต้องเดินผ่านมันด้วยความที่พี่เราจะต้องส่องเพื่อเช็คความหล่อ ( เพื่อ ) ก็ส่องมัน หมุนซ้ายเอียงขวา ระหว่างนั้นจู่ๆก็มีเงาของผู้ชายแก่ๆโผล่มาแทนที่มัน ผมสีขาวทั้งหัวหน้าตาจีนๆหน่อย มันก็ตกใจเลยจ้องมองไปอีกรอบก็ยังเจอตาลุงนี่อยู่ มันก็ถอยหลังเตรียมโกยปรากฏว่าประตูปิดเองล็อกเองเฉย ด้วยความโกรธ มันจึงตะโกนลั่นห้อง " กูถือของเต็มมือแหกตาดูดิ๊ จะเปิดยังไงวะ เปิดให้กูเลยนะ " แล้วประตูก็เปิดออกแง้มไว้นิดนึงมันก็ต้องใช้เท้าช่วยเปิด แล้วก็เดินลงมาบ่นกับปู่ว่า " บอกมันด้วยอย่ามาส่องกระจกตอนต๊อบส่องอยู่ เข้าใจอ้ะ " แล้วมันก็ไม่ย่างก้าวเข้าห้องนั้นอีกเลย

ผีเคาะตาตุ่ม

อันนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องเราเจอค่ะ ด้านบนสุดของบ้านคือชั้น3เนี่ยจะเป็นพื้นไม้ รวมทั้งบรรไดด้วยค่ะแต่ถ้าเป็นห้องนอนของเรากับพ่อแม่ ห้องน้ำ จะเป็นพื้นกระเบื้อง ยกเว้นห้องปู่กับห้องพระ ลูกพี่ลูกน้องเราจะขึ้นมาเอาไอพอตที่วางลืมไว้ในห้องเรา ด้วยความที่บ้านมันเป็นบ้านกระเบื้องมันไม่เคยเดินบ้านพื้นไม้ แล้วชั้น1กับ2เป็นกระเบื้องมันก็ลืมตัวเดินขึ้นชั้น3 ที่เป็นบรรไดไม้ ดัง ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง เดินเท้าหนักนั่นเอง พอมันเดินตึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆ ก็เดินเข้าห้องเราหยิบของเดินออกมา ยังคงคอนเซปเท้าหนัก ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง คราวนี้มันก็ต้องหยุดเดินเพราะรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดที่ตะตุ่ม กับเอ็นร้อนหวายที่ส้นเท้า มันบอกว่า เจ็บมากเจ็บตาตุ่มทั้งสองข้างเหมือนโดนเคาะ ส่วนเอ็นร้อยหวายก็เจ็บเหมือนโดนใครเอามีดมากรีดเลย.มันต้องลงไปนั่งกับพื้นค่อยๆถัดตัวลงจากบรรไดแทน แม่เราเลยบอกว่า เป็นเพราะเดินเสียงดังแบบนี้ เขาก็เลยไม่ชอบ. ส่วนพี่เราทะเลาะกับแม่แล้วก็เดินกระแทกกระทั้นขึ้นห้องไปเน้นว่าเดินกระแทกเท้า ตื่นเช้ามาตะตุ่มบวมเป่งเลย ที่น่องทั้งสองข้างเป็นรอยเหมือนก้านมะยมตีไปที่น่อง ( บ้านเรามีเชื้อสายจีนเล็กน้อยก็เลยขาว ทำให้เห็นรอยชัดมากๆ ) โดนผีตีซะงั้น จากนั้นก็ไม่มีใครเดินเสียงดังอีก

ผีขู่ห้ามฟ้องแม่

เนื่องจากโดนผีหลอกบ่อยๆยิบย่อยบ้างพี่เรากับเราก็เลยตัดสินใจรวบรวมทุกเรื่องไปฟ้องแม่ แต่ทุกครั้งที่เรากำลังจะฟ้องเนี่ยมักจะมีเหตุบางอย่างเช่น แม่จะต้องติดลูกค้าทั้งวัน หรือไม่ก็ออกไปข้างนอกจนไม่ได้บอก พี่เราก็เลยตัดสินใจว่า " กูบอกเอง เธออยู่นิ่งๆไป" เราก็โอเค จนวันนึงพี่เราตัดสินใจจะโทรบอกแม่ตอนเช้า คืนนั้นก็หลับไปก็ฝันว่า มีผีทั้งหญิงทั้งชายยืนอยู่หน้าพี่เรา แล้วก็ชี้หน้าบอกว่า " ถ้ามึ-งฟ้องแม่- กูจะสิงร่างน้อง- " ( เราเอง ) พี่เราก็สะดุ้งตื่นก็คิดอยู่สองสามวันก็รีบโทรบอกแม่แล้วก็มารับเราไปนอนบ้านตากับยายโดยให้เหตุผลว่า " ตาคิดถึง " จนเมื่อวันก่อนมันพึ่งมาเล่าให้ฟัง.

ตอนนี้ก็เหมือนผีน้อยลงเพราะปู่หอบของเขากลับไปอยู่เหนือแล้ว ตอนนี้เราก็เก็บของอยู่

ขอแนะนำนะ"นิมนต์พระมาสวดพานยักษ์"เหอะ

แถวบ้านก็เคยมีประมาณนี้แหละ(แต่ไม่หนักเหมือนบ้านเธอ)

" กูถือของเต็มมือแหกตาดูดิ๊ จะเปิดยังไงวะ เปิดให้กูเลยนะ " ฮาพี่ชาย จขกท 555555

มานั่งรอตอนต่อไป

แนะนำให้นิมนต์พระมาสวดภาณยักษ์ตาม คห.66 หรือไม่ก็หาท้าวเวสสุวรรณมาบูชาก็ได้

ปล. เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะจ๊ะ (แต่เราเชื่อเรื่องพวกนี้นะ -..-)

ท่าทางคนจะเยอะไม่ใช่ย่อยเลยน่ะค่ะแบบนี้ ยังไงก็ขอให้สู้ๆๆน่ะค่ะ

ติดตามอยู่น่ะค่ะ

วันเสาร์พ่อจะนิมนต์พระมาแล้วเพื่อนๆยู้ฮูววววววว
มาถึงตาผีคนดีมั่งละ

มาถึงเรื่องโจรเข้าบ้านระหว่างรอตำรวจมาดำเนินคดี เขาก็เล่าว่า แอบปีนข้ามรั้วมางัดเข้ามาในบ้านเสร็จก็เตรียมส่องไฟหาของในบ้านตอนที่ส่องก็ยังไม่เจออะไรแต่พอส่องกลับมาที่ขั้นบรรไดเตรียมเดินขึ้นบนบ้านก็เจอกับเท้าของคนขาวซีด ที่สำคัญเท้าค่อยๆลอยขึ้นจากพื้น เขาก็เอาไฟส่องๆขึ้นไปดูแล้วก็ตามแบบฉบับมีแต่เท้าไม่มีตัวเขาก็พยายามหนีออกจากบ้านแต่ก็วิ่งเท่สไหร่ก็ไม่ถึงประตูบ้านซักทีพอจะถึงก็โดนดึงกลับมาดึงกลับมาอยู่เรื่อยๆพอเอื้อมมือจะไปเปิดประตูก็ล้มพับลงไปกับพื้นเลย ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้วเนี่ยแหละ ถือว่าโชคดีมาก

เรื่องต่อไป
แม่เรากำลังนอนอยู่ในเช้ามืดของวันนึง สมัยก่อนบ้านเราเลี้ยงกระต่ายตัวเล็กๆจะวิ่งให้รอบบ้านเลย ( พี่เราเคยเอามานอนด้วยแล้วทับมันตาย T___T ) ทีนี้ระหว่างนอนอยู่ก็ได้ยินเสียงคนแก่ตะโกนเรียกดังมากๆ เรียกชื่อแม่เรา ตะโกนเรียกจนแม่เราสะดุ้งตื่น ก็ได้กลิ่นไหม้ลอบคลุ้งเลย แม่รีบวิ่งลงไปชั้น1 ( สมัยก่อนมี2ชั้น เพิ่งมาต่อเติมได้5ปี ) แม่ก็เจอกับกระต่ายที่ฉี่รดปลั๊กไฟ ไม่ต้องพูดอะไรมากมายตอนนี้ประกายไฟจากปลั๊กแล่บออกมาช็อตแล้วเรียบร้อย แม่ก็เลยรีบวิ่งไปดึงคัตเอาท์ลงทันที แล้วตามพ่อลงมาจัดการ ถ้าไม่ได้เสียงเรียกนั้นป่านนี้บ้านไฟไหม้ไปแล้ว

ช่วยเฝ้าบ้าน

อันนี้ถือเป็นเรื่องดีมาก สมัยก่อนบ้านเราจะกลับต่างจังหวัดทุกเทศกาลก็เลยฝากบ้านไว้กับลุงยามคนนึงแกจะขี่จักรยานตรวจหมู่บ้านบ่อยๆ จนวันนั้นมาถึง วันที่ลุงได้รับคำขอจากพ่อแม่เรา ลุงรับปากเหมือนเดิมว่าจะดูแลให้ ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีเรากับครอบครัวเดินทางสู่อยุธยาด้วยความสบายใจ (ญาติฝั่งแม่เราจะอยู่อยุธยากันหมด ) ไปได้สามวันก็กลับ ระหว่างทางกลับแม่ก็โทรถามลุงว่าเป็นไงมั่ง บ้านเรียบร้อยไหม ลุงแกก็บอกว่า " ก็ดีนี่คุณ เมื่อวันก่อนผมไปดูให้ก็เห็นคนอยู่บ้านกันเยอะแยะเลย เปิดไฟด้วย ลุงก็ไปชะเง้อมองๆอยู่ มีนังหนูคนนึงเดินมาถามลุงอยู่เลย ว่ามาดูบ้านหรอไม่ต้องดูนะ เดี๋ยวพวกเขาดูให้ ลุงก็เลยกลับบ้านหายห่วงไป เมื่อวานตอนเย็นๆดึกๆ ลุงก็แวะไปดูอีกรอบก็เห็นปิดบ้านเงียบๆแต่ไฟเปิดอยู่นะคนก็ยังเดินอยู่ ยังเจอแม่หนูคนเดิมชะโงกหน้าออกมาจากหน้าต่างโบกมือหยอยๆให้อยู่เลย " แม่เราอึ้งแป๊บนึง ก็ถามว่า ผิดบ้านรึเปล่า ลุงแกก็บอก ผิดบ้านที่ไหนกันเล่า จำได้อยู่นะ. ก็ไม่ได้บอกลุงว่านั่นผีนะลุงไม่ใช่คนละ พอกลับมาได้สองวัน ลูกค้าแม่ก็มาหา ก็มาบอกว่า " วันนั้นผ่ายมาที่บ้านเจอตาลุงยามชะโงกมองเข้าไปในบ้านนะท่าทางพิรุธ คุยอะไรงอมแงมยืนยิ้มคนเดียวระวังเขาจะขโมยของนะ " แม่ก็เลยบอกขอบคุณเขาไป แล้วก็ไปทำบุญถวายสังฆทานให้ชุดใหญ่เพื่อขอบคุณที่เฝ้าบ้านให้อ้ะ

ผีดีๆมีเยอะส่วนมากจะมาตอนเราเด็กๆ พยายามนึกแต่จำไม่ได้ ช่วงนี้พวกเขาไม่ค่อยมาแล้ว บ้านหลังนี้เป็นบ้านที่ซื้อต่อมาอีกทีเพราะมันอยู่ในเขตชุมชนใกล้โรงเรียนเรา ใกล้ห้าง ใกล้ตลาด ใกล้ทุกๆอย่าง แต่ครั้งนี้ต้องย้ายไปอีกบ้าน ก็ใกล้พอกัน555555 เอาเป็นว่าจะมาเล่าต่อนะ

ลงล่าสุดให้แล้วค่า

สวัสดีคับเจ้าของกระทู้ ตอนนี้ผมฝกงานอยู่ก็เลยว่างๆ + แอบอู้งาน มาเจอกระทู้นี้ ชื่อน่าสนใจเลยเข้ามาอ่าน จะบอกว่าเนื่อเรื่องสนุก+น่าตื่นเต้นมาก นี้ไม่ได้ลบหลู่นะคับ ต้องขอโทษด้วย โดยส่วนตัวไม่เคยเจอ แต่เคยสัมพัสได้ครั้งนึง ที่จะบอกก็คือ ไม่เคยเข้ามาตอบกระทู้ใครๆหรือเล่นเลย นี้เหมือนจะเปนอันแรกๆเท่าที่จำได้หลังจากสมัคมาหลายปี ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคับ และผมรู้สึกชื่นชอบคำพูดของชายชายคุนมากเลยๆ หลายๆประโยค
ยังไงก็มาเล่าต่อนะคับ ติดตามทุกสถานการ

ขอบคุณค่ะพี่ จะมาเล่าให้ฟังต่อนะคะ

ขอบคุณมากๆเลยค่ะตอนนี้เรากำลังย้ายออกจากบ้านหลังนั้นแล้วค่ะ พ่อกำลังไปตามหาคนที่เคยมาทักว่ามีผีในบ้านอยู่อะค่ะเผื่อเขาช่วยได้ยังไงเราจะปรึกษาพ่ออีกทีนะคะ แล้วจะแอดไลน์ไปค่ะ

มาต่อนะคะ สมัยตอนเราเรียนม.4 ( ปัจจุบันม.6 ) เราเพิ่งได้เพื่อนใหม่ส่วนมากจะเป็นเพื่อนผู้ชายเพราะเราบ้าๆบอ มีเพื่อนผู้หญิงแค่2คน รวมเราเป็น 3 นอกนั้นเพื่อนผู้ชายหมด บ้านเราจะอยู่ใกล้กับโรงเรียน จากบ้านไปโรงเรียนแค่500เมตรเท่านั้น แล้วหน้าบ้านเราก็จะเป็นตลาดขนาดใหญ่ มีเซเว่น นั่งรถออกไปนิดนึงก็ถึงห้างแล้ว จนวันนึงเพื่อนเราในกลุ่มเนี่ยแหละคุยกันเรื่องรายการคนอวดผี ที่จริงเราก็ไม่ค่อยได้ดูเพราะสมัยก่อนเป็นคนไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้รวมทั้งอ่านความจริงจากเว็บต่างๆเรื่องของเบื้องหลังรายการนี้อะไรทำนองนั้นอ้ะค่ะ มันก็พูดว่า " เนี่ย กูอยากจะไปล่าท้าผีมาก บ้านไอไม้ ( นามสมมุติ >> เป็นเพื่อนเก่าเราสมัยม.ต้น ) บ้านแม่งน่ากลัวมาก " เรายืนยันค่ะว่าบ้านมันน่ากลัวพอๆกับบ้านเราแต่ผีบ้านมันก็ไม่ทำนิสัยแบบผีบ้านเราค่ะสงสัยอบรมกันมาคนล่ะที่ เราก็พูดเลย " เอางี้มึ-งมาบ้านกูป้ะล่ะ ไปนอนที่ห้องพระบ้านกูเนี่ยคืนนึงถ้า-นอนโดยที่ไม่ออกมาจากห้องก่อน6 โมงเช้าวันพรุ่งนี้กูให้-เลยพันนึง " มันตาลุกวาวเลยค่ะ จากนั้นมันก็รีบโทรไปขอแม่มัน ( มันเป็นผู้ชาย ) เย็นวันนั้นมันก็รีบขี่มอไซมาหาเราที่บ้าน ขอเรียกชื่อมันว่า " วอน " วอนหาเรื่อง ไอวอนมาถึงบ้านเราก็ทำตัวชิลๆสบายๆมาก พอดีพี่เรากลับมาจากโรงเรียนพอดี ตอนนั้นพี่เราเรียนม.6 พี่เราก็ถามว่า " มึ-งมาทำไม " มันก็บอกพี่เราว่า " มาล่าท้าผีดิ้ถามได้ " พี่เราก็หัวเราะคิกคักชอบใจอวยพรยกใหญ่ให้เจอผีสมใจมัน มันก็ขอบคุณใหญ่หารู้ไม่ว่าหายนะกำลังมาเยือน คืนนั้นตอน3ทุ่มครึ่งมันอาบน้ำเสร็จเรากับพี่ก็เข้าไปช่วยปูที่นอนให้มัน ไอวอนก็ยิ้มน่าระรื่นเลย ก่อนเราเดินออกจากห้องมันบอกเราว่า " มึ-งแน่ใจนะให้กูนอนในห้องพระอ่ะ บ้าหรือโง่วะ-อ่ะ ห้องพระที่ไหนจะมีผีวะ " มันก็ล้มตัวลงนอน เราก็เดินกลับห้องไปนอนสบายใจเฉิบที่ห้องเรากับพี่2คน

ประมาณตี4ครึ่ง พี่เราปลุกให้ลุกจากเตียงเราก็งัวเงียลุกตามมันไป มันก็บอกเราว่า " เพื่อนเธอวิ่งกลับบ้านไปแล้วนะ " เราก็ " อ้าว หรอ " กลับไปนอนต่อ เช้ามาไปโรงเรียนไอวอนไม่มาโรงเรียนก็เลยไปเยี่ยมมันตอนเย็นเอามอไซไปคืนมัน เพราะเมื่อคืนมันวิ่งกลับบ้าน เน้นว่า " วิ่งกลับบ้าน " มัันก็หัวฟูเลย ขอบตาคล้ำไปหมด มันบอกว่า " ตอนกูล้มตัวลงนอนนะ กูก็คิดในใจเล่นๆว่า มึ-งมันบ้าให้กูมานอนห้องพระ ถ้ามีจริงก็เข้ามาเลยเอาให้หัวโกร๋นเลยกูพร้อมรับมือ พอกูกำลังจะเคลิ้มๆเท่านั้นแหละกูได้ยินคนเรียกข้างๆหูกูว่า มาแล้วมาแล้ว กูก็ ใครมาแล้ววะ กูก็เลยลืมตาดู เท่านั้นแหละ เฮี่ย !! นั่งล้อมกูเป็นวงไพ่เลย จะลุกก็ลุกไม่ได้ บางคนก็หัวเราะคิกคักชอบใจ กูนี่ร้องก็ร้องไม่ออก สวดมนต์ก็ได้แต่นะโมตัสสะ อะระหังที่ว่าง่ายๆกูยังท่องผิด ซักพักก็หลับตาจะได้ไม่เห็นมัน คราวนี้มานั่งค่อมบนตัวกูเลยเอานิ้วถ่างตากูแบบจัดเต็มกูต้องนอนในสภาพที่โดนผีถ่างตาแบบนั้นตั้งแต่5ทุ่มจนถึงตี4 กูได้ยินคนกระวิบข้างๆหูกูว่า พอแล้วพอแล้ว สงสารมัน กูเลยนึกในใจว่า กูไม่เอาแล้วเงินพันนึงแม่งไม่คุ้มเล้ย แล้วกูก็จะไม่-อีกแล้ว " มันเล่าเสร็จก็นั่งสั่นใหญ่เลย เรากับเพื่อนก็หัวเราะมัน จนตอนนี้มันก็ไม่มาเหยียบบ้านเราเลยยกเว้นมีของกินฟรีมันก็จะไม่มา เราชอบทำงานคู่กับมันเพราะมันเป็นคนทำงานดีทำงานเรียบร้อย แต่พอชวนมันมาทำงานที่บ้านมันก็จะบ่ายเบี่ยงว่า " กูทำเองมึ-งอยู่เฉยๆไปจ่ายแต่ตังพอ " นั่นแหละเหตุผลที่เราจับมันมาทำงานคู่ด้วยบ่อยๆ55555555

ไว้คราวหน้าจะมาต่อเน่อ

แล้วตอนนี้ กระดูกอยุ่ที่ไหนคะ ??
จขกท ย้ายบ้านเเล้วปู่กลับไปอยุ่บ้านที่ ตจว. ปู่ได้นำของกลับไปด้วยรึเปล่า

พอดีประสบการณ์ชีวิตเรายิ่งกว่า จขกท อีก 555 (อาจจะไม่มีใครเชื่อ แต่ถ้าเจอจริงๆเเล้วจะเข้าใจเลยอะว่สเป็นไง)

แนะนำให้เอาของไปไว้ที่วัดเลยคะ ถ้านิมนต์พระมาบ้าน สวดยังไงก็สวดไม่ไปหรอกคะ มันจะอยู่กับของที่เอามา เอาไปไว้วัดเลย (บอกเขา อยู่ที่นี้แหละไม่ต้องตามกลับไปบ้าน)

แล้วเรื่องที่เราอ่านๆมา ที่บอกว่าปู่กินข้าวเยอะ ชอบกินเลือด
อันนี้จากที่เคยเจอกับตัวคือคนใกล้ตัวเป็น เขาไม่เรียกผีเข้านะ ผีเข้าไม่นานเดี๋ยวก็ออก อันนี้เขาเรียกว่าผีกิน คือมันจะอยุ่ในร่างนั้นแหละไม่ออก แต่มันจะคอยกินสิ่งที่เรากินไป เหมือนมี2คนอยู่ในร่าง เวลากินก็จะกินเยอะผิดปกติ แต่ปล่อยไว้นานๆไม่มี มันจะกินข้างในด้วย เรียกว่าไงอะ เราอธิบายไม่ค่อยถูก อาการของคนประเภทนี้ก้ หน้าจะหมองๆ ผอมๆ ดูไม่มีราศรี ทรูบๆ ประมาณนี้แหละ

หรือว่านี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาเราก็ไม่ทราบ แต่บอกเลยว่าชีวิตประจำวันของคนเรา บางคนอาจจะเจอแบบที่ จขกท เล่ามา

แต่ขึ้นชื่อว่ากระดูกคนตาย ดินป่าช้า บาตพระร้าง ตะปูโรงศพ
เกี่ยวกับ ศัยศาสตร์ ล้วนๆคะ.แล้วมันก็ไม่ดีกับเราด้วย

แกรร คือเราชอบมาก เป็นเรื่องผีแต่เล่าสนุกมาก ชอบบ


เขียนต่ออีกก็ดีนะจะเข้ามาอ่านอีก

ป.ล. บ้านใหม่หวังว่าจะไม่เจอผีนะ

จะเข้ามาต่อให้ค่ะ

จะเข้ามาต่อให้ค่ะ

น่ากลัวอ่ะ จขกท อยู่ไปได้ไงเนี่ยตั้งนาน เป้นเราไม่อยู่ล้ะจ้าาา

มาต่อค่ะ

คนที่เจอบ่อยๆก็จะเป็นพี่ชายเรา พี่เราจะไวต่อผีมาก ครั้งนี้จะเล่าเรื่องที่พี่ชายเราไปบ้านญาติที่ต่างจังหวัดกับเราแค่สองคน ไปงานศพญาติก็เลยจำเป็นต้องนอนพักบ้านญาติ ขับรถกันไป ทีนี้พี่เราตอนแรกก็จะขับกลับกรุงเทพเลยเพราะมันไม่ชอบนอนค้างต่างจังหวัด แต่เราบอกว่าให้นอนเถอะแค่คืนเดียวกลับดึกมันอันตรายคือเส้นทางที่ต้องกลับมันเปลี่ยวฤทัยมากจ้ะ พี่เราก็ โอเคโอเค พอไปถึงบ้านญาติความรู้สึกคือ มันมืดมัวมาก ต้นไม้รกทึบขึ้นรกไปหมด บ้านเป็นบ้านไม้ด้วย ห้องน้ำต้องออกมาอาบนอกตัวบ้านอาบน้ำโอ่ง ตอนแรกพี่เราก็บอกให้เราลงไปอาบก่อน แต่...พอมองไปแล้วเราก็เลยบอกว่า เราไม่อาบมันน่ากลัว พี่เราก็เลยบอกว่า " ฉันไม่นอนกับคนสกปรกแบบเธอนะเว้ย " เราเลยต้องไปอาบแต่ก็อาบพร้อมมัน ใส่ผ้าถุงนะ หันหลังชนกันแล้วก็ตักน้ำในโอ่งอาบอย่าวรวดเร็ว เสียงใบไม้แห้งบนต้นเสียดสีกันมันเป็นเสียงสะอื้นของธรรมชาติที่น่ากลัวมากกกกกกกกกกกกกกก
ญาติเราปูที่นอนกางมุ้งให้เรียบร้อย คือต้องนอนเรียงกันเรากับพี่นอนติดหน้าต่างเรานอนติดกำแพงเลย ระหว่างที่กำลังจะนอนนั้นก็มุดลอดเข้าไปใต้มุ้ง แมวดำ ( เขาเลี้ยงแมวเยอะมาก )ไอแมวเจ้ากรรมดันกระโดดคัดหน้าเรากับพี่บอกเลยว่าชะงักไปเลยหันมองหน้ากันแล้วก็ค่อยๆคลานเข้ามุ้ง เราจะเป็นคนหัวถึงหมอนแล้วนอนเลยพี่เราจะนอนยากมากกว่าจะหลับคือดิ้นไปมาประมาณ20ครั้งได้ถึงจะหลับ เราหลับไปละ รู้สึดตัวอีกทีตอนพี่เรายกมือเราขึ้นมาปิดตามันเราก็ถามว่า " ทำไรวะ " มันก็บอกว่า " ผีหลอกกู ผีหลอก กลับบ้านเหอะ " พอดีว่ามันตี5แล้วก็เลยลาเขากลับ ระหว่างทางมันก็เล่าว่า ตอนมันพลิกตัวไปมาก็กันไปเห็นแสงที่หน้าต่าง คือเปิดหน้าต่างทิ้งไว้รับลม พอมันเห็นแสงมันก็ลืมตาขึ้นแสงก็ลอยผ่านขอบหน้าต่างไปแล้วมันก็เลยหลับต่อซักพักมันก็ได้ยินเสียงแกร่กๆมันก็ลืมตาขึ้นมา เห็นผู้หญิงแก่ๆคนนึงกำลังโผล่หน้ามาที่หน้าต่าง ตาโปน ลิ้นแลบแผล่บๆเลย มันก็เลยมองให้ชัดๆอีกที ยายคนนั้นก็แลบลิ้นใส่มันแล้วก็เลียริมฝีปาก แล้วก็ลอยหายไปเลย มันก็บอกว่า " เป็นเห้ไรนักหนาไม่รู้หลอกแม่งแต่กูเนี่ย ตอนฉันยกแขนเธอขึ้นมาฉันบอกเขาว่า ให้มาหลอกไอเด็กเวรนี่บ้าง " พี่เลว

เรื่องต่อไป

พี่เราจำเป็นต้องไปนอนพักโรงแรมที่ต่างจังหวัดอันนี้เราเห็นกับตา ก่อนนอนเราสไกป์กับมันก่อน เราเห็นคนมานั่งข้างๆมันแบบว่าหันข้างอ้ะ เราก็คิดว่ามันนอนกับเพื่อน เราก็เลยถามมัน
เรา : เอาเพื่อนไปด้วยหรอ
มัน : เพื่อนไหน ฉันอยู่คนเดียวโว้ย ( แล้วมันก็หัวเราะ )
เรา : ( หัวเราะตามมัน ) แม่ฝากคิด... // เรายังไม่ทันพูดจบ ผู้ชายข้างๆมันก็หันมายิ้มให้กล้อง หล่อมาก แหะๆ เราก็เลยยิ้มตอบไป พี่เราก็ถาม ยิ้มอะไร ไปนอนเหอะป่ะ เราก็โอเคไปนอน จบสวัสดี ภาพผู้ลายคนนั้นยังคงติดตา รุ่งเช้าลงมาจากบนห้องเจอพี่นั่งอยู่ในสภาพฉุนเฉียวมาก ขอบตาดำๆดูเพลียๆ มันก็เล่าให้ฟัง
ระหว่างที่กำลังเอนตัวนอน ปิดไฟเรียบร้อย โคมไฟบนหัวติดเองเฉย มันก็คิดในใจว่า เอาและเล่นงานกูอีกละ มันก็กดปิด แล้วมไฟก็เปิดอีก มันบอกว่า " กูปิด มันเปิด กูกดปิด แม่งก็เปิด อยู่กว่า10 นาที " พอพี่เรารำคารก็คงคอนเซปด่าผี " เปิดหาพ่-องงงง กูจะนอน " มันก็กดปิด คราวนี้ไฟก็ไม่ติดละนอนสบายแผนด่าผีได้ผล จากนั้นประมาน 10 นาทีได้ มันบอกว่าเตียงนี่เขย่าๆๆๆๆๆสั่นๆๆๆ มันก็เลยลุกขึ้นเปิดไฟ ไฟไม่ติด มันก็เลยตะโกนด่าอีกรอบ " มึ-งจะเอาไงกับกูวะ " แล้วเตียงก็สั่นๆ มันก็ทิ้งตัวลงนอน มันบอกว่าสั่นไม่พอเหมือนคนกระโดดบนเตียง มันก็โกรธมาก ด่าเลย " กระโดดทำไมมมม กูจะนอนนนนน เข้าใจกูบ้างงงงกูกราบบบบ เดี๋ยวทำบุญให้ ". ก็ยังสั่นอยู่ จนพี่เราทนไม่ไหว " มึ-งมาสู้กับผีบ้านกูไหม เอาไหม สลัด!! มึ-งกระโดดไปเลยนะอย่าหยุดนะขอแช่งให้ชาติหน้ามึ-งเกิดเป็นอึ่งอ่าง กบ เขียด อย่างดีก็จิงโจ้ กระโดดให้หายอยากเลยมึ-ง " พี่เราก็คว้าโทรศัพย์กับกระเป๋าออกจากห้องไปโวยวายพนักงาน
พี่เรา : ที่ห้องมีผีทำไมไม่บอกวะพี่
พนักงาน : ก็คุณไม่ถามทางเราก่อน

พี่เราก็บอกว่า " โอเคมันพูดถูกกูไม่ถามมันเอง "แต่ก็จ่ายไปแค่ครึ่งเดียวแล้วก็ขับรถกลับบ้านเลย ว่างๆจะมาต่อ

จำเป็นต้องอยู่อ้ะค่ะเพราะว่าขายของ5555 ตอนนี้ย้ายไปอยู่ถัดไปอีก2ซอยแล้วค่ะ

เล่าต่อได้นะตัวเอง

เขาเอาของไปหมดแล้วค่ะ ส่วนพระที่เก็บไว้มี3องค์แล้วก็ ร.5อีก1องค์ค่ะ

ไม่เชื่อก็อย่าลบลู่ดิ เราขอให้แกเจอ

พี่ชายจขกท.อย่างฮาอ้ะ ด่าผีด้วย

ถ้าเราเจอแบบนั้นจริงๆเราก็วิ่งอ้าวเลย

พี่ชายจขกท.อย่างฮาอ้ะ ด่าผีด้วย

ถ้าเราเจอแบบนั้นจริงๆเราก็วิ่งอ้าวเลย

ติดตาม ตามติด จ้า พี่ชาย นี้แซบจริงไรจริง ^^


ปล. ติดตาม คห. 76 ด้วยคะ เอาใจช่วย สู้ๆ โพสต่อไปนะคะ ^^ 

คห.1-6 กรุณาช่วยexplainมาให้clearกว่านี้ได้ไหมคะ พอดีimaginationต่ำต้อยมาก ไม่ค่อยget the message เลยค่ะ

คห.1-6 กรุณาช่วยexplainมาให้clearกว่านี้ได้ไหมคะ พอดีimaginationต่ำต้อย ไม่ค่อยจะget the message ที่พยายามจะsentเลยค่ะ

เจอผีหลอกจนชินค่ะ 55555

นิมนต์พระ หรือไปวัดแล้วลองปรึกษาพระยังไงก็ได้ค่ะ

"โทรศัพท์กูตกหน้าจอแตกแล้วกูยังผ่อนไม่หมดเลย เควี่ย"
ชอบๆๆอ่ะ ณ เวลานั้นมีสติเปนห่วงโทสับแสดงว่ามีสติจิงๆๆ ยังไงขอให้ จขกท.สู้นะคับ และผ่านมันไปได้ด้วยนะ^^

มาต่อค่ะ ช่วงนี้คงจะเป็นผีนอกบ้านส่วนใหญ่เพราะผีในบ้านก็เริ่มหายไปบ้างแล้ว พยายามนึกอยู่
หลายคนอาจจะคิดว่าพี่เราเจอผีบ่อยจัง ด่าผีก็บ่อย พี่เราเคยด่าผีจนผีหายไปเลยค่ะ ขอตั้งชื่อเรื่องแบบคิขุว่า...

ผีงอล

พี่ชายเราก่อนหน้านี้ต้องไปอยู่หอนอกมหาลัยแม่ก็บอกว่าให้มันกลับมานอนบ้านเหอะ มันบอกว่า " ไม่เอารถติดจะตายชัก " สุดท้ายแม่ก็เลยให้มันไปนอนข้างนอกโดยมีข้อแม้ว่า หาตังจ่ายค่าหอค่ากินเองจะออกให้แค่ค่าเรียน พี่เราก็ตอบตกลง พี่เราเรียนสถาปนิก ก็เลยลองคุยกับเพื่อนพ่อที่เขาเปิดบริษัทอยู่จนสุดท้ายเขาก็ให้พี่เราทำงานด้วยโดยการเป็นผู้ช่วยพี่ที่ทำงานอยู่ก่อนแล้ว พี่เราต้องกลับบ้านดึกทุกๆวันจนมันรู้สึกว่าไม่ไหวและ หาหอใกล้ๆมหาลัยกับที่ทำงานดีกว่า มันก็ไปเจอหอนึงคือเหมาะ อยู่หลังมหาลัยแล้วก็ใกล้กับที่ทำงานพอดี ก็เลยจัดการติดต่อเจ้าของ พอติดต่อเสร็จเขาก็ให้เลือกห้องเอง เหลือห้องอยู่2ห้องทั้งหอพัก เขาก็บอกพี่เราว่า ทั้งสองห้องมีผีอยู่ ถ้าน้องกลัวพี่ก็ไม่ว่าอะไรแต่พี่ไม่รู้ห้องไหนดุกว่ากันนะรู้แค่ว่าใครมาอยู่ก็ต้องย้ายออกไป พี่เราก็บอกว่า " โอ๊ย ชิลๆพี่ ที่บ้านผมนี่อย่างกับสถานสงเคราะห์ผียากไร้ " ตกลงพี่เราเลือกห้อง 405 ชั้น4ห้อง5. ส่วนอีกห้องที่มีผีคือ 103 พี่เราคิดว่า ไอ103 เนี่ยตัดเลข 0 ออกไปมันคือเลข13 ไม่ดีไม่งาม เอาเลข 405 เนี่ยแหละ ผีไม่ดุชัว !! วันต่อมาย้ายเข้าทันที พอดูห้องพี่เราบอกว่า เด็ดมากแอร์ฉ่ำชื่นปอด เฟอร์นิเจอร์พร้อม โต๊ะ ตู้ เตียง wifi แรงมาก ลงไปด้านล่างติดตลาด เซเว่น โลตัส ออกถนนใหญ่ก็เจอห้างแล้ว พี่เราแบบว่าติดใจ 1อาทิตย์แรกผ่านไปทุกอย่างชิวๆ จนย่างเข้าสู่อาทิตย์ที่2ก็เจอเต็มๆเลยค่ะ

จะมาต่อให้ไปอาบน้ำก่อน

มาเล่าต่อด้วยค่ะ ขอเยอะๆยาวๆ ชอบมากกก
เรื่องของ จขกท สนุกมว๊ากกก
ทั้งน่ากลัวทั้งฮา 555555555

อ่านทุกอัน สนุกปนน่ากลัว เจอจนชินแล้วใช่มั้ยนั้น

อ่านเพลินนะ...พีเธอเก่งนะด่าผีอ่ะ เราเคยเจอเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่มาดีไรเงี่ย อย่างตอนเด็กๆช่วงหน้าหนาวอ่ะเราไม่ได้นอนห่มผ้าแล้วช่วงกลางดึกไม่รู้กี่โมงเราได้ยินเสียงผู้หญิงแก่เรียก "อีหนู....หนาวมั้ย" พอเราลืมตามาก็คนแก่ผู้หญิงใจดี นุ่งขาวห่มขาวมานอนข้างหน้าเรา คือนอนหันหน้าเข้าหากันอ่ะ พอตื่นเช้ามาเล่าให้ย่าฟังย่าบอกว่าเจ้าที่เค้ามาทักทายเฉยๆ

อีกเรื่อง เกิดเมื่อไม่นานมานี้อ่ะ เราย้ายมาอยู่หอใกล้ๆมอ ย้ายมาได2อาทิด แล้ววันนั้นจำได้แม่นเลยวันศุกร์ที่13 เพื่อนเรามาเล่นที่ห้อง แล้วพอมันกลับเราก็เดินลงมาส่งแล้วกลับขึ้นมาที่ห้องกำลังไขกุญแจเข้ามา อยู่ดีๆเราก็ได้ยินเสียงผู้หญิงวัยกลางคน คือเสียงสวยมากนะ มากระซิบข้างๆหูเราว่า " สวัสดีจ่ะ...^^" พอเราได้ยินเราก็หันได้มองหาต้นเสียงก็ไม่มีใคร สรุปคือตอนนั้นทั้งชั้นมีเรายืนอยู่คนเดียว แต่เอะใจมาเสียงมันใกล้มาก ใกล้เหมือนมายืนอยู่ข้างหลังอ่ะ แล้วเปนเสียงเย็นๆ เนิบๆ พอเล่าให้พ่อฟังพ่อบอกว่าเค้ามาดี ให้ซื้อพวงมาลัยไปไหว้เค้าซะไรเงี่ย

แค่นี้ก็ไม่เข้าใจ มาๆเราแปลให้

เค้าจะบอกว่าพวก-โง่เป็น ค ว า ย ไง ชัดยัง

อั้ยย้ะ มาต่อนะคะ ชอบเรื่องผีค่ะ

    ส่วนตัวเราเจอมากสุดก็ผีอำ น่ารักมากมีช่วงนึง อำบ่อยมากคงสนุก - - เป็นแค่ช่วงเดียว แต่ติดๆกันเลย หลังๆมานี้ไม่มีแล้ว ดีใจ 55555555 เพราะเข้าใจเลยตอนโดนอำ ลืมตาเห็นทุกอย่างอ่ะ แต่ขยับไม่ได้ อึดอัดใจมากกกก เกลียดช่วงเวลานั่นมากกก ผีก็ลอยไปลอยมาเยาะเย้ย บ้าง ไอ่เราก็ขยับไม่ได้ สวดมนต์มะโนตัสสะ กับอิติปิโสมั้งตอนนั้น มันเยาะเราเว้ย สวดอะไร แบร่ๆๆๆคือไม่ได้เยาะแบบนี้หรอก มันฟังไม่ได้ศัพท์อ่ะ แต่รู้ว่าเยาะสุดๆ หลายตนนะมีหลายเสียงมาก พากันมาทีเดียว แล้วคงไปทีเดียว5555 มาหมด มีหน้ามาด้วย ตอนนั้นปิดไฟละ เปิดไฟแอร์เลยเห็นชัดหน่อย แบบโห้วววว กว่าจะหลุด พอหลุดแล้วหมดแรงเลย เหนื่อยย  สักพักเองนะ อำต่อแม่ง คือพยายามจะหลับไงประเด็น บางวันอำติดกันตอนนอน 5-6 ครั้ง เพลีย ปาไปตี1อ่ะ

    เราเชื่อนะคะ เรื่องนี้อ่ะ ไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก เราเจอแค่นี้ก็ซึ้งละ คนอื่นในบ้านไม่เคยอ่ะ มีแค่เรา เล่าไปก็ไม่มีใครเชื่อ เราเชื่อน้าเห้ยย!!! 555555 แค่นี้แหละ ถูกใจพี่ชายคุณด่าผีค่ะ คงสุดๆอ่ะนะ 5555 เราติดตามอยู่นะ ถือว่าเป็นประสบการณ์ ที่เราควรรู้ไว้ เผื่อเพื่อน หรือคนใกล้ตัว หรือตัวเองเจอจะได้รับมือ แก้ไขได้บ้าง โชคดีค่ะ

วันอาทิตย์พี่เรากลับมาถึงหอที่พักอยู่พี่เราก็พึ่งโดนหลอกจากบ้านเรามา ระหว่างที่พี่เราไขประตูเข้าไปก็ถอดรองเท้าวางบนชั้น ก็ได้ยินเสียงคนทัก " กลับมาแล้วหรอจ๊ะ " พี่เราก็เงยหน้าขึ้นมามองซ้ายทีขวาที ไม่มีใครที่สำคัญประตูห้องปิดไปแล้วพี่เราก็เลยคิดว่า ข้างห้องแน่ๆเลย โฮะๆๆ อาบน้ำดีกว่า นอน พรุ่งนี้ต้องตื่นไปเรียน อาบน้ำเสร็จ ทิ้งตัวลงนอนกับเตียง ฝันว่ามีผู้หญิงผิวขาวตัวหอมมากๆเดินเข้ามาในห้องมาเอนตัวลงนอนข้างๆพี่ชายเราแล้วก็กระซิบข้างๆหูว่า " เราชอบเธอนะ " ( เป็นผู้ชายที่ดึงดูดผีดีนะ ) พี่เราในฝันก็เสือ-กโง่ตอบกลับไปว่า " เราก็ชอบเธอ " พระจ้าวววววว!!! ผู้หญิงคนนั้นยิ้มให้พี่เราแล้วพี่เราก็สะดุ้งตื่น เพราะนาฬิกาปลุก พี่เราก็เอาหน้าไถๆซุกๆไปกับผ้าปูที่นอนมันบอกว่า มันต้องเด้งตัวขึ้นมานั้งนิ่งเลย เพราะว่า กลิ่นของผู้หญิงในฝันติดอยู่ที่ผ้าปูที่นอน มันก็เลยไล่ดมผ้าที่อื่นๆเผื่อเป็นกลิ่นน้ำยาซักผ้า ปรากฏว่าเป็นแค่ตรงนั้นตรงที่ผู้หญิงในฝันของพี่เราเอนตัวลงนอน พี่เราก็พยายามไม่คิดมาก รีบแต่งตัวไปเรียน จนตอนดึกกลับห้องเข้ามา อาบน้ำ นอนเหมือนเดิม คราวนี้ฝันอีกและ ฝันว่าผู้หญิงคนเดิมมานอนข้างๆแล้วก็จับมือพี่เรา พี่เราก็สะดุ้งตื่น มันบอกว่าเป็นมือที่เย็นมากๆ แล้วที่ช็อคกว่าเดิมคือ...ที่นอนข้างๆพี่เรายุบตัวลงไปแบบเหมือนมีคนมานอนทั้งๆที่พี่เรานอนอยู่ที่เดิมๆม่ได้กลิ้งไปไหนเลย มันเอาหมอนข้างกั้นตัวเองทั้งสองข้าง
วันต่อมา วันพุธ ... มีคนย้ายเข้ามาข้างๆห้องพี่เรา เขาก็ยิ้มให้พี่เราบ่อยๆ เพราะว่าพี่เราเป็นคนยิ้มมาก แล้วหน้าตามันก็จัดว่าดี ( ตอนม.ปลายเคยเป็นเดือนของโรงเรียน ) ต่อๆ พอมันเดินเข้าห้องไปมันก็ตะโกนเสียงดังๆว่า " กูเหนื่อยเว้ยยยยย " แล้วมันก็ทิ้งตัวเองลงนอนบนเตียงจนหลับไป คราวนี้มันก็ฝันว่า ผู้หญิงคนเดิมกระซิบข้างหูว่า " เหนื่อยหรอคะ " แล้วก็นวดให้มัน มันบอกว่าตื่นเช้ามาตัวเบาหวิวมากหายปวดเมื่อยคอ พี่เราก็เลยลองถามคนข้างห้องว่าพอจะรู้เรื่องอะไรในห้องมันมั่งไหม คนข้างห้องก็ตอบว่า " ไม่ ไม่รู้เลย " แล้วก็ก้มหน้าเดินหนีมันไป มันก็ด้วยความที่มันชอบดูพวก การ์ตูนนักสืบ โคนัน คินดะ บลาๆ ผีนักสืบก็สิงจนได้พี่เราถามคนทั้งหอแต่ทุกคนก็บอกว่า " ไม่รู้ ไม่อะไรเลย " พี่เราก็ท้อมาก คืออยากรู้ว่ามันมโนไปเองแน่ๆไหมหรือว่า มันมีผีจริงๆ ระหว่างที่พี่เราเดินเข้าห้องก็เจอผู้หญิงที่ย้ายมาใหม่ เขาก็มาชวนคุยด้วยพี่เราก็รู้สึกดีกับเขา เรียกง่ายๆว่า ปิ๊งปั๊งจี๊ดสปู๊ดจู๊ดสป๊าด ก็แลกไลน์กันมาคุยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ในห้อง
คืนวันพฤหัส ... มันวางโทรศัพท์ทิ้งไว้บนเตียงแล้วก็ไปอาบน้ำ พอกลับมาอีกทีโทรศัพย์ย้ายจากบนเตียงไปอยู่บนโต๊ะข้างเตียงแทน มันก็คิดว่า สงสัยลืม มันก็เปิดไลน์มาดู ปรากฏว่า ในไลน์ของผู้หญิงคนนั้นมีพี่เราส่งไปว่า " อย่ายุ่งกับผั-วกู " พี่เราก็แบบ ตะลึง บ้าบอคอแตก พี่เราก็เลยจัดการบ่น " มายุ่งไรด้วยเนี่ย ต่างคนต่างอยู่ได้ป้ะ เราไม่ใช่แฟนเธอนะเว้ย อย่ามาทำแบบนี้เราไม่ชอบนะ " มันก็นอนหลับไปมันบอกว่าคืนนั้นทั้งคืนได้ยินเสียงคนสะอื้นร้องไห้ตลอดเว แล้วก็ไม่ฝันถึงผู้หญิงคนนั้นเลยทั้งคืน จนพี่เราหนวกหูมากตะโกนไปว่า " เลิกร้องได้แล้วเว้ยกูจะนอนนนน หนวกหู ร้องอยู่ได้เดี๋ยวทำบุญไปให้ โห่ยยยยยย รำคาร" เท่านั้นแหละ รู้เรื่องเลย .....

เดี๋ยวมาต่อ เรายังไม่ได้อาบน้ำซักที ตบตีกับพี่อยู่ ...

มาต่อเร็วๆน้าาา ติดตามๆ

มาต่อเร็วๆนะคะ อาบน้ำรอค่ะ
พี่ชายคุณนี่ฮาดีนะคะ

แหะๆ 55555555 จะมาเล่าต่อค่ะ อย่าลืมเช็ดน้ำที่หกน้าาา

แนะนำไปคนอวดผีค่ะ

แนะนำไปคนอวดผีค่ะ

หลังจากแหกปากด่าผีเป็นที่เรียบร้อย โคมไฟบนหัวนอนพี่เราก็ตกโครมลงมาเลย แล้วก็หนังสือบนชั้นร่วงลงมากระจัดกระจาย พี่เราก็บอกว่า " เธอทำแบบนี้ได้ไงทำตัวไม่น่ารักเลยนะ ออกไปจากห้องเราเลยป่ะ ขว้างปาข้าวของเธอบ้าป้ะเนี่ยเราไม่ชอบผีแบบนี้นะผีบ้านเรายังไม่ขว้างข้าวของเราเลย " พี่เราก็ลุกขึ้นมาพูดกับความว่างเปล่ามันบอกว่ามีลมมาประทะตัวมันด้วยตอนพูด ( สงสัยผีกอด ) พี่เราก็เลยบอกว่า " เก็บด้วยนะ ทำร่วงแล้วก็เก็บด้วยไม่เก็บเราจะไม่กลับมาอีกเลยเอาดิ้ ". พี่เราก็นอน โดยคิดว่า " ผีส่วนมากชอบทำของหล่นโดยไม่เก็บพูดไปงั้น พรุ่งนี้หยุดค่อยเก็บ " เช้ามาพี่เราตื่นมา เชื่อไม่เชื่อไม่รู้ แต่ของบนพื้นเก็บเข้าที่ทุกอย่างพี่เราบอกว่า " นาง-นจริงๆ" พี่เราก็ไปขอโทษผู้หญิงคนนั้นแรกๆเขาก็ไม่เชื่อ ตั้งตัสในเฟสบุ๊กว่า " มีเมียแล้วก็ไม่บอก หล่อแต่เอี้ย ก็ไม่ไหวนะ " แล้วก็แท็กชื่อพี่เรา พี่เราก็เลยอธิบายจนเขาเข้าใจแล้วก็คุยกับผู้หญิงคนนี้อีกครั้งนึง จนคืนวันศุกร์เราให้พี่มารับไปนอนด้วยเพราะเบื่อบ้านตัวเองเต็มทีและแล้วก็ต้องการยลโฉมห้องของมัน มันก็มารับแต่โดยดี เราก็นอนที่ห้องมัน จุดไคลแมกซ์อยู่ตอนต่อไป

ผีดึงหัว ( อย่าผวน ย้ำอีกรอบ กรุณาอย่าผวน )

ความรู้สึกแรกที่โผล่เข้าห้อง มันแบบว่า เอ่อ...บอกไม่ถูกมันเป็นห้องที่แบ่งเป็นส่วนๆ เราก็นอนกับพี่เหมือนเคย พี่เราก็เล่าว่าห้องนี้มีผีนะโว้ย ขี้หึงชิบหาย บลาๆๆๆ เราก็ไปอาบน้ำเตรียมตัวนอน พี่เราก็นั่งทำงานส่งอาจารย์แล้วก็เปิดไฟสลัวๆ เราก็นอนหลับไปละ ซักพักสัมผัสได้ถึง การถูกกระตุกหนังหัวอย่างรุนแรง หากถามว่าเจ็บไหมฉันตอบเลยว่ามากกกกกก แล้วก็ดึงๆๆๆๆผมเรา เราก็แบบพยายามลืมตาแต่ไม่สามารถลืมได้ โดนกระตุกหนังหัวเจ็บมากๆเหมือนกำลังฟัดกับใครซักคน จนเราแบบดิ้นๆๆ หลุดมาได้วิ่งกระโดดไปกอดพี่เรา คือมันน่ากลัวมากโดนผีกระตุกหัว พี่เราก็ถาม เป็นไรเป็นไร เราก็เล่าๆๆไป พี่เราก็ขึ้นเลย ด่าผี
พี่เรา : ทำอะไรน้องเราวะ มากไปและยังไม่ออกจากห้องเราอีกหรอ
ซักพักแก้วน้ำบนโต๊ะทำงานที่พี่เราวางไว้ก็หกใส่งานพี่เราจนเละเทะไปหมด ไม่ต้องบรรยายมากมาย
" มึ-งทำเห้ไรเนี่ย งานกู รู้ไหมกูทำมากี่เดือน จะเสร็จอยู่แล้วมึ-งแม่ง โห่ยยยยย สึด@:฿@:฿,)/@:&&:฿!,&;' " ด่ายับ เราก็แบบ เห้ยไหวป้ะวะด่าใครวะ จนพี่เราเหนื่อยหยุดด่าขยำงานที่ทำเกือบเสร็จแล้วแค่เขียนชื่อมัน อีกแค่ตัวเดียวจริงๆ ต้องขยำทิ้งหมดเลย พี่เราโกรธมากจนถึงขนาดที่ว่าเอาพระจากบ้านมาตั้งรอบห้องเลย เอายันต์มาติดรอบห้อง โกรธแค้น เราก็กลับบ้านกูดีกว่า แม่งงง ผีที่บ้านยังไม่ทำไรกูเลย ยอมเด่ะ กลับบ้าน จนวันนึงเพื่อนพี่เรามาแวะมาเที่ยวแล้วพ่อเขาก็ปฏิบัติธรรมบ่อยๆเคยบวชด้วย เป็นช่วงพอดีที่เราเอาพระที่มันขอไว้มาให้ เราก็นั่งฟังพ่อของพี่คนนั้นเขาพูด
พ่อ : แรงๆ เขาไม่ชอบมาหเลยนะให้ต๊อบไปยุ่งกับผู้หญิงอื่น หึงๆ ไม่ชอบ ตอนนี้แอบร้องไห้อยู่เสียใจที่ทำต๊อบโกรธ เขาบอกว่าเขาไม่ชอบแก๊บ ( ชื่อเรา ) เขาบอกว่าเขาเคยเห็นว่าเราสองคนเคยเป็นผัวเมียกันมาก่อน ชาติที่แล้ว ไม่ชอบมากๆเลย ชาตินี้ยังจะเกิดมาแย่งความรักจากเขาไปอีก "
พี่เรา : ฉันเนี่ยนะผัวเธอ หึ้ย กูหลับตาจิ้มมันมาหรอ
เรา : ( เงียบ ) เลวร้ายขนาดนั้นเลยหรอกูเนี่ย // คิดในใจ

จนพ่อของพี่คนนั้นเขาพูดว่า ถ้าไม่ย้ายออกก็ต้องตายซักวันนึงแหละ แต่ใครจะตายอันนี้พ่อไม่รู้นะ อาจจะเป็น ต๊อบ หรือ แก๊บ ก็ได้ พี่เราก็เลยพูดว่า
พี่เรา : ทำไมอ้ะพ่อ
พ่อ : ก็เขาไม่ชอบไง ถ้าต๊อบตายต๊อบก็จะได้ไปอยู่กับเขาแต่ถ้าแก๊บตาย ก็ถือว่าเขากำจัดมารไปได้
เรา : ( อยู่ดีๆต้องมาตายไหวป้ะเนี่ย ในใจคือกลับไปอ้อนวอนผีสาวที่บ้านให้มาปราบผีสาวที่นี่ดีไหม ทำไงดี เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ผลุดเต็มหัว )
พี่เรา : โอ๊ย พ่องั้นต๊อบย้ายดีกว่า ถ้าแก๊บตายก็เท่ากับต๊อบต้องตายด้วยนะ ไม่ไหวไม่ไหว ย้ายๆ
เรา : เธอยังผ่อนไม่หมด
พี่เรา : ช่างแม่ง ผ่อนเผิ่นห่านไรล่ะ จะฆ่าน้องกูนี่มึ-งบ้า หรืออะไร พอเลย จบ
พี่เราย้ายวันนั้นเลย เอาไปแต่ของที่จำเป็น พวกงาน เสื้อผ้า หนังสือเรียน กลับบ้าน พี่เราก็เลยต้องกลับมาสู้รบกับผีสาวที่บ้านแทน มานอนเบียดประจำแต่พอด่าแล้วก็ไป

ปัจจุบันห้องนั้นมีคนซื้อต่อแล้ว ล่าสุดพี่เรากลับไปเอาของที่ห้องมันคือกล่องที่ซุกใต้เตียงเจ้าของห้องเป็นเกย์ เขาก็บอกว่าแรกๆก็เจอ ก็เลยโซเดมาคอมในห้องกับแฟนโชว์ผี นางก็ไม่มายุ่งอีก แล้วก็บอกก่อนพี่เราจะกลับไปว่า " เขาร้องไห้ทุกๆคนเลยนะ พี่เคยได้ยินเขาเรียกชื่อ ต๊อบๆ แต่ช่วงเนี้ยหายไปแล้ว" พี่เรารีบกลับเลย กลัว

เอาเป็นว่าบางคนอาจจะไม่เชื่อ เนื้อหาดูนิยายสยองขวัญ แต่ที่เราพิมไปนั้นเราพยายามเรียบเรียงคำพูดให้มันดูอ่านง่าย เพื่อนๆอ่านแล้วนึกภาพ ได้กลิ่น ได้รส ได้สัมผัสมันเหมือนๆกับเรา ถ้ามันทำให้ใครคิดว่ามันดูโอเว่อเกินไป เราต้องขอโทษจากใจจริงๆ แล้วมันก็น่ากลัวมากจนแม่เราสั่งห้ามเราเข้าใกล้พี่

เรื่องผียังมีอีกเจอบ่อยมากๆ จะมาเล่าให้ฟัง คราวนี้เราเป็นคนเจอ

เล่าต่อเถอะนะคะ
pleaseeeeeeee!! T^T

พยายามจะไม่ผวนชื่อนะ 55555555 แต่พอดีกินน้ำอยู่ ดึง ไม่เท่าไหร่ อึกแรก กระตุก..บอกเลอ พุ่งค่ะ 5555555
ปล.ฮาตอนที่พี่ จขกท. บ่นว่าจขกท.เคยเป็นแฟนเมื่อชาติที่แล้ว 55555

เราก็พิมในโทรศัพย์น้าาาา มันดูเหมือนว่าจะโพสไม่ติดแต่มันก็ติดจ้ะต้องรีหน้าใหม่อีกรอบ ลำบากลำบนมาก

เรื่องของเธอเด็ดมากตรงบอกว่สเป็นผีเหมือนกัน

พี่ก็เชื่อเหมือนกัน ใครไม่เจอกับตัวเองไม่รู้หรอก

น้องจขกท.เล่ามาอีกนะ ไม่ต้องสนใจเสียงนกเสียงกาหรอกจ้า

เรื่องสุดท้ายของคืนนี้ พิมเยอะเดี๋ยววันอื่นหมดเรื่องเล่า

เราไปเที่ยวพัทยากับครอบครัว ตอนนั้นเรายังเป็นเด็กเอ๊าะๆ เราก็อาบน้ำอยู่คือบ้านเราไม่มีอ่างน้ำหรูหราปาทังก้าปาทังกี้ไรเงี้ย เราก็เลยแช่ให้หนำใจ ด้วยความที่เป็นเด็กน้อยวัยใสก็แง้มประตูไว้เล็กน้อยตอนเด็กชอบเปิดประตูอาบน้ำแม่ด่าประจำ ระหว่างเพลิดเพลินกับไออ่างน้ำอันนี้ เราก็เห็นผู้หญิงชุดขาวยาวลากพื้นผมสีดำเข้มก้มหน้าลอย ลอยจริงๆลอยผ่านประตูไปเลย แทบช็อค เด้งตัวผึงขึ้นมาวิ่งแก้ผ้าเข้าห้องเลย ไม่แช่แล้วค่า เดี๊ยนกลัว ภาพยังติดตาอยู่จนวันนี้ ผีตัวแรกในชีวิตแหม่ ขอบคุณที่ทำให้เรารู้จักคำว่าผีเป็นยังไงจนทุกวันนี้

เรื่องต่อไป พอพิมพ์แล้วก็หยุดไม่ได้จริงๆ ไม่ใช่เรื่องผี แต่ก็ทำให้เราไม่ค่อยสบายใจ ทุกๆครั้งที่เราทะเลาะกับพี่เรา เราจะต้องร้องไห้แบบว่า ร้องเหมือนใครตาย มีครั้งนึงตอนเราเรียนม.3 พี่เราไปขับรถตกสะพานจมดิ่งลงน้ำเลยตอนตี1 เราก็นอนอยู่คือฝันว่า เจ็บขามากๆแล้วก็หายใจไม่ออกเหมือนจมน้ำจนสะดุ้งตื่นคือแม่มาปลุกบอกว่า ไอต๊อบขับรถตกสะพาน จมน้ำ ขาหักข้างนึง แล้วมันก็จะเกิดอุบัติเหตุบ่อยมากๆ ตอนเด็กแม่เราให้พระรดน้ำมนต์ให้อย่างเดียวไม่ได้จับแต่งงานแก้เคล็ดตามฉบับแฝดชายหญิง แล้วก็ไม่ได้เลี้ยงแยก ไม่รู้เดี่ยวรึเปล่าที่พี่เราต้องเจอเหตุเสี่ยงตาย ตกสะพาน รถชน ลื่นล้มแขนหัก โดนผีหลอกบ่อยๆ อะไรงี้

เอาเป็นว่าพอเท่านี้ก่อน พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนตอนเย็นจะรีบกลับมาเล่าเลย อิอิ เพราะมีอีกหลายเรื่องที่เราต้องเจอกับมัน ฝันดีนะเพื่อนๆ

ปล.ตอนนี้นอนอยู่ข้างๆพี่ มันมาแล้วค่ะเสียงประหลาดประรี่จากด้านนอกห้อง แม่กับพ่อไปธุระที่บ้านตา อยู่กับแฝดนรก เสียงคนขยำถุงใบใหญ่ๆ อยากจะบ้าตาย ฮ่วย!!

อ่า อย่าซีเรียสน้า เราเชื่อจ้ะใครไม่เชื่อช่างเขาเนอะ
ว่างๆก็มาแชร์ประสบการณ์ได้ตามสบายเลยนะ


อย่าลืมดื่มนมให้จิตใจผ่องใสก่อนนอนนะ

ปล.เราเป็นพี่ชายจขกท.นะ เอาโทสับมันมาเล่น ฮิฮิ

เรื่องวิญญาณ หรืออะไรแบบนี้ มีจริงหรือจริงไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ ตาเราที่เสียไปแล้วอ่ะ มาเยี่ยมเยียนบ่อยๆเลยล่ะ อยากลองมั้ยจะได้บอกให้.. (ถึงคนที่ไม่ค่อยจะเก็ทซะเท่าไหร่อ่ะนะ เรื่องแบบนี้ถ้าได้เจอกับตัวเองบ้าง อย่ามาอึ้ง ทึ่ง ค้างให้เห็นหรือให้เราได้รับรู้เชียวนะคะ บอกไว้ก่อน โฮะๆ)

เรื่องจริงไม่จริงไม่รู้ แต่สนุกดีค่ะ ติดตามๆๆ

ชอบบบบบบค่ะ ต่อๆ

คือตอนเข้ากระทู้มานี่ไม่คิดว่าจะมีอะไรนะ นึกว่ากระทู้ดัก(แต่ก็กดเข้ามา) พอเริ่มอ่านแล้วหยุดไม่ได้เลย จขกทเขียนสนุก(แต่ตอนเจอคงไม่สนุกสินะ)
ฮาคุณพนง. 'ก็คุณไม่ถามทางเราก่อน' แต่คือเราก็คิดในใจนะถ้ามีจะบอกหรอค้าว่ามี จขกทกะพี่เก่งนะ ถ้าเราเจอผีบ่อยๆอย่างคุณจขกทหรือพี่จขกท เราคงทนไม่ไหว สติแตกไปนานละ5555 คงทำใจให้ชินไม่ลง

จขกทเล่าเรื่องได้น่าติดตามมากๆ เดี๋ยวบุ๊คมาร์คไว้ มาเล่าต่อด้วยนะคะ

ปล.จขกทเกิดวันอะไรหรอคะ เซ้นมากเลย

โอเค ไม่ได้ไปโรงเรียนอีกแล้วพี่น้องงงงง สาเหตุมาจาก....กำลังจะเล่าต่อไปนี้

ขอตั้งชื่อเรื่องว่า " ผีนักเคาะเพื่อนสนิทผีขยำถุง"

เมื่อคืนนี้เราจะนอนซักหน่อยอยากจะนอนแบบสบายใจที่ผีออกจากบ้านไปแล้วแต่ก็ดันมีผีไอคิวสูงกว่าผีตัวอื่นๆถึง2ตัวที่ท่าทางว่าจะฉลาดปราดเปรื่องไม่ตามเพื่อนผีตัวอื่นๆไปอยู่บ้านหลังใหม่ ระหว่างที่เรากำลังพิมพ์เรื่องเมื่อคืนอย่างเมาส์มันส์ ก็มีเสียงของผีขยำถุง ดังก๊อบแก๊บ แบบคนขยำถุงใบใหญ่ ( ลองขยำถุงดู ) เราก็หนวกหูมากๆระหว่างนอนก็นึกว่า เอ๊ะ เสียงไอนีออนเล่นถุงป่าวหว่า ( หมาผี ) เราก็คิดได้ว่า ถ้าหมานีออนเล่นถุงก็ไม่ใช่หมานีออนแล้ว จนพี่เราหันมากระซิบบอกเราว่า " มึ-งเลิกคิดเหอะ " เราก็โอเค จนหลับไปตี3 ต้องสะดุ้งตื่น เสียงเคาะห้องดังมากเหมือนคนเคาะประตูห้องแต่คราวนี้มันเป็นเสียงเคาะแบบว่ารอบห้อง ทั้งๆที่ห้องเราผนังปูนนะเว้ยเฮ้ย เราก็แบบ " จะนอนเว้ยยยย " มันก็หยุดไป ตี3:20 มันเคาะอีกแล้วคราวนี้ดังสนั่นมาก จนพี่เราลุกขึ้นมาด่า " อีกแล้วหรอพวกมึ-งเนี่ย แน่จริงมึ-งขยำถุงพร้อมเคาะห้องสิ้กูจะรอฟัง" แกว่งตีนหาเสาเข็มอีกแล้ว ( เสี้ยนมันเล็กไปง่ะ ) คราวนี้ 2:30 มันมาเป็นวงออเครสต้าเลยก็ว่าได้ ทั้งเคาะทั้งขยำทั้งก๊อกแก๊ก บรรเลงกันสนั่นไปหมด มาเป็นจังหวะเลย พี่เราก็ " ถ้าไม่หยุดนะกูจะเผาบ้านทิ้งแม่ง " แล้วมันก็ควานหาไฟแช็กในลิ้นชัก ( มันไม่สูบบุหรี่นะ แต่มันพกไว้ให้เพื่อนยืมคนล่ะ5บาทต่อครั้ง ก็ยังมีคนจ่ายให้มัน ) พี่เราก็บ่นต่อ " กูตายเมื่อไหร่จะกลับมาซัดหน้าพวกมึ-งเรียงตัวเลย " แล้วมันก็ยังไม่หยุดเคาะ จนตี5 เราไม่ได้นอนเลยเสียงเคาะไม่เท่าไหร่ แต่เสียงพี่เราที่นอนบ่นมันหนวกหูกว่าเข้าใจม้ายยยยยยยยยยยยย

เรื่องต่อไป เป็นเรื่องเมื่อ2ปีก่อน ขอตั้งชื่อว่า
" ผีอยากมีส่วนร่วม "

ทุกๆครั้งที่เราหรือพี่หรือใครในบ้านอยากจะแอ๊บแบ๊วคิขุควิโยมิ ถ่ายรูปกันก็จะต้องมีส่วนร่วมทุกครั้งโดยเวลาถ่ายจะต้องติดไอหน้าคนคนนึงแบบเลือนลางแรกๆเราคิดกันว่า " ภาพซ้อนเว่ย มันเป็นมุมหักเหเฉไฉของแสง " วิชาการมาเต็ม แต่แรกๆมันจะเลือนลางแต่พอเริ่มนานขึ้นนานขึ้นจากลางๆนี่ติดเป็นหน้าเลย จะต้องติด คือแบบทำไม ทำไม ทำไม ต้องเสนอหน้าเข้ามาทุกทีเลย ยกตัวอย่างเช่น พี่เราจะเป็นพวกชอบถ่ายรูปอัพลงเฟส คือบางรูปมันถ่ายออกมาแล้ว " เห้ย หล่อๆกูเอารูปนี้ " แต่พอดูปุ๊บ " เฮี่ยยยยยยย เงาไรเนี่ย " ต้องถ่ายใหม่พอถ่ายแล้วก็จะประมาณว่า " ทำไม่ไม่เหมือนเดิมวะ โห่ย ทำไมวะ แม่งเง้ย " บลาๆ ต้องไปนั่งหันมุมเดิมคือแบบลำบากจนพี่เราตัดสินใจลงไปเลย พอลงบ่อยๆก็มีผีติดมาบ่อยๆ จนมีเพื่อนพี่เราคนนึงทักแชทมา

เพื่อน : มึ-งทำไมชอบใช้แอพ360 ที่เป็นผีติดมาบ่อยๆวะ
พี่เรา : มันเป็นเทรน
เพื่อน : เลิกเหอะ สลัด มันแย่งซีน-นะเว่
พี่เรา : จริงหรอวะ ไม่ได้การละ

หลังจากนั้นพี่เราจะไม่อัพรูปลงที่ถ่ายในบ้านรวมทั้งเราก็ด้วย...จนวันนึงพี่เราแบบว่าทนไม่ไหวก็เลยพูดว่า " เดี๋ยวกูเผาไอโฟนไอแพต สลิปบัตรเติมเงินให้มึ-งเติมไปไว้เล่นนะโอเคป้ะ แล้วมึ-งก็อัพรูปลงแบบกูทำไม่เป็นก็มาดูกูนี่จะสอน มึ-งแย่งซีนกูตลอดเลย เพื่อนกูเขาสนใจมึ-งมากกว่าใบหน้ากูแล้ว เขากดไลค์เพราะมีมึ-งกูน้อยใจมากๆ กูผิดหวังมากเลย กูถ่ายรูปแก้วน้ำมึ-งยังโผล่มายืนมุมๆ กูขอ ไม่มีใครชมกูเลย มีแต่คนเม้นเรื่องมึ-ง กูหมั่นไส้ " พี่เราก็บ่นกับความว่างเปล่า....โดยที่พ่อกับแม่ก็นั่งมองพี่เราประมาณว่า " ลูกเราเป็นอะไร ตอบ ?! "

จะมาเล่าต่อ ขอหลับซักงีบ

เกิดวันอาทิตย์ค่ะ พี่เราก็เกิดวันเดียวกัน

เราก็เคยอ่านมาเขาบอกไม่ให้อยู่ใกล้คนท้องเพราะจะสัมผัสได้
แต่ก็อยู่ใกล้คนท้องตลอดตอนป้าท้องน้องก็ไม่เห็นเจออะไร
พออยู่ห่างคนท้องเจอเลย 55555

อยากเห็นรูปอ่ะค่ะ

มาต่อ.

ผีเด็กกระตุกผม ( เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พี่เราเกือบโดนเอาผีไปอยู่ด้วยแบบจริงจังแล้วที่สำคัญมันคือสิ่งที่ทำให้พี่เราต้องเจอผีบ่อยๆมาจนถึงทุกวันนี้ จะบอกว่ายาวหน่อยเพราะมันมีเงื่อนงำหลายอย่าง )

เรามีญาติเป็นเด็กคนนึง เราจะชอบทะเลาะกับเขามากๆ จนช่วงหน้าร้อนปีที่แล้ว เราจำได้เลยว่าเรากับพี่ชายเราทะเลาะกับเด็กคนนี้ ( เป็นผู้หญิง อายุ14 แต่ว่า 11รด มากมาย ) ด้วยความที่เราต้องกลับต่างจังหวัดช่วงปิดเทอมหน้าร้อน ขอเรียกชื่อมันว่า " น้องสมศรี" ท้าวความก่อนว่าสมศรีเป็นเด็กที่เกินเด็ก อายุอ่อนกว่าเรา1ปี สมศรีแอบชอบพี่ชายเราแต่เนื่องจากเป็นญาติกันมันจึงต้องหักห้ามใจตัวเอง ตอนเด็กๆมันตัวโตถึกเถื่อนกว่าเรามาก จนตอนโตก็ยังถึกเถื่อนอยู่เราเป็นคนสู้คนนะแต่สู้มันไม่เคยชนะจนเราต้องเข้าคอร์สเรียนเทคคอนโดเพื่อการนี้ ( จริงจังไป ) เวลามันทะเลาะหรือไม่ชอบหน้าเรามันจะกระตุกผมเราจนขาดติดมือมันเลย ( อีชั่ว ) เหตุผลหรอ ไม่มี มันบอกแค่ว่า " กูเกลียดมึ-ง " แล้วก่อนที่อีสมศรีจะสิ้นใจตายนั้น ( ยังโกรธจนถึงตอนนี้ ตรงกับชื่อแม่ใครเรากราบขออภัยจากใจ ) มันให้เพื่อนมันมาแอบดูเราอาบน้ำ ( ชั่วป้ะล่ะ อยากกับละครน้ำเน่าหลังข่าวเย็น ) พี่เราจับได้ก็เลยถามสมศรี
พี่เรา : ทำไมศรีเล่นไรชั่วๆแบบนี้
มัน : ก็แค่เล่นๆ แอบดูนิดหน่อยเป็นไรไป
พี่เรา : นิดพ่-องงง กูยังไม่เคยแอบดูน้องกูเลย
มัน : เรื่องของพี่ดิ้
พี่เรา : ไปให้ไกลๆ กูไม่อยากมีญาติสันดารแบบมิง

มันโกรธมากเดินกระทืบเท้าออกจากบ้าน ด้วยความที่ต้องเดินข้ามสะพานไม้ร้อยล้านปีที่ผุพังแล้วด้วยน้ำหนักตัว+แรงกระทืบ ทำให้ไม้ที่สะพานแตกสมศรีดิ่งตกลงน้ำ ตู้มมมมมม เสียงดังมากๆ จมน้ำตอนนั้นพี่เราเห็นพอดีก็ต้องวิ่งไปช่วยมันแต่ด้วยตัวมันใหญ่พี่เราลากไม่ไหวจนต้องให้พ่อมันมาช่วยจนขึ้นมาได้ มันก็ตายละ ( ก็แอบสงสารอ้ะนะ ) พ่อแม่มันก็เสียใจมากๆ ลูกสาวคนเดียว ( ที่เหลือลูกชาย ) จนงานศพมัน คืนนั้นเราคุยกับพี่เราว่า " ถ้ามันมาหลอกจะทำไง " พี่เราก็บอกว่า " กูด่าให้เอง หายห่วง" 2คืนแรกผ่านไป ยังต้องร่วมงานศพมันอีกหลายวัน พอคืนที่3 เท่านั้นแหละ มันอาละวาดซะเราจิตตกเลย เราได้ยินญาติเราคุยๆกันแบบเบาๆว่า
" เมื่อคืนมันมาเข้าฝัน มันบอกจะเอาไอต๊อบไปอยู่ด้วย " เราแบบ ช๊อคคคคคคค แต่เงียบกริบเก็บไว้คนเดียว แม่เราก็ไม่รู้ พ่อเราก็ไม่รู้ เราก็คิดว่า ก็แค่ความฝันจะอะไรมากมาย จนคืนนั้นประมาณตี3:33นาที ที่จำได้เพราะเรานอนไม่หลับทั้งคืน พี่เราเด้งตัวขึ้นมานั่งแบบว่าตกใจอะไรซักอย่าง แล้วมันก็เล่าว่า " ไอศรีมา มันกวักมือเรียกมันบอกว่าไปอยู่กับมันพอกูตอบว่าไม่มันก็บอกว่าไปเถอะนะ กูก็วิ่งหนีมัน มันวิ่งไล่ตามกูจับแขนกูลากตั้งแต่ตัวบ้านด้านในจนถึงสะพานที่มันตกลงไป ขากูลากไปกับพื้นดินเนี่ย แต่ในฝันอ่ะสะบัดสะบัดจนวิ่งหลุดมาได้ " มันก็นั่งหอบๆแฮ่กๆ แล้วพอเราก็เลยบอกไปว่าจะไปปลุกแม่ให้ พอเราคลานๆทับตัวมันออกไป มือเราก็คว้าไปโดนเศษดินเราก็เลยยกมือขึ้นมาดูคือมันเป็นเศษขี้ดินจริงๆ เราก็เลยชูให้มันดู พอเอาไฟฉายบนหัวนอนส่องไปที่เท้าก็เจอเลย สิ่งที่ไม่น่าจะติดมาได้ตอนนอนก็ติดมา....ได้ไง

จะมาเล่าต่อ ใกล้ถึงจุดไคลแมกซ์ของเรื่องแล้ว

สุดยอดเลยยยยยยยย สนุกมากกชอบบบๆ มาเล่าอีกเรววว

มาต่อ

พี่เราก็เลยเอาไฟส่องดูก็เจอเศษดินติดเท้าทั้งสองข้าง พี่เราก็ปัดออกแล้วก็เก็บเศษดินใส่กระเป๋าเสื้อ
รุ่งเช้าก็เอาดินนอกบ้านมาเปรียบเทียบ คือมันเป็นดินชนิดเดียวกับดินที่ติดเท้าพี่เรา

จนช่วงเย็นต้องไปงานศพมันวันที่4 ก็มีคนมาทักแม่เราเขาก็คุยกันตามปกติ
เขา : ลูกแฝดหรอ ทำไมไม่แยกกันอยู่
แม่ : ไม่อยากคิดมากจนเกินไป
เขา : อายุเท่าไหร่
แม่ : 15 แล้ว
เขา : ระวังนะ บลาๆๆๆ
ลุงคนนึง : เมื่อคืนแอบหนีเที่ยวหรอ ( ทักพี่ชาย )
พี่ : ห๊าาาาา เปล่าครับ
ลุง : อ้าว เมื่อคืนตอนตี2 ลุงลุกมาเข้าห้องน้ำมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นเอ็งวิ่งใหญ่เลย
พี่ : *0* ลุง พูดจริงป้ะเนี่ย ( เขย่าลุงเป็นเซียมซีเลย)
คือบ้านต่างจังหวัดตรงนั้นไม่ทีรั้ว คือบ้านติดๆๆๆๆกันมองเห็นหมด
พี่เราเดินไปยืนหน้าโลงศพสมศรี " มึ-งจะเอาอะไรก็บอกกูดีๆกูไม่ไปกับมึ-งนะ อนาคตกูอีกยาวไกล" เดินกลับมานั่ง พอพี่เราย่อตัวลงนั่ง ไฟดับทั้งศาลาเลย พี่เราก็ตะโกน " สมศรีมึ-งเปิดไฟเดี๋ยวนี้เลยนะ" แล้วไฟก็ติดพรึ่บเลย หลังจากไฟติดได้20 นาที เราก็ปวดหัวมาก ปวดชนิดที่ว่า เหมือนโดนใครเอาของแข็งๆมาทับหัวเราก็กระซิบบอกพี่เรา พี่เราก็เลยขอกลับก่อน ก็ขี่มอไซกลับ พี่เราก็สต๊าทรถเรากำลังจะก้าวขาขึ้น พี่เราก็ขี่รถออกไป ( อาจจะเคยเห็นในหนังตลก แบบนั้นเลย ) เราก็ตะโกน " กูยางงงม่ายยยยด้ายยนนขึ้นนนนโว้ยยยย " พี่เราก็เบรกรถแล้วหันมามองเรา มันก็ทำหน้า งงๆ มันบอกว่า " ฉันนึกว่าเธอขึ้นแล้วพอฉันสต๊าทรถ รถก็ฮวบลงไปเลยแถมมีมือมาจับเอวอีก ฉันก็ว่าอยู่ทำไมแกตัวหนักๆ" เราก็พูดเล่นๆ " สงสัยสมศรีตามกลับมาด้วย " พี่เราก็เงียบกริบ ขับจนมาถึงบ้านเราก็กินยาอาบน้ำนอนเลย พี่เราก็อาบน้ำนอนด้วยเหมือนกันแต่มันก็ยังเล่นโทรศัพท์อยู่ เราก็หลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีคือสลึมสลือ เห็นพี่เดินออกไปนอกบ้านเราก็ตามมันไปใครจะกล้าอยู่คนเดียวล่ะ ก็ตามมันไป เราก็ตะโกนเรียกมัน เรียกเท่าไหร่เท่าไหร่ก็ไม่ตอบเราแล้วเดินช้ามากๆเลย แต่เราวิ่งนะ วิ่งตามมันไม่ทันทั้งที่เห็นอยู่ว่ามันเดินช้าจนเราเฮือกสุดท้ายแล้ว จับแขนมันไว้ได้ มันก็สะบัดแขนแรงมากจนมือเราหลุดอ้ะ
เรา : จะไปไหน
พี่เรา : ไปอยู่กับสมศรี ( ตาลอยๆ น่ากลัว )
เรา : จะบ้าหรอไอต๊อบ ( แหกปากด่า )
พี่เรา : ปล่อยกูเลย ไม่งั้นคนที่ตายจะเป็นมึ-งแทนนะอีแก๊บ ( ขึ้นอี !!! ). // เราก็ไม่ใช่ละไม่ใช่พี่กรูละพี่ไม่เคยเรียกเราว่าอี มีแต่อีศรีเนี่ยละ
เรา : ออกจากพี่กูเลยนะ ไม่งั้นกูแช่ง
พี่เรา : เรื่องของมิงสิ้ // แล้วมันก็เดินไปเราก็วิ่งตามไปจนถึงสะพานนั่นแหละ พี่เราก็เตรียมห้อยขาดิ่งลงน้ำแล้ว เราก็วิ่งไปจะจับพี่เรา สัมผัสได้เลยว่า โดนดึงผมอย่างแรงกระตุกผมเราจนตัวเราปลิวเลย ยิ่งจะเอื้อมมือไปช่วยพี่ใกล้เท่าไหร่ก็จะโดนมันดึงผมอย่างรุนแ จนเราแบบเห็นพี่เราตกน้ำไปต่อหน้าเลยมันก็ยังไม่เลิกดึงผมเราจนมีแสงไฟจากรถมาจอด แล้วพ่อก็วิ่งลงมาจากรถ พวกผู้ใหญ่ก็ช่วยกันงมหาพี่เราจนเจอ เอาขึ้นมาคือตอนนั้นตัวซีดแล้ว เขาก็พามันส่งโรงพยาบาลคืนนั้นมันหยุดหายใจไป2ครั้ง เราก็แบบว่า ร้องห่มร้องไห้ที่บ้านคิดว่ามันไม่รอดแล้วล่ะอะไรทำนองนั้นจนเขาจะถอดเครื่องช่วยหายใจเขาก็ให้เข้าไปดู พี่เราซีดมาก เราก็แบบทำใจไม่ได้ แม่ก็ให้เราพูดก่อนจะไม่ได้พูด เราก็พูดประมาณว่า " ไม่รักเราแล้วหรอ ทำไมถึงรีบหนีไปอยู่กับคนอื่นไหนว่ากลับบ้านไปจะไปด่าผีที่บ้านด้วยกันไง " อะไรทำนองนั้น ( ชีวิตอย่างกับละครหลังข่าวพระราชสำนัก) เราก็มองมันคือใครมาอยู่จุดนั้นก็จะรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องเล่นๆจริงๆ มันหนักในอกมากๆ คือ ในใจตอนนั้นคิดเลยว่า อีสมศรีชาตินี้มึ-งอย่าหวังจะได้คำอโหสิจากกูเลย เพี้ยงงงง ปาฏิหารมีจริงนะพี่น้อง พี่เราเด้งตัวขึ้นมานั่งจากที่นอนอยู่เด้งตัวขึ้นมานั่งแบบหันมองหน้าเราหน้าแม่หน้าพ่อหน้าทุกๆคน หมอวิ่งไปหลบหลังพยาบาลเลยคือตกใจจัด มันก็ถามเราว่า " หายปวดหัวแล้วหรอ ร้องไห้ทำไมเป็นไรใครแกล้ง แม่หรอ แม่แกล้งน้องหรอ " เราก็"......." บ้าบอคอแตกน่า เป็นไปได้ ลุงข้างบ้านเดินเข้ามา แกกระซิบบอกพ่อว่า " ไปขอพระหน้าโรงบาลมา " พี่เราก็ทำหน้า งงๆ

เรื่องมันยังไม่จบดิ้ จะกลับมาเล่าให้ฟังว่าหลังจากนั้นสมศรีทำอะไรบ้าง พี่เราทำไมถึงเป็นแบบนั้น แล้วทำไมสมศรีถึงตกสะพานตาย.......

โห่ววว อยู่เฝ้าบ้านกันเยอะเลย ผี

อ้ะ พอหลังจากวันนั้นพี่เราก็ออกจากโรงพยาบาลแล้วก็พยายามทำตัวให้ร่าเริง ร่าเริงมากไปจนผิดสังเกต ลอบเหม่อๆ เหม่อบ่อยมากๆ หลังจากเผาศพนังสมศรีแล้ว พี่เราก็เล่าให้ฟังถึงเรื่องวันนั้น
พี่เรา : " รู้ป้ะ วันนั้นพอเธอหลับนะฉันก็หลับด้วยเว่ยพอหลับไปก็ฝัน ฝันเห็นว่า สมศรีมายืนอยู่ตรงประตู แล้วก็บอกว่า ' ถ้าไม่อยากให้แก๊บตายก็ให้ต๊อบตายแทน ' ฉันก็เลยบอกมันไปว่า ' มึ-งก็พูดง่ายไป ' มันก็บอกว่า ' แล้วแต่นะ ' แล้วก็เดินเข้ามาหาเธอ ฉันหันไปมองเธอ เธอก็หลับเหมือนคนไม่เคยจะนอนงั้นแหละ ฉันก็บอก ' เออๆ กูตายแทนมันเอง ' ตอนนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพูดได้ไง แต่แค่รู้สึกว่า ถ้าตายแทนเธอนี่มันดูซุปเปอร์ฮีโร่ดีว่ะ แล้วฉันก็เป็นคนถีบแกออกมาก่อนตอนคลอดด้วย เพราะงั้น ฉันก็เลย ยอมแล้วที่สำคัญ กูฝันไงใครจะคิดว่ามันจะลากกูไปโยนทิ้งน้ำวะ แล้วก็เหมือนตัวเบาๆ แล้วก็ได้ยินเสียงคนพูดว่า ' ไม่รักฉันแล้วหรอ...ห่านไรซักอย่างแบบคำพูดแบบน้ำเน่าอ้ะ ' ( กูพูดเองแหละคิดในใจ แต่เราไม่ได้บอกมันนะแล้วก็ไม่มีใครพูดถึงเรื่องวันนั้นกับมันอีกเลย ) ซักพักก็เห็นผู้ชายตัวใหญ่เอาไม้มาเคาะหัวแล้วก็พูดว่า ' มานั่งเล่นอะไรตรงนี้ ใช่ที่ของเอ็งหรอกลับบ้านไป ' กูก็ยืนงงๆ จนสะดุ้งตื่น ไม่ใช่สะดุ้งธรรมดานะเว้ยสะดุ้งแบบมีสไตล์ ท่าเท่มากด้วย" เราก็แบบ มีอารมณ์เล่นเนอะ วันต่อมาเพื่อนสมศรีมาบ้านเพื่อทำบุญเลี้ยงพระ ทีนี้เพื่อนสมศรีก็เล่า
เพื่อน : " มันไปบนไว้ว่าอะไรไม่รู้แล้วบอกว่าจะแก้บนให้ ถ้าไม่แก้บนขอให้ตายภายใน7วันตอน5โมง "
พระจ้าวช่วยกล้วยตากแห้ง !!!! มันบังเอิญไปป้ะ สมศรีตายตอน5โมงเป๊ะๆ เป๊ะๆๆๆๆๆเลย เพื่อนมันบอกว่าถ้า เตือนแล้วว่าให้ไปแก้บนเพราะของเขาแรงแต่สมศรีก็บ่ายเบี่ยงมาจนครบ7วันก็ตกสะพานจมน้ำตาย แล้วที่น่าสงสัยคือสมศรีมันว่ายน้ำได้ มันกระโดดเล่นน้ำตรงนั้นตั้งแต่เด็กๆ ( หรอ เราพึ่งจะรู้นะเนี่ย ) จนสุดท้ายก็ตายจนได้ แล้วเพื่อนนางก็หันไปเม้ามอยกับเพื่อนคนอื่นๆ พี่เราก็แอบฟังมา แล้วก็มาเล่าให้เราฟัง ( เปิดเผยไม่ได้รู้แค่ว่าเรื่องที่มันบนไว้นั้นแรงมากๆ )

จะมาต่อให้ หลังจากที่ทำบุญแล้วมันทำอะไรเรากับญาติคนอื่นบ้าง

มันมีงี้ด้วยหรอค่ะ คห.73 ผีกิน น่ากลัวมากกๆๆ

555555 ผีรู้จักสงสารด้ว ฝาก จขกท. เราติดตามอ่านมาทั้งหมดเราเชื่อน่ะ ไม่ได้หลบหลู่ด้วย แต่เราไม่เคยเจอเลย เราก็อยากไปล่าท้าผีบ้านเธอสักครั้งน่ะ 55555 แต่เราว่าเราคิดผิดอ่า

555555 ตลกมากเลย พี่ชายเธอฮามาก เราว่าพี่เธอควรที่จะชินได้แล้วน่ะเจอผี

อ่ะเสร็จทีนี้เราจำเป็นต้องนอนค้างอีกคนนึงอีกวันจะกลับกรุงเทพซักทีรอมาเนิ่นนาน

คืนนั้นแม่เราเอาสายสิญจ์มาให้พี่เรากับเราผูกไว้ โดยมีญาติผู้ใหญ่ที่นับถือมากๆคนนึงเขาชอบนั่งสมาธิบ่อยๆจนเชี่ยวชาญเขาบอกว่าถ้าเป็นไปได้ห้ามนอนแยกกันนับตั้งแต่คืนนี้ไปจนตลอดชีวิต พี่เราก็แบบ " ยายแล้วถ้าผมมีครอบครัวจะทำไงต้องพกมันมานอนด้วยทุกคนเลยหรอ " ยายแกก็บอกว่า " จะไปรู้เรอะแกก็ไม่ต้องมีสิ้ครอบครัว " พี่เราก็ " อ้าวยาย ไมพูดงี้อ่ะ " จนสุดทา้ยยายบอกว่า ถ้าไม่งั้นก็ห้ามถอดสายสิญออกจากตัวเปนเวลา2ปี หรือถ้าหากจะถอดจะต้องนอนด้วยกันทุกคน ( นอนนะนอนหลับอ่ะ ไม่ใช่นอนแบบนั้นง่ะ) แม่เราก็ถามว่า " ไม่มีทางอื่นแล้วหรอ " ยายแกก็บอก " มีๆแต่ทำไม่ได้หรอก " พี่เราก็ทะลึ่งถาม " อะไรอ้ะยายบอกหน่อย " ยายแกก็บอกว่า " ต้องได้เสียกัน ซึ่งมันไม่เหมาะ " พี่เราก็เงียบก้มหน้านิ่ง แต่เรานี่แบบ ทำไมชีวิตต้องมาเจออะไรแบบนี้วะคะ ใครก็ได้ตอบที ( โห่ร้อง ) พอนั่งรถกลับบ้านมาคือบรรยากันมันมาคุมากๆ คุยัังไง คุแบบว่า อึมครึม เรานั่งห่างจากพี่เป็นวาเลย เอาหมอนตั้งๆๆๆๆกั้นกลางพี่เราก็มองแล้วก็หันหน้าหนี จนแม่เราบอกว่า " ยังไงต๊อบก็ต้องนอนบนเตียงกับน้องนะ " ( อยู่ห้องเดียวกันกับมันกรรมและเวร เราให้มันนอนพื้น เพราะวิ่งมาจองเตียงได้ก่อน ) และแล้วคืนแห่งความอนาถก็มาถึง...

เรานอนปกติ แต่ีพี่เรานอนดิ้นทั้งคืนเตะเรามั่งเอาแขนฟาดหน้าเรามั่งคือแบบ อะไรของมันวะะะะะ
จนเราสังเกตได้ว่ามันลืมตานี่หว่า แล้วมันก็ดิ้นพลาดๆเลย เราก็เขย่าตัวมันเขย่าๆๆมันก็ดิ้นๆ จนอิท่าไหนไม่รู้มันหยุดดิ้นจับมือเราลากเราวิ่งออกจากห้อง วิ่งจากบ้านไปบ้านยายคนนั้น ไกลไกลโคตรๆ ไปถึงเคาะประตูแทบจะพังประตูเข้าไปในบ้านเลยก็ว่าได้ มันก็เล่าว่า " สมศรีมาถึงก็มานั่งทับตัวมันแล้วก็ขย่มๆ " สมศรีตัวใหญ่มากค่ะ ไม่ต้องบอกถึงน้ำหนักตัว มันก็เล่าต่อ " ขย่มไม่พอบีบคอกูอีก คือ ใกล้จะตายแล้วของแท้แน่นอน ก็เลยเอามือกับขาเตะเราให้ตื่นแต่ยิ่งเตะก็เหมือนว่าจะตายให้ได้ ก็เลยคิดในใจว่า ถ้ากูตายกูจะตามไปบีบคอมึ-งให้ตายซ้ำสอง " พี่เราก็บอกว่า เนี่ยเจ็บมากๆ ที่ซี่โครงเราเลยโทรตามแม่ให้มารับหน่อยขนของออกจากบ้านมากลับกรุงเทพด่วน แม่กับพ่อก็ขับรถออกมารับ เขาก็ถามว่าจะเอายังไงดี พี่เราก็เลยบอกว่า " พาไปโรงบาลหน่อย " คือมันเปิดเสื้อมา ที่แถวๆชายโครงกับท้องเป็นรอยจ้ำๆๆๆเขียวๆแดงๆ พอไปถึงโรงบาลหมอเอ็กซเรย์บอกว่า กระดูกซี่โครงหัก3 ซี่ โชคดีมากที่ไม่ทะลุปอด หรืออะไรซักอย่าลืม พี่เราก็เลยฟิวส์ขาดเลย สุดท้ายต้องนอนพักที่โรงพยาบาล2วัน แล้วก็ทำเรื่องย้ายตัวกลับกรุงเทพ นอนโรงบาลก็ยังคงเจอผีหลอกอีก จะมาเล่าให้ฟังครั้งหน้าเอาเรื่องนี้ให้จบก่อน พอพี่เรารักษาตัวหายปรกติดีแล้วจำไม่ได้ว่านานแค่ไหน แต่เราจะต้องไปนอนโรงพยาบาลทุกๆคืน จนวันนั้นยายคนนั้นแกมาเยี่ยมที่บ้านลูกชายแกขับรถมาให้ แกก็เล่าว่า " เนี่ยก่อนหน้านี้น่ะยายแกไปที่บ้านสมศรีเอาน้ำมนต์ไปให้พ่่อมัน แล้วพ่อมันก็เล่าเรื่องว่าแม่เรามีลูกแฝดสองคน เขาจะมาเยี่ยมว่าจะแบ่งน้ำมนต์ให้เพราะที่บ้านเขาผีดุลูกแฝดเจอผีหลอกประจำ แกก็เลยบอกว่า เออๆเห็นอยู่บอกแล้วว่าให้ไอสองคนนั้นแต่งงานแก้เคล็ดตอนเด็กแต่มันไม่เชื่อเรา เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่นังสมศรีสวาปามข้าวอยู่แล้วได้ยิน พ่อนังสมศรีถามว่า เขาบอกว่าพวกแฝดเนี่ยชาติที่แล้วรักกันมากเลยมาเกิดด้วยกัน ยายแกก็บอกว่า ก็ถึงได้บอกไงว่าให้แต่งงานกันมันจะได้รอดพ้น " แกก็เล่าให้ฟังว่า แกนั่งสมาธิอยู่ที่บ้านแล้วแกเห็นว่าเมื่อชาติก่อนเรากับพี่เราเป็นคนข้างบ้านแกแล้วก็โดนโจรขึ้นบ้านวันนั้น โจรมันกำลังจะเอาปืนจ่อหัวเราแต่พี่ชายเราบอกว่า อย่าทำอย่ายิง โจรมันก็บอกว่า งั้นมึ-งตายแทน พี่เราในชาติที่แล้วก็บอก เออกูตายแทนเมียกู โดนยิง ส่วนเราก็โดนมันฆ่าแหละ ตายทั้งคู่ จบปิ๊ง ชาตินี้มาเกิดเป็นหลานแก เราไม่รู้จริงไม่จริงนะเราไม่ได้ถามแกว่า จริงหรอยาย เราฟังพี่เราเล่ามาเพราะวันนั้นเราไม่อยู่ พี่เราใส่สีตีไข่รึเปล่าก็ไม่รู้ แต่เราก็ฟังๆไว้ ส่วนญาติคนอื่นก็มีเจอบ้างมากระตุกหัวอีกละ ( สมศรีรุนแรง) มาดึงแขน มากัดพี่ชายคนโตตอนนอนตื่นมาคือเป็นรอยฟันคนเลย แล้วก็มานั่งขี่มานั่งทับบนตัวของแม่มัน

เอิ่มมม เหนื่อย อาจจะไม่น่ากลัวนะเรื่องนี้ แต่เรื่องต่อไป สปอยไว้ทิ้งท้ายว่า หลงทางไปโปล่ป่าช้า...ได้ไง แล้วก็ผีที่โรงพยาบาล ( พี่เราด่าผีอีกแล้ว ) บางคนอาจจะแบบ อีสองคนนี้เจอผีบ่อยนะ เอออสงสัยเหมือนกันว่าทำไมเจอบ่อย