เป็นคุณจะทำยังไงเมื่อญาติพี่น้องคุณติดมหาลัยดังๆเเต่คุณติดมหาลัยไม่ค่อยมีคนรู้จัก
ตั้งกระทู้ใหม่
armklw4
16 พ.ค. 57 เวลา 21:31 น.
370
views
16 ความคิดเห็น
เราก็กำลังคิดหนักเหมือนกัน ญาติๆทั้งหมดนะ
พี่ชายคนโตสุด ทำงานเกี่ยวกับการตลาด บริษัทรถนำเข้าใน กทม. (พี่แท้อายุมากกว่าเรา 9 ปี)
พี่สาวคนรองลงมาทำงานการบินไทย
พี่ชายอีกคนวิศวะคอม ปี 3 พระนครเหนือ
พี่สาวคนถัดมา วารสารศาสตร์ ปี2 มธ
ตัวเรา <<<< ตอนนี้ยังไม่รุ้จะไปไหน คะแนนก้ไม่ค่อยจะดีเราอยากแอดวิศวะเคมี
น้องสาว อยู่ ม5 เกรด 4.00 รร.ชื่อดังติด 1 ใน 100 ของประเทศ
ดูพวกพี่ๆเรา(ลูกพี่ลูกน้องด้วย) มีแต่เรียนดีๆ งานดีๆ เราก็กลัวเหมือนกัน กลัวจะทำไม่ได้
ยินดีกับเค้า ยอมรับความสามรถเค้า พิจารณาตัวเองว่าเราต้องการอะไร ถ้ามหาวิทยาลัยดังๆไม่ใช่ทางเราก็อย่าได้แคร์สื่อครับ เรียนอย่างมีความสุขก็พอแล้ว
คนเก่งเนี่ยผมไม่เคยแคร์เลย เซ็งแต่พวกกากๆแต่ขี้คุยนี่น่าเบื่อกว่าอีก<พวกที่ค่าเทอมแพงๆแข่งขันน้อยๆแต่ชื่อนี่อย่างหรู> ปกป้องตัวเองโดยบอกว่าของคนอื่นไม่ดีเนี่ยผมเซ็งมากเลย
อีกอย่างการเข้ามหาวิทยาลัยน่ะคะแนนสูงๆมีไม่กี่คณะเลย ดูที่คณะนะครับเพราะ มหาวิทยาลัยดีๆก็มีคณะที่คะแนนแอดต่ำๆปะปนอยู่<ต่อให้gat-patได้0ยังติดได้เลย> แต่ว่าคณะของสายศิลป์นี่น่ากลัวอะแต้มสูงจัง
อ่อ ลืมบอกไปว่ามหาวิทยาลัยในไทยมาตรฐานไม่เท่ากันจริงๆนะ ประสบการณ์ตรงของผมคือ แข่งกันสอบเข้ามาสุดท้ายได้ออก<ก็ขยันเรียนอยู่นะ> แต่ไปเรียนอีกที่นึงเรียนเย็นๆได้เกีรยตินิยมซะงั้น<ไม่ภูมิใจเพราะผมรู้สึกต่างจริงๆ>
ก็แสดงว่าควรพิจารณาตัวเองได้แล้ว ว่าพลาดตรงไหน
ถ้าญาติๆในครอบครัวได้ดีหมด แสดงว่าพันธุกรรมเราก็คงไม่ได้โง่มาก
ยิ่งถ้าเป็นบ้านเดียวกัน แสดงว่าสภาพแวดล้อมก็ไม่ต่างมาก
แสดงว่าที่ทำให้แย่กว่าคือพฤติกรรมตัวเอง ปรับปรุงซะหลังจากนี้
อยากรู้เหมือนกัน พันธุกรรม ถ่ายทอดมาถึงลูกด้วยจริงๆหรือ
พี่น้องเรา3คน โง่หมดเลย พี่คนโต สอบที่ไหนไม่เคยได้เลย ต้องเรียนเอกชน โดนรีไทร์ออกมาตอนปี3 เข้าไปใหม่ ก็เรียนอีก5ปี กว่าจะจบ คนที่2เรียนได้แค่ สังคมวิทยาง่ายๆเอง ตัวเราเรียนได้แค่ ศิลปกรรมออกแบบ ที่คนร้องยี้ว่ามีด้วยหรือ เอกแบบนี้อะ
ส่วนญาติเรา มีพี่น้อง2คน คนโตเรียนหมอ เขาเพิ่งสอบ ศรว.ขั้นตอนที่1 ได้ 70.20 เปอร์เซนต์ เก่งพอตัวเลย ส่วนคนเล็ก เรียน วิศวะจุฬา เราไม่รู้เรื่องวิชาชีวะ ว่ามันถ่ายทอดยังไง ใครรู็จริงช่วยอธิบายหน่อย
เราเรียนสายศิลป์เหมือนกันนะ แต่พี่ๆน้องๆ ลูกพี่ลูกน้องเรียนวิทย์กันหมดเลย
ตอนแรกเราก็โดนเปรียบเทียบ ก็เสียความรู้สึก เราชอบภาษา เกลียดเลข ให้ไปเรียนวิทย์คณิตมันก็ไม่ใช่ป้ะ
เราเป็นคนเรียน ก็ต้องเลือกที่เราเรียนแล้วมีความสุขสิ คนอื่นไม่ได้มาเรียนกะเรา จะไปแคร์อะไร
ตั้งใจเรียนที่ตัวเองเลือกให้ดีที่สุดดีกว่าค่ะ อย่าเครียดเรื่องนี้เลย
ปัจจัยที่กำหนดระดับสติปัญญา ถือว่าเป็น multifactorial
หมายความว่า มีปัจจัยหลายๆอย่างประกอบกัน
ทั้ง พันธุกรรม มีผลแน่นอน เช่นคนที่ฉลาดมาแต่เกิด เรียนรู้อะไรก็เร็วกว่าคนอื่นๆ
กับคนโง่ที่หัวช้าเรียนใช้เวลาแถมเข้าใจน้อบกว่าคนอื่น
กับอีกส่วนก็คือสภาพแวดล้อม ประสบการณ์การเรียนรู้
สรุปง่ายๆก็คือ มีทั้งพรสวรรค์และพรแสวง ผสมๆกันไป
เท่าที่สังเกตหลายตัวอย่างพอควรนะครับ
ถ้าพี่น้องสองคน โดยเฉพาะชายๆ ถ้าพี่เทพ น้องก็เทพ
แต่ถ้าเป็นชายสาม จะมีหนึ่งไม่เอาถ่าน หนึ่งสุดยอด และก็หนึ่งดีแต่ไม่สุดยอด
ถ้ามีสี่ เอ่อ ยุคนี้สังเกตยากหน่อย ที่มีลูกดกมีน้อย
ส่วนที่มากับพันธุกรรม มันไม่ได้ถ่ายทอดแบบยีนเด่นหรือยีนด้อยแค่ตัวสองตัวหรอก
มันมาแบบรวมๆจากหลายๆโครโมโซม ไม่ได้เหมือนสีขนสัตว์บางอย่างที่มาจากยีนสองยีน
พ่อแม่ที่ฉลาดน้อยก็ยังพอมีโอกาสได้ลูกฉลาด ถึงแม้โอกาสจะน้อย
แต่ถ้าพ่อแม่ฉลาดอยู่แล้วก็โอกาสได้ลูกฉลาดมากกว่า
ที่เธอเล่าก็อาจจะเกิดจากหลายๆอย่าง แบบว่า
1.โดยพันธุกรรมแล้วครอบครัวญาติเธอฉลาดกว่า เลยเรียนรู้เร็ว เข้าใจอะไรง่าย
2.การเลี้ยงดูญาติเธอดีกว่า ทั้งอาหาร(มีผลเยอะในช่วงที่สมองพัฒนาแบบสมัยเด็กไม่กี่ขวบ) ไปจนถึงการสอนให้มีความใฝ่รู้ ชอบแสวงหาความรู้จากการอ่าน รู้จักเรียนด้วยการทำความเข้าใจ รูจักตั้งคำถามในสิ่งที่ตัวเองยังไม่รู้อยู่เสมอๆ สรุปง่ายว่าเรียนหนังสือเป็นทำงานเป็น
โดยส่วนมากข้อ2.จะเห็นได้ง่ายทั่วไปๆ เช่นถ้าพ่อเเม่เป็นหมอ จะเลี้ยงลูกดี ลูกเก่งซะส่วนมาก ดูปกติจะแยกยากว่าเก่งเพราะจากข้อ1หรือ2 เพราะมักจะมาผสมๆกัน นานๆทีจะเห็นที่มาจากข้อ1.อย่างเดียวแบบ ที่บ้านโง่ทั้งบ้านเลี้ยงดูแบบสลัมปล่อยปละละเลยแต่ลูกดันฉลาด
โดยส่วนมากแค่มีข้อใดข้อหนึ่งก็พอได้ดีในสังคมได้แล้ว แต่ถ้ามีครบทั้งสองข้อก็จะไปได้ไกล
ลูกพี่ลูกน้องเรา คนโต ตอนนี้ทำงานโรงพยาบาล ด้านคอมพิวเตอร์ คนกลาง วิศวะ คนเล็ก(อายุเท่าเรา) เรียนพยาบาล T^T ส่วนเราเรียนภาษา มอกลางๆ แถมจะซิ่วอีก แรกๆอารมณ์เสียใจก็มีนะ แบบชั้นก็อยากเรียนพวกสายแพทย์นะ แต่ใจมันชอบภาษาอ่า หัวมันไปด้านนี้ 5555 จขกท. สู้ๆค่ะ สำหรับเรานะ เรียนแล้วมีความสุข จบมาทำงานหาเงินให้ครอบครัวได้เราพอใจแล้วอ่ะ อย่าไปมองคนอื่นเลยค่าา
ถ้ามองเพื่อนำมาเป็นแรงผลักดัน พัฒนาตัวเอง จะมองคนอื่นบ้างก็ดี
แต่ถ้ามองแล้วหดหู่ตัวเองเฉยๆ แต่ไม่ปรับปรุงอะไรเลย ก็ไม่ต้องมองให้เหนือยใจหรอก
แต่สำหรับเราคิดแค่ว่า ทำเพื่ออนาคต เพื่อครอบครัวอย่างเดียวเลยอ่ะค่ะ T^T ตรงนี้เลยกลายเป็นแรงผลักดันแทน แหะๆ แต่การมองคนอื่นแล้วผลักดันตัวเองก็ดีเลยนะคะ เป็นการกระตุ้นไปในตัว ทำให้เรามุ่งมั่นมากขึ้น ^^
เราก็เคยเป็นนะ ญาติเราเรียนแต่ดีๆๆทั้งนั้น ฬ เป็นหมอกันไรงี้
เราเล็กสุด ญาติก็เลยคาดหวังกันซะ อยากให้เป็น หมอ เภสัช
เราก็เคยคิดอย่างเก่งเหมือนพวกเขา แต่ตอนนี้ติดครูซะงั้นนน 555+
แต่ก่อน้าาเคยคิดน้อยใจไมเราโง่กว่าพี่ๆๆว้าาา เคยกลัวญาติว่าไรงี้
ตอนนี้เราคิดว่าไม่ต้องไปสนใจหรอก คนเรามันไม่เหมือนกันอ่ะ
สิ่งที่เราได้มันอาจไม่ใช่สิ่งที่ดูดีแต่มันเป็นสิ่งที่เหมาะกับเราก็พอแล้วว
ได้ในสิ่งที่เราชอบ+รัก ก็มีความสุขตอนทำงานๆๆๆๆๆ ตลอดชีวิต
ถ้าเราตั้งใจก็ต้องประสบความสำเร็จอย่างพวกเขาได้เหมือนกัน
ต่อโท เอกก็ได้แน่ๆๆๆ 555555 เพ้อๆๆๆ
อย่างนี้มันต้องดูคณะด้วย ดูที่ตัวมหาวิทยาลัยอย่างเดียวไม่ได้หรอก
ใช่ต้องดูที่คณะด้วย ถ้าเรียนหมอของรัฐ แม้ไม่ติดจุฬา ก็ต้องถือว่าสมองดีแล้ว แต่ถ้าสอบเข้าได้คณะที่ไม่มีเด็กเก่งๆเรียนเลย ถึงติด จุฬา ก็ไม่มีใครเขาชม เขาเฉยๆมากกว่า แถมบางคนยังมาบอก เรียนสาขาอะไรเนี่ยไม่รู้จัก เพิ่งเคยรู้ว่ามีนะเนี่ย
แถวบ้าน ติดหมอขอนแก่น(ตจว) มีแต่คนรู้กันทั้งซอย พ่อแม่เขาปลื้มมากๆ
ติด จุฬา นี่ทุกคณะคะแนนสูงสุดในประเทศนะครับ จะเรียกว่าไมเก่งนี่มันดูแปลกมากๆ ส่วนหมอนั้นก็ส่วนใหญ่ก็เก่งกันอยู่แล้ว อาจมีบางสถาบันที่คะแนนไม่สูงเช่นพวกโครงการแพทย์ชนบทบางอันก็เข้าไม่ยากแค่อยู่เขตพื้นที่ตามที่เขากำหนด
ขอบคุณทุกคอมมเม้นนะครับที่เเสดงความคิดเห็น ตอนเเรกผมว่าจะซิ่วมาเรียนกทม.เหมือนกัน ที่บ้านก็อยากให้อยู่ใกล้ๆบ้าน เเต่ตอนนี้ผมเปลี่ยนใจเเล้วจะเรียนที่เก่า สังคมที่นั้นก็ดีครับ อีกอย่างมันขึ้นอยู่กับตัวเราเองมากกว่าถ้าเราตั้งใจฝึกฝนตัวเองให้เก่งให้มีความรู้เราก็มีคุณภาพได้ไม่ต้องพึ่งชื่อมหาลัย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?