ช่วยถอดความนิทานคำกลอนพระอภัยมณีหน่อยได้ไหมค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
จนแจ่มแจ้งสุริโยอโณไทย เห็นเงือกใหญ่ยายตายังล้านัก
จึงว่ารีบถีบถอนไปก่อนท่าน โน่นนางมารหมุนไล่มาใกล้หนัก
แล้วว่ายรอคลอไปพอได้พัก พอนางยักษ์ทันโถมกระโจมมา
พระลูกหลบพบเงือกจะ-หนี เหยียบขยี้สองแขนแน่นนักหนา
ตะคอกถามตามโมโหที่โกรธา ไย-พาผัวพรากมาจากกู
เดี๋ยวนี้องค์พระอภัยอยู่ไหนเล่า ไม่บอกเราหรือกระไรทำไขหู
จะควักเอานัยน์ตาออกมาดู ตะคอกขู่คุกถามคำรามรณ ฯ
* ทั้งสองเงือก-กายหมายไม่รอด ถึงม้วยมอดมิให้แจ้งแห่งนุสนธิ์
จึงกล่าวแกล้งแสร้งเสด้วยเล่ห์กล เธออยู่บนเขาขวางริมทางมา
ข้าจะพาไปจับจงกลับหลัง ให้ได้ดังมุ่งมาดปรารถนา
ไม่เหมือนคำรำพรรณที่สัญญา จงเข่นฆ่าให้เราม้วยไปด้วยกัน ฯ
* อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือ ยุดเอามือขวาซ้ายให้ผายผัน
เงือกก็พามาถึงได้ครึ่งวัน แกล้งรำพรรณพูดล่อให้ต่อไป
นางผีเสื้อเบื่อหูรู้เท่าถึง จึงว่า-ตอแหลมาแก้ไข
มาถึงนี่ชี้โน่นเนื่องกันไป แกล้งจะให้ห่างผัวไม่กลัวกู
แล้วนางยักษ์หักขาฉีกสองแขน ไม่หายแค้นเคี้ยวกินสิ้นทั้งคู่
แล้วกลับตามข้ามทางท้องสินธู ออกว่ายวู่แหวกน้ำด้วยกำลัง ฯ
* ฝ่ายกุมารสินสมุทรไม่หยุดหย่อน ตามบิดรทันสมอารมณ์หวัง
จึงเล่าความตามติดไม่ปิดบัง พระทรงฟังลูกชายค่อยคลายใจ
พอเห็นเงาเขาขวางอยู่กลางน้ำ พิลึกล้ำกว่าคิรีที่ไหนไหน
จึงถามนางเงือกน้อยกลอยฤทัย เกาะอะไรแก้วตาตรงหน้าเรา ฯ
* นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้ว คือเกาะแก้วพิสดารเป็นชานเขา
พระฟังนางสร่างโศกค่อยบันเทา จึงว่าเราเห็นรอดไม่วอดวาย
แล้วสพิศดูภูผาศิลาเสื่อม ชะโงกเงื้อมน้ำวลชลสาย
แลลิบลิบหลังคาศาลาราย มีเสาหงส์ธงปลายปลิวระยับ
พระยินดีชี้บอกสินสมุทร โน่นแน่กุฏิ์มุงกระเบื้องเหลืองสลับ
พระหน่อน้อยค่อยเรียงเคียงคำนับ หมายประทับที่เสาหงส์ตรงเข้ามา ฯ
#ส่งครูพรุ่งนี้แล่วช่วยหน่อยน้าาาา
5 ความคิดเห็น
ทำเองก่อนดีไหมคะ หรืออย่างน้อยก็ช่วยแสดงให้เห็นหน่อยว่าเธอไดพยายามแล้วอ่ะ จะลองทำมาก่อนให้ช่วดูและปรับแก้ก็ยังดี ไม่ใช่เที่ยวมาเรียกร้องให้คนอื่นทำให้ คนอื่นเค้าได้คะแนนกะเธอป่ะ แล้วพระอภัยนี่มันโคตรง่ายเลยนะ แต่ก็เห็นมีมาให้ทำทุกปี พ่อแม่ไม่เคยเล่านิทานเรื่องนี้ให้ฟังมั่งหรอ เราฟังตั้งแต่อนุบาลสามอ่ะ ไหนยังจะที่ดูจากจ๊ะทิงจาอีก การถอดกลอนก็คือเธอต้องอ่านแล้วเล่าออกมาเป็นภาษาร้อยแก้วอ่ะ เหมือนเล่านิทานให้เด็กฟังอ่ะ ว่าเนื้อหามันพูถึงใคร ทำอะไร ที่ไหน เกิดอะไรขึ้นบ้าง เช่น สินสมุทรได้ฟังอุศเรนพูดก็ไม่พอใจ จึงตอบออกไปตามประสาเด็กว่า ถึงเจ้าจะพาพ่อมาส่ง อย่าหวังเลยว่าเราจะขอบคุณ เพราะเราไม่ได้ขอใหเจ้าพามา พ่อเราเราไปรับเองได้ แบบเนี้ยค่ะ เล่าออกมาว่าเค้าทำอะไรกันบ้าง ตัวอย่างเราก็จากพรัะอภัย แต่เป็นตอนท้ายๆค่ะคำไหนไม่รุ้ความหมาย พจนานุกรรมช่วยคุณได้ค่ะ กูเกิ้ลก็ได้ค่ะ ลองกลับไปพยายามดูเองก่อนนะ แปลได้ว่าไงก็มาโพสไว้เราจะเข้ามาช่วยดูให้ หวังว่าจะกลับไปพยายาม และคงไม่ลบกระทู้หนีไปซะก่อนนะ เห็นหลายกระทู้ละ บอกให้ลองทำเอง มันลบกระทู้หนีเลย ไม่ว่าจะยังไงก็ไม่คิดจะพยายามอ่ะ โคตรเกลียดเลยเด็กแบบน้
โทษนะคะพอดีไม่ได้เกิดมาเป็นลูกสุนทรภูอะคะ
ก็ไม่มีใครเกิดเป็นลูกสุนทรภู่ แต่ความพยายามไม่เคยฆ่าใคร และการพยายามฝึกฝนทำให้เกิดการเรียนรู้ และสติปัญญา จะได้ฉลาดขึ้นมาบ้าง กระทู้ก็ตั้งนานนม ขุดเก่งนะคะ
เราว่าเย็นๆกันเถอะค่ะ เค้ามาขอความช่วยเหลือ เวลาเราทำงานไม่ถูกหรืออะไรเราก็จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจริงๆ ถ้าคุณไม่พอใจ ก็แค่ผ่านกระทู้ไปก็ได้ค่ะ คนที่เข้าเต็มใจช่วยมีอีกเยอะ แล้วเราก็ได้ข้อมูงความรู้จากกระทู้นี้ด้วย ยังไงก็ขอบคุณคนตั้งกระทู้ด้วยนะคะ กำลังหาข้อมูลอยู่พอดี
จนแจ่มแจ้งสุริโยอโณไทย เห็นเงือกใหญ่ยายตายังล้านัก
จึงว่ารีบถีบถอนไปก่อนท่าน โน่นนางมารหมุนไล่มาใกล้หนัก
แล้วว่ายรอคลอไปพอได้พัก พอนางยักษ์ทันโถมกระโจมมา
พระลูกหลบพบเงือกจะ-หนี เหยียบขยี้สองแขนแน่นนักหนา
ตะคอกถามตามโมโหที่โกรธา ไย-พาผัวพรากมาจากกู
เดี๋ยวนี้องค์พระอภัยอยู่ไหนเล่า ไม่บอกเราหรือกระไรทำไขหู
จะควักเอานัยน์ตาออกมาดู ตะคอกขู่คุกถามคำรามรณ ฯ
สินสมุทรรีบหนีนางยักษ์ทั้งวันทั้งคืน มีเงือกตายายตามหลังจึงเร่งเพราะนางยักษ์รุดตามมาติดๆแล้ว แต่นางยักษ์ก็ตามมาทันจนได้แล้วขยี้แขนเงือก ตะคอกถามว่าพรากผัวกูมาทำไมจ๊ะ (โกรธนะนั่น) พระอภับอยู่ไหนบอกมา ไม่งั้นแม่ควักตานะ นางยักษ์คำราม
ทั้งสองเงือก-กายหมายไม่รอด ถึงม้วยมอดมิให้แจ้งแห่งนุสนธิ์
จึงกล่าวแกล้งแสร้งเสด้วยเล่ห์กล เธออยู่บนเขาขวางริมทางมา
ข้าจะพาไปจับจงกลับหลัง ให้ได้ดังมุ่งมาดปรารถนา
ไม่เหมือนคำรำพรรณที่สัญญา จงเข่นฆ่าให้เราม้วยไปด้วยกัน ฯ
เงือกสองตนรู้ว่าตายแน่กู ก็ไม่ยอมบอก จึงแกล้งแอ๊บบอกว่าอยู่บนเขาที่ผ่านมาตะกี้จ๊า ตามมาสิ จะพาไปจับ
อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือ ยุดเอามือขวาซ้ายให้ผายผัน
เงือกก็พามาถึงได้ครึ่งวัน แกล้งรำพรรณพูดล่อให้ต่อไป
นางผีเสื้อเบื่อหูรู้เท่าถึง จึงว่า-ตอแหลมาแก้ไข
มาถึงนี่ชี้โน่นเนื่องกันไป แกล้งจะให้ห่างผัวไม่กลัวกู
แล้วนางยักษ์หักขาฉีกสองแขน ไม่หายแค้นเคี้ยวกินสิ้นทั้งคู่
แล้วกลับตามข้ามทางท้องสินธู ออกว่ายวู่แหวกน้ำด้วยกำลัง ฯ
นางยักษ์ก็เชื่อนะ ดึงเงือกไปด้วยกัน เดินทางได้ครึ่งวันเงือกก็แอ๊บงั้นงี้อีก คราวนี้นางผีเสื้อยักษ์รู้ทันเลยว่า อย่ามาตอแหลลลล แกล้งกุใช้มะ แล้วก็ฉีกแขนขา (หางมั้ง) จับกินซะ แล้วก็วกกลับมาทางเดิม
ฝ่ายกุมารสินสมุทรไม่หยุดหย่อน ตามบิดรทันสมอารมณ์หวัง
จึงเล่าความตามติดไม่ปิดบัง พระทรงฟังลูกชายค่อยคลายใจ
พอเห็นเงาเขาขวางอยู่กลางน้ำ พิลึกล้ำกว่าคิรีที่ไหนไหน
จึงถามนางเงือกน้อยกลอยฤทัย เกาะอะไรแก้วตาตรงหน้าเรา ฯ
ด้านสินสมุทรตามพระอภัยทันก็เล่าเรื่องราว อิตาพ่อก็เบาใจ (เงือกตายนะพ่อคุณ) พอดีเห็นเกาะข้างหน้าแปลกๆ ก็ถามนางเงือก (ที่ขี่อยู่) ว่า นั่นเกาะอะไรจ๊ะทูนหัว
นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้ว คือเกาะแก้วพิสดารเป็นชานเขา
พระฟังนางสร่างโศกค่อยบันเทา จึงว่าเราเห็นรอดไม่วอดวาย
แล้วสพิศดูภูผาศิลาเสื่อม ชะโงกเงื้อมน้ำวลชลสาย
แลลิบลิบหลังคาศาลาราย มีเสาหงส์ธงปลายปลิวระยับ
พระยินดีชี้บอกสินสมุทร โน่นแน่กุฏิ์มุงกระเบื้องเหลืองสลับ
พระหน่อน้อยค่อยเรียงเคียงคำนับ หมายประทับที่เสาหงส์ตรงเข้ามา ฯ
นางเงือกบอกว่านั่นคือเกาะแก้วพิศดารจ๊ะ พระอภัยก็นึกว่า รอดแล้วกู จึงเพ่งพิศเกาะแก้วฯนั้น เห็นศาลาอยู่ลิบๆ มีเสาหงส์ธงแต่ง ก็ดีใจ บอกสินสมุทรว่า นั่นๆมีกุฏิด้วย พ่อลูกก็ตั้งใจจะพักที่นั้น
เรื่องรายละเอียดและคำแปลพี่อยากให้น้องไปค้นคว้าเพิ่มนะคะ นี่แปลเป็นแนวทางให้ อาจจะมีอะไรแปลกนิดนึง อยากให้จำได้ จิงอย่างที่ คห บนบอกนะคะ ว่าควรค้นคว้าเอง เรื่องพระอภัยมณีนี่สนุกมาก ถ้าน้องแปลเองจะจำได้แม่นกว่า และจะสนุกไปกับมันค่ะ
สะท้อนสังคมวิถีไทยอย่างไรคับ
พระหน่อน้อยในที่นี้หมายถึงใครหรอคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?