ถึงเวลาแล้วยัง? ที่นิยายไทยที่มีฉากข่มขืนควรจะกระเด็นออกจากแผงหนังสือ
ตั้งกระทู้ใหม่
แน่นอนว่าต่อให้ไม่ได้ฆ่า แต่เพียงแค่การข่มขืนอย่างเดียวก็เลวร้ายมากพอแล้ว ขอยกตัวอย่างข่าวที่มีผู้หญิงที่เคยถูกข่มขืนบนรถไฟเมื่อ 13 ปีก่อน เขียนจดหมายปิดผนึกมายัง คสช. อ่านแล้วหดหู่จิตใจที่สุด คนที่โดนข่มขืนในชีวิตจริงไม่สามารถลืมได้ง่ายๆ และหันกลับไปรักคนที่ข่มขืนตัวเองได้อย่างในนิยายนะคะ
เมื่อหันมามองนิยายไทย พบว่ามีจำนวนเกินกว่าค่อนแผงที่ตีพิมพ์ออกมาล้วนแต่มีฉากขืนใจ บางเรื่องเลวร้ายถึงขนาดมีการทำร้ายร่างกายในรูปแบบอื่นด้วย มันฟินตรงไหนเหรอคะ?
โอเค...ถ้าแบบแค่พระเอกเย้าหยอก แล้วนางเอกใจอ่อนไปเอง ยังพอว่า (แต่ต้องไม่มีการทำร้ายร่างกายนะ) แต่บางเรื่องไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ เจอหน้าครั้งแรกก็กระชากขึ้นเตียงเลย หรือต่อให้รู้จักกันแต่นางเอกไม่ยินยอม คือตื่นขึ้นมาแล้วร้องไห้กระซิกๆๆ ตะโกนด่าพระเอกว่า "-คนชั่ว! แกข่มขืนฉัน" มันก็ไม่ใช่
สมควรมั้ยคะ ที่ผู้ชายที่มีพฤติกรรมแบบนี้จะเป็นพระเอกนิยาย เป็นผู้ชายที่สาวๆ ทั้งหลายอยากร่วมชีวิตด้วย ถามจริงเถอะ ถ้าไม่หล่อ ไม่รวย แต่หน้าปลวก ตัวเตี้ย หุ่นเผละเป็น-อ้วน หรือเป็นพวกมีรายได้น้อย ปากกัดตีนถีบ หาเช้ากินค่ำ พวกนางเอกจะรับได้มั้ย ...ในชีวิตจริงต่อให้หล่อ รวยมหาศาลขนาดไหน แต่ก็ใช่ว่าจะทำใจได้ง่ายๆ นะคะ
เรามีเพื่อนในเฟซบุ๊คเป็นนักเขียนหลายคน ซึ่งนักเขียนบางคนก็แต่งแนวแบบนี้ เอาเข้าจริงพวกเขาก็รับไม่ได้นะกับข่าว พวกเขาเองก็สะเทือนใจเช่นกัน แต่ก็ไม่เข้าใจว่าแล้วทำไมคุณถึงเลือกจะใส่มันลงไปในนิยายของคุณเอง ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เลวร้ายเท่าของจริง แต่มันก็คือการข่มขืน กดขี่ทางเพศอยู่ดี บางคนแต่งแนวนี้เกือบทุกเรื่อง ในหัวมีแต่ไอเดียเรื่องการข่มขืนหรือยังไงไม่รู้
เราไม่แอนตี้ฉาก sex ตราบใดที่มันไม่ใช่การข่มขืน หรือมีเยอะเกินไปจนแทบไม่ต้องสนใจเนื้อหาอย่างอื่นเลย เราชอบอ่านนิยายโรมานซ์แปล จะเห็นได้ว่าทุกเรื่องมีฉาก sex แต่...เค้าไม่มีฉากข่มขืนลากขึ้นเตียง ประเภทผมจะยัดเยียดความเป็นสามีให้คุณ คุณจะต้องบำเรอสวาทให้ผมจนกว่าจะพอใจ แม่คุณทำให้พ่อผมเจ็บ คุณต้องขึ้นเตียงกับผมเพื่อชดใช้ บลาๆๆ แบบในนิยายไทยเลย (หรือเรายังไม่เจอ)
...เรารับได้หากพระเอกแค่ตะล่อมนางเอก นางเอกขัดขืนนิดหน่อยๆ พอเป็นพิธี โดยที่แอบมีใจให้กันอยู่แล้วอ่ะค่ะ
ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแนวพระเอกข่มขืนนางเอกถึงได้บูมจัง นักอ่านบางคนก็ช๊อบชอบ มโนว่าตัวเองเป็นนางเอก แต่เราไม่ชอบนะ บางคนอาจบอกว่า รสนิยมใครรสนิยมมัน ไม่อ่านก็ไม่ต้องอ่าน แต่เราว่าไม่ใช่นะ การพยายามเขียนให้การข่มขืนให้เป็นเรื่องธรรมดา น่าสนุก น่าตื่นเต้น แล้วสุดท้ายก็รักกัน มันไม่ใช่เรื่องปกติเลยนะ
เราไม่รู้ว่ามันควรจะแก้ที่นักอ่านไม่สนับสนุนนิยายที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการข่มขืน(แล้วรักกัน) หรือเริ่มที่นักเขียนร่วมมือกันไม่ผลิตนิยายแนวนี้ออกมา หรือเริ่มที่สำนักพิมพ์ไม่รับพิจารณาหนังสือแนวนี้ดี
หลังจากข่าวดัง มีกระทู้มากมายพูดถึงฉากข่มขืนในละคร แต่ยังไม่มีใครพูดถึงในนิยายที่ค่อนข้างแรงกว่า เราเลยอยากรู้ว่าคนอื่นๆ คิดอย่างไรบ้าง
ปล.ย้ำอีกทีนะคะ ไม่ได้แอนตี้ฉากเข้าพระเข้านาง เพราะส่วนตัวก็ชอบอ่านค่ะ แค่แอนตี้พระเอกข่มขืนนางเอก โอเคนะคะ ไม่ได้แอ๊บแบ๊วค่ะ (ขอออกตัวก่อนเผื่อมีใครมาว่า)
ขอหน่อยเหอะ
9 ก.ค. 57 เวลา 17:46 น.
3,908
views
158 ความคิดเห็น
จริงๆมันก็ไม่ควรจะขึ้นแผง โดยเฉพาะจากร้านสะดวกซื้อ มาแต่ไหนแต่ไรด้วยซ้ำไป
ถ้าจะเพิ่มโทษคนข่มขืนล่ะก็ ผมว่ามาเพิ่มมาตรการการจัดเรทและควบคุมสื่อก่อนดีกว่าไหม?
คดีข่มขืนแรงจริง แต่มาไม่บ่อยนัก ขณะที่สื่อหลายๆทางยังคงปลูกฝังความเชื่อ ค่านิยมลักษณะนี้อย่างต่อเนื่อง แล้วก็เป็นอะไรที่ถูกปล่อยปละละเลยมากนานด้วย มีกระแสทีก็จับที ก็แบนที พอเว้นช่วงก็กลับมาอีก
ผมถือคติอย่างนะว่า สิ่งไหนที่ไม่ชอบ ก็จะพยายามไม่ทำสิ่งนั้น ถ้าจะต้องทำก็ต้องทำในเชิงสร้างสรรค์หรือได้ประโยชน์หรือข้อคิดจากสิ่งนั้นๆ
แต่งนิยายมาฉากกดนี่แทบไม่ยุ่งเลย ถ้าใครวางคาแรกเตอร์ตัวละครมาดีและรักในบทแล้ว ผมเชื่อว่าไม่มีใครส่งตัวละครตัวเองรัก โดยเฉพาะนางเอกไปถูกคนอื่นข่มขืนกันง่ายๆแน่ นอกเสียจากจะเป็นเรื่องที่ขายความดราม่า ชีวิตบัดซบของตัวละคร (ซึ่งถ้าแนวนี้เซ็กส์จะเป็นส่วนหนึ่งของเรื่อง แต่ไม่ควรจะเป็นจุดขายหลักเช่นกัน)
เว้นเสียแต่ว่านิยายนั้นๆไม่ได้ทำออกมาเพราะอยากให้ผู้อ่านสนุกไปกับบท
แต่ต้องการได้ระบายความรู้สึกทางเพศออกมาทางตัวอักษรเท่านั้นเอง...
ไม่ได้โลกสวยขนาดว่าไม่ควรสร้างสรรค์นิยายจับกดออกมาหรอกนะครับ
เพียงแต่ถ้าจะทำก็ช่วยจำกัดที่จำกัดทาง แล้วไม่ให้แพร่หลายออกมาถึงมือเยาวชนหน่อยจะได้ไหมครับ?
เราเป็นคนหนึ่งที่เกลียดนิยายฉากที่พระเอกลากนางเอกขึ้นเตียงโดยไม่เต็มใจ
แต่ว่า มันเป็นการแก้ปัญหาที่ถูกจุดจริงๆ เหรอคะ
เหมือนทุกวันนี้มีบอลโลก ICT ไล่ปิดเว็บทายผลบอล ถามว่ามันแก้ปัญหาพนันบอลได้หรือเปล่า มันก็ไม่
ละครมีฉากดื่มเหล้า ดื่มเบียร์ เบลอแก้วซะ คนเราก็ยังดื่มอยู่ดี
ปัญหานี้มันเป็นที่ตัวคนค่ะ แก้ที่ตัวคน สื่อมีผล แต่ไม่มีผลเท่ารากเหง้าศีลธรรม กมลสันดานของตัวคนค่ะ
และเคยมีประเด็นดราม่าเรื่องทำนองนี้กันมาบ้างแล้วด้วย
ผมยังคิดเหมือนเดิมที่ว่า มันต้องเริ่มจากจิตสำนึกครับ แล้วมันจะต่อยอดไปที่กฎหมายได้
ขอยกที่ตอบกระทู้ก่อนหน้ามาตอบละกัน
ลักษณะแบบนี้ในเมืองไทยไม่ค่อยมีการตระหนักว่าควรป้องกันเด็กและเยาวชนจากสื่อประเภทล่อแหลมอย่างไร (เช่นวางขายนิยายที่มีหน้าปกและเนื้อหาล่อแหลมซึ่งเด็กและเยาวชนสามารถจับต้องได้ที่ร้านสะดวกซื้อที่มีสาขาทั่วประเทศ)
ไม่มีการแบ่งโซนในการจัดประเภทหนังสือว่าประเภทล่อแหลมควรอยู่ในจุดที่เด็กจะหยิบจับไม่ได้เป็นต้น
มันอาจจะต้องเริ่มจากจิตสำนึกก่อน แล้วค่อยยาวไปถึงกฎหมายที่ควรจะมีการเพิ่มเติมเพื่อช่วยจัดระเบียบ
แต่ผู้ใหญ่ไทยมักจะละเลยตรงนี้ แล้วพอเกิดปัญหาอะไรก็ตามก็มักจะโทษเด็กและเยาวชนที่เป็น 'เหยื่อ' เพียงฝ่ายเดียว
และเอาจริงๆนะ ผมอยากถามว่านิยายที่มีฉากข่มขืน รวมทั้งละครที่มีฉากข่มขืนทั้งหลายนี่ ส่วนใหญ่แล้วเพศไหนเขียนและเพศไหนอ่าน/ดูมากกว่ากันครับ
ผมกล้าพูดและกล้าพนันห้าร้อยบาทเลย ว่าคำตอบคือเพศหญิงทั้งสองคำถาม
น่าแปลกไหมครับ เพศที่เป็นฝ่ายถูกกระทำ กลับชอบเขียนชอบอ่านเรื่องที่เพศตัวเองถูกกระทำเสียเอง แถมยังรู้สึกว่าฟินเสียด้วย เพราะ "คนที่ข่มขืนมันหล่อ"
ดังนั้น ต่อให้เก็บนิยายฉากข่มขืนออกไปจากท้องตลาด ตัดละครที่มีฉากข่มขืนทิ้งไปให้หมด ก็ไม่ได้ผลอะไรมากในการลดการข่มขืนหรอกครับ เพราะคนที่จะไปข่มขืนมันไม่ค่อยดูอะไรพวกนี้อยู่แล้ว
และในเมื่อมันมีความต้องการ มีดีมานด์ ก็ย่อมมีผลิตภัณฑ์หรือซัพพลายออกมาอยู่แล้ว
ดังนั้นก็น่าจะลองมองย้อนกลับไปครับ ว่าดีมานด์มันเกิดได้ยังไง เพราะผมเองก็สงสัยเหมือนกัน
****เพิ่มเติมหน่อยนะครับ คิดว่าอาจจะมีบางคนเข้าใจผิด ผมไม่ได้บอกว่านิยายพวกนี้ดี หรือไม่ควรเก็บออกไปจากชั้นนะครับ แน่นอนว่ามันไม่ดี และมันไม่สมควรนำมาวางขายหรือขึ้นเว็บ แต่เหตุผลไม่ใช่เพื่อการลดเหตุข่มขืนครับ เพราะมันไม่เกี่ยวกัน เป็นคนละปัญหากัน
ไม่รู้จะตอบอะไรกับกระทู้แบบนี้นะ คือพิมพ์ตอบไปหลายรอบจนเหนื่อยใจ เพราะไม่เห็นด้วยกับบางเรื่องบางฉากที่บรรดานักเขียนและ สนพ.ต่างปล่อยออกมาให้อยู่ในหน้านิยาย ซึ่งนับวันจะยิ่งมีมากมายจนมันกลายเป็นเรื่องไม่ดีที่หลายคนเลือกจะมองข้าม เป็นการทำให้คนส่วนหนึ่งเห็นว่ามันเป็นแค่เรื่องธรรมดาทั้งที่มันไม่ใช่
ซึ่งเนื้อหาที่เกี่ยวกับนิยายแบบนี้ คุณน้อง WM เด็กดีเคยเขียนเป็นกระทู้ที่น่าอ่านและตอบข้อสงสัยในหลายเรื่องได้เป็นอย่างดีและเป็นกลาง ลองเข้าไปอ่านกันดูนะคะ
Rape Fantasy นิยายนี้...มีข่มขืน [ตอนต้น] | Dek-D.com
Rape Fantasy นิยายนี้...มีข่มขืน [ตอนจบ]
โอ้...ขอบคุณค่ะ เพิ่งเห็น น่าสนใจค่ะ
เราเผยแพร่บทความนี้ในหน้าเพจนิยายเราด้วยค่ะ เพราะเห็นว่าคุณน้องเขียนได้ดีเลยทีเดียว ซึ่งมันตอบโจทย์อะไรหลายๆ ได้เป็นอย่างดี จนเราไม่ต้องพูดอะไรมากเพื่ออธิบายอีกแล้ว
อยากได้การควบคุมที่เข้มข้นและจริงจังมานานแล้วล่ะครับ สำหรับเรื่องนี้
ไม่ได้โลกสวย แต่ไม่อยากให้โลกเสื่อมไปมากกว่านี้
กลุ่มที่เสพเรื่องแนวนี้มีแต่เยาวชนทั้งนั้น และวิจารณญาณยังไม่มีเท่าที่ควร
ข่าวก่อนหน้านี้ไม่นาน เด็กชายนร.ม.ต้นที่จะรุุมโทรมเพื่อนนร.หญิงกลางห้องเรียน!
แม้ไม่ชัดเจนว่าเด็กพวกนั้นมีพฤติกรรมเยี่ยงนี้ได้อย่างไร เลียนแบบมาจากที่ไหน
แต่เห็นชัดว่าเพราะเยาวชนของเราไม่มีวิจารณญาณ
คือผู้ใหญ่น่ะ มองอนาคตของลูกหลายบ้างเถอะ อย่าสักแต่ว่ามันเป็นธุรกิจ
ธุรกิจที่ไม่ทำร้ายสังคม สามารถทำได้ครับและไม่ยากด้วย หากมีความตั้งใจช่วยป้อมปรามจริงๆ
"ไม่ได้โลกสวย แต่ไม่อยากให้โลกเสื่อมไปมากกว่านี้"
ชอบประโยคนี้อ่ะ <3
I don't think rape scene should be rid off from all media. This is a typical "Defensive mechanism". People got panick. They are in fear and blinded. Their logical process twisted. So, they try to destroy all they think involved in the problem.
Foolish action, from twisted logic.
Media are tool. Novel can be a tool for fixing the problem. Why not putting the protagonist as rapist catcher? Make the bad guy rapist. Make female protagonist out-wit the rapist as a tool to teach girls to avoid being victim.
Media can morpth the way we see the world. Why not use the media, novel in this case, to condemn the rapist? Make rape horrible. Make it so that a would-be rapist got kicked by his own mind that he was going to commit a crime condemned by himself just last evening.
but you know...twisted logic always around the country. So, I can see where this is going.
เคยฟีดแบคกลับไปที่นักเขียนที่เป็นเพื่อนกันในเสบุ๊คตรงๆ เลยค่ะว่านิยายของคุณมีฉากที่ล่อแหลมเกินไป พระเอกโหดจับนางเอกกดแบบนี้เลยค่ะ แถมยังพูดทำร้ายจิตใจต่างๆ นาๆ พอไม่ยอมก็กดลงเตียงเลย
แต่ก็ชอบนะคะที่นักเขียนบอกว่าโอเคค่ะ เดี๋ยวเรื่องหน้าจะไม่มีแบบนี้อีกแล้วจริงๆ
คืออันนี้ก็เข้าใจเขาละค่ะ เพราะว่าเป็นนิยายเรื่องแรกของผู้เขียนคนนี้จริงๆ
ในเมื่อเขาเขียนเรื่องที่มีฉากอย่างว่าและพระเอกเลวร้ายไปในเรื่องรแก สิ่งที่จะทำได้ก็คือขอเรื่องต่อไปที่ไม่มีอะไรแบบนี้ค่ะ
ส่วนเรื่องนักเขียนเขียนนิยายมีฉากข่มขืน เอาจริงๆ ก็ไม่มีความคิดเห็นอะไรมากกับเรื่องนี้นะคะ ไม่รู้จะพูดอะไรเลยจริงๆ แต่ถ้าพระเอกเลวร้ายเกินไป อันนั้นจะขออนุญาตฟีดแบคกลับไปหานักเขียนทันทีที่รู้จักกันในอินเทอร์เน็ตค่ะ
ส่วนตัวไม่อ่านและไม่ชอบนิยายประเภทนี้ แต่เราเข้าใจว่า พวกผู้ชายไม่ได้อ่านนิยายประเภทนี้เลยนะ ร้อยเปอร์เซ็นคนเสพเป็นผู้หญิง ซึ่งกลุ่มผู้หญิงที่อ่านก็ไม่ได้ไปไล่ข่มขืนใคร
แรงกระตู้นให้ผู้ชายเกิดอารมณ์หื่น คือสื่อลามกทั่วไป หนังAVออนไลน์ ซึ่งหาได้ง่ายในอินเตอร์เน็ต แค่ดูน้องมันแกม(นมคุณธรรม)ก็เกิดอารมณ์กันแล้วล่ะมั้ง
ส่วนปัจจัยหลักที่ทำให้ผู้ชายลงมือทำร้าย(ข่มขืน)คนอื่น คือเหล้า และยาเสพติด ต่างหาก
ผมเองมีพล็อตนิยายที่จะสลับบทบาทเหมือนกัน ให้พระเอกเป็นคนดี ไล่จับตัวร้ายที่ข่มขืนผู้หญิง เพื่อสร้างภาพใหม่ให้คนอ่านเห็นว่าการข่มขืนเป็นเรื่องน่ากลัว ไม่ใช่เรื่องน่าฟิน (แต่ต้องรอเขียนเรื่องปัจจุบันให้จบก่อน แล้วจะลงมือเขียนเรื่องนี้อย่างจริงจัง)
เห็นด้วยกับ คห.ที่4นะคะว่า ส่วนใหญ่ผู้หญิงร้อยละ90เลยนะ ที่อ่านนิยายแนวแบบนี้ เพราะพระเอกหล่อ มีการบรรยายถึงตัวละครแต่ละคนที่หล่อแล้วสามารถทำให้มโนสิ่งต่างๆออกไปได้เพราะโลกจริงไม่มีแบบนี้ ถ้าจะพูดถึงตรงนี้นะ ก็ต้องยอมรับนะคะว่าผู้หญิงอะอ่านส่วนผู้ชายอะดูคลิปโป๊ ผู้ชายเขาไม่มานั่งอ่านหรอกส่วนใหญ่เพราะถ้าจะถามถึงสิ่งเร้าที่ใกล้ตัวพวกผู้ชายที่ทำให้มีการฆ่าข่มขึน คงเป็น หนังสือโป๊ คลิปโป๊!!นะ ทุกวันนี้เป็นโซเชียล ออนไลน์ ให้ยอมรับให้ได้อีกอย่างนึงด้วยว่า ความต้องการทางด้านเลวมันเยอะขึ้นทำให้เลือกที่เสพสิ่งแย่ๆไม่ไปดูหรืออ่านอะไรที่ให้สาระกว่านั้น
ถึงเวลาแล้วที่การ์ตูน H แนวข่มขืนควรหมดไปสักที......อ้าวพูดถึงนิยายไทยเรอะ ขอโทษ.......นอกประเด็น
ผมกลัวว่าไม่ได้เกี่ยวนักเขียนนี้สิ สำนักพิมพ์ต่างหาก
อยากจะบอกว่า นิยายแนวข่มขืนนี่ผมเองก็ไม่เคยอ่านนะ ไม่สิ...แทบไม่แตะเลยด้วยซํ้า
ตั้งแต่ที่เห็นข่าวเกี่ยวกับตัว "น้องแก้ม" ดูแล้วรู้สึกหดหู่มากครับ ถึงจะไม่ได้เกิดกับตัวแต่ก็มันแสดงให้เห็นว่า สังคมสมัยนี้เริ่มอันตรายจนไปถึงขั้นไหนๆ กันแล้ว
จริงๆ ไม่จำเป็นต้องเพียงแค่นิยายอย่างเดียวหรอกครับ เอาเพียงแค่ "โฆษณา" หรือ "สื่อ" ประเภทต่างๆ ในสมัยนี้ ก็แทบจะเป็นตัวปลุกอารมณ์ให้คน (ที่ไม่มีวิจารณญาณ) มาก่อคดีกันแล้ว หรือไม่ก็บางทีก็อาจจะเกิดจากปัญหาทางจิตบางประการของผู้กระทำผิดก็เป็นได้ ซึ่งล้วนแล้วแต่ไม่ค่อยได้เห็นบ่อยๆ นักน่ะนะ
ส่วนตัวแล้วสำหรับผม ถือว่าเป็นเรื่องที่ผมแอนตี้มันมากนะ เอาจริงๆ
ถ้าเราลองคิดในอีกแง่มุมหนึ่ง การมีความสัมพันธ์กับใครสักคนมันต้องเกิดจากการที่ทั้งสองคนนั้นเข้าใจซึ่งกันและกัน มากกว่าการใช้กำลังกดขี่ ข่มเหง หรือว่าใช้ "ความเป็นหญิง/ชาย" เอาขึ้นมาข่มซึ่งกันและกัน เพราะสำหรับผมคิดว่า ไม่ว่าชายหรือหญิง ทุกคนก็ควรล้วนต้องให้เกียรติซึ่งกันและกันอยู่แล้ว
แต่สมัยนี้...ก็อย่างที่เห็นกันนั่นล่ะครับ...เด็ก ป.4-ป.5 ก็...กันแล้วนะ...
ก็ไม่มีจะพูดแล้วล่ะครับ...เอาเป็นเพียงแค่นี้ล่ะกัน เพราะผมเองก็ไม่ค่อยได้อ่านนิยายแนวนี้มากอยู่แล้ว
...เรื่องพวกนี้มันสามารถฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกได้นะ
และเวลาคนเราจะทำอะไร หากไม่ใช่เหตุผลแล้วทำตามอารมณ์เมื่อไหร่ สิ่งแรกที่จะทำคือทำตามจิตใต้สำนึก
ซึ่งเรื่องนิยายที่มีฉากข่มขืนส่งผลกระทบไหม ?
มันย่อมส่งผลกระทบแน่นอน แต่แค่ระดับหนึ่ง
กระนั้นสื่ออย่างเช่นนิยายถือเป็นสื่อที่ค่อนข้างจะย่อยยากสักหน่อย การจะไปฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกก็เกิดได้ยากมากขึ้น กระนั้นก็ใช่ว่าจะไม่เกิดเลย
ทว่าครั้นจะให้ไม่มีฉากพวกนี้ก็อาจดูเป็นการริดรอนสิทธิเสรีภาพจนเกินไป
ดังนั้นสิ่งที่ควรทำคือการเขียนให้เหมาะสม ไม่ให้เรื่องของการข่มขืนเป็นประเด็นใหญ่ที่สะดุดใจจนไปฝังอยู่ในจิตใต้สำนึก รวมถึงไม่แต่งให้สื่อไปในทางที่เห็นว่าการข่มขืนเป็นเรื่องที่ดี
ซึ่งผู้ที่จะทำได้คือสนพ.ทั้งหลายและสายส่ง หากเป็นทางภาครัฐลงมือเองรับรองว่าจะเกิดการจับมั่วอย่างแน่นอน เพราะเรื่องพวกนี้มันค่อนข้างจะมีเส้นแบ่งที่คลุมเครืออยู่ (หนังสือรางวัลซีไรซ์หลายเรื่องก็มีฉากข่มขืนนะ)
อย่างไรก็ตาม เพราะการที่เรื่องพวกนี้สามารถฝังลงในจิตใต้สำนึกได้
สื่อที่ยั่วยุให้เกิดการข่มขืนจึงสมควรที่จะถูกควบคุมอยู่เสมอ
พวกสื่อที่เสพได้ง่าย ๆ เช่นละครหรือหนังจึงสมควรที่จะควบคุมให้หนัก
ของแบบนี้จะยังไม่หายไปเร็วๆนี้ ตราบใดที่ยังคงมีผู้ผลิตและผู้บริโภคอยู่
ในส่วนของผู้ผลิต ควรอย่างยิ่งที่รัฐบาลจะเข้ามาจัดการกับหนังสือโป๊ถูกกฎหมายที่แบขาย หาซื้อง่ายยิ่งกว่าน้ำอัดลม
และในส่วนของผู้บริโภคนั้น เราคงไม่สามารถบังคับรสนิยมใครได้ เว้นซะแต่ว่าเขาจะเปลี่ยนรสนิยมการอ่านไปเอง เว้นซะแต่ว่าจะไม่มีการผลิตเพิ่มขึ้นอีก
และในส่วนท้ายที่สุดคือสำนักพิมพ์ จะถูกเผยแพร่ตามแผงลอยอย่างเเพร่หลายหรือไม่ เป็นที่รู้จักหรือไม่ ขึ้นอยู่กับสำนักพิมพ์ทั้งสิ้น ถึงแม้ว่านักเขียนจะไม่มีการผลิตงานเขียนแบบนี้ออกมา แต่สุดท้ายแล้ว เราก็ขัดกระแสตลาด หรือความต้องการของสำนักพิมพ์ไม่ได้อยู่ดี (ชวนให้นึกถึงนักเขียนตามสั่ง เขาสั่ง เราเขียน รับเงิน จบปิ๊ง)
สรุปคือ ของแบบนี้จะยังอยู่กับเราต่อไปค่ะ
พวกติ่งละครไทยบอกว่า
-นั่งดูฉากพระเอกข่มขืนนางเอกแล้วมันฟินดีและจิกหมอน
(ตรงไหนเหรอที่บอกว่าฟินและจิกหมอน แต่บางคนขยะแขยงฉากนี้ด้วยซ้ำ)
-อยากเป็นนางเอกให้พระเอกข่มขืนบ้างจัง
(เป็นคนเดียวไปเถอะย่ะ)
-อิจฉานางเอก
(เรื่องของเมิง)
-ก็คนไทยชอบดูละครแรงๆแนวนี้นี่คะ/ครับ
(เคยทำแบบสำรวจสอบถามคนทั้งประเทศเหรอเปล่าว่าชอบดูละครแนวนี้มั้ย)
ฯลฯ อีกมากมาย
จะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นในนิยายเรา
เราไม่นิยมปลูกฝังค่านิยมผิดๆ ให้กับนักอ่าน (เด็กๆ ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ)
การข่มขืนแล้วจบด้วยรัก
ชีวิตจริงโอกาสเป็นไปได้เท่ากับศูนย์
ฉากนี้ไม่ควรอยู่ในนิยายไทย ไม่ว่าจะยุคนี้หรือยุคไหนเลยด้วยซ้ำไป
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?