ครูญี่ปุ่น ฝากการบ้านชิ้นสุดท้ายให้เด็กก่อนตัวตาย
ตั้งกระทู้ใหม่
เรื่องซึ้ง ชวนน้ำตาไหลของคุณครูชาวญี่ปุ่น ผู้ฝากการบ้านชิ้นสุดท้ายก่อนตัวเองหมดลมหายใจไว้ให้กับนักเรียนของเขาได้ทำ "จงเป็นคนที่มีความสุข"
เรื่องราวสุดซึ้งนี้ถูกแชร์ต่อ ๆ กันมาอย่างแพร่หลายจากเว็บบอร์ดในประเทศญี่ปุ่นตั้งแต่ 2 ปีที่ผ่านมา โดยที่เว็บไซต์ข่าวร็อกเกตนิวส์24 ก็ได้นำมาเล่าซ้ำอีกครั้ง เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2556 จนเราอดไม่ได้ที่จะนำความซาบซึ้งของบุคคลซึ่งประกอบอาชีพครู มาฝากให้คุณผู้อ่านได้รับทราบกัน
ร็อกเกตนิวส์24 เผยว่า นี่เป็นข้อความบนกระดานดำที่คุณครูชาวญี่ปุ่นท่านหนึ่งได้เขียนไว้ เพื่อมอบเป็นการบ้านชิ้นสุดท้ายแก่นักเรียนของเขา ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตจากอาการป่วย โดยมีใจความว่า
การบ้านชิ้นสุดท้าย ไม่มีกำหนดส่ง..
"ขอจงเป็นคนที่มีความสุข"
ในตอนที่พวกเธอจะส่งการบ้านชิ้นนี้ ครูก็คงจะอยู่บนสวรรค์แล้ว
ไม่ต้องรีบนำการบ้านมาส่งครูหรอกนะ ค่อย ๆ ทำไปเรื่อย ๆ เถอะ
เมื่อเราได้พบกันอีกครั้ง ครูอยากได้ยินคำตอบว่า "หนู/ผม มีความสุขแล้วค่ะ/ครับ"
ครูจะรอนะ
"ขอจงเป็นคนที่มีความสุข"
ในตอนที่พวกเธอจะส่งการบ้านชิ้นนี้ ครูก็คงจะอยู่บนสวรรค์แล้ว
ไม่ต้องรีบนำการบ้านมาส่งครูหรอกนะ ค่อย ๆ ทำไปเรื่อย ๆ เถอะ
เมื่อเราได้พบกันอีกครั้ง ครูอยากได้ยินคำตอบว่า "หนู/ผม มีความสุขแล้วค่ะ/ครับ"
ครูจะรอนะ
ข้อความนี้พิสูจน์ได้แล้วจริง ๆ ว่า ความเป็น "ครู" ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในชั้นเรียน แต่มันเป็นสิ่งที่ออกมาจากจิตวิญญาณ ที่อยากจะสอนสั่งและสนับสนุนบรรดาลูกศิษย์ทั้งหลายให้ประสบความสำเร็จและมีความสุขในชีวิต ดังเช่นคุณครูท่านนี้ที่ไม่ได้ละทิ้งความห่วงใยและปรารถนาดีต่อลูกศิษย์ไปแม้จนวินาทีสุดท้ายของชีวิตก็ตาม
ที่มา : Kapook
เครดิต : 涙腺崩壊blog
Miluichon
15 ก.ค. 57 เวลา 18:07 น.
31,161
views
93 ความคิดเห็น
ไม่รู้จะกดโหวตอะไรดีเลย...แต่ละอัน
นี้แหละครูที่ดี อ่านไปขนลุกไป น้ำตาคลอเลย T_T
การเป็นครู เป็นกันทั้งชีวิต จริงๆ
น้ำตาไหลแล้วววววววววว
นี่สิมนุษย์ครูอย่างแท้จริง TT
ทำไม...น้ำตาผมจะไหล
อ่านอยู่ดีๆน้ำตาก็ไหล
มันน่าจะมีโหวตว่าซึ้งนะ ไม่งั้นจะได้กดโหวดมันเลือกไม่ถูก TT
ผ่านมาแล้วรุ่นแล้วรุ่นเล่า ผ่านจนเขาผ่านไปได้เติบใหญ่
ผ่านมาแล้วผ่านมาแล้วผ่านไป ผ่านยังไงยังรักไม่ผ่านเลย
ผ่านข้อสอบข้อเขียนที่เรียนอ่าน ผ่านมานานผ่านกระดานที่คุ้นเคย
ผ่านเวลาผ่านทรงจำที่ล่วงเลย แต่ไม่เคยผ่านเลยคือ..คุณครู
ขอให้คุณครูมีความสุขไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนนะคับ
อ่านแล้วคิดถึงคุณครูรุ่นเก่าๆ ที่เราเคยเรียนกับเขา เขาเคยสอนสั่งเรามากมาย รักและห่วงใยเด็กเท่ากันทุกคน และที่สำคัญ ไม่เคยทำอะไรที่เป็นการ "ทำร้าย" เราเลยแม้แต่น้อย ถึงเราจะเคยดื้อ เคยเสียใจ เคยโมโหที่โดนดุด่าว่ากล่าว แต่พอคิดดูดีๆ แล้ว ก็เพราะเราทำผิดจริงไม่ใช่หรือเขาถึงได้ว่าได้เตือน ตอนนั้นสมองมันยังเด็ก คิดอะไรก็คิดแบบเด็กๆ แต่ตอนนี้พอโดมาในระดับหนึ่งทำให้รู้เลยว่า ตอนนั้นเรามันเด็กขนาดไหนที่โกรธครูได้ทั้งๆ ที่เราผิด
อยากกลับไปกอดครูๆ ของเราจัง
แล้วพอมาคิดถึงครูบางคนที่หลายๆ คนในสมัยนี้เจอ...
ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปเนอะ หลายๆ อย่างมันถึงเปลี่ยนไปด้วย โดยเฉพาะจรรยาบรรณความเป็นครูที่ไม่รู้ถูกเอาไปทิ้งไว้ไหน (หรือครูบางคนไม่ได้จบ ครู มาโดยตรง) อยากให้ครูรุ่นเก่าๆ ดีๆ มาสอนเราอีกจัง แล้วก็อยากเจอครูรุ่นใหม่ๆ ที่ดีๆ แบบครูเก่าๆ เยอะๆ ด้วย
น้ำตาไหล เลย..
นึกึงคุณครูขึ้นมาทันที..
ครูเราก็ร้องให้บ่อยนะเวลาเพื่อนเราทำให้ครูเสียใจอะ..
เารู้เลยครูรักนักเรียนมากแค่ไหน (บางคน)
ซึ้งง น้ำตาไหลลล T^T
ซึ้ง.. น้ำตาไหล...
ซึ้งงงงงงงงงงงงงงงงง
ซึ้งอะ T^T
สุดยอดครูเลยอะ
ร้องไห้เลยอ่ะ
ถ้าครูไทยปัจจุบันเป็นแบบนี้ก็ดีสิ;-;
ซึ้งค่าา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?