ใครอายุประมาณ 24 เเล้วยังเตรียมตัวจะซิ่วไปปี1 อยู่บ้าง
ตั้งกระทู้ใหม่
คนสักคน
18 ก.ค. 57 เวลา 15:12 น.
771
views
21 ความคิดเห็น
ซิ่วนี้คณะแพทย์หรอครับ
นับถือความพยายามพี่มาก
มอสีชมพูเหมือนกันครับ
เราขี้เกียจซิ่วอะ กะจะเรียนให้จบเอาปริญญาซักใบค่อยซิ่วเอาอีกใบตามฝันก็ได้ จะได้ไม่เสียเวลาไปๆมาๆ
ปล. มอสีชมพูนั่นแหละ
พี่ อายุ 28 แร้วอ่า เรียนทำมะสาดมา จาซิ่วแพทย์ หลายปีแระ ไม่ชอบก้อไม่เรียนอ่า
เป็นเหมือนกันเลยยยย เราก็กว่าจะรู้ตัวว่าชอบอะไรใช้เวลานานมาก นี่เราก้ซิ่วมา2รอบแล้ว แต่ก็รู้สึกเหนื่อย+สงสารพ่อแม่เหมือนกัน สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะ
เราเลย. แต่เรา อยู่ ม สีเขียว นะ เราจะซิ่วจนกว่าเราจะ
เจอในแบบที่เราต้องการอะ5555 เราไม่คิดว่ามันเสียเวลานะ
ที่ผ่านๆมา มันเป็นประสบการณ์ อะ แต่ในเมื่อมันยัง
ไม่ใช่ เราก็จะไปต่อ. คริๆ
ป่าวครับน้อง
ขอเฟสหรือเมลล์ได้หรือปล่าวครับอยากคุย
มีเฟสหรือเมลล์หรือปล่าวครับอยากคุย
Tpaatp@icloud.com. เราใช้เมลในไอโฟนอะ.
ยังไงเอาของ เจ้าของกระทู้มาก็ได้ เดี๋ยวเราส่งเมลไป
เข้าไปที่เฟฟส aungwara mai cu110@hotmail.com แอดมาเลยยย พี่รออยู่ น้องไปฟังเพลง ชีวิตยังคงสวยงามดู ถึงมันอาจจะดูก๊อปปี๊ แต่ในวันที่ พ่ายแพ้ ความหมายชีวิต อยู่ที่ไหน หาไม่ยากส์หรอกสู้ๆๆน๊ะ
เราก็เป็นเด็กแอดดด อายุ22แล้ว moonoy_555kiki@hotmail.com คุยกับเราได้นะชีวิตเราคล้ายๆเจ้าของกระทู้อ่ะ
ผม เกิดปี 33 รหัส 52 ตอนนี้จะเข้ารหัส 57 แฮะๆ เราพึ่งซิ่วปีแรกปีนี้แหละ จขกท
ค้นพบแล้วก็ซิ่วเถอะครับคนประสพความสำเร็จระดับโลกบางคนไม่จบมัธยมต้นด้วยซ้ำ
Tpaatp@icloud.com. เราใช้เมลในไอโฟนอะ.
ยังไงเอาของ เจ้าของกระทู้มาก็ได้ เดี๋ยวเราส่งเมลไป
จบมอหกปีเดียวกัยเลยอ่ะ แต่เราเกิด 34 อิอิ
เราอายุเท่าเธอเลยอ่ะ เคยอยู่มอ เหลืองแดง คณะที่เคยเรียนอยู่ออกแนวสายสังคม ก็ไม่ได้อะไรนะ แต่สำหรับเราคือไม่รู้จะเรียนไปทำไม ตั้งแต่ลาออกมาก็ไปสอบนะ แต่ไม่ได้ยื่นคะแนนเพราะรู้ว่ายังไงก็ยังไม่ติด เราอยากเข้าที่เดิมแหละ แต่เปลี่ยนคณะซึ่งคะแนนค่อนข้างสูง
ซึ่งตอนนี้แน่นอนอิเพื่อนเราที่เรียนตามเกณฑ์ก็จบ และอยู่ในช่วงหางานทำกันแทบเกือบหมด แล้วแทบจะทุกคนที่มีงานทำตอนนี้ มันบ่นกันทุกวี่ทุกวัน คือเหมือนไม่มีทางเลือกอ่ะ แต่ถ้าพูดถึงเรื่องนี้มันจะยาว
ถ้าหันมามองตัวเราโดนสังคมแวดล้อมกดดันแบบทางอ้อมจนชิน เพื่อนชอบถามว่า-ทำไรอยู่ แต่ก่อนตอนซิ่วใหม่ๆมันเด็กไง เลยกลัวคิดเยอะ แต่ตอนนี้โตขึ้นมาหน่อย ทั้งหมดที่ผ่านมาตอนนี้กลับกลายเ็ป็นชิว ใช้ชีวิตให้ช้าลง ทั้งๆที่คนชอบถามว่ายังไม่จบอีกหรอ
คือมันทำให้เรารู้จริงๆว่าอยู่แบบไหนเราถึงมีความสุขอ่ะ คือเรามีภาพในหัวว่าถ้าจบแล้วจะไม่ต้องรีบกระ-กระสนทำงาน อยากไปเที่ยว ใช้ชีวิตชิวๆ ทำให้ตัวเองมีทางเลือกได้ แน่นอนมันอาจต้องฝืนตัวเองบ้างเพื่อความอยู่รอด แต่คงไม่ต้องฝืนไปตลอดชีวิตอ่ะ ตอนนี้ที่สำคัญสำหรับเราคือเงิน พยายามใช้เงินให้น้อยที่สุด เก็บเงิน หาเงินบ้าง ถ้ากลับไปเรียนใหม่คิดไว้จะไม่ได้เดือนร้อนพ่อแม่อีก แล้วจบมาจะมีเงินของตัวเองที่จะอยู่ด้วยตัวเองไปได้สักพักเลย จริงๆเรื่องซิ่วเราเป็นมหากาพย์มาก น้อยคนในที่ๆเราอยู่จะเข้าใจ จขกท คุยกันได้นะ
คือสรุปเธอจะซิ่วหรอ คือเราเข้าใจนะสำคัญอยู่ที่ว่าที่ผ่านมา เเม้จะซิ่วมากเเต่เราก็เรียนหนังสือการเรียนเป็นสิ่งที่ดี ถ้าเรียนเเล้วรู้ก็เกิดปัญญา นับว่าไม่เสียปล่าวในด้านเวลา เราคิดว่าชีวิตคนเรากว่าจะค้นพบว่าชอบอะไรบางคนใช้เวลาหลายปี บางคนใช้เวลาปีเดียว หรือบางคนทั้งชีวิตอาจค้นไม่พบเลยด้วยซ้ำว่าชอบอะไร อย่างเราเราใช้เวลาหลายปีในการค้นพบว่าชอบอะไรเเต่ในที่สุดเราก็ค้นพบ เรายังดีใจที่เราค้นพบ การเรียนนั้นก็เหมือนกับการสร้างปัญญาถ้าหากเราได้เรียนในสิ่งที่ชอบเราก็จะถนัดในสิ่งนั้น เเละหากเป็นสิ่งที่เรารักก็จะดีมากๆสำหรับตัวเรา พอจบไปก็สามารถเอาความรู้ไปทำงานช่วยสังคมในสิ่งที่เราถนัด เราจึงคิดว่าการรู้ว่าเราชอบอะไรเเล้วเรียนสิ่งนั้น จะเป็นสิ่งที่ดีนะ เเต่เวลาก็สำคัญเหมือนกัน เราก็เลยจะต้องอดทนเรียนคณะในม.สีชมพูต่อไป เเต่ก็จะปลีกเวลามาอ่านเลขบ้างเพราะจะเป็นการซิ่วครั้งสุดท้ายของเราเเล้ว ไงก็คุยกันได้ มี line หรือป่าว
ซิ่วจ๊ะ ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว ยังไงต้องให้ได้ ต้องอ่านเลขหนักเหมือนกันเลย แต่ตอนนี้เราพยายามห่างๆ พวกโซเชียลแป๊ป ขอเตรียมตัวให้อยู่ในระดับปลอดภัยก่อน เพราะเราวอกแวกง่าย ยังไงจะบุ๊คมาร์คทู้นี้ไว้ ไว้โอเคแล้วคุยกัน
ขอเมล์หรือไลน์ หรือช่องทางการติดต่อทางอื่นๆ ของเจ้าของ
กระทู้หน่อยยย
เอาเฟสเธอมาก็ได้ เดี่ยวเราเเอดไป
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?