โอกาสดีๆที่เราไม่เคยได้รับ(แก้ไข)

[some1some2]

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เราเข้ามาตั้งกระทู้ในที่นี่เป็นที่แรกค่ะ เพราะความอัดอั้นตันใจมานานมาก และก็ไม่รู้จะไประบายให้ใครฟังดี วันนี้เราเลยตัดสินใจมาเล่าให้ฟัง เรื่องมันมีอยู่ว่าเราไปสมัครงานกับเพื่อน ที่ร้านอาหารฝรั่งแถวเชียงใหม่ทีแรกเขาให้นามบัตรมาเราก็เลยไปสมัครดู ทีนี้พอสมัครเสร็จเรียบร้อยเขาก็เรียกไปสัมภาษณ์ โดยที่เขาเรียกเพื่อนเราไปก่อน เราก็นั่งรอเพื่อนอยู่นานมาก สักพักเพื่อนเราก็ออกมาพร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้มเราก็ถามว่าเป็นไงบ้าง สรุปคือเพื่อนได้งาน เราก็ดีใจกับเพื่อนนะ แต่ก็กังวงกับตัวเองอยู่เหมือนกันว่าจะได้หรือป่าว ต่อมาก็ถึงคิวเราเข้าไปสัมภาษณ์เขาก็ถามคำถามธรรมดา เช่น เป็นคนที่ไหน เคยทำงานอะไรมาก่อน ฯลฯ ถามสักประมาณ 5-6 คำถาม แล้วก็สัมภาษณ์เสร็จแล้วเขาก็ไม่บอกอะไร บอกแต่เพียงว่าเดี่ยวทางเราจะติดต่อกลับเอง...ซึ่งเราก็สงสัยมากว่าทำไมเพื่อนเราเขาถึงรับเลย แต่เราทำไมจึงต้องรอการพิจารณา...จากนั้นเราทั้งสองคนก็ขับรถกลับหอในระหว่างนั้นเราก็พูดคุยกับเพื่อนตามปกติ แล้วก็คุยเรื่องงานเพื่อนก็ถามว่าเขาถามไรบ้าง เราก็ตอบไปตามที่เขาถาม แล้วเราก็เลยถามเพื่อนเรากลับบ้างว่าเขาถามไรบ้างซึ่งคำถามของเพื่อนกับเราก็ไม่ต่างกันมาก แต่เพื่อนเราจะมีคำถามเยอะกว่า เช่น มีแฟนหรือยัง เรียนหนักหรือป่าวถ้ามาทำงานจะไหวไหม อะไรประมาณนี้ เราก็ไม่ได้อะไรแต่พอพูดกันไปมาเพื่อนก็บอกว่า ที่ร้านอาหารเขาค่อนข้างเน้นหน้าตา ย้ำว่าเน้นหน้าตา ซึ่งก็หมายความว่าคนที่หน้าตาดีมีสิทธิ์ได้งานมากกว่า พอเราได้ยินคำนั้นเราจุกมากเหมือนมีอะไรมากจุกอยู่ที่คอ พูดอะไรไม่ออก ถึงตรงนี้เราก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเพื่อนเราถึงได้งานเลยทันทีโดยที่ไม่ต้องรอการพิจารณาเหมือนเรา เพราะเพื่อนเราจัดได้ว่าเป็นคนหน้าตาดีเลยที่เดียว บอกตรงๆเราก็น้อยใจนะที่หน้าตาเราขี้เหล่ถึงขนาดนี้เลยหรอ เหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับเราเพียงครั้งเดียวมันเกิดขึ้นมาแล้วครั้งนึง ซึ่งครั้งแรกเราก็ไม่ได้คิดมากขนาดนี้เพราะมันไม่ตรงและชัดเจนขนาดนี้อาจเป็นเพราะเราคิดไปเอง...เวลาผ่านไปสองอาทิตย์เขาก็ไม่โทรมาซึ่งก็แสดงว่าเขาไม่รับเราทำงานแล้วและคำพูดของเพื่อนเราก็เป็นเรื่องจริง ....
บางครั้งเราอยากถามว่างานเอาหน้าทำหรอ เขาไม่ได้วัดกันที่ผลงานหรอ ทำไมคนส่วนมากถึงชอบตัดสินคนเพียงภายนอกทั้งที่เขายังไม่ม่ีโอกาสพิสูจน์ตัวเองเลย
ถ้าหากสาเหตุมันเป็นเพราะเรา ที่เราไม่เจียมตัวไปสมัครงานที่นั่น แต่แผนกที่เราไปสมัครมันก็ไม่น่าจะได้ใช้หน้าตาทำเหมือนพีจี พีอาร์ ซะหน่อย
แต่เราว่าเราโชคดีที่เกิดมาหน้าตาอย่างนี้ เพราะเราได้รู้ว่ามีใครบ้างที่จริงใจกับเรา ไม่ใช่เข้ามาหาเพียงเพราะผลประโยชน์ ...สุดท้ายนี้อยากให้ทุกคนเปิดใจให้โอกาสคนที่เขาหน้าตาไม่ดีบ้าง เราเชื่อว่าไม่ได้มีแค่เราที่ขี้เหล่ ยังไงหน้าตาคนเรามันพัฒนากันได้ แต่จิตใจทำยังไงก็เปลี่ยนแปลงกันไม่ได้ .