เราไม่มีความสุข ตั้งแต่มาเป็นเฟรชชี่
ตั้งกระทู้ใหม่
*เวลาเราไปคณะ เวลารุ่นพี่นัดประชุมทีไร เราก็ไปกิจกรรมเราก็เข้าร่วมนะ แต่เรา รู้สึกอึดอัด รู้สึกว่ามันไม่ใช่ เราไม่อยากไปมอเลย เราอยากกลับบ้าน เรารอคอยวันหยุดตลอด หยุดเมื่อไหร่เราจะหาโอกาสกลับบ้านทันที เรารู้สึกแย่มาก เราต้องทนเรียนไปเราอยากเรียนเอกชนนะแต่แม่เราไม่มีเงิน เราเลยต้องทนเรียนที่นี่ไปก่อน ก่อนเข้าหอเราร้องไห้ตลอด เราไม่อยากไปเลย เราท้อแท้ใจเหลือเกิน เราเครียดมาก เราพยายามคุยกับเพื่อนในสาขา พยายามปรับตัวแต่มันก็ไม่หายเครียดเลย เวลาเราคิดย้อนกลับไปเราจะทุกข์ตลอด
*เวลาเราเห็นเด็กคณะพยาบาล พวกเค้าคล้องป้ายคณะเดินผ่านเรา เราก็มองเค้านะ เวลาเค้ามีกิจกรรมเราเดินผ่านเราก็มองเค้า เรายังคิดเลย ว่าเราจะมีโอกาสได้เดินตามความฝันหรือเปล่า เรารู้สึกว่าพวกเค้าเหล่านั้นเก่งจังที่เข้าคณะพยาบาลได้
ควารู้สึกเราตอนนี้เราเคว้งคว้างมาก เราหดหู่ เรารอคอยวันที่จะกลับบ้านอย่างเดียว ไม่ไม่สามารถคุยกะแม่ได้เลย เรากลัวแม่ไม่สบายใจ
142 ความคิดเห็น
สอบใหม่58 ไหมคะ แล้วเรียนแค่เทอมเดียวไปก่อน เพราะว่าจะได้ประหยัดเงินไว้จ่ายเมื่อสอบติดพยาบาล ดีไหมคะ ถ้าเป็นพี่จะทำแบบนี้ล่ะ
เป็นเหมือนเราเลยยยยยย เราก็ติดคณะที่ไม่อยากเรียน สู้ๆนะ เดี๋ยวค่อยซิ่วว
ถ้าเลือก ศิริราช มหิดล เธอคงติดไปล่ะ คะแนนปีนี้ต่ำมาก เหลือ หมื่นสี่ สู้ๆ
ลองถามผู้รู้ในมหาลัยที่น้องเรียนดูค่ะว่าเรียนทำเกรดดีๆให้ตรงกะคณะที่น้องอยากเข้าแล้วย้ายคณะได้ไหม?
ถ้ามันแย่มากจนแบบไม่ไหวน้องถอยออกมาตั้งหลักแล้วซิ่วสอบใหม่ปีหน้าเลยก็ได้นะ
เอาใจช่วยนะน้อง สู้ๆ ^^
เราก้ไม่มีความสุขนะ
ถึงจะเป็นคณะที่คิดว่าใช่ในตอนแรก
แต่พอเข้ามาเรียน มันก็แย่อะ
ด้วยสังคม เพื่อน และอะไรอีกหลายๆอย่าง
ไม่มีความสุขเลยจริงๆ
สู้ๆๆๆๆๆนะ ขอให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ เพราะพี่ก็เคยเป็น พี่ก็อยู่มอเดียวกะหนู แต่ก่อนพี่ไม่เคยคิดจะมาที่นี่เพราะไกลบ้าน ช่วงแรกๆ อยากกลับบ้านมาก แต่ก็กลับไม่ได้ กิจกรรมเยอะ แต่เพราะเพื่อนทำให้พี่คิดได้ว่า เราควรปรับตัว และหาวิธีแก้ไข เราจะมามัวเป็นทุกข์อยู่ทำไม อะไรที่ทำให้เราไม่มีความสุขก็ทิ้งมันไป สู้ๆ
เธอไม่ใช่คนเดียวที่เป็นเด็กซิ่วนะคะ
ถ้าเธอคิดว่าคณะนี้ไม่ใช่จริงๆก็หยุดค่ะ
เสียค่าเทอมไปเปล่าๆ หรือจะลองเรียนคณะนี้ไปซักเทอมหรือปีนึึง
ถ้าไม่ไหวก็พอค่ะ
สู้ๆนะครับ ผมก็ว่าผมอาจจะตกอยู่ในสภาพเดียวกับคุณเลย ติดมหาวิทยาลัยที่อยากเรียน มีชื่อเสียงแต่คณะ/สาขามันไม่ใช่สิ่งที่ชอบที่สุด
รอซิ่วเลยถ้าไม่มีความสุขแล้วไปอ่านหนังสือรอสอบปีหน้า ^^
เราเข้าใจอารมณ์เลย บอกให้ผู้ปกครองทราบก่อนครับขอเขาดรอป เขารับได้อยู่แล้วไม่ช้าก็เร็ว สู้ๆ เราคิดว่าแม่เขาคงอยากเห็นลูกมีความสุขกับคณะที่ลูกรัก มากกว่าคณะที่ลูกทนรักนะครับ ระหว่างนี้ก็ตั้งใจอ่านหนังสือ แล้วสู้เพื่อพยาบาลใหม่ เรื่องเงินสงสารแม่จริงๆ ค่อยพยายามทำงานพิเศษแล้วเอาเงินให้แม่ก็ได้ครับ สู้ๆครับบ
สู้ๆ นะคะ เอาใจช่วย ยังไงลองสอบใหม่ดูไหม เอกชนก้มีพยาบาลนะ กู้กรอ.ได้ อย่าเพิ่งหมดหวังน้า มันมีทางออกเสมอ ^^
เป็นเหมือนกันเลยแหะ อึดอัดมาก เราติดวิดวะพระจอมที่นึง รู้สึกไม่ใช่อะ แต่คิดว่าจะลองเรียนดู ไม่โอค่อยซิ่ว จขกท สู้ๆละกัน อย่างน้อยๆเราคิดว่าบางอย่างเป็นบทเรียนของเรา ที่เราจะผ่านไปด้วยดีนะ
เป็นเหมือนกันเลย5555 ของพี่นะปีที่แล้ว พี่ไม่อยากเรียนคณะนี้เลยมันแบบไม่ชอบ ไม่อยากสนุกด้วย พอเปิดเทอมไปก็ไม่อยากเรียน นั่งร้องไห้555 แต่พอนานๆไปกับไม่อยากออก อยากเรียนคณะนี้ต่อ แต่แอดออกมาแล้วมันได้คณะที่ฝันก็เลยออกมา
ยังไงสู้ๆนะ ถ้าเรียนแล้วรู้สึกดีก็เรียน ถ้ามันไม่ใช่ก็อย่าเลย ออกมาดีกว่า
เป็นเหมือนกันเลยล่ะ..
ถ้าไม่ใช่ ก็อดทนเรียนไปก่อนนะ
แล้วปีหน้าก็ค่อยเริ่มใหม่ ตั้งใจเรียนไปก่อน
มีเวลาว่างก็อ่านหนังสือ
เราติดคณะที่ใช่ แต่ ม.ไม่ใช่ เรายังเครียดเลย
มันไม่ค่อยมีความสุขเนอะ กับการที่ไม่ได้อย่างที่หวังไว้
เราเองก็ยังอยากซิ่วเลย ติดที่ว่าบ้านเราไม่ค่อยมีเงินเท่าไหร่
ไปที่คณะกับม. มันไม่ค่อยมีความสุข
สู้ๆนะคะ
แล้วทำไมรอให้สอบติดค่อยเรียนครั้งเดียว ผมว่ายังงั้นจะเป็นประหยัดเงินด้วย
แต่ก็สู้ๆๆๆๆล่ะกันครับ
เป็นเหมือนเราเลยยยย สู้ไปด้วยกันนะ ปีหน้าก็ไม่สาย
ผมเหมือนกัน ผมกำลังจพอยู่ปี 1 นะ
อยากเรียนแพทย์มาก ทุกวันนี้เห็นพวกนักศึกษาแพทย์เดินไปมา ยังรู้สึกอึดอัดใจมากๆ (ทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกเช่นเดิม)
แต่ผมเป็นตาบอดสี ทำให้ตกรอบสัมภาษณ์
รู้สึกแย่กว่าคุณมากๆ ผมไม่มีโอกาสแก้ตัว เพราะมันเป็นโรคทางพันธุกรรม
แต่ถึงอย่างไรก็ตามผมอยากใช้ความรู้ของผมเพื่แประโยชน์ของผู้คน
เมื่อผมไม่ผ่านการสอบสัมภาษณ์แพทย์
ผมก็เลยลงศึกษาศาสตร์ของมหาวิทยามีชื่อเสียงแห่งหนึ่งของภาคอีสาน อย่างน้อยๆ มันก็ได้ใช้ความรู้ที่ผมมีสร้างเด็กเก่งๆ ขึ้นมา...
ถึงผมจะยังเสียใจที่ไม่ได้แพทย์ แต่ผมภูมิใจในมหาวิทยาลัยของผมวะ เพิ่งรับน้องเสร็จมาดๆ
ปล. พูดอะไรของกรูวะ ไม่ตรงกับหัวข้อ
สู้ๆน่ะค่ะ เรามีเป้าหมายของเราแล้ว อย่ากลัว และอย่าท้อค่ะ ปีหน้าลองอีกครั้งง เข้มแข็งนะ
ตอนนี้เราก็เป็นคล้าย ๆ กันเลย เราติดคณะที่อยากเรียน มหาลัยที่ใช่เลยนะแต่พอมาอยู่แล้วไม่รู้ทำไมยังไม่เจอเพื่อนที่จูนกันติดสักที เราพยายามคุยกับทุกคนเลยนะแต่ทำไมเขาทำเหมือนไม่อยากคุยกับเราไม่รู้ เราเคยร้องไห้ด้วยแต่เราเลือกแล้วก็ต้องอดทน รับน้องก็เหนื่อยมากรับทุกวันยังไม่ได้พักเลย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?