เรื่อง ถ้ำเสือในโอกินาว่า ที่เคยอยู่ในหมวดนักเขียน ได้แบ่งปันให้ทุกคนวันนี้

[นักเขียนสมัครเล่น]

เราเป็นนักเขียนมือสมัครเล่น ใครอ่านแล้วเดือนร้อนขออภัย เพราะเราไม่ใช่มืออาชีพ เราเน้นความขำอย่างเดียว ณ ดินแดนโอกินาว่า บ้านหลังหนึ่งมีตากับยายอาศัยอยู่ เขาได้กินขี้เล็บเข้าไปเพื่อลดน้ำหนัก แก้วเด็กชายผู้ซึ่งหลงพลัดมาจากดินแดนเชียงรายเลยช่วยคุณย่าปั้นถ้วยให้กลายเป็นเสือ แล้วกิโมโนของบ้านก็ปลิวไปตามลมแห่งทิศตะวันออก มอดม้วยมลายหายไปลับไปในสายตาคนไทย ที่ญี่ปุ่นไม่เหมือนอเมริกัน เพราะถ้ำเสือเขาไม่มีดวงดาวส่ิองแสงแวววับมากกว่าเด็กจะนำทางไปได้สักพักก็เลยหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน เปิดประตูทิ้งไว้ก็ปิดด้วยนะลูก ก่อนที่เสือมันจะแอบเข้ามา เด็กชายรีบตอบกลับไปว่า ครับคุณยาย คุณยายไม่ชอบเสือเหรอครับ คุณยายกำลังคิดว่าลูกตัวเองช่างเพี้ยนก็เลยตีบทแตกออกมาว่า ถ้าหลานเป็นอะไรเพราะเสือดาว ย่าก็จะตายตามเจ้า จากนั้นมีเสือหิมะเดินเข้าไปในใต้ถุน ส่งเสียงร้องออกมาดังกังวาล หมาจรจัดวิ่งหนีไปทีละตัว ไปเจอกับมนุษย์ต่างดาวเข้าแล้วก็พบกันโดยบังเอิญ มันไม่เหมือนเมื่อก่อนที่มนุษย์ต่างดาวกำลังใกล้เคียงกันมาล้อมรอบส่วนเอวผู้คน ไม่่ีมีใครไม่รู้จักความตาย แต่ความตายก็ไม่ได้เิกิดให้เจอกันอย่างสัปดนคนเลว มันเหมาะที่จะเน่าเสียอยู่แต่เินิ่นๆ ไม่เหมาะที่จะมานั่งวิตกกังวลว่าทำไมฟังทองไม่ได้น้ำชา เพราะคำตอบคือ ปลาฉลามขึ้นบกไม่ได้ ตากับยายก็เลยเปิดประตูให้เสือหิมะเข้ามานอนในห้องของหลาน ปรากฏว่าหลานเสียชีวิตเพราะถูกเสือแดรก แต่ตากับยายกลับดีใจที่เห็นอย่างนั้น ก็เลยแดรกเสือหิมะพร้อมหลานแก้ว หลานแก้วเลยโมโหอาละวาดใส่เข้าของ ผนังเต็มไปด้วยสีน้ำเลือด ผุยผงธุรีทิ่มเข้าไปในปากยาย สมรภูมินี้กลายเป็นสวนสนุกขึ้นมาทันควัน โอแม่เจ้าโว้ย เด็กน้อยหลานแก้วกระโดดไปไหนแล้วเนี่ย น่วมไปหมดทั้งนวมมวย ศาสตราจารย์ของแมวก็เริ่มเข้าใจวิเคราะห์เหตุการณ์ที่เสือหิมะไม่ตายเพราะเขาไม่โดดตึกแต่ตึกกำลังโดดเด่นกว่าธรรมนิกายเถรวาท เก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์เป็นหงอนไก่ และเด็กชายแก้วก็ร้องให้ที่ตัวเองอายุ 88 ปี ไม่เคยแต่งงานกับผู้ชายและเคยหย่ากับผู้หญิงมาแล้ว 10 ครั้งถือว่าเยอะทีเดียว ความจริงในใจไม่เคยบอกให้เขาทราบว่าเราไม่เข้าใจเขาเลยที่เขาไม่ได้รักเรา แต่เรารักเขาข้างเดียวก็ต้องจบประเด็นนี้ ก่อนจะเริ่มเข้าใจใหม่ว่าทำไมมันต้องดิ้นรนดื้อรั้นกว่าทุกที เพราะอะไรหว่าไก่หนอนถึงไม่ขันแต่เช้า เสือหิมะเลยบอกกับเพื่อนๆตัวเองว่า หิวแล้วโว้ย ไปหาอะไรกินกัน ที่ไหนมีอาหารบ้างพาไปหน่อย และเด็กชายเก้าสิบเก้าก็เดินผ่านมาเห็นเสือหิมะ ไม่มีสองมาร่วมรักกันหน่อย แต่เกิดเป็นไทยหัวใจไทยต้องหัดเดินไปกับวรรณกรรมเยาวชน เพราะเขาไม่ขี้ตู่เหมือนสุเทพ เขาเหมือนเทพโพธิ์งามซึ้ง จาตุรงค์มกจ๊กก็จะเถียงว่ามันเหมือนสุเทพ ก็ไม่ได้ ทำไมแต่ละวันถึงได้ร่วงเลยไปในกาลเวลาที่เขานึกขึ้นมาไม่หมดแล้วเจอกับอะไรที่เขียนไม่ได้ความมาเป็นสรรพรสที่นี่แหละพิมพ์ดีดคล่อง ไม่เหมือนไม้บรรทัดที่เอาแต่นอนกอดหมอน ไนล่อนเหมือนไม้เรียวรีรี ไข่ไก่ไข่เป็ดกลมๆเต้นดุ๊กดิ๊กเหมือนมะฮอกกานี มะระต้มจืดจึงใส่ถ้วยแกงเข้ากับเป้าสายันห์ สัญญา หน่อไม้หน่อเดียวที่ให้กำลังใจยามเสือโคร่งเผ่นขึ้นเขียงรอมีดอีโต้มาสับหมูก็ไม่ได้เกิดอะไร เดินทางไปเหมือนเขาว่างเนอะทำแบบนี้เนี่ย นิ้วก้อยไม่ได้เป็นคนเห็นคดีแพ่ง จึงตกลงใจกับความเฉาไร้เดียงสาเท่านิ้วโป้งเสือหิมะ วันนี้เสือหิมะกับเสือโคร่งเกิดเรื่องทะเลาะักันเพราะไม่มีใครเข้ามาแย่งชิงเนื้อสัตว์ที่ยังต้มไม่สุก เป็นนายดิบดิบ เลือดสีโคลน ถ่อยจริงๆ สถุึนเอาดื้อๆ แค่กรงสีขาวก็ต้องโดนจ่ายบอลไปทำรังเก้าอี้ฟ้าทอง