ขอระบายหน่อย อายุ 15 แม่ไม่ปล่อยเป็นอิสระ
ตั้งกระทู้ใหม่
มีเพื่อนๆคนไหนเป็นเหมือนเราไหมอะ
Rmmy Cake
1 ก.ย. 57 เวลา 20:04 น.
930
views
9 ความคิดเห็น
ผมอายุ 19 มีมอไซค์ไปไหนมาไหนได้แต่ต้องบอกก่อนทุกครั้ง แฟนไม่ยากให้มีรอจนเรียนจบค่อยมี ไม่มีห้องของตัวเอง(พ่อกลัวเปิดคอมทั้งคืน555)
แต่เท่าที่ จขกท.พูดมา เขา "เป็นห่วง" ครับ
เรา 16 ละ ห้องส่วนตัวไม่มีเหมือนกันแต่ก็ยังชอบที่ได้นอนกอดแม่อยู่นะ 55555555555 เวลาเพื่อนชวนไปเที่ยวเมื่อก่อนแม่ไม่สนับสนุนให้ไป เราก็โอเคเชื่อแม่ จนทุกวันนี้ติดนิสัยเพื่อนชวนไปไหนปฏิเสธตลอด 55555555555 คือไม่ใช่ชินเวลาแม่ห้ามนะ แต่มันรู้สึกไม่อยากไปเอง มันเบื่อๆอะ เราชอบนอนอยู่บ้านมากกว่า จนเพื่อนว่าว่าเราจะโลกส่วนตัวสูงไปไหน 555555 ไม่รู้สิเหมือนพ่อแม่จะบังคับให้อยู่ในกรอบจนเราชินซะแล้ว รู้สึกไม่ต้องการอิสระแล้ว อยู่แบบนี้คงจะดีแล้ว สิ่งต่างๆเหล่านี้มันเหมือนปลูกฝังให้เราติดครอบครัวไปโดยปริยาย ;___; มันนิสัยเสียนะ
เพื่อนเราเคยพูดว่า พ่อแม่เราไม่คิดจะปล่อยให้ลูกได้บินเองเลยเหรอ เราก็ไม่ว่าอะไร แต่ในใจเราก็รู้ว่ามันยังไม่ถึงเวลาที่จะบิน เราเชื่อว่าเราดูแลตัวเองได้ แต่มันยังไม่ใช่เวลานี้ ครอบครัวเราสอนให้เรารู้ถึงโลกภายนอกที่น่ากลัว สอนให้มองโลกในแง่ร้ายมากกว่าจะมองโลกในแง่ดีเสมอไป ครอบครัวเราสอนให้เรารู้จักคำว่า กันไว้ก่อนดีกว่ามานั่งแก้ทีหลัง สอนให้รู้จักคำว่าอันตรายที่อาจจะเกิดกับเราในทุกๆด้าน เราถูกกักให้อยู่ในกรอบก็จริง แต่ท่านก็สอนวิธีที่จะทำให้เราช่วยเหลือตัวเองได้
ท่านทำเพราะเป็นห่วงนะ ลองพิสูจน์ตัวเองดูสิว่าเธอเองก็สามารถจะช่วยเหลือตัวเองได้ ไม่ได้เป็นเด็ก เช่นมีความรับผิดชอบมากขึ้น ไม่ทำให้พ่อแม่เป็นห่วง จะไปไหนก็โทรบอกก่อน พ่อแม่อาจจะวางใจขึ้นนะ ^-^
ป.ล.เราก็ขับมอเตอร์ไซด์ไม่เป็นเหมือนกัน แม่เคยจะสอนขับ แต่เราไม่อยากขับ เตือนนะ อย่าขับเลยเชื่อเรา ถ้าขับเป็นแล้วเขาจะใช้เราไปซื้อของต่างๆนาๆ กลางวันแดดเปรี้ยงๆเงี๊ยะ ใช้ให้ไปซื้อของ เธอคิดดู๊วววววววววว อย่าหัดขับเลย 555555555555
ห่วงก็รู้ แต่นี่มันห่วงมากเกินไปไหมคะ ? บางทีคนเราก็ต้องการความเป็นส่วนตัวบ้าง ไม่มีใครชอบให้ใครมาบังคับเราหรอก จริงไหมคะ
ผมเป็นคนนึงที่คุณแม่ก็คุมตั้งแต่เด็ก ตอนนี้จบปริญญาโทแล้วคุณแม่ก็ยังเป็นห่วงยังคุมอยู่แต่ก็ค่อยๆน้อยลง
อยากจะบอกว่าตอนตอนช่วงวัยรุ่นนั้นอึดอัดมากๆ ไม่มีอิสระแบบเพื่อน แต่ตอนนี้เมื่อมองดูชีวิตของตัวเอง มีการศึกษาที่ดี มีงานที่ดี มีสุขภาพที่ดี มีระเบียบในชีวิต มีโอกาสดีๆ และที่สำคัญรู้ว่าที่แม่ทำทั้งหมดนั้นก็เพราะว่าเป็นห่วงและรักเรา เราจะค่อยๆเข้าใจมากขึ้น และที่สำคัญแม่ก็จะค่อยๆเรียนรู้ที่จะปล่อยเราเมื่อเราโตขึ้น เชื่อผมเถอะถ้าอยากมีชีวิตอยู่บนโลกนี้นานๆแบบปลอดภัยก็เชื่อฟังท่านเถอะครับ แล้วท่านก็จะค่อยๆปล่อยเราครับ :)
เหมือนกันค่ะ แม่ไม่ให้ออกจากบ้านไปเล่นกับเพื่อนเลย TT^TT
เรื่องไปทัศนศึกษา แม่จำใจอนุญาติค่ะ
เรียนมหาวิทยาลัยแล้วก็ไม่ปล่อยนะคะ.... อยู่ที่ความห่วงมากกว่า
ก็ลองคุยกับเขาดู อย่าใช้อารมณ์
ผม 22 ละ แม่ไม่ปล่อยเลย ช่วงปิดเทอมขอไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อน ไม่ให้ไป
จนทะเลาะกันไม่คุยกันเกือน1สัปดาห์ จะมีอิสระก็ตอนเปิดเรียนแต่งานก็เยอะเรียนก็หนัก
ยังไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย ก็รู้ว่าเป็นห่วงนะ เราก็โตแล้วก็ต้องเข้าใจจุดนี้บ้าง
แต่น้อง 15 ปี นี่ยังเด็กอยู่นะพ่อแม่ก็ต้องเป็นห่วงธรรมดา อยู่ในช่วงวัยหัวเลี้ยวหัวต่อกำลังโตเป็นวัยรุ่น แต่เราก็ต้องคุยและเปิดใจอธิบายให้ท่านเข้าใจในสิ่งที่ท่านปฏิบัติกับเราว่ามันเป็นยังไง เหมาะสมหรือไม่มากน้อยเพียงใด เหตุผลที่อยากจะทำอะไรให้ท่าเข้าใจ ละนะ
พอเห็นแล้ว5555 นั่นถือเป็นขั้นเล็กน้อยสำหรับเราเลยแหะ
ที่จะบอกคือ"ยิ่งห่วงแสดงว่ายิ่งรักจ้า ปกติแม่ที่ไหนก็ทำ แม่เรานี่ยิ่งเลย... แต่ฉันก็ภูมิใจนะที่แม่ห่วงฉัน"
เพิ่งกลับมาสดๆร้อนๆ แม่ตามไปเฝ้า ทำแลปที่มหาลัยด้วย บอกจะขับรถไปเอง แม่ก็ไม่เอาจะนั่งไปด้วยแล้วก็ไปนอนอยู่ในรถ เราว่าก็ดีนะ แม่เป็นห่วง มีแต่เพื่อนๆอิจฉา ที่มีแม่ตามมา 55555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?