[รู้ว่ารกแต่ก็อยากถาม] อยากทราบว่าทุกท่านเขียนนิยายเพราะเป็น 'ธุรกิจ' หรือ 'งานอดิเรก' ครับ ?

[วิฬารสีหมอก]

อาจเป็นคำถามที่ฟังดู 'แปลก' นะครับ
แต่ผมอยากรู้ว่าเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในบอร์ดว่า...
ทุกท่านเขียนนิยายเพราะอะไรครับ?
'ธุรกิจ' หรือ 'งานอดิเรก' ?
ไม่ได้เก็บข้อมูลทำรายงานนะครับ เพียงแต่อยากรู้เฉย ๆ
เพราะอย่างผม...อยากทำให้มันเป็นธุรกิจ อยากเป็นนักเขียน แต่เพิ่งเป็นมือใหม่
ตอนนี้เลยเป็นงานอดิเรกไปก่อน
แล้วสำหรับเพื่อน ๆ ล่ะครับ ?
เขียนเพราะอะไรกันเอ่ย ?

- แมวสีหมอก -

Comments

[Sirisobhakya]

จริงๆผมหวังให้มันเป็นธุรกิจครับ ผมไม่ได้อยากเขียนออกมาเฉยๆ แต่ต้องการให้มันเปลี่ยนเป็นเงินด้วย

แต่ด้วยภาระหน้าที่ตอนนี้ก็คงได้แค่งานอดิเรกครับ จะเปลี่ยนเป็นเงินได้รึเปล่าค่อยว่ากันอีกทีถ้ามีโอกาส

[นายตะไคร้]

ให้มันเป็นงานอดิเรกก็พอครับ คงจะเป็นเรื่องธุรกิจได้ยากเพราะภาระหน้าที่ที่ต้องทำในตอนนี้...(แค่หาเวลาแต่งสักย่อหน้ายังยากเลยครับ)

[K.W.E.]

ถ้าไม่ได้เปิดบริษัทตัวเองด้านนี้ หรือถูกผูกขาดโดยสำนักพิมพ์
ยังไงก็ไม่มากไปกว่างานอดิเรกหรอกครับ

[เปลี่ยนยากจัง]

งานอดิเรกครับ  งานที่ทำประจำอยู่ตอนนี้ก็เงินดีอยู่แล้วครับ  พอเพียงสำหรับการใช้ชีวิตอย่างเพียงพอ

[lilin4646]

ธุรกิจครับ

ตอนแรกบอกตรงๆ ไม่ชอบหรอกการเขียนนิยาย เขียนเพื่อเงินอย่างเดียว แต่มาวันนึง วันที่มีนักอ่านชอบนิยายของเรา ก็ได้รู้ว่านี่เองคือความสุขในการเขียนของผม และผมก็รักการเขียนตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา

สำหรับผมถ้าชอบ ก็ต้องทุ่มเทมันให้หมดหน้าตักไปเลย เพื่อให้ผมเขียนหนังสือไปได้เรื่อยๆ มันเลยเชื่อมโยงเป็นเหตุเป็นผลกันแบบ

อยากเขียนหนังสืออย่างเดียวไปเรื่อยๆ >>
ต้องมีเงินมากพอจุนเจือครอบครัวได้ >>
หนังสือที่เขียนต้องขายได้ >>

หนังสือที่ขายได้ของผม คือหนังสือที่เขียนเพื่อตอบสนองความต้องการของนักอ่าน แต่มันก็มีเงื่อนไขอีกหลายอย่างนะ

- ผมต้องอยากเขียนนิยายแนวนั้นด้วย
- นักอ่านต้องมีกลุ่มใหญ่พอ
- นักวาดประจำของเราสามารวาดแนวนี้ได้
- สนพ. สามารถพิมพ์ได้
- มีปัจจัยภายนอกส่งเสริมการขาย

----------------------------------------------------------
พอบรรลุจุดหมายทั้งหมด ก็ออกจากงานมาเป็นนักเขียนอย่างเดียวครับผม หยุดเขียนก็คืออดตายทั้งครอบครัว

ผมเป็นนักเขียนคนแรกที่เสนอต้นฉบับ พร้อมกับแผนการธุรกิจหนังสือนะเออ เอาจริงๆ เขียนนิยายไม่เก่งหรอกครับ ถนัดด้านการบริหารและการตลาดมากกว่า แต่ดันหลงรักงานเขียนจนต้องเบนเข็มมาอย่างช่วยไม่ได้

[เมมเน่]

ตั้งใจเขียนเป็นงานอดิเรกค่ะ แต่ถ้าได้ค่าขนมด้วยก็โอเค ^_^ เพื่อนยังแซวบ่อยๆว่า "เป็นงานอดิเรกที่จริงจังมาก" ค่ะ เพราะเราเขียนทุกวัน ยังกะต้องปั่นส่งสนพ.ทีเดียว ฮา

[Earendel Gilmirath]

งานอดิเรกค่ะ

ค่าใช้จ่ายเยอะ เลยต้องหางานประจำทำ

และไม่เก่งขนาดปั่นได้หูดับตับไหม้ปีละหลายๆเล่มด้วยค่ะ

[ChaBell[นั้งๆนอนๆอยู่ในกองนิยาย]]

งานอดิเรกค่ะ คิดว่าคงไม่มีใครยอมจ่ายตังค์ซื้อนิยายเราแน่ๆเพราะมันยังไม่ดีขนาดนั้นยังต้องฝึกอีกเยอะ แล้วเราก็ชอบให้มันเป็นอดิเรกมากกว่าด้วย

[nesugiso]

งานอดิเรกครับ เพราะจุดมุ่งหมายในการเขียนนิยายของเราจริงๆแล้ว คืออยากปลดปล่อยจินตนาการที่มีมากเกินไปของเราออกมาให้เป็นเรื่องเป็นราว ฮ่าๆๆๆๆ

ตอนนี้ก็ไม่ได้หวังว่านิยายเรามันดังหรือขายได้รึเปล่า ขอแค่มีคนเข้ามาอ่านทุกเดือนเยอะๆ มีคนมาเม้นให้ในนิยายเราก็พอแล้ว ถ้าขายได้ก็ถือว่าเป็นกำไรชีวิตจากจินตนาการของเราเองครับ ^_^

[Chanyanuch]

อาชีพหลัก

[Daruma]

ตอนนี้เป็นงานอดิเรก แต่ก็หวังให้มันกลายเป็นธุรกิจเข้าสักวัน

[เดี๋ยวนะ... ขอนึกก่อน]

เอาจริง ๆ แล้วอยากอยู่ฝั่งซ้ายมากเลยค่ะ...

[Death With Love]

ที่เลือกด้านนี้เพราะความอยาก แต่จะเป็นได้ไหม ก็ไม่รู้ (ฮา)

ผมมองผลสัมฤทธิ์ของการเขียนนิยายอย่างหนึ่ง คือการได้รับผลตอบแทน
เหมือนกับงานวาด ถ้าวาดแล้วได้เงิน ก็ถือว่าเราได้ก้าวข้ามจากทำงานที่ชอบ(งานอดิเรก)ไปสู่ทำงานที่ชอบและได้รับผลประโยชน์จากงานนั้น

ซึ่งทั้งหมดนั้น ผมยังไม่เคยได้ตังค์จากทั้งการเขียนและการวาดเลย (ฮา)

[UkiMelon]

งานอดิเรกครับ

ด้วยเหตุผลหลาย ๆ อย่างทั้งชีวิตประจำวัน อย่างเช่นเรื่องการเรียนปัจจุบันที่เป็นความใฝ่ฝันไม่แพ้เรื่องการเขียนที่ต้องให้เวลาทุ่มเท เรื่องสุขภาพ หรืออื่น ๆ มันทำให้ผมเลือกที่จะยกงานเขียนเป็น "งานอดิเรกที่ใช้ความทุ่มเทอย่างมาก" แทนการมองเป็นธุรกิจครับ

เพราะในความคิดนักหัดเขียนอย่างผม การจะสร้างนิยายได้ระดับตีพิมพ์ขายเป็นอาชีพหลักเลยนี่ไม่ใช่อะไรที่ง่าย ๆ ไหนจะเป็นในเรื่องของการสร้างพล็อตที่น่าสนใจ การศึกษาข้อมูลเพื่อสร้างความสมจริงและเหตุผล โอกาสในการตีพิมพ์ สำหรับผม คิดว่าเรื่องพวกนี้ต้องใช้เวลานานมาก ละเอียดอ่อนมาก จะให้เขียนออกมาเป็นเชิงธุรกิจ หรือเขียนแล้วคาดหวัง + มั่นใจเลยว่าเรื่องนี้จะขายเลี้ยงชีพได้ ปี ๆ หนึ่งจะได้ตีพิมพ์เท่านี้เล่มเท่านั้นเล่ม 

คงไม่ไหวครับ...

สรุปคือทุ่มเททำเท่าที่ไหวในฐานะงานอดิเรก แล้วถ้าเกิดได้ตีพิมพ์หรืออะไรก็ว่าไป ผมก็ดีใจถ้าเกิดเห็นมันออกมาเป็นรูปเล่ม ส่วนตัวเงินนั้นจะได้มากหรือน้อยก็จะคิดเสียว่าค่าขนม ค่าตอบแทนเล็ก ๆ ให้กับเราซึ่งเป็นผู้สร้างสรรค์งานมีกำลังใจในการเขียนต่อไปเท่านั้น

แต่เหนือสิ่งอื่นใด แค่เห็นคอมเมนต์นักอ่าน แม้จะไม่ได้มีมากมายอะไร แต่ตอนนี้ แค่นี้ก็ดีใจละ

[wannamoon]

ตอนนี้ได้แค่งานอดิเรกค่ะ เพราะไหดองยังไม่แตก ^_^(คุณภาพดีเกิ้น...)

แต่ก็หวังว่ามันจะเป็นธุรกิจได้สักวัน 

[จิ้ง]

ทั้งสองอย่างอะครับ แต่หลังๆ ผมหันมาทำหนังสือขายเอง คงต้องเรียกว่าธุรกิจละมั้ง 

นิยายที่เขียนก็มีทั้งแบบที่ตัวเองอยากเขียน และแบบที่คนอ่านอยากอ่าน(ไว้ขาย) แต่ไม่ว่าจะเขียนแนวไหนผมก็ยังสนุกกับการเขียนอยู่ ไม่ได้รู้สึกว่าโดนบีบบังคับอะไร โดยสรุปแล้วชีวิตตอนนี้กับการเขียนหนังสือ ผมว่ามันก็สนุกไม่ต่างกับตอนท่ี่ทำงานอดิเรก 

[Prisma Dominatus]

Too many business already. My hands are overflowing.

[เคย์เซย์]

ทั้งสองอย่างเหมือนกัน แต่ก็อย่างพี่จิ้ง หลังๆ มาทำนิยายทำมือด้วยก็เลยตีซะว่า เพื่อธุรกิจ ล่ะกัน

แต่แน่นอนว่านิยายที่เขียนเราต้องรักต้องชอบจริงๆ จะขายได้มากได้น้อย เราไม่ค่อยเกี่ยงอยู่แล้ว ตอนนี้มีงานประจำแล้วอีกต่างหาก อะไรเสริมได้ก็เสริมไป

[silver]

เขียนด้วยใจรัก แต่ก็อยากมีเงินใช้ ทำงานที่รักแถมได้เงินใช้ด้วย ดีออก 

แต่ชีวิตมันไม่ได้ง่ายแบบนั้นนะสิ


ลงไปว่าธุรกิจก็แล้วกัน 

[Xerion]

ค่อยเป็นค่อยไป สักวันมันจะกลายเป็นธุระกิจ