[Tu the Series] เล่าประสบการณ์สอบเข้า ม.4 เตรียมอุดมฯ (เน้นฟีลลิ่งในแต่ละเหตุการณ์)

[TigerPisces]

สวัสดีน้องๆ ที่น่ารักทุกคน (ความจริงต้องเรียกว่า หลานๆ แล้วนะเอ้อ)
พี่ชื่อ พี่บิว เป็นเด็กเตรียมอุดมฯ รุ่น76 สายศิลป์ญี่ปุ่น รุ่น14

ช่วงนี้น้องๆ ก็คงจะเริ่มฟิตอ่านหนังสือสอบเพื่อสอบเข้าเตรียม
แน่นอนว่าพี่ก็เป็นหนึ่งในเด็กที่ฝ่าฟันฟิตอ่านหนังสือสอบ
แล้วสอบเข้าเตรียมฯ ในปี 56
ถัดจากนั้นก็สอบติด มาเป็นหนึ่งในสมาชิกรั้วเตรียมอุดมฯ แห่งนี้ได้ในที่สุด

//น้องๆ หลายคนเริ่มบ่น จะแพล่มประวัติส่วนตัวอีกนานมั้ย หนูอยากได้ทริคแล้วนะคะ

TU the Series ทริค&ประสบการณ์จริงของการเตรียมสอบเข้าเตรียมฯ (<<จิ้มๆ)

นี่คือ บทความที่พี่เขียนไว้ตอนเพิ่งสอบติด บรรจุทริคการสอบเข้าเต็มเม็ดเต็มหน่วย
ทุกวิถีวิธีการที่ทำให้พี่สอบเข้าเตรียมฯ ได้ เช่น ทริค แนวทางการอ่านหนังสือ แนวหนังสือที่ใช้อ่าน ที่ที่เรียนพิเศษ ข้อมูลการสมัครสอบ สภาพแนวข้อสอบ ฯลฯ

(อยากให้กดเข้าไปอ่านมากจริงๆ เพราะข้อมูลด้านล่างจะมีแต่ประสบการณ์ด้านฟีลลิ่งล้วนๆ)

ส่วนใครที่ยังอยากฟังละครดราม่าหลังข่าวของพี่ต่อ อ่านต่อได้

ต่อ ...ตอนนี้ต้องเกริ่นอีกนิดว่า กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ เหนื่อยเลือดตาแทบกระเด็น กดดันซะอยากจะวิ่งกระโดดตึกใบหยกวันละ10รอบ(เว่อร์ไป) ในตอนนั้นพี่ๆ ก็เหมือนน้องๆ ในตอนนี้ มีความฝันแรงกล้าที่จะสอบเข้าโรงเรียนเตรียมอุดมฯ 
...แต่หัวสมองก็ไม่ค่อยจะดีเด่ สไตล์เด็กเรียนก็ไม่ใช่ จะมีหวังไปสอบแข่งกับคู่แข่งนับร้อยนับพันจริงๆ เหรอ? 

พี่ยังไม่สามารถให้คำตอบกับตัวเองได้ แต่พี่ใช้สิ่งที่เป็นเหมือนแรงผลักดัน(และแรงมัดมือชก) นั่นคือสถานะที่พี่เป็นอยู่ในตอนนั้น 

ย้อนความอีกนิด ตัวพี่เองตอนสอบเข้าม.1 ในโรงเรียนชื่อดังนามกรคล้ายๆ ดอกไม้ชนิดหนึ่ง (ให้คำใบ้มาขนาดนี้บอกชื่อเลยก็ได้มั้งคะ) แต่สุดท้ายก็พลาด จับพลัดจับผลูไปอยู่รร.ม.ต้น ห้องความเป็นเลิศทางคณิตศาสตร์-วิทยาศาสตร์

ผลคืออะไร สอบตกทุกเทอมค่า
 //เยี่ยมไปเลยยยยยยยยยยยยยยยยยย
...นอกจากเรื่องที่ต้องตามล้างตามเช็ดเรียนในสิ่งที่ตัวเองไม่ถนัด คนในสังคมย่อมมีทัศนคติแตกต่างกับเรา เวลาเราทำโจทย์ไม่ได้ อยากจะบ่นว่าเรียนเลขไปทำไม(วะ) เพืื่อนผู้แสนดีก็จะจิกตากลับมองเราราวกับเรามีเศษซากแห่งดาวยูเรนัสแปะไว้บนหัวให้สังเกตและวิจัยกันไป 
มันเป็นฟีลลิ่งที่เราต้องเจอแทบทุกวัน และมันแย่กำแบแบะๆ ชนิดอยากจะวิ่งไปโดดตึกใบหยกอีกรอบนึง


แล้วพี่ก๋็ค้นพบโรงเรียนที่มีทางรอดให้กับ 'เด็กศิลป์ภาษา' นั่นคือ เตรียมอุดมฯ!
...แล้วอิบิวผู้นี้ก็พึงสังวรณ์ว่า... นี่มันโรงเรียนอันดับต้นๆ ของประเทศเลยนะ... เด็กเรียนไม่ค่อยเก่งอย่างเราจะมีหวังเหรอ...

ขณะที่คิดอยู่อย่างนั้น ฟีลลิ่งที่อยากโดดตึกเมื่อกี้ก็ถาโถมกลับเข้ามาใหม่อีกรอบ
นั่นทำให้พี่ตัดสินใจว่า ถ้าเราไม่อยากจะทนอยู่ในสภาพแบบนี้อีกต่อไป มันก็ถึงเวลาที่เราจะต้องลองสู้ดูสักตั้ง เป็นไงก็เป็นกัน

การเตรียมตัวของพี่มีหลายขั้นหลายสเต็ปมาก เริ่มตั้งแต่คลำทางในที่มืดๆ งงๆ เริ่มจับหลักได้เมื่อเรียนพิเศษ กลับมาอ่านหนังสือ ทำโจทย์หลายๆ อย่าง 

(ซึ่งในส่วนนี้ถามว่าพี่ทำยังไง มีทริคอะไรยังไงบ้าง เลื่อนกลับไปกดลิ้งค์ด้านบนแล้วเข้าไปอ่าน ยังไม่สายนะหนู) 

ทีนี้จะมาเล่าฟีลลิ่งวันสอบให้ฟังกัน
ในรุ่น76 นั้นได้สนามสอบสุดไฉไลเป็นพื้นที่ในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และสายศิลป์ก็ได้สอบในคณะอักษรศาสตร์ ซึ่งทำให้พี่ตัดปัญหาการเดินทางไปสนามสอบได้ไปหนึ่ง
แต่สภาพวันนั้น ถึงจะพร้อมแค่ไหน ในจิตเบื้องลึกก็แอบหวั่นว่า ที่อุตส่าห์ท่องมาแรมปีจะลืมซะหมดรึเปล่า พี่จึงใช้วิธีที่ได้แรงบันดาลใจมาจากหนังจีนกำลังภายใน

นั่งสมาธิ

ใช่แล้ว พี่ใช้เวลาเกือบ10นาทีในการนั่งหลับ นึกย้อนไปตั้งแต่เริ่มจนมาถึงตอนนี้ พร้อมกล่อมตัวเองแบบไม่ค่อยโลกสวยเท่าไหร่ (เนื้อความต่อไปนี้อาจจะหยาบเล็กน้อย)

"วันนี้กูพร้อม กูเริ่ด กูเก่ง กูเตรียมตัวมาดี กูเก่งที่สุด ข้อสอบจะเป็นยังไงก็ต้องทำได้อยู่แล้ว ห้า ห้า ห้า บวก"


//ใช้ความหลงตัวเองเข้าสู้กับความกลัวในจิตใจว่างั้น=_=

ตอนที่เข้าไปสอบ จะมีการตรวจหลักฐานหลายๆ อย่าง ซึ่งระบบพวกนี้พี่ได้เก็บข้อมูลจากพี่ๆรุ่น77 ของหนูๆ แล้วพิมพ์ไว้เรียบร้อยแล้วในบทความในลิ้งค์ด้านบนนะคะ

ตอนเริ่มสอบนี่สภาพเหมือนเรากำลังกด Start Game มอนสเตอร์ตัวที่หนึ่งโผล่ออกมา เราก็ใช้ดาบ(ดินสอ)โจมตี(ฝนข้อสอบ)อย่างสง่างาม ฝ่าฟันไปเรื่อยๆ บางข้อที่ยากก็เหมือนเจอมินิบอสที่เราต้องคิดหลายตลบว่าจะโจมตีมันอย่างไร แต่สุดท้ายก็รอดพ้นจากมันได้(ทำข้อสอบเสร็จ)ในที่สุด 

//สภาพห้องสอบตอนนั้นค่อนข้างหนาว แต่พี่นั่งริมหน้าต่าง ใต้แอร์ เลยไม่โดนผลกระทบเท่าไหร่ สบายไป หึๆ

ครั้นออกจากห้องสอบ พี่เจอกับเพื่อนที่ไปค่ายเตรียมสอบเข้า(ของครูลิลลี่)เป็นคนแรก มันถามพี่ว่า 'เดี๋ยวไปไหนต่อ' มากกว่าจะถามกันว่า 'ทำได้ป่าววววว' แตกต่างจากหลายๆ คนที่ออกมาแล้ววิ่งถามกันหน้าสลอนว่า 'แกๆๆๆ ข้อxxxxxxxxxตอบไรนะ เทียบคำตอบหน่อย'

และปัจจุบัน พี่และเพื่อนคนนั้นก็ได้มาเป็นเด็กเตรียมฯ อยู่ด้วยกันถึงทุกวันนี้
//ส่วนพวกที่เทียบคำตอบกัน ..รู้สึกเหมือนจะไม่ได้เห็นหน้าอีกเลยอ่ะนะ....


....ปีนั้น วันสอบกับวันประกาศผลห่างกันประมาณ 4 วัน

เป็น4วันที่ยาวน๊านนนนยาวนาน
การประกาศผลของเตรียมฯ มีหลายช่องทาง ไม่ว่าจะดูจากเว็บ ส่งsmsให้เขาตอบกลับบอกผล หรือรอไปดูที่บอร์ดประกาศผลกลางสนามหญ้าของรร.

ตอนแรกพี่ก็เลือกจะรอไปดูบอร์ดประกาศผลทีเดียว จะกรี๊ดดีใจก็ตรงนั้น จะร้องไห้เขื่อนแตกซัดสาดดั่งเอลซ่าระเบิดพลังใส่อันนาในFor the first time in forever(Reprise)ก็เอา

แต่สุดท้าย ความอยากรู้อยากเห็น + แรงสนับสนุนจากทางบ้าน ว่าให้ดูในเว็บไปเลยยย มันก็ชนะ...


"คุณมีสิทธิ์ในการเข้าเรียน..." อะไรสักอย่างที่แปลว่า "สอบติดแล้วววววว!!!"
ปรากฏขึ้นบนจอคอมพิวเตอร์ของพี่
(ยังไม่อยากเอาภาพมา อยากให้น้องๆ ได้เห็นภาพนั้นเป็นชื่อตัวเองเลยทีเดียวมากกว่า อิๆ)

ทีแรกที่คิดว่าจะร้องไห้สวยๆ แบบเจ้าหญิงดิสนี่ย์ หันไปบอก 'แม่คะ หนูสอบติดแล้ว ฮือๆ..'

มันกลายเป็น... "วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ!!! ทำได้แล้วว้อย!!!! วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ~~~!!!"

เอาล่ะ..ภาพลักษณ์อะไรมันคงโบยบินไปหมดแล้วล่ะ...


ชีวิตในเตรียมอุดมฯ เป็นชีวิตที่น้องๆ ต้องลองมาสัมผัส ถามว่าเด็กเตรียมฯ เนิร์ดมั้ย
ตอบ : เนิร์ดมากกกกกก ....ในช่วงใกล้สอบ สรุปวิชานั้นนี้แชร์กันให้ว่อนเฟส ช่วยกันเรียนสุดๆ

แล้วถ้าไม่ใกล้สอบล่ะ?
ตอบ : กิจกรรมจัดเต็ม รั่วบ้า รับน้องทีเต้นกระแด่วๆ เอะอะมะเทิ่งเต็มที่กับชีวิตสุดๆ


พอๆ.. สปอยล์ไปมากกว่านี้คงมิงาม เพราะว่า พี่อยากให้น้องได้มาสัมผัสด้วยตัวเอง มาเป็นลูกพระเกี้ยวน้อย เป็นเด็กเตรียมอุดมฯ ได้ดั่งที่ใฝ่ฝัน

  เอาล่ะ จบเกี่ยวกับเรื่องฟีลลิ่งทั้งหลายแหล่ที่หาสาระไม่ค่อยจะได้ของพี่แล้ว
ย้ำอีกครั้งว่าใครที่ยังอยากอ่านสำนวนเวิ่นเว้อของพี่ เจาะลึกทุกสเต็ปการเตรียมตัวสอบเข้าของพี่อีก แนะนำให้กดเข้าไปอ่าน 

TU the Series ทริค&ประสบการณ์จริงของการเตรียมสอบเข้าเตรียมฯ (<<จิ้มๆ) 
กันเยอะๆ ในนั้นพี่พิมพ์ไว้เต็มเม็ดเต็มหน่วยไม่มีกั๊กจริงๆ

สำหรับวันนี้พี่ก็ขอตัวก่อน หวังว่ากระทู้นี้จะทำให้ไฟแห่งความฟิตเตรียมตัวสอบของน้องปะทุขึ้น 


แล้วเจอกันอีกครั้งในรั้วเตรียมอุดมฯ แห่งนี้ พี่ๆ จะรอบูมน้องๆ อยู่นะจ๊ะ

Comments

[kaewchang]

ขอบคุณค่ะพี่สุดสวย 55+ หนูอยากเข้าสายศิลป์-ญี่ปุ่น เตรียมอุดมเหมือกัน  แล้วจะตามไปเป็นรุ่นน้องพี่ให้ได้

[mommamkuro]

พี่บิวสุดยอด