[โลกนี้มันโหดร้าย] “จากใจ” เด็กมีปัญหาตั้งแต่เกิด 2
ตั้งกระทู้ใหม่
จากกระทู้เดิมครับ
http://www.dek-d.com/board/view/3377823/
ผมไปตรวจตอนวันราชการครับ ขาดโรงเรียนไปเลยเพราะไม่มีอารมณ์เรียน
อาจพิมพ์ไม่ค่อยรู้เรื่องก็ขออภัยด้วยครับ
ผลที่ออกมาคือ …Negative ครับ
พอรู้ว่าผลเป็นแบบนี้ก็ออกมาจากที่นั่นแล้วก็ขับรถจักรยายยนต์กลับบ้าน ผมปล่อยโฮสุดทางเลยครับ มันเหมือนปาฏิหาริย์จริงๆ ภาพอาการป่วยต่างๆ ทั้ง ต่อมน้ำเหลืองโต อุจจาระร่วงเป็นเดือน ผื่นแดงตามตัว อาการคันต่างๆ สรุปแล้วคือเรามโนไปเอง ตอนนั้นถามว่าผมมั่นใจกับผลตรวจมั้ย มัน 50 50 ครับ มันเหมือนเรายังกังวลอยู่ เพราะตอนไปตรวจมีปัญหานิดหน่อย คือ พี่เขานึกว่าเราเป็นแล้ว เลยส่งเลือดไปตรวจ CD4 แทน ผลออกมาต่ำจากปกติ 7-8 สิบ พอกลับบ้านก็ยังร้องไห้อยู่ เลยโทรไปที่มูลนิธิเข้าถึงเอดส์อีกรอบ เล่าผลตรวจให้ฟัง เราก็บอกพี่เขาว่า เนี่ยจะไปตรวจอีกรอบเพราะไม่สบายใจจริงๆ เลยใช้ชีวิตแบบกังวลๆ มาโดยตลอด (บางคนอาจหาว่าผมบ้าทั้งๆ ที่ผลมันเป็นแบบนี้ แต่ไม่รู้สิ เหมือนผมเป็นประสาทครับ อาจเป็นเพราะเจอเรื่องแบบนี้มาตั้งแต่ๆ เด็ก เลยฝังใจว่าตัวเองเป็นแน่ๆ) ผมคิดมากจนท้ายทอยปวดไปหมด
จนสุดท้ายเวลาผ่านไป 5-6 เดือนก็ไปตรวจอีกรอบ ตอนเจาะเลือดผมภาวนาตลอดเวลาว่าขอให้ผลเป็นเหมือนเดิม พี่เขาบอกให้รอ 1 ชม. ครับ ผมเลยขับรถเข้า Big C ไปเปลี่ยนชุด นร. เพื่อกลับไปเรียนต่อ ระหว่างนั้นก็เดินซื้อของ แล้วก็โทรหาพี่ที่มูลนิธิเข้าถึงเอดส์อีกรอบ ตอนโทรไปก็ร้องไห้ไปครับ เพราะภาพเก่าๆ มันหลอกหลอนผมไม่หยุด ผมอยากจะลบมันออกไป แต่ก็ทำไม่ได้
ตอน 13.00 ถึงเวลากลับไปฟังผลเลือด ใจเต้นมากครับ มันเหมือนตัวจะลอยได้ จิตใจไม่อยู่กับร่องกับรอย พอไปนั่งรอก็มีพี่เทคนิคการแพทย์บอกว่าปฏิกิริยามันไม่ไป พอผลตรวจก็มาก็เป็น None reactive ครับ ตอนนั้นมันเหมือนโล่งไปหมด จะร้องก็ไม่ร้อง มันยังไงก็ไปรู้
ตอนนี้ยอมรับแล้วครับว่าผมไม่เป็น มองดูท้องฟ้า นก หมา ไก่ ทุกๆ ชีวิตสวยงามไปเสียทุกอย่าง จนทุกวันนี้กำลังใจมันมีขึ้นมาเยอะมากครับ เหตุการณ์ที่ผ่านมาเป็นบทเรียนชีวิตที่หนักมากๆ ของคนธรรมดาแบบผม
ส่วนคนที่ผมมีอะไรด้วยตอนนี้ชีวิตก็ลุ่มๆ ดอนๆ ครับ หลายคนไม่เรียนต่อกลับมาช่วยครอบครัวทำธุรกิจ อีกคนหนักมาก สูบบุหรี่ เสพทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย ล่าสุดก็มีข่าวว่าโดนกระเทยลวงไปนอนเอาเงิน ผมเห็นก็สงสารมากครับๆ มันเหมือนกับฐานครอบครัวของแต่ละคนไม่แน่นก็เลยโคจรมาพบกัน นึกแบบนี้บางที่ผมก็รู้สึกขยะแขยงตัวเองที่ไปมีเรื่องพวกนั้น จนถึงทุกวันนี้ผมยังเศร้าอยู่ครับ ถึงแม้ผมจะไม่เป็น เอดส์ แต่ภาพเก่าๆ มันยังวนเวียนไม่หยุด ผมเชื่อว่าอีกไม่นานสภาพจิตใจที่เก็บกดมาตลอดเวลา 15 ปี มันคงจะค่อยๆ เลือนลางไปครับ
สุดท้ายนี้ หลายๆ สิ่งที่ผมประสบมาตั้งแต่ยังจำความได้ ผมก็ขออโหสิกรรมกันแค่ตรงนี้ ทุกๆ คนที่ผมได้ล่วงเกินไปก็ขอให้มันหมดเวรหมดกรรมไปตั้งแต่ตรงนี้ อย่าได้มาเกี่ยวพันกันอีก ถึงแม้ตราบาปนี้จะยังตราตรึงในใจจนวันตายก็ตาม ผมสัญญาว่าจะทำวันนี้ให้ดีที่สุด ตั้งใจอ่านหนังสือ จะบริจาคเลือดช่วยเหลือคนหลังติดมหาลัย จะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้อีก ทุกๆ ลมหายใจเพื่อครอบครัวทั้งหมดครับ
*ทุกวันนี้สังคมไทยเสื่อมถอยมากครับ ผมต้องยอมรับจริงๆ ว่าสภาพครอบครัวสำคัญมาก ก่อนจะมีอะไรกับใครก็ให้นึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่ไว้นะครับ ท่านเลี้ยงเรามาแสนทุกข์แสนลำบาก
ความสุขชั่วข้ามคืน คือความขมขืนชัวนิรันดร์...
ได้ยินมั้ย กูไม่เป็นเอดส์โว้ยยยยย ได้ยินมั้ย
4 ความคิดเห็น
โอววววว
ดีใจด้วยน่ะค่ะ
ยินดีด้วยนะคะ
ขอให้ใช้ชีวิตที่เหลือให้มีคุณค่าและมีความสุขคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?