(ปรึกษา) เขียนนิยายยังไงให้เข้ากับฉากต่างประเทศ
ตั้งกระทู้ใหม่
และเราก็คิดว่าอะไรๆ ก็แก้ไขได้ไม่ยากเท่า 'บรรยากาศ' ของเรื่องค่ะ
คือแบบนี้นะคะ เราดำเนินเรื่องนี้ในประเทศเยอรมนีค่ะ แต่บก.บอกว่าเพราะตัวละครที่เป็นคนไทยและการเอ่ยถึงความเป็นเยอรมนีน้อยเกินไป ทำให้เนื้อเรื่องเหมือนดำเนินในประเทศไทยค่ะ
ทีนี้เราก็แก้แล้วโดยใช้ตัวละครเป็นเยอรมันให้มากขึ้น (พิจารณาตามความเหมาะสมของตัวละครที่ต้องแก้ค่ะ) แต่พอมาอ่านเองกลับรู้สึกว่ามันก็ยังเหมือนดำเนินเรื่องในไทยอยู่ดี ทั้งๆ ที่ใส่สถานที่ต่างๆ ให้เป็นเยอรมันบวกกับมีเทศกาลของที่นี่ด้วย
เคยคิดว่าจะเปลี่ยนฉากให้ดำเนินเรื่องในประเทศไทยแทน เพื่อตัดปัญหาเรื่องนี้ แต่พล็อตของเรื่องที่วางไว้ (เรื่องนี้เขียนจบแล้วนะคะ อยู่ในช่วงรีไรท์เพื่อส่งสนพ.อีกที) ไม่สามารถใช้กับฉากที่เป็นประเทศไทยได้ เพราะกฎหมายของประเทศไทย ไม่สนับสนุนต่อกฎหมายในเนื้อเรื่องค่ะ (คือเรื่องนี้ต้องใช้กฎหมายของเยอรมัน ถึงจะสนับสนุนเหตุผลต่างๆ ของตัวละครได้ครบค่ะ)
ก็ไม่รู้ว่าจะปรับแก้อะไรมั่งอีกดีค่ะ เลยต้องขอคำปรึกษาจากทุกๆ ท่านในบอร์ด
15 ความคิดเห็น
ก็ต้องศึกษาสภาพบรรยากาศของประเทศเยอรมันค่ะ เช่น ช่วงที่เกิดเหตุการณ์เป็นหน้าอะไร ถ้าหน้าหนาว เวลาบรรยายก็ใส่บรรยากาศเข้าไป เสื้อผ้าของตัวละคร มีหิมะตกมั้ย หรือหน้าสปริง ก็พูดถึงอากาศดี ดอกไม้สวย
วิถีชีวิตของผู้คนที่นู่น อาหารการกิน ก็ต้องใส่แทรกเข้าไป ความคิดความเชื่อของตัวละคร คนเยอรมันกับคนไทย ความคิดความเชื่อไม่เหมือนกันอยู่แล้ว ถึงจะชื่อเยอรมัน แต่วิธีคิดเป็นแบบไทย คนอ่านเขาก็รู้ค่ะ มันไม่สมจริง หรือลักษณะการพูดการจา พูดแบบเยอรมันกับพูดแบบไทยก็จะไม่เหมือนกัน
คำแนะนำ... เขียนในสิ่งที่ตัวเองรู้และคุ้นเคย จะทำให้งานเขียนออกมาสมจริงมากที่สุดค่ะ
นิยายส่วนใหญ่ของเราจะมีฉากที่ประเทศออสเตรเลีย เพราะเราอาศัยอยู่ที่ออสเตรเลีย ขนาดเป็นคนไทย เกิดเมืองไทย แต่พอไม่ได้อยู่ไทยนาน ๆ เราก็ไม่คิดว่าเราจะเขียนฉากประเทศไทยได้ดีได้ เพราะทุกอย่างที่เรารู้ มันก็เปลี่ยนไปเยอะแล้ว ประมาณนี้ จึงเขียนในสิ่งที่ใกล้ตัว สิ่งที่เห็นอยู่ทุกวันมากกว่าค่ะ
ข้อมูล ข้อมูลเท่านั้นคือสิ่งสำคัญที่สุดในเรื่องนี้อยากได้เรื่องไหนอยากรู้อะไรรีบหาเลยจ๊ะ
ขอให้ได้พิมพ์เร็วๆ นะ ^^
เราก็คิดจะเขียนเรื่องที่ดำเนินเรื่องต่างประเทศค่ะ
คิดว่านอกจากจะใส่เทศกาลของประเทศนั้นลงไปในเรื่องแล้ว
ก็ต้องดูเรื่องความแตกต่างทางวัฒนธรรม บ้านเมือง/สถานปัตยกรรม อาหารการกิน แนวความคิด และนิสัยพื้นฐานของคนชาติที่จะเขียนด้วย
แนะนำให้ลองอ่านไพรัชนิยายของคุณกิ่งฉัตรนะคะ เผื่อจะช่วยให้เป็นไอเดีย
แสงดาวฝั่งทะเล ลำนำจันทร์ รุ่งอรุณ - ดำเนินเรื่องที่อเมริกา
สะพานอธิษฐาน - ดำเนินเรื่องที่อิตาลี
โอเคค่ะ ^^ ขอบคุณมากๆ สำหรับคำแนะนำนะคะ
เรื่องการพูดของคนเยอรมัน ก็พอรู้อยู่บ้างเพราะเคยคุยกันตัวต่อตัวเป็นภาษาอังกฤษ แต่เพียงเท่านั้นยังคิดว่าไม่พอสำหรับนิยาย เลยต้องหาเพิ่มเติมจากการดูสารคดีที่ตามติดชีวิตคนเยอรมันค่ะ ^^
ขอบคุณมากๆ ค่ะ
ขอบคุณนะคะ จะหาข้อมูลให้รัดกุมและครอบคลุมทั้งหมดเท่าที่จะทำได้ค่ะ ^^
ส่วนเรื่องตีพิมพ์นั้นยังไม่ได้หวังอะไรมาก เพราะไม่แน่ใจว่าส่งครั้งนี้ บก.จะให้กลับมาแก้อีกหรือเปล่า
แต่ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
ขอบคุณสำหรับความเห็นค่ะ
ตอนนี้พยายามอ่านนิยายแปลจากอเมริกาอยู่เพื่อจะได้ซึมวับพวกนิยายที่มีฉากเป็นต่างประเทศ
ได้ยินคุณอคินคอมเมนต์ว่าความแตกต่างทางวัฒนธรรมก็ปิ๊งไอเดียค่ะ จะเน้นหนักเรื่องนี้ในนิยายเยอะๆ หน่อย แต่ที่กังวลอีกอย่างคือจะทำยังไงให้ข้อมูลเหล่านี้ถูกนำเสนอแบบที่ไม่ดูยัดเยียดให้คนอ่าน 555
เราขอเสนอแนะเรื่องสภาพอากาศกับโทนสีของเรื่องค่ะ เยอรมันเป็นประเทศที่อากาศค่อนข้างหนาว บ้านก็จะทรงคล้ายๆกันหมดและมีสีออกทึมๆ ต่างจากไทยที่จะพูดเรื่องแดดและเหงื่อเยอะ เพราะเป็นประเทศเขตร้อน อีกเรื่องก็พวกเทศกาล ร้านรวง อะไรรอบตัวละครของเรื่อง เวลาบรรยายฉากก็ใส่ๆมาให้หมด ลองอ่านนิยายแปลดูก็ได้ค่ะ ชวนได้เยอะเลย พยายามเข้านะคะ
การใส่วัฒนธรรม ไม่ใช่การใส่สถานที่และเทศกาลลงไปอย่างเดียวนะคะ ^^ มันคือค่านิยม สังคม และวิธีการคิดที่ไม่เหมือนบ้านเรา (ถ้าเป็นไปได้ก็รู้จักภาษาของชาตินั้นๆด้วยจะช่วยมากค่ะ)
ยกตัวอย่าง อย่างพล็อตพ่อแม่บังคับให้ลูกแต่งงาน พล็อตแม่สามีลูกสะใภ้ เมกามีน้อยมากนะคะ เพราะค่านิยมของเขาคือลูกดูแลตัวเอง ใครอายุเยอะแล้วยังอยู่บ้านกับแม่ ยังต้องฟังคำสั่งพ่อแม่นี่ถือว่าลูกแหง่ หญิงไม่ปลื้มนะคะ ผิดกับสังคมไทยที่ครอบครัวเหนียวแน่นมาก ใกล้ชิดมาก การเอาพล็อตแบบนี้ไปใส่ตัวละครเมกาหรือตะวันตกมันจะดูงงๆตลกๆผิดตรรกะไปนะ
เช่นเดียวกับนิยายที่ดำเนินเรื่องในเมกา แต่ครอบครัวพระเอกนางเอกมี "แม่บ้าน" ยังคอยดูแลเรียกคุณเรียกท่านเหมือนบ้านทรายทองอีกต่างหาก คือเมกาเขามีความเซ้นซิทีฟเรื่องความเท่าเทียมมากนะคะ (ทั้งเรื่องชนชาติ สีผิว รวยจน หญิงชาย บลาๆๆๆ) แม่บ้านบ้านเขาไม่ใช่คนใช้ แต่เป็นแม่บ้านที่เป็นอาชีพจริงๆ มีสวัสดิการรัฐรองรับ มี Job description ชัดเจน ไม่ใช่นึกจะใช้อะไรก็ใช้เขาได้
หนมปังว่าสิ่งละอันพันละน้อยเหล่านี้แหละค่ะ ทำให้การเป็น "ต่างประเทศ" สมจริงสมจังขึ้นมา ยิ่งเป็นนิยายรักยิ่งต้องลงลึกเรื่องค่านิยมของแต่ละชาติแต่ละภาษานะคะ มุมมองความรักของไทยเรากับของต่างประเทศไม่เหมือนกันและมีรายละเอียดที่แตกต่างเยอะมากๆ สิ่งที่เราเห็นว่าสำคัญ เขาอาจมองว่าไม่สำคัญ สิ่งที่เราเห็นว่าเรื่องเล็กน้อย อาจเป็นเรื่องใหญ่ในค่านิยมเขาก็ได้
นอกจาอ่านนิยายแปล ดูภาพจนตร์ ซีรี่ย์ แล้ว หนมปังแนะนำให้ลองถามๆจากคนที่ไปต่างประเทศมาด้วยค่ะ ว่าเขาเจอ Culture shock แบบไหนมาบ้าง ยิ่งที่ไปเรียนไปกินนอนกับโฮสต์นี่ยิ่งดีเลย วันๆเขาทำอะไร มีเพื่อนแบบไหน คุยอะไรกัน มองเรื่องแฟนเรื่องความรักยังไง อะไรแบบนี้เป็นต้น
ถ้าไม่เคยไปจริงๆ ก็พยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่นั้นๆ จนค่อยๆ ซึมซับเข้าไปว่าเรื่องราวมันเกิดที่นี่ อะไรอย่างนี้น่ะค่ะ
ยิ่งถ้าคุณสามารถอธิบายเกร็ดเล็กน้อยของที่นั้นได้ แทรกลงไปในบทบรรยาย หรือบรรยากาศต่างๆ ของท้องเรื่อง มันจะทำให้เรื่องละมุนขึ้น เช่น แต่ละฤดูนั้นผู้คนใช้ชีวิตยังไง เวลาพระอาทิตย์ขึ้นและตกในแต่ละฤดูต่างกันแค่ไหน (บ้านเราไม่มีตรงนี้) มีของกินของใช้อะไรที่พิเศษกว่าที่อื่น ฯลฯ คนอ่านจะได้รู้สึกว่า...เออ...เหมือนได้ไปที่นั่นจริงๆ แฮะ ด้วยเรื่องเล็กน้อยพวกนี้มันอาจจะเสริมได้ค่ะ
แล้วก็อย่างที่คุณขนมปังฯ บอก คือมันต้องดูบริบททั้งเรื่องด้วย นิยายบางเรื่อง setting เป็นเมืองนอก แต่ตัวละครมีแต่คนไทย (เข้าใจว่าคนไทยเวลาไปไหนก็คบกันเองเนอะ) พออ่านๆ มันก็จะบรรยากาศไท๊ย....ไทย ทั้งที่อยู่เมืองนอก
ในขณะที่นิยายบางเรื่อง เรื่องเกิดในไทย แต่ตัวละครไทยมีน้อย มีต่างชาติมาปน ลักษณะคำพูดและการกระทำของต่างชาติก็จะทำให้รู้สึกว่า...เออ...อินเตอร์อ่ะ
อธิบายยาก เอาเป็นว่าขยันหาข้อมูล ซึมซับบรรยากาศพวกนั้นด้วยตัวเอง แล้วลุยโลดค่ะ
ทุกความเห็นก่อนหน้านี้ดีมากๆ เลยค่ะ
การได้มีโอกาสอยู่(อาศัย) เมืองนอกทำให้เห็นภาพความเป็นมาเป็นไปและจะเป็นข้อมูลที่ดีมาก หากแต่เมื่อยังไม่มีโอกาสนั้น การหาข้อมูลที่ไม่ใช่แค่เรื่องสถานที่แบบหาที่เราๆ หาเพื่อจะไปเที่ยวกันนั้น อาจหายากแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มี เพียงแต่ต้องพยายามมากสักหน่อย
เราเองก็เคยคิดจะลองเขียนนิยายแบบที่ว่านี้ แต่ไม่มีเวลามากพอจะเขียนนิยายเรื่องใดใดอีกแล้ว ก็เลยตัดสินใจเขียนเป็นเรื่องการท่องเที่ยวอเมริกาไปแทน ว่างๆ ถ้ามีเวลาและอารมณ์ก็เขียนได้เลย ไม่ต้องเหนื่อยมาผูกเรื่องหรือสร้างตัวละครอะไร
ขอเอาใจช่วย จขกท. แทนนะคะ เพราะไม่มีความรู้อะไรพอที่จะแนะนำใครเรื่องการเขียนนิยายค่ะ
ขอบคุณสำหรับความเห็นและกำลังใจนะคะ ^^
จริงค่ะที่เมื่อไม่เคยไปก็ยากสักหน่อยที่จะเขียน หากแต่เมื่อค้นหาข้อมูล (เป็นภาษาอังกฤษก็พบว่าไม่ได้ยากเย็นอะไรนักค่ะ)
สู้ๆ เหมือนกันค่ะ
ขอบคุณสำหรับความเห็นค่ะ
ใช่แล้วค่ะ เพราะตัวละครไทยนี่แหละทำให้เนื้อเรื่องมันไทยสุดๆ ทั้งที่ก็พยายามใส่เรื่องราวความเป็นเยอรมันแล้ว แต่ยังไงก็ตาม เพื่อความสมจริงของบรรยากาศมากกว่าเดิมก็จะพยายามหาข้อมูลทุกอย่างให้ได้มากที่สุดค่ะ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ ^^
เป็นประโยชน์มากๆ สำหรับความคิดเห็นนี้และทำให้ได้แนวความคิดใหม่อีกเยอะเลยค่ะ
จะพยายามหาข้อมูลให้ครบทุกด้านเพื่อความสมจริงของเนื้อเรื่อง ^O^
ขอบคุณมั่กๆ ค่ะ ^^
เป็นประโยชน์มากสำหรับความเห็นนี้ เนื่องจากตอนแรกไม่ได้คิดเรื่องบ้านเลยจริงๆ แต่เมื่ออ่านความเห็นของทุกๆ คนก็ต้องเพิ่มอะไรหลายๆ อย่างลงไปในนิยายเพื่อค้นหามาใส่ในนิยายอีกที (ไกด์บุ๊คและการคุยกับนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่มาจากเยอรมันก็ยังไม่พอจริงๆ)
เข้ามาดู...
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?