ถ้านักเขียน แต่งนิยายที่นักอ่านอ่านแล้ว บอกไม่ชอบแนวนี้ หรือหากแต่งแนวนี้จะไม่อ่าน คุณจะตอบว่าอย่างไร
ตั้งกระทู้ใหม่
ถ้านักเขียน แต่งนิยาย แล้วมีนักอ่านมาบอกให้แต่งอย่างนี้นะ ถ้าไม่แต่งอย่างนี้จะไม่อานต่อไม่ชอบ แนวนี้ คุณจะตอบว่าอย่างไร เพื่ออไม่ทำลายน้ำใจทั้งสองฝ่าย เพราะยังไงเขาก็อุตส่าห์อ่านนิยายเรามาตั้งหลายตอน
ที่ถามนี้อยากรู็ว่า นักเขียนจะมีความรู้สึกเช่นไรครับ
นี่ครับ นิยายที่ผมแต่ง ชื่่อเปิดตำนานยอดนักสู้ออนไลน์
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1219661
20 ความคิดเห็น
เชิญอ่านเรื่องอื่นที่ผมแต่งครับ
เป็นการเชิญแต่ไม่ใช่ไล่เสียทีเดียว
ครั้งหนึ่งผมก็เคยเจออะไรประมาณนี้ คอมเม้นต์ทำนองว่าพระเอกไม่เก่งเลย นางเอกไม่เห็นปาฏิหาริย์สมชื่อ... สู้กับศัตรูก็ไม่ชนะ
ไอ ้เราดูเงื่อนไขของเรื่องแล้วที่ว่าไม่เก่งนี่คือแพ้โคตรบอสประจำภาค
ศัตรูคืออัศวินมังกรที่เก่งที่สุดของโลกในเวลานั้น พระเอกคือเกษตกร นักวิชาการที่เพิ่งผันตัวมาเป็นทหาร นางเอกก็เป็นมังกรอายุ 8 ขวบ...
อ่านคอมเม้นต์แล้วส่ายหน้าจริงๆว่าอยากให้เก่งแบบแมรี่ซูหรือยังไง จิ้มนิ้วใส่แล้วอีกฝ่ายหัวระเบิด?
สุดท้ายก็เลยบอกไปตามข้อเท็จจริงที่แต่ง แล้วก็พ่วงว่าถ้าอยากได้ดั่งใจเช่นนั้นก็ให้ข้ามไปอ่านภาค 2 เลย เก่งสมใจแน่
ไม่งั้นก็ไปอ่านนิยายอีกเรื่องที่ผมแต่งอยู่ แฟนตาซีกึ่งแฟนฟิค พระเอกโคตรเทพ น่าจะถูกใจกว่า
อะไรไม่ชอบก็ไม่ต้องฝืนอ่านครับ อ่านแล้วไม่สบายใจก็ว่าแย่แล้ว แล้วเอาความไม่สบายใจมาโยนให้คนเขียนอีก ผมว่ามันไม่ถูก
เพราะผมถือคติอย่างว่านิยายผมจะไม่ลากใครเข้ามาแบบฝืนใจ ถ้าผมจะชวนคือต้องมีคนสนใจแนวนั้นจริงๆถึงไปเชิญหรือโฆษณามา ฉะนั้นประเภทที่หลงมาอ่าน หรือจิ้มมาอ่าน แล้วโวยวายไม่ถูกใจงั้นงี้ ผมคงปฏิบัติกลางๆง่ายๆคือเชิญไปอ่านเรื่องอื่นที่คิดว่าใช่จะดีกว่า
อยากอ่านแนวไหนก็เขียนเองสิ!!! //ล้อเล่นค่ะ
ก็ลองถามว่าไม่ชอบตรงไหน แล้วถ้าแก้จะให้แก้แบบไหน ลองจับเข่าคุยกับคนอ่านดูค่ะ เหมือนรวบรวมไอเดีย แล้วพบกันครึ่งทาง เปลี่ยนในส่วนที่คุณเปลี่ยนได้ แต่อย่าให้เสียเอกลักษณ์ของตัวเองไป บางปัญหาที่แก้ไขอะไรไม่ได้ก็ควรปล่อยมันไปค่ะ
//เรานับเม็ดทรายทั้งหาดไม่ได้หรอกนะ ^^ สู้ๆ ค่ะ
ก็คงไม่เปลี่ยนอะไร ตามคำขู่ว่าจะเลิกอ่านของนักอ่านบางคน
แต่คงอธิบายอย่างสุภาพว่า แนวที่แต่งเป็นอย่างไร ซึ่งอาจจะไม่ถูกจริตนักอ่าน(บางคน)
และไม่สามารถเปลี่ยนตามใจใครๆ ไปเรื่อยได้ เพราะเขียนอย่างมีพล็อตและแนวทาง
คงรบกวนต้องให้นักอ่านท่านนั้น(ซึ่งเจาะจงว่าแค่เพียงคนเดียว) ไปอ่านนิยายเรื่องที่ตรงใจมากกว่า
ตามใจนักอ่านครับ
ไม่ชอบเรื่องนี้ ก็ไปหาเรื่องอื่นอ่านได้ ตามใจ
... ก็คงแสดงคำตอบด้วยการเขียนตามที่ตนเองคิดไว้ในเนื้อหาบทถัดไปครับ
อุ้ย! เราเองก็เคยบอกนักเขียนเช่นนั้นเหมือนกันค่ะ(แนวแฟนตาซี) มันเป็นความรู้สึกเช่นนั้นจริงๆตอนที่เนื้อเรื่องสรุปว่าพระเอกแต่งงานกับสาวสองคน ความรู้สึกคือมันไม่สมเหตุสมผลกับเนื้อเรื่อง มันสะดุดใจ และเราก็ไม่อ่านนิยายเรื่องนั้นอีกเลย รู้สึกเสียใจมากที่ต้องเลิกอ่าน คือเราไม่ใช่ไม่อ่านแนวฮาเร็มนะ อ่านเหมือนกันแต่มันมีเหตุผลน้ำหนักพอ(สำหรับตัวเรา) ว่าทำไมพระเอกถึงมีเมียหลายคน เหมือนฮ่องเต้ที่ต้องมีนางสนมหลายคนเพื่อฐานอำนาจ ความมั่นคงของราชบัลลังก์ มีเมียหลายคนเพื่อสืบทอดวิชาความลับอะไรก็ว่ากันไป ขอเหตุผลน้ำหนักที่มากพอจะฮาเร็มค่ะ แต่เราก็ไม่บังคับนะว่านักเขียนท่านจะปรับเปลี่ยนตามหรือไม่ ก็ถือว่างานเขียนชิ้นนั้นเป็นแนวเฉพาะสายน่ะค่ะ เลิกอ่านค่ะ จบ #งื้อ...นี่มันคอมเม้นท์ระบายอารมณ์ชัดๆ ขอโทษ จขกท. ด้วยค่ะ
อันดับแรกก็คุยกับคนอ่านก่อนนั้นแหละ แล้วเราก็มาดูในส่วนของเราเป็นจริงอย่างที่เขาว่าป่าว แล้วถ้าเราเปลี่ยนโครงเรื่องเราจะเปลี่ยนมั้ย เราตั้งใจให้ออกมาเป็นแบบไหน ตัวละครของเราอะครับ ถ้าเค้ายังไม่พอใจ ก็คงต้องเชิญอีกเรื่องที่แต่งนะครับ สู้ๆค่ะ
ก็ไม่ต้องสนใจมากค่ะ จริงๆถ้าเป็นการนำเสนอว่าน่าจะอย่างนี้ ก็โอเค รับได้อยู่ แต่ถ้ามาแบบเราแต่งอย่างนี้ มาอ่านแล้วบอกไม่ชอบอย่างนี้ ก็ไปอ่านเรื่องอื่นแทนเถอะ
ขอเขียนจากการเป็นนักอ่าน และมีเม้นต์ ว่าไม่ชอบเพราะอะไรก่อนจะเลิกอ่านด้วย
ง่ายๆ ค่ะ แค่เม้นต์ให้รู้ เหมือนระบายนั่นแหละค่ะ แต่ไรท์จะเปลี่ยนไม่เปลี่ยนก็เรื่องของไรท์ เพราะหนอนน้อยยังมีนิยายอีกเป็นภูเขาให้เลือกอ่านค่า
จขกท เป็นไรต์เตอร์ ก็อย่าไปลู่ตามอารมณ์รีดเดอร์นักเลยค่ะ มันเยอะแยะนะ อารมณ์คนหน่ะ หนอนน้อยก็หนึ่งในนั้นหล่ะ ไม่เอาฮาเร็ม แล้วไง? จขกท จะเปลี่ยนเรื่องที่คิดมา ให้หนอนน้อยอ่านคนเดียว แต่อีก 30 คนที่เค้าชอบเรื่องของ จขกท. หล่ะ ก็ไม่สนใจเหรอ มันไม่ช่ายยยย
หาแนวตัวเองเจอแล้วก็เขียนๆ ไปเถอะ รีดเดอร์กลุ่มไหนรับได้ เค้าก็มาอ่านของเราเองแหละ ไม่งั้นจะมี fc ไรต์เตอร์คนนี้ คนนั้น คนโน้นเหรอคะ
ปล.แต่ก็ขอบคุณ จขกท นะที่ยังเอาใจใส่ คิดหาคำตอบให้รีดเดอร์ไม่รู้สึกแย่
ถ้าไม่ชอบก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ แค่คุณไม่อ่านเรื่องเรา แล้วไปหาเรื่องอื่นอ่านซะ เคมะ?
เรื่องของเอ็ง! << คงประมาณนี้ครับ 555
นิยายทุกเรื่องล้วนมีทั้งคนชอบแล้วไม่ชอบครับ ผมแต่งตามที่ผมอยากแต่ง ถ้าจะให้แต่งตามใจคนอ่านทุกคนเกรงว่านิยายจะออกนอกพล็อตที่วางเอาไว้ในตอนแรก ต้องขอโทษจริงๆนะครับ แล้วก็ขอบคุณมากครับที่มาอ่านนิยายผม ^-^ (ใส่อีโมไปนิดหน่อย ฮะ ฮา ฮ่า)
แต่ถ้าจะให้ผมเลือกผมจะเลือกที่จะปล่อยเม้นต์นั้นไปโดยที่ไม่ตอบอะไรเลย
ไม่จำเป็นต้องตอบครับ ผมจะไม่เขียนนิยายตามความต้องการของคนอื่น เพราะที่แต่งก็เพราะอยากให้มันเป็นแบบนั้น... สรุปคือมันเป็นความเอาแต่ใจของคนเขียน ไม่เกี่ยวกับคนอ่านครับ
เป็นเรื่องยากที่จะแต่งแล้วถูกใจทุกคน
ร้อยคน ร้อยความชอบ แต่นักเขียนอย่างเราๆมีความชอบแค่ไม่กี่อย่าง เวลาแต่งนิยายทีก็ลงสไตล์ที่ชอบได้แค่นี้ จะให้ถูกใจทั้งร้อยคนยอมเป็นไปไม่ได้
ยึดตามแนวทางเดิมของนักเขียนแหละครับ อย่าปรับเปลี่ยนอะไรเลย ขอโทษนักอ่านคนนั้นไปตรงๆ บอกว่าโครงเรื่องวางไว้แบบนี้ พระเอกมีนิสัยแบบนี้ จะให้เปลี่ยนทันทีมันทำไม่ได้
พอดีเราชอบนิยายแนวนี้ขอFv.หน่อยนะคะ
ผมไม่สนใจครับ
การจะเขียนนิยายแบบไหน อย่างไร มันเป็นสิทธิส่วนบุคคลที่นักเขียนจะเป็นผู้ตัดสินใจเอง นักเขียนไม่ได้มีหน้าที่ต้องมานั่งเอาอกเอาใจนักอ่านไปทุกอย่าง นักอ่านไม่ใช่เจ้านาย ไม่ใช่พระเจ้า ไม่มีสิทธิมาชี้นิ้วสั่ง หรือบีบบีงคับจิตใจให้นักเขียนกระทำตามที่ตัวเองต้องการได้
ในทางตรงกันข้ามกัน นักอ่านจะไม่อ่าน จะไม่ซื้อผลงานของนักเขียนก็เป็นสิทธิส่วนบุคคลของนักอ่าน ไม่ใช่หน้าที่ของนักอ่านที่จะต้องมานั่งคอมเมนต์ให้นักเขียนทุกครั้งที่เรียกร้อง หรือบีบบังคับอย่างหยาบคาบ นักเขียนไม่มีสิทธิไปบีบบังคับด้วยเหตุผลประการทั้งปวง
นักเขียนหน้าใหม่หลายๆ คนอาจจะยังไม่ตระหนักตรงนี้ ห่วง แคร์ กังวล กลัวสูญเสียนักอ่าน ถ้าหากว่าตัวเองไม่เอาใจเขาเอาไว้ก่อน ทั้งที่ตัวเองนั่นแหละ จะเสียเพราะความเอาแต่ใจของนักอ่านบางจำพวก ซึ่งพอตามใจแล้วได้ทีเอาใหญ่ เรียกร้องโน่นนี่นั่นจนกระทังงานของนักเขียนไม่ใช่ของนักเขียน กลายเป็นงานเละๆ ที่ไม่มีความเป็นของตัวเอง จากที่ควรจะประสบความสำเร็จก็กลายเป็นล้มเหลวตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม
แทนที่จะสนใจคำขู่เหล่านั้น นักเขียนควรจะไปหาจุดยืนของตัวเองให้เจอดีกว่า แม้แต่นักเขียนที่ดังที่สุดในโลกอย่างสตีเวน คิงส์ เจ.เค. โรลลิ่ง ก็ไม่เคยปล่อยให้นักอ่านไม่กี่คนมาบ่งการีวิตเลย เขาเขียนนิยายตามจุดยืนและแนวทางของเขา ก็ยังมีคนชอบผลงานของเขาทั่วโลก
ไปเลือกเอาแล้วกันว่าจะเลือกหนทางชีวิตแบบไหน จะเป็นนักเขียนที่ไร้จุดยืนโดนนักอ่านไม่กี่คนจูงจมูกไป หรือจะเป็นนักเขียนที่มีจุดยืนของตัวเองและพัฒนาตัวเองไปจนกระทั่งมีนักอ่านมากมายยอมรับ
ปกติแล้ว ผมมักจะถือคตินี้เวลามีคนอ่านเรียกร้องอะไรเกินเหตุนะครับ...
คนอ่านมีสิทธิ์เรียกร้องแนวเรื่องที่ตัวเองต้องการจะอ่าน แต่ไม่มีสิทธิ์เปลี่ยนแนวเรื่องที่คนเขียนตั้งใจจะเขียนครับ
ในความคิดเราคือ เราเขียนในแบบของเรา แสดงความเป็นตัวตนของเรา เพื่อให้คนอ่านรู้สึกถึงเราแล้วชอบอ่านในแบบของเราจริงๆ นั้นคือความจริง^^
ก็ฝากไว้ในแบบของเราเนอะ คลิ๊กไปดูก็ได้(เออ! รู้ว่าไม่ดีที่มาแปะ TT) ก็แสดงตัวเราเอง(ไม่มีเจตนาแอบแฝงงงง เหรอ! =_=; เหอะๆ)
ก็ยังคงแต่งต่อไป ถ้าเกิดว่าเช๊คแล้วว่าพึงพอใจกับเนื้อเรื่องนี้ สำนวนนี้และไม่มีอะไรเป็นอุปสรรคและจุดบอดก็จะแต่งต่อไป แม้ผู้อ่านจะสำคัญยิ่งชีพแต่บางครั้งความเป็นตัวเองก็สำคัญไม่แพ้กัน
คงรู้สึกเสียความมั่นใจเล็กน้อย แต่อย่าลืมว่านี่คือนิยายที่คุณแต่ง ไม่ใช่คนอื่นแต่ง ฉะนั้นมั่นใจในความคิดเดิม พล็อตเรื่องเดิมของคุณดีแล้วค่ะ
เชื่อว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่ชอบนิยายของคุณแน่นอน มั่นใจในตัวเองมากๆๆนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?