ถ้าเราฆ่าตัวตาย......พ่อแม่จะดีใจมั้ยคะ(ตอบตรงๆไม่ต้องรักษาน้ำใจ)

สู้ๆค่ะ​ ทุกปัญหา​ย่อมมีทางออก
เราก้เปนเหมือนกันนะ​ คล้ายๆอ่ะค่ะ
คือเราเรียนพอได้แต่พ่อแม่ชอบสนใจน้องคนเล้กมากกว่า
ทำไมเราไม่รุ้อ่ะค่ะ​แต่เราชอบถูกหยามบ่อยๆ
บางทีก้คิดเหมือนจขกท.นะคะ​ 
อยากตายอะไรงี้
แต่เรามีเพื่อนเราเลยคิดว่า
​ เรายังมีคนที่เปนห่วงเราอยุ่นะ
จขกท.เองก้ลองคิดในแง่บวกสิคะ
อาจจะทำให้อะไรดีขึ้นมากบ้างค่ะ​

สุ้ๆค่าาา​ ><

พ่อแม่จะเสียใจมั๊ย? ลองจำลองเหตุการณ์เธอกับลูกดูสิ
ลองเปลี่ยนตัวเองใหม่สิเธอ อะไรที่คิดว่าไม่ดีก็เปลี่ยนซะ อะไรที่ดีก็คงไว้
เธอเองก็เลือกทางเดินที่ดีให้ตัวเองได้ ชีวิตเธอ เธอจะหยุดแค่นี้หรือ?
เธออาจจะไม่ได้ทำตามที่ใจหวัง แต่เธอก็มีโอกาสทำตามฝันนั้นได้ ถ้าเธอมีเป้าหมาย และลงมือทำ
มันยังไม่สายไปหรอกถ้าจะทำ แต่ถ้าคิดจะทำพรุ่งนี้สิ ถึงเรียกว่าสาย
เรื่องพ่อแม่ก็เหมือนกัน บางทีเธอก็ไม่ต้องใส่ใจอะไรมาก เราเข้าใจ ว่ามันก็ยาก แต่เราก็ต้องพยายาม
บางทีเธอก็ไม่จำเป็นเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครหรอก เปลี่ยนเพื่อตัวเธอเอง หันมารักตัวเอง เธออย่าทำตัวไร้ค่าโดยการคิดอะไรที่สิ้นคิดแบบนั้นสิ เธอต้องอดทนกับมัน อาจจะ 1ปี 2ปี หรือหลายๆปี แต่ก็ต้องมีซักวันล่ะที่เธอจะมีอิสระ เธออย่าท้อ มันเป็นบทเรียนชีวิตที่เธอต้องฝ่าฝัน ถ้าเธอผ่านตรงนี้ไปได้ ไม่ว่าจะตรงไหน เธอก็ต้องผ่านมันไปได้สบายๆเลยแหละ
เราไม่ขอพูดอะไรอีก เพราะเราจะอธิบายยังไง คนไม่อยากฟัง มันก็ไม่ฟัง
แต่เธอคะ ชีวิตคนเราน่ะ กว่าจะผ่านแต่ละช่วงๆมาได้ มันก็ต้องมีอุปสรรคกันทั้งนั้นแหละ ถ้าผ่านตรงนี้ไม้ได้ เธอก็ไม่ต้องทำมาหาแดกแล้วล่ะ (ขออภัยที่ไม่สุภาพ) อยากมีชีวิตที่ดีมั๊ย? หรือจะตายๆไปจบๆสิ้นๆซะ เธอคงคิดเองได้นะ ว่าชีวิตจะเดินไปทางไหน เธอจะต้องเดินทางหาทางที่ดีกว่านี้สิ จริงมั๊ย?
เป็นกำลังใจให้นะ

เรากะไม่รุ้ว่าจะแนะนำจขกท.ยังไงนะ แต่เรากะขอแสดงความคิดเหนส่วนของเราแล้วกันนะ

แม่ของเราบอกเราเสมอว่า ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่รักลูกตัวเองหรอกนะ พ่อแม่แต่ละคนกะจะแสดงความรักไม่เหมือนกัน มันอยุ่ที่แต่ละคน

ปากบอกว่าเกลียด แต่จริงๆเขากะรักเรานั้นแหละ แต่เขาแค่ไม่ยอมพูด

การที่พ่อแม่บังคับให้เราทำตามนู่นนี้นั้น อาจจะเปนเพราะพ่อแม่เหนว่านั้นคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา อยากให้เราได้ดี มีการมีงานทำที่ดี ถึงเราจะไม่ชอบ แต่เรากะดีสำหรับเรา

และการที่พ่อแม่ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นอาจเพราะ พูดเพื่อให้เรามีความกระตืนรือร้นขึ้น มีความพยายามในการเอาชนะ พูดดูถูกดูแคลนเพื่อให้เราฮึดสู้ และถีบตัวเองให้เก่งกว่าเดิม 

และที่จขกท.ถามว่า ถ้าฆ่าตัวตาย แล้วพ่อแม่จะดีใจมั้ย? เราว่าควรเปลี่ยนเปน ถ้าฆ่าตัวตาย พ่อแม่จะเสียใจมากแค่ไหน? จะดีกว่านะ

เราเชื่อนะว่า ไม่มีพ่อแม่คนไหนหรอกที่จะดีใจที่ลูกตาย มีแต่จะเสียใจจนอาจไม่เปนอันทำไรกินเลยกะได้นะ

ถ้าพ่อแม่ไม่ต้องการเราเกลียดเรา เขาคงไม่ให้เราเกิดมาหรอก และถึงเราจะเปนยังไง กะไม่มีทางที่เขาจะเกลียดเราไม่ต้องการเราหรอก เชื่อเราสิ


เราขอแนะนำจขกท.แล้วกันนะว่า จขกท.ควรลองไปพูดคุยเปิดอกกับพ่อแม่จขกท.ตรงๆ มีอะไรกะอย่าเกบไว้ในใจคนเดียว มีอะไรกะพูดออกมาเลย บอกไปเลยว่าเราไม่ชอบเรื่องที่โดนบังคับแล้วให้เหตุผลไป แล้วถามตรงๆไปเลยว่าเกลียดเราจริงๆนึป่าว? แล้วทำไมถึงเกลียด?

พูดไปเลยถามไปเลย ดีกว่าคิดเองเออเองคนเดียว และสุดท้ายเราอยากบอกว่า...

ปล.อาจยาวไปหน่อย แหะๆ อ่านแล้วอาจงงๆนะ

ปล.2 นี่คือความคิดเหนส่วนตัว ถ้าไม่ชอบต้องขอภัยด้วย

ตายหรอคับ อยากตายจริงหรอคับ ตายไม่ใช่ทางออกนะคับ

คนเรากว่าจะเกิดมาได้คิดดูสิคับ แม่ตั้งท้องนะคับไม่ใช่เสกแล้วเกิดเลย

เข้าใจว่าปัญหาที่เป้นอยู่มันบีบคั้นให้ตายตามคำพูดคำจาของคนรอบข้าง

ถ้าคุณลองเปลี่ยนมุมมอง ว่าพวกเขาเหล่านั้นกำลังทดสอบความแกร่งของจิตใจความสู้ทน ความถึกของคุณ ถ้าคุณสู้ให้เขาเห็นพิสูจน์ว่าเราไม่ได้ด้อยหรือทำตัวมีปัญหาเหมือนที่เขาว่า มันจะทำให้คุณเข้มแข็งนะคับ จริงๆลองดูคับคุณ

ปล.คิดดีนะคับอยู่วัด เด็กวัดได้ดีมามากมายแล้วคับ ศึกษาพระธรรมมีแต่สิ่งดีงามไม่มีสิ่งยั่วยุ ฝึกให้เราเป็นคนดีไปในตัว วัดบางวัดมีหนังสือเต็มไปหมดหันไปทางไหนมีแต่หนังสือฝึกให้เราเป็นนักอ่านด้วยคับ สู้ๆ

พ่อแม่เขาคงคิดอยากให้เราได้ดีอย่างเดียวค่ะ เขาอาจลืมนึกไปว่าในช่วงวัยอย่างเรามันเป็นช่วงที่ขอบคิดเล็กคิดน้อยเขาพูดแบบนั้นคงเพราะความโมโหมั้งคะ เราก็เป็นนะ มีเพื่อนก็เหมือนไม่มี ว่างก็เหมือนไม่ว่าง โดนด่าตลอด ด่าเราได้ตลอด ไม่ฟังเหตุผลอะไรเราเลย

สู้ๆค่ะ ยังมีอีกหลายคนที่เข้าใจและพร้อมจะให้กำลังใจคุณนะคะ

เราทำแบบที่ะวกคุณแนะนำแต่ผลที่ได้กลับมาคือเค้าด่าคะ เค้าบอกว่าอย่ามาเก่งกับกู เราทำงานบ้านจนเสร็จเค้ากลับตอบแค่ว่าเราขี้เกียจ ไล่เราออกจากบ้านคะ และให้เราไปหางานโรงงานทำได้เงินแล้วออกจากบ้านไปซะ.สงสัยเราคงไม่ใช่ลูกเค้าคะ เค้าจะยึดคอมที่เราใช้อยู่ทุกวันนี้ไปคะ เราคิดว่าถ้าเราตายไปจะไม่มีใครเดือดร้อน และพวกเค้าคงยินดี. เพราะบางทีเราพูดดีๆเค้าเอาไปใส่อารมณ์จนเราหน่ายเราไปบวชดีมั้ยคะ. แล้วไม่กลับมาหาเค้าอีกเลย. เราะถือว่าเค้าไล่เราออกจากบ้านแล้ว เรารู้ว่าการฆ่าตัวตายมันบาปแต่เราขอคิดอีกทีคะ

ใจเย็นๆก่อนค่ะ
เราเข้าใจความรู้สึกนะ
เอางี้ เราลองอยู่คนเดียวเงียบๆ ไม่พูดไม่คุย ทำทุกอย่างตามปกติ แต่ไม่พูดไม่คุยน่ะค่ะ ถ้าคนในบ้านเขาไม่สนใจ เราก็ปล่อยเขาค่ะ ทำให้ดีที่สุด ถ้าคุณอยากอยู่คนเดียว คุณต้องตั้งเป้าไว้ก่อนว่าคุณอยากจะทำอะไร ถ้าเค้าไม่ต้องการเราก็อย่าได้แคร์ (อันนี้ความคิดส่วนตัวนะ) ถ้าเรามีเป้าหมาในชีวิต ลองหายตัวไปเงียบๆแล้วคอยดูปฏิกิริพวกเขาห่างๆก็ได้ค่ะ


อะไรๆอาจดีขึ้น อาจะนะคะ มันไม่แน่เสมอไป

เป็นกำลังใจให้นะคะ

หรือเราจะออกจากบ้าน หางาน พอทำงานได้เงินแล้วเอาไปให้เค้าเพื่อพิสูจน์ตัวเอง? เค้าคงจะลืมเราเลยมั้ง....เราออกจากบ้านดีมั้ย?แต่เงินก็ไม่มีอีกอะ ทุกวันนี้เราเหมือนทาสมากอะ

ก็ถึงได้บอกให้ตั้งเป้าหมายในชีวิตไงคะ เราจะได้มีจุดยืนเป็นของตัวเอง
ถ้าคุณอยากออกจากบ้าน คุณก็ต้องหางานให้ได้ก่อนอยู่ดีอ่ะ
ลองอยู่แบบเงียบๆ แล้วหายไปเงียบๆดูมั้ยคะ



หรือเขาอาจจะลืมเราตั้งแต่เงียบแล้วก็ได้....

ใจเยนๆค่ะ อย่าคิดมากเลยนะ

เรายอมรับในการตัดสินใจของจขกท. แต่เราขออย่างเดียว อย่าฆ่าตัวตายเลย เราขอร้องล่ะ

จิงๆกะมีพ่อแม่หลานคนนะที่พอลูกพูดอธิบาย แต่เขากลับมองว่าเรานั้นเถียงเขา มันกะมีเยอะเลย

พาอแม่ของจขกท.คงอาจเปนหนึ่งในนั้น เรากะไม่เคยเจอแบบนี้ด้วยสิ เลยไม่รุ้จะแนะนำยังไงดี

ปล. เราขอเปนกำลังใจให้ แต่จขกท.ห้ามคิดสั้นเดดขาดนะ การฆ่าตัวตายมันบาป

เราเหนด้วยกับคุณModtanoyค่ะ ลองเงียบดูเพื่อให้พวกเขาลืม แล้ววันหลังลองพยายามที่จะพูดอธิบายบอดความต้องการของเราจริงๆอีกครั้ง ถ้าทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ พ่อแม่ของจขกท.อาจจะใจอ่อน แต่การหนีออกจากบ้านมันเปนการหนีปัญหาเท่านั้น เราต้องเผชิญกับความจริงเท่านั้น อย่าหนี

พูดให้มันรุ้เรื่องให้จบไปเลย ไม่งั้นไม่ว่ากี่สิบปี เรื่องมันกะจะไม่จบอยุ่ดี

ขอบคุณทุกคนน้า. เราไม่คิดสั้นแล้ว เพราะเรายังมีหมาแมวที่ต้องดูแล หมาเห็นเราร้องไห้มันก็เข้ามาเลียหน้า เราคงทิ้งมันไม่ลง

ประชาสัมพันธ์ กลุ่ม "พ่อแม่เป็นพิษ toxic parents thailand" ในเฟสบ็ค
https://www.facebook.com/groups/1496092050605958/
เป็นกลุ่มปิด คนนอกเข้ามาไม่ได้

^^เป็นกำลังใจให้นะคะ แม้ทางเดินชีวิตจะไม่เรียบง่าย แต่ถ้าคุณมีเป้าหมายในชีวิต และตั้งใจทำมันให้ดีที่สุด คุณก็จะประสบความสำเร็จในวันข้างหน้า คุณลองมองคนที่มีชีวิตที่แย่กว่าคุณสิคะ บางคนพิการ บางคนถูกพ่อแม่ทอดทิ้งตั้งแต่ยังเล็ก แล้วยังต้องทำงานหาเลี้ยงตนเองอีก แต่เขาก็ยังมีชีวิตอยู่ได้ วันที่คุณไม่มีกำลังใจในการดำเนินชีวิต ขอให้คุณนึกถึงคนที่มีชีวิตแย่กว่าคุณ แม้พ่อแม่จะไม่เห็นว่าคุณเป็นคนสำคัญแต่ถ้าคุณเป็นคนดี ฉันเชื่อว่าซักวันคุณจะเจอคนที่ดีและเห็นว่าคุณเป็นคนสำคัญในชีวิตของเขาค่ะ

ถ้าคุณมีลูกแล้วลูกฆ่าตัวตายจะเสียใจมั้ย ลองคิดดูค่ะ ถ้าทนไม่ไหวจริงๆแนะนำไปบวชค่ะ การฆ่าตัวตายมันบาปอาจไม่ได้ไปผุดไปเกิดเลยก็ได้ ลองไปฟังพระเทศน์ดูค่ะ ไม่ต้องอาย

พ่อและแม่รักลูกเสมอค่ะ ไม่ว่าเจอปัญหาอะไรก็อย่าท้อนะคะ คิดถึงท่านไว้ ว่าท่านจะเสียใจมากแค่ไหน หนูเชื่อค่ะว่าสักวันพี่ต้องทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจได้แน่นอน
 ชีวิตเรายังมีอะไรให้ทำอีกเยอะค่ะ สู้ๆ 

สู้ๆนะคะ ทุกปัญหามีทางออก เป็นกำลังใจให้นะคะ :)

เราก้อเป็น พ่อชอบว่าๆ เปรียบกับคนนู้นคนนี้ คือเราก็เคยคิดเหมือนกัน
แต่ก็ จขกท.สู้ๆ

ลองหายไปดูสิ ลองไม่พูดไม่จา ลองเงียบไป ลองหายไปเลย พาหมาเเมวไปด้วย ไปอยู่บ้านเพื่อน ไปไหนก็ได้ให้ไกลที่สุด ถ้าพวกเขาไม่ตามหาก็เเสดงว่าคุณไม่ใช่ลูกของพวกเขาเเล้วล่ะ หรือไม่ก็ลองถามพี่ดูสิว่าเราเป็นพี่น้องเเท้ๆกันจริงๆแล้วรึป่าว เป็นลูกของพ่อเเม่จริงๆรึป่าว ลองดูๆ

เอาความจริงเลยน่ะไม่อ้อมค้อมกัน เอาความจริงใจ

เราก็เหมือนกันเหตุการณ์ก็คล้ายๆกัน เราอยู่กับพ่อกับแม่เลี้ยงเค้ารักน้องเรามากกว่าและทุกอย่างน้องเราจะได้เราจะไม่ได้

ถ้าเป็นเราเราจะหนีออกจากบ้านไปซัก2-3วันไปอยู่บ้านเพื่อน บ้านญาติก็ได้ ให้เค้าเป็นห่วงและเค้าจะรู้เองว่าทำอะไรไป แต่ถ้าอยากสานความสัมพันธ์ให้เขียนบอกความในใจไปเลย เขียนลงในกระดาษแล้วตั้งไว้ให้เค้า แล้วเค้าจะเข้าใจสู้ๆน่ะเราเป็นกำลังใจให้

พวกพ่อแม่เป็นพิษ...

เสียใจด้วยนะ เราคิดว่าถ้าเธอตายพ่อแม่คงไม่ได้ดีใจอย่างที่เธอหวังหรอก
มีชีวิตอยู่ต่อไปเถอะนะ

พี่ค่ะ นู๋สงสารพี่จัง สู้นะค่ะ มีนนิสัยคล้ายกับนนู๋เลย อย่าคิดฆ่าตัวตายนะค่ะมันปาบ
กว่าเราจะเกิดมาได้นะ ถึงเราจะเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราก้เลือกที่ใช่ชีวิตในทางของเราได้ สู้ๆค่ะ นู๋ว่าสักวันไม่ช้าก้เร็ว พี่จะผ่านมันไปได้ค่ะ ^^

เราไม่รู้ได้ว่าพวกเขาจะดีใจหรือเสียใจถ้า จขกท. ตายไป
เราเข้าใจ จขกท มากๆ แต่ครอบครัวเราไม่ขนาดนี้จริงๆแล้วเราคิดมากไปเอง เอาเป็นว่าเราก็เป็นคนขี้น้อยใจเคยอยากตายค่ะ

แนะนำว่าถ้าไม่ไหวจริงๆก็เอาเลยค่ะ แต่ฆ่าตัวตายเป็นบาปหนัก ลองวิธีโดดให้รถชนดีกว่า เอาคันที่พุ่งแรงๆ
แต่ถ้าไหวก็ คิดซะว่าอยู่เพื่อหมา แมว ที่เรารักค่ะ

พ่อแม่ จขกท ไม่ไหวจริงๆ ไร้สาระมากๆ
พ่อแม่บางคนจนแค่ไหน หนี้มากเท่าไหร่ยังจะส่งลูกเรียนที่ดีๆ(เว้นแต่ลูกจะไม่ยอม จะมาช่วยพ่อแม่หาเงิน)
ด่าทอลูกขนาดนี้คงไม่ไหวละค่ะ เขาเครียดเรื่องเงินมากไป และคิดว่าต้องส่งหนูเรียนด้วย เลยบอกแบบไปตายได้ก็ดี

เราไม่ได้จะว่าพ่อแม่ จขกท นะแต่เราพูดความจริงถ้ายังไงก็ขอโทษด้วย

แต่เราเข้าใจเธอจริงๆ สู้ๆเข้านะ รีบหางานทำ ก่อร่างสร้างตัวดีๆ แล้วคุณจะรวย ไม่มีใครจะมาทำร้ายคุณได้อีกถ้าคุณเก่งด้วย

ข้าเจ้าไม่คิดว่าถ้าท่านตายไปจะมีอะไรดีขึ้นนะ
ท่านยังมีทางออกอื่นนะ
ข้าเจ้าเข้าใจว่ามันยากที่จะใช้ชีวิตแบบนี้ต่อ เป็นข้าเจ้าก็คงท้อเหมือนท่าน
แต่เคยมีคนกล่าวกับข้าเจ้าว่า "ท้อได้ แต่อย่าถอย" 
อุปสรรคทำให้คนแข็งแกร่งขึ้น เท่าที่อ่านมาแล้ว ข้าเจ้าคิดว่าท่านไม่ใช่คนที่อ่อนแอ อยู่มาได้ถึง18ปี ท่านเก่งมากแล้ว คนที่เก่งไม่สมควรที่จะตายเร็วนะ
ท่านยังมีสิ่งที่ต้องทำ สิ่งที่ท่านฝันไว้ ท่านไม่อยากทำแล้วหรอ?
ลองจินตนาการสิ  ลองนึกภาพท่านได้ทำตามฝันสิ ท่านทำได้ เชื่อมั่นในตัวเองไว้นะ

ข้าเจ้าเชื่อว่า 'ทุกสิ่ง ไม่ว่ามีชีวิตหรือไม่มี ล้วนมีเหตุผลที่เกิดมา' หาเหตุผลของท่านให้เจอ ถึงแม้สุดท้ายคนเราต้องตาย แต่ก่อนที่จะถึงเวลานั้นมันยังมีเหตุผลอยู่

อย่าเป็นคนอ่อนแอทั้งที่ท่านเป็นคนเข้มแข็งเลย ท่านยังมีอะไรที่ดีในชีวิตลองคิดถึงมันดูสิ ข้าเจ้าเชื่อว่าท่านทำได้....

ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจจริงๆคะขอบคุณมาก. เราอาจไม่รู้จีกกันแต่พวกคุณก็ยังให้กำลังใจขอบคุณคะ. เราอยากเป็นทหารแล้วเราได้โควต้าเรียนม.ปลายเรากะว่าจะเรียนแล้วจบจะสอบเข้าทหารกองดุริยางค์. แต่ความฝันมันจบไปแล่วตั้งแต่ที่พวกเค้าให้เราเดินสายอาชีพ. เรากะจะกลับไปเรียนม.ปลายแต่เราไม่ใช่คนเรียนเก่งละไม่ใช่คนขยัน. แต่พอเราออกมาและรู้ชีวิตเราจะขยันเรียนเพื่อตัวเองคะ. เราได้รู้ชีวิตที่เหนื่อย. แต่ต่อไปนี้เราจะตั้งใจเรียน. เราจะตามความฝันที่เราชอบไม่ใช่ให้ใครมาจับหางแช้วปล่อยไว้ข้างหลัง. ขอบคุณจริงๆ คะ เราคิดว่าพวกคุณจะด่าเราที่คิดสั้นแต่พวกคุณกลับยื่นมือเข้ามาช่วยขอบคุณจริงๆ

อดทนอีกไม่กี่ปีค่ะให้เธอตั้งใจเรียนตอนนี้ เเล้วพอจบก็ย้ายไปอยู่ที่อื่น เช่าคอนโดอยู่หรือซื้อบ้านเล็กๆก็ได้ เเล้วก็สร้างครอบครัว คิดถึงช่วงเวลานั้นไว้ค่ะ จะทำให้เรามีกำลังในการเรียนขึ้นเยอะเลย อดทนอีกไม่กี่ปีก็จะได้มีความสุข อดทนอีกนิดเพื่ออิสระที่กำลังจะได้ ตอนนี้เป็นบททดสอบความถึกของเธออยู่ บอกเลย ดูว่าเธอจะเข้มเเข็งได้มากเเค่ไหน ถ้าผ่านไปได้ เธอก็จะมีความสุขเเล้ว ^^ เราเชื่อคำพูดที่ว่า ปัญหาก็เหมือนเม็ดทราย มันดูเหมือนเยอะมากมายเเต่ที่จริงก็เม็ดนิดเดียว คำคมบาดตับไตเราจนถึงทุกวันนี้555 ลองดูนะคะ ก่อนพบความสุขก็ต้องเผชิญปัญหา ถ้าไม่พยายามก็จะหาความสุขไม่เจอ สู้ๆค่ะ

ยินด้วยค่ะ แล้วเรากะดีใจที่จขกท.ไม่คิดสั้น เราดีใจกับจขกท.ด้วยค่ะ

คุณอย่าไปคิดอย่างนั้นเลย เขาอาจจะไปสนใจอย่างอื่นมากกว่าคุณก็เรียนให้จบสิเรียนเก่งไม่เก่งก็ขอให้จบคุณจะได้มีอนาคตให้เขาเห็นว่าคุณก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าคนอื่น ถ้าคนจะฆ่าตัวตายใครจะมายินดีกับคุณด้วยครับ มีก็แต่น้ำตาของญาติๆและความโศกเศร้าเสียใจ 

ลองคิดดูน้ะครับ

จขกท. คงได้ความคิดเห็นดี ๆ และกำลังใจมากมายแล้ว เราดีใจนะที่ จขกท.ไม่คิดสั้นแล้วอ่ะ

เรามีอีกมุมนึงที่อยากให้ จขกท.ลองเอาไปคิดดู ไม่ต้องคิดว่าคนอื่นจะรู้สึกยัง เป็นคนเห็นแก่ตัวเข้าไว้
ไม่ได้หมายถึงให้ไปเบียดเบียน หรือทำให้ใครเดือดร้อน เราหมายถึงว่าคิดถึงตัวเองก่อนน่ะ...
ตายไปมันตัดปัญหาก็จริงนะ ลองคิดว่ากว่าจะได้เกิดมาทั้งทีจะตายตอนนี้จริง ๆ น่ะหรอ ?
มันเป็นทางออกที่ดีจริง ๆ แล้วหรอ ? ไม่ต้องไปคิดหรอกว่าใครจะเสียใจหรือดีใจเพราะถึงจุด ๆ หนึ่ง
คนเหล่านั้นก็จะทำใจได้แล้วก้อดำเนินชีวิตต่อไปเหมือนเดิม
แต่คุณซิ ถ้าตายไปแล้ว มองกลับมา เห็นคนอื่นเค้าเสียใจ เค้าดีใจแค่ระยะหนึ่ง
เค้ากลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม... คุณจะไม่เสียดายที่ไม่ได้อยู่ใช้ชีวิตของตัวเองบ้างรึไง ?
เป็นเราเราเสียดายนะ แค่คิดว่าคนอื่นเค้าได้ใช้ชีวิตในขณะทีที่เราไม่มีโอกาสอีกแล้ว มันน่าเศร้ามากกว่าตายไปอีก

คนเราต้องมีความหวัง... หวังว่ามันจะดีกว่านี้ในอนาคต หวังว่าทุกอย่างจะไม่เป็นแบบในอดีต
คนที่คิดสั้นอ่ะ เค้าไม่มีความหวังเหลืออยู่แล้ว เค้าเลยเลือกที่จะตาย
แต่เราเชื่อว่า จขกท.ยังมีความหวังนะ ยังอยากที่จะมีชีวิตที่ดี ชีวิตที่ตัวเองเลือก
คนตายทำอะไรไม่ได้น้าาาา =)

ปล.เราเคยคิดสั้นเหมือนกัน ตั้งแต่เด็ก ๆ อ่ะ จนเราคิดว่าตัวเองมีปัญหาด้านจิตใจรึเปล่า ? 5555 แต่เรามีความหวัง เราอยากทำให้ชีวิตดีขึ้น อยากใช้ชีวิตที่เราฝันไว้ เราเลยเดินผ่านจุด ๆ นั้นมา แล้วบอกกับตัวเองเสมอว่า "คนตาย...ทำอะไรไม่ได้นะ"

ไม่คะ พ่อแม่ทุกคนรักลูกถึงพ่อแม่บางคนจะแสดงออกมาในลักษณะที่แตกต่างกัน บางบ้านพ่อแม่น่ารักเอาใจใส่ บางบ้านพ่อแม่อาจดูใจร้ายและไม่รัก แต่เราขอบอกไว้เลยนะพ่อแม่ทุกคนรักลูกเพียงแต่การแสดงออกของเค้าอาจจะออกมาไปในทางที่เข้าใจผิดได้ แต่ถึงยังไงก็ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูก เพราะถ้าเค้าไม่รักเค้าไม่ทนเลี้ยงเรามาหรอกคะ คำพูดและการกระทำของเค้าอาจจะทำร้ายจิตใจเราไปบ้าง แต่มันเพราะเค้าเป็นห่วงเราหรือรักเรา(เราเชื่อว่าพ่อกับแม่มีเหตุผลของท่าน) บางทีที่ท่านทำร้ายจิตใจเราแบบนั้นเพราะเค้าอาจจะมีความเครียดก็ได้ เพราะจากที่เล่ามาตอนนี้มีปัญหาเรื่องเงินใช่ไหมคะ ถึงยังไงเราก็ไม่ได้จะพูดให้พ่อแม่ดูดีหรือเป็นคนถูกเสมอหรอกนะคะ แต่เราไม่อยากให้เจ้าของกระทู้คิดสั้น ห้ามคิดสั้นนะคะ เชื่อเถอะคะยังไงก็ต้องผ่านเรื่องนี้ไปได้ ให้ตั้งใจทำทุกอย่างที่เป็นผลดีกับตัวเอง ดูแลตัวเองดีๆ ให้คิดซะว่าไม่ได้ทำเพื่อใครแต่ทำเพื่อตัวเราเอง ไม่ต้องรักใครให้รักตัวเอง^^ สู้ๆนะ เราเป็นกำลังใจให้

เสียใจแน่นอนค่ะ สู้ๆค่ะ 

ไม่มีพ่อ-แม่ที่ไหน ดีใจที่เสียลูกของตัวเองไปหรอก!
  เราก็เป็นเหมือนกันแต่อาจจะไม่เท่าของเธอ พ่อ-แม่เราก็จะชอบพูดให้คนอื่นฟังต่อหน้าเรานี่แหละว่าเราขี้เกียจบ้างไรบ้าง และก็ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนนู้นคนนี้ที  แต่เราก็บอกไปว่า ใช่เราอาจจะขี้เกียจ เรียนไม่เก่ง แต่สิ่งที่เราทำมันไม่ได้เดือดร้อนใคร ถ้าอยากได้ลูกที่ดีก็ไปเอาลูกคนอื่นที่ชอบเปรียบเทียบมาเลี้ยงเป็นลูกตัวเองสิ!
แต่มันก็แค่พูดแหละ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย ปล่อยวางซะเราก็จะได้สสู้ๆน๊าาาาาา

ประโยคนี้นะครับ "เราไม่ตั้งใจเรียนคะ เรายอมรับและเรากะจะเรียนต่อปีหน้าแต่เราก็อยากทำงานช่วยพ่อแม่นะ พอเราไม่ได้เรียนและเห็นคนอื่นเรียนเราถึงคิดได้คะเวลาเค้าให้เรียนทำไมไม่ เรียน เรามาคิดได้แต่ยังไม่สายนะเรายังมีโอกาส ใช่คะถ้าเราได้เรียนคราวนี้เราจะตั้งใจ ตอนนี้บ้านเราค่อนข้างต่างจากเมื่อก่อน ค่อนข้างเป็นหนี้"  เป๊ะเลยครับกับชีวิตผมตอนนี้แต่ผิดแค่ว่า อาผมเป็นคนส่งเลี้ยงทั้งบ้านผมไม่ได้อยู่กับพ่อ-แม่แต่เด็กแล้ว(แต่ไม่ได้รู้สึกไรนะ)ผมอายุ16เลิกเรียนมา2ปีละกำลังจะกลับไปเรียนใหม่คราวนี้จะตั้งใจเรียนรู้ละครับว่าการไม่เรียนเป็นไง ตอนที่ผมไม่เรียนไม่มีใครเลี้ยงผมเลยครับบ้านผมเป็นงี้ไม่เอาคนไม่เรียนให้เงิน50บ./วันให้ข้าวเย็นมื้อเดียว
ตอนนี้บวชอยู่บวชได้ 1ปีกว่าๆละจะสึกตอนปีใหม่มกราคมไปสมัครเรียนละ ผมเป็นคนฉลาดนะแต่ขี้เกียจแต่ตอนนี้รู้ละว่าอะไรเป็นไร แต่พอผมบวชบ้านผมก็ไม่ได้เหมือนเก่านะเพราะตอนนั้นเค้าบอกว่าบวชให้หน่อยก็เลยบวช แล้วมันว่างครับเลยคิดได้ตอนนี้อายุ16ละตอนที่เลิกเรียนแรกก็แบบนั้นเลยครับชอบดูถูกแล้วยกผมไปเปรียบเทียบกับคนอื่นแต่ตอนนั้นผมเฉยๆเพราะไม่อยากเรียน แต่นั้นคืออดีตครับตอนนี้ผมคือความหวังของครอบละครับ(ในมุมมองผมเพราะถ้าอาผมเป็นอะไรไปก็จบเลยครับปู่-ยา แล้วผมจะเอาไรให้เค้า)อยากแลกเปลี่ยนความเห็นชีวิตกันไหมครับทิ้งชื่อFacebookมาเลยครับ เราคล้ายๆกันมากเลย

ดูคลิปนี้นะคะ :) เราว่าคุณแม่คิดคล้ายๆกันนะคะ

คำเดียว คุณพยายามแล้วหรือยัง?
พยายามที่จะเรียนรู้ใช้ชีวิตนี้ให้คุ้มแล้วหรือยัง คนเราเกิดมาไม่ใช้ง่ายๆนะคะ แล้วจะตายง่ายๆอย่างนั้นเลยหรอ ลองใช้ชีวิตให้คุ้มเถอะคะ เกิดมาจะได้ไม่เสียดายชีวิต :)