Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เจอความรักแบบนี้ผมทำถูกไหมครับ ?

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
คือว่า เมื่อก่อนหน้านี้ประมาณเดือน1ครับ ผมไปเจอเฟสบุ้คผู้หญิงAคนนึงครับ ซึ่งเธอเป็นคนที่ตรงสเป็ก-ผมมาก ผมจึงทักเธอไปเพื่อที่จะลองจีบเธอแต่ดูเหมือนว่า จากการที่ผมเริ่งทักและคุยกับเธอไปทุกวันๆ จนกระทั้งคุยกันบ่อยมากในทุกๆวัน(ในเฟสบุ้ค) เธออยู่คนละห้องกับผม ผมนั้นอยู่ห้อง 2 ส่วนเธออยู่ห้อง 7 เราจะไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยมาก จะเจอทีก็คือช่วงนั่งรถมาโรงเรียนกับช่องกลับบ้านเช่นกัน(ปกติคุยกันในเฟสบุ้ค)

ผมจึงรวบรวมความกล้า แล้วบอกรักเธอทางเฟสบุ้ค แต่สิ่งที่เค้าตอบผมมาก็คือ เธอมีแฟนแล้วก่อนหน้านี้ ผมจึงหยุดอึ้งไปชั่วขณะ !! แล้วอีกสักพัก ผมทำอะไรไม่ถูกแต่ผมก็รู้สึกดีใจด้วยซ้ำที่เค้าพูดความจริงและพูดตรงๆ
เธอเป็นคนที่เฟลลี่มากๆ ในตอนนั้นมันรู้สึกเสียดายนิดๆ ผมก็พยายามที่จะเริ่มออกห่างจากเธอ เวลาผมโพสอะไรเค้าจะมาถูกใจตลอด ด้วยความเกรงใจผมจึงกดกลับตลอด ผมก็เคยคิดนะครับว่าเวลาที่ผมคุยกับเธอบ่อยๆแบบนี้
แฟนเธอจะไม่หึงเอารึยังไงนะ ? เพราะเธอจะเป็นฝ่ายทักผมทุกครั้ง และในบางครั้งผมก็คุยในแบบที่จะตัดบทสนทนาซะส่วนใหญ่ แต่เธอกลับยิงคำถามกับเรื่องคุยมาได้เรื่อยๆเลย(ถือว่าเก่งมาก)

และในวันที่ผมไม่สบายไม่มา รร. เธอค่อนข้างที่จะเทคแคร์ชอบเป็นห่วงอยู่เหมือนกัน เราก็เลยคุยกันอยู่เรื่อยๆ แต่พักหลังๆ มันเรียกว่าบังเอิญมากๆเพราะเวลาผมมา รร. ผมเจอเธอนั่งรถมาด้วยความที่ว่าผมเป็นคนค่อนข้างอาย และเพื่อนๆผมค่อนข้างที่จะปากไวไม่ดูกาลเทศะ จะชอบแซวแบบว่าเฟส-อ่ะ อะไรทำนองนี้ผมจึงไม่อยากที่จะมองเธอทำเป็นนิ่งๆไม่เห็นไม่รับรู้เท่าไหร่ นึกในใจผมก็รู้สึกผิดที่ทำแบบนั้นแต่มันจำเป็น ส่วนตอนกลับบ้านนั้น ผมนั่งรถสองแถวกลับบ้าน แล้วดันเจอเธอตอนอยู่กับแฟน ผมก็ยิ่งนิ่งเข้าไปใหญ่แต่หัวใจมันเต้รัวมากทุกครั้งที่ได้เจอเธอ ในตอนนั้นผมได้แต่คิดว่่าเมื่อไหร่จะออกห่างจากเธอ

เพราะผมค่อนข้างที่จะรู้สึกผิดหลายๆอย่าง(ทุกๆครั้งที่เธอออนเฟสจะไม่ค่อยได้เพ้ออะไรกิ๊กก้อกอะไรซะเท่าไหร่) หลังๆมาทุกๆครั้งที่ได้เจอเธอนั้น ผมก็เริ่มทำเมินๆทุกครั้ง แต่ทำไงได้มันเป็นวิธีที่จะระงับความสัมพันธ์ในจิตใจผมไว้ ก็ต้องกัดฟันทำ หลังจากนี้เธอก็โพสสถานะตัวเองว่า "เธอคงเกลียดเรามากสินะ ขนาดหน้ายังไม่อยากมองเลย" พอมาเจอคำนี้ทีผมแทบที่จะร้องไห้เลยทีเดียว แค่ข้อความแค่นี้มันทำให้ผมเจ็บได้ขนาดนี้ ก่อนหน้าข้อความข้างต้นนี้ ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับเธอแล้ว

ผมอยากจะบอกกับเธอมากเลยในหลาๆอย่าง อยากจะบอกว่ามันรู้สึกดีนะที่มีคนคุยแบบนี้ อยากจะบอกว่าเราไม่เคยที่คิดจะเกลียดหน้าเธอเลย มันรู้สึกดีซะด้วยซ้ำ ทุกๆอย่างที่มีเธออะไรๆ มันก็รู้สึกดีไปหมด แต่ดูเหมือนว่าเค้ายังจะไม่เข้าใจความรู้สึกผมในตอนนี้ แต่ว่าผมตัดสินใจแล้วล่ะครับ ว่าอะไรทุกๆอย่างมันต้องค่อยๆเลือนหายไปในสายตาเค้า ผมรู้สึกผิดเพราะในความรู้สึกผมมันไม่ดี ที่ไปคุยกับแฟนคนอื่น ทั้งๆที่จิตใจของผมนั้นมันเลยเถิด

สุดท้ายนี้ในชีวิตผมมีแต่เรื่องอกหักมาโดยตลอด ทั้งๆที่ยังไม่เคยมีแฟน แต่กลับเข้าใจความรู้สึกของคนมีแฟนคู่อื่นๆ ผมว่าผมก็ได้บทเรียนหลายๆอย่าง ทั้งแต่ก่อนและปัจจุบัน
เศร้าจัง รอมาจน ม.5 แล้ว.. ทำไมผมยังเป็นคนที่อ่อนปวกเปียกอยู่แบบนี้กับเรื่องความรัก แต่ยังไงในอนาคตผมก็ยังที่จะอยากเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี และอยากจะดูแลคนที่อยู่กับเราเหมือนกันครับ..ขอบคุณครับ

แสดงความคิดเห็น

>