ทิชเชอร์ฟิลิปปินส์ ณ เมืองไทยใจงาม บอกเลยค่ะ...ปลื้ม! T^T
สวัสดีค่ะผู้ที่เข้ามาอ่าน ขอแนะนำตัวนะคะ เราคือเด็ก ม.ต้น คนนึง
ที่เรียนอยู่โรงเรียนสตรีล้วนในประเทศไทยนี่แหละ เราเป็นคนไทยนี่แหละ (บอกทำไม?)
เราเรียนโครงการแอบเน้นภาษาต่างประเทศนิดนึง (แต่ไม่ใช่ EP นะคะ สมองไปม่ไหว55)
เข้าเรื่องๆ เมื่อวานเรากลับบ้านช้านิดหน่อย เรากลับบ้านกับเพื่อนๆ ราวๆ 5 คน
เราก็เดินไปที่ป้ายรถเมล์ตามปกติคะ แล้วเราก็เจอกับทิชเชอร์ที่เป็นชาวฟิลลิปปืนส์คนนึง
แด๊ดดี้สอนภาษาอังกฤษให้ห้องของเราค่ะ เขาเป็นผู้ชายที่ตัวสูงๆ (มากกกก) แต่แอบมุ้งมิ้ง
ชอบแมว ใส่เนคไทสีชมพู แล้วชอบเล่นกับแมวที่โรงเรียนด้วยค่ะ แด๊ดดี้เรียกแมวที่โรงเรียนว่า
หมูปิ้งค่ะ 555 เอ่อ... นอกเรื่องละๆ 555
กลับไปที่ป้ายรถเมล์นะคะ เรากับเพื่อนๆ ทักทายแด๊ดดี้ตามปกติ 'กูด อาฟเตอร์นูน ทิชเชอร์'
แด๊ดดี้ก็ทักกลับว่า 'กูด อาฟเตอร์นูนเกิร์ล' เหมือนเคยค่ะ
จนกระทั่ง เพื่อนของเรา หยิบเงินเตรียมจ่ายค่ารถเมล์ สิ่งที่เกิดขึ้นคือ..
เหรียญ 5 ตก ไปที่ถนน ตรงใต้ท้องรถเมล์คะ!!!
สิ่งเพื่อนเราและเพื่อนๆ ทำก็คือ หัวเราะคะ 555! แบบ ทำเหรียญตก ตกตรงไหนไม่ตก
ลงถนนไปเลยจ้าาา 555 ทีนี้ เพื่อนที่ทำเหรียญตก ก็ทำท่าจะเก็บ แด๊ดดี้ก็ยกมือห้าม
แล้วพูดเป็นภาษาอังกฤษประมาณว่า
'นั้นคือเงิน 5 บาท ไม่คุ้มค่ากับการเอาชีวิตเราไปเสี่ยงหรอก'
โอ้พระเจ้า!!! เป็นคำพูดที่หล่อมากค่ะ!!! แต่มันก็ฟังดูไม่เท่าไหร่ใช่ไหมละคะ
..เดี๋ยวมาต่อ...
7 ความคิดเห็น
ต่อนะคะๆ
เราเริ่มงงค่ะ เราอะไร ก็เรากับเพื่อนตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยเหรียญนั้นไปเรากับเพื่อนๆก็ขำๆ และเพื่อนเราก็กลับไปมองเหรียญ 5 นั้นอีกครั้ง
มันตกอยู่ไปไกลจากฟุตบาทประมาตณเมตรนึง แต่มือก็เอื้อมไม่ถึง รถก็เยอะพอควร
จะเสี่ยงเดินลงไปเก็บก็น่ากลัวเกินไป
แด๊ดดี้พูดขึ้นมาว่า 'wait wait' เชิงว่า รอก่อนๆ
เมื่อแด๊ดดี้มองไปที่ถนนแล้ว เห็นว่าไม่มีรถมา...
แด๊ดดี้เดินลงไปที่ถนน
แล้วเก็บเหรียญ 5 บาทนั้นขึ้นมาค่ะ!!
แด๊ดดี้ขึ้นมายืนบนฟุตบาท และคืนเหรียญห้านั้นให้กับเพื่อนของเราเรา
ซาบซึ้งในความเป็นคนดีของเขามากค่ะ!!1 หล่อ แมน แฮนซั่ม มากค่ะ T^T
ถ้าเขายกเงิน 5 บาทของเขาให้เพื่อนเรา เราจะมองว่าเขาเป็นใจดี
แต่ที่แด๊ดดี้ทำ คือเสี่ยงเก็บเหรียญที่ตกไปตรงถนน มาคืนเพื่อนของเรา
ปลื้มมากค่ะ TOT อยากจะเปิดเพจ FC >O<
อยากจะบอกแด๊ดดี้ว่า..
แด๊ดดี้! ยูโซคูลลลลลล!!!
จบแล้วค่ะเรื่องของแด๊ดดี้...
ยังมีอีกคนนะคะ ^^ ต่อที่ความเห็น 2 นะคะ
คนที่ 2 ทิชเชอร์สอนวิชาวิทย์เป็นภาษาอังกฤษ
เป็นชาวฟิลิปปินส์อีกเช่นกันค่ะ เราขอเรียกทิชเชอร์คนนี้ว่า แองเจิล นะคะ
วันนี้ เราแวะเซเว่นซื้อขขนมกินตามปกติ เวลาเราไปโรงเรียน
เมื่อถึงโรงเรียน เราจะต้องข้ามสะพานไปเพื่อเข้าโรงเรียนค่ะ
เราออกจากเซเว่นแล้วเราก็ได้ยินเสียดนตรีดังขึ้นมา เราว่ามันก็
ไพเราะดีนะคะ เราก็เดาๆ ไปว่า เสียงนี่ต้องเป็นคนที่มาเล่นดนตรีเปิดหมวกบนสะพานแน่ๆ เสียงแบบนี่ น่าจะเป็นเเครื่องดนตรีชนิดเป่า คงจะเป็นขลุ่ยแน่ๆ เราก็คิดๆ ในใจ
จนกระทั่งเราลงจากสะพาย เราพบกับสองตายายนั่งอยู๋ที่พื่นยกมือขอทานค่ะ...
ตรงหน้าคุณยาย มีหมวกเก่าๆ ใบนึง ที่มีเงินบริจาคอยู่ในนั้น ส่วนตรงหน้าคุณตา
มีถุงใบหนึ่ง ในนั้นมีใบไม้จำนวนหนึ่ง เสียงที่ได้ยืน คือเสียงของคุณตา ที่กำลังเป่าใบไม้ค่ะ..
เราสงสารมากๆ แต่ใบไม้ ทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ? เสียงดังได้ขนาดนี้เลยเหรอ?
เราเลยบริจาคเงินส่วนหนึ่ง ให้กับสองตายายคู่นั้นไป และเดินเข้าโรงเรียน
เพื่อนของเรา (คนที่ทำเหรียญ 5 ตกนั้นแหละ) เดินเข้ามาในห้องเรียน ก็เล่าให้ฟังว่า
แองเจิล เข้าไปในเซเว่น และซื้ออาหารมาให้ขอทานสองตายายที่นั่งเป่าใบไม้
เห้ย!!? ทำขนาดนั้นเลยเหรอ!? เมตตากรุณาสุดๆ เราฟังแล้วปลื้มมาก!!!...
สิ่งที่เล่ามานี้ คือเรื่องที่เราเจอ เรื่องที่เราได้รับรู้
ชาวฟิลลิปปินส์ ที่เป็นคนดี และมีจิตใจที่อ่อนโยน
เราอายมากๆ เราเป็นคนไทย ได้ชื่อว่าคนไทยใจดี แต่แค่ตั้งใจเรียน เรายังทำแทบไม่ได้
สโลแกนคนไทยใจดี อย่าให้อายชาวต่างชาตินะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ^^
สุดๆเลยยยยย
เป็น FC ค่ะ คริคริ
ปล.ข้ามีนามว่าโมวอิจิ
*0* //ชูป้ายFC
คนดีมากๆๆๆๆ
แด๊ดดี้ยังเคยถามเราด้วยนะว่า "ลอยกระทงทำไมกัน"เราก็ตอบว่า "เพื่อเป็นการขอขมาพระเเม่คงคาที่เราทำให้แม่น้ำสกปรก" แล้วแด๊ดดี้ก็ถามมาเป็นคำถามที่เราได้ยินก็คิดว่าเออ จริงด้วยว่ะ เค้าถามว่า "แล้วการลอยกระทงไม่ทำให้แม่น้ำสกปรกมากขึ้นหรอ" เราแบบขำเลย 555555555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?