มีใครเข้ามหาลัยแล้วไม่มีเพื่อนเลยบ้าง
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
4 ความคิดเห็น
ผมก็เป็นเหมือนกับคุณเหละครับ แต่ต่างกันตรงที่ได้คุยกับเพื่อนบ้างแค่ในห้องเท่านั้น สำหรับผมมารอเรียน 3 ชั่วโมงเวลานั้นก็ กินข้าว เล่นมือถือ อ่านหนังสือพิมพ์ ตอนเรียนก็ได้คุยกับเพื่อนบ้าง บางทีก็ไม่ได้คุยเลย ตอนพักจะเอาเวลาไหนไปคุยกับเพื่อนแค่รอสั่งข้าวกิน แล้วนั่งกินข้าว ก็เกือบชั่วโมงแล้วคุยกับเพื่อนได้น้อย เวลาเรียนก็มีแต่ตัวใครตัวมัน ก็ไม่ทุกคนหรอกครับบางคนก็มีช่วยเหลือกันบ้าง แม้จะไม่สนิทใจก็ตาม เวลาเลิกเรียนต่างคนก็ต่างกลับบ้านทางใครทางมันนอกเสียแต่เป็นทางผ่านเท่านั้นเอง นี่คือชีวิตมหาลัยสำหรับผม
ผมว่าคุณน่าจะขอบใจเพื่อนมากกว่า ที่ทำให้คุณเข้มแข็งได้ และ อยู่ได้ด้วยตัวเอง อีกอย่างคุณจะได้ไม่ต้องไปเสียเวลากับเพื่อนที่ไม่จริงๆที่เสียแรงไว้ใจบางคนได้ แต่มันก็แลกกับความเหงา แต่ผมเชื่อว่ายังไงคุณก็ต้องมีเพื่อนแท้บ้างสักคนครับ ในชีวิตจริงๆคุณต้องเจอคนหลายประเภทมากก สังคมก็กว้างขึ้น ความเห็นแก่ตัวของคนย่อมมีแต่ไม่รู้จะเป็นลักษณะยังไง และ คอยจะเอาเปรียบอยู่กันเสมอ เป็นอะไรที่ใช้ชีวิตอยู่ยาก ระดับมหาลัยคือจุดเริ่มต้น จบออกไปคือ ของจริง ครับ
อ่านแล้วงง นิดๆ
ว่าทั้งภาควิชา ทั้งสาขา ที่เรียน
มีเพื่อนเพียงแค่กลุ่มเดียวหรือ
ผมเชื่อว่าในจำนวนทั้งหมดที่เรียน หนูน่าจะมีเพื่อนกลุ่มอื่นๆ ที่เขาก็อาจจะเป็นแบบหนูก็ได้ ไม่ใช่แค่กลุ่มที่คบอยู่ตอนนั้น
แล้วถ้าซิ่ล ไปที่ใหม่ล่ะ จะเจอแบบเดิมอีกไหม
เพื่อนน่ะ มีเยอะแยะ
ขึ้นอยู่กับเราจะเลือกเข้าไปหาคนไหนต่างหาก
และก็ไม่จำเป็นจะต้องมีวิถีชีวิตเหมือนเราด้วยซ้ำ
เพื่อนที่มีความคิดแตกต่าง สังคมแตกต่าง ความคิดแตกต่าง ก็สามารถสนิทกันได้ แค่เปิดใจกว้าง มีมิตรภาพ ไม่ปิดกั้นตัวเอง
แถมจะทำให้เราได้เรียนรู้ในส่วนอื่นๆ ที่เราไม่รู้จัก ได้คิดอะไรต่อมิอะไร ที่ไม่เคยคิด เพิ่มขึ้น
คิดใหม่ ตัดสินใจใหม่
เค้าบอกว่าอยู่มหาลัยหาเพื่อนที่จริงใจได้ยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
จิงๆก็เบื่อเหมือนกันกับสังคมมหาลัย ความรู้สึกเดียวกันเลยอ่ะ ตอนแรกเราก็เรียนที่ ม.เอกชนมีชื่อเสียง ความที่เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร กลุ่มเพื่อนเราก็ชวนไปนู่นมานี่ แข่งกันใช้ของแพง กินอาหารร้านดีๆ แต่บางทีเราไม่อยากไปอ่ะ เราอยากนอนอยู่หอมากกว่า พอเราปลีกตัวนอนอยู่ห้องบ่อยๆ กลับกลายเป็นว่าเราเป็นแกะดำ เพื่อนไม่คบไปซะงั้น มันก็เกิดความกดดัน ไม่อยากไปเรียนเลยอ่ะ พ่อแม่โทรมาที เราร้องไห้โฮเลย ทนไม่ไหวแล้ว อยากที่เรียนดีกว่า ตอนนี้ก็มาเรียนที่ ม.กรุงเทพธนบุรี ตอนแรกมาเรียนก็หวั่นใจ กลัวเจอแบบเดิม แต่มันไม่ใช่แบบที่คิดเลย สังคมเพื่อนดีมาก เวลาเรียนก็ช่วยกันเรื่องเรียนตลอด เรียนเสร็จพากันกินข้าวแล้วก็รีบกลับหอ บางวันช่วยกันติวบ้าง เม้ากันเรื่องในมหาลัยบ้าง เรียบง่ายแต่มีความสุข เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลย ไม่จำเป็นนะ ว่า ม.เอกชน สังคมเพื่อนจะแย่ทุกมหาลัย ถ้าไม่ไหวจิงๆ ก็ลองเริ่มต้นใหม่ ดีกว่าเจอความกดดันทุกวัน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?