ปล่อยมือจากคนที่เค้ารักเรา แคร์เรา สุดท้ายอาจจะเป็นเราเองที่ต้องเสียใจ...

[BenzHH]

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ ถ้าเขียนผิดหรืออะไรยังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ 

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องจริงที่เกิดกับตัวของเราเอง(อาจจะยาวนิดนึงนะคะ)
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราได้รู้จักพี่คนนึงในเฟสบุ๊ค สมมุติว่าพี่เค้าชื่อบีนะ พี่เค้าอยู่โรงเรียนเดียวกับเรานี่แหละ พี่เค้าอยู่ม.5 ส่วนเราอ่ะอยู่ม.4 เราก็คุยกับพี่เค้ามาตลอดนะ จนวันนึงได้เจอกัน พี่เค้าเป็นคนตัวเล็กๆ ไม่สูงมาก แต่สูงกว่าเรานิดนึงแหละ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร คุยกันเฉยๆ คุยเรื่องเรียนบ้าง คุยเรื่องอื่นๆบ้าง ไม่ได้คิดอะไร เพราะตอนนั้นเราก็แอบชอบรุ่นพี่อยู่คนนึง  สมมุติว่าชื่อพีล่ะกัน แต่เราจะคุยกับพี่บีมากกว่า พี่บีเค้าก็คอยเป็นกำลังใจให้เราหลายๆเรื่องนะ ตอนแรกก็ยังไม่รู้สึกตัวเองหรอกว่าชอบพี่บีตอนไหน จนมีอยู่คืนนึง เราเข้าไปส่องเฟสพี่เค้า เราเห็นเพื่อนพี่เค้าโพสและแท็กพี่บีเกี่ยวกับแฟนเก่าของพี่บี อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลไม่รู้ตัว เจ็บจี๊ดๆที่ใจ เช้ามาเราก็ปล่อยโฮกับเพื่อนเลยจ้าาา เรารู็สึกว่าเราชอบพี่เค้าแน่เลย เพื่อนก็ปลอบใจนะ พอถึงเวลาเข้าเรียน ประมานคาบที่2 พี่บีก็ทักมา ถามว่ารู้สึกยังไง เราก็เลยบอกไปว่า "รู้สึกดีมั้ง แล้วพี่อ่ะ รู้สึกยังไง" เค้าก็บอกเรานะว่า "พี่ก็รู้สึกดี แต่เป็นแบบน้องสาว" เราก็ไม่ได้อะไรนะ ถามว่าเสียใจมั้ย มันก็มีนิดๆอ่ะ แต่ก็เข้าใจ จนตอนเย็นพี่บี่เค้าก็ทักมาถามว่า "เมื่อเช้าที่ร้องไห้อ่ะ ร้องเรื่องพี่หรอ" ตอนนั้นมือเราชา หน้าก็ชา พูดง่ายๆคือชาไปทั้งตัวอ่ะ แบบพี่เค้าเห็นได้ไงว่ะะ เราเลยถามไปว่า "เห็นได้ไง" เค้าก็ไม่ยอมบอกนะ แล้วเรากับพี่บีก็ได้คุยกัน เราก็บอกนะว่าเรารู้สึกยังไง หลังจากเรื่องนี้จบเราก็คุยกันปกติ พี่เค้าก็เหมือนๆจะเริ่มชอบเราอ่ะ พี่เค้าดูแลเราดีนะ แบบมาหาที่เรานั้งประจำแล้วพาไปส่งที่ห้อง ถือกระเป๋าให้ ตอนเย็นก็มารับเราที่ห้อง ถือกระเป๋าไปส่งที่เรียนพิเศษ คือช่วงเวลานั้นมันดีมากๆอ่ะ ไม่เคยมีใครทำให้เราแบบนี้ แล้วมีอยู่วันนึงเราก็โทรคุยกัน แล้วพี่เค้าก็พูดเหมือนจะขอคบอ่ะ แต่เราก็บอกพี่เค้าไปนะว่า "ถ้าคุยแบบนี้อ่ะ คุยได้นะ แต่ถ้าให้คบอ่ะ ไม่ดีกว่า" สำหรับเราไม่ดีกว่าก็คือยังไม่พร้อม อยากให้พี่เค้ารอก่อน เพราะตอนนั้นเราก็ยังรู้ชอบพี่พีอยู่ด้วย เราอยากให้ความรู้สึกตัวเองชัดกว่านี้ก่อน แต่เราพูดไปแบบนั้น พี่เค้าก็คงเข้าใจว่าเราคงไม่คบ พี่เค้าเลยหายไป ความรู้สึกเราในตอนนั้นก็ไม่ค่อยโอ เราร้องไห้ทุกวัน เราก็พยายามทักพี่เค้าไปนะ แต่พี่เข้าก็หาย จนวันนึงพี่เค้ากลับมาแต่แค่กลับมาคุยเฉยๆอ่ะ ไม่ได้ดูแล หรือทำอะไรให้แบบเดิมที่เคยทำ แต่เราก็ยังตื้ออีกนะ ว่ากลับมาเป็นแบบเดิมเถอะ ถ้ากลับมาเป็นแบบเดิมอ่ะจะคบเลย จนมีอยู่คืนนึงที่เราคุยกัน พี่เค้าบอกว่าจะกลับมาแล้ว ยอมแล้ว พี่เค้ารู้แล้วว่าเรารักพี่เค้าขนาดไหน ไม่มีลองใจหรืออะไรอีกแล้ว ตอนนั้นเราดีใจมากเลย ทำอะไรไม่ถูก ดีใจที่สุดๆ เช้ามาพี่เค้าเหมือนจะหายๆอ่ะ เราก็งงว่าเป็นอะไร เพราะเมื่อคืนยังดีๆอยู่เลย วันต่อมาพี่เค้าก็บอกเราว่าเค้ายังไม่พร้อมจะคบ ยังไม่อยากมีใคร เรานี่งงหนักกว่าเดิมเลย แล้วที่พูดคืนนั้นคือไร แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ ในเมื่อเค้าไม่อยากคบ เราก็ไม่รั้ง ตอนนั้นนึกอยู่อย่างเดียวว่า มันคงเป็นเวรกรรมที่เราทำให้เค้าเสียใจก่อน แล้วหลังจากวันนั้น1วันที่เค้าบอกเราแบบนั้นพี่เค้าก็โพสตัสแบบประมานว่า รู้สึกแล้วใช่มั้ยว่าเป็นยังไง เรานี่แบบจึ๊กอ่ะ เค้ามาเอาคืนเราหรอ? แล้วหลังที่พี่เค้าโพสตัสนั้นได้2วัน พี่เค้าก็ตั้งว่ามีแฟนแล้ว เรานี่ปล่อยโฮเลยจ้าาาา ถามว่าเสียใจมั้ยก็เสียใจนะ เสียใจมากกก ร้องไห้ทุกวันอ่ะ ร้องจนตาบวม ตาอักเสบ แต่ก็ไปโทษพี่เค้าไม่ได้หรอก เราเองนี่แหละที่ปล่อยมือพี่เค้าไปก่อน ตอนนี้พี่เค้าก็เลิกกับแฟนแล้วนะ เค้าก็กลับมาคุยกับเรา แต่ก็ไม่ได้คุยเยอะเท่าเดิม แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้คุยอ่ะเนาะ แต่เราก็ยังรู้สึกเสียใจอยู่นะ ถ้าเราไม่ปล่อยมือพี่เค้าไปวันนั้น เราคงมีความสุขไปแล้ววันนี้ :)

ปล.ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เข้ามาอ่าน ถึงจะยาวไปนิด(หรือ ไม่นิดด??)ก็ขอบคุณนะคะที่อ่านมาถึงตอนจบ:)

Comments

[~รัตติกาล-ทิวากาล~]

หนักกว่าของเราอีกอ่ะ น่าสงสาร ร้องไห้แปป