ไม่ค่อยมีใครยุ่งกับฉันมันผิดตรงไหนคะ ????

[พรรษพร แอมแอมจัง นวลศรี]

ปัจจุบัน จขกท. อยู่ ม.1 อายุ 13-14 ปี เรียนรร.หญิงล้วนในจังหวัดนนทบุรี

จขกท. มีนิสัย เป็นคนยิ้มง่าย กล้าแสดงออก พูดจาไพเราะ (ถ้าพูดคำหยาบก็มีบ้างนะ ยอมรับ ไม่เรียบร้อยมากไม่กระด้างมาก) ไม่ค่อยรักสวยรักงาม ทำผิดแต่ยอมรับว่าผิด
เป็นคนดีหากใครมีเรื่องเดือดร้อน ก็จะยินดีที่จะช่วยเหลือ เท่าที่ทำได้ เข้าใจความรู้สึกคนอื่น
รู้เท่าทันคน เก็บอารมณ์เก่ง(ถ้ามันทนไม่ได้ก็ระเบิดมาเต็มที่นะ) แต่ถ้ามีปัญหาอะไรมักจะเก็บไว้คนเดียวไม่บอกใคร
เรียนได้เกรด 3 กว่าๆแต่ไม่ถึง3.5 แต่ความรับผิดชอบไม่ค่อยมากพอ

เดี๋ยวเล่าเรื่องตอน ป.6 ให้คร่าวๆก่อน ตั้งแต่ ป.6(ตอนนั้น จขกท. เรียนโรงเรียนวัด เป็นรร.แบบสหศึกษา) ที่เพื่อนสนิทวัยเดียวกันหายไปหมดเลย รุ่นน้องไม่โดนแต่เราก็ไม่อยากให้น้องโดนด่า
(มันไม่ได้ฝังในสมองเราแค่นั้น มันฝังไปตลอดชีวิตเลยค่ะ)

- ครูสั่งให้ เพื่อนเราทั้งห้อง เลิกยุ่งกับเราให้หมดเลย ปล่อยให้เราอยู่คนเดียวในโรงเรียน (เพื่อลงโทษหนู)
- เพื่อนที่เคยยุ่งกับเราก่อน (เป็นผู้ชาย ขาดเรียนบ่อยเพราะป่วยโรคมือเท้าปาก) เราพยายามให้ความช่วยเหลือ แต่เราถูกเขาทิ้งให้อยู่คนเดียว เพราะครูประจำชั้นก็ห้าม//
- เพื่อนสนิทรุ่นพี่คนนึงที่แก่กว่าเรา 1 ปี เป็นตุ๊ด เค้าจริงใจกับเรามาก แต่ก็ต้องเลิกเพราะครูประจำชั้นห้องเราห้าม 
- อีกคนนึงเป็นผู้หญิง วัยเดียวกัน ครูประจำชั้นก็ห้าม(สมควร เพราะเธอทำร้ายเราบ่อยมากๆๆๆ)
- เพื่อนสนิท ต่างห้อง โดนเพื่อนเราคนนึงที่รังแกเรา บอกไม่ให้ไปยุ่งกับเราเลย
- ครูประจำชั้นห้องเราก็ให้เราอยู่แบบไร้เพื่อน (เราไม่กล้าทักใครและผูกมิตรกับใครอีกเลย)
- เรายอมเพื่อนทุกอย่างถึงแม้มันจะร้ายกับเราก็ตาม ยอมจนหมดตัวแล้ว จนสุดท้ายก็ไม่ได้อะไรเลย
- จากทุกข้อที่ว่ามา เราไม่ต้องการไปช้ำรอยกับใครอีก และไม่อยากติดเพื่อนเลย

มาตอนนี้มั่ง (ปัจจุบัน)
- ครูที่ปรึกษา รร.ใหม่ ไม่ให้เด็กแบ่งพรรคพวก // แต่เด็กชอบแบ่งพวกกันอะ
- เพื่อนๆมีกลุ่ม มีเพื่อนสนิทกันหมดแล้ว(แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร) เหลือแต่เราที่ไม่มีเพื่อนสนิทเลย เพื่อนอีกกลุ่มนึงเลยดึงเรามาด้วย
- เรายินดีที่จะช่วยเหลือเพื่อนนะ
- นานๆไป (3 เดือน) เราก็ไม่กล้าบอกอะไรกับเขาเพราะเรารู้ตัวดีว่าไม่ใช่คนดีอะไร แต่... เพื่อนทนคบเราไปได้ยังไงหล่ะ ?????? {-____-}
- อยู่กับผู้ใหญ่เราจะทำตัวนุ่มนิ่มเสมอๆๆ
- เราไม่ยอมให้ใครมานิสัยไม่ดีตามเรา เลยคืนเพื่อนสนิทให้พวกนางและแยกตัวออกมาคนเดียวเลย
- มีเพื่อนคนนึงดึงเข้ากลุ่มด้วยเพราะสงสาร แต่เรากลัวเพื่อนรับไม่ได้แต่เพื่อนมักจะถามเราว่าทำไมเพื่อนหลายๆคนไม่ยุ่งกับเราเลย (อันนี้ChangMaengดีกว่า)
- รุ่นพี่ที่โรงเรียนกลุ่มนึง แก่กว่าเราหลายปี(เจอกันตอนซ้อมกีฬาสี หายหน้ากันไปนานเลยมาหา) เค้าดูสนิทกับเรานิดหน่อย แต่ไม่มาก แต่เค้าถามเพราะเป็นห่วง ถามเราว่าเพื่อนเราหายไปไหนหมด แต่เราก็บอกว่าทะเลาะกับเพื่อน
- เรามีแฟนแล้ว(แบบไม่จริงจัง ไม่ได้มีอะไรกัน สาววายเหมือนกัน) ต่างห้องเรียนและอายุเท่ากัน(แฟนจขกท.เป็นผู้หญิง) และช่วยกันเรียน //อันนี้จะเป็นเพศไหนไม่สำคัญขอให้เป็นคนดีก็พอค่ะ
- เราไม่กล้าไปร้องไห้กับใครเลย แอบไปร้องไห้ไม่ให้ใครเห็น (อายเค้า T^T)
- เรามีเพื่อนที่ดีแล้ว เค้าเอาเราเข้ามาเพราะสงสารเราค่ะ (เลิกสงสารเราซักทีได้มั้ย ????) แต่ก็ต้องทิ้งช่องว่างบ้าง ไม่ให้ติดกันเป็น"@#&**&#@" อะ เราก็ไม่ชอบการติดเพื่อนนะ


จากที่ว่ามาทั้งหมด เราก็ไม่รู้สึกเหงาแล้ว เพราะพ่อเราสอนให้อยู่คนเดียวให้เป็น เราฝึกจนชาชิน
เราก็ไม่ยอมเหลวไหล ตามพี่สาวต่างพ่อ(พี่สาวต่างพ่อ แก่กว่าเรา 8 ปี ท้องก่อนวัยเรียน(ปัจจุบันมีลูกแล้ว) ติดเพื่อน)

ใครเจอมาแบบนี้แชร์ได้นะคะ