นี่คือรักแรกพบรึเปล่า?

[ผึ้งหวาน]

คือ เรา เจอกันครั้งแรก ณ สถานที่แห่งหนึ่งค่ะ ดิฉันเดินเข้าไปในนั้น เกือบ ชน ...เขาค่ะ แต่ไม่ชน เราได้สบตากันไม่มีใครหลบสายตาเลย.ดิฉันก็ยิ้มให้ เขาก็ยิ้ม พร้อม อุทาน ว่า...(อุ๊ สวยโว้ย เบาๆนะค่ะ ไม่มีเสียงแต่ดิฉันก็พอจะอ่านปากออก)..แล้วเราก็ได้ทำกิจกรรม ร่วมกันแบบห่างๆค่ะประมานว่า เจอกันทุกวัน ประมาน1อาทิตย์ จากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีก ไม่ได้ติดต่อ ไม่ได้พบพูดคุยอะไรเลย.. 9เดือนเต็มๆค่ะ..อยู่มาวันหนึ่งเขาได้เจอเพื่อนของฉัน เขาก็ถามว่าทำไมไม่เห็นฉัน ฉันไปไหน แบบนั้นแบบนี้..ถามสารทุกข์สุกดิบ ทุกอย่าง มีการฝากเพื่อนฉัน มาให้กำลังใจอีก และก็ได้มีโอกาสเจอเขาอีกครั้ง เขาก็มองดิฉันนะค่ะ มองอยู่นั่นหละ ดิฉันเลยเข้าไปสวัสดีเขา เหมือนเขาจะดีใจมาก เขาบอกว่า นึกว่าจะไม่มาทักกันซะละ พูดกันได้2-3ประโยค ดิฉันก็ขอตัวก่อน เขาก็บอกจะรีบไปไหน ดิฉันก็เลยว่าจะให้อยู่ทำอะไรหละค่ะ ก็เถียงกันกลับไปมางี้ แล้วดิฉันก็เดินออกมาเลย...เพราะมีธุระ ไม่น่าเชื่อไม่เจอกันตั้ง9เดือน เขายังจำฉันได้ ทั้งที่รู้จักกันแค่ครั้งเดียว แต่เขา...ยังถามหา และฝากมาให้กำลังใจอีก
คุณคิดว่า ผู้ชายคนนี้เขาคิดแบบไหนค่ะ หรือลักษณะแบบนี้คืออไร