***ตามหารักครั้งแรกสมัยเด็ก***สถานะ : ยังไม่เจอ
ตั้งกระทู้ใหม่
จุดเริ่มต้นของการตามหาครั้งนี้ เริ่มจากการที่เพื่อนมันไปขุดรูปเก่าๆกันเจอรักแรกกัน แล้วก็เจอเฟสของรักแรกของตัวเอง
-เราก็นึกขึ้นได้ว่าแล้วรักแรกของเราละ ก็มีเหมือนกันนะ! ก็เลยไปค้นรูปเก่าๆ จำได้ว่ามีรักแรกตอนอนุบาล 2 (แก่แดดจุงง5555) -เพื่อนคนเนี้ย มันมาใหม่ตอนอ.2 อ.1ไม่เคยเห็นหน้า
เขาก็แนะนำตัวว่า ชื่อ พอตเตอร์ คอปเตอร์ อะไรเตอร์ๆ เนี่ยแหละ เราก็โพล่งแซวเป็นคนแรกเลยว่า เฮลิคอปเตอร์ เพื่อนก็แซวชื่อเขาแบบนั้น แต่นั้นมา
พูดแล้วคิดถึงโมเม้นอนุบาล 555
เขาน่ะเป็นคนตัวสูง หน้าตาดีเลยละ (ไม่รู้ตอนนี้ยังหน้าตาดีเหมือนเดิมไหม5555) แบบเราก็ชอบ เหมือนว่าที่ชอบจะเป็นเพราะตัวสูง สะอาดๆละมั้ง แบบยังเด็กไง ไม่เหมือนตอนโตที่มีรายละเอียดยิบย่อยไปหมด ในการชอบใครสักคน (ในห้องน่ะเขาเป็นคู่จิ้นกะเมย์เพื่อนเราผญ สูงๆสวยสุดในห้องมั้งตอนนั้น แบบตอนนั้นก็อิจฉาจย้า ฉันไม่ใช่เด็กน่ารักนี้ ตัดพ้อตัวเอง555)
ตอนนั้นไม่รู้ไม่แน่ใจเรียกว่ารักได้รึเปล่า แต่เอาเป็นว่ารู้สึกดีๆ อยากอยู่ใกล้ๆ ผู้ชายคนนี้มากสุด (ว้ายยย แก่แดดด) เลยแกล้งเขาบ่อย แบบช่วงนอนกลางวันก็กวนเขา จนเขารำคาญไปฟ้องครู เราเลยโดนตี ตอนนั้นงอนมากแต่มันก็ไม่ง้อ (แน่นอนหล่อนผิดนะจย้าาา) พอจบอ.2 เราก็ต่อป.1 โรงเรียนเดิม (คือโรงเรียนเรามีตั้งแต่อ.1ถึงป.6) แต่รักแรกเราเขาไม่ต่อโรงเรียนเดิมแล้วสิ เขาไม่ขึ้นป.1มาอยู่กับเรา จำได้ว่าเพื่อนบอกว่า เขาย้ายโรงเรียน เหมือนจะไปเรียนต่อประถมที่อื่น น่าจะต่างจังหวัดด้วยมั้ง ว้าาา แย่จัง55555 เล่ามาพร่ำเพรื่อเหลือเกินเข้าประเด็น
ปล.บางทีนางอาจจะเห็นกระทู้ของจขกท.แล้ว และนางก็จำได้ แต่นางอาจจะกลัวไม่กล้าออกมาแสดงตนก็เป็นได้555555
T-Nialler
28 ธ.ค. 57 เวลา 20:07 น.
55,691
views
174 ความคิดเห็น
อ่านแล้วนึกถึงรักแรกของเรา
ตอน ป.1 น่ะ ตอนนั้นตัวเตี้ยๆ ดำๆ ปากร้ายมากแต่ก็ไม่รู้ชอบไปได้ไง อาจเป็นเพราะมันชอบแกล้งบ่อยๆด้วยมั้ง(?) 555
Ps. สวัสดีเพื่อน 5.5
ทำไมถึงรู้ว่าคือใคร555555
1.ชื่อที่แกใช้ตั้ง
2.เค้าจำโรงเรียนเก่าแกได้
3.-อุ๋มก็อยู่ในรูป ถามมันให้แล้ว มันบอกว่าจำไม่ได้เหมือนกัน 555
สู้ๆค่า เป็นกำลังใจให้ เรื่องเหมือนเราเลย เจอตอน อ.2 แล้วเขาก้ไปตอน ขึ้นป.1
รู้สึกเค้าจะชื่อว่า โปเต้ ละมั้ง อยู กทม น้า 2/3 ถ.พ. ขอเกาะๆ ฮ่าๆ
เรามีรักแรกตอนอ.3ค่ะ
แล้วประมาณสองปีก่อนเราเล่นบีบี
แอดไปแอดมาเจอคนนั้น
ปัจจุบันเป็นเพื่อนกันในเฟส มันดัง ส่วนเราก้เฉยๆ
ไม่คิดว่าจะเจอมันอีกด้วยซ้ำอะ ที่แท้มันเรียนอยู่แถวบ้านเรา
เจอกันผ่านๆโคตรบ่อย เราก้ไม่กล้าทักเพราะมันดัง
และมันคงจำเราไม่ได้แล้ว จบ555
ความจำดีจริงๆ
ไม่บอก 55555 อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล เฮลิคอปเตอร์
ตอนอนุบาล มีเพื่อนผู้ชายชื่อ'ไตเติ้ล' ผู้หญิงชอบกันทั้งห้อง กรี๊ดกันเหลือเกิน มาบังคับให้เราไปชอบเขาเหมือนพวกนางด้วยนะ เรานี่งง ชอบกันไปได้ไงไม่เห็นจะหล่อ ="= 'เสิ่น'ห้องครูแอ๋วหล่อกว่าตั้งเยอะ เชอะ!!!
ปล.ย้ำว่าตอนอนุบาล
โรงเรียนอะไรหรอ โรงเรียนเดียวกันมั้ยอ่ะ5555
เราอนุบาลนิรมลอ่ะ 5555
อ่ออ แล้วไป นึกว่าเราจำชื่อสับสน จำได้ลางๆว่าในรร.เราก็มีชื่อครูแอ๋วนะ 555
ลองค้นหาเฟสดูนะ เราก็อยู่พิษณุโลกเหมือนกันเลยช่วยหา
CopTer Natchapol
Copter Pacharapol
Copter Bencharat
เราก็จำชื่อเค้าแม่นๆไม่ได้เลย หน้าก็จำไม่ได้แล้ว55555 ค้นเฟสดูแล้วไม่หน้าจะใช่มั้งนะ ขอบคุณน้าาา
ของเราตอนอนุบาล1สิ่งที่จำแม่นคือเราโดนเพื่อนผู้ชายหอมแก้ม และเห็นว่าปัจจุบันนางเป็นสาวไปแล้วมั้ง555 ฉันโดนเพื่อนสาวจุ๊บแก้ม
รักแรกเราชื่อพล็อตเตอร์ค่ะ ชอบเพราะไปแข่งวิชาการด้วยกัน ช่วยเหลือกันและกัน ที่สำคัญคือพล็อตขอเล่นโทรศัพท์แล้วอ้อนเราค่ะ โดนดาเมจเต็มๆ แต่จากกันไปแล้ว แต่ตอนนี้คิดว่าชอบอยู่นะคะ
เป็นคนที่น่ารักมาก เรียนเก่ง 555 ><
สู้ๆนะคะ จขกท.เป็นกำลังใจให้
รักครั้งแรกเหรอ เห้ยแม่งแบบตั้งแต่อนุบาล 1 ว่ะคือแม่งแก่แดดมากเีห้ยๆอ่ะ มีการห้อมแก้มกันด้วยนะ มานึกสภาพตอนนี้เห้ย กูทำไปได้ไงวะ555555
เรื่องสั้นประจำวัน
รักเเรกของผมเริ่มขึ้นเมื่อประถม1 ผมเป็นเด็กใหม่จัดเกาะกล่องจากเมืองหลวงที่พึ่งย้ายกลับบ้านเกิดครั้งเเรก ผมเป็นคนขี้อายมากเเต่ซ่อนอารมณ์เก่ง บางที่จนเหมือนไร้อารมณ์หรือหยิ่งเลยไม่มีใครชอบ บวกกับที่เป็นคนใหม่ที่เข้าโรงเรียนด้วยเส้นเลยทำให้ผม ไม่มีเพื่อนซํกคน (จริง... ไม่มีเลย...) เหมือนว่าผมจะโลกส่วนตัวสูงเพราะไม่มีเพื่อนเลยทำให้ผมมักทำอะไรที่ ผิดปกติ...หรือสิ่งี่ตรงกันข้ามหรือสิ่งที่คนอื่นไม่ค่อยทำกัน เลยถูกมองว่า"ตัวประหลาด " นั้นทำให้คนในห้อง ตีห่างๆเว้นระยะจากผม รักเเรกของผมเป็นเด็กผู้หญิงข้างห้อง คนละห้องเเต่ชั้นเดียวกัน ผมอยู่ห้อง1 เธออยู่ห้อง2 ผมเจอเธอผมก็รักเธอเลย โดยที่เธอไม่ได้ทำอะไรให้รัก เเบบเห็นเเล้ว ก็รู้ว่าโดนเเค่นั้น ผมเเทบจะตามเธอไปทุกที่ ผมเริ่มจำเรื่องของเธอตั้งเเต่ป.2ขึ้น ทั้งรื่องที่เธฮเริ่มปวยจนสุดท้ายเธอต้องสวมเเว่นตา(เป็นสาวเเว่น)ไปตลอดชีวิต หรือเรื่องตลอดสมัยเด็กๆ ผมจำได้ว่าเธอชอบร้องเพลง ผมจำได้ว่าเราเล่นด้วยกัน ผมจำได้ว่าเราส่งจดหมายเเลกเปลียนกัน ผมจำได้ว่าผมมีความสุขมาก เเละผมจำได้ว่าผมจากเธอไปเพราะเรื่องโง่ๆเรื่องเดียวโดยไม่ได้บอกความรู้สึกให้เธอรู้ ผมย้ายโรงเรียนอีกครั้ง คราวนี้ไกลกว่าเดิม ผมย้ายโรงเเค่ตัวผมเท่านั้น เเต่ใจผมอยู่ที่เธอ อยู่เสมอ ผมเรียน ค่อนข้างพยายามมากเพื่อที่จะได้ไปหาเธอ ทางเดียวที่จะไปหาเธอได้คือเรียนจบประถมเเล้วต่อมัธยมต้น ผมพยายาม จนในที่สุดก็เป็น1ใน4ที่จะไปต่อที่โรงเรียนที่ผมคาดเดาว่าเธออยู่ที่นั้น เเล้วผมก็คิดถูก มันช่างคุ้มค่าสำหรับผม ผมทักเธออีกครั้งหลังจากที่ผมไม่ได้เจอเธอนาน เธอเปลียนไป เธอสูงขี้นกว่าเดิม ผมที่ยาวสลวยสีดำพลิ้ว ดวงตาที่สดใสของเธอที่ผมอยากเจอ ผมไม่ได้หลงผู้หญิงที่ภายนอก ผมชอบตัวตนของเธอ ทั้งเก่ง นิสัยที่ดี เเละเป็นตัวของตัวเอง นั้นเเลหะที่ผมรักเธอ ผมรู้ว่าผมลงทุนเพื่อที่จะอยู่ใกล้เธอมากขึ้น ผมดันทุนมาเเค่นี้ ผมย้ายมาเรียนเพื่อเรื่องนี้เรื่องเดียว ผมไม่สนนะว่าผลการเรียนจะห่วยเเค่ไหน เพราะผมพอใจที่ได้มาอยู่ใกล้คนที่ผมชอบเเค่นี้เอง เเล้วมันก็เหมือนจะสั้นเหลือเกิน เพราะวีรเวรที่ผมเคยทำไว้ผมไม่สามารถอยู่ต่อได้ ปัจจุบันผมเข้าใจคนพวกนั้นเเล้ว เเต่ผมก็เกลียดพวกเขาอยู่ (ไม่ใช่เกลียดน้อยๆซะด้วย) ตอนนั้นผมอยากบอกเธอว่าผมรู้สึกยังไง ผมผิดเอง ผมน่าจะบอกไปว่าผมรู้สึกยังไงกับเธอ ผมรักเธอมากเเค่ไหน รักมานานเเค่ไหน คิดถึงมากมาย เเต่สุดท้ายก็จากลากัน เงียบๆ เหมือนหายตัวไปจากโรงเรียนนั้น ผมได้ยินว่ายังมีคนพูดหลังจากที่ผมออกไปก็ยังมีคนกลัวผมที่ผมชอบทำตัวเเตกต่าง หวาดกลัวผมเพราะวีรเวรที่เคยทำ น่าตลกดีนะที่คนเหล่านั้นจะจำผมในฐาณะอะไร ผมว่าจะดีหรือเเล้วไม่สำคัญ เพราะที่ผมทำไปมันเเค่ของเเถมระหว่างที่ผมประสพความสำเร็จ
........
ใช่.... ผมยังคงเหยียบรอยเดิมของผมอยู่ ผมเรียนจบม.3เเต่ก็ย้ายไปต่อที่เดิม เเต่ไม่เข้าโรงเรียนนั้น เเต่ใกล้ๆเธอ ผมระบายเรื่องนี้ให้เพื่อนของผมที่พึ่งอกหักมาไม่นาน เขาเป็นผู้ฟังที่ดี เเม้จะไม่ดีที่สุดเเต่ก็ให้กำลังใจผมเสมอ เขาพูดว่าถ้าผมไม่พูด คำที่เก็บว่ามันก็น่าเสียดายเเย่
https://www.youtube.com/watch?v=dDjkjC3fciA
ผมฟังเพลงนี้ระหว่างนั้น ผมก็รู้สึกว่า.... ผมควรจะทำอะไรซักอย่าง ผมออกจากบ้านเเล้วปั้นไปหาเธอที่โรงเรียน ผมเนียนวาดรูปส่งให้เธอทุกวัน เเละวันนั้นผมก็อ้างที่จะทำเเบบนั้นอีกครัง เพื่อคุยกัน ผมรอเธอร้องเพลงเสร็จ อดีตที่ผมเคยทำทำให้ผมถูกมองว่าเป็นโรคจิต ผมไม่เเคร์! วันนั้นเเหละที่ผมจะบอกเธอว่าผมรู้สึกยังไง ว่าผมรักเธอมา16ปีเเล้ว เเละจะรักเธอไปเรื่อยๆ ต่อให้เธอไปทำอะไรที่เลวร้ายหรือเธอจะร้องไห้เพราะเรื่อง-อะไร ผมจะกอดเธอ ให้กำลังใจเธอ ช่วยเธอฝ่าไป เเต่เมื่อผมยืนอยู่หน้าเธอ ไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดจากคอของผม เธอบอกให้ผมลงไปข้างล่าง เเต่ผมขอเวลา ผมเเทบตะโกน "ผมชอบคุณ" 3คำ ใช่! ผมพูดไปจนได้ ทั้งๆที่คำมันช่างเรียบง่าย ไหงถึงได้พูดได้ลำบากนักตอนนี้ผมเข้าใจเเล้ว ผมจะร้องไห้ตรงนั้น ไม่เเมนเอาซะเลย เเน่ละ สิ่งที่ผมเก็บไว้ถึง16ปี(ผมอายุ18เเล้ว)ตอนนี้ถูกปล่อยออกไปเเล้ว ผมจะเหลืออะไรละ เเละตอนนี้ผมก็รอคำตอบจากเธอ....
"เรานึกว่าเธอล้อเล่นมาตลอด"
"เธอไม่ใช่เเบบทีเราชอบ"
....อึก....... เหมือนถูกเเทงที่อกซ้ายเเล้วถูกกรีดออกตัดด้วยเลื่อยมือ ทั้งปวด ทั้งหนึบ เเละกดดันเหมือนทั้งจักรวารมันบี้ตัวผมเหมือนมดไร้น้ำยา
คิดว่าไง.....
16ปีที่ผมรักเธอมา เเต่เธอบอกว่าไม่ใช่ ผมที่เสียสิ่งที่เก็บไว้ในใจไม่มีความรู้สึกโกรธ เเค้น หรือเกลียเธอ ตรงกันข้าม ผมเข้าใจเธอนะ ผมซึ่งไร้ซึ่งความกล้าหาญ เเละยังละอายที่จะบอกรักผู้หญิงที่ไม่ใช่ญาติเพียงคนเดียว เเละหนีเธอไปตลอด
งี่เง่าสิ้นดี! นี้เเหละผลริย่ำที่เกิดจากความขลาดเขลาของผม ผมกำหมัดทั้งสองข้าง มันสั้นไม่หยุดหลังจากเธอพูดจบ
"เราขอโทษนะ..."ผมไม่โกธทเธอเลย ผมร้องไห้โดยอดทนไม่ให้ร้อง
ผมตอบเธอ คำที่ผมคิดออกเเละวนอยู่ในหัวผมตอนนั้น
"ไม่เป็นไร ครั้งนี้ครั้งเดียว ผมจะร้องไห้ครั้งนี้ครั้งเดียว" ใช่ ผมจะร้องไห้ให้เรื่องๆนี้ครั้งเดียว จะไม่ร้องซ้ำอีก ผมกลับไปที่บ้าน ร้องไห้เต็มคราบ เเชร์ความรู้สึกในเฟสบุคให้คนอื่นรู้ อันหลังๆถ้าไม่ทำผมจะประสาทกินเเน่ ผมเหมือนไม่เหลือความรักให้เธออีกเลย เพราะผมเจอเธอต่อจากนั้น ก็ไม่รู้สึกอะไรจากเธออีก ผมไม่หลงเธอเเล้วหรือ?...... คงงั้น เเต่ใช่ว่าผมจะไม่รักเธออยู่นิ ผมไม่เคยที่จะหวังครอบครองตัวเธอ ไม่เคยคิดในสมองเลย ผมรักเธอ เเต่ไม่อยากครอบครอง รักมากเสียด้วย เธอ ผู้ซึ่งเป็นรักเเรก เเละรักตลอดไปของผม ให้ตาย ผมก็ลืมเธอไม่ลง ผมอ่านโพสๆนี้เเล้วเเผลเก่าก็เปิดออกมา ความรู้สึกปวดหนึบๆที่อกกลับมาอีกครั้ง ผมขออวยพรให้ผู็ที่ตามหารักเเรกสมหวังนะ เเละเมื่อสมหวัง ผมขออย่าปล่อยเขาไปอีกถ้าคุณรักเขาจริงๆ เเละก็ บอกความรู้สึกที่คุณคิดตลอดกับเขาด้วย ผมไม่อยากให้มีคนเป็นเเบบผมอีก.....ในฐานะ รุ่นพี่
ปล. ปัจจุบัน ผมเเละเธอก็ยังติดต่อกันเหมือนเดิม เเม้จะไม่บ่อยก็ตาม
กรี๊ดดดดดดดด อยู่จังหวัดเดียวกันเลย ^0^
ส่วนคนชื่อ พอตเตอร์ คอปเตอร์ อะไรอะ เราว่าพอตเตอร์รึป่าว?
เพราะเรารู้สึกคุ้นๆ กับชื่อนี้แหะ แต่จำไมไ่ด้ 55555+
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?