เอกลักษณ์ในงานเขียนของนักเขียนแต่ละท่านมีอะไรกันบ้างเอ่ย >w<

ไปไล่อ่านนิยายเก่าๆของตัวเองดูก็รู้สึกว่าตั้งแต่เด็กจนโตแต่งมาแนวไม่เคยซ้ำกันเลยค่ะ แต่เรื่องที่เราแต่งจริงๆจังๆช่วงกลางปีนี้มีเอกลักษณ์ค่อนข้างจะชัดเลยทีเดียว

1. เหมือนว่าเราจะกลายเป็นพวกเสพติดดราม่ามากค่ะ เสพติดจนถึงกับต้องเปลี่ยนพล็อตจากนิยายตลกขบขันมาเป็นดราม่าน้ำตาตกกันเลยทีเดียว  

2. พระเอกเป็นพวกนิสัยเย็นชาไม่น่าคบ มีปมทำให้กลายเป็นคนนิสัยเสีย และที่สำคัญคือพระเอก ต้องซึน! 

3. ต่อเนื่องจากข้อ 2. นางเอกต้องเป็นคนที่เข้าใจพระเอกที่สุด นิสัยส่วนตัวของเราชอบนางเอกที่มีความเป็นกุลสตรี (เพราะตัวเองเป็นไม่ได้) นุ่มนวล และไม่แข็ง นางเอกของเราส่วนใหญ่ก็เลยมีนิสัยตามนั้น นางจะยอมพระเอกซะเยอะ แต่ถ้านางหือขึ้นมาเมื่อไหร่พระเอกต้องยอม (พระเอกของเราจะเป็นประเภทเกรงใจ(กลัว)เมียกันทุกคน><)

4. ฉากสวีทน้อยมาก ทั้งที่เราคิดว่าตัวเองค่อนข้างจะถนัดฉากแบบนี้แต่ก็แทบไม่ใส่ลงไปในนิยายเลย 

5. มุกตลกก็แรร์ไอเท็มพอๆกันค่ะ T^T

6. จบแบบ Happy Ending 

สำหรับนิยายแนวนิยายรักที่เราแต่งทุกเรื่องต้องมีองค์ประกอบตามที่กล่าวมาข้างต้นค่ะ ถ้าไม่ครบหรือขาดข้อใดไปนั่นก็ไม่ใช่เราแล้วค่ะ >< 

ของเรามันเป็นความชอบส่วนตัว เลยมักจะจับใส่ในนิยายเราแทบทุกเรื่องที่แต่ง

1.กลอน เราพวกชอบแต่งกลอนประกอบนิยาย แม้ว่าจะแต่งไม่เก่งนัก แต่ก็พอได้นิดหน่อย

2.พระเอกมักเป็นหนุ่มหน้าตาหล่อมากๆ นิสัยสุภาพ เรียบร้อย อ่อนโยน และต่ำศักดิ์กว่านางเอกหรือฐานะต่ำต้อยกว่า 

3.ถ้าไม่ใช่นิยายรัก แต่ถ้ามีความรักมาเกี่ยวข้อง มักจะแต่งเป็นรักสามเศร้า หญิง 2 ชาย 1 แบบดราม่าปวดตับ ให้ลังเลว่าจะเลือกใครแน่

4.จากข้อสาม ถ้าแต่งรักดราม่าเลย ก็แต่งเป็นรักสามเศร้า หญิง 2 ชาย 1 อยู่ดี ชอบแนวนี้ =_= (แล้วจะบอกทำไมอีกข้อ 5555)

5.นางเอกมักจะเป็นคนขรึมๆ สุขุม หรือถ้าร่าเริงก็จะมีพาร์ทขรึมเหมือนกัน

ก็ราวๆนี้ค่ะ ^^

1. ดองเหมือนกันหมดค่ะ 

อ้าว ผิดเหรอคะ 555555555555555 

เอาใหม่ๆ

1. พระเอกต้องสูงค่ะ ห้ามเตี้ย พระเอกต้องเมะ เมะ และเมะ จะมาโชตะมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งไม่ได้ ต้องหล่อ ต้องมีทักษะทางการต่อสู้ ฉลาด เก่ง แม้จะซ่อนคมในฝัก แต่ต้องมีคุณสมบัติจำพวกนี้

2. เนื้อเรื่อง ต่อให้เครียดแค่ไหน จะต้องขำเสมอ

3. นิยายทุกเรื่องต้องมีนางเอก ไม่มีไม่ได้ 

4. ห้ามแต่งให้ออกวายเด็ดขาด ไม่งั้นจะประหารคนเขียนทิ้ง #ผิด

5. ฉากสวีทเยอะมาก... -3-

6. พระเอกกับนางเอกจะเป็นสปีชีส์ที่แตกต่างเติมเต็ม ถึงจะต่างแต่ก็ต้องเติมเต็มส่วนที่ขาดหายกันได้ เข้าใจกันลึกๆ 

7. ตัวละครต้องมีดาร์คไซด์ โดยเฉพาะตัวละครหลัก เพื่อความสะใจแก่คนเขียน อิอิ 5555555555555555555555

8. ดราม่าต้องมา แม้จะนิดๆ หน่อยๆ แต่ต้องมีเป็นกับแกล้ม

9. ต้องมีตัวเรา(คนเขียน)อยู่ในเรื่อง(และเป็นตัวประกอบ) ส่วนใหญ่จะแทรกให้ตัวเองเป็นตัวละครที่ถ้าไม่เป็นเด็กอายุสักสิบห้า ก็จะเป็นตัวละครที่สดใส ร่าเริง และมีส่วนสำคัญในบางจุด

และ 10.จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง

อืม...น่าคิด ว่าแล้วก็ลองไล่ดูนิยาย+แฟนฟิคที่เคยแต่งๆ มา

1.นางเอก/นายเอก มักจะนิสัยแสบๆ ซ่าๆ ปากดี กวนทรีน (เอามาจากตัวเองทุกประการ)

2.พระเอกกวนโอ๊ย ไม่ก็เงียบๆ ขรึมๆ แต่ไม่ใช่แบบเย็นชา แต่งอยู่แค่สองบุคลิกนี้ (เอ๊ะ หรือว่ามันมีให้เลือกอยู่แค่สองบุคลิกกันแน่นะ?)

3.ชอบแต่งแนวหักมุม แม้จะยังหักได้ไม่เก่งเท่าไหร่ แต่ก็ฝึกหักไปเรื่อยๆ รู้สึกดีเวลาที่ทำให้คนอ่านเป๋ไปตามทิศทางที่เราชักนำแบบเนียนๆ แล้วค่อยตลบหลังตอนสุดท้าย (เข้าขั้นโรคจิต)

4.เดี๋ยวนี้เริ่มชอบแต่งแนวที่ นางเอก/นายเอก อายุห่างจากพระเอกไม่ต่ำว่าสิบปี ยิ่งเกี่ยวพันกันทางสายเลือดยิ่งชอบ มันฟิน (เอ๊ะยังไง?)

5.ไม่ถนัดแต่งดราม่า แต่ถ้าคอมเมดี้ ตลกโปกฮา นี่แนวถนัด 

6.และแน่นอนว่าตอนจบต้องจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง

คร่าวๆ ก็ประมาณนี้แหละค่ะ =w=

สองข้อแรกนั่นมัน ดรจพร ชัดๆ!!!!!!!!!!!!

1.พล็อตซับซ้อน (หรือไม่ก็มีปมซ่อนไว้) ทุกเรื่องที่เขียนจะต้องมีไม้เด็ดเก็บไว้ปล่อยหรือเฉลยเกือบๆ ท้ายเรื่อง เพราะถ้าไม่มี ผมจะรู้สึกไม่มีแรงบันดาลใจเขียนต่อ

2.ถ้าเขียนแฟนตาซีชอบให้ผู้หญิงเป็นตัวเอก แต่พอเขียนนิยายรักชอบให้ผู้ชายเป็นตัวเอก

3.จะต้องมีตัวละครที่ชอบอ่านหนังสือ

4.เวลาเจอเรื่องร้ายๆ ผมชอบคิดให้มันเป็นเรื่องตลก ดังนั้นในนิยายผมอาจจะมีบางช่วงที่ตัวละครเผลอปล่อยมุกเกรียนใส่กันในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานก็เป็นได้

เฮ้ย เดี๋ยว! มันไม่ใช่อย่างที่คิด ={}=!

ลองย้อนๆไปสังเกตดูแล้ว...

1.ตัวเอกมีปัญหาเรื่องครอบครัวเกือบทุกเรื่อง บางคนแม่เสีย บางคนโดนพี่ชายเกลียด บางคนโดนพ่อแม่ทิ้ง

2.ผู้ชายเยอะมาก----//เขี่ยข้อนี้ทิ้ง

3.ต้องมีตัวปล่อยมุกเกรียนๆสักตัว

4.ผู้หญิงในเรื่องส่วนมากจะห้าว อึด ถึก ทน(...)

5.มีผู้ชายเตี้ย อันนี้หมั่นไส้เพื่อนที่โรงเรียนที่ทุกคนสูงเสียดฟ้า(...)

เรื่องเอกลักษณ์ของผมนี่ไม่รู้จริงๆครับ เพราะเรื่องนี้ผู้อ่านควรเป็นคนตัดสิน
แต่เท่าที่ผมพอจะรู้คร่าวๆก็คือ
1. ไม่ว่าจะเป็นนิยายแผนตาซี หรือแม้แต่แนวรักก็ยังไม่วายที่จะใส่ฉากต่อสู้ลงไปด้วย แล้วก็ต้องไม่วายที่จะเป็นการต่อสู้ด้วยพลังเหนือมนุษย์ (ถ้าไม่เหนือจริงๆ ก็จูนิเบียวนั่นแหละ)

2. ปมปัญหาของตัวละครเป็นปมที่ค่อนข้างร้ายกาจและแก้ได้ยาก แต่พระเอกของผมก็กำจัดปมปัญหาเหล่านั้นและได้ฮาเร็ม (มิตรภาพ) จากตัวละครเหล่านั้น และกลายเป็นกำลังสำคัญสำหรับดำเนินเนื้อเรื่องหลังจากนั้น

3. มีตัวร้าย แต่ไม่มีตัวอิจฉา และบางครั้งก็มีการดึงกำลัง (ปักธง) ตัวละครฝ่ายร้ายให้เข้าร่วมกับพระเอกเพื่อต่อสู้กับบอสอยู่หลายครั้ง แต่มีน้อยคนนักที่จะมีชีวิตอยู่ได้จนถึงตอนปิดเรื่อง ยิ่งเรื่องที่กำลังเขียนอยู่นี่...

4. พระเอกไม่เก่งเทพ แต่ก็ไม่ได้อ่อนปวกเปียกเช่นกัน เรียกว่ามีความสามารถโดดเด่นด้านหนึ่ง แต่ความสามารถอีกอย่างหนึ่งไม่ได้เรื่องนั่นแหละ

5. มีปมซ้อนปมอยู่หลายอย่างจนแม้แต่ผู้เขียนก็ยังไม่รู้เลยว่าปมปัญหาที่เกิดขึ้นใหม่นั้นมีที่มาที่ไปอย่างไร แต่กว่าที่ผู้อ่านจะรู้สึกว่าเนื้อเรื่องมีปมใหม่เกิดขึ้นมา มันก็ผ่านไปหลายตอนนับตั้งแต่ที่ผมเกริ่นนำปมเรื่องไปแล้ว และต่อให้เป็นเนื้อเรื่องที่ดูแล้วไม่มีอะไรก็สามารถกลายเป็นจุดเริ่มต้นของปมใหญ่ในอนาคตได้ ขึ้นอยู่กับความสามารถในการไถสีข้างของผู้เขียน

6. รีไซเคิลพล็อตกับฉากเป็นว่าเล่น

7. หลายคนเริ่มเรื่องโดยให้สื่อนำที่ทำให้เกิดพล็อตหลักของเรื่องมีอยู่มาตั้งนานแล้ว แต่ผมมักเริ่มเรื่องโดยให้สื่อนำของเรื่องเติบโตไปพร้อมกับเนื้อเรื่อง แล้วปัญหาหลักจริงๆของเรื่องจะตามมาทีหลัง (เช่น ผู้เขียนหลายคนเขียนนิยายเกมออนไลน์เสมือนจริงโดยให้อุปกรณ์เล่นเกมเป็นที่รู้จักกันตั้งนานแล้ว แต่ผมเขียนเป็นช่วงบุกเบิกของอุปกรณ์เล่นเกมเสมือนจริงแล้วค่อยผลิตเกมที่รองรับระบบการเล่นเสมือนจริงเอาทีหลัง หรืออะไรทำนองนี้ล่ะครับ)

8. พิมพ์ไปรู้สึกว่าจะเยอะแล้วก็ยาวขึ้นเรื่อยๆ แล้วสิ พอเอาไว้ตรงนี้ก่อนแล้วกันครับ

เน้นบรรยายให้เห็นฉากน้ำเลือดน้ำหนองไหล สยดสยอง ที่สำคัญ ต้องอัพเวลาดึกๆ คือบิวด์ตัวเองให้กลัวเอง แล้วค่อยเขียน เขียนเสร็จก็อัพเลย (แต่ดองนานมากกว่าจะมาซักตอน ฮ่าๆๆ) ทรมานตัวเองตอนเขียน โรคจิตแท้ๆ

1.คาแรกเตอร์แปลกๆ แบบคนอ่านงง เช่น นางเอกหัวเหม่งเพราะใช้คีโม น้องชายตัวร้ายตาบอดข้างนึง บลาๆๆๆ

2.พล็อตหลักดราม่าน้ำตาแตก แต่พอเขียนจริง ยิงมุกไม่ยั้งเลย

3.เขียนไม่เคยจบสักที (สำคัญสุด! 555)

1. ตัวเอกมีมุกตลกอยู่ในตัว ต่อให้มันเงียบขรึมไม่พูดไม่จาหรือเป็นใบ้แค่ไหน

2. จะต้องมีติ่งของตัวเอกสักคนเสมอ แบบพร้อมพลีกายถวายชีวิต (ฮา)

3. พล็อตดราม่าดุดัน แต่พอเข้ามาอ่านจริงๆคนอ่านจะลึมความดราม่าทันที

4. ถึงจะแบบนั้น ตอนจบคือแบดเอนธ์ทุกเรื่อง แต่ถ้าเรื่องไหนมีนางเอกแน่นอนจะจบแฮปปี้

5. พระเอกมักมีดวงนารีออุปถัม แต่มักคู่กับคนที่เข้ามาช่วจะซวยซ้ำซวยซ้อนถึงตายทุกเรื่อง

6. คนอ่านถ้าไม่เคยรู้จักคนแต่ง มักคิดว่าเป็นผู้ชายแต่ง แถมเป็นเกย์ด้วย อาเมน...

7. ตัวละครไหนเมพๆเก่งๆ มักไม่ตายดี...

ประมาณนี้ล่ะ....

1. นางเอกส่วนใหญ่จะสวยค่ะ นิสัยนี่มีหลากหลาย แต่ทุกคนสวยหมด บังเอิญคนเขียนมีปมด้อยเรื่องหน้าตาเลยเอามาลงที่นางเอก 555
2. มักจะมีดราม่าหนักๆ บางเรื่องเป็นแนวรักวัยรุ่นกุ๊กกิ๊กมุ้งมิ้งสุดๆ แฟนตาซีเวทมนตร์ ฆาตกรรม-สืบสวน แต่มันก็จะมีดราม่าเรียกน้ำตาแทรกอยู่เสมอ
3. ส่วนใหญ่จะเป็นมุมมองบุคคลที่สามค่ะ ถ้าเป็นมุมมองบุคคลที่หนึ่งจะใช้กับเรื่องสั้นเท่านั้น นิยายเรื่องยาวต้องบุคคลที่สามตลอด
4. ถ้าเป็นนิยายรักมักจะไม่มีตัวร้าย นางร้าย คืออุปสรรคในความรักของพระนางนี่จะเกิดขึ้นเพราะพระนางเองหรือสภาพแวดล้อมอื่นๆ ค่ะ
5. พระเอก นางเอกมักจะมีภูมิหลังอดีตสุดเศร้า ดราม่า ชนิดที่ว่าน่าจะฆ่าตัวตายซะให้มันจบๆ ไป
6. ทุกเรื่องมีคนตาย
7. ดองทุกเรื่องค่าาา 55555555

1.เวลาแต่งต้องใช้ประโยคสวยๆจนติด ใช้ภาษาวิบัติ+ภาษาธรรมดาแทบไม่ได้ (55)
2.ตัวละครชายเยอะ และชอบแอบใส่โหมดจิ้นนิดหน่อยค่ะ(555) 
3.ตัวละครหญิงจะน้อยมาก อารมณ์เหมือนฮาเร็ม
4.ถ้าเป็นนิยายรัก อยากแต่งให้ดราม่าก็มักแต่งไม่ได้ กลายเป็นขบขันไปเสียตลอด
5.ตัวเอกมักหลายบุคลิกเหมือนคนเขียนค่ะ 

1. แต่งโดยมุมมองบุคคลที่ 3 ตลอดถ้าเป็นเรื่องยาว
2.  ถ้าจับพวกมันไปเล่นมุกเสื่อม+ตลกจะแต่งลื่นมาก (แต่มุกมักหมดไว)
3. แทบทุกเรื่องอยู่ในสเกลมิติเดียวกัน
4. หลังๆ ประชากรหญิงในเรื่องจะมากกว่าประชากรชาย
5. ปาร์ตี้ตัวเอก ต้องมีสมาชิกมากกว่า 4คนตลอด
6. จะต้องมีหนุ่มพูดน้อย ใจดี ยิ้มอ่อนโยนตลอดสักคน 
7. ถ้าเป็นไปได้ อาจจะมีซิสคอนซักคน


คงประมาณนี้ละมั้งครับ

...ยากจัง ถ้าถามนักอ่านผมเอาน่าจะง่ายกว่า ;-;
แต่ก็ลองคิดดูอ่ะนะครับ

1. นางเอก - สรุปได้ความอย่างเดียวคือไม่รั่ว มีหมด ทั้งกวน คุณหนู นุ่มนิ่ม หยิ่ง เย็นชา ห้าวเป้งจนถึงทอม โหดดิบไปเลยก็มีแล้ว แต่ผมเขียนให้รั่วไม่ได้ เพราะตัวเองมีรูรั่วน้อยมาก - -' ปล่อยมุกไม่เป็นอ่ะงับ...

อีกอย่างคือไม่โง่ เพราะผมไม่ชอบผู้หญิงโง่...

2. พระเอก - อันนี้ยากกว่าเดิมอีก (ฮา) รู้แค่มันต้องมีเศษเสี้ยวความเป็นสุภาพบุรุษในตัวอ่ะครับ สักนิดนึง แม้ตัวนั้นจะเลวบริสุทธิ์แค่ไหนก็ตาม (หรือเคะบริสุทธิ์)

3. พล็อต - พยายามให้ซับซ้อนทุกเรื่อง แต่ตกม้าตายทุกเรื่อง

4. สืบเนื่องจากข้อ 3 เลยดองทุกเรื่อง 55555

ไม่ต้องกลับไปอ่านก็คิดออกเลย
1. มีแมวแทบทุกเรื่อง หากไม่ใช่แมวก็เป็นสัตว์เลี้ยงขนฟู สุนัข กระต่ายไรงี้
2. ของกิน ใส่ตลอดเลย ไม่ว่าจะเป็นของคาวของหวาน ขนมนี้มีทุกเรื่อง แล้วก็เครื่องดื่มไม่ว่าจะเป็นชา กาแฟ น้ำปั่น บลาๆอีกเยอะอ่า
3. ใช้มุมมองที่สาม แต่เรื่องสั้นใช้มุมมองที่1
4. ภาษามั้ง คือถ้าอ่านแล้วไม่ลื่น อ่านแล้วไม่โอเค สำนวนแปลกก็จะพยายามแก้จนมันดีสำหรับเรา
5. กลอน แบบเวลาคิดอะไรไม่ออกก็ใส่กลอน ส่วนใหญ่เป็นกลอนแปด แต่ก็อยากแต่งโคลงสี่สุภาพใส่บ้าง เพราะเคยแต่ใส่แค่เรื่องสั้นอย่างเดียว ล่าสุดใช้กาพย์ยานี11 แบบไม่อยากใช้กลอนแปดซ้ำ(ฮา)
6. พล็อต จริงๆก็อยากแต่งฮาแต่ทำไมไปๆมาๆมันจะมีดราม่าทุกทีก็ไม่รู้
7. สุดท้ายมั้ง ตัวละครชายเยอะกว่าตัวละครหญิง

โอ้วว ชอบกลอนค่ะ มีเอกลักษณ์มากเลย

"ข้อ 1. ดองเหมือนกันหมดค่ะ"

เป็นเหมือนกันค่ะ


ข้อ 9 ไม่เคยคิดมาก่อนเลย เป็นไอเดียที่แหล่มมากค่ะ >__<)b

ปล ชอบพระเอกเมะเช่นกะนค่ะ แอร๊ยยยยย

ชอบตัวละครสีเทาๆค่ะ ดูมีชีวิตเรียลดี

ส่วนเรื่องสปีดการเขียน บางวันเราก็แต่งอืดระดับพระกาฬเช่นกันค่ะ

จับมือๆ

สู้ไปด้วยกันนะคะ

นะ น่ากลัว

ชอบข้อ 3 กับ 4 จังค่ะ

เราว่าตัวละครชอบอ่านหนังสือดูมีแสนห์แบบแปลกๆ

ข้อ4 นี่น่าสนุกดีนะคะ ไม่กดดันมาก เรานี่แค่บทธรรมดาจะแทรกมุกตลกยังแป้กเลย เลยเน้นตลกไม่ได้จริงๆ

มีผู้ชายเตี้ยนี่ เหมือนกันเลยค่ะ

1. ไม่สามารถจะแต่งเรื่องสั้นที่จบในตอนได้ทั้งที่พยายามหลายครั้ง (มันมักจะกลายเป็นเรื่องยาวทู้กกที)

2. เป็นสาววายที่มักจะแต่งนิยายวายไม่รอด พยายามให้คู่พระนายกุ๊กกิ๊ก เบาๆ ไม่ต้องการรายละเอียด สบายๆ คลายเครียด แต่มันดันกลายเป็นดราม่าหรือมีความจริงจัง โผล่ปมโน่นนี่เข้ามาผสมให้ตัวละครต้องแก้จนลืมความหวานทู้กกกที 

3. ทุกเรื่องที่แต่งมาไม่มีนางเอกซักเรื่องทั้งที่ไม่ใช่นิยายวาย (ยกเว้นเรื่องแรกซึ่งอยู่ในไหดองเค็มมากว่า 7 ปี)

4. เนื่องจากไม่มีนางเอกแม้จะไม่ใช่นิยายวายแต่ตัวละครชายหนุ่มทั้งหลายกลับถูกแฟนคลับ (และคนแต่ง) จับจิ้นกันเองทุกเรื่อง

5. ทั้งที่บางเรื่องพล๊อตหลักคือดราม่าหนักๆ แต่แต่งทีไร มักเผลอใส่มุก และ เพิ่มความฮาในบางจังหวะให้ความดราม่าดรอปลงทุกที (อารมณ์ไม่ชอบอะไรเครียดๆ แต่ดันอยากแต่งดราม่าแต่ดราม่าไม่ขึ้น)

6. แต่งนิยายแนวกำลังภายใน เน้นธีมจีนโบราณ แต่สำนวนไม่เน้นนิยายแปลจีนโดยตั้งใจ เพราะโดยส่วนตัวอ่านแล้วเครียด โดยเฉพาะภาษาที่อ่านแล้วต้องแปลไทยเป็นไทย จึงเน้นแต่งแบบสำนวนแฟนตาซี หรือ นิยายแปลไต้หวันโดยใช้ธีมจีนโบราณแทนมาโดยตลอด

7. ตัวเอกมักจะมีความรั่วไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง และตัวเอกทุกตัวของข้าน้อย คือตัวละครฝ่ายชายทุกเรื่อง

8. ตัวละครหลักฝ่ายชายมากกว่าฝ่ายหญิง

9. ตัวละครฝ่ายหญิงทุกตัว มักจะมีความแสบสันต์ มีจุดเด่นและมีบางส่วนคล้ายผู้ชาย ไม่ค่อยมีแนวนุ่มนิ่มอ่อนหวานถ้าไม่จำเป็นต่อเนื้อเรื่อง

10. พยายามให้ตัวละครทุกตัวเป็นสีเทา มีทั้งข้อดีข้อเสียอยู่ในตัว ซึ่งเท่าที่ดูก็เป็นอย่างนั้น เผลอฝ่ายตัวเอกมักจะถูกมองว่าร้ายมาตั้งแต่ต้น

ประมาณนี้มั้งคะ 55 ดูเยอะเนอะ 

1.ดราม่า 'ทั้งเรื่อง'
2.ปมเยอะ
3.เล่นกับจิตวิทยาตัวละคร
4.ไม่ว่าพระเอกหรือนางเอกก็ร้องไห้เป็น
5.ธีมเรื่องยุโรปทุกเรื่อง
6.พระเอกจบสูง เลยต้องหาข้อมูลประกอบเยอะ เพราะถ้าพระเอกจบซะป.เอก ฮาวาร์ด แต่วันๆ นั่งเซ็นเอกสารอย่างเดียว ก็ไก่กามาม่าปลากระป๋องไป
7.ฉากเต้นรำ 
8.พระเอกเล่นดนตรีเป็น 
9.เสพติดการให้ข้อมูลในนิยาย ต้องหาข้อมูลประกอบตลอดทั้งเรื่อง
10.ไม่มี 'คู่รอง' จะมีคู่รักในเรื่องนอกจากพระเอกนางเอก ก็ให้บทเป็นแค่ 'ตัวประกอบ' หรือถ้ามีบทบาทเยอะหน่อย ก็เป็น 'ตัวประกอบกิตติมศักดิ์'
11.พระเอกมีสองบุคลิกในตัวเอง

ขอสุดท้ายนั่น แทงใจข้าน้อยยิ่งนัก

พูดซะเราอยากอ่านฉากแอ็กชั่นเลยค่ะ

1. นิยายแฟนตาซีเท่าน้าน~ เขียนนิยายแนวอื่นแล้วจะตาย ในหัวมีห้วงมิติของนิยายแฟนตาซีอยู่อีกสิบสองเรื่องซึ่งดูแล้วท่าจะเขียนไม่หมดในชาตินี้แน่ๆ
2. หวงลูกสาว (ตัวละครหญิง) สุดติ่งกระดิ่งแมว ตัวละครชายกว่าจะจีบติดได้ต้องกระอักเลือดออกมาห้าสิบลิตร แน่นอนว่าตอนเขียนฉากจีบดังกล่าวคนเขียนก็กระอักเลือดออกมาห้าสิบลิตรเช่นกัน แถมบีบเมาส์แตกคามือด้วย
3. ลูกสาวมีเอกลักษณ์และจำนวนมากกว่าตัวละครชาย อาจเพราะในชีวิตเราอยู่ท่ามกลางผู้หญิงมาตลอดก็ได้ แต่พอขึ้น ม.ปลาย ก็ชักจะเปลี่ยนไปหน่อยๆ แล้วล่ะ
4. ตัวเอกมักมีฝาแฝดที่รักกันมากปานจะค้ำคอร์กัน ซึ่งไม่ได้ได้รับอิทธิพลมาจากคนเขียนที่หลงน้องสาวมาก (ก ไก่ ล้านตัว) เลยแม้แต่น้อยจริงๆ นะคะ!
5. ไม่มีคนทรยศ เป็นรสนิยมการอ่านส่วนบุคคลค่ะ คิดว่าถ้าซื้อนิยายมาเรื่องหนึ่งก็อยากจะอ่านไปได้เรื่อยๆ โดยไม่รู้สึกผิดใจกับตัวละครไหนขึ้นมา
6. มิตรภาพระหว่างตัวเอกแข็งแกร่งประดุจมังงะโชเน็น...อืม...เวลาอ่านก็น่าจะให้ฟีลมังงะโชเน็นเหมือนกัน เลือดโชเน็นมันไหลเวียนอยู่ในตัวคนเขียนค่ะ!
7. เขียนถึงอาหารบ่อยๆ และอาหารที่เขียนถึงบ่อยๆ ก็คืออาหารที่คนเขียนชอบนั่นแหละ
8. ฉากดราม่ายาวทีละสิบหน้า เพราะชอบเขียน เขียนแล้วมีความสุข~ อ่านทวนตอนแก้คำผิดแล้วน้ำตาร่วงกราว รู้สึกผิดกับตัวละครมากแต่ก็ยังคงเขียนต่อไป

แมวววววววววววววววววววว

( ( l )w( l ) )

ซะ ซิสค่อน
อยากอ่านจัง

-คำผิดจนเป็นเอกลักษณ์

เพียงแค่คำโฆษณาเดียว ข้าพเจ้าก็อยากอ่านขึ้นมาเลย

ถ้านับเป็นข้อหลักๆ ก็...
1. มุกตลกเยอะแยะ ยิงใส่กันกระจุยทั้งเรื่อง
2. นักตบมุกที่จะต้องซวยตลอดไม่ทางใดก็ทางนึง
3. ตัวเอกจะเก่งและลึกลับเบาๆ
4. ตัวเอกทั้งหลายไม่เคยเหลือมาดดีๆ ให้เห็นเลยแม้แต่น้อย ต่อให้หน้าตาดีมากแต่นิสัยชอบลากไปในทางที่มองให้หล่อหรือสวยลำบ๊ากลำบาก
5. ชอบเขียนให้ผู้ชายเป็นตัวเอก จะมีผู้หญิงเป็นตัวเอกบ้างแต่ในปริมาณ 1ใน5 ของเรื่องที่เคยเขียนมาทั้งหมด
6. ชอบใส่เรื่องเสื่อมๆ ลงไปเบาๆ...

1.ทุกเรื่องนางเอกมีผมสีดำยาว ตาก็ต้องสีดำด้วย (เป็นสเป็คผู้หญิงที่ชอบจริงๆ) 
แต่ปัจจุบันพยายามเปลี่ยนบ้างแล้ว

2.ไม่ว่าจะเป็นแนวรักหวานแหววหรือแฟนตาซี ต้องมีฉากให้นางเอกได้โชว์เท่เสมอ ผมชอบอวยให้นางเอกเก่งน่ะ ไม่ว่าจะด้านต่อสู้หรือฝีปากก็ตาม

3.ตัวละครหลักโดยเฉพาะนางเอกกับพระเอกต้องมีอดีตแสนดราม่าอยู่

4.หากมีเรื่องให้พระเอกหรือไม่ใช่ก็ได้ต้องพิการอะไรสักอย่างแล้วล่ะก็ ต้องตาบอดข้างนึงเสมอ ใส่ที่ปิดตาก็ทำให้เท่ดีนะ

5.ในเรื่องจะต้องมีปมดราม่ารออยู่เสมอ ไม่อดีตใครสักคน ก็ต้องมีใครตาย

6.ชอบล่อลวงให้คนเข้าใจผิดว่าตัวละครบางตัวเป็นพระเอก ทั้งที่ไม่ใช่ นางเอกอาจให้ความสำคัญว่าเป็นเพื่อน แต่ไม่ให้ความหวังว่าจะได้เป็นคนรักแน่

7.ผมชอบนึกฉากรักหวานๆ มาก มีหลายต่อหลายฉากที่อยากใส่ไป แต่เพราะแต่งไปอายเอง ทุกวันนี้ฉากสวีทของพระนางจึงแทบไม่มี แต่คู่อื่นมีบ้างนิดหน่อยพอกล้อมแกล้ม จนคนอ่านบอกมาว่า รอบทคู่หลักจนรากงอกแล้ว

...ที่พอนึกออกตอนนี้ก็มีประมาณนี้ละครับ
 

เอกลักษณ์งั้นรึ...

1. มักใช้ผู้หญิงเป็นตัวดำเนินเรื่อง

2. ส่วนใหญ่นางเอกจะเป็นพวกเด็กสาวตัวเล็กๆ น่ารักน่าเอ็นดูฉบับพกพาได้ (?) 

3. นิสัยนางเอกถ้าไม่ร่าเริงติสต์แตกก็มักจะเป็นเงียบขรึมขวานผ่าซากไปเลย แต่พอเขียนจริงแล้วชอบเผลอเอานิสัยตัวเองใส่เข้าไปซะงั้น... ที่สำคัญคือนางเอกต้องไม่งี่เง่า

4. พระเอกต้องมีศักดิ์เหนือกว่านางเอก อาจเป็นที่หน้าตาหรือฐานะ และส่วนใหญ่พระเอกจะดูนิ่งๆ เย็นชา เพราะมีปมอะไรสักอย่าง หรือไม่ก็ปากร้ายและซึนแทน ที่สำคัญคือต้องเก่ง และเมื่อพลาดท่าก็จะมีนางเอกคอยเป็นแรงช่วยได้เสมอ

5. แต่สองฝ่ายจะต้องเติมเต็มซึ่งกันและกัน เข้ากันได้ดี

6. ถ้าใช้นางเอกเป็นตัวหลักจะอวยนางเอก และถ้าใช้พระเอกเป็นตัวหลักก็จะอวยพระเอก (..........)

7. ตัวร้ายต้องมีที่มาที่ไป ไม่ใช่นึกจะร้ายก็ร้ายแม่งเลย

8. ไม่เคยเขียนจบสักเรื่อง 

1. เขียนบรรยายเป็นบุคคลที่สามตลอด บรรยายเยอะ ไม่ค่อยเน้นบทสนทนา
2. สถานที่ไม่ใช่ประเทศไทย เน้นต่างประเทศ เพราะรู้สึกว่ามันสามารถจินตนาการได้ดีกว่า 
3. ตัวละครจะสมจริงมาก มีทั้งดีเลวปนๆ กัน 
4. ชีวิตตัวละครหลักไม่สมบูรณ์ค่ะ เช่น มีปัญหากับพ่อ หรือตัวละครเอกเป็นตัวปัญหาในครอบครัว 
5. ดราม่ามากกว่าฉากหวาน ฮ่าๆ
6. ชอบมีตัวหลักผู้ชายสองคน ให้เดากันเองว่าใครเป็นพระเอก 

ประมาณนี้ เท่าที่คิดได้

ของผมก็

1 ชอบมีความเห็นของนักเขียนโผล่ออกมาในนิยาย
2 ไม่ค่อยแสดงความคิดของตัวละครสักเท่าไหร่ ให้คนอ่านเดากันเอาเอง
3 ตอนแต่ละตอนจะพลิกไปพลิกมา จนคาดเดากันไม่ได้
4 ปมเรื่องที่มักจะเฉลยไม่สุด ต้องให้ตามอ่านกันต่อว่ามันเป็นยังไงกันแน่
5 ตัวละครคาดเดายาก 

=-= 

แต่งมาไม่กี่เรื่องเอง....สิ่งที่เห็นชัดสุดคือ นางเอกกับพระเอกจะรู้จักกันมาก่อน เช่น เพื่อนสมัยเด็ก หรือถ้าไม่ตามนั้นก็เริ่มจากคนรู้จักแล้ว ยังไม่เคยแต่งแบบเพิ่งเคยมาเจอกันเลย

พระเอกหล่อนะ เจ้าชู้ด้วย ซึนนน

นางเอก ชอบเขียนแนวเรียบๆ สวยธรรมดา น่ารัก อ่อ่นอกแข็งใน ยอมๆ แต่เอาเข้าจริงๆก็ใจแข็งมาก เข้าใจพระเอก 

ตอบยากแฮะ ถ้าโดยส่วนตัวคิดว่าน่าจะเป็นพวกมุกตลกที่ขาดไปไม่ได้ (แต่เรื่องหลังๆ ไม่ค่อยมี เพราะเน้นดราม่า) กับเรื่องที่ซ้อนปมไว้ในปมอีกทีหรือประเภทหลอกคนอ่านให้หลงแล้วตลบหลังกลับอะไรแบบนั้น คือ เป็นประเภทไม่ชอบเขียนอะไรง่ายๆ ตรงๆ ฮ่าๆ
ส่วนอย่างอื่นไม่ว่าจะเป็นบุคลิกหรือลักษณะตัวละครหรือเนื้อหา ก็ไม่ซ้ำกันสักเรื่อง

แต่ถ้าเอาจากมุมมองของนักอ่านที่เคยบอกมา ก็จะเป็นเรื่องของความน่ารักค่ะ และการสร้างตัวละครออกมาได้มีเอกลักษณ์เฉพาะ สมจริงและไม่แกว่งกระมั้ง

พระเอก : ไม่อายุมากกว่านายเอกเป็นสิบปีก็ต้องอายุน้อยกว่านายเอกไม่ต่ำกว่า3ปี

นายเอก : มีจุดแตกต่างจากเคะทั่วๆไป เช่น ผิวแทน เนิร์ด ใส่แว่น(ส่วนใหญ่จะชอบแต่งให้นายเอกใส่แว่น -////-)


เคะแว่น อร้ายยยยยยย

อ่านความเห็นนี้แล้วฮามากกับคาแรกเตอร์ของตัวละคร ชอบมากๆครับ

เห็นกระทู้นี้แล้วไปย้อนดูนิยายตัวเองบ้าง เอ่อ พบว่า...

1 ตัวเอกตายสองเรื่องเลย = =;; เรามีเวลาเหลือน้อย อยากหลอกตัวเองว่าความตายมันไม่ได้น่ากลัว
2 มันต้องดราม่าน้ำตาตกในทั้งสองเรืื่องอีกเหมือนกัน (แค่หาที่ระบาย)

3 บทจะฮาก็ฮาแบบหาสาระไม่ได้ ขัดกับดราม่าเสียจริง เป็นนิสัยเราน่ะ ร้องไห้ได้ไม่นานก็หัวเราะได้ หัวเราะได้ไม่นานก็ร้องไห้ได้ (อารมณ์แปรปรวนง่ายเหมือนคนบ้าแฮะ)

ชอบข้อหนึ่งของท่านยมฑูต สงสัยต้องไปแอบอ่าน

พยายามเปลี่ยนแนวของเรื่องตลอด ทั้งในแง่แนวคิดและนิสัยตัวละครหลัก

แต่พอมีบางจุดที่เหมือนกันเช่นกันค่ะ

1. ตัวละครหลักมักเป็นผู้หญิง อาจเพราะเราเป็นผู้หญิงก็ได้ กลัวเขียนผู้ชายแล้วสาวแตก 55 แต่หลัง ๆ เป็นผู้ชายเกือบหมด (อ้าว?)

2. แนวเรื่องมักจะเป็นแฟนตาซี เพราะอ่านแต่แนวนี้จริง ๆ ค่ะ รักหวานแหววน้อยเรื่องมากที่ถูกใจ แต่ล่าสุดฉีกแนวไปเขียน yuri (หญิงรักหญิง) แล้ว 55

3. ไม่ชอบบรรยายบอกโดยตรง ชอบให้คนอ่านตีความเอาเอง เพราะงั้นจะจบเรื่องแบบคลุมเครือ

4. ชอบหลอกคนอ่านค่ะ 55555 อันนี้จริงจังมากจริง ๆ ดังนั้นเรื่องจะหักมุมตลอด โปรดระวังไว้

5. ไม่ถนัดหยอดมุกอย่างแรงค่ะ ตลกร้าย เสียดสี เกรียน อาจพอได้อยู่ แต่มุกขำก๊ากนี่ยากจริง

6. บรรยายสั้น ส่วนตัวไม่ชอบการบรรยายยาวยืด ทำให้บางครั้งบรรยายน้อยเกิน (พยายามปรับปรุงอยู่ค่ะ)

7. คาแรกเตอร์และอิมเมจ มักจะมาจากการ์ตูนญี่ปุ่นเป็นหลัก เพราะปกติไม่ชอบหนังคนแสดง

ประมาณนี้มั้งคะ

1.พระเอกทุกเรื่องมีบุคลิกโดดเด่นสุดๆ(มาข้อแรกเลยนะ)

2.หื่นตลอด

3.มีฉากหลายๆอารมณ์ในเรื่องเดียวเพิ่มรสชาติ

4.แต่งคนละแนวแบบสุดติ่งทุกเรื่อง แฟนคลับแยกกันไปเลย

5.เราแต่งเรื่องนึงตลกน่ารัก แฟนๆชอบมาก

6.อีกเรื่องออกดาร์กๆ ปมเยอะมากจริง

7.มันต้องมีตัวตัดอารมณ์แบบ เค้ากำลังเศร้าๆกัน มาปล่อยมุก...ยังรู้สึกผิดเล็กๆกับแฟนๆ...

8.ก็...นางเอกยอมพระเอกเกินกว่าจะรับได้ 55555555

9.สุดท้าย...แฟนๆอยากได้พระเอกทุกเรื่อง ข้อนี้สำคัญมาก...

#อิมเมจเป็นชัปปุยส์ช่วงนี้จะเรียกเรทติ้งกระฉูด...

แต๊งกิ้ง เลิฟยู้จุ้บๆ...

เราชอบการเดินทางนะคะ >__< บอกเลย
มันมีอะไรให้ค้นหาตลอดเลย

เราชอบตัวเอกตายค่ะ
ว่าจะลองเขียนดูเหมือนกัน
การทรมานคนอ่านคือหน้าที่ของเรา
/// โดนรุม

กรี๊ดดดด เราชอบหนุ่มแว่นค่ะ
หนุ่มแว่น หนุ่มแว่นนนนน




พระเอกนี่โชตะค่อนนะคะนี่ย 55

เน้นโจ๊ก สาระไม่มีพี่ขอฮาไว้ก่อน = = 

ของหนูจะเรียกว่าเอกลักษณ์ดีหรือเปล่า แต่ก็รู้สึกว่าเป็นบ่อยๆ น่ะค่ะ

๑. ตัวเอกที่เป็นผู้หญิง มักจะมีชีวิตและความเป็นมารันทด และส่วนใหญ่เป็นเด็กประถมไม่ก็มัธยมต้น แล้วมักจะมีอุปนิสัยที่ไม่ถึงกับเป็นนางเอก มีความแค้นความชั่วร้ายอยู่ในตัว อาจกล่าวได้ว่าแต่งให้เหมือนกับชีวิตจริงขึ้นมาหน่อย และผู้แต่ง (ตัวหนู) มักจะแต่งทำร้ายตัวละคร บางครั้งก็ให้ต่อสู้จนมีแผลเป็น

๒. ดราม่ามีแทบทุกตอน

๓. ปมซ้อนปม มีมากจนจับแทบไม่ได้ว่าจะสรุปอย่างไร อย่างที่ว่าตัวละครนี้คือใครกันแน่ ซึ่งเฉลยไปเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่บรรยายชัดเจนเลยกลายเป็นปมต่อไป

๔. จุดจบของตัวละครไม่ค่อยสวย หรือสวยก็ต้องพิการ (?)

๕. ส่วนใหญ่เป็นเรื่องที่จะเป็นแบบไทบสมัยก่อน (แต่ไม่ย้อนยุค) แต่การบรรยายนั้นไม่เหมือนกับนักเขียนรุ่นก่อนๆ แต่ใช้คำยากๆ และใช้ภาษาเขียน


...น่าจะมีเท่านี้แหละค่ะ (แต่พอก่อนดีกว่า เดี๋ยวผู้ที่ติดตามจะเดาตอนจบได้ค่ะ (แหะๆ)

ฎาว่า ส่วนใหญ่ของฎาจะเน้นฮานะ =w= เพราะปกติเขียนเรื่องเครียดๆดราม่าๆไม่ค่อยเก่งอะ(แต่ดันชอบอ่าน) 

1. ตัวเอกส่วนใหญ่จะมาเป็นแก๊ง ส่วนใหญ่จะ 3 คน ลองดูอย่างฟิคของฎา (อัลบัส สกอร์ฯ โรส)  (คุณกิน คางุฯ แว่น) (พรรณไม้ ลูกกวาด น้ำตาล)

2.ชอบมีมุกเกี่ยวกับการเขียนเนื้อเรื่องเข้ามาบ่อยๆ เช่น "เฮ้ย ยัยเฌออู้งานอีกแล้วเรอะ!" "คุณคนเขียนแกเขียนผิดหรือเปล่านี่" ฯลฯ

3.ส่วนใหญ่เรื่องจะไม่เน้นไปที่ความรัก อาจไม่มีเลย หรืออาจจะโผล่มาเป็นแค่ส่วนเสริมในเนื้อเรื่องเท่านั้น



ก็อะไรราวๆนี้แหละเนอะ ชื่อ พรรณไม้ ลูกกวาด น้ำตาล หลายท่านอาจจะงงเพราะไม่เคยเห็นในนิยายเรื่องไหนของฎา แต่พวกเขาคือเด็กๆที่จะมาโลดแล่นผจญภัยกับทุกท่านในโครงการประกวดนิยาย enter ค่ะ ถ้าเข้ารอบเดี๋ยวเรามาอ่านกันเนอะ =w=

1.เเทบไม่เคยคิดจะเขียนเเนวเเฟนตาซี
2.พระเอกกวนประสาทเล็กน้อยถึงมาก ชอบบ่นในหัว
3.พระเอกเงียบเเต่โคตรเกรียน
4.ชอบเอาเหตุการณ์มาเปรียบเทียบกับเกม
5.นางเอกซึน!
6.เพื่อนพระเอกชอบกวนตียพระเอก