ปัญหาครอบครัวที่ไม่จบสักที

[nnnnnn]

สวัสดีค่ะหนูมีปัญหาอยากมาระบายให้ฟังค่ะ มันเป็นปัญหาที่เรื้อรังมานานของครอบครัวหนูค่ะ คือพ่อกับแม่หนูเลิกกันค่ะเมื่อปีที่แล้วนี่เองแล้วเลิกกันแบบจบไม่สวยด้วยค่ะ มีปัญหาเรื่องเงินทองทรัพย์ที่เคลียร์กันไม่ได้ ช่วงปีที่แล้วที่พ่อแม่เลิกกันหนูแทบจะบ้าค่ะทำตัวเหมือนเด็กมีปัญหาไปเลยไม่ยอมไปโรงเรียนค่ะแล้วก็ร้องไห้ตลอดจนได้ไปหาหมอได้ยามาเพียบเลยค่ะแล้วหนูก็ค่อยๆดีขึ้นมาเรื่อยๆค่ะ หนูมีพี่สาวซึ่งแม่ส่งพี่สาวไปเรียนต่างประเทศได้แค่ปีเดียวก็ต้องกลับมา เพราะเงินไม่พอส่ง แล้วตั้งแต่แม่เลิกกับพ่อหนูซึ่งเป็นเด็กที่ติดพ่อมาตั้งแต่เด็กก็เลือกที่จะอยู่กับพ่อค่ะซึ่งหนูไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิด ตั้งแ่หนูเลือกที่จะอยู่กับพ่อแม่กับพี่สาวซึ่งไม่ชอบพ่อเค้าก็จะมานั่งพูดเรื่องพ่อให้หนูได้ยินค่ะ บางครั้งหนูนั่งดูทีวีเค้าสองคนก็จะมาพูดประมาณว่า คนอย่างพ่อน่ะเหรอจะดูแลหนูได้เห็นแก่ตัวจะตาย หนูก็จะนิ่งๆค่ะบางครั้งหนูก็เดินกลับมาร้องไห้บนเตียงคนเดียว แม่ก็จะไม่ค่อยคุยกับหนูค่ะนี่หนูก็ไม่ได้คุยกับแม่มาราวๆเดือนนึงแล้วค่ะ เวลาอยู่กับพ่อพ่อก็จะพูดว่าให้แม่อย่างนั้นอย่างนี้ เวลาอยู่กับแม่แม่ก็จะพูดว่าให้พ่อเหมือนกันหนูก็ได้แต่เงียบเวลาท่านพูดค่ะเพราะเราตอบโต้แทนไม่ได้อยู่แล้ว แต่พอมาช่วงนี้หนูก็มาคิดๆดูว่าหนูคิดถูกไหมที่เลือกมาอยู่กับพ่อ ตั้งแต่เด็กพ่อจะทะเลาะกับแม่บ่อยค่ะทำร้ายแม่บ้าง ง่ายๆคือพ่อโมโหร้ายค่ะ แถมพ่อก็เป็นคนไม่มีความรับผิดชอบค่ะ คือหนูอยู่หอค่ะบางครั้งพ่อก็ค้างค่าหอหลายเดือนไม่ยอมจ่ายซะที ค่าเทอมหนูสองเทอมตั้งแต่ปี57พ่อยังไม่จ่ายเลยค่ะจนเนี่ยปิดเทอมแล้ว TT เวลาหนูให้พ่อโอนเงินมาให้เค้าก็จะโอนบ้างไม่โอนบ้างอล้วพอหนูโทรไปถามว่าโอนมาแล้วยังเค้าก็จะตวาดหนูบ้าง ล่าสุดค่ะปีใหม่หนูไปบ้านที่พ่อแม่เคยอยู่ค่ะวันนั้นแม่คงพาพี่สาวไปค้างบ้านยายค่ะหนูก็เลยอยู่กับพ่อ แล้วพ่อหนูเนี่ยเค้าชอบชอบดื่มเหล้าค่ะซึ่งหนูเกลียดมากๆ พอพ่อเมาแล้วพ่อก็ชอบหาเรื่องค่ะ หนูเลยพูดขึ้นว่าถ้าพ่อกินเหล้าแล้วจะเป็นแบบนี้พ่อจะกินทำไม พ่อก็พูดว่าทำไมพ่อกินแล้วจะทำไมแล้วพ่อก็เดินไปตรงตู้โชว์ที่ห้องรับแขกค่ะแล้วก็หยิบรูปแม่ที่อยู่ในกรอบมาแล้วฟาดลงพื้นค่ะ ตอนนั้นหนูกลัวมากแล้วเศษกระจกก็กระจายเต็มพื้นไปหมดหนูน้ำร้องไห้เลยค่ะแล้วหนูก็เดินไปอาบน้ำ พอออกจากห้องน้ำหนูไม่คุยกับพ่อเลยจนเช้าวันถัดมาแม่คงมาเห็นเศษกระจกมั้งคะ เลยถามหนูว่าทำไมมีเศษแก้วเศษกระจกหนูเลยบอกไปว่าพ่อโยนรูปแม่ แม่คงโมโหค่ะแม่เลยบอกว่าแม่จะพาลุง(ที่เป็นแฟนใหม่แม่)กับลูกน้องลุงมาจัดการพ่อให้หนูไปอยู่ด้านบนบ้านจะได้ไม่โดดนลูกหลง หนูเลยพูดไปว่าดูหนังเยอะเหรอแล้วหนูก็เดินขึ้นไปนอนบนบ้านค่ะสุดท้ายแม่ก็ไม่ทำอะไร วันก่อนก็เหมือนกันค่ะหนูไปบ้านอีกหลังของพ่อซึ่งพ่อจอดรถไว้ไกลจากบ้านพอสมควรหนูเลยพูดว่าเดินไกลจัง พ่อก็หันมาตวาดประมาณว่าจะบ่นอะไรนักหนา หนูก็เลยไม่สนใจแล้วเดินมาที่บ้านค่ะพ่อก็เดินตามมาแล้วพูดว่าจะบ่นอะไรเดินแค่นี้ไม่ตายหรอก แล้วพ่อก็ออกกไปกินเหล้าอีกตามเคยค่ะ จะโทรไปหาแม่ก็ยังไงๆอยู่เพราะวันที่หนูบอกว่าหนูจะไปอยู่กับพ่อแม่ก็บอกว่า ถ้าจะไปอย่ามาเหยียบบ้านแม่ห้ามโทรหายายถ้ามีปัญหาอะไรไม่ต้องมาขอความช่วยเหลือจากแม่ ซึ่งหนูก็ไม่ได้ต้องการความช่วยเหลืออะไรค่ะหนูแค่อยากคุยกับใครสักคนแค่นั้นเอง หนูรู้ลึกถึงแก่นแท้แล้วว่าพ่อไม่มีความรับผิดชอบ ทั้งค่าหอ ค่าเทอม ล่าสดดสัปดาห์นี้หนูมีเงินแค่ร้อยเดียวค่ะร้อยเดียวจริงๆโชคดีที่ปิดเทอมแล้วไม่ต้องออกไปไหนหนูเลยซื้อมาม่ามาไว้ที่หอค่ะ รวมทั้งที่หนูกำลังจะขึ้นม.4ปีนี้พ่อยังไม่ค่อยใส่ใจเลยค่ะหนูนี่แทบจะต้องจัดการทุกอย่างเองทั้งหมด แถมพ่อหนูก็ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับการศึกษาค่ะทั้งๆที่พ่อก็จบปริญญาโทสองใบ แต่เวลาหนูขอตังไปลงเรียนพิเศษพ่อก็จะพูดว่า เรียนไปทำไมเยอะแยะเปลืองตัง แถมพ่อเค้าก็จะให้ความสำคัญกับวงเหล้ามากด้วยนะคะบางวันหนูกลับบ้านก็ ไปกินเหล้าพาหนูไปด้วยหนูก็ต้องนั่งรอถึงสามสี่ทุ่มกว่าจะได้กลับบ้านพอหนูเซ้าซี้อยากกลับก็ด่าหนูขึ้นรถมาก็ด่าๆ หนูก็แอบนอนร้องไห้เงียบๆตลอดเลยค่ะ บางครั้งก็แอบคิดว่าาถ้ามีพ่อแม่บุญธรรมก็คงดีหรือถ้าได้ไปอยู่กับญาติก็คงดี หนูชอบภาษาอังกฤษมากสอบได้ทุนแลกเปลี่ยนหลายรอบแต่ไม่เคยได้ไปเพาะไม่มีตังเลยมุ่งมั่นว่าม.ปลายจะพยาามสอบทุนไปเรียนเมืองนอกให้ได้อารมณ์ประมาณว่าอยากหนีไปจากที่นี่ ไม่ไหวแล้วอ่ะค่ะ TT จนตอนนี้ยังคิดว่าอยากหางานทำพาร์ทไทม์มากๆค่ะเพราะหนูไม่มีตังเลย ไม่อยากโทรไปขอพ่อเพราะขอไปก็คงไม่ได้ TT ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่รับฟังปัญหาของครอบครัวหนูนะคะ

Comments

[เจ้าหญิงแห่งสงคราม]

พี่ว่านะ น้องไปอยู่กับแม่เถอะ 
ถ้าน้องสอบได้ทุนได้ แม่น้องก็จะช่วยส่งแหล่ะ
แม่ไม่เหมือนพ่อหรอกน้อง 
ถ้าเป็นแม่นะ ก็นิสัยผู้หญิง ปากไม่ตรงกับใจ 
เอาจริงๆถ้าน้องขอไปอยู่ด้วยอะไรด้วย ตอนแรกแม่น้องอาจจะว่า จะบ่น จะด่า แต่เค้าก็ไม่ทิ้งน้องหรอก ผู้หญิงไม่เหมือนผู้ชาย แม่ไม่เหมือนพ่อ
ทิ้งลูกที่คลอดมาไม่ได้หรอก
อย่างมากก็จะบ่นด่าตอนแรกๆ แต่สุดท้ายก็ช่วย หลังจากนี้ก็ลองๆคุยกับแม่ให้มากขึ้นล่ะน้อง เปิดใจกันให้มากขึ้น