แชร์ประสบการ์ณ์'คนสอบไม่ติด' น้องๆควรอ่าน!

ตอนนี้รอแอด ว่างมากค่ะ แต่อย่างน้อยระหว่างที่รอแอด ก็อยากไปลองสมัครที่อื่นดูบ้าง แต่ช่วงนี้ที่เปิดรับสมัครก็ไม่ค่อยจะมีคณะที่อยากเข้า เลยต้องทำตัวว่างๆ ดูซีรี่เหมือนเดิม (แฮ่ๆ)

แต่อยู่มาวันหนึ่ง โทรศัพท์คุยกับพ่อ แล้วบอกพ่อว่า อยากไปเที่ยว พ่อเลยตอบกลับมาว่า อยากไปเที่ยวหรอ ยังไม่มีที่เรียนแล้วยังอยากไปเที่ยวอีกหรอ ? " โห ผมนี่จุกเลย -_- O_O
(แต่ทั้งๆที่เราก็บอกว่า รอแอดๆๆ อ่ะนะ )

ขอบคุณค่าาาาาา

ขอบคุณมากๆเลยค่ะะ

สอบติดคณะที่ไม่ได้อยากเรียนค่ะแต่ก็คล้ายๆกันอยู่ เลยสับสนว่าจะเอาดีมั้ยคะเพราะตัดสิทธิ์แอดด้วย แต่ที่เสียใจคือเพื่อนติดคณะที่อยากเรียนกันค่ะแต่เราไม่ได้อยากเรียน กดดันเหมือนกันค่ะไม่ต่างอะไรกับคนสอบไม่ติดเลย วันนี้ก็ประกาศผลหลายที่ก็ไม่ติดซักที่ค่ะเลยหวั่นๆกับตอนแอดเพราะคนมากขึ้นค่ะ อยากเข้าสถ.ค่ะแต่ถ้าใช้คะแนนแกทแพทรอบแรกคิดตอนนี้เต็ม3หมื่นได้ประมาณ1หมื่น7กว่าๆค่ะ รอแอดดีมั้ยคะ

เราก็เหมืนกัน มาหมดไฟตอน ม.6 ก่อนหน้านั้นขยันอ่านหนังสือมาโดยตลอด มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้นเลย ทำให้ตอนนี้ได้คณะที่ไม่ได้อยากเรียน TT
dek58 ^^~

จขกท เหมือนเราเลยคะ เราเด็ก58 สอบตรงแพทย์และกสพท ไม่ติดทุกที่เลย เราไปสอบทุกที่ ทุกสนามสอบ บอกเลยว่าเปลืองเงินมากกกกกก แต่ไม่ติด คะแนนสอบเราค่อนข้างคงที่ทุกสนามสอบ ไม่มีพัฒนาการ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เช่นวิชาเคมี รับตรงแพทย์มข ได้58 กสพทได้56 ยอมรับเลยว่าเราทำโจทย์น้อยมาก ส่วนมากเราจะอ่านเนื้อหาให้จบก่อนทำโจทย์ ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาเหลือในการทำโจทย์ ทางบ้านเราคาดหวังกับเรามากแต่เราก็ทำไม่ได้ รู้สึกแย่มากกกกเลยอ่ะยังไง จขกท ก็สู้ๆนะคะ ส่วนเราจะซิ่วสอบหมอคะ

เราติดหมอที่นึงที่ไม่ใช่ทอป3 เราเลยสละสิทและคิดจะทำตามฝันตัวเองให้ได้ สู้ใหม่อีกปี สู้เพื่อหมอ ฬ ครั้งนี้เราว่าเรานังไม่แม่นเนื้อหาวิทย์พอ เลขทำพลาดเยอะด้วย คนไหนที่จะซิ่วเหมือนเราก็สู้ๆนะ เราต้องทำตามฝันให้เป็นจริง:)

ซิ่วเหมือนกันเลย กำลังไฟท์คณิตเลย ปีนี้ต้องเอาให้ได้ อยากเป็นหมอ!! ก็ต้องอ่านหนังสือ เฮ้!!
กสพท 59

พี่ก็หมดไฟตอนม.6 เหมือนทุกอย่างมันยุ่งไปหมด ทำให้ไม่รู้จะไปเอาดีกับทางไหน งานที่รร ก็เยอะ ไหนจะเวลาเรียนพิเศษ พี่ก็เลยได้แต่เรียนแต่ไม่เคยมาทบทวน เลยอยากเตือนน้องๆว่าอย่าพึ่งหมดไฟเหมือนพี่นะคะ ควรจะทำให้เต็มที่ที่สุด dek59 สู้ๆ

ไหว้จริงๆอ่านหนังสือนะ เวลาเพื่อนติดเราไม่ติดนี่แมง เหมือนถูกแฟนทิ้งแล้วมีคนถามว่า เลิกแล้วหรอๆ........ หนังชีวิต เข้าใจฟีลช่ะ

เราว่าเลือกคณะที่ชอบมันดีที่สุดนะ ถ้าติดคณะ่เอาเพราะเรียนไปเราก็ไม่มีความสุขอยู่ดีตอนนี้เรารอแอดมหิดล เอกภาษาไทย แต่เราติดรับตรงวิศวะอุตของศิลปากรเราก็ไม่เอาเพราะเราไม่ชอบ

สู้ๆนะคะ จขกท.  เป็นกำลังใจให้
สำหรับน้องๆที่กำลังจะเข้ามหาลัย หรือกำลังจะขึ้นม.6 อยากบอกว่าอย่าเพิ่งท้อนะคะ 
มอหกอย่าเพิ่งตาย มาตายมหาลัยนี่
555555 นี่ไม่ใช่คำพูดเกินจริงเลย

ชอบกระทู้นี้จัง ขอบคุณที่มาเล่าประสบการ์ณให้ฟังนะค่ะ 
#59

ขอแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวเน๊อะ
(ตอนนี้ติดรอบรับตรงคณะที่ใช่สำหรับเรา แต่ด้อยสำหรับคนอื่น แต่ช่างมันเถอะ)
สิ่งที่ต้องตระหนักไว้เสมอ คือ "เวลา" น้องต้องแบ่งเวลาถูก แบ่งเวลาเป็น เวลาไหนเรียน เวลาไหนอ่าน เวลาไหนพักผ่อน เวลาไหนกิจกรรม เวลาไหนการบ้าน เวลาไหนครอบครัว
บางคนอาจจะอ่านๆๆๆๆๆจนลืมเวลาทั้งหมด
เพื่อนพี่มีที่หยุดเพื่ออ่านหนังสือโดยเฉพาะ ผลที่ได้คือ ไม่ติด
เพื่อนพี่มีที่อ่านหนังสือหามรุ่งหามค่ำก่อนวันสอบ เดินเหมือนซากศพไปสอบ ผลที่ได้คือ ไม่ติด
พี่ไม่ได้สนับสนุนให้ขี้เกียจนะ แต่อยากให้เข้าใจธรรมชาติอย่างนึง
"สมองคนเราจะรับรู้และทำงานได้น้อยลงเมื่อมันไม่ได้พักผ่อน"
ก่อนสอบสาามวัน พี่จะดูทีวี อยู่กับครอบครัวเสียส่วนมาก นอนครบแปดชั่วโมง กินข้าวให้อิ่ม สมองโลดแล่นดีเมื่อถึงวันสอบ และจะลดความตื่นเต้นอะไรได้เยอะด้วย ไม่ลน ไม่เหนื่อยล้า ไม่สับสนง่าย
พอเราตัดสามวันก่อนสอบให้เป็นวันพักผ่อน เราก็จะมีเวลาอ่านที่น้อยลง ตอนที่พี่ติดไฟจริงๆตอนก่อนสอบประมาณสองสัปดาห์ (ก่อนหน้านั้นก็อ่านบ้างประปราย แต่เป็นคนค่อนข้างขี้เกียจเลยอ่านไม่ปะติดปะต่อ) สองสัปดาห์นั้นพี่ไม่ทำไรเลย นอกจากอ่านข้อสอบ อ่าน ทำ อ่านคำอธิบาย อ่านซ้ำๆปีเดียวกันประมาณสองรอบเพื่อให้เข้าใจจริงๆว่าทำไมตอบแบบนั้นแล้วจึงไปอ่านของปีอื่นต่อ พี่จะอ่านจากปีล่าสุดร่นขึ้นไปเพราะมหาลัยที่พี่สอบมักมีบทความที่เป็นเนื้อเรื่องต่อกันจากปีที่แล้ว
พอไปสอบก็ทำให้เต็มที่ ผลออกมาก็โอเค เป็นที่พอใจของตัวเองและครอบครัว
ทีนี้จบเรื่องสอบ ก็มาโฟกัสที่เรื่องในโรงเรียนบ้าง เพื่อนพี่บางคนทิ้งการบ้าน ทิ้งงาน ไม่สนใจเลย เกรดออกมาแย่มาก แล้วที่แย่กว่าคือการใช้เกรดในรอบแอด คนที่เสียโอกาสคือเราเองทั้งนั้นแหละ ดังนั้น งานในโรงเรียนก็อย่าได้ทิ้ง
ช่วงมอหกเป็นช่วงที่เหนื่อยล้านะ จิตตกง่าย เครียดง่าย สิ่งที่ต้องทำให้ดีคือหางานอดิเรกทำ
พี่ไม่รู้จะแนะนำอะไรอีก ก็ขอให้น้องๆทุกคนสู้นะ
ที่สำคัญเลย แอดอาจจะรอบเดียวก็จริง แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือการที่เราอยู่อย่างมีความสุขในทุกวัน
#สู้ๆนะเด็กแอด59

อยากถามครับ....

เราจะหาข้อสอบเก่าๆได้จากทางไหนครับส่วนใหญ่หาจากเน็ต แล้วปริ้นมานั่งทำหรอครับ

ขออนุญาตมาเล่าประสบการณ์ของตัวเองนะครับ
*ของผมสอบผ่านข้อเขียน แต่ตกสัมภาษณ์T_T

สำหรับคณะที่มีสอบเขียนและสอบสัมภาษณ์ อย่าปล่อยวางทั้ง2อย่างนะครับ ถ้าผ่านสอบเขียนมาได้แล้วก็จริง อย่าปล่อยหลงละเลิง และคิดว่า การสอบสัมภาษณ์มันง่ายดายและผ่านสบายๆนะครับ คนที่ตกสัมภาษณ์เองก็เสียใจไม่แพ้กันครับ

ผมเองเคยสอบเข้าที่ลาดกระบัง ตอนนั้นเตรียมอ่านหนังสืออย่างดี และก็สอบติด จนกระทั่งมีการสอบสัมภาษณ์เพื่อจะคัดตัวจริงอีกรอบนึง แต่สุดท้ายผมตกสัมภาษณ์แถมไม่ติดตัวสำรองเลย เพราะตอนนั้นผมเตรียมตัวไม่ดีเอง ไม่ได้มีการซ้อมถามตอบอะไรมาให้ดีก่อน (เค้าจะให้แนะนำตัว และก็ถามเรื่องราวในแฟ้มสะสมงานที่เราต้องเตรียมไปสัมภาษณ์ หรือถามเกี่ยวกับความรู้นิดๆหน่อยๆเกี่ยวกับคณะที่เราจะเข้าไปเรียน) ฝากแนะนำว่า ก่อนถึงวันสัมภาษณ์ ลืมสิ่งรอบตัวที่อยากจะทำไปก่อน และเตรียมตัวให้พร้อมกับการสอบสัมภาษณ์ ซ้อมแนะนำตัว(อันนี้มีแน่ๆ) ซ้อมแนวคำถามต่างๆ และถึงวันสัมภาษณ์ อย่าไปสาย อย่าเกร็ง เค้าถามอะไร ตอบไปตามความเป็นจริงนะครับ^^

สุดท้ายฝากน้องๆ ที่กำลังจะใกล้เข้าสู่รั้วมหาลัย ตั้งใจอ่านหนังสือให้เต็มที่ และ เตรียมตัวให้พร้อมมากที่สุด อย่าปล่อยวางทำตัวสบายๆนะครับ ถ้าผ่านไปได้มันจะโล่งมากๆครับ สู้ๆนะคร้าบ^^

นักศึกษา ปี2 ม.ราม

สวัสดีคะ ถ้าน้องคนไหนที่อยู่รุ่นแอด59 พี่เป็นคนนึงที่ยังไม่ติดมหา'ลัยไหนเลย รอบรับตรงพี่สมัครมศว.ก็แหวกินทุกคณะทุกสาขา คะแนนที่ออกมาก็ง่อยจนแม่และพี่ยังเพลียคะ(คะแนนต่ำกว่าเกณฑ์) แต่พี่ดีที่พ่อแม่สนับสนุนทุกทางที่เลือกถ้าไม่ติดรอบแอดก็สามารถเรียนเอกชนได้ ไม่เกี่ยวว่าต้องเรียนมหา'ลัยชื่อดังไม่เกี่ยวว่าถ้าเรียนเอกชนแสดงว่าเป็นพวกไม่มีที่เรียน พี่ก็เป็นคนหนึ่งที่ต่อต้านมาตลอดจนเกือบพลาดเสียโอกาส แต่ตอนนี้พี่ถึงไม่ติดก็ไม่ได้เครียดอะไร พี่อยากแนะนำว่า ทุกสิ่งทุกอย่างจะดีจะร้ายก็อยู่ที่ตัวเราจงเลือกในสิ่งที่เราอยากเรียนอย่าตามค่านิยมเพราะถ้าเราเรียนไปแล้วมันไม่ใช่จากเรียนอย่างมีความสุขจะกลายเป็นเรียนแบบทุกข์ และก่อนสอบควรอ่านเนื้อหามาให้พอเข้าใจแล้วลองทำข้อสอบเก่าถ้าเราทำเฉลยแล้วผิดก็มาอ่านซ้ำอีกครั้งให้เข้าใจว่าเป็นอย่างไร อย่ารอคอยเวลาให้ผ่านไปจนอีกอาทิตย์ใกล้สอบจะอ่านไม่ทันพี่พลาดเพราะความชะล่าใจมาหลายสนามแล้ว สิ่งที่อยากจะเตือนคืออย่าสอบแพทวิชาที่คิดว่าไม่ได้ใช้ เลือกสอบตามที่ดูว่ามหา'ลัยรับอันไหน เพราะสอบไปถ้าไม่ได้ใช้และไม่ถนัดจะทำให้เราไม่มีเวลาไปโฟกัสที่เราถนัดและทำให้เราลืมเพราะต้องจำสองอย่างสามอย่างจนสับสน และอย่างสุดท้ายเวลาเลือกสมัครรับตรงเชคข้อมูลให้ดีถามเพื่อนถามรุ่นพี่ที่เคยสมัครเพราะถ้าผิดพลาดจะเสียตังซ้ำซ้อน(แบบพี่)
จากนี้พี่ขออวยพรให้รุ่นน้องรุ่นต่อๆไปจงได้มหาวิทยาลัยที่อยากเรียน สาธุ

งั้นผมนี่มาแนวแปลกสินะครับ555 พี่ไม่ทำโจทย์เพราะกลัวเนือหาไม่แน่น แต่ผมนี่ยังเรียนไม่จบกลุยโจทย์ไปแล้ว55 ข้อไหนทำไม่ได้ ไม่เคยเรียนก็เปิดหนังสือทำมันตรงนั้นเลย หลงจากนั้นสองสามวันทำอีกรอบ จำไม่ได้เปิดอีก ซ้ำไปซ้ำมาอยู่นั้น555

กระทู้พี่เลอค่ามากค่ะ เป็นกรณีตัวอย่างได้ดีเลย ยังไงก็เอาใจช่วยพี่นะค่ะ คนเราเริ่มใหม่ได้ จอบคุณสำหรับการแขร์ประสบการณ์นะคะ จากเด็กแอด 59

ขอบคุณประสบการณ์ดีดีนะคะ

ขอบคุณมากเลยนะคะ

... เราเปนคนรุ่นเก่า อาจจะเปนรุ่นพ่อรุ่นแม่ของเด็กที่โพสและแสดงความเห็นข้างบน แต่เรามาอ่านโพสนี้ แล้วมองย้อนหลังเปรียบเทียบสถานการณ์แล้ว ก็เหนว่าไม่แตกต่างกัน อยากจะบอกให้เด็กรุ่นลูกรุ่นหลานให้รักการอ่าน อ่าน และอ่าน -ตำราที่เรียนน่ะ มันยังน้อยเกินไป ถ้าเราเรียนให้สนุก ควรต้องสงสัยว่า ต่อไปจากนี้ ยังจะมีอะไรอีก ต้องหา นส.ที่เปนแนววิชาเดียวกันที่คนอื่นเขาเขียนมาเปรียบเทียบอ่านดู จะเห็นข้อแตกต่างในมุม อื่นๆ ในทุกๆวิชาหลัก ทั้งคณิตศาสตร์ ฟิสิคส์ เคมี ชีวฯ ภ.อังกฤษ ความรู้ทั่วไป ... หัดอ่านจนกระทั่ง อ่าน นสพ.10-15 นาที ก็จบหมด อ่านทบทวนจนเบื่อที่จะอ่าน จนอยากจะให้ถึงวันสอบเร็วๆ ... นี่ไม่ได้โม้นะ ... เราสอบ 5 ที่ สถาบันของรัฐทั้งนั้น ก็สอบติดหมด แถมแอบนึกในใจว่า ข้อสอบเอ็นทร๊านซ์นี่ ไม่ได้ยากมากอย่างที่คิดเอาไว้ ก็ไม่ได้ตอบถูกหมดหรอก แต่มั่นใจว่าส่วนใหญ่มันน่าจะถูก ประเมินแต่ละวิชาแล้ว ลองรวมคะแนนเองดู มันก็ยังสูงกว่าขั้นต่ำที่เขารับเข้าไป ในแต่ละคณะที่เลือก ... ก็เลยมั่นใจว่าต้องติดแน่ แต่สาขาที่เลือกตามลำดับนั่นน่ะ ไม่รู้ว่ากระบวนการคัดแยกตรวจข้อสอบเขาทำอย่างไร แต่ก็ติดคณะที่อยากเรียนที่ จฬ.พอดี ... แถมยังติดสถานที่อื่น ซึ่งสมัยนั้น เขามีจัดสอบตรงของเขาเองอีกด้วย ... เอาละ ถึงตรงนี้ ก็ขอยืนยันเรื่องการอ่านให้ครอบคลุม ทั้งในตำราเรียน และ นส.อื่นที่ใช้ประกอบการเรียน นส.อ่านเสริม ที่เราเข้าไปดูตามแผง นส,เก่า ตามร้านขาย นส. ถ้ามีเงินก็ซื้อมาอ่านประกอบให้รู้มุมอื่นๆของแนวทางที่เรียน ขยายให้รู้กว้างขึ้น หัดทำแบบฝึกหัดจนแน่นในแนวทาง ... อยากบอกว่า หลังสอบติดเอ็นทร๊านส์แล้ว เรายก นส.ตำราเรียน นส.อ่านเสริมให้ห้องสมุดของ รร.ทั้งหมดเลย ราคาก็ไม่ใช่น้อย แอบนึกในใจว่า ถ้าใครอ่านตามแนวทางเรา ต้องเอ็นติดแน่นอน แต่มันก็นานมากๆแล้ว นี่อยากจะลองเขียนมาให้เกิดความเข้าใจ เพื่อเปนวิทยาทาน หวังว่าคงไม่ได้คิดว่ามาขี้โม้ขี้คุยให้ฟังนะ ...

ตอนนี้หนูจะขึ้น ม.1 นะคะ คือ ตอนประถมต้นๆหนูเรียนดีมากๆ ท็อปทุกครั้ง พอมาช่วงประถมปลายก็ยังดีอยู่ แต่คนแข่งหนูก็มี (เค้าเป็นเพื่อนสนิทหนูอ่ะ) พอมาช่วงนี้หนูเริ่มไม่ตั้งใจ เมื่อก่อนถ้าคะเเนนต่ำกว่าเดิมคงต้องรีบปรับตัว แต่เดี๋ยวนี้้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ผ่านก็ผ่าน คะแนนหนูเริ่มน้อยกว่าเดิม และหนูติดรร.ดีได้แล้ว หนูเก็บกดมากจาก 3 ปีที่ผ่านมา หนูเล่น หนูไม่แคร์โลกทั้งนั้น อยากทำไรก็ทำ จะเล่นก็เล่น แล้วรู้สึกว่าขี้เกียจกว่าเดิมมากๆ รู้สึกไม่ใช่เราเลย อยากบอกว่าโง่กว่าเดิมเลยแหละ พอติดได้พ่อซื้อทรศ.ใหม่ให้ด้วย ได้ใจเลย แต่เข้ารร.ใหม่คงดีกว่านี้ ไม่อยากเป็นแบบนี้แต่ไม่รู้จะแก้ยังไง หนูทำไงดี TT

พี่ๆเพื่อนๆคะอ่านตอนนี้ยังไม่สายไปใช่มั้ยคะ

พอดีเลยค่ะพี่ ปีนี้น้องขึ้นชั้นม.3 พอดีเลยค่ะ เป็นเครื่องเตือนใจน้องว่าน้องควรจะทำยังไงต่อไป ขอบคุณพี่ที่มาเล่าประสบการณ์ให้อ่านนะคะ น้องจะได้ข้อบกพร่องที่พี่ทำไป น้องจะได้นำมาแก้ไขไงคะ พอดี ม.4 นี้น้องจะไปเรียนโรงเรียนเอกชน สอบเข้ายาก แถมน้องอยากเรียนสายวิทย์อีก จะสู้ๆเลยล่ะค่ะ ^^

ตอนนี้สละรับตรงหมดแล้วค่ะ เพราะคณะยังไม่ใช่ตอนเลือกคณะก็เผื่อไว้(สำรองไว้น่าจะเรียนได้ อืมไม่หวังจะได้)แต่ดันติดทำให้ลังเลคิดหนักหลายสัปดาห์ไปสอบสัมภาษณ์ก็ผ่าน..สรุปก็ไม่เอา(แล้วเราจะทำไปให้เสียเงินทำไมคิดแล้วก็เสียดายอยู่ค่ะ)..มาถึงตอนนี้ก็รู้ว่าคิดผิดเราควรจะเลือกเฉพาะคณะที่อยากจะเรียนจะได้ไม่เป็นแบบนี้ ..แถมยังเจอแรงกดดันจากครูอีกต่างหากหวังอยากจะให้ติดมหาลัยที่มีชื่อเสียงของรัฐแต่ดันติดของเอกชน ซึ่งหลายคนมองว่าติดเพราะเขารับมากแล้วยังใช้คะแนนน้อย ความน้อยใจเพิ่มขึ้นมากอีกเมื่อเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทติดมหาลัยที่ครูหวังให้เราติด.ติดคณะเดียวกันแต่ต่างสถาบันอีกอย่างทำไมคิดแบบนั้นเราสอบได้คะแนนเยอะกว่าเพื่อน(ทุกคนที่ไปสอบด้วยกัน)นะT^T(ไปสอบกันไม่มากหรอก)ไหนเวลาที่เราทุ่มเทอ่านหนังสือถึงจะมีความขี้เกียจแทรกอยู่เวลาสอบที่โรงเรียนก็ตั้งสอบได้คะแนนดีถึงจะอยู่ในช่วงม.6 ต้องทำกิจกรรมาก งานการบ้านก็เยอะไหนต้องอ่านหนังสือสอบตรง ปวดจิตมาก เจอเรื่องแบบก็เงิบ! เราต้องการกำลังใจ..ก็ได้จากพ่อกับแม่ พี่ คนรู้จักและก็เพื่อนของแม่บ้าง รู้ในใจว่าแม่ก็หวังให้ติดมหาลัยที่ใหญ่ๆ แต่เพื่อนของแม่คิดเหมือนเราสอบไม่ติดปีนี้ก็อ่านหนังสือรอสอบปีหน้าไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีที่เรียนเหมือนเพื่อน ด้วยความเป็นห่วงของพี่ก็บอกถ้าไม่ติดก็เรียนภาคพิเศษก็ไม่อยากเรียนพูดบ่อยจังไหนจะถามได้ที่เรียนยังถ้าไม่ติดหละ ตอนนั้นบอกทุกคนว่าต้องมีแน่.รอแอดๆ(คิดในใจติดดิ**wowไม่ค่อยกลัวอะไรตอนไปสอบสัมภาษณ์ก็ไม่กลัว เลยกล้าที่จะเสี่ยง แอด58) ตอนนี้เริ่มกลัวซึ่งมันเหมือนจะมีพลังอีกครั้ง อ่านทุกความคิดเห็นที่ผ่านมาดีทั้งนั้นเลยขอบคุณสำหรับแนวคิดดีๆว่าจะแสดงความคิดเห็นแค่นิดเดียวแต่ดันจัดเต็มระบายซะหมดขอโทษด้วยนะคะที่เยอะเกินไป เราเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะขอให้ติดแอด คณะและมหาลัยที่หวัง เราก็หวังเหมือนทุกคนว่ารายชื่อที่ประกาศจะมีชื่อของเรา ถึงผู้ที่มีความหวังแบบนี้เหมือนเรา**ขอให้สมหวังนะ**

อย่างที่จขกท. พูดนั่นแหละค่ะ บทเรียนอันไหนที่ไม่เข้าใจก็ต้องยิ่งอ่านเพิ่ม หรือถ้าเข้าใจแล้วก็อ่านทบทวนหน่อยอย่าคิดว่าเข้าใจแล้วไม่จำเป็นต้องอ่าน เราเองก็ไปสอบทุกสนามแต่ไม่ติดสักสนาม กว่าจะมาคิดได้ก็เกือบสายไป จดโน้ตเล็กๆเก็บเอาไว้เป็นข้อมูล ในห้องเรียนก็ตั้งใจฟังเวลาอาจารย์สอน จุดที่เราคิดว่าไม่สำคัญมักออกสอบบ่อยเสมอ จุดที่เราไม่คิดว่าออกก็ออกแทบทุกข้อ
  ก่อนปิดท้ายเรามีสามสิ่งที่อยากบอก Dek 59
1 อดทน
2 อดกลั้น
3 อย่าประมาท
แค่นี้แหละค่ะ

ขอเล่าบ้าง
พี่ก็เป็นคนนึงที่ประมาทเกินไป เพราะเรียนดีมาตลอดตั้งแต่ประถม
เลยพาลคิดไปว่า ยังไงเราก็สอบติดทุกคณะอยู่แล้ว
ทำให้เรายิ่งรู้สึกขี้เกียจมากกว่าเดิม
แล้วน้องๆรู้ไหมว่าพี่ทำอะไรตอนขึ้นม.6...
1.เรียนๆเล่นๆ
2.เพื่อนชวนไปไหน ไปหมด! แม้กระทั่งหนีเรียน (เด็กดีไม่ควรเอาอย่างนะ T.T)

และสุดท้าย...ลงไปลุยสนามแรกด้วยการไม่เตรียมตัวเลยจ้าาาา

ผลออกมางี้ก็เฟลไปเป็นอาทิตย์เลยทีเดียว
ไม่เที่ยว ไม่ดี๊ด๊า ไม่เปิดรับข่าวสารอะไรเลย คือพูดง่ายๆว่าชีวิตพี่แย่ไปหมด
ยิ่งช่วงนั้นมีทุน + โควต้าต่างเข้ามาในรร. เยอะมาก(แต่พี่ไม่สนใจ)
เพื่อนพี่ก็ทยอยมีที่เรียนกันไปตามระเบียบทำให้เรายิ่งเฟลหนักเข้าไปอีก

ก็ตอนนั้นแหละที่พี่ได้มานั่งทบทวนตัวเองว่าที่ผ่านมาทำอะไรไปบ้าง ละเลยที่จะทำอะไรไปบ้าง แล้วคนที่เขามีที่เรียนกันแล้วเขาทำยังไงกันบ้าง
พอคิดได้ก็ตั้งสติใหม่
พี่เริ่มวางแผนตารางชีวิตตัวเองอีกครั้ง แล้วกลับมาเปิดรับข่าวสารต่างๆ
ใส่ใจกับการทบทวน ฝึกทำข้อสอบเรื่อยๆ
สอบผ่านไปหลายสนาม ผลออกมาพี่ก็ไม่ผ่านอีก แต่ครั้งนี้พี่จำเอาไว้เป็นบทเรียนค่ะ ไม่กลับไปซังกะตายเหมือนเดิมแล้ว
พี่กลับมาดูจุดที่พี่พลาดใหม่ อะไรที่ไม่ได้พี่ก็ทำความเข้าใจมันอีกครั้ง
จนตอนนี้ก็สำเร็จ!
ความพยายามของพี่ที่ผ่านมาไม่ศูนย์เปล่า เพราะสอบได้ทุนเรียนที่มรภ.สวนดุสิตเรียบร้อยแล้ว

เห็นไหมว่าความสำเร็จที่ได้มามันคุ้มค่ากับความขยันและความพยายามของเราจริงๆนะ
น้องๆปีหน้าและปีต่อๆไปก็พยายามเข้านะคะ

ตอนเราสอบนะ เริ่มจากครั้งแรกเลย แกท/แพท รอบแรก อื้อหือ อ่านหนังสือหนึ่งอาทิตย์ก่อนสอบแล้วไม่ได้อ่านอย่างดียวนะ อ่านไปๆ เบื่อ เล่นเกมซะ สบายใจ โจทย์ไม่ได้ทำซักนิด แล้วก็ไปโรงเรียนปกติด้วยไม่หยุดสักวัน กลับบ้านก็เกือบทุ่ม อ่านหนังสือนิดๆหน่อยเล่นเกมซะ55555555 ก่อนสอบตอนเหลือเวลาเยอะๆก็ขี้เกียจอะ ตอนเหลือน้อยๆไฟมานิดหน่อยแล้วก็เซ็ง เล่นเกมดีกว่า

รอบสองตอนเจ็ดวิชาสามัญ ก็หลังจากสอบแกท/แพท รอบแรกเสร็จ เคยตั้งความหวังไว้ว่าจะอ่านหนังสือ กะทำโจทย์ ผลคือ..........เล่นเกมฮะ ความรู้เรื่องเกมนี่แน่นมาก5555555555

สอบรอบอื่นก็ประมาณนี้แหละ คือเป็นคนที่ขี้เกียจมากถึงมากที่สุด อ่านหนังสือก่อนสอบคืออะไรไม่เข้าใจ 55555555 ที่คิดว่าอ่านเลยก็มีแค่ตอนสอบแกท/แพท รอบสอง อ่านแค่แกทไทยนิดๆ กับฟิสิกส์ เพราะ โดยส่วนตัวสอบวิชานี้อะ (ดีที่ความรู้พื้นฐานทางวิชาฟิสิกส์แน่นอยู่) แล้วก็อ่านสังคมตอนสอบโอเนต แค่นี้แหละ นอกนั้นเล่นเกม ที่อ่านนี่ก็สลับกับเล่นเกมด้วยนะ 5555555555

ผลคือ คะแนนแบบส้น -ีน มาก แต่ไม่เป็นไร รับได้ เพราะ เอาแต่เล่นเกมเอง ไม่เสียใจสักนิดกับผลคะแนน ตอนประกาศผลรับตรงก็ได้ของ เกษตรรอบตัวสำรอง๕ณะฟิสิกส์ แต่ไม่ได้ไปสัมภาษณ์ เพราะ มหาลัย แ-่งไกล -ิบหาย เพราะ ดูจากระเบียบการสัมภาษณ์แล้วพอสัมภาษณ์เสร็จเค้าให้จ่ายตังประกันสิทธิ์เลย เหมือนบังคับเข้าอะ แล้ว ม.ไกลมาก แต่ดันอยู่ในวิสัยที่พอไป-กลับได้ แต่มันประมาณ 2 ชม.ต่อ 1 ขา 55555555 ไม่ไปฮะ แล้วก็สมัครมหิดลไปแต่ไม่ได้ ไม่แปลกใจฮะ รู้ตั้งแต่ออกจากห้องสอบเจ็ดวิชาแล้วว่าไม่ได้แน่ๆ แล้วก็สมัครรับตรงรูปแบบโควตาเรียนดีไปของ สจล. คณะฟิสิกส์ประยุกต์ (เดชะบุญเกรด 5 เทอมนับว่าสูงส่งอยู่ได้ 3.49) ก็กรอกข้อมูลส่วนตัวแล้วก็ตอบคำถามออนไลน์ว่าทำไมถึงอยากเข้าที่นี่ไป แล้วก็ได้แบบงงๆรอสัมภาษณ์ ที่ดันติดอีกแบบงงยิ่งกว่า (ไม่มีพอร์ท ไม่มีอะไรเลย ไม่รู้อะไรสักอย่างเกี่ยวกับตัว มหาลัย เลยด้วย มีแค่เอกสารนิดหน่อยที่ต้องใช้ยื่นกับเค้า) ตอนสัมภาษณ์ก็ใช้เวลานิดเดียวไม่เกิน 10 นาที เหมือนไปนั่งตอบปัญหาอะไรเอ่ยไม่มีผิด!!!!
ดีที่ความรู้ทางฟิสิกส์เราค่อนข้างแน่น แล้วรู้เยอะ ชอบอ่านไปหนังสือพวกนี้ เลยพอถูๆไถๆ ตอบคำถาม 'จารย์แกได้5555555


ที่บอกนี่ไม่ได้สนับสนุนให้ทำตามนะ อ่านหนังสือเถอะ ถ้าไม่ได้เป็นพวกชิลลืมโลกแบบเราอะ ต่อให้เป็นแบบเราก็บังคับตัวเองอ่านหนังสือเถอะ บอกตรงๆที่ได้นี่คือ ดวงนะ ดวงล้วนๆไร้สิ่งเจือปน55555 การดรอป 1 ปีไม่ได้ทำให้ชีวิตพังก็จริง แต่มันเสียเวลาชีวิตถ้าเกิดใช้ 1 ปีที่เสียไปไม่คุ้มค่า แล้วก็มันเสียเงินโดยใช่เหตุถ้าจะคิดว่าไม่ได้รัฐก็เข้าเอกชน เรียน 1 ปีแล้วออกมาแอดมิชชั่นใหม่ อ่านหนังสือแล้วเก็บคะแนนดีๆเถอะ กันไว้ดีกว่าแก้ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะโชคดีแบบเรา แค่นี้แหละ


I think a crazy man only read a book for examination more than 2 or 3 subject because Read book 2 or 3 subject was very tired. นักเรียนคนนึงในฟินแลนด์บอกไว้

"ชั้นคิดว่ามีแค่คนบ้าเท่านั้นแหละ ที่อ่านหนังสือสอบเกิน 2-3 วิชา เพราะ แค่ 2-3 วิชาก็เหนื่อยมากแล้ว"

ลองปรึกษาดู https://www.facebook.com/tobedoctorthailand