ทุกคนเคยเจอแบบนี้ไหมแล้วรับมืออย่างไร
ตั้งกระทู้ใหม่
วันนี้จขกท. มีเรื่องอยากจะเเชร์ เป็นประสบการณ์ที่เจอสดๆร้อนๆเลย
วันนี้ จขกท ไปเรียนพิเศษ คนเดียวซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดาอยู่เเล้ว วันนี้ จขกท. เลิกไว เลยแวะไปดูหนังซักหน่อย ดูหนังจบประมาณ บ่ายโมงครึ่ง
ก็ต้องข้ามสะพานลอยเพื่อไปนั่งรถเมย์กลับบ้าน ปรากฎว่าเมื่อขึ้นสะพานลอยไป เจอชายสติไม่ดีนอนอยู่กลางสะพานเลย จขกท. นี่หยุดชะงักเลย คือกลัวเขาจะลุกขึ้นมาผลัก จขกท. ตกสะพาน แล้วข้างหน้าจขกท. ก็ไม่มีใครอยู่ด้วย
คราวนี้ นางเหงือบหน้าขึ้นมามอง ค้าาาา คือไม่กล้าเดิน เลยหันไปข้างหลังเผื่อจะมีใครเดินไปเป็นเพื่อน เจอคุณป้ากำลังเดินชึ้นมาพอดี เลย ยิ้มให้ป้า แล้วส่งสายตาอ้อนวอนไป แต่คุณป้า เค้าคง งงๆ อ่ะคะ เค้าก็เหมือนแบบ อีนี้คือใครยิ้มให้ชั้นทำไม จขกท. รู้สึกหน้าแตกมากเลยคะ คุณป้าทิ้งจขกท.ไว้คะ TT
ปรากฎว่าชายผู้นั้น นางชี้มาที่เราคะทุกคน ทำท่าจะลุก แต่ไม่ทัน จขกท.หรอกคะ วิ่งเลย วิ่งลงสะพานลอยเลย แต่ ดันไปติดแก็งค์ 3 สาวที่ยืนคุยกันอย่างเมามันตรงช่วงเลี้ยวของบันได .....
จขกท.นี่แบบอยากด่ามากเลยมาคุยอะไรกันตรงนี้ จราจรมันติดขัด แต่ จขกท. ก็ลงมาได้คะ
แล้วก็กลับบ้าน แต่ยังไม่พอคะ เจออีกคนคะ คราวนี้อยู่ศาลารอรถเมล์ หน้าหมู่บ้านจขกท และหน้าสะพานลอยคะ เห้อออออ เอาไงดี เขานั้งอยู่คะ ทันใดนั้นชายผู้นั้นก็มาสบตากับเราเหมือนเหตุการณ์แรก แปะๆ คราวนี้จขกท.ใจดีสู้เสือคะ เดินไปอย่างชิวๆ คะ (แต่หางตาชั้นแอบมองอยู่ นะ) เค้าก็ล้มตัวลงนอนอย่างสะบายใจ คะ จขกท. โล่งอกมาก ขอบคุณพระเจ้าจริงๆ
---อันนี้ไม่รู้ว่าจขกท. อาจจะขี้กลัวไปหรือคิดในแง่ลบมากเกินไปหรือป่าวก็ไม่รู้นะคะ แต่ทำไงได้คนเราเกินมาไม่ได้สมบูรณ์แบบกันทุกคน เราต้องรับมือให้ได้คะ--
**เรื่องนี้สอนให้จขกท.รู้ว่า เจอแบบนี้ อย่าทำท่ากลัวเค้าคะต้องกล้าหาญ **
++แล้วเพื่อนๆเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ไหมคะ มาเเชร์กันหน่อย++
meanmackle
25 มี.ค. 58 เวลา 14:47 น.
239
views
2 ความคิดเห็น
ไม่รู้สิเป็นผช ไม่เห็นมีอะไรต้องกังวน เดินๆไปเถอะ // โดนถีบออกจากกระทู้
นึกถึงความปลอดภัยของตัวเองไว้ก่อนเป็นสัญชาติญาณของมนุษย์ทุกคนค่ะ ถ้าเดินแล้วไม่คิดอะไรจนถูกฉุด อันนี้ก็เรียกว่าประมาทในชีวิต ไม่คิดให้ดี ไม่สังเกตให้ดี ไม่รอบคอบในการตัดสินใจ ส่วนหนึ่งของอาชญากรรมก็มาจากเหยื่อเองที่ไม่ไตร่ตรองเส้นทาง ไม่คิดถึงภัยที่คุกคามได้หลายแบบ ไม่ระมัดระวังตัวนั่นเอง ดังนั้นคิดมากเรื่องแบบนี้ก็ดีกว่าไม่คิดนะคะ ที่สำคัญถ้าเกิดอะไรขึ้นมันกลับมาแก้ไขไม่ได้ค่ะ ก่อนทำอะไร ไปไหนก็ให้ตระหนักไว้ในสังคมที่ไม่เท่าเทียมกันนี้ และเพื่อตัวเอง ไม่ต้องถึงขั้นเครียดจนกลัวไปหมด แต่ให้มีสติอยู่เรื่อยๆก็น่าจะพอช่วยเราได้ในระดับหนึ่งนะคะ ที่สำคัญคิดทางหนีทีไล่ให้ตัวเองด้วยก็ดี สร้างแวดล้อมที่เอื้อ หลีกเลี่ยงการเดินคนเดียวได้ก็ดี แต่ถ้าไม่ได้ก็ต้องมีแผนสอง แผนสามไว้ค่ะ อะไรไม่แน่นอนในโลกนี้ ตราบใดที่ยังดำรงชีวิตอยู่ เราก็ต้องดูแลตัวเองค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?