ความรักที่ไม่มีทางสมหวังของผม ผมควรทำยังไงดีครับ
ตั้งกระทู้ใหม่
เรื่องราวของผมมีอยุ่ว่า ผมแอบชอบเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งสนิทกับผมพอสมควร พวกเราคุยกันในเฟสทุกวัน มีปัญหาก็จะมาปรึกษากัน คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ที่พวกเราเข้าขากันได้ เพราะว่าพวกเรา 2 คนมีความฝันที่อยากจะเข้าคณะเดียวกัน มหาวิทยาลัยเดียวกัน เราสองคนเลยคุยกันถูกคอ ( เพื่อนผมเป็นเกย์ครับ ผมก็พึ่งมารู้ตัวไม่นาน )
พวกเราคุยกันทุกวันจนผมรู้สึกแปลกๆ คือ คอยคิดถึง คอยถามว่าวันนี้เป็นยังไงบ้าง และคอยติดตามเค้า ตอนแรกๆ ผมก็ไม่ได้เอะใจเพราะผมคิดว่า คงเป็นเพราะเราสนิทกันมาก แต่ที่ไหนได้ ผมรู้สึกหัวใจเต้นแรง เวลาอยู่กับเค้า ผมเลยคอยทำดีกับเค้าเรื่อยๆ คอยช่วยเหลือ คอยช่วยงาน และก็หลายๆอย่างที่พอจะช่วยเค้าได้ เค้าเป็นคนเรียนเก่ง นิสัยดี เป็นมิตร เลยไม่ค่อยมีปัญหากับใคร
ครับ ผ่านไปหลายเดือน พวกเราก็คุยกันดีเหมือนเดิม แล้วผมตัดสินใจที่จะบอกชอบเค้า และพอผมบอกเค้าไป ความในใจและดอกกุหลาบ 1 ดอก ที่ผมให้เค้าไป สุดท้ายกลับกลายมาเปนคำสั้นๆครับ " แค่เพื่อน " ตอนนั้นผมทำตัวไม่ถูกครับ ได้แต่บอกเค้าว่า ไม่เป็นไร เราเข้าใจ รู้อยุ่แล้วว่ามีคนที่ชอบ รู้อยู่แล้วว่าคำตอบต้องออกมาเป็นแบบนี้ ถึงจะพูดยังงั้น ผมก็อดน้ำตาไหลออกมาไม่ได้ เค้าก็ยืนเงียบได้ซักพัก แล้วเอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผม แล้วกอดผม หลังจากนั้นผมก็เหม่อตลอดทางกลับบ้าน ตอนนั้นเหมือนจิตใจไม่อยู่กับตัวแล้ว แล้วผมก็ถามตัวเองตลอดว่า ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ผมโทษตัวเองสารพัด เพราะคนที่เค้าชอบ คือรุ่นพี่พวกเราปีเดียว เค้าหน้าตาดีพอสมควร เรียนเก่งมากทั้งในวิชาหลักและวิชารอง เฟรนลี่มาก ทั้งกับรุ่นพี่ รุ่นน้อง และรุ่นตัวเอง แต่พอหันมาเปรียบเทียบกับผม หน้าตาก็ธรรมดา การเรียนก็ไม่ได้โดดเด่นอะไร ผมก็ได้แต่คิดว่า ที่เค้าไม่ชอบเรา เพราะเราไม่หล่อ ? เพราะเราไม่เก่ง ?
หลังจากนั้น ผมก็ได้กำลังใจจากเพื่อนบ้าง ได้คำปรึกษาบ้าง ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น แต่ผมก็ยังชอบคนคนเดิมอยู่ แต่ที่เปลี่ยนไปคือ ความรู้สึกของผมที่เรียกร้องตอนนี้ ไม่ใช่แฟนครับ เพราะผมคิดว่า ถ้าพวกเราเป็นแฟนกัน คงมีเรื่องให้เจ็บกว่าตอนที่ผ่านๆมา ตอนนี้ถึงเป้นแค่เพื่อนได้ ผมก็โอเค แต่ผมก็อยากให้เค้าแคร์ความรู้สึกผมบ้าง เพราะทุกๆอย่างผมแคร์ความรู้สึกเค้าเสมอ แต่อีกใจหนึ่งผมก็อยากตัดใจนะครับ จะได้ไม่เจ็บไปกว่านี้
...ตอนนี้ผมสับสนมากว่าผมควรทำยังไง ใครมีวิธีตัดใจดีดี โดยที่ไม่เสียเพื่อน ช่วยบอกผมด้วยนะครับ...
แค่เพียง "รอยยิ้ม"
25 มี.ค. 58 เวลา 21:49 น.
818
views
6 ความคิดเห็น
เราก็เคยเป็นค่ะถึงจะไม่มีกับเพศเดียวกัน
แต่เราก็เข้าใจความรู้สึกนะว่ามันเป็นไง เราเป็นมาตลอดชีวิตเลยค่ะเรียนแบบนี้
เราว่าปล่อยก่อนเถอะค่ะ ถึงจะลื่มไม่ได้ ถึงจะเจอหน้ากันทุกวัน แต่เราก็ต้องห้ามใจเอาไว้ค่ะ เขาไม่รักก็ยอมเข้าใจ เป็นได้แค่นี้เหมือนเดิมก็ดีแล้วค่ะ
สู้ๆนะค่ะ ไม่ใช่คุณคนเดียวที่เป็น ต้องผ่านไปได้แน่ค่ะ
อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย คล้ายๆกะเคสเราเลยค่ะ แต่เราเป็นผญ เราไม่เคยบอกชอบเค้าแต่ก็รู้ว่าเค้าไม่หันมาชอบแน่ๆ วิธีตัดใจ..เราก็ไม่รู้ค่ะเพราะตัวเราเองก็ทำไม่ได้
เราก้เปนนะครับแต่เพื่อนผมมันชอบผู้หญิง. แต่มันก้แคร์ผมพอสมควรนะหลังจากผมบอกชอบ
ขอบคุณนะครับที่ให้คำปรึกษา และกำลังใจ
ผมจะพยายามนะครับ
ถ้าเรากับเค้าเป็นแฟน ผมว่ามันจะไม่ยั่งยืนนะครับ
แต่ถ้าเราอยากมีเค้าอยู่ด้วยตลอดชีวิต
คำว่า >> "มิตรภาพ" คับ ที่ช่วยได้
ผมก็รู้นะว่าการตัดใจจากใครสักคนมันยาก แต่ถ้ามันทำให้อะไรๆดีขึ้น ก็ตัดใจเถอะครับ ใช้เวลาสักนิดหน่อย แต่อะไรๆมันจะขึ้นเลยคับ
ปล.ประสบการณ์ผมล้วนๆ
ไม่นึกเลยว่าจะมีคนมีประสบการณ์แบบผม ขอบคุณนะค้าบ
ค้าบผม ขอบคุนมากนะค้าบ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?