เวลาคนมาวิจารณ์งานเขียนของเราไม่ดี แล้วรู้สึกไขว้เขวบ้างไหมคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอนนี้ยอมรับว่าสับสนกับคอมเม้นท์มากเลยค่ะ คือมีหลากหลาย มีทั้งดีและไม่ดีน่ะค่ะ -ส่วนที่ดีก็เป็นกำลังใจของเราไป แต่ประเภทบอก อึดอัด นางเอกเราน่ารำคาญ อันนี้มันบั่นทอนน่ะค่ะ
ทั้งที่จริงๆอาจารย์ได้บอกว่า อย่าไปสนใจคอมเม้นท์มากให้เรายึดตามโครงที่มีไว้ตั้งแต่ต้น แต่พอเอาเข้าจริงมันก็จิตตกน่ะค่ะ
อีกเรื่องที่เซ็งมากก็คือ คนเม้นท์ชอบหาว่านิยายเราเหมือนเพชรพระอุมา ซึ่งเคยอ่านรอบเดียวเมื่อสิบห้าปีที่แล้วค่ะ อย่างนี้เรียกว่าการลอกเหรอคะ หรือว่านักเขียนนิยายอย่างเรา ไม่ควรมีแรงบันดาลใจมาจากความชื่นชมในวรรณกรรมชั้นครูได้เลยเหรอคะ เพราะพี่ท่านเหล่านั้นจะหาว่าเราก็อปเสียหมด อย่าว่าแต่ก็อปปี้เลยค่ะ ตัวละครมีใครบ้างก็จำไม่ได้แล้วค่ะ จำได้แค่ฉากที่เราชอบฉากเดียว แล้วดัดแปลงมาใส่ในฉากเรา มันน่าละอายใจมากเลยเหรอคะ
ปล.รบกวนถามนอกเรื่องนะคะ เว็บเด็กดีเขาอนุญาตให้เปิดกระทู้ ว่าจ้างไหมคะ ตอนนี้อยากจะจ้างคนมาวิจารณ์นิยายตัวเองมากค่ะ อยากรู้ว่ามันย่ำแย่ขนาดนั้นเชียวหรือค่ะ
29 ความคิดเห็น
อันเเรกเลยคือวิธีการเลี่ยงที่จะอ่าน เเต่ถ้าเผลอไปอ่านเเล้วก็ทำใจเเละมองในเเง่ดีเสมอว่า "อย่างน้อยก็ไม่ได้ด่าเราหมด"
ส่วนอันที่2บอกเลยไร้สาระมาก ถึงจะเหมือนยังไงก้ช่างมันเหอะ ไม่อย่างนั้นทุกคนก็ลอกหมดเเหละ เพราะการจะเเต่งนิยายก็ต้องอ่านของคนอื่นมาก่อน เเต่งสำเนียงก่อน ถ้าใครบอกว่าเเต่งได้เองไม่ต้องอ่านของคนอื่น ต้องขอบอกเลย "ตายซะเหอะ"เพราะผมเชื่อว่าคนเเบบนี้ไม่มีจริง
พยายามเข้าไปดูวันล่ะครั้งสองครั้งเพื่อไม่ให้กำลังใจตกไปเกินเหตุนะครับ หรือไปส่องคอมเม้นชมของเราก็ได้ เเต่ถ้าอันไหนมันสื่อในทางลบค่อยหลีกมันนะ เเต่ผมเเนะนำให้เพชิญกับมันเเทนที่จะหนีมากกว่า
ไม่ผิดหรอกครับถ้านำมาเป็นแรงบันดาลใจ นิยายเดี๋ยวนี้แนวไหนดังๆก็จะมีนักเขียนเขียนออกมาเยอะแยะ แต่ผมก็พูดมากไม่ได้เพราะผมก็ไม่เคยอ่านนิยายของ จขกท. จึงไม่รู้ว่ามันเหมือนหรือคล้ายขนาดไหน
ส่วนเรื่องคอมเมนท์ก็สู้ๆนะครับ ผมจะคิดเสมอว่าถ้ามีคอมเมนท์ติหรือด่า (ในกรณีนี้ต้องดูครับ ถ้าไม่ใช่ด่าแบบสาดไม่ยั้ง นิยงนิยายอะไรไม่อ่าน ขอด่าไว้ก่อน แบบนี้ไม่ต้องไปสนใจครับ) แปลว่าเขาอ่านนิยายเรามาแต่ต้น และอินกับเนื้อเรื่องจนทนไม่ไหวต้องเมนท์บ่นหรือระบาย ซึ่งผมชอบเมนท์แบบนี้มากกว่าครับ เพราะจะทำให้เรารู้ข้อผิดพลาดและแปลว่าพวกเขาสนใจนิยายเราจริงๆไม่ใช่อ่านแค่ผ่านๆไปแบบไม่ใส่ใจ
สรุปแล้วก็สู้ๆอีกครั้งครับ ^^ เก็บเมนท์ดีๆไว้เป็นกำลังใจ แล้วก็อย่าลืมเก็บเมนท์ติเตียนไว้แก้ไขข้อผิดพลาดในนิยายด้วยเนอะ
ไม่เคยอ่านเพชรฯ (แต่เคยได้ยินชื่อเคยจับๆ) ถ้าคนบอกว่าเหมือนมันก็ต้องมีกลิ่นแหละ(หมายถึงหลายๆคน) คงได้แรงบันดาลใจมาโดยไม่รู้ตัวเพราะชอบอ่าน แต่เห็นบอกว่าเอาฉากที่ชอบมาดัดแปลง ก็นั่นไง คนอ่านเยอะเรื่องนี้คงจำได้ยิ่งถ้าดัดแปลงแบบไม่ได้คิดขึ้นใหม่ทั้งหมดคนก็ต้องรู้สึกบ้างเป็นธรรมดา ก็คงต้องแก้ไขต่อไป
ส่วนเรื่องมีคนรำคาญนางเอก น่าจะปกตินะ จะคาดหวังให้ทุกคนชอบนิสัยตัวละครที่เราสร้างขึ้นคงเป็นไปได้ยาก ส่วนใหญ่นข.สร้างตัวละครแบบที่ตัวเองชอบก็คงมองว่ามันน่ารักแต่คนอื่นเขาคิดต่างไง ก็คงต้องเลือกว่าจะเปลี่ยนไหมหรือยึดตามโครงแล้วแต่งจนจบ
นิยายดังๆอย่างแฮรี่ ยังมีคนติ คนบ่น ฯลฯ เลย
มีเป๋ๆ เหมือนกันครับ อันไหนที่ติเพื่อก่อนก็ฟังไว้ครับ
แต่ถ้ามาเพื่อด่ากราดผมก็ปล่อยผ่านครับ ถ้าไม่ได้ทำผิด
อย่างที่เขากล่าวหา
ผมนี่.. สะบัดบ๊อบเลยครับ
แน่นอนว่าถึงจะอ่านแล้วไม่ได้รู้สึกดี แต่ทุกๆ คอมเม้นท์
มีความหมายแน่นอน(ถ้ามันเกี่ยวกับนิยายของเรา) ก็ขอ
ให้มองว่าอย่างน้อยก็ดีกว่าไม่มีคนเม้นท์เลย
สู้ต่อไปนะครับคุณ จขกท. เขียนต่อไปเถอะครับ ยังไงๆ
ผู้อ่านท่านอื่นๆ ก็รออ่านต่ออยู่ดี ^^
ลองคิดใหม่ว่า คนที่เขาเม้นท์เขาอ่านนิยายเราจริง ๆ เขาถึงเม้นท์เกี่ยวกับตัวละครของเราได้ เราเขียนจนทำให้คนอ่านอินไปกับนิยายเราได้จะดีกว่าค่ะ คิดในแง่ดีไว้ก่อนเนอะ ส่วนเรื่องลอกไม่ลอก จขกท.ลองอ่านซ้ำอีกที ลองเอามาเปรียบเทียบกับเพชรพระอุมาอีกครั้งก็ได้ค่ะถ้าอยากให้มั่นใจจริง ๆ แล้วเกิดอ่านไปเจอว่าบางจุดมันเหมือนมากจริง ๆ หากอยากเปลี่ยนเพื่อให้แตกต่างโดยส่งผลกระทบต่อนิยายเรามาก จะมาลองเปลี่ยนดูก็ได้ เพราะยังไงเราก็เคยอ่าน จขกท.อาจจะเผลอใส่ไปโดยไม่รู้ตัวก็ได้ อย่างน้อยก็อาจจะช่วยลดคนที่บอกว่านิยายจขกท.เหมือนเพชรพระอุมาก็ได้นะคะ แต่ถ้าไม่อยากแก้จริง ๆ ในเมื่อท่านมั่นใจว่าไม่ได้ลอก ก็ไม่มีอะไรต้องกลัวค่ะ
เรื่องหาคนมาวิจารณ์ ลองหาตามพวกร้านวิจารณ์ก็ได้ค่ะ มีหลายบทความในเด็กดีเลยที่รับวิจารณ์นิยาย แต่ต้องเลือกร้านหน่อยนะคะ หรือจะตั้งกระทู้ขอให้คนช่วยวิจารณ์เอาก็ได้ค่ะ
คิดที่เขาว่านางเอกงี่เง่าเพราะเขา..อินค่ะ!!
ผมอ่านทุกอันครับ
บางครั้งจิตตกบ้าง แต่ก็ทำให้เรามีไอเดียการเขียนที่เพิ่มขึ้น
5555555
ตลกดีออก
อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าเค้าได้อ่านของเราอย่างละเอียด
ถึงจะคอมเม้นแย่ๆก็คิดสะว่าอย่างน้อยมันก็มีทั้งคนชอบแหล่ะไม่ชอบทั้งนั้นแหล่ะ
คิดสะว่าขำๆ
อย่าไปคิดมากเด่วแก่ไว
ยังไงก็สู้ๆนะ
สำหรับเรา
วิจารณ์ เราชอบอ่านค่ะ แต่จ้องจับผิดโดยอ่านนิยายเราไม่ละเอียด เราจะค่อนข้างไม่ชอบมากๆ เลยล่ะค่ะ
แต่ถามว่าท้อไหม ไม่ชอบไหม ก็มีบ้างค่ะ แต่ก็เฉยๆ ซะมากกว่า
เพราะเราไม่คิดอะไร ในเว็บเห็นเป็นคนเขียนนู้น เขียนนี่ พูดเยอะแยะ
แต่ชีวิตจริงเงียบค่ะ ค่อนข้างไปทางเย็นชา ดูเหมือนมีความลับเยอะแยะ
บุคลิคไปทางเอม ในนิยายของเราน่ะค่ะ
แต่เราก็ได้ประโยชน์จากวิจารณ์ในทาง - นะคะ
นั่นคือการปิดช่องโหว่ตัวละครของเราน่ะค่ะ ให้พลาดน้อยที่สุด
ตัวอย่างที่ชัดเจนคือนิยายที่ใช้เชิงกลยุทธ์ อย่างแนวสืบสวน หรือการจับผิดค่ะ
ถ้าจะบอกว่าไม่ไขว้เขวเลยก็คงโกหก แต่ถ้ามองว่ามันคืออีกมุมของคนอ่านที่ไม่ได้ชมเราอย่างเดียว ก็ทำให้ต้องย้อนกลับมามองนิยายตัวเองอีกรอบว่ามันจริงไหมนะ มันใช่ไหมนะ
แต่ถ้าเป็นพวกรสนิยมคนอ่าน เช่นไม่ชอบแนวไม่มีนางเอก หรือไม่ชอบแนวสาวๆงี่เง่า เกลียดฮาเร็ม เบื่อแนวนี้ อันนี้คงต้องปล่อยไป เพราะคงห้ามคนอ่านในเรื่องนี้ไม่ได้
แต่ถ้าเป็นคำพูดจากคนที่ปกติชมเรามาตลอด หรือเขาชอบอ่านแนวนี้สุดๆแล้วมาพูดไม่ดีใส่...อันนี้อาจจะมีอ่านตอนที่เขาทักหลายรอบเลยทีเดียว เพราะโอกาสที่มันจะไม่ดีจริงๆสูงมาก 55555
บางทีอีโก้ส่วนตัวต้องพับเก็บเอาไว้บ้าง อ่านคิดวิเคราะห์เยอะๆ บางทีคำวิจารณ์ไม่ดีก็อาจจะมีความหวังดีอยู่ก็ได้ เราไม่ได้ตามใจคนที่มาติทุกคนซะหน่อย เรามีแนวทางของตัวเองอยู่แล้ว แต่ปรับใช้บางทีก็โอเค เพราะนักเขียนคงมองนิยายตัวเองไม่ได้ทุกมุมหรอก
คิดแบบนี้นะ
คิดว่าถ้าคุณพยายามคิดในแง่ดีว่าเขาอินเนอร์กับตัวละครของคุณ (มากไป) จะส่งผลดีต่อจิตมากกว่านะ
ส่วนตัวไม่เคยเจอเมนต์ทำนองนี้ แต่ถ้าเจอก็คงจิตตกอยู่บ้างแหละ แต่คงสะบัดบ๊อบแล้วไปวาดรูประบายความเฟลแทน
หรือไม่ก็ถ้ามันหยาบคายมากๆก็คงจะลบเมนต์ทิ้งไป แต่เมนต์ว่าเทนต์ด่านี่ยังไม่เฟลเท่าเจอเมนต์ลูกโซ่หรือเทนต์ขายของนะ เพราะเมนต์ด่านี่เขาก็ยังอ่านนิยายเรานะ
แต่เมนต์ขายของหรือลูกโซ่นี่...
กดแบนยันไอดี
ส่วนเรื่องที่โดนหาว่าลอก ผมว่าก็อย่าไปใส่ใจ มองคอมเมนต์นั่นแล้วเชิดหน้าสะบับหางตาใส่เลยครับ ในเมื่อเราไม่ได้ทำก็ไม่เห็นต้องใส่ใจ เพราะส่วนมากที่มาเมนต์แบบนั้นผมก็เห็นเมนต์เพื่อความรู้ส่วนตัวของคนเมนต์มากกว่า ไม่ค่อยเห็นแบบเมนต์จะเอาคำตอบจริงจัง
ถ้าเมนต์จะเอาคำตอบจริงจังคุณก็ไปชี้แจงให้เขาฟัง อธิบายไปทางข้อความลับหรือแปะไอดียังไงก็ได้ แต่ไม่แนะนำให้แปะหน้านิยายเท่าไหร่ เพราะส่วนตัวคิดว่าคนที่เข้ามาอ่านนิยายพอเห็นเรื่องอะไรแบบนี้คงเฟลหรือไม่ก็หมดอารมณ์อ่านได้ง่ายๆ
อ้อ แล้วก็ขอตอบ ปล. นะครับ มีร้านรับวิจารณ์นิยายทั่วไปอยู่นะ ลองหาๆดู แต่ก่อนสั่งต้องอ่านกฎกับสถานะร้านให้ดีด้วยนะครับ
ที่เคยเห็นโปรโมทร้านแล้วก็ยังออนไลน์อยู่ก็น่าจะ Critic family ร้านรับวิจารณ์นิยาย นะครับ ไม่รู้ว่าหยุดสงกรานต์รึเปล่านะ *ฮา*
ก็ลองเข้าไปเมียงมองดู สู้ๆครับ
โดยรวมเราอ่านหมดค่ะ
มันก็มีเม้นท์ ที่ดีและไม่ดีปะปนกันไป
ไม่ว่าเขาจะวิจารณ์แย่แบบไหน แต่เขาก็อ่านงานของเราค่ะ
เรามองว่าจุดที่เขาติง ค่อจุดที่เรามองข้ามจริงๆ
ซึ่งถ้านำมาปรับเปลี่ยนเสริมเข้าไปเล็กๆ น้อยๆ ก็จะดีขึ้นเอง
ตอนแรกนิยายเราก็มีเม้นท์ออกแนวไม่พอใจในบทบาทตัวละคร บลาๆๆๆ ต่างๆ
ที่บางทีก็ไม่เกี่ยวกับงานนิยายก็มี 5555555
แต่ตอนนี้ก็ไม่มีแล้วนะคะ
...ไม่มีคนเม้นท์น่ะค่ะ
วิจารณ์ว่านิยายเราแย่น่ะ เป็นอะไรที่ มีน้อยแต่เจ็บจี้ดเข้ากระดองใจ
แต่ลองคิดอีกทีมีเม้นว่าแย่เมื่อโดนแล้วมันสะเทือนครั้งเดียวค่ะ
พอครั้งต่อไปเราจะรู้สึก ฮื้ออออ หนักกว่านี้เราก็โดนมาล่ะ แค่นี้ จิ๊บๆ
(เปล่าพาทพิงมจิ๊บชื่อใครขออภัยด้วย)
และเราจะเห็นคุณค่าของนิยายเรามากขึ้นค่ะ
ส่วนเรื่องแรงบันดาลใจ จริงๆ ไม่ผิดนะคะ
แต่ก็อย่าเอามาใช้ให้เหมือนเป๊ะๆ จะดีกว่ามเอามาแค่วิธีการนำเสนอ
และกลิ่นอายของตัวละครก็พอ เพราะนักอ่านเองเขาอาจจจะไม่เข้าใจว่านักเขียน
ใช้แรงบันดาลใจจริงหรือเปล่า? (นักอ่านก็เข้าใจผิดได้เหมือนกัน)
สู้ๆ นะคะ อีกอย่างเรื่องเม้นแย่ เราเอาไปบอกนักเขียนที่กำบังจะท้อได้อีกนะคะว่า
.
"เธอโดนแค่ไม่มีเม้น เธอท้อ เราโดนเม้นว่าแย่ยังไม่ท้อเลย.."
.
มันเป็นข้อดี สู้ๆ นะคะ
ช่วงที่ฟอร์มตกมาก ๆ ก็ไขว้เขวค่ะ ทำยังไงถึงจะดี? แก้ตรงไหนถึงจะดี?
แต่ว่าเราชอบเขียนค่ะ ไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาด จะรีไรท์ไปจนกว่าจะเป็นที่ยอมรับเลยล่ะค่ะ ทั้งจากตัวเองและนักอ่าน โดยที่ต้องไม่ทิ้งเอกลักษณ์ของตัวเองนะคะ
เรื่องฉากคล้าย เราเคยเป็นค่ะ พอมาอ่านทวนไปทวนมาก็คล้ายจริง ถ้าไม่อยากแก้ก็ไม่ต้องสนใจค่ะ แต่ถ้ารู้สึกอยากมีเอกลักษณ์ของตัวเอง แก้นิด ๆ หน่อย ๆ นักอ่านก็ไม่ทักแล้วค่ะ
สุดท้ายสู้ ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ :)))
ในลักษณะคาแรกเตอร์คล้าย+อารมณ์คล้ายบางจุด
ล่าสุดโดน50shade เลยทีเดียว
ก็คิดดูว่าแต่ละเรื่องมันแหวกแนวกันมาเลย
นางเอกฉลาด+เป็นตัวป่วน,พระเอกเย็นชา+ผมยาว(รสนิยมเราจริงๆ)
และเราก็ชอบคิวบิกมากจริงๆ ถึงกลับมาเขียนนิยายอีกครั้ง
และการเขียนเราเป็นตัวของตัวเอง
เห็นด้วยค่ะ บางทีร้านวิจารณ์ไม่ได้มีรสนิยมเดียวกับเรา นักอ่าน(อ่านทุกตอนของเรา)คือนักวิจารณ์ที่ดีที่สุด
15-1
ใช่ค่ะ เพราะที่เจอมาเรียกว่าคนละแนวกับเราเลย
ถึงขั้นบอกให้เราเปลี่ยนแนวการเขียน
จากผสมผสานให้เขียนตลกไปเลยหรือดราม่าไปเลย
ทำเอาเราเงิบเหมือนกันค่ะ= ="
นักอ่านเราออกตัวไฟท์แทนไปเยอะเหมือนกันค่ะ
แต่การแนะนำเรื่องคำผิดหรือภาษาค่อนข้างละเอียดดีค่ะ
โอ๊ะะะ หรือจะเจอร้านเดียวกันคะ? 5555
ของเราโดนตัดคะแนนเรื่อง การตกแต่งหน้าบทความ และเพลงประกอบ
เล่นเอานักอ่านและนักเขียน งง กันไปตามๆ กัน
ของแบบนี้ควรวิจารณ์ด้วยหรอ? 5555
ของเราก็พร้อมไฟท์ค่ะ แต่เราบอกว่า
"ไรต์ผิดเองที่ให้เขาวิจารณ์"
...ก็เลยแอบเม้าท์กันระหว่างเพื่อนนักเขียนแทน
(ที่โดนๆ มาก็จุดเดียวกันทั้งนั้น)
อีกอย่าง กลัวไปไฟท์แล้วนักวิจารณ์งอน เลิกวิจารณ์
ลูกค้าคนต่อไปพลอยซวยไปด้วย 55555
คนละร้านค่ะ ของเราสไตล์แบบนักวิจารณ์เลย
ไม่พูดถึงการตกแต่งและเพลงเลยค่ะ
การวิจารณ์ของเขาละเอียดยิบมากๆ
แต่ในเรื่องของแนวการเขียน การเดินเรื่อง
จุดเด่นจุดด้อยรวมถึงการมองนิยายเราแตกต่างจากเราและนักอ่านมากค่ะ
มากจนเรียกว่าคนละด้านเลย บางจุดค่อนข้างใช้คำแบบอคติด้วยค่ะ
นักอ่านเราด่าเยอะมากเรื่องการใช้คำพูดหลายๆคำที่วิจารณ์
แต่ทั้งเขาและเราเซล์ฟพอตัวค่ะ
เราก็รับไว้เฉพาะจุดที่เห็นว่าจริง
เขาก็ไม่สนใจในเรื่องความแรงของถ้อยคำที่ใช้เช่นกัน
แต่ส่วนตัวก็รู้สึกว่าการวิจารณ์เรื่องอื่นของเขาไม่แรงเท่าเรื่องเรานะคะ
อย่างน้อยเรื่องอื่นก็ไม่มีคำว่า 'ถ้าไม่มีความอดทนอ่านเพียงพอก็คาดว่าจะไม่รู้ว่ามีจุดหักมุมกลางเรื่อง'
เป็นคำที่ทำให้เราหน้าหงายมาก และก็เคืองพอตัวค่ะ
นักอ่านเราก็ด้วย ฮ่าาา
เราคิดว่า ถ้าต้องอดทนอ่านเพื่อวิจารณ์ก็ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ปฏิเสธคิวเราก็ได้ถ้ามันไม่ใช่แนวขนาดนั้น
ปล. ตอนที่เขาอ่านยังไปไม่ถึงจุดที่หักมุมจริงๆในเรื่องของเรานะคะ
ก็มีเขวๆบ้างค่ะ แต่เราเอามาพิจารณาเองว่าสิ่งที่เขาเม้นท์มันจริงรึเปล่า
เราไม่มีวิธีรับมือ เราแค่เตรียมใจไว้ก่อน ถึงโดนเม้นท์อะไรเราก็ยังแต่งต่อ (แอบเฟลบ้าง) ถ้าสิ่งที่เขาเม้นท์มันเอามาปรับแก้กับงานเราได้ก็ทำ หรือไม่ก็เก็บไว้ทำช่วงรีไรท์ หรือบางทีเราก็อาจไม่แก้อะไรเลยเพราะเราอยากให้งานเป็นอย่างที่เราตั้งใจไว้แต่แรก
เรื่องแรงบันดาลใจ ไม่ผิดนะ ลอกคือทุกอย่างเหมือนเด๊ะจนน่าเกลียดต่างหาก บางทีที่มีเหมือนๆบ้างอาจจะเรียกว่า ได้รับอิทธิพลมาโดยไม่รู้ตัวมั้งคะ อย่างเราก็เป็น ยิ่งกับสำนวนภาษาเราเป็นหนักเลย
เรื่องสุดท้าย ในเด็กดีจะมีคนเปิดบทความรับวิจารณ์นิยายนะคะ ลองค้นๆหาดูก็เจอค่ะ เขาวิจารณ์ให้ฟรีค่ะ
การถูกตำหนิจะมองข้ามเลยเสียทีเดียวก็ไม่ได้นะคะ เพราะมันเป็นเสียงสะท้อนจากนักอ่านคนหนึ่ง อ่านแล้วคิดให้ดี ๆ ถ้าคิดว่ามันไม่สำคัญ เป็นแค่การด่าเอาสะใจก็ไม่ต้องไปสนใจ แต่ถ้าเขาติด้วยเหตุผลก็ต้องฟังนะคะ
ส่วนเรื่องที่บอกว่าลอกหรือไม่ลอกอันนี้บอกไม่ได้จริง ๆ เพราะไม่ได้อ่านนิยายของเจ้าของกระทู้ นักอ่านบางคนเหมือนแค่ฉากเดียวก็บอกว่าลอกแล้ว ขณะที่นักเขียนบางคนเหมือนทั้งเหตุการณ์และโครงเรื่องหลักแต่ไม่รู้ว่าตัวเองลอกมาก็มีเหมือนกัน ไม่มีใครรู้ดีเท่าเราอีกแล้ว ถ้ามั่นใจว่าไม่ได้ลอกก็เดินหน้าต่อไป
ก็รู้สึกแย่นิดนึงค่ะ แต่ไม่เคยเจอยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่าตอนนั้นจะแย่แค่นิดนึงหรือเปล่า :) เคยเจอแต่เม้นท์วิจารณ์ฟ้อนท์ใหญ่ไป ธีมลายตา สีตัวอักษรแบตาไรแบบนี้
หลังๆ มาไม่ค่อยมีคนมาวิจารณ์งานเลยค่ะ เศร้า ได้แต่เขียนไปแบบงมๆ ดีไม่ดีก็ไม่รู้ แต่เวลามีคนติเราก็ฟังไว้บ้างนะคะ แต่ว่าอย่าไปฟังเขาจนสูญเสียความเป็นเราก็พอค่ะ
สำหรับเราคอมเม้นท์จะแรงยังไงก็อาจจะมีแค่ไขว่เขวเล็กน้อย
แต่ก็ยังสามารถไปต่อได้ เราว่าคอมเม้นท์พวกนี้เป็นกำลังใจให้เรานะ
ยิ่งมีคนชมมาก เรายิ่งรู้สึกว่าตอนต่อไปต้องแต่งให้มันดีขึ้น
เพราะเหมือนนักอ่านจะคาดหวังเอาไว้สูง
อย่าคาดหวังอะไรมากคะ แต่งอย่างที่ใจนึกเลย
อย่าแคร์นักอ่านมาก เพราะยังไงมันก็เป็นนิยายที่เราแต่งขึ้นมา
ไม่ใช่นิยายที่แต่งขึ้นมาตามใจนักอ่านคะ
สู้ๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?