[บทกวีเสริมกำลังใจ] สู่วันใหม่...
คลื่นพายุโหมซัดกระหน่ำสาด
กระวีวาดกราดเกรี้ยวเชี่ยววนสาย
อุปสรรคคอยทับถมจมผืนทราย
เรี่ยวแรงหายสลายลับดับหวังทรวง
สองมือยื่นกลางผืนฟ้านภากว้าง
สายลมโกรกกรรโชกสร้างช่างใหญ่หลวง
ราวทุกอย่างเสริมซ้ำใจฤทัยดวง
คลุกคลานร่วงป่วงจิตคิดกัดฟัน
สองขาก้าวมาดมุ่งพุ่งข้างหน้า
สองแขนยันกายาพาสู่ฝัน
ไม่ทดท้อย่อถอยคอยคืนวัน
อุปสรรคกักขวางกั้นไม่หวั่นกลัว
แม้ล้มลุกคลุกคืบคลานยังต้านไหว
แม้ตะวันลาลับไกลไร้เงาสลัว
แม้คืนค่ำจะมืดมิดสนิทมัว
แม้โดนซ้ำกระหน่ำชั่วไม่กลัวใจ
จะรอคอยความงดงามตามคงมั่น
จะมุ่งหน้าพาฝันตามวันใหม่
จะยืนหยัดกายาพาจรไป
จะไม่หวั่นเหตุการณ์ใดอาลัยวรณ์
ชีวิตมีขึ้นลงคงสูงต่ำ
ดั่งดนตรีงามล้ำย้ำสั่งสอน
เป็นบทเรียนพึงเพียรสู้รู้อาทร
เพียงใจมั่นต่อกรลาจรภัย
อุปสรรคพึงมีไว้ให้ก้าวข้าม
เป็นบทสอนพรงดงามล้ำสิ่งไหน
เพียงยืนหยัดกันฟันมั่นไม่หวั่นใจ
สู่วันใหม่ที่สดใสฤทัยปอง
แสดงความคิดเห็น